Ik ben Lena Adams. Ik ben geboren op 9 maart 2006. Tot juli 2010 had ik een onbezorgd leven. Sinds augustus vul ik mijn dagen met ziekenhuizen, chemotherapie, kinesitherapie en isolatiemaatregelen. Samen met mijn mama hou ik deze blog bij. Ik geniet echt van alle berichtjes die ik hier krijg.
Op 25 augustus organiseer ik samen met papa en mama een benefietdag. Klik door op het logo voor meer informatie hierover.
Op 6 augustus 2010 werd bij Lena een non-Hodgkin T-cel lymfoom (=lymfeklierkanker) ontdekt.
We rollen binnen in een nieuwe wereld, die van een kind met kanker.
Tot maart 2011 kreeg Lena een heel intensieve behandeling met chemotherapie. Vanaf april 2011 tot 1 november 2012 kreeg ze een onderhoudsbehandeling (dagelijks chemopillen + 6 kuren met een hoge dosis methotrexaat).
Sinds 2 november 2012 is ze chemovrij en herwint ze langzaamaan haar gewone kinderleven.
29-06-2011
Ballerina
Ons meisje fleurt de hele gang op. Iedereen komt hier gluren aan de deur! Helaas geraakt haar infuus om de 5 minuten verstopt en in de knoop... Een dansverbod dringt zich op...
29-06-2011 om 20:15
geschreven door Eva
5K12D
We zijn er! In 5 K12 D. 3K6 is niet meer. Het oude kinderziekenhuis is verhuisd naar een lichtblauw gloednieuw ziekenhuis. Al jaren werd er uitgekeken naar de verhuis en het is een verademing om hier te verblijven: ruime kamers, een eigen badkamer!, kleur, koelte zonder lawaaierige airco, ... Alleen de oude sfeer is niet meegekomen. Iedereen, ouders en personeel, loopt hier nog een beetje te zoeken en uit te pakken en te wennen. Maar het zal snel wennen, dat ben ik zeker.
Vanmorgen ging Lena nog even mee langs de schoolpoort. Ze wilde nog afscheid nemen op de speelplaats van enkele vriendinnen. Ze vindt het niet leuk dat ze de laatste schooldagen van haar korte schooljaar moet missen, maar ze is superflink hier. Alsof ze sinds de vorige opname alweer een jaar ouder en flinker geworden is. Ze verbeet de tranen bij de prik voor het infuus, liet rustig in haar oogjes druppelen en zelfs de oogarts mocht met het vervelende licht in haar ogen kijken. Mama is trots op haar flinke prinses.
Om 13h30 zijn we vertrokken met de chemokuur van 72 uur. Het aftellen is begonnen, joepie! Duimen jullie mee dat haar haartjes het houden?
29-06-2011 om 15:00
geschreven door Eva
27-06-2011
Weerbots
Het weekend heeft duidelijk heel veel energie opgeëist bij Lena. Vanmorgen geraakte ze niet wakker en na schooltijd was ze helemaal doodop.
Samen met haar klasgenootjes gaf ze vanmiddag een show met liedjes en dansjes voor de papa's en mama's. Daarna leidden de kindjes iedereen rond langsheen alles wat ze geknutseld hadden. En we werden getrakteerd op een drankje en een hapje. Bedankt juf Leen voor de hartelijke ontvangst! Het was vooral erg leuk om Lena te zien stralen tussen al haar vriendjes en vriendinnetjes. Een dikke maand geleden was dit nog ondenkbaar...
Vanavond doken de kindjes uiteraard het zwembad in. Geniet maar mee:
27-06-2011 om 19:46
geschreven door Eva
26-06-2011
Feestjes
Waar zal ik beginnen? Van vrijdag tot nu is het eigenlijk 1 groot feest geweest. We genoten van een rijk gevulde agenda met vele leuke activiteiten, zoals vroeger.
Vrijdagavond trokken papa en mama erop uit naar een scoutsfeestje: de traditionele jaarafsluiter 'jardin d'été' voor leiding en oudleiding, met lekker eten en veel sfeer, met kampvuurtjes en heel veel leuke babbels en met streekbieren... De kinderen hadden ook een feestavond: het was lang geleden dat hun favoriete babysit kwam en ze genoten van vele boekjes en verhaaltjes. Alleen flink gaan slapen stond blijkbaar niet in hun agenda. De appel valt niet ver van ...
