of hoe je vooral zelf veel last hebt als er herhaaldelijk misbruik van je goedheid wordt gemaakt
loyaliteit, overgave en commitment zijn mooie eigenschappen. Maar ze komen je duur te staan als er te veel (mis-)/gebruik van wordt gemaakt, en je die ook niet zelf in voldoende mate mag ontvangen. Niet simpel om die balans te maken, zeker niet als het spel van de liefde niet eerlijk wordt gespeeld.
Vannacht maar ca 1,5 uur geslapen. Heb onder meer doorgewerkt aan mijn verhaal hier, en ik werd ook niet echt moe.
Normaal kom ik met 5 à 6 uur per nacht wel toe, maar dit was wel echt te weinig. Mijn slaap- en eetpatronen zijn nog niet wat ze zouden moeten zijn. Het heeft me allemaal dieper geraakt dan ik zelf had ingeschat... Te lang volhouden heeft zo zijn prijs....
Vandaag tot nog toe alles redelijk OK, maar mogelijk straks in de vooravond wel een dipje ;)
Het is vandaag exact een maand geleden, dat ik bij haar letterlijk en figuurlijk de deur heb dichtgetrokken, en haar heb gezegd dat het nu wel definitief voorbij is.
Als er, ondanks alles, nog iemand moeite deed in die periode van een maand om toch nog te praten, wat praktische zaken te regelen, te praten over hoe omgaan met onze kinderen, familie en gemeenschappelijke vrienden, dan ben ik het. Van de andere kant: vooral stilte, ontkenning, instandhouden van leugens, verzwijgen van eigen misstappen, ....en zelfs nog meer dan dat (volgt later) Ik contacteer haar al een paar weken niet meer. Mijn goed bedoelde pogingen om de pijn voor iedereen te milderen, worden alleen maar tegen me gebruikt. Ik wordt er ziek van.
Wat ik nog doe nu is voor mezelf, voor mijn kinderen, mijn familie en mijn echte vrienden.
Begin maart 2014 zette ik definitief een punt achter een relatie van 3,5 jaar met mijn vriendin E__.
Haar manieren van bedriegen, maar vooral al de leugens er rond werden me te machtig.
Ik heb daardoor een moeilijke tijd achter de rug, en wekenlang voelde ik me regelmatig rotslecht en heb ik nog wel eens een terugval. Vooral in de week dat ik zonder mijn 3 schatten van kinderen zit, valt met het alleen zijn soms moeilijk. (In 2010 ben ik gescheiden, en sindsdien heb ik week om week - uitzonderingen niet te na gesproken - de kinderen bij mij, vandaar)
Waarom begin ik dan een maand later pas een dagboek-blog? Wel dat probeer ik in dit eerste bericht wat te kaderen. Verder volgt in flashbacks de historiek die ik in onze relatie mocht beleven. Met ups en downs, zoals het hoort dus, hoor ik je al zeggen.. Wel, we zullen zien... : De inhoud laat ik jullie verder ontdekken, en wordt ook regelmatig verder aangevuld.
Waarom deze blog dus:
Ik kan het hier rustig van me afschrijven, en ik zie verder wel aan wie ik deze blog toevertrouw, zonder de toevallige passanten hier uiteraard, of de mensen die gericht op zoek zijn naar zulke ervaringen.
Dat afschrijven heb ik ook echt dringend nodig, noem het gerust mijn schrijftherapie. Ik praat er ook wel eens over, maar dat gaat niet altijd en overal. Gewoon omdat er soms geen tijd is, er kinderen in de buurt zijn, dit niet altijd pas valt,... en uiteraard omdat er ook nog wel wat anders in het leven dan dat. Ik wil vooral verder, tabula rase, een schone lei, en een nieuw verhaal schrijven. Er zijn momenten geweest de afgelopen weken dat ik het leven echt beu was. Zware zwarte dagen. Dit mag dan ook maar het testament zijn van mijn voorbije 3,5 jaar. Ik heb alles gegeven in mijn relatie, te veel waarschijnlijk, dikwijls meer dan je eigenlijk kan verwachten, maar het werd een aantal keren op een lelijke manier de nek omgewrongen. Die pijn, het onbegrip en de oningevulde vraag waarom, de "verloren tijd", soms het twijfelen aan jezelf, ... je gooit het niet zomaar van je af.
Ik heb een hoog eerlijkheidsgevoel - dat zal een rode draad zijn in dit verhaal - en dat wordt de laatste tijd op een zeer unfaire manier geweld aangedaan. Er wordt me wel eens gezegd: "let it be", en dat is voor mij ook van toepassing op de verbroken relatie. Maar tegen leugens en oneerlijkheid trek ik ten strijde. Dat raakt me in het diepste van mijn vezels, het tast me zwaar in het kruis. Bij deze leg ik gewoon het hele verhaal hier neer. Zoals het is gelopen, met een aantal wezenlijke details die ik me nog herinner, en waarover ik zelfs nog gesprekken kan weergeven. Die zeggen dikwijls veel meer dan een eigen omschrijving. En ja, ik heb een redelijk goed en vooral visueel geheugen, dat komt misschien nog wel een paar keren terug in het verhaal.
Het mag ook als tegenwicht gelden voor de leugens en het stilzwijgen dat nog wordt gecultiveerd. Wie nu nog steeds alleen maar in de leugens en het stilzwijgen wil mee heulen, zou beter eens de moeite nemen om e.e.a. in vraag te stellen, of ook het andere verhaal te aanhoren. Zou dat echt zoveel moed vragen? Misschien geloven sommigen liever in de leugen, omdat dat, neem ik aan, gemakkelijk is, of minder pijnlijk, wat vrolijker ook, ...? Wel. Ze mogen (niet moeten) het wat mij betreft op termijn allemaal lezen of horen. Uiteraard mag iedereen er van denken wat zij/hij wil. Noem me maar een kruisvaarder of zo. Tegen oneerlijkheid ga ik tegenin. Mijn motto: "De waarheid haalt vroeg of laat de leugen wel in". Wel, ik help de waarheid waar ik kan :) Ik ben ook zelf niet te beroerd om van mezelf weer te geven wat ik misschien beter anders had gedaan, of gewoon niet gedaan. Kon iedereen dat maar....
En last but nog least: misschien is het verhaal voor sommigen herkenbaar. Zie je gelijkaardige tekens, of ben je gewoon op zoek naar informatie over een van de onderwerpen. Een gewaarschuwd man of vrouw is er twee waard.... Uiteraard is iedere situatie en iedere persoon anders, dus je kan dit verhaal niet zomaar enten op iemand anders, of een andere situatie. Ik zal je wel vertellen wie je beste raadgever is, en wie het beste weet wat er aan de hand is en hoe het verder moet: dat ben JIJ ZELF. Volg je hart, maar reageer niet te snel, en laat ook je verstand nog even zijn werk doen. Zit je in een gelijkaardige situatie: zoek jezelf professionele hulp, want dat kan je hierin echt best gebruiken. Zo iets is niet simpel om dragen, dus laat je daarin bijstaan. Maar tegelijk: blijf met elkaar praten. Zeg haar/hem wat je stoort, wat je raakt, wat je goed vindt, waar je van houdt, wat je verder niet meer wil, ... Dan kan je jezelf nadien alleszins niet verwijten dat je niet je best hebt gedaan.
Ik las hier een gelijkaardige verhalen, ook op andere sites, en het gaf me de moed om dit ook te doen, nadat ik dus eerder al het advies kreeg om het van me af te schrijven. Bij mij werkt het alleszins. Ondertussen zijn er nog meer verhalen bekend, en ze blijven komen...
Hopelijk blijft mijn verhaal hier wat helder en vlot te volgen. Als je iets niet begrijpt, of je wil verduidelijking: reageren kan hoor;). Het zal uiteraard grotendeels gebaseerd zijn op flash-backs. Maar ik zal proberen die zo duidelijk mogelijk te kaderen. Mijn verhaal hier zal ook mijn belevingen en ervaringen vanaf vandaag en morgen bevatten. Hoe het me gaat, hoe ik nu en straks met dit alles nog om ga....
Dit bericht blijft steeds bovenaan staan. De andere berichten zal je hieronder terugvinden, of in het archief. De oudste berichten beginnen onderaan, dus daar start het verhaal. Links bovenaan vind je titels en het archief per week waarop het betrekking heeft. Helemaal onderaan vind je ook nog navigatiepijlen vooruit of achteruit.
Tenslotte verplicht ik niemand om dit te lezen. Je mag het lezen, maar het moet niet. Wil je dit niet, of kom je op een punt dat je 't niet meer wil weten, klik dan weg naar een vrolijker stukje van het internet ;) Amusement genoeg. Het kan zijn dat het wat tegen de borst stoot, dat je het te openhartig vindt, dat je vindt dat dit niet kan. Jammer. Ik schrijf dit voor mezelf, en voor de mensen die er nog wat aan kunnen hebben.
Don't talk behind my back, if you have a problem with me, bring it to my attention.
Until you have walked in my footsteps, danced in my shoes, or lived in my world for a while: Do not judge me, point your fingers at me, or become experts on my life. Instead, celebrate with me in times of joy and cry with me in times of pain. Only then will we begin to understand each other.
Dit geldt uiteraard evenzeer voor anderen.
Op bezoek geweest bij mijn vriend de politie. Blijkbaar is er een melding gemaakt over mij. Er stonden allerlei verklaringen in, waarbij ik, bij het aanhoren daarvan, als aan de grond genageld stond. Wat mijn deel is neem ik voor mij. Het zoeken op de laptop, en haar tot gesprek bewegen via de auto. Maar niet zoals het is neergelegd he! Da's laag bij de grond. Stalking??? (waarom zou ik?), haar constant liggen bellen (laatste gesprek is van 1/3/2014 !), haar lastig vallen (wel de berichten staan hier, inclusief hun doel), .... Triestig. Als dit de manier is om met de medemens om te gaan.
Over stalking en andere dreigementen gesproken: ook bij het verhaal met haar ex werd hiervoor naar de politie gestapt. Zij het wel met echte klachten. Tot onlangs kende ik daarbij enkel haar verhaal daarin, en dat leek me ook plausibel. Maar... ook daar kan schijn bedriegen. Mensen die het toen van dichtbij en van iets verder konden volgen (toen), hebben ondertussen ook wel de nodige vraagtekens daarbij geplaatst. Er zat in dat geval zeker een basis van waarheid in, maar ook daar is er minstens flinke twijfel over hoeveel er werd overdreven, over wat er allemaal werd bij gelogen, en ook wat er vooral van eigen acties werd verzwegen....
En het woord stalking...: dat nam ze me ooit eerder nog al in de mond. In het kader van gemeenschappelijke vrienden, waarvan toen werd verondersteld dat die het niet konden laten om informatie over haar over te brieven aan haar Ex. De vriendschap werd tot bijna tot een vriespunt herleid. Ik heb toen de handschoen opgenomen, en E__ duidelijk gemaakt dat ze er misschien beter eens een goed gesprek zou kunnen mee hebben. Daarvan geraakte ze overtuigd, maar ze was er tegelijk ook zo bang van. Toen hij haar een paar keer contacteerde om een afspraak daarvoor te maken vertrouwde ze me letterlijk toe "dat hij haar stalkte". Ja hallo??? Hoe ver kan je gaan met overdrijven?? Ik ben toen zo vrij geweest om voor te stellen om als 2 koppels af te spreken, zodat ik het gesprek wat mee in goede banen kon proberen leiden. En zo geschiedde. De vriendschap, die eigenlijk onderkoeld was, is nadien toch terug wat kunnen ontdooien. Met de nodige voorzichtigheid, maar toch. Er werd toch weer terug normaal gedaan. In zo verre zelfs dat ze daar onlangs nog terecht kon voor tijdelijke woonst ..... Ook in dit verhaal schiet van dankbaarheid duidelijk nog weinig over. Over zoiets zijn mensen soms blijkbaar heel kort van geheugen....
Van een melding wordt je door de politiediensten niet noodzakelijk op de hoogte gebracht. Zij heeft me ook niet op de hoogte gebracht. Maar ik mocht het wel op de straatstenen vernemen. Bijzonder leuk moet ik zeggen. Kon in echt nog gebruiken, dit. Kan niet echt zeggen dat ik dankbaar ben om deze actie. Op deze basis is er geen enkele communicatie meer mogelijk wat mij betreft. Je kan ook echt veeeel te ver gaan met leugens over anderen en over jezelf. Wel, dit is wat mij betreft de overtreffende trap.
L:. Leuk nr op Q Mss binnenkort eens tijd maken voor een
rustig gesprek?
E: Nr vaak gehoord. Gesprek kan alleen als er gestopt w met
volgen, tel, facebook laster
L: Ik ook. Ik volg niet, was er alleen zondag en je weet
waarom. Ik heb je niet gebeld. Fb bevat naast veel andere dingen mijn
verdriet en wat ik beleef. Je sneed me trouwens af. Ik vraag al 2
weken om te praten, ondanks alles wat je me aandeed. Laster? Neen.
Waarheid vs leugens en stilzwijgen. Ja. En wat doe jij?
E: Als jij rondvertelt dat er zondag een vent in mijn bed ligt
dan is dat leugen. Zo w er n gepraat
L:. Ik neem geen lessen van jou in leugens. Erken openlijk
jouw eigen leugens en praat er met mij over zonder verdere leugens
over mij de wereld in te sturen of aanhangig te maken. Da s ook een
basis om te praten. L
L:. Hoe dan ook. Uitpraten zonder boosheid en leugens zou veel
kunnen helpen. Ik blijf er af en toe naar vragen, maar neem mss zelf
initiatief
E. Eerst boosheid en fb verhalen weg. Eerst wat rust. Niet
zoals zondag
L: Boosheid is al lang weg. Die was van dat moment en dat
weet jij ook. Alle leugens en verzwijgen weg is de kern. De waarheid
haalt de leugen toch in.
E: Het is iets ts ons en niet voor ganse omgeving en nog
minder voor fb. Eerst dat aanpakken
L: Voor mij was het strikt tss ons, voor jou niet. Ganse
omgeving is overdreven. Enkel mijn (nvdr: kleine kring dichte vrienden) vrienden zien wat, nt publiek. Gn
leugens, mr nog slechts een fractie van de waarheid is gedeeld. Dat
weet je wel. Straf dat je alleen jezelf als slachtoffer kan zien. En
verzwijg je ook fijntjes een klacht?
L: . En nu? Terug het stilzwijgen en alles laten rotten? Denk
niet dat daar iemand mee gebaat is. Ik deed al wat ondertussen om het
minder scherp te maken. Jij?
E: . Nogmaals, niet op deze manier
L: Bedoelende?
E: Nog steeds hetzelfde. FB, laster,...
L: ?? Dan moet je me maar eens uitleggen welke laster er
is. En wat er met fb mis is. En weerom geen woord over wat er over
mij rondgaat. Dat moet ook stoppen.
Na 17/3 heb ik me dan ook voorgenomen om niet meer te ageren. Let is be. Het kwaad wat ik had verwacht is ondertussen toch al grotendeels geschied. Buiten het feit dat het heel jammer is dat je geliefde het dagelijks brood opgeeft voor fastfood, vind ik het vooral jammer de manier waarop het is beëindigd. Af en toe heb ik er nog last van, zeker wel eens op een eenzaam moment, maar ook dat betert. Het schrijven heeft me duidelijk goed gedaan, en ik ben dan ook blij dat ik die raad heb opgevolgd. Ik kan het nu gewoon spijtig vinden, zonder dat het me nog echt diep raakt, ik sta recht in mijn schoenen, en mijn schuldgevoel dat me werd aangepraat over het feit dat ik haar in 2012 de deur had gewezen, is bij deze ook helemaal weg. Het enige waar ik nog spijt van heb is dat ik het zo lang heb vol gehouden. Had er beter sneller het mes in gezet, dan had ik alleszins geen spijt moeten hebben dat ik mezelf op 9/3 zo heb laten opjutten. Maar ja, achteraf is het natuurlijk makkelijk praten....
