De
staart waarmee de maand maart dit jaar roerde was wel een ferme !
Onze olijfbomen en oleanders apprecieerden de koude sneeuwvlagen en
windbuien totaal niet en reageerden door volledig bruint uit te slaan
en hun bladeren te verliezen. In al die 18 jaren dat we hier woonden,
maakten we een dergelijke uitdroging nog niet mee. Gelukkig
herinnerde ik me de wijze woorden tijdens de snoeilessen: wachten tot
de warmte komt en met een beetje geluk herpakken de bomen zich. Dan
pas vaststellen welke takken geen blaadjes meer krijgen , die mogen
dan gesnoeid worden.De warmte afwachten dan maar.
De
eerste lentedag vergeten we ook niet zo gauw: sneeuwvlokken
dwarrelden met veel plezier uit de hemel, net nu we onze eerste
gasten mochten ontgaven . We verwelkomden die dan ook met de blijde
woorden: welkom in het zonnige zuiden !
Zoals
reed vermeld in de vorige maandbrief ,onze zaterdagwandelingen gingen
gewoon door, desnoods in de sneeuw om tot een bepaald punt te komen
waar al jaren een Christus figuur over een mooi panorama heenkijkt.
Eriks
moeder werd 80 jaar en we besloten om haar te verrassen. Dit lukte
zeer goed, zodat we 4 daagjes Belgenland meemaakten met als mooiste
verjaardagsgeschenk de geboorte van het neefje Rune bij de zus van
Erik ! We genoten ook even van de Belgische specialiteiten en snoven
even weer de sfeer op van het Genker Plantencentrum ..wat een
bloemenpracht maar helaas pasten weinig planten in onze handbagage
voor het vliegtuig .
Terug
in la Bella Italia mocht Erik een avond het museum openhouden voor de
Slow Food afdeling. Hierbij kregen de leden de plaatselijke wijnen en
producten te proeven.
Een
foto-uitstap, ondanks het bar slechte weer, ontbrak ook niet op ons
programma. Deze keer met de Yallers van le Marche , Urbino was de
uitgekozen stad en gelukkig voorzagen ze een regenprogramma. We
slenterden met verschillende gidsen door het wonderbaarlijke
hertogelijke paleis, waar we ook 1 van de torentjes beklommen, doch
zeer mooi uitzicht was er die dag niet. Voor mij was het al meer dan
15 jaar geleden dat ik dit paleis bezocht en gelukkig had het
belangrijkste schilderij van Raffaello de Muta of de stille/stomme
vrouw nu wel een belangrijke plek gekregen. Ze kon gemakkelijk met de
Mona Lisa wedijveren.
Eind
maart waren weer de open monumentendagen in heel Italië. Ik koos met
het oog op toekomstige artikelen voor de Marche blog , om het
miljoenen jaren oude ichtyosaurier fossiel en het prehistorische
Venusbeeldje te gaan bekijken , allebei in de buurt van de grotten
van Frasassi.
Ook
voor de blog maar dan samen met mijn medeblogster , de
verantwoordelijke voor het Engelstalige gedeelte, trokken we door
Cupra Montana. Wat kan men daar in 24 uur doen ? we startten
natuurlijk met een ontbijt in de bar van ons dorp Poggio Cupro.
Altijd leuk blogger zijn want zo kwamen we meer over het verleden van
barman Lino te weten. Enkele jaren als kelner op cruiseboten gewerkt,
waardoor hij zo over alle wereldzeeën zwierf !