Zaterdag begon rustig. Mama prutste verder met de naaimachine aan een broek voor Kasper. Kort na de middag vertrok mama met de kindjes op fietstocht met de school. Lena reed de 25 km uit, op de meerijfiets. Het was de grootste inspanning die ze het laatste jaar deed. Ze was heel trots dat ze de hele toer kon fietsen. Of ze altijd getrapt heeft zal ik maar in het midden laten. Aansluitend was er schoolfeest met barbecue. Mijn kindjes waren niet stuk te krijgen. Zelfs met de fietstocht in de benen, bleven ze ravotten. Na de grootste inspanning, ook nog eens het langste opblijven in tijden, op dezelfde dag... Eens in bed gelegd sliepen ze na enkele seconden. Het signaal voor mama om nog een stapje in de wereld te zetten, richting muziekfestival waar papa al de hele namiddag en avond optredens aan het mixen was, om haar verjaardag in stijl af te ronden.
Vandaag waren we toerist in eigen gemeente. We toerden weer een hele middag rond met de fiets, deze keer met papa. Eerst gingen we tuinen bezoeken op de open natuurtuinendag. Daarna genoten we van het prachtige Leiezicht aan Astene Sas, waar voor de Sasfeesten oude boten lagen aangemeerd. De kindjes keken er met open mond naar oude ambachten, zoals het spinnen van schapewol. Ten slotte gingen we supporteren bij de voetbalmatch van het jaar: de scoutsbattle tussen de leiding en de oudleiding. (uiteraard won de oudleiding weer)
Ik probeerde Kasper te fotograferen in zijn nieuwe broek, maar helaas had hij geen zin in een deftige pose... Je zal het met deze foto's moeten doen.
Tot slot wil ik iedereen bedanken voor de mooie verjaardagswensen. Op naar een beter jaar dan het voorbije. Het is alvast goed ingezet.
26-06-2011 om 22:53
geschreven door Eva
23-06-2011
Boterhammen
Hoe gelukkig kan je een kind maken met boterhammen? Heel erg gelukkig! Vooral als die boterhammen de eerste middagpauze op school betekenen. Al dagen vroeg Lena om 's middags op school te mogen blijven. Ze heeft veel verloren speeltijd in te halen. Vandaag waagden we ons aan een ganse schooldag, zonder rustpauze, voor het eerst. En het is heel goed meegevallen. Ik had vanavond zelfs niet het gevoel dat ze meer moe was dan andere dagen. Misschien nog eens voor herhaling vatbaar. Er resten nog 3 schooldagen voor we terug richting Uz verhuizen.
Verder vullen we onze tijd met genieten van de babyboom rondom ons. Zondag gingen we in de materniteit op bezoek, woensdagmiddag deden we een uitgesteld babybezoek en morgen staat een nieuwe trip naar de materniteit gepland, bij nog een ander vers baby'tje. We moeten toch in de buurt zijn voor Lena's controle en bloedafname.
Ondertussen heeft mama de smaak van het taarten bakken te pakken. Zondag maakte ik een frangipannetaart, woensdag een appeltaart (die al helemaal op is!) en vandaag een rabarbertaart. En na het geslaagde eerste naaiproject, zocht en vond ik meer leuke stofjes bij mijn grootmoeder. Het wordt dringend tijd om eens iets in elkaar te zetten voor mijn zoon. Hij verdient ook een dosis aandacht; iets wat we wel eens durven vergeten.
Tot slot knutselde ik in tussentijd een hoofddeksel met het restje blauwe katoen. Restjes horen gebruikt te worden, vandaar. Vraag me geen patroon; ik heb gewoon op gevoel gebreid en geminderd; er is dus geen patroon. Het is voor Lena, maar wegens klaar na bedtijd, is het alweer aan pop om te poseren.
23-06-2011 om 22:28
geschreven door Eva
20-06-2011
Rokje
Vandaag overwon ik mijn angst voor de naaimachine en deed ik voor het eerst in mijn leven een poging om een stofje aan elkaar te stikken. Het ging verrassend goed. Het restje stof dat ik in een mand vond bij mijn grootmoeder is nu een vrolijk rokje voor een blij kindje. En mama is ook blij: 50 cent voor een stuk elastiek, meer heeft dat niet gekost.
20-06-2011 om 17:16
geschreven door Eva
Evolutie
Amai, wat zie jij er goed uit nu, kleine meid! Mama bladerde terug in de vele foto's. Kijk maar mee:
28 juli 15 augustus
16 september 12 oktober
12 november 10 december
31 januari 23 februari
9 maart 21 april
19 mei 19 juni
20-06-2011 om 10:12
geschreven door Eva
19-06-2011
Poseren
met mijn nieuwe gilet. Wat vinden jullie trouwens van mijn haartjes? Ze zijn al flink gegroeid hé!
