Ik ben Lena Adams. Ik ben geboren op 9 maart 2006. Tot juli 2010 had ik een onbezorgd leven. Sinds augustus vul ik mijn dagen met ziekenhuizen, chemotherapie, kinesitherapie en isolatiemaatregelen. Samen met mijn mama hou ik deze blog bij. Ik geniet echt van alle berichtjes die ik hier krijg.
Op 25 augustus organiseer ik samen met papa en mama een benefietdag. Klik door op het logo voor meer informatie hierover.
Op 6 augustus 2010 werd bij Lena een non-Hodgkin T-cel lymfoom (=lymfeklierkanker) ontdekt.
We rollen binnen in een nieuwe wereld, die van een kind met kanker.
Tot maart 2011 kreeg Lena een heel intensieve behandeling met chemotherapie. Vanaf april 2011 tot 1 november 2012 kreeg ze een onderhoudsbehandeling (dagelijks chemopillen + 6 kuren met een hoge dosis methotrexaat).
Sinds 2 november 2012 is ze chemovrij en herwint ze langzaamaan haar gewone kinderleven.
30-07-2012
Soms
Soms vraag ik me af hoe ik me af hoe we het allemaal voor elkaar moeten krijgen tegen 11 augustus en tegen 25 augustus.
Soms voel ik me een schooier om hulp en ik ben dat eigenlijk niet zo graag. Maar alleen halen we het niet...
Soms voel ik me ongemakkelijk bij het idee dat ik een maand ouderschapsverlof neem en tegelijk mijn kinderen van hot naar her moet zeulen omdat ik zelf nauwelijks tijd heb om met hen bezig te zijn.
Gelukkig hebben we vele toffe vrienden die bereid zijn om bij te springen. Gelukkig hebben die een groot hart en zorgen die met veel liefde voor onze prutsen. De kinderen eten tegenwoordig meer elders dan thuis. Zelfs in afwezigheid van de opa's en oma's... Bedankt lieve vrienden en (ex-)buren!
En ondertussen timmert Xavier verder en schilder ik muur na muur. Meer dan voortdoen kunnen we niet.
Tenzij nog eens hulp inroepen. Voor komend weekend. Maar vooral voor 11 augustus, de verhuisdag zelf. Helpende handen blijven meer dan welkom.
Ook voor 2508. Waarvoor ik tussendoor een beurtrol probeer ineen te steken. En af en toe een sponsor bezoek die wil meewerken aan de tombola (in verfkleren weliswaar). We zoeken nog medewerkers voor de toog, het eetkraam en de springkastelen, maar vooral voor de opbouw en de afbraak. Sollicitaties mogen op eva@2508.be. Een glimlach van Lena krijg je zeker en vast in de plaats op 2508!
30-07-2012 om 23:30
geschreven door Eva
25-07-2012
Brossac
Het was een zalige vakantie. Een beetje kort, dat wel, maar we hebben genoten. Donderdagavond vertrokken we richting Frankrijk, maandagavond waren we thuis, met kids. Lena en Kasper leefden er 14 dagen als God in Frankrijk. De goede zorgen van opa en oma hebben geleid tot ronde buikjes en stralende gezichtjes én tot meer discipline. Bedankt opa en oma!!
Lena genoot van een lange rit op een pony. Het deed haar zichtbaar deugd. Ik vrees dat ze nieuwe passie heeft...
En ze liep er zowaar een oud crèche-vriendinnetje tegen het lijf, 800 km van huis!
Ze zwommen, de ene met meer plezier dan de andere... Al bijna 2 jaar mag Lena niet in een gewoon zwembad en dat laat zich voelen...
Een boekje lezen voor het slapengaan, bij de ondergaande zon...
En ik nam mijn naaimachine mee! Bij gebrek aan tijd hier in België maakte ik dan maar een vers rokje in Frankrijk, op de groei, maar met een bijpassende haarband.
25-07-2012 om 23:37
geschreven door Eva
24-07-2012
Terug thuis
We zijn terug thuis en al terug hard aan het werk. Afgelopen weekend gingen we de kindjes ophalen in Frankrijk. We genoten zelf van 3 korte dagen vakantie. De foto's volgen.
Ondertussen geniet ik vaneen prachtige blog op de webstek van een fotografenduo met een heel groot hart. En ik wil jullie graag laten meegenieten. Foto's voor 2508. Bedankt Vanessa en Bjorn!
