|
L: En ik besef
ook goed dat jij misschien ook nog wat "allergieën" uit je vorige
situaties hebt meegenomen.
E: Je voelt dat heel hard, dei klampen hun daar aan
vast
L: Je hebt er wel al iets van verteld, maar mss moet
je dat nadien nog eens wat meer doen. Zo
kan ik ook beter aanvoelen waaraan jij daarin mss gevoeliger bent
E: ik had een heel goeie schoonmoeder ,die was er
altijd als je haar vroeg.
L: Als je
begrijpt wat ik bedoel
E: Dat was op dat vlak een heel goeie. dat ze de kant van haar zoon kiest, tja. dat kun je niet vermijden
L: "mijn
kind, schoon kind"
E: dus dat is geen frustratie ofzo. maar ik voelde direct bij jou dat dat anders
was, toen mijn schoonmoeder hier kwam als het nodig was, dan kookte die ook of
kuiste al eens maar ze vroeg steeds of het mocht en van zodra ik thuis was,
moesten de kids nr mij luisteren.
bij jou voelde ik het van dag helemaal anders aan, en toen zag ik het nog
als 'buitenstaander'. het voelde te
opdringerig aan, zonder slechte bedoelingen maar wel als gevolg van het
verleden. die willen nu bewijzen tegenover die 'heks' van zie wij zijn hier nu
wel aanwezig en regelen wel, met alle gevolgen vandien, en het is voor jou
zeker gemakkelijk als je thuis komt en kids zijn thuis, eten staat klaar, meer
tijd met kids. Maar pas toch op dat het niet teveel wordt. Ik heb daar lang over gezwegen, maar het
voelde niet goed
L: Met "aanwezig" en soms wat TE aanwezig
ben ik akkoord. Ruimte voor verbetering, maar met "regelen" ben in
niet akkoord. Er gebeurd hier niet zo veel zonder mijn toestemming, en als ik
thuis kom moeten de kinderen naar mij luisteren, niet naar hen. Het valt ook dikwijls voor dat ze vragen of
ze dit of dat moeten of mogen doen, en dat ik neen zeg.
E: als ik 'thuis' kwam dan voelde ik me als een
vreemde. Zij regelden alles, kids aan tafel, eten opscheppen, afruimen terwijl
er een beurtrol was,...
L: Ook al zou dat makkelijker zijn. Dat deel kon inderdaad beter, en daar ga ik
het nu met hen ook nog over hebben
E: het is vaak voorgevallen dat jij zei, tegen een
van je kids, doe dit of dat qua afruimen en dat zij recht stonden en het in hun plaats deden
L: want op vrijdag moet dat ook terug beter!
E: en dat is goed bedoeld maar niet wat jij bepaald
aan taken voor kids. snap je?
L: Dat versta ik
E: jij bepaald wat er in jou huis gebeurd en daar
moeten zei hun aanpassen
L: En dat probeer ik nu ook te veranderen. Maar je moet ook zien dat dat dan ook dikwijls
was om moment dat jij hier al was en ik nog niet? Dat kwam ook dikwijls voor
E: het was als jij er was en als ik er was
L: En dan gaat het meer over "niet voor elkaar
willen onderdoen"?
E: dat snap ik niet
L: Als ik er eerst was, of allebei, dan heb je
volledig gelijk
E: snap het nog steeds niet
L: Ik ben daar mee bezig, om vooral op vrijdag, wel
degelijk te eisen dat het wat loopt zoals ik het wil. Het kan niet zijn dat er
teveel blijft slingeren, of dat zij het alleen maar willen bepalen wat en hoe
hier wat gebeurd, maar langs de andere kant is dat ook niet het moment voor mij
om daar onenigheid over te gaan maken, het is eigenlijk voor Mxxx en Hxxx toch
het moment dat ze mij na een week terug zien. En dat is op dat moment voor hen
en voor mij veel belangrijker. Klote vrijdag
Maar ik neem het met $$$$ en $$$$$ (nvdr: mijn
ouders) verder op, dat mag je weten. Er komt ook een nieuw takenlijstje, dat
heb ik je al gezegd. En ik zal er op toezien, dat wie hier ook komt, dat
takenlijstje dat ik met de kinderen samen zal opmaken, wordt gerespecteerd. Zowel in wat moet gebeuren in huis, als wie
wat eigenlijk moet en mag doen
En wat verstond je nu niet?
