Ik ben Lena Adams. Ik ben geboren op 9 maart 2006. Tot juli 2010 had ik een onbezorgd leven. Sinds augustus vul ik mijn dagen met ziekenhuizen, chemotherapie, kinesitherapie en isolatiemaatregelen. Samen met mijn mama hou ik deze blog bij. Ik geniet echt van alle berichtjes die ik hier krijg.
Op 25 augustus organiseer ik samen met papa en mama een benefietdag. Klik door op het logo voor meer informatie hierover.
Op 6 augustus 2010 werd bij Lena een non-Hodgkin T-cel lymfoom (=lymfeklierkanker) ontdekt.
We rollen binnen in een nieuwe wereld, die van een kind met kanker.
Tot maart 2011 kreeg Lena een heel intensieve behandeling met chemotherapie. Vanaf april 2011 tot 1 november 2012 kreeg ze een onderhoudsbehandeling (dagelijks chemopillen + 6 kuren met een hoge dosis methotrexaat).
Sinds 2 november 2012 is ze chemovrij en herwint ze langzaamaan haar gewone kinderleven.
04-11-2010
Geen zin
Vandaag heb ik geen zin geen zin om te spelen geen zin om boodschappen te doen geen zin om vrolijk te zijn geen zin om broer te halen in de crèche geen zin om naar de apotheek te gaan
Weerbots van de reis? Een echte baaldag! Dat mag wel eens; maar mama hoopt dat het morgen een andere dag is.
04-11-2010 om 21:01
geschreven door Eva
03-11-2010
Terug thuis
Gisterenavond landden we terug op Belgische bodem. Doodmoe, maar voldaan van de mooie reis. In het busje van de luchthaven naar huis, lagen broertje en ik al snel te slapen.
Het was nog een mooie afsluitende dag in Spanje. Vooral een stralend zonnetje zorgde daarvoor. Tante Hanna en nonkel David waren maandagavond al terug vertrokken naar Cacéres. Om 11h werden we uit het appartement gezet. Dus ver konden we niet meer lopen, met 3 kinderen, 2 buggy's en 9 valiezen. We genoten van een drankje en een hapje op een terras in het centrum van Madrid. En namen van daaruit een taxi naar de luchthaven.
De reis naar Spanje heeft deugd gedaan, voor het ganse gezin. We hebben niet veel grootse dingen gedaan, maar hard genoten van de kleine dingen. We hebben gekuierd en een terrasje gedaan. We hebben een stukje van de stad gezien. Papa en mama zijn er een avond op uit geweest in de zeer levendige uitgangsbuurt. We hebben met z'n allen de Spaanse siësta ingeoefend. We hebben uitgeslapen en lang ontbeten. Het was fijn om met de hele familie samen te zijn. Het was fijn om er zoveel mooie dingen te mogen vieren: Halloween, oma, opa, oma en opa. Zelfs zonder restaurantbezoek of museumbezoek, was de citytrip echt de moeite waard.
(het appartement was trouwens super: als je eens met een aantal mensen in hartje Madrid wil logeren en je hebt geen zin in een hotel: www.waytostay.com/Madrid-apartments-en-214-5030.htm)
Vanmorgen moesten we alweer vroeg opstaan. Terug naar de realiteit. Oma bracht broertje naar de crèche en papa naar de garage, waar zijn auto nog stond voor een herstelling. Mama en Lena waren al tegen 8h15 in het UZ. Het ging er wonderwel supervlot. Lena kreeg een bloedafname, longfoto's en een beenmergpunctie. Kort voor de middag mochten we eigenlijk al naar huis! Maar vanmiddag was er een feest op de afdeling met frietjes en limonade. Voor 1 keer wilde Lena niet mee naar huis. Ze wilde blijven tot na het eten. En gelijk had ze: met een stralende glimlach smulde ze frietjes en likte ze de ketchup van haar vingertjes.