Soms zijn er van die momenten dat de paniek me om het hart slaat.
Vooral als ik denk wat ik de komende 3 weken nog allemaal voor elkaar moet wil krijgen.
Er is nog werk aan het nieuwe huis, nog veel werk...
In ons 'oude' huisje staat het gras in bloei op 40 cm van de grond, om nog maar te zwijgen van het naderende inpakwerk.
Bovendien is er een stapel van ruim 50 onafgewerkte rokjes die naast mijn naaimachine ligt te wachten... op tijd... die waarschijnlijk niet meer zal voorradig zijn.
En dan is er nog de voorbereiding van dat feestje zelf... 2508 vraagt meer werk dan verhoopt... Gisteren wel gaan informeren voor verzekeringen, maar helaas geen tijd gehad voor de verdere sponsorzoektocht voor de tombola / ballonnenwedstrijd, om affiches te gaan rondhangen in de lokale winkels, om de brouwer te contacteren, om de eettoestanden verder uit te werken, ...
O ja, en tussendoor heb ik ook gewoon nog een job en vanaf volgende week ook terug 2 kinderen. (waar ik toch wel heel blij mee ben, want ik begin ze stilaan wel een klein beetje te missen) (al zou een beetje kinderopvang de volgende 2 weekends wel een zegen zijn...)
18-07-2012 om 10:04
geschreven door Eva
15-07-2012
Blij
Echt werken, ik ben dat toch niet gewoon. Na een dagje plafondschilderen voel ik me ineens 10 jaar ouder.
Gelukkig mag het resultaat er zijn. Ondertussen is de keuken helemaal afgewerkt, is de bijkeuken volledig geschilderd, 3 lagen dik, hebben we een bad, kregen alle plafonds op de bovenverdieping een eerste laag verf en werden alle voegen tussen de gewelven met silicone afgewerkt. Gisteren kwamen 4 Spaanse handen helpen en dan gaat het echt vooruit; bedankt Hanna en David!
Tijd om de kinderen te missen hebben we nog niet gehad. Ze stellen het trouwens heel goed, daar in Frankrijk. Ze klinken vrolijk aan de telefoon en slapen er flink. De zuiderse lucht doet duidelijk deugd. Bedankt opa en oma om hen deze mooie reis te gunnen!
15-07-2012 om 22:24
geschreven door Eva
12-07-2012
lange dagen
't Zijn lange dagen. Van 8h tot 14h30 op het werk. Om dan om 15h aan het echte werk te beginnen, op de werf, tot 21h30. Maar het gaat vooruit daar en dat is wat we willen!
Alleen is de overvolle mailbox er bij thuiskomst soms te veel aan... Sorry aan de mensen die wachten op antwoord op een mailtje. Als het dringend is, kan je me tegenwoordig beter bellen!
Maar ik wil niet klagen. De meeste mails brengen positieve dingen voor 2508. Vele mensen willen ons en ons evenement steunen en dat doet deugd. Bedankt allemaal!
12-07-2012 om 22:41
geschreven door Eva
11-07-2012
2508
Tussendoor proberen we af en toe nog wat verder te werken aan de voorbereidingen van 2508. Ik wou toch echt dat de dagen meer uren telden... Gelukkig blijft 2508 positieve energie geven. En is er alleen maar goed nieuws over ons evenement en de steun die we ervoor van overal krijgen. De affiche is afgewerkt en wordt sinds gisteren verspreid. Wie er eentje op een in het oog springende plaats in Deinze en omstreken kan hangen, mag er gerust 1 (of meer) komen halen.
2 fantastische vrienden zijn ook volop bezig met het uitwerken van een ballonnenwedstrijd / tombola / reuzenrad. Het wordt een combinatie van spel, geluk en mooie prijzen. Het succes hangt natuurlijk samen met de prijzen die kunnen gewonnen worden... Vandaar een kleine oproep: wij zijn op zoek naar grote (en kleine) prijzen hiervoor. Alle suggesties zijn welkom op eva@2508.be.