E__, Ik
heb geen enkel ander voorstel van jou mogen ontvangen, en vorige week
maakte je me ook heel duidelijk dat dat niet ging gebeuren.
Behoudens
een vergissing van mijn kant, heb ik nog geen storting op mijn
rekening mogen ontvangen. Indien
je storting deze mail mocht gekruisd hebben, gelieve me dan even te
willen verwittigen. Indien
niet, mag ik je er op attent maken dat je uitdagende houding, het
verspreiden van leugenachtige beweringen over mijn persoon onder het
totale stilzwijgen van je eigen leugens, me mijn goodwill doen
terugnemen over de voorschotbetaling die ik deed voor het stapelbed.
Met
aandrang verzoek ik je hierbij dan ook overschrijving binnen de week
uit te voeren voor __,__ op mijn rekeningnummer ___-_______-__. L__
(nvdr: ik had ooit een flink bedrag voorschot betaald voor een stapelbed dat ik ging halen en opbouwen, terwijl E___ op uitstap was met haar werk naar Spanje. Zie de uitleg daarvoor in de periode van rood licht 1. Het voorschot had ik nooit teruggekregen, het bed bleef uiteraard wel bij haar.)
L:
Succes met je "vergadering" vanavond met "dokter en
boekhouder" over de "job". Vergeet
niet op tijd te liegen. Heb je hierboven alvast enkele aangeduid.
Vertel maar niet alles over hoe je afspraak tot stand kwam. L
Tja, ik kon het niet laten. 12/3 was inderdaad de avond van haren "date", die zogezegd een vergadering was. Hou je leugens nu maar vol. En veel succes inderdaad moest er wat uit voorvloeien met K_rt! Het begin van wat moois is alleszins gebaseerd op grove leugens. Je regelt een date terwijl je nog volop in een relatie (met ups and downs welliswaar) zit. Je was helemaal niet "vrij" toen je je date regelde. Ik maakte je "vrij" tegen dat hij kon doorgaan. Dank je wel hoeft daarvoor niet hoor. Dat was het gevoel hierbij. Nog veel meer ook, maar dat schijf ik niet meer neer. What's the use.
Geen reactie op deze 2 sms-berichten... Vond ik heel jammer. Ik wachtte nu ook al een week om even op een rustige manier te kunnen praten. Geen relatie meer, een punt er achter, maar wel even wat praktische afspraken maken over hoe er verder mee om te gaan. Wie moet nog wat aan wie, hoe gaan we verder om met de kinderen, met vrienden en familie, .... Hopelijk kon dat nu rustig. Maar ja, dan moet er wel contact zijn he...; Ondertussen had ik grote kuis gedaan in huis, om mijn zinnen te verzetten, en de lente/paas decoratie een plek gegeven, en die ook wat aangevuld. bij de lenteschoonmaak ben ik een autosleutel tegen gekomen, waarvan ik aannam, gezien het merk, dat dat de reservesleutel van E__ zou zijn. Die moet daar dus nog gelegen hebben van in 2012. Kan ik dus maar best terugbezorgen.
Foute inschatting van mij: ik stap in de auto, en ik rij er naartoe.... Als ik toen wist wat ik nu weet: dan was ik niet gegaan....... De avond was al een stukje gevorderd als ik naar daar rijdt. Ik wil aanbellen, maar ik hoor de stem van E__ en ook een mannenstem. Ik wacht even met aanbellen, want de stemmen gaan de gang in .... naar boven...... Ik belde aan, nog eens, tot 4 keer toe, met tussenpozen van een paar minuten denk ik. De bel gaat geweldig, je hoort ze zelfs tot buiten, en ze bleef gelukkig ook niet "plakken", want dat gebeurde daar regelmatig. Geen reactie, er werd niet open gedaan. De tV bleef beneden vrolijk verder spelen......
Als ik toen wist ...... Ik sta daar dus, met de beste bedoelingen om te praten, na een week wachten en op mijn kin kloppen, met de reservesleutel van haar auto in de hand, en mezelf belovende van niet boos te worden..... en dan hoor je er 2 naar boven gaan..... waarschijnlijk om een postzegelverzameling te vergelijken, of de boekhouding na te kijken, ... of zo.... nemen we maar aan. Maar ik was wel serieus teleurgesteld.... Terug naar huis, of wachten.... Als ik toen wist.....
Ik nam me voor om te wachten tot ze toch terug alleen was. Ik had geen zin in een extra confrontatie met weet ik veel wie. Ook hier, achteraf gezien, beter niet gedaan dus. Was gewoon beter naar huis gereden, en in mijn bed gekropen. Neen, dus. Een aantal uren gewacht in de auto, tot er, nam ik aan niemand meer was. Het was middernacht voorbij toen er terug beweging kwam. Ik zal E__ door het raam, en zij zag mij ook. Begaf me naar de voordeur, maar ze deed niet open. Geënerveerd als ik was, heb ik dan gedaan wat ik beter niet had gedaan: ik ben in haar auto gekropen, die schuin over de deur stond, en die ze dus duidelijk vanuit het raam kon zien, om haar uit de dagen, en toch tot een gesprek te kunnen komen. Volledig verkeerd van mij, ik was beter al lang daarvoor naar huis gereden. Maar mijn actie resulteerde wel: ze kwam naar buiten, en ze trok blijkbaar ook een foto van mij bij de auto. Daar raakte ik maar weinig van onder de indruk eigenlijk. Er ontstond een korte woordenwisseling. En een boerenhandel-koewissel: ik wou met haar praten, en zij wou haar autosleutel. Wel, ze heeft haar autosleutel gekregen onder de belofte dat we zouden praten. Ik gaf haar de sleutel, en we gingen naar binnen. Ik ben bewust niet verder geweest dan de gang beneden. Hoewel ze me, na herhaalde ontkenning dat daar ook maar iemand de boekhouding was komen nakijken, uitdaagde om overal in huis naar "nen boekhouder" of naar "sporen van boekhoudactiviteiten" te gaan zoeken. Daar ben ik niet op ingegaan, waarom ook, daarvoor kwam ik niet. Wel heb ik haar daarover even de levieten gelezen. Of ze vond dat dit normaal was? Ze wist dat ik zat te wachten om te praten, en ze wist dat ik zou wachten tot haar kinderen weg waren,, en dan zoiets? Ja, ik was zeker niet goed gezind, dat mag duidelijk zijn....
Soit, ze had haar sleutel, maar het beloofde gesprek kwam er niet. Ze zei gewoon niks. Geen sorry, niks over de kinderen, niks over nog wat te regelen, geen tekenen van berouw, laat staan enige vorm van erkenning, geen afspraken over hoe verder omgaan met, .... niks van dat alles. Stoicijns de lippen op elkaar. Toch zeker die die kunnen spreken.:s. Ik kwam mijn belofte (de sleutel) direct na, maar een "gesprek" heb ik niet gekregen. En dat maakte me alleen maar minder goed gezind. Ze zal het dan wel een tirade of een monoloog noemen waarschijnlijk. Wel, ik had gehoopt dat ze toch iets zou hebben gezegd. Ik heb vragen genoeg gesteld, maar daar kwam niks antwoord op. Niks. Tirade zal het ook wel niet geweest zijn, ik heb geen buren gezien of gehoord, laat staan politie. Ik heb E__ ook met geen vinger aangeraakt, dat zou ik nooit doen. Heb ik iets stuk gemaakt? Neen. Heb ik wat ontvreemd of toegevoegd, aan haar huis, haar auto, weet ik wat? Neen. Allemaal cowboyverhalen nadien die er alleen maar op uit zijn om me zwart te maken.... Uiteindelijk ben ik op haar vraag vertrokken. Ze heeft het toch zo'n 1 à 2 uur volgehouden om echt helemaal niks te zeggen. Echt straf. En ik was alleen maar een desillusie rijker. Hoe kan je in godsnaam gewoon niet praten!? Moet dan gewoon echt alles kapot? Niet alleen een relatie, maar ook alles wat daar ook maar heeft rondgehangen? Kinderen zijn van geen tel? Wat praktische zaken die beter geregeld zouden zijn, alleen maar meer en meer onderwerp van modder gooierij laten worden? Mij gewoon verder blijven uitdagen met leugens en stilzwijgen, goed wetende dat ik dat niet zo maar mijn naam zou gaan laten bekladden? Een gesprek over de centen? .... Het is blijkbaar allemaal nodig om daar een loopgravenoorlog over te laten woeden... Komt het door de afkomst van de Westhoek? Die zouden net beter moeten weten. Het heeft daar alleen maar 5 jaar ellende en heeeeel veel slachtoffers gebracht. Maar heeft het daar wat opgeleverd? Niks. Wel, hier ook niet. Niks, alleen maar doffe ellende, als gevolg van niet kunnen en/of willen communiceren.
Eerst alles doodmaken door niet communiceren, ondanks dat je weet dat je je relatie in gevaar brengt. En dan niet communiceren om er voor te proberen zorgen, dat als de relatie dan toch moet gestopt worden, van dat dan op een deftige manier te proberen doen..... Ik zal dit waarschijnlijk nooit volledig verstaan. Zal wel aan mij liggen zeker....
Soit, ik heb hier mijn hart en ziel bloot gelegd. Zet mezelf hier letterlijk volledig bloot. Zeg ook onomwonden wat ik zelf beter niet had gedaan, wat ik misschien beter had gekund,... waardoor ik het voor mezelf wel moeilijk zou kunnen maken. Maar.... zoals al meermaals gezegd: eerlijkheid duurt het langst, en de waarheid haalt de leugen wel in.... Wel: hier ligt ze se! Ik schreef ze neer, onverbloemd, voor eender wie, inclusief mezelf ! Ik daag eenieder, die hierop enige vorm van kritiek zou willen uiten, om voor zichzelf na te gaan hoe ver hij/zij zelf zou willen gaan om eerst zijn relatie te proberen uitbouwen en bestendigen, dan ervoor te vechten (in de goeie zin van het woord) om ze niet in gevaar te laten brengen, en uiteindelijk, om te proberen om ze op een zo net mogelijke manier neer te leggen als blijkt dat het niet meer levensvatbaar is....
Wel, ik heb voor die 3 gestreden, en ik heb er heel veel energie in gestoken. Wat te veel zo bleek achteraf, want ik heb een paar weken heel diep gezeten. Gelukkig is dat nu weg, en hopelijk komt dat ook niet meer terug. Te veel energie en moeite er in gestoken: ja, inderdaad, maar dat was volledig mijn eigen keuze. Dat is den aard van het beestje zoals ze zeggen. En dienen aard zal niet echt veranderen. De scherpe kantjes zullen er misschien wel af gaan, dat wel. Maar aan de basis ben ik nog steeds dezelfde. Ik ga niet meer zo lang doorgaan, dat voelde ik nu de laatste keer al. Ik zal ook nog sneller merken en inpikken op iets dat me niet OK lijkt. Ik ga ook geen moeilijke situatie meer uit de weg. Ik pak ze aan om ze niet te laten verrotten. Rottigheid genoeg gezien voor een tijdje nu.
E:
Niet nu (en dat kon ik begrijpen, want ze had haar kinderen op dat moment nog bij haar..., ik zou wachten tot ze zondag vertrokken )
L:
Mss later dan eens als het kan. Kan nuttig zijn. Ik hoor wel van jou
wanneer het gaat. Ik
stuur alleen vandaag nog wel een mail.
Email
8/3/2014 van mezelf, aan E__ en enkele vrienden: The long and winding road....
Lieve
pennevriendjes van weleer, vrienden van toen, van nu en van straks,
We
schrijven ongeveer anderhalf jaar later. En ik die dacht dat ik toen
een moeilijke brief stuurde.... Je wil niet weten hoe lastig deze is.
Ik had het jullie dit liever allemaal persoonlijk verteld, maar dit
is praktisch onmogelijk om dat voor iedereen op dezelfde manier en op
hetzelfde moment te doen, laat staan om dit ook tegelijk aan E__ te
laten weten. De inhoud heeft ze al langer, en dat dit er aan zat te
komen, weet ze ook wel. Er is echter compleet geen communicatie meer.
Jammer.
Ongetwijfeld
hebben jullie al vernomen dat er nu wel effectief een dikke streep
onder E__ en L__ is getrokken. Geen jojo bewegingen meer, want ik kan
begrijpen dat het op den duur op de never ending story, of gewoon de
story, of thuis of andere familie-soap begon te lijken. Ik kan u
bevestigen dat dit het laatste seizoen was. Nee H$$$, nee L$$$,
helaas niet het feest waarop jullie hadden gehoopt.
Na
een heel koele (voor mij en ik neem aan ook voor haar, een eenzame),
los-van-elkaar-periode, oktober-december, wat mij betreft om allebei
eens goed na te denken en te bezinnen (ik liet de hele tijd "de
deur op een kier"), waren wij, na een rustige opbouw in
december, begin januari terug voorzichtig en in stilte van start
gegaan, met de nodige voorzichtigheid, gezien het al een paar keer
fout afliep. De wijze woorden van M$$$ indachtig, misschien was het
daarvoor eerder gewoon veel te vroeg... We hebben er bewust voor
gekozen om dat voor ons te houden, vooral op E__ haar vraag, om te
kijken wat het gaf zonder te veel interferentie van buitenaf. Voor
mij was dat alleszins de enige reden van die stilte... Een
uil is geen kieken, dus wie ogen in zijn kop heeft, had met de
verhuis, of op een ander moment al wel kunnen zien dat er wel weer
terug wat was... Ik hield me enkel om die reden op de vlakte.
Opnieuw
denk ik vandaag dat E__, en vooral Nxxx, Sxxx en Rxxx, nu jullie
steun en hulp zeker kunnen gebruiken, en ik ben ervan overtuigd dat
jullie die rol ook zullen blijven opnemen. Ik
ben niet haatdragend, ook al ziet E__ dat op dit moment wel zo. En ik
kan zelfs een stukje verstaan waarom dat dit in haar gedachtegang zo
lijkt. Niets is minder waar. Dit
bericht heeft op geen enkele wijze de bedoeling om met modder te
gooien, zwart te maken, om eender welke relatie te verzuren,
dwingende keuzes te maken, of wat dan ook voor slechts. Hij dient
voor mij twee doelen die me deze week flink verscheurden:
*De
waarheid en eerlijkheid laten zegevieren, want er is al genoeg
gelogen en vooral verzwegen. Daar kan ik niet tegen. Het is wat het
is. Benoem het, aanvaardt het, en dan kan ook iedereen verder. En het
hele verhaal graag. as it is.
*Geen
onnodige bruggen opblazen met mensen die me nauw aan het hart liggen.
Jullie dus allemaal. En inderdaad: Els staat er ook bij.
Ik
heb bewust dagenlang gewacht dus met dit bericht, opdat voor
iedereen, zeker voor "ons", de rust wat zou zijn
weergekeerd, en ik dit in alle evenwicht en zonder overladen emoties
kon weergeven. Ettelijke keren nagelezen. Ik hoop dus ook dat dit bij
eenieder zo kan binnenkomen.
Ik
heb de afgelopen jaren mijn brede schouders mee onder een zwaar kruis
gestoken, uit pure liefde, in het begin onbewust, nadien bewust,
waarbij ik me steeds voornam ons naar een gelukkige oude dag te
kunnen leiden, in een rustig, warm en liefdevol nest, wat iedereen
verdient. Omdat we mekaar graag zagen, en wat mij betreft au fond
nog, en ook elkaars kinderen. Spontaan denk ik aan B$$$'s
levenswijsheid "ge moet een ander zijn problemen niet de uwe
maken". Helemaal mee eens, maar trek je die lijn ook strikt door
met je levenspartner, vraag ik me even luidop af.... Wel,
in die relatie ik niet ... Ik ga ervoor, met hart en ziel, en als er
problemen opduiken, dan spring ik in de bres. Voor mij hoort dat zo
in een liefdesrelatie. In goede en kwade dagen, er samen voor gaan.
Of daar nu een ring of een contract aan vast hangt of niet. Liefde is
een werkwoord.