Het
hele artikel verscheen op onze blog natuurlijk maar het volgende
wil ik jullie wel meedelen nl. het interview dat we hadden met de
eigenares Antonietta van het arbeiders restaurant Da Fiorina. Eenmaal
op haar praatstoel was ze niet meer te stuiten en zo genoten we van
haar prachtige verhalen over haar moeder Fiorina die zeer
geëmancipeerd was voor haar tijd; de eerste vrouw in heel Cupra met
een rijbewijs waarbij ze dan meteen ook vrachtwagens bestuurde . Toen
in de 2de wereldoorlog er een gewonde Duitse soldaat bij hen
strandde, aarzelde ze niet maar laadde ze hem op en reed ze
eigenhandig met paard en kar naar de Duitse Kommandantur waar ze de
soldaat afleverde. Ooit begonnen als kleine osteria waar men met
paard en kar even halt kon houden om iets kleins te eten, groeide het
geheel uit tot een wijnbedrijf met zeer goede wijnen, een restaurant
nog altijd gericht op arbeiders en werkvolk, dus alleen s middags
geopend en door de week. Maar wie het wilt vinden moet zich
oriënteren op het tankstation dat er sinds de 50 er jaren staat,
want het wijnwinkeltje ligt daarachter. het eetgedeelte bevindt zich
achter de bar. Ooit woonde er boven de onderwijzeres die in het
lokaal ernaast les gaf . De wijnwinkel heeft nu een reusachtig
degustatiegebouw ernaast.
Nooit
geweten dat deze plek zon mooie geschiedenis bevatte.
De
paasdagen vielen dit jaar heel vroeg maar gelukkig besloot prinses
Lente nu wel op de voorgrond te treden, heel Italië wilde van deze
zonnige lentedagen genieten zodat ook wij een vol huis hadden met
o.a. een Italiaanse shoedesigner (zijn modemerk Barbanera) uit Milaan
en een Belgisch/Italiaans familie, stamgasten op doorreis naar de
Abruzzo.
Terwijl
ik dit schrijf wachten we op de volgende gasten , nu weten we echt
dat onze vakantie er weer op zit . Aan jullie dus om vakantie te
vieren !
tanti
cari saluti
Isabelle
en Erik
PS:
daar er allemaal families met
kleine kinderen kwamen tijdens Pasen, legde ik op elk bed een mooi
chocolade paasei als verrassing. Totdat de laatste gasten
arriveerden. oh, zei ik tot hen ,ik dacht dat uw een kleine
dochter had maar deze is wel al groot (een 20-jarige !) Ze keken
me verbaasd aan. Tja want ik heb nl. een paasei gelegd op bed.
De dochter reageerde meer dan blij verrast: Oh wat leuk, al enkele
jaren krijg ik geen paaseieren meer ,ook niet van mijn grootouders,
en nu heb ik eindelijk weer eentje gekregen !
deze
keer toont de hoofdfoto van de brief geen o sole mio taferelen
maar eerder Scandinavische winterlandschappen. Buran, de ijzige wind
uit het noordoosten werd aangekondigd en zorgde dus voor een 50cm dik
sneeuwtapijt. Hiermee werd ons sneeuwrecord gelukkig niet verbroken
dat nog altijd bij anderhalve meter lag !
Gelukkig
is prinses Lente weldra in aantocht en klagen we absoluut niet over
de voorbije winter die ons met zeer zachte temperaturen verwende. Dat
bevorderde Eriks werklust om de nieuwe keuken in de ontbijtzaal af te
maken. we zijn heel tevreden over het resultaat en verheugen ons erop
om nog lekkerdere ontbijten klaar te maken voor onze gasten.
Weer
of geen weer de zaterdagwandelingen gingen door, dankzij de steeds
onzekere weersverwachtingen vertrokken we dan maar vanuit de
homebasis Cupramontana. Dat betekende steeds pittige tochten want
onze gemeente is de hoogste (500m) van allemaal in de buurt . M.a.w.
aan het begin altijd de afdalingen en op het einde de steile
beklimmingen.
Onze
blog liep ook goed en hielp
mij onze regio nog beter te leren kennen. Zo vertrok ik met een
vriendin op Valentijnsdag naar Gradara, eens stadje omringd door 2
kasteelmuren in het noorden van le Marche.
Elk jaar op 14 februari onderging
dit dorp een ware metamorfose, dankzij het tragische liefdesverhaal
tussen Paolo en Francesca. Zelfs Dante vernoemde
ze in zijn Divina Commedia. Wie nieuwsgierig is achter het verhaal ,
kan dat lezen op de blog.