We zouden vandaag herstarten met chemo. Maar Lena haar weerstand is nog onvoldoende hersteld na de vorige chemokuur. De witte bloedcellen en vooral de neutrofielen staan nog te laag om opnieuw te beginnen. We moeten dus wachten en hopen dat ze cellen snel recupereren. De rode bloedcellen zijn trouwens wel flink gestegen; die hebben blijkbaar van het Spaanse zonnetje genoten. Vrijdagmorgen gaan we voor bloedcontrole naar het ziekenhuis in Deinze. Alweer een les in niet te veel vooruit plannen. De opname van maandagmorgen 8 november gaat dus al zeker niet door. Mama heeft te vroeg opvang geregeld voor broertje zijn eerste schooldag.
03-11-2010 om 22:04
geschreven door Eva
01-11-2010
Prachtige dag
Het was een prachtige dag vandaag. Samen met de zon was mijn energie er terug. We trokken met z'n allen naar het park 'El Retiro'. Ik genoot van de speeltuin. Ik tuurde in de vijver naar de vissen. We wandelden en genoten van limomade op een terrasje onder de bomen. De grote mensen voedden hun lentegevoel met sangria!
01-11-2010 om 19:16
geschreven door Eva
Kleine dingen
Ik moet leren gelukkig zijn met kleine dingen. Gisterenmiddag vertrok iedereen richting koningklijk paleis. Ik had daar op voorhand erg naar uitgekeken, een echt paleis van prinsen en prinsessen bezoeken. Maar ik voelde me niet fit genoeg om mee te gaan. Terwijl de hele familie wandelde in de mooie koninklijke tuinen, bleef ik met mama in het appartement. We lazen wat boekjes in mijn bedje. En we bereidden samen de Halloweenavond voor: de living versieren, een pompoen kuisen, apertiefhapjes maken.
In de vooravond beleefde ik het leukste moment van de reis. Ik mocht kleine Emma helpen wassen. Ik heb haar haartjes ingezeept en haar afgedroogd. Ik heb daar echt echt van genoten.
's Avonds was ik heel gelukkig met het kleine feestje. Kijk maar naar de foto's, die zeggen veel meer dan duizend woorden.
01-11-2010 om 08:08
geschreven door Eva
31-10-2010
Moe
Vanmorgen was ik niet helemaal uitgerust. Terwijl iedereen de stad in trok, bleef ik met oma rustig in het appartement. Ik speelde rustig in de zetel met mijn pop. En ik kleurde tekeningen in om het appartement te versieren. Het is vandaag Halloween en dat vieren ze in Spanje ook.
Vanmorgen bij het ontbijt schonk ik een mooie tekening aan opa en oma voor hun huwelijksverjaardag. En ik gniet al de hele dag van het mooie Spaanse kleed. Kijk maar naar mijn foto's.
31-10-2010 om 13:28
geschreven door Eva
30-10-2010
Ons appartement heeft internet
en tante Hanna heeft haar computer mee (maar mama vloekt op de Spaanse qwerty!)
We zijn goed aangekomen in een leuk appartement, op wandelafstand van het centrum.
Op het vliegtuig zitten was een leuk avontuur, vooral voor broertje. Eerst was hij bang, maar bij het landen gierde hij van het lachen; het hele vliegtuig werd er vrolijk van. Ik ging met papa, Emma en nonkel Stani met de taxi van de luchthaven naar het appartement. Het was een zotte chauffeur die heel veel toeterde en veel gas gaf en nog meer remde. De anderen gingen met de metro. Als we aankwamen, stonden Hanna en David al te lossen voor de deur.
In het appartement koos ik meteen mijn bedje: een heel mooi prinsessenbed met een krullende leuning. En ik kreeg een superleuk kado: een echt Spaans kleed, van nonkel David en zijn mama.
Alleen het weer zit hier niet mee. Al de hele dag motregen... Deze namiddag hebben we sightseeing gedaan in het centrum. Er was heel veel drukte in de winkelstraten. (te veel voor mij, te gevaarlijk om ziek te worden)
Vanavond genoten we van een heerlijke verse spaghetti. Tegen 21h kropen we doodmoe in bed. Broertje lag na een halve minuut al te snurken! We waren dan ook om 6h opgestaan.