Ik
schreef haar afgelopen zondag 2 pure en ongezouten limericks over
onze laatste jaren. Daarop krijg ik vooral, en nu alleen nog
stilzwijgen. Eén hadden jullie ongetwijfeld al gevonden. De andere
nog niet:
Die
ooit mijn verloofde uit Niel, van
haar ex veelwijverij op haar ziel, ik
zag haar diep graag, maar
nu krimpt weer mijn maag: bedriegen
kan ze bij haarzelf toch wel zien
Een
Kontichse man hoorde zijn vrouw, liegen
over vermeende ontrouw, toen
begon hij te zoeken, dat
bracht hem tot vloeken, want
hij vond wat hij niet vinden wou
Puur
en ongezouten zal het zeker zijn... Mijn excuses daarvoor, maar
toch... Ik maakte er mee mijn probleem van, want ik zat er middenin.
Maar het aanpakken en veranderen, dat moet E__ zelf doen. Dit kon
voor mij niet meer blijven duren. Lees de limericks anders maar 3
keer, niet omdat ze zo moeilijk of onduidelijk zijn, maar wel om het
3 keer door te maken, want dat deden wij de afgelopen 2 jaar. En ik
weet meer dan jullie denken, dat dit moeilijk te vatten is, al 2 jaar
lang, te meer omdat daar nooit veel is over gezegd. En omdat het niet
helemaal zal overeenstemmen met wat je voor de rest ziet. En ja hoor,
veel van de rest was er. Liefde en passie, aandacht voor de kinderen,
werken en genieten, ..... weet niet wat er buiten te zoeken was.
En
V$$$, ik begrijp het heus, als je daar nooit hebt gestaan, wordt je
wss niet achterdochtig. Stel je voor dat je je partner plots "anders"
ziet doen, je merkt aan alles dat er iets niet pluis is, en dat er
wat wordt achtergehouden, je spreekt die daarover aan, het wordt
ontkend in alle toonaarden, maar je merkt het opnieuw. Dat gaat zo
wekenlang door.... tot je begint te twijfelen aan jezelf. Je weet wat
je allemaal ziet, hoort, voelt, .. maar je twijfelt ook aan jezelf
(tegen beter weten in) omdat het je geliefde is, en die zou toch niet
tegen je liegen.... Het wordt zo flagrant, dat je voor de
verscheurende keuze komt om ermee te stoppen, of door te gaan. Wel
vrienden, ik ben van het volhardende type. Velen zouden het
waarschijnlijk opgeven. Ik deed dat niet. Ik zocht manieren om de
duidelijkheid te krijgen die er moest zijn, en die kwam er. "dat
bracht hem tot vloeken, want hij vond wat hij niet vinden wou".
Helaas.. ik ben licht hoogsensitief, daar kan ik ook niet aan doen
(zoek op HSP. Gelukkig niet in die mate dat ik daar "last"
van heb. Mensen die dat in ergere mate hebben, kunnen moeilijk tegen
lawaai of drukke beelden, hebben meer kans op migraine, trekken zich
regelmatig terug in stilte.) Ik heb het in deze situatie wel degelijk
mogen ondervinden.... En verder... ik maakte van wat ik vond geen
misbruik, smijt en smeet het niet op straat, maar ging de
confrontatie aan, op zoek naar berouw en spijt, naar verdriet over
pijn, maar vooral naar verandering en vergeving, respect, en het
verbeterd en dieper verderzetten van de liefde als dat kan. Ik moet
helaas vaststellen dat dat laatste niet mogelijk is, gezien er enkel
boosheid, ontkenning, afstrijden,.. op zijn gevolgd. Dat is er voor
mij volledig over.... na keer 3.
De
wijsheid van B$$$ indachtig, moet ik dit nu van me af, zeker ten
overstaan van die mensen waarom ik geef. Het is niet "meer"
mijn probleem. Mijn schouders zijn er vanonder als partner. Maar voor
mezelf wil ik niet dat enkel een verhaal van "mijn zoeken en
mijn vinden" bij jullie wordt gedeeld, en de rest maar fijntjes
wordt verzwegen of ontkend. Dat kan voor mij niet. Ik ben er niet
fier op, op dat zoeken en vinden, maar ik weet waarom ik het deed, en
ik weet hoe ik er mee omging. Overtuigd om het toch nog te kunnen
keren... helaas. En bovenal: ik maak niet kenbaar wat ik vond die
keren... maar het was way out of line. Maar soit, voor mij gaat het
zand erover. De wonde geneest wel stilaan. En ik heb, door wat ik net
heb beschreven, het grootste deel van mijn rouwproces al doorgemaakt
in de beschreven strijd. Het geeft maar aan wie ik ben, en E__ weet
dat. De kruik gaat zolang te water tot ze barst. Ik omschrijf het
meestal zo: ik heb een sterke rekker (type grootvaders brooddoos, of
de ring van de steriliseerbokaal), die veel veerkracht aankan, maar
trek hem niet volledig over, want dan springt hij, en is hij niet
meer te maken.
Opnieuw
stel ik dat te trekken levenslessen verder zullen uitmaken of wij
(E__ en ik), maar ik bedoel ook wij allemaal, nog verder een goeie
vriendschapsband kunnen aanhouden. Vandaag is dat misschien wat vroeg
om daarover uitspraak te doen. Ik zie bij E__ nu vooral vermijding,
negeren, kwaadheid, stilte... hopelijk ebt dat weg, en kan het komen
tot aanvaarding, verwerking, en op weg naar beter. En excuus hoop ik
al niet meer op. Een liefdesrelatie is niet meer mogelijk,
vriendschap misschien wel, na het voorgaande... Hoewel... nadat
eerder Nxxx Sxxx en Rxxx "ontvriend" werden, is E__ zelf
ook niet langer meer bevriend stel ik vast... Nochtans spraken zowel
Nxxx als Sxxx mij vorige week spontaan zelf aan via fb chat. Dat was
al een eeuwigheid geleden. Kinderen zijn slimmer dan we denken...
Opnieuw
hoop ik ook dat wij ex-bijna-buren-geweest en gemeenschappelijke
goeie vrienden, ook verder contact houden, hoewel dat uiteraard vanaf
heden iets minder frequent en/of niet altijd evident zal zijn. Veel
zal afhangen van het voorvermelde mogelijkheid tot vriendschapsband
uiteraard, maar ook van hoe dit bij jullie binnenkomt. Ik wil niet in
de weg lopen, of ten koste gaan van de jarenlange band met E__ en de
kinderen, niet in het minste van peter- en meterschap. Ik maak me
geen illusies, vraag geen keuzes, oordeel of veroordeling. Dat is
geenszins mijn intentie. Dus
ik verneem straks wel van jullie wat er kan. Weet, ik sta er voor
open. Graag.
Dit
was moeilijk om brengen, maar ik vond dat ik het moest doen. Het
roert me zeer, en ik neem aan dat het jullie ook zal bewegen. Ik zal
wel zien en ervaren wat het in de toekomst teweeg brengt. Groetjes,
en tot in den draai. L__
PS:
Als het onderwerp geld ter sprake mocht komen, vraag je ook maar
volledige openheid. Dat laat ik nu maar even aan anderen. Ik ben een
man met een hart en ik vroeg om zelfs daar nog over te praten. Dat
kan blijbaar niet meer. So be it.
werkuren
voor verbouwingen: 24/1-1/3, bewust onderschat: ca ---- u à ---- :
= --------- belachelijk
laag gunsttarief zonder factuur, vraag maar na, zeker voor weekend en
nacht. de
verhuis, het mee kiezen en aanhalen van materialen, en afval storten,
heb ik uiteraard niet meegerekend verder
hoop ik dat je niet vergeet dat ik de aankoopprijzen overal plat heb
onderhandeld waar mogelijk, omdat je budget beperkt is. Aanbetalingen
- kosten = -------- - -------- = - ----
Ik
herinner je nog wel aan de te herstellen schade aan mijn schuifraam
tijdens één van je woede-uitbarstingen, die je op jou ging nemen:
die raam ik op ca ----. Ik vroeg een schadebestek op, maar kreeg
deze tot op heden nog niet ontvangen. Graag
nog te vergoeden dus op mijn zichtrekening: ---- Ik
sta open voor enig ander redelijk voorstel. Met mij valt te praten.
Hoeft niet nu, het kan ook later. Maar ik wil het wel geregeld, zodat
het niet blijft hangen.
Liet
ik voorlopig buiten beschouwing:
mijn
voorschotbetaling 16/1/2012 (terwijl je je in Madrid zat te mijmeren
over je eerste bedrog dat uitkwam) . voor stapelbed Sxxxx &
Rxxx dat ik nooit terugkreeg: ----
mijn
kapotgedraaide boormachine ------- in je badkamermuren: ca -- ?
de
materialen die ik van mezelf gebruikte en zijn verwerkt ter plaatse:
niet te bepalen.
de
kosten voor hestel van de 3 scheuren in mijn hart: priceless, en ook
in geen enkel opzicht maar enige vorm van berouw die je daarover kan
tonen.
Hoe
het al dan niet contact verder verloopt, wat je wel en vooral wat je
verzwijgt ten velde, en hoe je met dit voorstel omgaat, zal
waarschijnlijk wel van invloed zijn op mijn gedrag. Het
ligt nog te gevoelig, maar het betert me stilaan wel. Jij wil dit
snel, dus ik stuurde je het zo snel als mogelijk. Voor
mezelf is het even op adem komen, letterlijk en figuurlijk.
Heroriënteren in mijn leven zal ik straks voor de tweede keer
bekijken. Denk dat het iets meer dan 3,5 jaar geleden is... Op
1/9/2010 stal je mijn hart, op 1/3/2014 gaf je me bij volle
bewustzijn de doodsteek, daags na mijn knieval. Mvg, L__
SMS
berichten 6/3/2014
E:
Ik wens je veel succes met mijn centen, met ___euro kun je al wat
doen. Ook
tof dat je alle lijm en lint meenam Veel
succes ook met lobbywerk
L:
??? Is dat het? Welke
lijm welk lint? Lobby
werk? ??
L:
Zoals verwacht gn antwoord. Ik
heb niks lijm mee. Tegellijm staat in de gang. Rolmechanisme
badkamer is al vervangen, rollint behouden. Nog goed en mocht niks
kosten. Niks
lobbyen, last van je leugens? Jouw problemen heb ik jaren mee
gedragen, nu niet meer. Ik gooi ze af, vertel de volledige waarheid
aan wie ik dat nuttig acht voor mezelf. Zonder rancune. Kijk jij maar
wat je zelf doet en laat. Zal je al werk genoeg mee hebben.
L:
Stoor ik je?
L:
Wou gewoon eens een rustig contact. .. mss later
L: (nvdr:
post van E__ op facebook, maar die kreeg ik niet rechtstreeks, alleen onrechtstreeks te zien: werd me doorgestuurd, met de vraag wat er aan de hand was)
Denk niet te veel aan degene die je stress bezorgen.
Wees dankbaar voor degene die je een glimlach bezorgen
Dat
je me afblokt en afschermt, zal wel een reactie zijn op mijn zoeken
naar bevestiging van wat ik eigenlijk al wist. Maar
laat het evenzeer een antwoord zijn op mijn vraag om me te laten
weten op welk soort vriendschap nog mogelijk is. Dat
je me klootzak noemde bij het vertrek zal daar ook wel bij horen.
Ik
zal jou vertellen waar je stress vandaan komt: van je eigen leugens,
en van het feit dat die je blijven inhalen. Wat
je zocht is gemoedsrust, maar je doet er zelf alles aan om die niet
te vinden. Zoveel gemiste kansen.... En
morgen nog... de waarheid haalt de leugen wel in. Daar kan je nooit
buiten.
Dankbaarheid
voor de glimlachen of beter is me blijkbaar ook niet gegund. Jammer. Ik
neem de mooie en leuke herinneringen mee, en die laat ik ook zien.
Jij duwt ze weg, en gaat vlug voor oppervlakkig wat anders.
Ondanks
alles wens ik je ooit het echte geluk. Niet in het minst voor je
kinderen. Want
die zie ik ook zielsgraag, zij kunnen er niks aan doen, maar zijn
weeral de voornaamste dupe van de historie. Grtjs, L__
E: zolang
je mij openbaar en prive blijft zwart maken kan er geen vriendschap
zijn. Je
bereikte je doel, ik ben afval en iedereen kent het verhaal nu en
leverde de nodige commentaren. Stop
ermee voor mijn kids het te lezen krijgen, want ook dit gebeurt.
Kun
je ervoor zorgen dat mijn zuurverdiende centen teruggestort worden
zodat ik ervoor kan zorgen dat mijn kinderen op zijn minst een
deftige woonst kunnen krijgen. En
wat er bij mij gepost w, dat zette ik er niet op, dat is weer zo een
of ander ding waar ik waarschijnlijk ooit eens op kliktte E__
L: Er
is een hemelsbreed verschil tussen zwart maken en de ingehouden
waarheid van de afgelopen periode vertellen aan wie het wil weten. En
wees gerust: ik vertel ook de dingen van mezelf waarop ik niet fier
ben. Kan jij dat? Ik
zal maar hopen dat je ooit het verschil zal begrijpen, en dat je ook
ooit zo eerlijk kan zijn.
Vriendschap,
dat moet je verdienen. Als wat je net schreef je enige visie is die
je hebt, en je kan mij geen andere visie tonen, als
dit het enige is in de afgelopen dagen dat ik mag (terug)krijgen, dan
is het maar magertjes, niet? Als
het daarbij blijft, dan ben je mijn vriendschap niet waard. Wat
weet jij over mijn doelen? Blijkbaar weinig, dat leest zich hier. Ik
slik, ik kom in het reine, ik leef, en ik ga verder, op zoek naar
geluk. En
over zwartmaken en afval... 't is maar wat je (alleen) wil zien
zeker? Denk
eerst voor jezelf maar eens na wat jij rondvertelt, en vooral wat je
daarbij verzwijgt, achterhoudt en liegt, voor je je een oordeel over
mij velt. Zwartmaken
en kleineren is niet mijn doel, maar dat je het lastig hebt met het
evenwicht, en de waarheid, da's duidelijk. Toch
zal die er zijn. De waarheid haalt de leugen in, zoals ik zei. Je
oogst alleen wat je gezaaid hebt.
Ik
nam jouw probleem de afgelopen jaar mee op mijn schouders, tegen
beter weten in, omdat ik je graag zag. Wel,
nu gaat dat probleem er af. Het is niet langer het mijne. Ik moet het
kwijt. En tegelijk ga ik verder. Als
je daar een probleem mee hebt, dan is dat heel spijtig. Misschien had
je je dit eerder moeten bedenken. Jij
noemt mij kootzak. Moet jij weten. Ik beschimp jou niet, daar schep
ik geen plezier in.
Over
je kinderen: da's emotionele chantage! Ik zie die graag, dat weten
ze, en jij ook. Maar
ook zij hebben eigenlijk recht op waarheid en oprechtheid. Dat geldt
evengoed voor mijn kinderen. We zouden daar als ouder een
voorbeeldfunctie mogen in zijn. Dat
ik gewoon plots zonder zeggen er niet meer ben is wel fair? En welke
leugens zullen zij te horen krijgen? En vooral: wat krijgen ze zeker
niet te horen? En
die leeftijdsbeperking op facebook heeft zo zijn redenen trouwens.
Dat jij ze er op jonge leeftijd op toe laat, dat is jouw keuze. 't
Is maar de vraag of ze daarvoor al lang niet meer wisten dan jij je
kan indenken. Kinderen zijn niet van gisteren hé.
Ik
heb me kapot gewerkt en meer gegeven dan wat normaal kan geacht
worden. En
in dat kader is je opmerking over "een deftige woonst" dan
ook zeker volledig misplaatst. En
over je post: da's een belachelijke uitleg, dat weet je best zelf
ook. "ooit eens op geklikt" pfff. Leef maar gerust verder
in je leugen. En
ondanks alles wat jij blijkbaar denkt... ik meen het nog steeds goed,
voor iedereen. Dat zal nooit veranderen. L__
E: je
kunt het me moeilijk kwalijk nemen dat ik nu de communicatie naar jou
beperk. Wat
de kinderen betreft, idem. En
je mag over alles je mening hebben. Mag
ik aub antwoord op mijn vraag of ik mijn centen terugkrijg en
wanneer.
