|
Intermezzo in het heden:
Vannacht maar ca 1,5 uur geslapen. Heb onder meer doorgewerkt aan mijn verhaal hier, en ik werd ook niet echt moe.
Normaal kom ik met 5 à 6 uur per nacht wel toe, maar dit was wel echt te weinig. Mijn slaap- en eetpatronen zijn nog niet wat ze zouden moeten zijn. Het heeft me allemaal dieper geraakt dan ik zelf had ingeschat... Te lang volhouden heeft zo zijn prijs....
Vandaag tot nog toe alles redelijk OK, maar mogelijk straks in de vooravond wel een dipje ;)
Het is vandaag exact een maand geleden, dat ik bij haar letterlijk en figuurlijk de deur heb dichtgetrokken, en haar heb gezegd dat het nu wel definitief voorbij is.
Als er, ondanks alles, nog iemand moeite deed in die periode van een maand om toch nog te praten, wat praktische zaken te regelen, te praten over hoe omgaan met onze kinderen, familie en gemeenschappelijke vrienden, dan ben ik het. Van de andere kant: vooral stilte, ontkenning, instandhouden van leugens, verzwijgen van eigen misstappen, ....en zelfs nog meer dan dat (volgt later) Ik contacteer haar al een paar weken niet meer. Mijn goed bedoelde pogingen om de pijn voor iedereen te milderen, worden alleen maar tegen me gebruikt. Ik wordt er ziek van.
Wat ik nog doe nu is voor mezelf, voor mijn kinderen, mijn familie en mijn echte vrienden.
Het vervolgverhaal gaat straks verder in 2012.
|