30-10-2010 om 23:05
geschreven door Eva
29-10-2010
En weg zijn wij
De valiezen zijn gepakt de boterhammetjes liggen gesmeerd in de koelkast morgenvroeg om 6h45 zijn we ervandoor met het busje naar de luchthaven
Lena had veel stressjes vanavond het is echt wel spannend zo op reis naar Spanje met de hele familie ze probeert aan haar broer uit te leggen hoe het vliegtuig zal zijn voor hem is het de eerste keer vliegen zij is al 'ervaren' na haar avontuur in Lissabon in de paasvakantie maar zelf is ze ook wel een beetje bang en vooral erg ongedurig ze weet met zichzelf geen blijf
De hond is vanavond al vertrokken op vakantie bij 2 jonge spelevrienden ik denk dat ze wel afgepeigerd zal zijn want onze hond is alleen nog slapen en luieren gewoon maar wij zijn zeker dat er heel goed voor haar zal gezorgd worden bedankt Tom, Greet, Jasper en Jitse
Weten jullie eigenlijk waarom wij naar Spanje gaan? We gaan oma's pensioen vieren op 30 juni was het haar laatste schooldag en kreeg ze van haar 3 dochters vliegtuigtickets naar Madrid cadeau zo kunnen we haar pensioen met de hele familie vieren anders is tante Hanna er weeral niet bij Madrid is een mooie compromis-locatie voor Hanna en David 300 km met de auto en ze brengen alle boodschappen mee (ze belden vanavond al 2 keer om raad vanuit de Carrefour :)) wij met het vliegtuig en een leuke city-trip erbovenop en er is nog meer te vieren de komende dagen zondag zijn opa en oma 35 jaar getrouwd en dinsdag wordt opa 61 jaar solidair met Lena die niet op restaurant mag zullen we al deze gebeurtenissen gezellig vieren in ons appartement de dochters zorgen voor de catering en opa en om zorgen voor de kleinkinderen nog een ideaal compromis
Nu alleen nog met z'n allen duimen dat Lena niet ziek wordt daar want we hebben niet zoveel zin om een Madrileens ziekenhuis te zoeken
Dinsdagavond zijn we terug woensdag wordt het terug een lange dag in het UZ voorlopig zal het dus even stil zijn op de blog tot later
29-10-2010 om 23:27
geschreven door Eva
28-10-2010
Knuffeldag
Dag bloglezers,
ik heb even niks geschreven. Dat komt omdat ik mijn handen vol had met andere dingen. De energie is stukje bij beetje aan het terugkeren. Zo'n periode zonder chemo doet echt wel deugd. Ik kan ook weer eten nu, met smaak, mmmmmmmm. Mijn bloedcontrole vandaag was ook goed. Ik moet morgen niet meer naar het ziekenhuis om een bloedtransfusie te krijgen. En zaterdagmorgen mag ik vertrekken, joepie, nog 2 keer slapen.
Gisteren ging het oefenen bij Véronique ook supergoed. Het was lang geleden dat ik zo flink op mijn tanden beet bij alle pijnlijke stretchoefeningen. Ik verdiende dan ook met glans een nieuwe sticker. En trakteerde Véronique met een stralende glimlach op een dikke knuffel.
Daarna kwam juf Eva, hét leukste moment van de week. We maakten samen kleine zeepjes. Ik leerde over de herfst en over egels, net als de kindjes op school. En ik leerde spelletjes doen op de computer! Mama haar computer is niet meer veilig vanaf nu.
Vanmorgen mocht ik bij oma spelen. Mama ging met broertje naar school. Hij mocht eens gaan kijken naar zijn klasje. Na de herfstvakantie vertrekt mijn broer naar school. Sinds 3 dagen is hij ook helemaal droog. Hij zegt het nu zelfs als hij moet plassen en staat trots naast zijn pot bij elke kaka. Weet je bij welke juf hij komt? Bij juf Eva! Jaja, wij hebben dezelfde juf. In de namiddag moet hij naar het klasje van juf Sofie. Mama kreeg hem bijna niet meer mee naar huis. Zo leuk vond hij het op de glijbaan.