L: Ik
neem jou maar 2 dingen kwalijk. De leugens (incl verzwijgen) en het
bedrog. Niet meer en niet minder. Ook
weinig woorden hier dan. Jij
mag ook jouw mening hebben, altijd al, en nu ook. Iedereen trouwens. Je
kreeg al antwoord op je vraag, ben er nog mee bezig
Je
kreeg een kortingsbon -15% Brico Plan-it van mij, die is meer waard
dan kortingkaart. Ik gaf je ook gamma-kaart. Kortingkaart
is de mijne, ik laat ze terug op mijn naam zetten, ik heb die ook nog
nodig. Wil
wel onderhandelen over een kaart voor jou, maar dat zal nu wel niet
lukken.
E: Kortingsbon
vervallen Centen
is gewoon overschrijven Kaart
is belachelijk maar doe maar
L: Er
komen nog bonnen. Rest lees je blijkbaar niet. Ik
moet mijn kosten nog narekenen. Kaart
nt belachelijk: je kreeg maximale korting omdat ik daarvoor al zoveel
had afgenomen. Stank voor dank. En de uitgestoken hand kap je weeral
af. Mijn voorstel om te onderhandelen geldt bij deze niet meer.
Nacht van 2->3/3: kon niet slapen, aanvulling chatberichten
L: En naar het goede voorbeeld van een van jouw goede vrienden, heb ik er zelfs een paar limericks voor veil. Daarin neem ik de situatie op de korrel, en wat mij betreft mag iedereen het weten. En geen nood: ik vergeet mezelf niet, op het zoeken ben ik echt niet fier. Maar waar veel rook is, is vuur. Zonder rook was ik nooit gaan zoeken. Wie vrij van zonde is, werpe de eerste steen. Ik
deel ze eerst hier, dan gaan ze 't publiek in:
Die
ooit mijn verloofde uit Niel, van haar ex veelwijverij op haar ziel,
ik zag haar diep graag, maar nu krimpt weer mijn maag: bedriegen kan
ze bij haarzelf toch wel zien
Een
Kontichse man hoorde zijn vrouw, liegen over vermeende ontrouw, toen
begon hij te zoeken, dat bracht hem tot vloeken, want hij vond wat
hij niet vinden wou
Oh,
en nog wat: als ik dan toch een ziekelijke spion of controleur zou
zijn: zeker alles checken he: ingebouwde camera's en microfoons in je huis, kijkgaten in je tuinmuren, vliegende drones boven je tuin,
sattelietcontrole, een app op je gsm die je vertelt waar ja altijd
bent, afluisterappartuur op je telefoon, een track & trace op je
auto,... allemaal nakijken. En
als je daarmee klaar bent, en weet wat voor een grote crimineel ik
ben, ga dan zelf maar je afspraken, emails, sms-en, telefoons,
ontmoetingen, chatberichten,... eens optellen die niet deugden en dat
terwijl je met iemand in een relatie was (en ik bedoel niet alleen
met mezelf)
Ik
zal je je zoekwerk naar mijn crimi wat vereenvoudigen: ik ben gene
crimineel, dus er valt verder niks te vinden. Valt tegen zeker? Stop
het maar in de doofpot hoe dat gekomen is. Maar als je even nadenkt,
dan weet je dat het klopt, zoals het vermeld is in de limerick. Er
zit wat ziekelijks in je geest, waardoor je steeds maar spannende
vreemdgaan avontuurtjes wil opzoeken. Met woorden heb je het
meermaals afgezworen, maar je blijft even ziek, want je doet gewoon
verder. Steeds geraffineerder, dat wel, maar ik had het telkens
gezien, en eigenlijk weet je dat, want ik zei het je ook elke keer.
En na die volhardende ontkenning, die o zo overduidelijk gelogen was,
zocht ik een middel dat me kon bevestigen of ik nu spoken zag of niet.
Helaas pindakaas, het waren nooit spoken. Mijn gevoel zat keer op
keer juist. En dan nog: wat denk je dat het gros van de partners die
dit meemaken zouden doen? Uiteraard: cutt off, direct gedaan,
klinkende ambras, en smijt ze/hem buiten uit je leven. Deed ik dat?
Neen, ik bleef je confronteren, omdat ik je graag zag, omdat ik wilde
dat je je liefde (ja die was er wel voor mij) niet zou vergooien voor
een stom avontuurtje. Of dat je door op 2 paarden te wedden, plots
zonder paard zou komen te staan,... En nog kwam je niet uit je tent,
hoewel ik je dikwijls genoeg, tot treurens toe zei: kom er zelf mee,
laat me er niet achter komen.... m.a.w.: JE WIST DAT IK AAN HET
ZOEKEN WAS!!! En dan nog ontkennen, leugen over leugen over leugen.
En zelfs als die wordt blootgelegd, kan je het nog niet over je
lippen krijgen. Bedenkelijk. Ah, nee, dan ben ik nu plots de
ziekelijke crimineel. Belachelijk. Heb ik ooit iets naar buiten
gebracht? Heb ik er een "zaak" van gemaakt, smeet ik het
tegen je oren? Neen liefje, niks van dat alles. Ik gebruikte het
enkel op alle mogelijke manieren om ons op het juiste pad te krijgen.
Omdat ik je graag zag (inderdaad, nu is het verleden tijd). Maar
blijkbaar mocht niks helpen. Helaas. Ik heb je graag gezien, altijd,
zelfs in de lastigste dagen, veel minder als je echt furieus, grof of
razend werd (ik bestempelde dat met te zeggen dat ik je toen niet zo graag zag, TOEN, op dat moment dus). Jammer dat het zo ver kan komen,
en dat je het zo ver wil laten gaan, echt, dit is gewoon niet
normaal. Ik geef me gewonnen, hier kan ik niet tegenop. Sterker nog:
hier wil ik niet mee verder. En aangezien dit de derde keer is, all
the way, over maanden lange perioden, is het wel welletjes geweest.
Finito. Zonder kier, zonder deur.
Ik
zal je zoekwerk naar jouw eigen afspraakjes, berichten, chat, e.a.
ook sterk vereenvoudigen: je gaat waarschiijnlijk gewoon zo goed als
niks meer terugvinden. Ah, nee. Sinds die eerste keer doe je niks
anders dan alles wissen. Angst voor jezelf, en de boeman (ik dus),
die eigenlijk gewoon iemand is die je graag zag, en je van het slecht
pad wou weghouden op de zachtste manier die er te bewandelen was. Ook
ziekelijk, die manieren van wissen. En dan alles moeten onthouden
wanneer je wat tegen wie zei, en wat er daarop kan volgen en niet....
daar moet je volgens mij verschrikkelijk moe van worden, niet? Is dat
mss de reden dat je zoveel slaap nodig hebt? Is het daarom dat je wel
eens wat vergeet? Is het daarom dat je soms zelf niet doorhebt dat je
iets vertelt wat niet klopt met wat je daarvoor vertelde? Is het
daarom dat het zo opvalt dat je hele houding, intonatie, beweging met
handen en gelaat, ... zo opvallend afwijkt van wat je zegt als je
staat te liegen, omdat je zo hard moet denken om geen fouten te
maken?.... Ziekelijk.
Je
ging naar de psycholoog om daaraan te werken, en je was op een
bepaald moment klaar zei je. Nu moest je het zelf doen. Wel, ik ben
geen dokter, geen specialist of wat ook, maar ik geef je wel op een
briefje: het is geen haar verbeterd op het hier beschreven vlak, wel
integendeel. Je probeert het alleen veel beter te verstoppen, maar
dat lukt toch niet. Komt altijd uit helaas. Vroeger of later komt het
altijd uit.
Bedankt
om het niet te laten lukken. Jammer van al de moeite en goeie
bedoelingen van iedereen die er bij betrokken is van dichtbij, en
wiens levens je ook maar mee ligt te infecteren met je ziekelijke
gedrag: in de eerste plaats je kinderen, mij, mijn kinderen. En
verder straks ook je vrienden en je familie.... want neem maar van
mij aan, ook daar zal het wel eens dagen
Ik
had de beste bedoelingen, omdat ik je graag zag, tot gisteren. Toen
was het er echt over. Duidenden druppels in de emmer, het liep over
de rand. Gedaan.
In
mijn ogen kan je 2 dingen doen:
Meest
waarschijnlijk ga je alles van je afwentelen, ontkennen, en alle
lelijke dingen in mijn schoenen schuiven. Da's het gemakkelijkste he.
Kan je vrolijk je vertrouwde leugenleventje verderzetten, en je bent
er vanaf. En je vrienden zullen je krokodillentranen wel mee
opvangen. Jij comfortabel getroost gevoel, en zij allemaal het goeie
gevoel van jou geholpen te hebben...; wel, ze moesten eens weten. En
weet je wat: ze zullen het weten! Als ik nog maar het minste vaststel
dat het die richting opgaat, zullen ze het allemaal weten, stuk voor
stuk.
Optie
2 is dat je bekent, naar mij, en naar hen, dat je volledig fout bezig
was. Dan ben ik gewoon stil uit je leven verdwenen. Weg. Een
verderzetting (maar dat is mijn ding niet meer) zou kunnen zijn dat
je dit eindelijk voor jezelf eens zou kunnen aanpakken en dat
veranderen. Maar dat je die stap uit eigen beweging gaat zetten, die
kans acht ik klein. Dan had je het eerder al gedaan.
Ik
zal het snel genoeg merken aan de stiltes, horen aan de roddels,
vernemen via gerichte vragen en commentaren. En ik beloof je streng
maar rechtvaardig dat ik al jouw leugens niet ga opeten. Het zijn de
jouwe, niet de mijne. Je gaat niet weten waar je het hebt, want dat
ga ik niet toelaten. In geen geval. Wil je dit zien als een
dreigement (waarschijnlijk wel), dan is dat spijtig. Ik zie het niet
zo. Het is een belofte. Je hebt het volledig zelf in de hand. Ga je
verder in de leugen, dan zal ik die platkloppen met de keiharde
waarheid
Of
leer je uitendelijk erkennen en toegeven dat je volledig ontspoort.
Dan zijn er ongetwijfeld mensen die jou zullen bijstaan en helpen. Ik
heb dat nu jaren geprobeerd, maar je stak telkens een mes in mijne
rug, dus ik zal er niet meer staan. Maar je gaat wel altijd een
plaatsje in mijn hart blijven innemen, ik neem de mooie herinneringen
mee, en je zal van mij geen last meer hebben. Tweede
nacht op rij weinig slaap voor mij, maar dat zal wel beteren. Ik ben
een gevoelsmens, en dat weet je, zal eventjes duren, maar ik redt me
wel. Als
je me bestookt met berichten tijdens de werkuren, ga ik je
verwijderen. Ik heb al te veel tijd tussendoor gespendeerd aan onze
relatie die we hadden. Nu er geen meer is wil ik hier tijdens de uren
niks over horen of lezen. 's morgens vroeg, 's avonds maakt het me
niet uit.
De volgende morgen, na een slechte nacht slapen... Geen sms of berichten van haar.
Ik ging, na wat opruimen, zelf even online op fb, de posts van de afgelopen dag van vrienden wat bijlezen. Na een tijdje komt ze toch online, maar ze spreekt me zelf niet aan. Nochtans, als je pas nieuw aanlogt, zie je dadelijk wie er al online is, maar bon. Ik neem het voortouw. nog maar eens:
L: Zal ik dan maar beginnen zeker
E:
doe maar laptop staat op maar ik ben ondertussen wek bezig
L: zelf aan 't vloeren Als je bezig bent, laat het dan maar Als je tijd hebt, kan je me bellen dan
E:
ik kan niet vloeren anders was ik al zelf begonnen
Tja, wat moet je daar nog op zeggen. Ik heb nogmaals het voortouw genomen en haar dan maar zelf opgebeld. Dat wat trouwens de allerlaatste keer dat we telefonisch contact hadden (belangrijk: komt verder nog terug in het verhaal). Ik vroeg haar nogmaals of ze niks moest zeggen. Nee hoor, niks. Een ellenlange stilte liet ik aan de telefoon. Echt minutenlang niks gezegd. Ik zei uiteindelijk dat ik naar daar zou komen, maar dat er gesproken moest worden, en dat we dan wel zouden zien... Dus ik vertrok naar haar...
Daar aangekomen, bleek ze aan het strijken. Ik vroeg er nogmaals naar, maar geen antwoord. Ze streek gewoon verder. Ik zei dat ik niet ging verder werken als er niks werd gezegd. Er was niks te zeggen zei ze. Dan zou ik dus ook helemaal niet meer beginnen, met niks meer, zei ik dan. De schouders gingen omhoog, en een boze blik kreeg ik. Was ze boos op haarzelf, of projecteerde ze gewoon alles op mij? Geen idee. Als er geen woorden bij komen heb je er het raden naar. Ik ben mijn werkgerief bijeen gaan zoeken, en stelselmatig in de auto gaan leggen. Ondertussen heb ik wel gehoord dat ze nog wat door de gang is gelopen, maar ik heb me op het opruimen geconcentreerd.
Omdat het liegen en achterhouden over alles rond
ontrouw gewoon bleef aanhouden, zei ik dat ik dan maar definitief ging vertrekken. Er werd voordien niks meer
gezegd nadat ik duidelijk maakte dat ik mijn werkgerief zou inpakken
en vertrekken, en dat ik niet meer zou verder werken. Ik werd
compleet genegeerd, tot we elkaars sleutel van het huis terugvroegen.
Ze beweerde dat ze die van mij ergens had ingestoken. Ik kreeg geen
antwoord toen ik vroeg waar mijn huissleutel zat. Ik bleef voorlopig nog rustig, maar ze was duidelijk al geagiteerd. Ik legde haar huissleutel in de
gang onder de kapstok. Toen ze me uiteindelijk toch wou zeggen dat ze
hem in een emmer had gestopt, zei ik haar ook dat haar sleutel daar
lag. "Je hebt hem hier gewoon gesmeten" zei ze. "Neen, gelegd" heb ik geantwoord. Ik zei dat ik het jammer wordt dat ze alles op de helling zette, door toch maar aan haar leugens vast te willen houden. Daarop kreeg
ik te horen dat ik "ne klootzak" was. Ik zei nog dat ze
zich maar moest afvragen wie de klootzak was, maar de deur ging al
dicht. Onderweg naar huis ben ik even aan de kant moeten gaan staan.
Ik beefde en kon door de tranen de weg niet goed meer zien. Iets in
mij was serieus kapot gegaan.
SMS
berichten 2/3/2014:
E:
Graag mijn centen terug storten Jammer
dat het zo moet lopen toch bedankt voor werk (nvdr: Haar centen, is dat het eerste waar ze hier aan denkt???? En gewoon jammer, en achteraan "toch bedankt" voor het werk aan haar huisje.... Dat wat het????? Man, man, man... Dit sloeg me nog meer naar beneden. Ik besloot om te reageren op wij zij blijkbaar het belangrijkste vond, maar om daarachter te vermelden wat voor mij het belangrijkste was) =
L:
Ik zal eerst mijn rekening maken. Zal de zwarte uren er bij tellen
want blijkbaar was ik toch niet meer dan n aannemer. De
kosten aan dat mes in mijne rug neem ik wel op mij. Moest maar zo
stom niet geweest zijn om mij een derde keer te laten bedriegen. De
mooie herinneringen bewaar ik. De rest probeer ik te wissen
E:
Als jij het zo wil zien jammer Graag
mijn centen terug (nvdr: ik dat zo wil zien???? Zij spreekt over de centen, en zij zoekt andere mannen op. Niet mijn ding)
E:
Mag ik weten met wie ik je zogezegd bedrieg
L:
Dit is jouw keuze. Niet de mijne ik heb er geen. Leer de gevolgen
dragen van je eigen gedrag. Ik hoop dat je daar ooit in slaagt, voor
je eigen zielenrust en die van je kinderen
E:
Blijft jammer dat je het zo ziet
L:
Blijft jammer dat je blijft zoeken naar wat anders. Doe nu maar.