19-06-2011 om 00:00
geschreven door Eva
18-06-2011
't Is klaar!
Alleen is er nu geen meisje meer wakker om te passen. Dat zal voor morgen zijn.
Voor de liefhebbers van de technische uitleg:
Het is een heel gemakkelijk te breien giletke. Het patroon komt uit het boek 'Zacht en natuurlijk' van Phildar. Het patroon staat in het boek in maten 6, 12, 18 en 24 maanden. Ik heb het uitvergroot naar Lena's maat. (beschrijving hieronder) Ik breide met garen van 'Veritas', type 'Must' 50g, 76% katoen, 24% Rayon. Ik gebruikte naalden 4,5. Mijn proeflapje telde 16 steken en 28 naalden om 10 op 10 cm groot te zijn. Steek: gerstekorrel = versprongen boordsteek 1/1 om de 2 naalden
Rugpand 63 steken opzetten (38 cm breed) Gerstekorrelsteek breien met naald nr 4,5 Aan weerszijden om de 12 naalden 3 x 1 steek afkorten Er resten 57 steken (33 cm breed) Op 19 cm totale hoogte de kantsteken met gekleurde draad merken om de armsgaten aan te duiden Op 37 cm totale hoogte voor de schouders aan weerszijden om de 2 naalden afkorten: 1 x 7 en 1 x 8 steken Tegelijkertijd op 37 cm voor de hals de middelste 27 steken afkorten
Voorpand (2 x breien in spiegelbeeld) 32 steken opzetten , gerstekorrelsteek, naald 4,5 Om de 12 naalden aan 1 kant 3 x 1 steek afkorten Er resten 29 steken Op 19 cm totale hoogte de kantsteek met een gekleurde draad merken om het armsgat aan te duiden Op 31 cm voor de hals om de 2 naalden afkorten: 1 x 4 steken, 1 x 3 steken, 2 x 2 steken, 2 x 1 steek en 4 naalden hoger 1 x 1 steek Op 37 cm totale hoogte voor de schouder aan de armsgatzijde om de 2 naalden afkorten: 1 x 7 en 1 x 8 steken
Afwerking Sluit de schoudernaden Neem 48 steken op met breinaald 4,5 ronde armsgaten (tussen de 2 gekleurde draden) Brei 6 naalden in boordsteek 1/1 In de 7de naald soepel afkorten Sluit de zijnaden Neem 65 steken op met breinaald 4,5 rond de hals Brei 4 naalden in boordsteek 1/1 In de 5de naald soepel afkorten Naai 3 knopen aan, de eerste onder de boordsteekrand van de hals, de 2de en 3de telkens 4 cm lager Maak 3 knopenlusjes
Voila, ik hoop dat het te snappen is... Anders moet je het breiboek maar komen lenen, al staat er niet veel meer uitleg in...
18-06-2011 om 00:00
geschreven door Eva
16-06-2011
VREUGDE en ontgoocheling...
Het leven rolt hier verder, met ups en downs. Eigenlijk gaat het heel erg goed met Lena. Ze speelt en huppelt. Ze geniet van het gewone leven. Haar haartjes groeien dag na dag. Ze gaat ondertussen echt fulltime naar school, mits een kort rustmoment in de middagpauze. En ze is wonderbaarlijk sterk. Kasper en mama hebben elk een loopoor, maar Lena wordt helemaal niet ziek. Zo was het vroeger ook. Vroeger, dat noemen wij voor 6 augustus 2010. Toen was zij ook nauwelijks ziek. Als iedereen in huis liep te snotteren, dan was Lena de enige die nergens last van had. Ik denk dat ze vorig schooljaar geen enkele dag afwezig was...
Vroeger en nu... Het is ongelofelijk hoe alles is veranderd op die ene dag in augustus. Alles wordt gedateerd in 'voor Lena ziek was' en 'sinds Lena ziek is'. De impact op ons leven is zo immens groot. Nooit zullen we nog dezelfde mensen zijn. Het brengt een flinke dosis relativeringsvermogen over alle dingen des levens. Soms ook een cynisme, maar daarin mogen we ons niet laten vervallen. Gelukkig ook een optimisme, dat we moeten weten te behouden.
Hoe goed het ook gaat, er zijn ook vele vervelende kantjes die blijven confronteren. Vanavond kwam Lena dolenthousiast van school, met de uitnodiging voor een verjaardagsfeestje bij een vriendinnetje. Helaas valt het feestje tijdens de volgende chemokuur in het UZ. De glans in haar ogen verdween toen ik haar moest ontgoochelen. De hele avond voerde ze een rusteloze strijd in de zetel: het ene moment ondersteboven, het andere moment weggedoken onder haar deken, het volgende moment trampolinespringend op de kussens. De ontgoocheling is heel groot. De weg blijft nog lang en moeilijk, al lijkt alles voor de buitenwereld wel terug normaal.