Al
slingerend door de steegjes kregen we gratis chocolaatjes aangeboden
en in het restaurant waar we middag aten , zelfs het dessert op
kosten van het huis. Bij een delicatessenzaak legde de verkoopster
ons alles uit over de plaatselijke producten en het bezoek aan het
kasteel liet ons het plaats van het liefdesdelict zien. Echt een
gezellige plek maar absoluut te mijden in het hoofdseizoen, gezien
het aantal parkings, restaurantjes e.d.
Gradara
lag helemaal in het noorden van le Marche, een week later bevond ik
mij in het uiterste zuiden nl. bij de badplaats San Benedetto del
Tronto, ook wel de palmenriviera genoemd. Deze keer niet voor de blog
maar als getuige bij een aankoop van een stuk landbouwgrond.
Tegenwoordig moet er bij een aankoop van een onroerend goed altijd
een tolk en getuige in de desbetreffende taal aanwezig zijn wanneer
één van de partijen de Italiaanse taal niet machtig is. Gelukkig
verliep het hele gebeuren vlot, de oudere verkoper blij met mijn
kennis over de olijfbomen en olijfolie want zo kon er in de pauzes
niet over koetjes en kalfjes gesproken worden maar over de pluk en de
opbrengst .
De
Archeolclub zat ook niet stil, op 4 november dat is in Italië de
herdenking van het einde van WOI, het organiseert weer een
tentoonstelling over de vrouwen en ook over het dagelijkse leven
tijdens de eerste Wereldoorlog. De 5de klas van de lagere school
bestudeerde een leerkracht uit 1916 die helaas in deze oorlog
sneuvelde. De leerlingen kwamen bij ons in de bibliotheek op bezoek
want wij hadden nl. wat documenten gevonden omtrent deze leraar, nl.
de registers met zijn leerlingen en de eindexamens van de lagere
school. We lieten hen ook zien dat alles nog met een inktpen
geschreven werd., waarna zij dat ook eens konden proberen. Hierop
volgde nog een rondleiding tussen de oude boeken uit de 15de eeuw en
de 17de eeuwse kadasterplannen.
Langzamerhand
maken wij alles klaar voor het nieuwe toeristisch seizoen, Pasen valt
nl. vroeg dit jaar en dankzij de sneeuw kunnen we al veel
binnenwerken verrichten.
Tatni
cari saluti
Isabelle
en Erik
PS:
Voor
de blog wilde ik ook iets vermelden over de carnaval in Fano, de
oudste van heel Italië ! Het is een badplaats en 3 zondagen
achterelkaar zorgen ze voor een grote stoet met mooie karren. Doch
dankzij het mooie weer wilden wel meer mensen er naar toe. Een
complete verkeerschaos, nergens parkeerplaats. Ik herinnerde me iets
over een parking en pendelbus aan de buitenkant van de stad bij het
sportvliegveld. Na lang zoeken deze bewuste plek gevonden, doch
uitgezonderd van de piloten en hun families geen pendelbus te zien.
Ze wisten van niets maar misschien had ik meer geluk bij het oude
vliegveld? Helaas daar was het nog meer verlaten en besloot ik maar
terug naar huis te rijden. Mijn collega blogster was slimmer en nam
de zondag erop de trein, zodat we ons stukje over de carnaval in Fano
uiteindelijk toch konden schrijven.
na
de bijeenkomst van Archeoclunb liep ik over de piazza waar de
schoolbussen op de leerlingen aan het wachten waren. Opeens merkte ik
een roofvogel op die zijn prooi aan het oppeuzelen was, gewoon op de
grond. Ik verwittigde één van de buschauffeurs die een heel goede
fotograaf was. Doch net die dag had hij zijn apparaat niet bij en ook
niemand van de andere chauffeurs. Dan maar stilletjes met de
telefoons fotograferen . Het dier trok zich van heel de
belangstelling niets aan en ging gewoon door met zijn maaltijd. Op
het einde werd het een complete volkstoeloop want wanneer had men de
kans om een roofvogel van zo dichtbij te zien ?
De
bovenstaande foto is een mooie weergave van het mooie weer dat we
bijna heel de maand januari genoten: zon , zon en nog eens zon !