E:
Blijft jammer dat je ook mijn inspanningen n meer wil zien Echt
jammer Je
bent een schat maar zeg dan met wie ik je zou bedriegen
L:
Die inspanningen zie ik wel. We zien elkaar graag. Maar jij vindt
het blijkbaar telkens nodig om daarbuiten wat anders te zoeken. Niet
met mij
E:
we zien elkaar idd graag Wie dan???
Ik was hierdoor nog extra gedegouteerd. Blijkbaar gaat het alleen maar om geld. En om het feit dat ik haar moet zeggen met wie zij achter mijne rug bezig is. Is dat het ware issue hier? Of heeft ze schrik dat ik over verschillende mannen tegelijk ga beginnen? Of weet ze met zichzelf geen blijf over welke man ik nu ga beginnen, en over welke niet???? Echt, dit is ongehoord ziekelijk in mijn ogen.... Ik heb deze stap veeeeel te laat gezet, maar ik ben nu echt wel blij dat ik hem heb gezet op dat moment. Zo krom had ik het nooit verwacht. Pas op, er er kwam nog. Niet meer per sms, maar wel, namiddag/avond via facebook chat:: ....
E:
tof dat je het deelt op FB, ideaal!!! (nvdr: ik deelde op facebook met mijn vrienden dat de relatie was beëindigd. Het was ook helemaal zo nu, en het zou zo blijven voor mij. De keren daarvoor deed ik dat niet, maar nu wel. Gedaan is gedaan. En uiteraard reageerden daar mensen op. na verloop van tijd)
L: Problem?
E:
doet dat er iets toe???
L: Je vindt het ideaal lees ik
E:
je weet verdomd goed dat dit niet zo is
L: Ik doe er ook niet toe
E:
dat zeg jij
L: Als je kinderen maar weten dat het niet met hen te maken heeft Ja dat zeg ik Op basis van waar jij mee bezig bent
E:
wanneer ga jij me nu eens duidelijk zeggen wat je bedoelt en naam
graag
L: Nie mijn ding. Da s da van jou
E:
je beschuldigd me van alles, zeg dan op zijn minst alles wat je
zogezegd weet
L: je moet het niet omdraaien. Ik ben niet de bron. Jij hebt kans genoeg gehad
E:
neen neen, jij weet blijkbaar meer dan ik
L: Maak dat de ganzen wijs. Je misbruikt je werk dan nog om het toe te dekken. Zoals K__ vroeger. Rot steken zijn dat. Niet met mij.
(nvdr: inderdaad: bij de eerst keer was dat ook het geval: toen gebruikte ze een heel goeie vriendin als alibi zo lang ze kon. Hier gebruikte ze haar werk, een vergadering met dokter en boekhouder. Komaan seg! )
E:
manmanman, geniet maar van je posten op FB om mij door het slijk te
halen, waar haal je het recht
(nvdr: ik postte niks, buiten 1 gedichtje, dat ik toevallig op dat moment op fb zag passeren: Een halve waarheid is een grove leugen. Je liegt een beetje maar je bedriegt alleen jezelf en dat vergeet je Je denkt dat je alles weet, en bepaalt zelf dat je de helft daarvan vergeet, het ware alles heeft geen helft, is gewoon alles, alleen jij kent halve dingen, je weet niets, verzwijgt de helft, verzwijgt dus niets" ... )
L: Dat recht nam je zelf
E:
geniet maar van je moment
L: Niks genieten aan. En er is ook geen slijk.
E:
a neen??
L: Denk ervan wat je wil. Ik zie je graag, maar je trapt tot 3 keer toe gewoon mijn hart plat. Nochtans was het 3 keer heel duidelijk, en had je telkens verschillende keren de kans om er zelf mee te komen.
Bijgeleerd?
tsss
E:
en blijven doorgaan he
L: Jij, blijkbaar wel he Je moet me niet meer overtuigen, en ik jou niet. Heeft toch geen zin. Ik weet genoeg, en jij doet maar lekker verder alsof. Je zal er op termijn ver mee komen.
Ik
maak hier geen deel meer van uit, hoe spijtig het ook is We hebben
er veel aan getimmerd, veel genoten, gewerkt, gelachten, ... al wat
je maar wil. Maar dit zo lelijk onderuit halen is zo laag bij de
grond Dat
is geen relatie waardig. Ik ga me douchen Ga maar rustig je gang
E:
vooral doen, want ik maak je toch maar vuil
L: smeer mij maar vol met slijk ik zal het wel verdiend hebben zeker
E:
ik doe daar niet aan mee
L: Ik heb hier nooit om gevraagd, nooit, wel integendeel. Ik weet voor mezelf dat ik er alles aan heb gedaan om het te laten
werken, en dat is wat voor mezelf telt
E:
goed voor jou dan he
L: Maak iedereen, inclusief jezelf, wijs wat je wil. Ik heb hier net nog wat gezegd over je kinderen, maar dat is je blijkbaar ontgaan Heb hier nog het chocolade eendje voor hen, en dat wou ik hen graag nog geven Als het niet mag, jammer
E:
wow, dat zeg jij!!
L: Wat een antwoord, daar kan ik veel mee. Ben weg
E:
je zult wel voor mij beslissen zeker, zoals je deze morgen deed
L: Dat deed je zelf
E:
ik doe precies veel
L: Concentreert u maar op uwen date gij, en laat die domme man uit Kontich maar doen
E:
ik ga elke dag daten, dan heb je reden om te praten.
L: deeeu, dat heb je zelf nodig. Ik ben geen vragende partij geweest. Nooit
E:
neen, jij dringt alleen bij mij binnen
L: ? Daten en flirten zit in je hoofd mevrouw, niet waar je benen samen komen
E:
dat bedoel ik helemaal niet, maar soit. Je zult wel snappen wat ik
bedoel
L: neen
E:
je weet altijd wat ik denk en doe ik sluit af
L: ook neen 2 x neen dus, soit, je bent weg. Bye
2 maart, later op de avond: In een poging om toch nog iets te laten bewegen, en haar toch te laten zeggen wat ze moest zeggen...:
L: Als je wil contacteer me over vloer badkamer
E:
er valt nog bitter weinig over te zeggen ik zou graag mijn centen
terug zien zodat ik verder kan
L: Wou voorstellen om ze morgenavond te steken, maar laat maar dan.
E:
ik denk niet dat ik je nog vertrouw in huis
L: oh, bedankt. Ik stelde het voor omdat je verder zou kunnen, ondanks alles. Vergeet dan maar dat ik er over begon.
En met het woord vertrouwen zou ik maar voorzichtig omspringen.
E:
de afspraak was anders gemaakt en dat weet je. Morgen is geen optie
L: Over afspraken kan je ook maar best niet beginnen. Alle afspraken zijn weg. Dat werkt in 2 richtingen, niet alleen in de mijne.
Tof trouwens dat je je verbergt. Goed voor jou. Ik hou er me niet mee bezig.
E:
je zult me wel op een andere manier vinden zeker?
L: Wou het nog doen voor de kinderen, maar als het geen optie was, dan laat je 't maar. Ik moet jou niet vinden
E:
laat dan alle software maar achterwege
L: ?
E:
dat weet je heus wel
L: Vertel het dan maar he
E:
neen, vertel jij het maar ik ga slapen
L: deeeuuu da' s nou net wat je met mij doet se
E:
a ja, alleen jij mag dat zo zeggen
L: nee niemand moet dat zo zeggen Als je ergens voor gaat moet je dat zeggen.
Als je je oneerlijkheid naar mij toe, met zoiets in de schoenen wil schuiven, ben je aan het
verkeerde adres. Ik neem het niet aan. Als er niks te zoeken ik, moet je niet zoeken.
Als je wat te verbergen hebt, vraag je om het te willen vinden. Het doek valt
Spijtig,
en maar blijven ontkennen. Staalhard goed bezig Ik hoop dat je
daar in je leven nog ver mee komt
Dat je nen onnozelaar tegen komt
die je daarmee jarenlang in de luren kan leggen En
dat jij je er goed bij voelt
E:
Wat jij doet is wel oke Goed voor jou
L: Om over alles en nog wat constant te moeten liegen, en zien dat je je niet vergist met met je eerder hebt gezegd
Nogmaals: als jij eerlijk was geweest... als laat maar 't is een illusie
en
ik heb er vroeger in geloofd Ik heb er ook lang in geloofd dat het
kon keren, dat ik je ervan kon overtuigen
En jij maar zeggen dat je
dat gedoe niet meer wou
E:
Moeilijk te geloven
Ze haakte af in het gesprek. Niet moeilijk. De rest volg ook onversneden. Ik wordt slecht gezind van leugens, en dat zal zo blijven: Hier mijn slaande argumenten en mijn uitingen die ik haar daarop nog mee gaf:
L: Smerig, echt waar. Ik denk het niet laat maar navorsen dan he, als je er toch mee bezig bent. Zolang er geen smerige dingen te merken waren, heb ik niks te
zoeken gehad. Maar je gezicht spreekt boekdelen meisje, dat weet je al langer. En als dat staat op liegen, dan had ik twee keuzes:
Direct laten vallen als een baksteen Ik koos voor het laatste: Blijven vechten, blijven overtuigen om het beter te doen. Om niet meer
achter de rug te werken Om niet achter de rug van je partner om vanalles te doen waarvan je goed weet dat het niet hoeft
Maar
geen probleem hoor, maar mij maar zwart dan. En verstop je eigen
probleem maar. Ik
heb hier heel lang in alle talen over gezwegen tegen jan en alleman.
Alleen wie er specifiek naar vroeg heb ik ooit "iets"
verteld, maar wel vaag, omdat ik wist dat er anders niks meer
mogelijk was. Ik zag je graag, en daarom bleef ik ervoor gaan. Maar
3 keer is echt te veel, sorry
En
je hebt dus wel degelijk afspraakje geregeld, maar daarover geen
woord he. Ssssst. Dat doet er plots niet meer toe he. Dat mag
gerust. Maar oh, die slechterik... Vraag jezelf maar af wie het
vertrouwen heeft afgebouwd, en oordeel dan. Maar
ik twijfel er niet aan, dat het anders zal worden rondgestrooid.
Bedankt op voorhand.
Veel
succes met je kinderen ook, dat je hen in zo'n sfeer van opbouw van
wantrouwen wil grootbrengen. Het zal hen echt helpen.
Veel
succes met je afspraakje binnenkort, want je ging het me toch maar
niet vertellen, he. Ah, nee, liever je "geliefde" maar
bedriegen, en je werk als excuus gebruiken om te ontsnappen. Veel
succes met je toekomstige relaties, liefst zo veel mogelijk tegelijk
zelfs. Maak ze maar zot die mannen, wie weet hebben ze het niet door.
Veel
succes ook met je gemoedsrust, waarnaar je al zo lang op zoek bent,
op deze manier ga je ze zeker vinden.
En
ten slotte: veel succes nog met wat je nog onder "vriendschap"
zou kunnen verstaan met mezelf. Ik knip de band niet door, daarvoor
vind ik hebben we te veel leuke en goeie dingen samen beleefd. Als
jij hem wil oversnijden, doe maar, mijn herinneringen snij je niet
weg.
1/3 Wat een leuke dag moest worden...DE BOM van rood licht 3
Even resumeren: Die zaterdag gingen we er met z'n tweetjes een leuke dag van maken, zonder werken. Het plan was samen naar batibouw te gaan, als het kon nog een lekkere sauna mee te pikken (als het bij haar niet meer "pikte" toch), en 's avonds lekker te gaan eten en een filmpje mee te pikken. Het leek vanop afstand bekeken de nodige day-off die echt wel nodig was.
Het begon met lekker uitslapen, want de avond voordien (incl knieval) was het laat geworden. Vooraleer we goed en wel naar batibouw trokken was er eerst nog een nodige stop in haar huis, omdat er nog wat extra egalisatie nodig was. Anders was het geplande lijmen van de vloertegels zondagvoormiddag niet mogelijk (ondanks alles deed ik het dus toch nog...). Soit tegen de middag konden we vertrekken. Film nog online gereserveerd voor 's avonds, anders mss geen plaats meer.
Bezoek aan batibouw stond uiteraard in hoofdzaak in het teken van wat er nog allemaal moest gebeuren in haar huis. Geen probleem mee, ik had het tenslotte ook zelf voorgesteld. Ook een bezoek aan een paar overheidsstands leverde interessante info op i.v.m. in belasting in te brengen bestedingen, en te verkrijgen premies e.a. Voor de rest heel wat praktische informatiie en indicaties van prijzen en mogelijkheden.
Gezien het al late namiddag wass geworden had het nog weinig zin om naar de sauna te rijden. Daar zag ik nochtans naar uit. Lekker relaxen tussen al die stress en dat werken door... het zou me deugd gedaan hebben.... Niet dus.
Om al naar de film te rijden was het nog wat vroeg. Dan nog maar even bij haar thuis gestopt. Even debatteren over de aanpak van de vloertegelwerken voor de dag erna, en ook het -herinner u de enkel dagen eerder vermelde- nodige gehakketak over in de weg staand gerief tegen dat haar kinderen zouden terugkomen stak weer de kop op. Man, was ik dat beu. Direct actie genomen en gerief zo veel als mogelijk opzij gezet. Ik heb dan ook wel even mijn ongenoegen laten blijken, en dat was niet wel gekomen blijkbaar. Maar, ik vond toch dat ik dat even mocht. Tenslotte was het al de tweede keer werken die dag (die eerst was echt pure noodzaak), daar waar we hadden afgesproken van niet te werken. Genieten was er voor mij dus alleszins nog niet veel geweest.
Hup, terug smiling face op, en naar de film. Eten voor de film zat er niet in. Alle eetgelegenheden zaten te vol. Dan maar eerst de film. Speciaal filmke wel. Beetje geweldadig van inslag. Het vonnis. Vrolijk wordt je er niet van. Maar toch wel genoten van de acteerprestaties. We praatten er nog even over na op zoek naar een plekje op te eten.
En toen kwam het......
Eten besteld, en wachten op het eten. Wou af en toe nog wat praten over koetjes en kalfjes, maar ze was steeds meer aan 't rond kijken, alsof er wat schortte. Ze keek me amper aan, maar keek vooral rond. Ze ging ook even naar 't toilet, kwam terug en was zo waar nog zenuwachtiger. Toen kwam de kat op de koord: Ze begon op zenuwachige wijze een verhaal af te steken: dat ze, niet de komende week, maar de week er achter (nadat haar kinderen terug weg waren) een afspraak zou hebben met haar dokter en een boekhouder voor haar nieuwe job. Om e.e.a. te bespreken gezien ze zelfstandige zou zijn in die functie. (jajaja, natuurlijk had ze een afspraak, maar ik wist ondertussen wel dewelke, en zij wist duidelijk niet dat ik het wel wist. Trouwens het verhaal houdt sowieso weinig steek: ze werkte daar al als zelfstandige, dus dat was al in voege. Er was al een vennootschapje annex BTW-nummer voorzien, en ze had al gefactureerd. Ik hielp haar trouwens nog om de factuur in excel op te stellen... Dit was het dus dat ze ging gebruiken om haar date in te dekken.... smerig ! )
Mijn reactie had ze niet verwacht: ik vroeg haar waarom ze zenuwachtig was voor dat gesprek... "Zenuwachtig, ik ben daar helemaal niet zeuwachtig voor" zei ze gespannen, met gefronsd voorhoofd. Ik vroeg haar daarop waarom ze dan zo zenuwachtig was om me dat te vertellen. Ook dat begon ze vurig af te strijden. Ik zei haar zo rustig mogelijk dat ik wel zag dat ze zich al de hele tijd zenuwachtig maakte. Niet waar volgens haar. Ik zei haar kalm dat ik haar verhaal niet geloofde. Toen begon ze vurig haar vermeende vergadering te verdeden. Inhoudelijk. Dat dat nodig was. En dat het schandalig was dat ik haar niet geloofde..... Ik ging weerom kapot vanbinnen, maar liet het zo weinig mogelijk merken.
Betalen, en weg hier, was het enige wat ik nog kon bedenken.
