|
E__ aan mij:
Lieve schat,
Ik wil je nog eens heel duidelijk stellen wat ik denk;
Wat ik deed kan en mag niet!!!!
Het knaagt zowel aan jou als aan mij.
De vraag waarom blijft bij ons beiden rondspoken.
Ik wil alles doen om jou vertrouwen terug te winnen ook al zal dat niet gemakkelijk zijn.
We gaan veel meer dingen samen doen, bespreken.
ik wil je zoveel mogelijk helpen om je hart te genezen. Jij bent altijd zo goed voor mij geweest, nu is het mijn beurt!
Het spijt me van al die dingen
die ik verkeerd heb gedaan
En van al die keren
dat ik mijn tranen laat gaan.
Ik maak te veel grote fouten
tegenover jou en iedereen
Bijna niemand vergeeft het mij
dat doe jij alleen.
En achteraf krijg ik zo'n spijt
dat ik zo stom ben geweest
En dan haat ik alles om me heen
maar mezelf nog het meest.
Wanneer houdt het op
en kan ik weer altijd vrolijk zijn
Die zelfhaat na een stomme fout
doet verschrikkelijk veel pijn.
Bij jou ben ik soms vrolijk
en voel ik me op z'n best
Maar dan maak ik een fout
en heb ik het voor ons verpest.
Het is gewoon een cirkel
en daar wil ik graag doorheen
Maar wil je mij daarbij helpen
want dat lukt me nooit alleen
Als jij pijn hebt
Heb ik pijn.
Als je verdrietig bent
Zal ik er voor je zijn.
Ben je blij
Dan lach ik mee.
Ben je gelukkig
Vind ik het oke.
Heb je hartenpijn
Ben ik je troost.
Wil je feesten
Zeg ik je proost.
Heb je me nodig
Dan ben ik er voor jou.
En dit enkel omdat ik van je hou.
Het doet mij zoveel verdriet, heb ik het verkeerd vertelt maandag, JA! Ik heb daar gezegd dat het niet kon.
ik wil en het is ook niet 'normaal'.
Ik ben fout geweest en wil dit nooit meer.
En ik ben zoals je daarnet aan de telefoon zei, onzeker.
Maar je kent mij als geen ander (mss wat raar nu...) en weet dat dat idd al beter is maar 7 jaar veeg je blijkbaar niet zomaar weg. Wat nog steeds geen excuus mag zijn.
Ik was er mezelf niet van bewust dat het nog zo diep zat van die rotvent. Dat is me maandag ook wel al duidelijk geworden en nu zei jij het mij ook nog eens.
Mss wou ik het gewoon verdringen en dacht zo, het waait wel over. Ik heb mij al meer dan anders opengesteld naar jou toe ivm mijn gevoelens in de tijd dat wij samen zijn.
Ik heb nog nooit zo over mijn gevoelens gepraat als met jou, en dan gaat het niet alleen over nu.
Van thuisuit werd daar niet over gepraat en in vorige relaties was dat ook niet aan de orde.
Bij jou ben ik al voor een stuk meer gevoel gaan weergeven, en ik voel dat mij dat goed doet, maar met momenten nog moeilijk is. Dat weet jij ook. Meestal zet jij eerste stap.
En ook daar wil ik al een hele tijd voor mezelf en ons verandering in, maar het lukt nog te weinig.
ik wil echt voor mezelf er komaf mee maken maar het heeft mij ook wel schrik in de zin van, wat komt mss nog boven. En dan denk ik, het verhaal van ons $$$$, die nacht in $$$$, N__.
Ben ik sterk genoeg?
Maar ik moe,t ik wil het echt, voor mezelf, voor ons voor de kids.
Ik hoop dat je mijn ongeordende gedachten wat kunt vatten, maar zoals ik al zei, je kent mij het beste
xxx
Ik aan E__ (in tegenstelling tot de hare, kwamen mijn woorden en zinnen niet van ergens op 't internet):
Ik droog je tranen, veeg de mijne weg, en dank je voor het delen van je (wel geordende) gedachten, en de weg die wij allebei, ook samen, al hebben afgelegd.
Weet dat ik goed voel dat je oprecht meent wat je zei en wat je hier schreef, en dat je enorm veel spijt hebt van wat er gebeurd is.
En jij weet ook heel goed dat het voor mij heel lastig is om verder te gaan met een dubbele open wonde.
Ben ik sterk genoeg? Ben jij sterk genoeg? Geen idee. En... wat is "genoeg"?
Wat ik wel weet is dat er nog veel liefde is, en liefde kan veel overwinnen.
En er is de wil om elkaar te helpen en te steunen. In deze heel belangrijk.
Heel mooi tekstje, trouwens, heel toepasselijk. En ja zeker, ik heb je beloofd om jou te helpen, dan doe ik dat ook.
Nemen we deze brief best mee donderdag, samen met die van vorige week. Het maakt heel wat duidelijk.
Wat we weten en voelen moeten we naar best vermogen samen gebruiken om te zien hoe we verder kunnen.
Als we er samen echt hard kunnen aan werken, en hulp is hier op dit moment zeker geen luxe, is er zeker kans op iets moois.
Onzekerheid leren wegnemen, vertrouwen terug heropbouwen, waarom-vraag proberen op te lossen, op een goede basis samenwerken, blijven praten over alles wat van belang is, ...zijn zeker dingen waar we voor moeten gaan om te vermijden dat ze de relatie (nog) zouden kunnen bemoeilijken.
Twee gewonde zielen die samen heel wat moeilijke dingen gaan verwerken. Erop of eronder. Maar als het erop zit, zal het zoveel mooier en sterker zijn.
Ik kom, zoals gezegd, op de middag even over huis.
Geef de kinderen even wat leuks om handen, en maak plaats voor een welgemeende dikke knuffel.
XXX
|