Tijdens
de zaterdagwandelingen nam ik dan ook dikwijls zeer mooie fotos !
Bij de wandeling van zaterdag 6 januari zorgde ik voor een mooie
verrassing: verkleed als Befana of goede heks die de brave kinderen
op Driekoningen altijd een presentje brengt, vloog ik op mijn
bezemsteel naar de plek van bijeenkomst. De groep vond het natuurlijk
prachtig vooral toen ik ze allen voorzag van een surprise versierd
met een minibezemsteel.
Op
7 januari sloten Erik en ik onze B&B voor een winterstop, om
vervolgens de jaarlijkse was en strijk van de gordijnen, de
matrashoezen enz. te doen. Bij een Siciliaanse bioboer bestelde ik
biosinaasappels die ik dan tot jam verwerkte voor het ontbijt van
onze gasten.
Erik
ondernam een grotere klus, het bouwen van een nieuwe keuken in de
ontbijtzaal. Na 16 jaar mocht dat wel.
Tijd
voor een uitstapje was er gelukkig ook. De laatste dag van de
tentoonstelling la Devota Bellezza, met de tekeningen van de schilder
il Sassoferrato , behorende tot de privécollectie van de Britse
koninklijke familie. Met de uitleg van de gids een heel interessant
bezoek. Bovendien georganiseerd door de vereniging Happennines, een
groep jongeren die een VVV stichtten om het lokale toerisme aan te
wakkeren ! een zeer goed initiatief.
Wij
zaten echter ook niet stil wat de marketing en toerisme betreft. Erik
ontwierp een mooi stadsplan van Cupramontana voor het toekomstig
toeristisch seizoen. In samenwerking met de gemeente zou er bovendien
een mooie gids over Cupra gedrukt worden dat deel zou uitmaken van de
interessante gidsjes Le Guide in Tasca ,in zeer handig formaat.
maar
last but not least startten een Italiaanse vriendin Laura en ik een
2-talige blog om le Marche wat meer bekendheid te geven. Zij verzorgt
het Engelse gedeelte en ik het Nederlandstalige luik. Jullie kunnen
het volgen op www.eccolemarche.eu
en mochten jullie andere Italië liefhebbers of Marchefans kennen,
breng ze dan maar op de hoogte ! Daar we met onze tijd meegaan kan
men onze blog ook lezen op Facebook en fotos bekijken op
Instagram.
In
februari zullen we ons vast en zeker niet vervelen !
Tanti
cari saluti
Isabelle
en Erik,
PS:
Op
Social Media ontketende zich een ware plastieken zakjes oorlog. Begin
januari verbood de staat nog het gebruik van plastieken zakjes bij de
verse groenten en fruit afdeling. Op zich een goede zaak ,doch de
zakjes werden vervangen door afbreekbare zakjes die men dan
naargelang de supermarkt tussen 0,01 en 0,05 euro moest betalen.
Alles om de plastieken zakjes afvalberg te verminderen. Doch men
mocht geen eco zakjes van thuis meebrengen...wegens de hygiëne
(gelukkig werd dat snel afgeschaft en mocht men wel nieuwe zakjes van
thuis meebrengen) ..helaas bleken die eco zakjes maar gedeeltelijk
afbreekbaar en als je ze niet mag hergebruiken????
Doch
het allerergste was dat er boven de rol van eco zakjes er nog altijd
een doos met plastieken handschoenen stond, want je mag dus de verse
groenten en fruit die je in het zakje wilt doen, niet met je blote
handen aanpakken...die handschoenen zijn nog altijd niet
ecologisch ...maar ja de hygiëne .
Dit
jaar gelukkig wel een olijvenbrief voor de maand november. Dankzij
het tropische zomerweer kreeg de olijfvlieg dit jaar geen enkele kans
om zich te ontwikkelen , maar de olijven des te meer. Ons mini pluk
team bleek ondanks het gedwongen rustjaar 2016 nog compleet op elkaar
ingespeeld en op 5 dagen tijd oogstten we meer dan 880 kg of 8
quintali zoals ze dat hier noemen. Wij plukken volledig met de hand,
d.w.z. zonder mechanisch apparaat, eigenlijk de beste manier omdat
je dan de olijven en de boom het minst beschadigt , bovendien
belanden er op die manier minder bladeren en/of takjes in het net.