Daarna ging ik met mama naar het ziekenhuis. Voorlopig was het de laatste keer in dat we in Deinze op controle konden. In november en december zijn er vele opnames in het UZ gepland. Ik beet op mijn tanden voor het verversen van de plakkers. Maar dat doet toch echt pijn hoor.... Ik bedankte dokter An en de hoofdverpleegster met een hele dikke knuffel voor alle goede zorgen die ik al kreeg bij hen.
Vanmiddag deed ik samen met mama vele kleine boodschappen. We kochten pralines om mee te nemen naar Spanje. De Spanjaarden hebben niet zo'n lekkere chocolade, dus brengen wij een portie mee. De vrouwtjes gingen ook samen kleren shoppen. Ik beoordeelde elk kledingstuk dat mama aandeed. Ik vond vooral dat haar sokken niet bij de rest pasten. Hihi...
En thuis maakten we samen de valiezen. Wat leuk, kleertjes inpakken voor de vakantie.
Ik was wel moe vanavond, na zo'n drukke dag. Voor ik samen met broer ging slapen, knuffelden we nog lekker, met z'n 4en. Ik had een echte knuffeldag vandaag. Tot morgen allemaal!
(ik toon jullie ook een foto van mijn slaapkamer; we hebben gisteren de tekeningen aan de muur gewisseld, kijk maar wat er nu hangt; op mijn nachtkastje heb ik ook een hele leuke muziekdoos, van tante Liesbet, zalig!)
28-10-2010 om 21:13
geschreven door Eva
26-10-2010
pfff
Het is niet gemakkelijk. Ik ben echt wel boos op die stoute cellen in mijn lijfje. Ik reageer me dan af op papa en mama, op broertje. Ik weet met mezelf geen blijf. Ik kruip weg onder tafel en wil dat niemand me nog hoort of ziet. Ik duik onder in het grote donsdeken van papa en mama.
Ik zou zo graag weer gewoon zijn. Ik zou zo graag naar school gaan. Ik zou zo graag spelen met mijn vriendjes en vriendinnetjes. Ik zou zo graag terug blonde haren hebben.
Het was een lastige dag. We zaten lang in de wachtzaal van de mutualiteit, om een sociaal assistente te spreken. Veel rompslomp en veel papieren. Informeren naar de mogelijkheden voor thuisopvang, zodat mama op termijn terug kan werken. Aanvragen van een verplaatsingsvergoeding voor de vele ritten naar het ziekenhuis. Bekijken of we een grotere buggy kunnen uitlenen. Er zijn leukere plaatsen om je middag door te brengen.
26-10-2010 om 23:58
geschreven door Eva
25-10-2010
Kleine nieuwtjes
Wist je dat ...
het vandaag een rustige dag thuis is met mama broertje pas tegen 11h naar de crèche vertrokken is hij lang geslapen heeft vanmorgen hij een beetje moe was van zijn weekend aan zee
ik daarnet naar de kine geweest ben ik mijn vijfde sticker verdiend heb ik daarom een kado'tje kreeg van Véronique het een roze stylo is, met een lichtje en een drakentong ik er heel blij mee ben
mama vandaag al veel kleren gewassen heeft ik vanmorgen samen met mama appeltaart gebakken heb de taart gemaakt is met de appeltjes uit de tuin van het weekendhuis de andere kindjes die appels geplukt hebben je dat op de foto van gisteren al kon zien de taart nog een beetje warm is de taart heel lekker is
ik nog iedereen wil bedanken die vorige week bloed gegeven heeft in Astene er veel nieuwe bloedgevers waren in Astene de meeste nieuwe bloedgevers speciaal voor mij kwamen ik dat heel leuk vind mijn bloedtransfusie van vrijdag me echt meer energie gegeven heeft ik hoop dat iedereen blijft bloed geven voor mij en al mijn vriendjes in het grote ziekenhuis ik ook nog iedereen wil bedanken die vrijdag op bezoek geweest is in het ziekenhuis