Net omdat het voor de buitenwereld zo normaal lijkt, vindt mama het zelf allemaal moeilijker nu. Natuurlijk ben ik gelukkig dat Lena terug naar school gaat. Natuurlijk ben ik opgelucht als ik haar energie dag na dag zie toenemen. Uiteraard ben ik blij dat we al zo ver zijn. Maar de onzekerheid en de angst zijn nog niet verdwenen. En de tijd om erover na te denken is er nu pas echt. Zeker nu mijn lichaam het een beetje laat afweten, wil de moraal soms ook wel eens ontsporen. Ach, 't zal wel terug beteren zeker. Ik heb vandaag toch de moeite genomen om hier nog eens iets te schrijven. Dat is al heel wat, eerlijk waar.
16-06-2011 om 23:05
geschreven door Eva
13-06-2011
Te lang weekend
Vandaag sloeg de verveling terug een beetje toe ten huize Adams. 2 dagen weekend is ruim voldoende voor onze kroost. Zolang de kinderen een hele dag buiten kunnen, kan de pret niet op. Maar binnen zitten ze vaak te snel in elkaars territorium...
Tijd om buiten uit te waaien, op de fiets!
Tot de eerste regendruppels vielen: 'kijk mama, het wordt donker!'
Dan maar schuilen in een tent...
Verder is iedereen hier maar half op de been momenteel. Lena heeft een drupneus en loopt humeurig. Kasper snottert en hoest zich te pletter. Bij papa weegt de vermoeidheid van maandenlang hard werken. En mama heeft een oorontsteking (dat denkt ze toch, want in je eigen oren kijken is niet evident), die gisterenavond is uitgemond in een trommelvliesperforatie.
Wij willen dringend terug meer zonnevitamientjes!
13-06-2011 om 21:22
geschreven door Eva
09-06-2011
Blogmoe
Mama is echt blogmoe... (zoals ze nog wel meer dingen af en toe moe is...)
Er gebeurt ook niet zoveel meer hier. Met Lena gaat het goed. Ze gaat naar school en geniet. Ze is alleen boos als ze 's avonds afgehaald wordt. Ze heeft duidelijk veel schoolschade in te halen. Vanavond was ik mooi op tijd aan de schoolpoort en kreeg ik verwijten van allebei m'n kindjes dat ik volgende keer weer 10 minuten te laat moet komen! Dan kunnen ze nog een beetje buiten spelen.
De voorbije week leverde verder wat nieuwe breisels op. Onder andere een Zsa-mask voor de buurjongen die een trotse grote broer werd. Natuurlijk moest dat eerst gepast worden door mijn kroost. (het patroon vind je op http://madamezsazsa.blogspot.com/)
De pop is alweer een trui rijker. Lena keek eens diep in mijn ogen en zo geschiedde.
Ik ging op zoek naar katoen voor een zomertruitje voor Lena. Nu ze terug naar school gaat, kom ik tot het besef dat haar garderobe wat truien in de juiste maat mist. Zolang ze thuis in de zetel en in een ziekenhuisbed leefde, was ik mij daar niet van bewust.
Waar nog het meeste verandering te bespeuren was deze week, was in de groentuin. De boontjes en courgettes komen stilaan echt tot leven, ten minste op de plaatsen waar de hond geen putten gegraven heeft!
09-06-2011 om 21:35
geschreven door Eva
07-06-2011
Muizenissen
Al lijkt alles nu terug zo normaal mogelijk, het is nog niet elke dag even gemakkelijk.
Gisterenavond kon Lena niet slapen. Ruim 3 uur lang was ze op de dool, van het toilet naar haar bed naar de zetel bij mama naar de bureau bij papa. Ze vraagt zich luidop af of die stoute cellen nu allemaal dood zijn en of de chemoridders echt zullen blijven winnen. Zoveel muizenissen voor een kind van 5... We proberen haar telkens te zeggen dat ze daar niet moet over denken, dat ze gewoon moet genieten van elke schooldag, dat ze moet genieten van spelen, van de vriendjes en vriendinnetjes, van alle leuke momenten. Maar het is niet zo gewoon om gewoon te doen.
Vandaag was ze natuurlijk doodmoe. Ze wilde maar een halve dag naar school, maar we stuurden ze toch een ganse. In de hoop dat ze vanavond snel in slaap zou vallen. En het is gelukt! Al voor 19h lagen er 2 kleine snurkertjes op de bovenverdieping.