Men spreidt nl. netten rond de bomen en dan begint men te plukken.
Bij hoge bomen moet er natuurlijk geklommen worden en als de takken
echt te hoog zijn geworden dan snoeit men die en kan het
grondpersoneel aan de slag. Er is natuurlijk ook een middagpauze
voorzien, een leuk moment ,want dan eten we gezamenlijk buiten. Zijn
de eigenaars van de olijfgaard aanwezig dan zorgen die voor eten,
anders nemen de plukkers hun picknick mee. Daarna is het plukken
geblazen tot het donker wordt. Een afspraak bij de molen is normaal
al gemaakt, minstens 200kg moet men brengen om olie te hebben van
eigen olijven. Minder kan ook maar dan ruilt men de olijven tegen
olie van de molen.
Hier
geen probleem om dit gewicht te behalen,eerder om een afspraak bij de
molen te maken. Vaak lang van tevoren want eigenlijk start iedereen
wel ongeveer op hetzelfde
moment. Dit jaar
met
de grote hoeveelheid
olijven die er waren,
betekende
dat echt aandringen om een gaatje te vinden en hopelijk niet midden
in de nacht want de molen gaat door ..We hadden
geluk , tegen 14 uur. Ideaal zou zijn om de geoogste olijven nog de
dag zelf naar
de molen te brengen maar dat lukt zelden. Dus legt men
alle olijven in plastieken kratten met
gaatjes en veel blaadjes ertussen om het
allemaal luchtig te houden. Bovendien
plukt men steeds bij droog weer om schimmelvorming te voorkomen.
Bij
de molen aangekomen, kapten we onze olijven in grote bakken waar
maximaal 250 kg in kon. De heftruck woog het geheel en het gewicht
werd opgeschreven, want men betaalde per kg . Wonder boven wonder
moesten we helemaal niet wachten en gingen ze meteen de pers in.
Ondanks een afspraak met vastgelegd tijdstip lukte het eigenlijk
nooit dat men meteen aan de beurt kwam. Wij kozen voor de nieuwe
persmethode die slechts 1,5 uur duurde. De traditionele wijze gebeurt
met maalstenen en duurt drie uur. Uit ervaring weten we dat als men
een paar keer naar de molen is geweest dat elk uur telt .Normaal
was het een komen en gaan in de molen, doch door het mooie weer was
iedereen nog aan het plukken en zou het spitsuur pas tegen vijf
beginnen. Op het teken van de arbeider zetten we de inox kan onder de
pers voor het magische moment : het vloeibare goud stroomde eruit !
Aangezien de opbrengst onvoorspelbaar is, waren we voorzien van 3
kannen van elk 50 liter, dat had voldoende moeten zijn. Maar dit
jaar niet, want de opbrengst was 18,5 % ,ongelooflijk.
Voor
ons miniteam was het plukken nog niet gedaan in tegendeel. Nu kwamen
onze eigen olijven aan de beurt, op 3,5 dagen tijd haalden we alles
van onze bomen en die van de rest van de teamleden. Nu waren we
natuurlijk ook benieuwd naar onze opbrengst, wij haalden tot nu toe
max 14 % ..Spanning ten top aan het uiteinde van de pers...19,7 %
we vielen net niet omver en maakten tot grote hilariteit van iedereen
een vreugdedans, zoveel olie, wat een mooie beloning voor het vele
werk !
We
konden na 3 weken oogsten een punt achter zetten en terugkijken op
een fantastisch olijfolie jaar .Nieuwsgierig geworden ? In het
volgende filmpje dat ik een paar jaar geleden maakte kunnen jullie
het hele procedé zien: https://www.youtube.com/watch?v=9xMrVQy1b34
Langzaamaan
naderen we de feestdagen en heel de Marche maakt zich klaar: met het
verlichten van de heuvel in Castelbellino en de talrijke
kerstmarkten. Op 2de kerstdag maken talrijke dorpjes een
gedaanteverwisseling mee en worden Bethlehem om dan op 6 januari om
middernacht alle feestdagen uit te zwaaien.