het nog 5 keer slapen is voor we naar Madrid vertrekken ik dat al op 1 hand kan tellen we vanmiddag lang gebeld hebben met tante Hanna om af te spreken voor de boodschappen enzo we gelukkig via Skype naar Spanje bellen tante Hanna met de auto naar Madrid komt tante Hanna 300 km van Madrid woont wij met het vliegtuig naar Spanje gaan ik daar heel erg naar uitkijk
ik hieronder nog wat foto's van mijn wandeling aan zee post ik Bram en Elien en Trui bedank voor de mooie foto's ik echt genoten heb van zaterdagnamiddag
25-10-2010 om 19:04
geschreven door Eva
24-10-2010
Naar zee
Broertje en mama vertrokken vrijdagavond op weekend naar de zee. Ik lag toen nog steeds in het ziekenhuis, te wachten tot het zakje bloed volledig ingedruppeld was. Maar papa week niet van mijn zijde, het hele weekend niet! Dat was heel speciaal: een weekend met papa alleen. We hebben samen gerollebold in het grote bed, samen gespeeld met de poppen, samen tv gekeken, samen op de computer gewerkt. Zondagmiddag mocht ik met papa bij oma Kris gaan eten. Het was een rustige, stille zondag, maar het was heel leuk, zo met z'n tweetjes.
Broertje en mama waren in Nieuwpoort, op scoutsweekend. Er waren veel kindjes mee en ik vond het wel jammer dat ik er niet mocht logeren. De kindjes hebben er appels geplukt in de boomgaard, gespeeld in de grote tuin, gezellig samen naar een film gekeken. Maar zaterdagnamiddag ben ik er met papa enkele uurtjes op bezoek geweest. Dan hebben we met de hele groep een wandeling gemaakt naar de vismijn. En we staken met een bootje de vaargeul over. 2 stoere soldaten hielpen om al de buggy's in de boot te heffen. Aan de overkant lagen allemaal boten en we zagen een duiker in een groot aquarium. We smulden koekjes op de kade. Ik vond het jammer dat ik niet samen met de andere kinderen in de plassen mocht springen. Maar ik heb toch genoten van mijn uitstap, vanuit de buggy.
24-10-2010 om 00:00
geschreven door Eva
22-10-2010
Alweer vers bloed nodig
De bloedcontrole van deze morgen bracht wat we al vermoedden: de rode bloedcellen zijn terug met veel te weinig. Opnieuw nood aan een bloedtransfusie dus... Het wordt alweer een lange dag in het ziekenhuis.
Maar Lena is superflink. Ze wil zelfs alleen in het ziekenhuis blijven. Zo kan mama boodschappen doen en een berg was opruimen. Want mama en broertje vertrekken vanavond op weekend naar de zee.
Als er iemand tijd zou hebben om Lena een bezoekje te brengen, ik denk dat ze een beetje gezelschap wel leuk zou vinden. En dan kan mama rustig thuis alle dingen in orde brengen. Lena ligt in het ziekenhuis in Deinze op kamer 228.
22-10-2010 om 12:38
geschreven door Eva
21-10-2010
Mijn klasgenootjes
zijn nu bij me thuis. De foto's die juf Kristel gisteren bracht zijn een kostbaar geschenk. Ik bekeek ze al 100 keer. Er zitten veel kindjes in mijn klas die ik nog niet ken. Sommige ken ik wel al van vorig jaar. Ik denk dat het wel leuk is op school bij juf Leen. Ik ben een beetje jaloers dat ik niet over egels mag leren. Maar het versje op de blog maakt veel goed. En ik ben vooral blij dat jullie allemaal aan me denken.
Ook het boekje van mijn vriendjes die nu bij juf Kristel zitten, wijkt nauwelijks van mijn zijde. Zo leuk, die kleine tekstjes en de tekeningen van al mijn lieve vrienden. Ons huisje wordt stilaan te klein voor al die kado's en tekeningen. Maar dat is niet erg hoor, ik blijf er met plezier nieuwe krijgen!