Op weg naar de auto vroeg ze plotseling waarom we geen hand gaven. Misschien gewoon omdat ik er geen zin in had? Uitendelijk kreeg ik toch een koude hand in de mijne. Op weg naar huis was het stil in de auto;
Er was afgesproken dat ik bij haar bleef slapen, om de volgende morgen aan de vloertegels te starten. Maar bij haar thuis aangekomen, begon ik terug over wat er die avond was gebeurd. En dat ik haar niet geloofde. Ze werd kwaad en trok zich terug. Ging vlug in bed liggen. Ik probeerde nog een gesprek uit te lokken, en zei dat ik zo niet wilde gaan slapen; Als er wat scheelt, moet dat eerst worden uitgeklapt, anders ging ik niet slapen. Doodse stilte. Er kwam uiteraard niks....
Ik heb het licht terug aangedaan, en nog een tijdlang gewacht, met hetzelfde argument: het moet uitgepraat. Maar dat ging dus niet uit haar komen. Ik ging haar dit keer ook niet meer confronteren. Dat had ik de voorgaande jaren al 2 keer gedaan. Nu niet meer.
Ik heb gezegd en ook gedaan: Deed mijn kleren terug aan, en ging zelf naar huis. Ik bleef niet slapen....
Slapen deed ik thuis evenmin veel. Maar toch, ik was moe, en sliep met tussenpozen flink door. Maar werd dan evengoed soms weer wakker....
Onze laatste nacht samen was het dus niet... die was al weg.
E:
Q music x (ze hoorde het nummer "All of me", wat ik een tijdje geleden tot "ons nummer" had voorgesteld, met veel lof van haar daarover trouwens. Het gaat over "er volledig voor elkaar zijn" De ene volledig voor de andere, en de andere volledig voor de ene. Zoals het hoort. Ik weet niet of ze de betekenis van dat nummer volledig begrijpt)
L:
Ochtend (ik voelde me inderdaad rotslecht)
E:
?
L:
Lxxx kort gezien. (ik was 's morgens even naar school gereden om mijn jongste dochter even te zien. Gezien ik ze anders 3 weken niet zou zien) Laat
loop dag even weten of je dit volledig ok vindt: Ik werk vanavond nog
wat in voorbereiding op zondag. Kom je nadien nog naar Kontich met of
zonder zak. Laat of niet: straks kijk ik heel diep in je ogen en ga
je wat beloven en verklaren. Denk er straks in de auto maar over na
of je dat wel wil en wat je me zelf wil zeggen.
We
laten planning van zaterdag afhangen van opstaan: Heb 2 tickets voor batibouw voor als er tijd voor is. Veel ideeën
voor je huisje. Nm leuke gezellige sauna verrassing. Avond gezellig
etentje en niet te duur en de film. Slapen bij jou. XXX
E:
Super dat je Lxxx zag! Voor
straks leg je maar t shirt klaar ik kom nr jou Morgen
heel goed voor planning Wat
ik ga zeggen hangt af van wat jij gaat zeggen xxx O
ja, heb zon om 17h __ (verkoopavond) , vergeten...
L:
En je kids?
E:
Chiro en mee met mij
L:
ZJG Hopelijk geraak je op tijd weg dat je __ (verkoopavond) kan doorgaan zoals
voorzien.
......
E:
Xxx zal lukken. 18h vertrek hier
L:
Super. Toch meegevallen dan of hulp gehad. Energie
Dipje hier. Te hard gewerkt deze week. Seffens weer beter. X
E:
Geen hulp.... Pat n doorgegaan en andere maar deels
L:
Heb je geluk dan
E:
Aangekomen
L:
Goed zo Ben pas thuis Omkleden en naar je badkamer Geen eten.
..
E:
Eet dan eerst
L:
Geen tijd
E:
Jawel
L:
T is vrijdag. Zou graag op tijd stoppen
E:
Tg 12h bij jou x
L:
Ik hoop ik ook Valt flink tegen
E:
Nee n weer pff
L:
Bloed pink scherpe tegels na uitbraak. Emmer gebarsten met
égalisé. Gelukkig
buiten en niet binnen op trap bv. Nu opkuisen terras dus.... Grrr (en toch bleef ik nog werken dus)
E:
Ai knuffel
's Avonds laat, na haar verkoopavond, is ze nog naar me thuis gekomen. We gingen daar samen blijven slapen, en dat zaterdag een leuk dagje samen houden, zonder werken. Tijd voor elkaar. Ik had voor die vrijdagavond ook wat voor haar aangekondigd. Dat ik haar wat zou zeggen...
Wel, en dat deed ik ook. Ze zat in de zetel, en ik ging voor haar staan, en, wat ik nog nooit eerder had gedaan, deed ik nu wel: ik maakte een knieval, en ik verwees naar wat ik haar ooit beloofde in het warme Athene. Met de 2 basisvoorwaarden die ik eerder al aanhaalde: we zijn er voor mekaar alleen, en niks daarbuiten, en het moet met hart en ziel gemeend zijn....
Wat ik terugkreeg waren weinig woorden. Wel een knuffel. We zijn gaan slapen. Het was al laat....
L:
Wel wat ja. Dag vol meetings. Ruim je twijfel op en ga er voor 200%
voor. Laat het merken op de manieren die je kan en praat erover.
Vanuit jezelf. Overtuig me x
E:
X
L:
Nr huis. Spullen pakken. Pakje maken. Dan rij ik nr Niel. Douchke
en ga direct slapen. Maak je me wakker voor nachtzoen? X
L:
Naar Niel. Mocht je laat zijn maak me zeker wakker. Ging je nog
verzorgen (haren onderkant, hoewel, had ik daar nog zin in om dat te verzorgen?...)
...... eerdere chatberichten, die middag:
L:
Er zijn belangrijker dingen he,... niet?
E:
?
L:
Je ging me nog aanspreken vandaag, maar ik had niet begrepen dat dat
over je werk ging gaan (nvdr: daarvoor ging het steeds maar over haar werk)
E:
ik stuurde wel sms deze morgen he ik zei dat je ik iets van mij
zou laten horen om aan te tonen dat ik wel deglijk aan je denk
L:
Heb nooit beweerd dat je niet aan me denkt En ik geloof ook graag
dat je me graag ziet. echt
wel daar ging het niet over, en gaat het niet over
E:
allle daar komt de maar
L:
die komt niet meer laat die maar uit jezelf komen
E:
niet goed genoeg dus
L:
wat jij denkt en voelt moet jij uiten, moet ik er niet uitsleuren.
Heef niks met goed genoeg te maken. dat
heb je volledig zelf in de hand (nvdr: hoe duidelijk kunnen mijn verwijzingen zijn naar het feit dat ik, naast het gevoel dat ik al een tijdje had, nu ook weer met zekerheid wist dat ze fout bezig was...)
E:
ik stuur je sms en nu zet ik snel chat open tyerwijl ik eigenlijk
werk heb. ik geef mee wat er vandaag was en dat is niet goed
L:
Dat is wel goed
E:
het voelt niet zo
L:
sorry, had even telefoon (op mijn werk wordt er tijdens de middag dikwijls ook gewoon doorgewerkt, nu korte telefoon tussendoor)
E:
geen probleem je werkt
L:
Ik had het al een paar keer, en gisteren wat dieper over wat ik mis,
en ook deels niet begrijp:je
zegt bv dat je voorzichtig bent omdat je wil dat het deze keer lukt,
en dat je daarvoor voorzichtig bent bv t.o.v. je kinderen. Maar ik
blijf wel veel slapen,
E:
dat is dus twijfelen he (nvdr: twijfelen? Neen, acties en woorden spreken elkaar tegen: ze wil "voorzichtig" zijn voor haar kinderen. Wat E__ tegen mij zegt hierover, dat horen haar kinderen niet. Wat zie wel zien en voelen: is dat ik daar blijf slapen. Dat ze me rond de nek valt, en innig zoent in hun bijzijn. Dat ze me knuffels geeft bij haar kinderen,....)
L:
je zoent me en geeft me een knuffel onder hun ogen Dat is dan
helemaal geen twijfel Je laat het hen zien
E:
ik heb de meisjes gezegd dat we wel zullen zien wat het heeft (nvdr: ze bedoelt: geeft, Westvlaams,... g en h ...)
L:
wat geeft?
E:
ons
L:
waar twijfel je aan aan jezelf, of aan mij? (en opnieuw een verwijzing: ze zou inderdaad aan zichzelf moeten twijfelen: waar wat ze eigenlijk allemaal mee bezig? Hoe kun je nu op die manier rust en stabiliteit bereiken? Hoe kun je nu je kinderen een rustig leven gunnen als je op zo'n manier eigenlijk ook met hun voeten speelt, .... zoveel vragen...)
E:
opnieuw? aan ons er is zoveel verschil, ik moet precies
constant mezelf bewijzen
L:
waarom denk je dat?
E:
omdat het zo is!
L:
(verschil is er bij elk koppel zenne) vertel wat moet jij mij
bewijzen?
E:
blij dat je het zegt van dat verschil ik kan mezelf niet zijn,
als ik eens geen zin heb in iets of als ik niks te zeggen heb dan is
dat zo. Puch dat dan niet.
L:
het gaat niet over "eens" "een keertje"
E:
Nogmaals het heeft het gevoel dat het nooit genoeg is. Met
Valentijn, je had mij uitgenodigd, ik heb dan gekookt terwijl je weet
dat ik dat absoluut niet graag doe maar wou dit voor jou toch doen.
Wat hoor ik, het was tof en ik apprecieer het maar...
L:
maar... vertel verder
E:
wat je zei, het was niet genoeg
L:
dat "niet goed genoeg" zeg je zelf he Ik heb alleen
gezegd waar ik me niet goed bij voel. en
dat was 1 van de voorbeelden Dat jij hebt gekookt, en dat je het
gezellig maakte op korte tijd heb ik zeer geapprecieerd (nvdr: waar ik met niet goed bij voelde, kijk op 14/2)
E:
met alle respect voor jou drukke job, ik heb er 3 en een verhuis en
ik sta alleen voor mijn kinderen. Mag het dat ik niks had
L:
Woorden moet je niet gaan kopen in de winkel Die kan je gewoon
uitspreken vanuit je hart. mag
ik niet zeggen dat ik dat mis?
E:
daden ook niet en die waren er. Ik had geen tijd maar maakte er en
kookte terwijl ik dat haat
L:
is dat dan zo fout van mij?
E:
heel mss is dat ook een teken van liefde
L:
dat is het zeker
E:
mss is het leuk om ook daar genoegen mee te nemen voor een begin
L:
begin ?
E:
ja
we zijn uiteen geweest he, dus ja opnieuw een start (hier wordt opnieuw een maand terug in de tijd geflitst. We staan nu, na al die weken terug aan een begin?... Ze voelt zich duidelijk niet goed bij het gesprek, en weet eigenlijk niet meer waar naartoe... Ik probeer het af te buigen maar wel heel duidelijk te brengen door een voorbeeld met "een derde" te stellen, zodat ze zich niet zo aangevallen moet voelen, maar hopelijk wel begrijpt waar het hier eigenlijk allemaal om draait.... ):
L:
Als je start aan een lange afstand wandeling of loopwedstrijd, vind
ik het normaal dat je dat doet omdat je dat ten volle wil, dat je
daarover spreekt met wie je daarin betrekt, dat je je focust op de
loopwedstrijd en ondertussen met niks anders bezig bent, dat je je
uit zoals je kan als het efkes wat moeilijk is, of als het net heel
goed gaat.... ... en niks beloven dat je de finish zal halen maar je geeft dan
wel duidelijk aan dat je ervoor gaat Ne
loper die dat niet voldoende doet krijgt het volgende:
E:
ik heb gezegd dat ik dat wil proberen, wat je ook mag/wil denken (nvdr: WEL GODVERDOMME denk ik hier bij mezelf: proberen !? Je ligt het op alle manier te ondermijnen door andere mannen op te zoeken en te verleiden... tot wat? ...???)
L:
zijn entourage zal er niet echt meer in geloven En de loper zelf
ook niet
E:
geen theorieen over lopers
L:
Hij zorg er zelf voor dat hij waarschijnlijk de finish niet zal
halen. Jammer voor zijn inspanningen en zijn entourage
E:
en ook hier is het niet genoeg blijkbaar
L:
hoe bedoel je?
E:
of de loper kan zeggen, geen prrobleem ik haal de finish en dan doen
alsof hij zich inspant en dat doe ik niet meer ik probeer maar
zonder beloftes (nvdr: zie hier dus haar gedachtengang... doen alsof.... en ik hoopte nog zo dat het echt was dit keer.... En: dat doet ze niet meer, ze probeert zonder beloftes? Ja hallo? En die dat dan? Hoort dat ook bij het proberen?....)
L:
ik zeg net: geen beloftes het gaat over geloof En doen alsof
is altijd fout he. ik
ga ervan uit dat iemand loopt omdat m er in gelooft, niet om te doen
alsof dan kan die beter gewoon niet lopen ik
vraag geen beloftes voor de finish ik vraag geen onmogelijke
dingen
E:
en ik doe niet alsof!!!!!! stop met jezelf dat voor te houden(nvdr: en het lag op mijn lippen.... EN DIE DATE DAN? )
L:
dat doe ik niet waar haal je da?
E:
omdat je het steeds opnieuw doet, zeggen dat ik er niet voor ga
L:
dat zeg ik niet Je laat niet zien dat je er voor gaat en ik
begrijp wel degelijk waar je mee worstelt. (nvdr: o ironie: ja inderdaad begrijp ik het.... ) 't
is een beetje zoals je last hebt van een lichte verstropheid
(vergeef me het vergelijk). Dan
heb je geen zien om naar 't toilet te gaan, want dat gaat lastig zijn
Maar eigelijk weet je wel: hoe langer je wacht, hoe meer last je
gaat hebben tot je uiteindelijk met een echte verstropheid zit
en dan zit het vast
E:
die is er niet, of je het geloofd of niet het geloof groeit maar
is nog verre van volledig en als ik het forceer dan is het niks. ik
wil het echt goed nu, ik wil mezelf kunnen zijn zonder constant te
moeten bewijzen of op de vingers te worden getikt. Ik ben wie ik ben
en ik werk aan mezelf maar moet niet te vaak horen dat het niet goed
genoeg is. dat
werkt niet er mag zeker opmerkingen gemaakt worden maar af en toe
eens gewoon iets goed zijn zonder de maar werkt motiverend (nvdr: je moet je eens inbeelden dat je dit leest, met de wetenschap die ik toen had..... Ik speelde even mee, maar toch: ....)
L:
denk niet dat je zoveel maren krijgt, maar soit Ik geniet van
momenten samen en dat zeg ik je ook. We
hebben samen al gewerkt zelfs gekookt ook leuke dingen gedaan. het
eten van Valtentijn smaakte echt lekker Ik apprecieer je
strijkbeweging. ik
zie wat je kan met je kinderen, en de rust die je dikwijls kan
bewaren, daar waar dat vroeger minder was. En
die dingen benoem ik je ook en ik laat het zien Als dat niet
duidelijk is , mag je dat gerust zeggen. Ik
zeg ook dat ik je graag zie misschien in jouw ogen teveeel mss
zeg ik te veel schat neem maar van me aan dat ik me dikwijls
inhoud om dat niet te zeggen als er iemand bij is, ook bij je
kinderen, zeg ik het niet
E:
dat zeg je echt niet teveel, dat zei ik ooit nooit
L:
dan bijt ik op mijn lip ik beweer niet dat je dat zei het was
alleen een bedenking, een gevoel van mij (nvdr: ik bij op mijn lip: ik beet ze eigenlijk al kapot)
E:
nee dat weet ik maar je zei mss vandaar mijn antwoord
L:
kijk naar wat ik wel zeg, doe, laat zien e.a. en bekijk het niet
als pushen
E:
dat doe ik ook
L:
ik geef alleen aan wat ik mis en wat ik raar vind, en dat zijn maar
enkele keren, ondertussen zie en hoor je vele malen meer positieve
dingen
E:
doe het dan op een andere manier en niet zoals gisteren ook al
frustreerd het jou
L:
dan was het ook niet goed ik mag het blijkbaar gewoon niet zeggen
E:
neen en dat zal ik vanaf nu ook zeggen
L:
hoe bedoel je?