E: het niet voor elkaar willen onderdoen
L: duidelijk? Daar
hadden wij beter moet op anticiperen. En
nu zal ik dat hier alleen moeten doen
Heb je zo'n 10-tal regels te lezen? , want hier komt
weer zon uitroepteken (nvdr: fout in
facebook chat)
E: neen. maar
toen ik 'erbij' kwam, hadden jullie al een tijd samen zo doorlopen, als
bijkomer is het niet evident om daar direct op in te springen. dat zou niet goed gekomen zijn
L: ik zeg wij
E: ik had het wel veel eerder aan jou moeten zeggen
L: niet JIJ
E: ja dat weet ik, maar lees het nu even helemaal wat
ik schreef. eerder aan jou zeggen en er
zo samen proberen iets te regelen
L: en ik had het eerder zelf moeten zien, zonder dat
jij het moest zeggen
E: maar ik snap dat je dat niet zag
L: waarom?
E: voor ik op de proppen kwam stond je er ineens
alleen voor, de hulp van je ouders was welkom, die zijn erop gesprongen en
hebben niet meer losgelaten. Jij had toen veel te verwerken en gaandeweg is dat
zo gegroeid
L: Vrijdag was zo gegroeid, dat ze na de wissel door
hen werden opgevangen, en zo konden de kinderen toch wat ventileren bij een
iets neutralere grootouder (in de kinderen hun ogen toch) dan bij een
scheidende ouder. Kinderen zijn daarin heel voorzichtig. En wat woensdag betreft, was voor ons ook
heel moeilijk he
Vroeger was hun mama er. Dan was het $$$$ en $$$$$. En
nadien was jij meestal thuis. 3x
volledig anders
voor de kinderen, voor mij, voor $$$$ en $$$$$, en
ook voor jou
E: als ik er was waren je ouders er ook een groot
deel van de namiddag, die brachten Hxxxx weg (nvdr: naar ballet) maar kwamen altijd een uur vroeger
L: Als dat voor jou een probleem was, dat had je dat
idd al vlugger moeten zeggen, dat is er pas laat uit gekomen dat dat soms
wrong, maar langs de andere kant zegt dat ook wel iets goeds over hen? (zolang
ze zich hier niet "moeien")
E: ik weet het, het is lastig, ik was er en die namen
het over
L: DAT mocht niet, maar dat heb ik ook lang niet
geweten
E: neen maar ik weet ook dat je dat niet zomaar
aanneemt van mij ivm je ouders, wa lastig
L: Oh, jawel, dan ken je me mss niet goed genoeg. Lees eens terug wat ik hier zonet allemaal heb
gezegd
E: kweet nie, ja ik weet het en dat is de eerste keer
dat je zo rustig en niet in de verdediging gaat, nu kan ik ook vertellen wat
mij dwarszit. goed van jou!!
L: van jou ook
E: maar ik heb lang niks gezegd in de hoop dat ze het
zelf ook zouden zien dat zij niet de plak moeten zwaaien, maar dat was niet,
integendeel. en ja, je kent mij dan, ik
ruim dan plaats
L: vluchten, naar den toren?
E: want het is het huis van hun zoon en hun
kleinkinderen
L: of was het een burcht
E: ja idd, om geen zever te hebben. maar bij mij stapelde het zich op
L: van dat huis wil ik niet meer horen, je weet
waarom
E: maar ik geef aan hoe zei het als hun huis zien op
de momenten dat zei er zijn, ik voelde mij niet meer thuis. zelfs al was het hier geweest bij wijze van
spreken
L: Samengevat: ze komen graag zoveel mogelijk helpen,
zolang ze kunnen, met de beste bedoelingen, maar het is aan mij en aan ons als
we samen wonen om daar op tijd paal en perk aan te stellen, zowel aan de
frequentie of hoeveelheid, als aan de invulling daarvan (regels en
geplogenheden in huis, taken kinderen, ...) Wij waren daar samen niet sterk
genoeg voor
E: nagel op de kop
L: Zonder dat we daarvoor naar elkaar met de vinger
moeten beginnen wijzen.
|