Vanmorgen ging mama naar het werk. Daarom moesten we vroeg opstaan en flink voortdoen vanmorgen. Kasper vertrok naar de crèche en ik mocht bij oma blijven. Ik belde uitgebreid via Skype naar tante Hanna in Spanje. En ik kreeg er vanmiddag mijn lievelingseten: roze zalm. En voor het eerst in meer dan een week, at ik met smaak een klein bordje. Wat een leuke voormiddag. Ik glunderde als mama me kwam ophalen.
Deze namiddag deed ik het rustig aan. Eerst lekker dutten in het grote bed onder het supergrote donsdeken van papa en mama. Daarna keek ik in de zetel onder mijn rode deken naar mijn mooiste film 'Plop en de kabouterbaby'.
21-10-2010 om 17:30
geschreven door Eva
20-10-2010
Wisselvallig, zoals het weer
Het ene moment supervrolijk, het andere heel droef. Het ene moment veel energie, even erna terug treurend in de zetel. Het was een dag met veel ups en downs.
De kine-oefeningen waren opnieuw erg lastig en Lena werd er boos en droef van. Met juf Eva was het natuurlijk weer heel leuk. Daar kijkt ze toch echt elke week naar uit.
En juf Kristel kwam op bezoek met tekeningen van de klasgenootjes en vriendjes. Wel 10 keer heeft Lena alle tekeningen al bekeken. Dolblij is ze met de foto's van de klasgenootjes. Bedankt juf Leen en juf Kristel! Bedankt aan alle kleine kunstenaars!
20-10-2010 om 20:14
geschreven door Eva
19-10-2010
Moe en misselijk
Tegen de avond was de veer gesprongen Teveel gespeeld met broertje Al dat plezier maken nam toch wel veel energie En ik kan al een hele week nauwelijks eten Ik kroop huilend in een hoekje waar normaal de kinderboeken staan En broertje kwam me troosten Ik kon echt niet meer En wilde als een klein babytje een flesje melk op mama's schoot
't Was een leuke dag Een beetje te leuk Morgen mag broertje zich terug een beetje gaan uitleven in de crèche Zodat ik het wat rustig aan kan doen
19-10-2010 om 22:30
geschreven door Eva
Spelen
Ik heb lang geslapen vanmorgen. De zware chemodag van gisteren is daardoor al goed verteerd. Gelukkig maar, want broertje kwam deze voormiddag naar huis. We waren allebei superblij om elkaar terug te zien. En sinds hij terug is, zijn we al de hele tijd samen aan het spelen. Het is echt leuk: alle speelgoed uit de kast en eindeloos veel plezier samen. Crazy komt vanavond pas naar huis. Dan zijn we terug compleet.
Opa en oma namen de afgelopen dagen foto's van mijn logement bij hen. Ik heb samen met mama de mooiste uitgekozen en post ze hieronder.
19-10-2010 om 16:04
geschreven door Eva
18-10-2010
Veel goed nieuws
Eindelijk terug een beetje tijd om hier een berichtje te posten En zet jullie maar even neer, want we hebben heel veel goed nieuws.
Allereerst hebben we het scoutsbalweekend goed doorstaan. Papa en mama zijn nog een beetje moe, maar heel gelukkig. Trancefusion was alweer geslaagd! Vrijdagavond hebben de scoutsvrienden ons bovendien verrast met een prachtig kado. Papa werd er voorwaar stil van en mama kreeg een krop in haar keel. Bedankt allemaal, wij zijn echt ontroerd door zoveel solidariteit.
Ondertussen heeft Lena genoten van het logement bij oma en opa. Zondagmorgen is oma met Lena naar het ziekenhuis gegaan om de chemoridders te laten inspuiten. Het was de eerste keer dat Lena met iemand anders dan mama naar de behandeling ging. En mama moet toegeven dat ze het ziekenhuis niet gemist heeft zondag.