Alvast
prettige feestdagen aan jullie allemaal gewenst !
tanti
cari saluti
Isabelle
en Erik
PS:
Tijdens het
wachten in de molen klampte een
wat oudere
heer me aan.
Ik zie dat u fel geïnteresseerd
bent in olijven. Geen zin om mijn olijfboomgaard over te nemen ? 320
jonge
bomen in de buurt van
Jesi .
iemand aan de pers vroeg me om zijn
versgeperste olijfolie te proeven. Vol verwachting
keek
hij naar mij ... Buonissimo
zei ik maar
antwoordde ik, die van ons
is nog
lekkerder
Ik werd opgebeld door een
familie
die de olijven van
ex-gasten van ons oogsten. Of ik niet even wilde
komen kijken en getuigen dat er in tegenstelling
tot andere olijfgaarden
hier
weinig
olijven
waren. Ik ging ter plaatse kijken en zag er
inderdaad niet zoveel. Ook
oma Anita van 86 jaar
oogstte nog
mee !!!! s anderendaags ontmoette
ik haar en vroeg haar
of de oogst gedaan was.
ja hoor zei ze, ik heb
nu gedaan. Trouwens , vond
je dat leuk
om te zien hoe
olijven geoogst
worden ?
Bij
de vorige brief stopte ik bij de derde dag van het wijnfeest, dus ben
ik jullie nog de laatste dag van het feest schuldig. De 2 laatste
dagen overtroffen we het aantal bezoekers, aan alle stands , dus ook
aan de onze, werkten we non stop door ! De stoet met praalwagens
leverde het finale werk af van 2 maanden hard labeur in de
gemeentehal. De jury kreeg het moeilijk om te beslissen wie nu de
mooiste praalwagen bouwde maar ook wie de mooiste act opvoerde.
Onze
feesten eindigden helaas met minder leuk nieuws, onze Pimpinello
poes, een onverschrokken beestje eindigde helaas onder een auto. Weer
een steen erbij in ons dierenkerkhof .
Tijd
voor lang te treuren hadden we niet, ik vloog nog eens naar
Belgenland terwijl Erik ondertussen appartement Raffaello van een
nieuwe keuken voorzag. Na 12 jaar mocht dat wel.
In
België maakte ik louter nostalgietripjes, in Hasselt vierde ik de
jeneverfeesten met mijn klasgenoten uit het middelbaar en in Herent
ontmoette ik mijn ex-collega's van het kinderopvangcentrum in
Tervuren, 25 jaren waren zomaar voorbijgevlogen. Dankzij de fotos
en dias herbeleefden we de tijd toen we stukken jonger waren.
Terug
in Italië bezochten we de musical Mamma Mia in het theater van
Ancona, prachtige plek en zaten we zelfs naast een Zweeds koppel.
Uiteindelijk danste en zong iedereen de overbekende liedjes mee.
Even
vakantie vieren, hiervoor reisden we met de trein naar Sicilië, een
eiland dat ik ooit 35 jaar geleden bezocht, voor Erik allemaal nieuw.
Ik herinnerde me het als achtergebleven gebied waarbij je je bijna
als een ontdekkingsreiziger waande zeker in de afgelegen dorpen en
waar veel kinderen en jongeren niet konden kezen en schrijven. Die
tijd bleek gelukkig voorbij en we genoten van het fantastische
klimaat en de vriendelijkheid. Taormina, Catania en de Etna stonden
op ons programma. De eerstgenoemde, zeer toeristisch , net zoals
Toscane behoorde het al tot de Grand Tour van de Engelse jonge adel.
Toen al vormde het Grieks amfitheater op de heuvel met zicht op zee
en de Etna , de toeristische trekpleister. Heden ten dagen slenterden
we vooral tussen de Aziaten , Oostblokkers en Fransen. Een rijke
Chinese rijke dame presteerde het zelfs om haar taxi midden in de
winkelstraat te laten stoppen om een ijsje te halen bij de gelateria
en zo het hele verkeer te blokkeren..