E:
je mag het zeggen maar niet via sms als ik werk en dan zei je
eigenlijk nog niks duidelijk
L:
ik heb niet ge sms(
E:
messenger soit, we hebben het nu gezegd, we stoppen er nu over en
proberen het beter te doen (nvdr: o, wat vind ze dit lastig blijbaar, en ja, helaas, ik weet ondertussen waarom.... het wordt blijkbaar warm...)
L:
had mss beter nog wat gewacht zal ik in 't vervolg beter op
letten dan zeker weten. mr
ik ging ervan uit dat het bijna gedaan was
E:
ik had gezegd dat ik het zou laten weten
L:
en ik was moe, voelde me niet lekker, en
wou mn bed in
E:
dat
weet ik nu, niet opnieuw. Beter nu voor allebei
L:
idd
E:
Ik was daarnet even bij mijn buren (pakje __ voor avondverkoop ophalen) ze hadden
een opmerking dat we om 3h in de nacht hadden geboord en dat er
mensen in de blauwbrugstraat ook wakker waren geworden. Ze
verrstonden het wel maar vroegen om het niet te vaak zo laat te doen
L:
de weg vooruit
E:
x
L:
3u? 1 keertje dan toch (nvdr: we werkten regelmatig inderdaad vrij laat nog door. tot 23u was geen uitzondering, en soms was het inderdaad nog langer om zo veel mogelijk klaar te krijgen op korle tijd)
E:
ja in de badkamer, ik weet het nog
L:
met de afbraak? Hallo? Niet dan .dadelijk
verder werken hier we zien wel verder ik ga het alleszins op
alle vlakken rustiger aan doen (mijn veer was wat aan het verbuigen: ik ging duidelijk niet meer zo hard werken. Zeker niet als er van haar uit geen duidelijkheid kwam, of als ze zelf niet voor de pinnen kwam met waar ze eigenlijk moest voor uit komen. Waarom zou ik in godsnaam eigenlijk nog in dat huis werken.......)
E:
ja ben er
L:
ik hoor, zie, voel of lees wel wat de evolutie is
E:
laptop zat vast en moest volledig uitschakelen niet direct zo
doen. allee
lap, op alle vlakken rustiger aan doen, dan mag ik aannemen dat dat
ook met de werken zijn hier? en
neen niet met afbraak, vorige vorige week (dat laatste ging over tot 3u 's nachts werken)
L:
sorry aan je buren dan
E:
dat zei ik al is niet jou fout
L:
Wou voor iemand heel snel wat klaar hebben die ik heel graag zie
E:
x
L:
tja
E:
zjg
nee, niet tja
L:
die tja slaat niet op je x voor alle duidelijkheid die kwam er
niet tussen net tussen . en
toch wel: ik ga niet meer zo veel werken. Buiten dat is er nog
wat het dringende werk is achter de rug. alles
is in dienst en werkt (nvdr: nu begin ik echt te remmen...)
E:
vloer? douche?
L:
De rest kan a fure a mesure douche werkt je hebt een vloer
E:
dus geen vloer dit weekend?
L:
zullen er zondag mss aan beginnen he en dan zien we wel
E:
neen neen, dat was niet de afspraak (nvdr: ah, nu gelden er plots afspraken??? Enkel met elkaar bezig zijn, en niet buiten de pot pissen, is dat geen afspraak? Maar ik bijt verder mijn lip kapot.....)
L:
wie is er hier aan 't pushen?
E:
daar zijn we al paar weken over bezig en nu ga jij dat gebruiken
niet met mij
L:
Ik heb gezegd dat ik mijn best ging doen
E:
ofwel doe je het ofwel niet, niet mss, daar heb ik helemaal niks aan
L:
ik doe het al de hele tijd manneke zelfs als het niet moet
E:
het moest niet, ik heb het gevraagd en je zei ja
L:
als je daaraan twijfelt, twijfel dan maar aan iets anders Werkte
dat in alle richtingen maar zo. zal
ik weer aan 't pushen zijn zeker? Vanavond kan ik niet Zaterdag
doen wa wat anders. Zondag
zal ik werken Maar ik kan je niks beloven (nvdr: hoe duidelijk kunnen mijn aanwijzingen zijn toch he...... Maar ze snapt het duidelijk niet.... dus ik blijf wachten....)
E:
dat weet ik al en dat verlang ik ook niet, ik had aan jou de
planning overgelaten om niet te puchen
L:
dat doe je wel zo voelt het toch net zoals bij jou manneke
Niet alles komt altijd over zoals je het bedoelt he. was
het maar zo
E:
ja meester
L:
ik ben gene meester
E:
soms klink je zo
L:
Zal wel les gaan geven dan Veel vrije tijd kan ik veel meer
werken en zo tussen de uren eens wat leuke dingen doen gewoon
weg(nvdr: en nog maar eens een instinker: ik heb niet de goesting, laat staan de tijd, om naast een relatie waar ik tijd in steek, ook nog wat met andere vrouwen te gaan rotzooien...)
E:
en excuseer als ik concreet over praktische dingen (niet over gevoel
want dat is niet aan uit) een plannning vraag omdat het volgende week
vakantie is en ik wil weten of ik mijn kids kan wassen en ze kunnen
in hun bed slapen (nvdr: ah, gevoel is niet aan/uit.... Had veel zin om te vragen: En hoe zit het dan met relaties laten verder lopen, en tegelijk anderen hun hoofd zot maken, en daar dan nog nen date tussen pakken? ....)
L:
Dat zulen ze altijd kunnen precies of ik zou daar geen rekening
mee houden? Voor
wie hou je me feitelijk
E:
ja tuurlijk, op alle gerief van de badkamer en hun nek breken op de
rest die er op de grond staat. soit,
das mijn probleem, daar zal ik je niet meer lastig mee vallen zal
mijn kas zelf opfretten
L:
Nu doe je belachelijk dat zal allemaal weg zijn en ik ook
alles uit de weg (dat
over ik was ook belachelijk) de rest is gemeend Precies of ik
heb je al veel aan je lot overgelaten tot hier toe.... (nvdr: oh, ook dit vond ik zo laag. Ik heb bij al die werken zo veel mogelijk rekening gehouden met het niet te veel in de weg zitten voor haar en de kinderen. Werken zonder gerief gaat uiteraard niet, maar ik kan er niet aan doen dat haar huisje eigenlijk voor alles veel te klein is, en dat ze er moest intrekken voor de badkamer of ook maar iets anders kon gerenoveerd worden. Als je moet renoveren of verbouwen als je er al in woont, dan heb je nu eenmaal veel meer last, stof, dingen te vezetten, .... Maar ook daar hielp ik steeds waar ik kon. Vooruitziend werken, en zelfs met haar bespreken..... pfff)
E:
wat bedoel je met dat over ik was ook belachelijk?
L:
Dat ik ook uit de weg zal zijn
E:
jij moet niet weg zijn en ik apprecieer meer dan je denkt wat je
hier van werk verzet, vraag het maar aan de kids hoe vaak ik hen dit
zeg
L:
moet ik niet aan je kids vragen en je weet waarom ik het doe ik
hoop dat ik het me niet moet beklagen. Al
te veel te zot geweest in mijn leven Ik wordt 44, en denk niet dat
ik de 88 zal halen Zit dus in de helft . Het
zot zijn is gedaan Mij smijten in iets waarin ik geloofl ja. Maar maar evenveel al het commitment van de andere zijde. Evenwicht
en balans niks mis mee, zeker niet voor mezelf
E:
ik heb je al vaak gezegd dat ik nooit zal kunnen geven wat jij
allemaal h(/g)eeft en daar wil ik me niet achter verschuilen maar dat
frustreerd mij ook
L:
dat moet niet dat vraag ik ook nooit Gaat over committment
en dat is niet "iets doen"
E:
maar dat krijg ik te horen
L:
da's praten, delen, lachen, genieten, werken, luisteren, voelen,
samen over wat er leeft, hangt, zich voordoet, .... Als dat doen
is, of echt moeite kost, moet je dat maar niet doen.
E:
dat is het niet, alleen zijn mensen verschillend en daar wil ik niet
op afgerekend worden. Jij hebt gewoon meer kwaliteiten en das goed
maar evengoed tekortkomingen. Ik ben omgekeerd en zo is het
L:
Gelukkig is niet iedereen hetzelfde en daar heb ik geen moeite
mee. Ik
begrijp dat je het daarmee wel eens lastig kan hebben, maar als ik
het niet doe, moet je dat mss zelf ook maar niet te veel doen. Voor
mij is dat verschil niet zo'n punt. Maar wat ik daarnet beschreef
dat kan iedereen
E:
maar het komt toch vaak terug in discussies en daar heb ik het
lastig mee
L:
Daar heb je aan zich niet veel "kwaliteiten" voor nodig. Geef
me dan maar eens door waar dat volgens jou voor komt. Dat hoor ik dan
graag van je. Echt
E:
dat jij uren werk in mijn huis steekt
L:
Oh nee Dan gaat het: WAAROM ik dat doe. nooit
met de bedoeling dat jij evenweel "werk" aan mij zou
leveren. En dat weet je verdomd goed. Je
bood aan om wat te strijken, en daar was ik blij mee, maar zelfs dat
heb ik niet gevraagd. Zelfs daarvoor doe ik dat niet. Als
jij diep in mijn ogen kunt kijken, en zeggen dat je me heel graag
ziet, dat je alles met me wil delen (gaat niet over geld, maar over
al de rest), en dat we er voor elkaar zijn en voor niemand anders....
... dan werk ik me met veel plezier krom tot ik er bij neerval. (nvdr: voor de zoveelste keer, en nu nog maar eens veel duidelijker.... )
E:
die voor miemand anders is er teveel aan. Ik snap het maar het hoeft
niet ik weet echt wel dat je dit doet omdat je mij graag ziet hoor
en ik hoop dat je ook ziet dat ik het apprecieer (nvdr: lees even goed wat hier staat " DIE VOOR NIEMAND ANDERS IS ER TE VEEL AAN" Oh ja? Flirten en daten mag dan gewoon zomaar dus? Oh, nee, eigenlijk niet, maar je doet het gewoon wel, voor de lol, voor de kick, achter de rug van diegene die je graag ziet. Is het dat? .... NIET TE DOEN !!!!!! )
L:
denk niet dat dat er teveel aan is. dat zie ik wel
E:
ik vind het toch wel, en dat mag ook ik zeggen
L:
als jij dat vind, dan zoek je maar ieamand anders, en dan zie je me
niet meer. dat mag ik ook zeggen (nvdr: MES OP DE KEEL, WE ZIEN WEL WAT ER NU KOMT...... )
E:
ik bedoel dat niet!!!! Stop daar nu mee ik bedoel dat dat er niet
bij hoeft en niet omdat het dan zo mag, verre van (nvdrr: het is toch niet te geloven hoe ver je kan gaan in het liegen he ! Gewoon staalhard ontkennen dat je met iets buiten de relatie bezig bent, terwijl het wel degelijk zo is !!!! -)
L:
Je hebt gelezen wat er staat. Zo laag ligt mijn lat. Als je diep in
mijn ogen kan kijken en dat zelf tegen mij zegt dat jij dit ook wil,
ga ik voor je door het vuur. Je mag me zelf ook vragen wat ik je
moet beloven. Dan
is dat voor eens en voor altijd gedaan met "kan niet aan je
verwachteingen voldoen" in beide richtingen he. Mijn
afspraak van 14u is er benne weg cu x x
E:
oke, nog even dit; kids zouden zondag al om 12h komen, is dat
probleem, tweeling kan naar chiro en Nxxx daar heb je niet veel last
mee. Je moet nu niet meer antwoorden, ik hoor het wel nog. Ga maar
werken. x
L:
meeting gedaan. Nog efkes doorboksen, dan weg voor vergadering op
locatie met bedrijfsbezoek. Over zondag, heel even kort en heel duidelijk; er kan in de regel
niemand door naar boven (kamers of badkamer). Als de tegelsnijder
niet naar behoren werkt, zal ik opnieuw constant naar boven en
beneden moeten lopen, en dan wil ook daar niet te veel hinder, anders
heeft het geen zin dat ik er aan start. En sta me toe te zeggen dat ik eerst uitkijk naar zaterdag. Dat
in de ogen kijken mag er wat mij betreft zeker bij zijn alleszins.
Laat me nog weten of je dat wat lijkt, en wat je "broekgewijs"
zal kunnen en niet zaterdag. Graag ten laatste morgen laten weten
(niet omdat ik het vraag, maar omdat je het echt zelf wil) mss
hoef je je dan minder zorgen te maken...
E:
sta me toe ook even te zeggen dat zaterdag al besproken was en dat
ik morgen iets ging laten weten of sauna kan of niet. sta me ook
toe dat ik je niet voor een voldongen feit wil stellen zondagmiddag
door het nu te melden. ze zullen niet in de weg lopen. zorg dat
zaterdag spontaan blijft en we zullen het leuk maken
L:
Leuk hebben we het als we ons allebei volledig goed kunnen voelen.
Ik heb er hoop op dat dat kan. 't
Is goed dat je het zegt voor zondag je vroeg duidelijkheid, ik
geef ze je ook
26/2 3de keer...Na bevestiging en schok: weer ontkenning en leugens
Ik had het nog steeds enorm lastig. Ik wachtte tot ze zelf zou komen, ze moest wel, ze moest de afgesproken "date" toedekken. Ondertussen ging ik kapot vanbinnen.....
E:
ai, darmlast?
L:
nee, gewoon geen zin meer te hard gewerkt tot hiertoe zeker
E:
vertel
L:
Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat werken Morgenavond
werfleidersvergadering op locatie. Kan
zelfs ook niet even gaan ontspannen om naar Jxxx (mijn petekindje) en Lxxx (mijn ander nichtje) te gaan
kijken
.....
E:
ik heb etentje met labo $$$$ en wat collega's en Dr $$$ (haar dokter/baas in ziekenhuis waar ze werkt) jaarlijkse traditie
L:
kan m ineens jouw kast in je auto steken
E:
het is niet bij hem thuis he, in Boechout dacht ik mss wel een
idee als ik deze avond nog mijn __(verkoopavond) uitlaad kan ik mss voordien
even bij hem stoppen
L:
Die krijg jij alleen toch niet mee, wel? Kast is veel te groot
E:
in mijn auto?
L:
ja, die kan daar toch niet in he?
E:
geen idee?
L:
Die lag toen in mijn karretje Kast is breder en hoger dan een
auto, dus die krijg je er volgens mij nooit in
E:
och ja, das juist in karretje
L:
En karretje staat bij Mu___ (nvdr: mijn schoonbroer), wss vol afval
E:
zal dan maar nog eens uitstellen of eens horen of zijn ex schoonzoon
die kan brengen (??????????? who the fuck was dit nu weer, diene was nog nooit ter sprake geweest. Versprak ze zich? Was dit haren bewusten date K_rt? Of was het nog nen andere waar ze mee dweepte? Om zot te worden zo'n gedachten, weet je..... pfffff Ik probeerde het uit mijn hoofd te zetten, in afwachting van....)
L:
als dat een optie is of als ze snel weg moet mss wel he. Kan ook
Mu___ vragen wanneer karretje leeg is, dan pik ik het op
E:
ik hoor wel even wat een optie is bij hem al werk genoeg voor jou (da's duidelijk: liever bij "den andere" dan bij mij navragen. Voor mij was het geen punt om het op te halen, maar ze wou het duidelijk anders....)
........
L:
ben je lang weg straks? eerst nog eten? kan mss nog efkes in
badk werken, maar niet te lang
E:
je bent ziek!! (nvdr: ik was nog niet helemaal tip top in orde, maar echt ziek was ik niet hoor. Dan kan ik ook in de dag niet gaan werken he ;) )
L:
badkraan tillen, vastzetten en laten drogen (met weeral water
afzetten) en grote rozetten achter steken. Mss
toch nog vlug de zijkanten tabletjes schouw steken, eventueel de
wandjes afwerken.