07-06-2011 om 20:17
geschreven door Eva
05-06-2011
Modderbad
Waar smulden we dit weekend van? Kasper in elk geval van een lekkere meloen:
Maar er was nog veel meer leuks. Deze morgen gingen we onze kersverse buurjongen bewonderen. Lena vond het ziekenhuis eerst maar niks, tot ze goed en wel besefte dat er geen prikken zouden volgen. Dan toonde ze trots aan haar broertje de weg door de gangen.
Vanmiddag deden we een fietstochtje. We bewonderden de vorderingen aan de bouwwerf van de scouts. Daarna reden we naar de Ceder. De kindjes amuseerden zich op de speeltuin, terwijl papa en mama genoten van een biertje op een bankje. Op de terugweg namen we een adempauze bij opa en oma, die net van een reisje thuiskwamen. We reden bijna 13 km, met Lena op de aanhangfiets. Haar conditie gaat er echt elke dag op vooruit. Bij thuiskomst zei ze dat ze best nog verder kon!
Gisteren werkten papa en mama een ganse dag aan het nieuwe huis of beter gezegd in de nieuwe tuin. Ook opa Patrick kwam helpen. De hele beekrand werd aangepakt met de bosmaaier. En de kindjes? Die genoten van een heerlijk modderbad! We namen een klein zwembadje mee en smeerden een dikke laag sunblock. Kasper zijn vrachtwagen goot een dosis verse aarde in het bad en het modderbad was gecreëerd. En weten dat sommige mensen daar veel geld voor uitgeven. 's Avonds douchten ze met de tuinslang, die een portie water heerlijk had opgewarmd in de zon. De eerste zwempartij aan het nieuwe huis was geslaagd. (alleen jammer dat we geen fototoestel mee hadden)
05-06-2011 om 22:38
geschreven door Eva
03-06-2011
Wat doe je op zo'n mooie dag?
Terwijl de kindjes hun wagenpark wassen, kuist mama het huis. Wie zou er het meeste plezier gehad hebben?
03-06-2011 om 21:54
geschreven door Eva
02-06-2011
Bloemenkindjes
eerst aan het ene huisje
dan aan het andere huisje
Valt het op dat mama vandaag het fototoestel in de aanslag had?
02-06-2011 om 21:31
geschreven door Eva
En ondertussen
metste papa nog een dag verder aan het nieuwe huis. De binnenmuren van de kinderkamers zijn klaar. Tijd voor foto's.
De voorgevel:
De achtergevel:
De kinderkamers:
Ons bosje:
Het begin van een composthoop:
De knotwilgen, in volle groei: (pas aangeplant eind februari):
Meer knotwilgen:
En vooral heel veel onkruid langs de beekrand. Dat is werk voor zaterdag. Als er iemand echt niet weet wat doen zaterdagnamiddag, wij kunnen nog wel een handje hulp gebruiken. De pintjes staan fris in de caravan, zoals altijd.
02-06-2011 om 21:14
geschreven door Eva
01-06-2011
100.000
100.000 hits bijna
het is ongelofelijk hoe Lena's blog gevolgd wordt door vele mensen bekend en onbekend week na week maand na maand blijft het bezoekersaantal stijgen
we deelden de info ooit enkel met familie en vrienden om iedereen op de hoogte te houden maar het is een beetje uit de hand aan 't lopen
het is leuk om de vele positieve reacties te horen dat houdt ons gaande en staande bedankt aan alle lezers en nog veel meer aan alle lezers die reageren zonder jullie zouden het niet hetzelfde zijn
ondertussen bloggen we steeds meer over faits divers gelukkig maar al lukt het niet meer elke dag om te schrijven hopelijk begrijpen jullie dat wij willen weer leven nu Lena is herleefd
tot blogs
01-06-2011 om 22:38
geschreven door Eva
Wat stond er vandaag op het menu?
De kindjes hun lievelingsgerecht: pasta met ajuin, look, worteltjes en champignons, gegratineerd in de oven. Mmmmm!
En verder een half dagje school veel zon heerlijk fietsen spelen op locatie ²
Lena vindt het lange weekend maar niks. Ze was heel boos toen ik haar ging afhalen. Ze heeft duidelijk nog school in te halen...
01-06-2011 om 22:21
geschreven door Eva
Voor iedereen die hier kracht uit kan putten ... Voor alle bezorgde familie en vrienden ... Voor iedereen die blij is Lena te kennen ... Voor Lena ... xxx