11-07-2012 om 10:33
geschreven door Eva
Stil
Het is stil in huis. De kindjes zijn op vakantie, zonder papa en mama, met opa en oma. We telden allemaal af naar het vertrek. Lena en Kasper hadden zin in Frankrijk, in het zwembad, in de zon. En zelf telden we af naar meer kidsvrije tijd voor de afwerking van het huis. Gisterenmiddag werkten we samen verder daar: het bad werd geïnstalleerd en de raamkozijnen werden plakwerk-vrij gemaakt. Bovendien werd gisteren de laatste hand aan de keuken gelegd! En 's avonds konden we er gewoon op uit, zonder tijdsdruk, zonder babysit. Wennen aan leven zonder kinderen en een gezellige restaurant-avond, daar hebben wij niet veel tijd voor nodig. Bedankt opa en oma voor deze prachtige oplossing!
Vorige week sloot Lena haar 2de kampweek op rij doodmoe af. Ze deed mee aan een 'gewoon' kleuterkamp. Ze was er bij de oudste deelnemers, maar moest noodgedwongen een dagje met de peutergroep meedoen. De energie was na dag 3 op; haar conditie en uithoudingsvermogen blijven wankel. Gelukkig volgen er nu 2 rustweken in Frankrijk.
11-07-2012 om 10:23
geschreven door Eva
05-07-2012
Op kamp
Ik denk dat het leuk is op kamp. Ik zie alleen maar vrolijke snoetjes! Maar het is wel vermoeiend op kamp. Lena haar energie is stilaan op... Vanavond lag ze uitgeteld in de zetel en ik moest haar de trap op dragen. Laat ons hopen dat ze het morgen nog 1 dagje volhoudt...
05-07-2012 om 22:59
geschreven door Eva
01-07-2012
Helden
Zaterdag was een dag met 2 mijlpalen.
Voor het eerst in bijna 2 jaar huppelde mijn meisje rond met 2 staartjes. Die staartjes waren vroeger zo geliefd. In september 2010 verdwenen ze, ongeveer een maand na de chemostart. En gisteren waren ze voor het eerst terug. Nog twijfelend, met veel sprieten die snel de weg uit de elastiekjes vonden. Maar ze leverden grote vreugde op in Lena's hartje.
In het ziekenhuis liet ze zich labelen zaterdagmorgen, zoals de bloedbuisjes; om aan iedereen te tonen dat ze weer een prik kreeg. Wat ze overigens zonder verpinken doet tegenwoordig, week na week.
Een andere mijlpaal is de start van de schilderwerken in ons nieuwe huis. De plafond van de logeerkamer kreeg een eerste couche. Daarmee zijn we alweer een stapje dichter bij het einde. Al is 1 laagje verf van 10 m² natuurlijk nog maar een klein begin. De verhuisdatum werd afgelopen week vastgelegd: op zaterdag 11 augustus trekken we met hebben en houden de spoorweg over. Er resten dus nog minder dan 6 weken voor de laatste eindspurt. Wie zich toevallig zou vervelen tussen nu en dan is altijd welkom op de werf. Ook wie zin zou hebben om op onze kindjes te passen, wordt hier met open armen ontvangen, zodat mama flink verder kan schilderen.
Vandaag was het een heldendag. Vanmorgen kwamen 2 helden belangeloos foto's trekken van ons gezin, in functie van 2508. Bedankt Bjorn en Nathalie van Fotografie Luna!
Vanmiddag volgde een bijzondere ontmoeting met een speciale heldin. Lena deed een praatje over chemoridders en over het kamp, over vechten en willen winnen. En haar heldin knikte instemmend.... Lena loopt op wolkjes sinds deze bijzondere ontmoeting.
Kasper daarentegen blijft een held op sokken. Hij kijkt liever naar zijn helden op tv. Hij zit niet goed in zijn vel de laatste dagen en moppert over alles. Door al zijn gepieker kan hij ook de slaap niet vatten. Onze babysits (en wij) hebben zware avonden hier...
Na de babbel mochten we vanop de eerste rij genieten van het optreden, op 'Word Flandrien'. Een deel van de opbrengst van deze dag gaat naar het Kinderkankerfonds. Zo kregen wij en enkele andere kindjes de kans om dit allemaal te beleven.
Zelfs daar had Kasper het lastig; vrolijk zijn zat er niet in... Te veel aandacht naar zijn zus? Ik weet het niet... Hij huilt meer dan dat hij lacht... Hopelijk keert het snel!
01-07-2012 om 22:31
geschreven door Eva
Voor iedereen die hier kracht uit kan putten ... Voor alle bezorgde familie en vrienden ... Voor iedereen die blij is Lena te kennen ... Voor Lena ... xxx