Vanmorgen zijn mama en Lena dan vroeg vertrokken naar het grote ziekenhuis in Gent. De dag begon slecht, met veel file. Maar daarna volgde niks dan goed nieuws. De lange chemokuur ging heel vlot en tegen 20h15 konden we het ziekenhuis al verlaten. Vorige keer moesten we nog overnachten voor dezelfde behandeling, dus we waren op erger voorbereid. We hebben vandaag het eerste grote chemoblok afgesloten. En nu: pauze tot 3 november! En bovendien: we kregen groen licht om naar Madrid te reizen van 30 oktober tot 2 november!! Tenzij Lena echt ziek wordt voor 30/10. We zullen heel hard duimen dat ze geen virussen tegenkomt... De reis naar Madrid is al gepland in juni, voor Lena ziek werd. We gaan er het pensioen van oma Kris vieren met de ganse familie.
Morgenvroeg wordt ons gezinnetje terug herenigd. Kaspertje logeert nog steeds bij oma Brugge. En onze hond Crazy is op vakantie bij Nico en Daphné. Lena mist Kasper en papa mist de hond. We kijken dus echt uit naar morgen.
18-10-2010 om 22:15
geschreven door Eva
16-10-2010
Op reis
Ik heb net mijn valies gemaakt. Ik koos de roze koffer van Els en Sam. Ik ga op reis naar opa Luk en oma Kris tot maandagmorgen. Eerst maak ik wel nog een ommetje langs het ziekenhuis met mama om chemoridders te krijgen. Daarna start mijn vakantie bij opa en oma. Zo kunnen papa en mama veel helpen op het scoutsbal. En morgen gaat oma met mij naar het ziekenhuis. Ik zal haar de weg wel tonen, want zij weet niet hoe dat moet in het ziekenhuis. Ik gelukkig wel.
Mama zal de komende 2 dagen niet veel tijd hebben om samen met mij op de blog te schrijven. Jullie zullen dus even moeten wachten om het vervolg van mijn verhalen te lezen. Daag.
16-10-2010 om 09:24
geschreven door Eva
15-10-2010
Veel babysits
Vanmorgen ging ik met mama naar het ziekenhuis om chemoridders te krijgen. Dan snel naar huis om te koken. Want tegen 13h moest ik al naar Véronique om te turnen en te stetchen. En weet je wat: oma is met me mee geweest ipv mama. Oma kent alles van sterke benen, want zij is een turnjuf. Daarna mocht ik bij oma Kris thuis spelen. Zo kunnen papa en mama helpen aan de Brielpoort. Nu is mama eventjes bij mij thuis om me in bad te steken en om me al mijn medicijnen te geven. Straks komt Stefanie babysitten. Ik heb heel veel verschillende babysits deze week. Ik vind dat wel leuk. Ze willen allemaal met me knutselen of boekjes voorlezen. En mijn mama is dat soms al een beetje beu.
15-10-2010 om 18:46
geschreven door Eva
14-10-2010
Eindelijk terug chemo
Niet dat we echt snakken naar dat vergif maar al dat uitstel van de voorbije weken zorgt er wel voor de hele behandeling er niet korter op wordt.
Vanmorgen trokken mama en Lena met goede moed naar het ziekenhuis. Lena deed haar best om flink te zijn bij de plakkers en het ontsmetten van de insteekplaats van de catheter. Maar stilaan is ze het beu dat er zoveel moet. Moeten stilliggen. Moeten wachten. Moeten flink zijn. En het is nog een lange weg te gaan met nog vele 'moetens'. Maar goed, de bloedresultaten deze morgen waren bevredigend en we zijn herstart de chemokuur. De komende 5 dagen is het dus weer elke dag kuren. Een betere timing konden we ons niet dromen met het scoutsbal in zicht... Maar na deze kuur komen we in de rustperiode van 14 dagen. En dat is het mooie vooruitzicht dat ons helpt aftellen. En gelukkig hebben we vele fantastische vrienden en grootouders die ervoor zorgen dat papa en mama toch ook een stuk van het bal kunnen meebeleven.
14-10-2010 om 14:37
geschreven door Eva
Voor iedereen die hier kracht uit kan putten ... Voor alle bezorgde familie en vrienden ... Voor iedereen die blij is Lena te kennen ... Voor Lena ... xxx
en tante Hanna heeft haar computer mee