E:
jij moet het weten.
L:
Vloer verder uitmeten zodat ik weet hoe en hoeveel ik kan uitvullen
E:
Het is een nieuwe gastvrouw, dus weet niet hoe lang het zal duren,
meestal wel wat later ik
vertrek om 19h en eten zal ik niet doen, vieze smaak van vieze
antibiotica geen honger (den onderkant was nog steeds niet ok dus.... ik dacht: "god straft onmiddellijk", maar het maakte me er niet beter op voelen....)
L:
ah, ok. Ik zie wel dan mss kan je je badkamer wandtegels nog een
goed afwassen met een spons en een sopje je mag er goed op
schrobben hoor, kan geen kwaad Zal alleszins goed zijn voor de
glas van je tegels
E:
zou ik morgen doen he, was beter omdat het dan zeker droog was
L:
Nu ook al OK zenne
.......
E:
oke, wat doe ik straks?
L:
Kom maar af he Als het weer wat tegen slaagt bij mij, ben je er
misschien nog eerst ook
E:
had nog geen antwoord gekregen
L:
jawel
E:
dan heb ik dat gemist
L:
mistlicht opzetten dan he
E:
oke, moet dan wel nog even -- (resultaten verkoopavond) invoeren op jou laptop
L:
no problem maar
niet te laat he, op tijd doke doen
E:
jaja
L:
waar ligt de klemtoon?
E:
op allebei
L:
zoals in "jaja, moeder" (de zaag) zoals in "jazeker"
(wil zelf ook vroeg gaan slapen) of zoals "ja, dat zal wel"
(ge hebt zeker weer andere plannen
E:
2
L:
of zoals "ja, 't zal wel" (ge zijt waarschijnlijk nog
later dan ik) of...
E:
zorg maar dat je er al bent
L:
tja, dat weet ik niet he naar welk uur moet ik mikken? dan
weet ik wanneer ik best stop
E:
niet voor 23h
L:
amai da 's lang werken afsl hier werk
E:
neen toch om 20h start en allemaal nieuwe klanten
.....
L:
Tja. .. Zal ik mijn situatie maar niet omschrijven (hoe ik in de knoop lag met "nieuwe klanten", hoe ik ondertussen maar aan het afzien was, in de wetenschap dat we weer, opnieuw achter mijn rug bezig was met het regelen van dates om maar snelle pleziertjes te beleven, ..... pffff)
L:
pffff thuis. Nog een hapje eten maken. Ik ben het moe, beu
L:
ik ga slapen
E:
Wat is er? (ze voelde opnieuw dat er wat scheelde.....)
E:
Dan ga ik maar thuis slapen weet n wat er gebeurd (ze wist goed genoeg wat er aan de hand was, uiteraard, zij ging voor nen date, maar ze wist duidelijk nog niet dat ik dat wist.... ze had het wel kunnen weten natuurlijk, maar ze was zo zeker van zichzelf dat ik dit niet te weten ging komen blijkbaar......)
L:
Lig er al in Voel me niet goed In mijn vel. Bad
feeling laatste dagen Hopelijk heb ik het mis Déjà vu (EN DIT MOCHT DUS EEN HEEL DUIDELIJKE VERWIJZIGN ZIJN NAAR HET FEIT DAT IK HET WIST. OOK DE VORIGE KEER, BIJ ROOD LICHT NR 2 , GEBRUIKTE IK DEZE BEWOORDINGEN. IK DACHT VAN "Kom er alstublieft zelf mee"..... MAAR DAT GEBEURDE NIET; ZE KWAM NIET MEER EN REED NAAR HUIS. )
25/2 Ups & downs, darmen overhoop. Hoe zou t komen?
SMS 25/2/14
E:
Het ziet er goed uit, thanks x Kom ik nr jou na (verkoopavond)?
L:
Wand of uwem onderkant? Ik voel me niet OK OK
(nvdr: het ziet er goed uit: ik wist niet of ze de afgewerkte badkamerwanden bedoelde, of de wanden van haar... je weet wel.... Ondertussen voelde ik me rot. Rotslecht. Ik wist me eigenlijk geen houding meer te geven. Volledig in de knoop. Was dit nu echt nodig om dit een derde keer mee te maken? Waarom toch? Geen tijd voor elkaar, om te praten, voor lieve woordjes, om te evalueren, om vooruit te kijken, ... geen tijd genoeg om de werken snel genoeg vooruit te laten gaan, .... maar wel tijd om achter mijn rug een "date" te regelen, om blijkbaar ergens anders wat "liefde" of wat ze er ook onder verstaat te gaan zoeken? En me ondertussen maar gewoon in de waan te laten? Rotstreken zijn dit!!! Twijfel: zonder meer vertrekken, niks meer zeggen? Zou ik eigenlijk misschien gewoon beter doen. Maar dat ben ik niet. Ik wil het gewoon kunnen zeggen, zonder meer, maar zoek daar maar eens een moment voor... Nee, ik wilde dat het eigenlijk uit haarzelf kwam. Vraag me niet waarom, maar dat wilde ik. Ik gaf mezelf een paar dagen tijd om dat eruit te krijgen.... pfffff en die date, die zou ze toch nog moeten inkleden....)
E:
De wanden... Wat is er?
E:
? (nvdr: ze voelde duidelijk aan dat er wat scheelde, maar ik vond dat ze er zelf moest mee komen.... wachten....)
L:
Moe. Vergaderzalen, contacten en wc's heb ik gezien vandaag
E:
Darmen n oke?
L:
Helemaal leeg zou ik denken. .. Maar helaas telkens blijkt dat niet
zo. Hoe is t met jouw kanalen? ;-)
E:
Darmen g probleem wel in de buurt... Pizza? (nvdr: het was dus nog niet ok met haar, daar beneden)
L:
Heb net bokes gegeten. Straks wel. Weer ne pikante?
24/2 gepraat, terug beter.. En dan: ONTNUCHTERING: Rood licht 3 !
Zondagavond 23/2 hadden we toch een gesprek gehad over waar we stonden, en waar we mee bezig waren.... Ze leek me (soms toch) te begrijpen, dan weer helemaal niet. Er werd geknuffeld, ik ben blijven slapen. Maandagmorgen ben ik gaan werken, zij moest niet werken, ze contacteerde me wel voor iets van praktische aard, waar ik haar direct kon mee verder helpen. 's Avonds moest ze weg, en wou ze nadien bij mij komen slapen:...
Die avond weg: dat was dus de informatie-avond op de school. Ik was nog net op tijd bij haar huis, want ze wou net vertrekken. Ze was lichtjes geënerveerd dat ik daar al stond had ik de indruk, maar ik maakte er in eerste instantie niets uit op. Maar toen ik haar wat beter bekeek, en zeker toen ik haar een zoen gaf, viel het me op hoeveel moeite ze had gedaan om er beeldig uit te zien. Veel meer moeite alleszins dan op 14/2... (remember). Was dit er niet echt over? Voor een bijeenkomst van ouders samen met de juf om uitleg te krijgen over zeeklassen? Zo opgemaakt? ... Ja, natuurlijk. Vriend W__ (waar ze helemaal geen interesse in had) ging daar ook ziijn natuurlijk. Hoe is het toch mogelijk? Wat is hier in godnaam toch aan de hand? Ik zei er iets van, van dat mooi opgemaakt, maar ze reageerde er niet op. Of ze het echt niet oppikte of bewust omzeilde kon ik niet weten. Ze ging verder naar de school, en dat was het....
Ik was dus daar om verder te werken, maar ik was zo verscheurd. Toen herinnerde ik me dat ik (in de periode van het 2de rode licht, ooit een programmetje op haar laptop had gezet, om uiteindelijk zekerheid te krijgen over wat ik al lang vermoedde: of ze op een lelijke wijze achter mijn rug bezig was. Het zou er waarschijnlijk nog op staan na al die tijd. Even kijken dus.? Of toch maar niet? Ja, wel. Ik wou het eigenlijk niet, maar ik kon die onzekerheid ook niet langer laten, ik moest en zou het weten.... De vorige keren hadden we maandenlang gecirkeld in de onzekerheid, en dit wou ik nu niet meer. Liever er kort mee door. Als het niks was, was het niks, maar als er wat te zien was, dan zou het ook meteen duidelijk zijn...
En miljaar: het was waar. Een tijdje voordien had ze een chatgesprek met een voor mij onbekende dame. Blijkt een collega-vriendin van het ziekenhuis te zijn. Wat ik last sloeg me opnieuw murw. Ook dit staat nog op mijn netvlies. Ik zat er naar te kijken, en ik wou het eigenlijk niet geloven...; Niet opnieuw !!!! Haar collega vroeg hoe het E__ ging in de liefde. E__ antwoordde "super, ik heb een date ! ". Lap, slik...... Er werd door de collega gevraagd hoe dat was gelopen. Ze vertelde in geuren en kleuren dat ze aan haar dokter het nummer van een zekere K_rt had gevraagd. Die had die gelijk opgebeld en de telefoon dan aan E__ gegeven. Die was bliikbaar door het dolle heen geweest, en ze wisselden elkaars nummers uit. "Het klonk ook direct heel goed" zei ze erbij. Dan hadden ze elkaar nadien nog gebeld en gesmst, en ze hadden een DATE op woendag 12 maart !!! slik, voor zo ver ik kon slikken...... Ik las verder. Haar collega vroeg haar: "En wat gaat de L__ (ik dus) daar van zeggen? " (een vraag die ik als collega ook zeker zou stellen). Ze antwoorde heel droog: "Dat ga ik hem zeker niet vertellen zenne! "........
Daar zat ik dan..... Verder werken nu? Nee, dat kwam er niet meer van..... Ik moest even bekomen. Hoe is het in godsnaam mogelijk dat ze dit opnieuw doet! En doelbewust achter de rug. En ze had geen tijd om met mij nog maar over een gevoelig item te spreken, want ze zat te druk bezig met haar verhuis, haar huis en al wat daar rond hing. Maar gelijk had ze wel tijd genoeg om achter de rug nog wat DOELBEWUST en GERICHT te gaan daten???? En dan nog via haar werkgever? ... Hoe haal je 't in godsnaam in je hoofd.... Ik ging stilaan kapot nu. Laptop afgezet. Maar ik bleef het voor mijn ogen zien.
Met trilllende handen naar huis gereden. Later hebben we nog samen geslapen, zo was het afgesproken. Maar geknuffeld is er niet. Daar had ik uiteraard geen zin in. Dat begreep ze niet. Nee, ze moest eens weten. Ik heb zowat de hele nacht wakker gelegen en mezelf afgevraagd wat ik zou doen.... Gezien de afspraak toch in het kort zou komen, besloot ik me nog even te vermannen, af en toe te prikken om te zien hoe ze zou reageren, hoe ver ze zou gaan om ver liegen, te vermijden, te omzeilen, me zand in de ogen te willen strooien,.... Of ze er zelf mee zou komen of niet, .... en hoe ze op die twaalfde zou weggeraken, want ze moest wel iets verzinnen om dan weg te zijn. Het viel in de week zonder kinderen. Dan waren wij normaal 's avonds samen. Werken in haar huis, en afhankelijk van de dag nadien ofwel bij haar, ofwel bij mij samen blijven slapen.... Benieuwd hoe ze dat ging aanpakken.... of ze daarvoor wroeging zou krijgen.....
Eerder die maandagmorgen dus, nog conversatie in mijn "onwetendheid":
E:
X kan ik bellen
L:
Heel even. Best nu
E:
Het lukte Thanks X Goed verg he ZJG Goed
dat we gisteren gepraat hebben, lastige periode waar ik voor vreesde
L:
In lukte komt dan ook Luk he;-) Als we allebei problemen zien
aankomen, erover praten en ze samen oplossen kunnen we veel aan
We-time voorzien= Bedoeling. XXX
(later op de avond, na de hele uitleg hierboven...... )
L:
Niks Slaapwel meer ? X Mis je
E:
Kom ik nog snel maar dan wel direct slapen
L:
Ok
E:
Ik kom, leg bed al maar open
(en direct slapen was wel letterlijk. Voor haar toch. Ik had geen zin een knuffel. Dat snapte ze duidelijk niet. Ze zou beter moeten weten. Ik rook haar overdadige parfum nog voor die stomme infoavond... Ze viel snel in slaap. Ik niet. Heb naar de muur liggen turen, en heel veel nagedacht. Normaal slaap ik altijd kort maar vast. Die nacht sliep ik amper....)
19/2. Rotgevoel: ik 3 weken geen kids, en haar verder afdwalen
19/02/2014
(nvdr: een lastige conversatie over de houding van mijn Ex. Op de vooravond van het vertrek van mijn kinderen, door vakantie redenen zouden die voor de 3 komende weken niet bij mij zijn, en daar was ik wel mee bezig, alsmede om de inhoud van de houding van mijn Ex op dat moment...)
E:
pfff, plezant om zo 3 weken te overbruggen dus doe morgenavond
nog maar even je best, het zal niet veel uithalen maar kan alleen
voor een dag extra weerwerk zorgen ginder xxx knuffel
L:
k' heb er zeer van. (en verder over mijn ex: ) Van mij "medewerking" vragen, en ondertussen via de
kinderen tegenwerken en ondermijnen? Als je denkt daarmee de
kinderen vooruit te helpen, dan heb je 't flink mis. Wel
integendeel. Je raakt hen er mee, en brengt ze uit hun zuuverdiende
evenwicht. Ik neem aan dat je het verstand kan opbrengen om dit te
stoppen. Wat
de kinderen diep raakt, raakt mij ook. En dat laat ik niet zo maar
gebeuren. "de gezamenlijke uitoefening van het ouderlijk
gezag" waar je zogenaamd veel waarde aan hecht, zal zich in
de omgang van elke dag met de kinderen mogen bewijzen. De laatste
tijd merk ik vooral het tegengestelde. Ik hoop dat dat snel anders
kan. (dat laatste gaf ik door aan E__ als de inhoud van een bericht dat ik aan mijn Ex verstuurde, zie verder)
E:
dat kan ik geloven
L:
dat heb ik haar gestuurd dat ze erin stikt ze zal het zich
toch ferm ni aantrekken
E:
ze zal alleen gesterkt zijn dat het werkt haar plan he
L:
ik wrijf haar rottigheid onder hare neus, en ook onder die van de
kinderen. doe dat liever niet, maar ze laat me geen keuze
.......
L:
ik was daarstraks hier in de zetel al ingedommeld Meisjes lagen
er dus eigenlijk te laat in
E:
ga dan nu slapen manneke
L:
sebiet er al in inderdaad zou me liefst tegen iemand kunnen aan
vleien nu
E:
xxx iemand??
L:
ja, hallo laat me nu niks verkeerd zeggen he t is t moment
niet denk ik (nvdr: je kan je wel inbeelden wat ik hierbij dacht. Net zij pikt ik op dat woordje "iemand", daar waar zij net niet anders deed als mij het gevoel geven dat het voor haar precies niet veel uit maakte naast wie ze zou liggen.... Haar opmaken voor anderen, die rotopmerking met valentijn, terug meer een meer achter het hoekje sms-en, .... je kent ondertussen de tekenen wel, meer en meer kwamen ze allemaal terug,..... rotgevoel !!!)
E:
wou je gewoon even laten anders denken, niet dus; slaapwel
L:
Slaapwel
20/2/2014:
Your contact, E__, just joined LinkedIn Connect with E__ to stay in touch.
Ik vond het al raar dat ze hierop plots verscheen, dus ik stuurde haar daags nadien een verzoek om te "connecteren". Maar ze reageerde daar niet op. Ze wist nochtans dat ik daar op zat, want ik liet ooit zien dat haar Ex daar ook op zat. Ze krijgt mijn uitnodiging ook in haar email te zien, maar neen hoor. Er werd geen verbinding gemaakt, er werd zelfs niks van gezegd of over gevraagd.... Nog maar een teken...
Heel karig... met een beetje spijtgevoel van haar? Geen idee, maar als dit alles is wat er nog uit komt, dan vrees ik eerlijk gezegd dat er blijkbaar niet veel spijt zit...