Catania
was dan ook meer de authentieke Siciliaanse stad, chaotisch, vuil en
lawaaierig, ooit een zeer rijke stad ,te zien aan de historische
gebouwen. De Etna rondgereden in het smalspoortreintje , nl. de
Circumetnea. We beklommen gedeeltelijk met een alpiene gids de
beroemde vulkaan, tot de bovenste krater kon momenteel niet vanwege
het uitbarstingsgevaar. We zagen dan ook de rookontwikkeling en
hoorden regelmatig gedreun en ontploffingen. Sicilië had ons goed
bevallen en we zouden er vast en zeker terug gaan.
In
de Marche is het nu geen korte broeken en shirt weer meer , maar
ideaal natuurlijk om te wandelen en iets te bezoeken: de
truffelmarkten , de speciale opendeurdagen van de rode schuimwijn en
langzamerhand de kerstmarkten en levende kerststallen.
Maar
eerst de olijvenpluk. In tegenstelling tot vorig jaar en Umbrië en
Sicilië stikt onze regio dit jaar van de olijven met zeer lekkere
olijfolie. De gesprekken van de dag gaan dan ook louter over hoeveel
kilo plukte je, hoe deed je dat, naar welke molen ga je , welke
maalmethode kies je en vooral hoe was de resa, of de opbrengst ? ,
Hoe het met de olijven van de Girandola verliep, lezen jullie in de
volgende brief.
Wie
nu al heimwee naar de zon heeft, check even onze website, we hebben
een vroegboek korting voor volgend jaar !
Tanti
saluti cari
PS
:
We kregen inspectie in de stands
van het wijnfeest. De baas van onze stand wilde de inspecteur wat
vleien en sprak hem aan met maresciallo, of maarschalk. Dat ben ik
niet antwoordde de man bits, sono Lispettore !!!
In de trein van Rome naar Reggio di
Calabria, werd in elk station waar we halt hielden omgeroepen op
welke treinen er daar overgestapt konden worden. Zo konden we op een
bepaald moment overstappen van onze trein naar Reggio op een andere
trein die ook naar Reggio reed en die er veel langer zou overdoen ..
terwijl
ik deze brief schrijf, maakt Cupra Montana zich klaar voor de derde
dag van het wijnfeest, de 80 ste editie. Zoals reeds verteld, de
grootste in heel de regio en de op 1 na oudste van heel Italië !
De
weergoden zijn dit jaar geen spelbrekers , de hemelsluizen blijven op
slot, en de koude wind zorgt ervoor dat de wijnconsumptie niet
stilvalt. Het wijnfeest dit jaar ook onder de invloed van strenge
beveiligingsnormen, aan alle ingangen betonnen blokken en de inhoud
van de glazen wijnflessen moeten we in plastieken overgieten. Doch
dat laat de pret niet bederven en de ambiance zit erin. De
kennismaking met ons ploegje verliep even wat chaotisch want de
keukenruimte was helemaal anders dit jaar , alsook het menu meer aan
de moderne eisen aangepast. s Avonds eerder de hamburgertoer op,
doch zondag de familiedag ,zouden de pastas weer opgediend worden.
Een
vroeg feest dit jaar , want valt op de 1 ste zondag van de maand
oktober en de 3 dagen erop voorafgaand. Traditioneel start het feest
bij het begin van de wijnoogst ,door de extreme zomer vieren we nu al
bijna het einde van de druivenpluk.
Begin
van de maand mocht ons dorpje Poggio Cupro de festiviteiten inluiden
door het middeleeuwse feest. Slechts 2 weken op voorhand besliste men
de organisatie ervan, vanwege problemen vorig jaar. Alle zeilen
moesten dan ook bijgezet worden, alles in extremis, vooral dat er
voor een nieuwe formule gekozen werd; geen maaltijden op voorhand
reserveren en betalen, de bezoekers konden nu bonnen kopen en zelf
beslissen wat ze aten en wanneer. Het dorpje veranderde zoals altijd
in een middeleeuwse burcht, minder edelen, maar meer gepeupel. De
eersten dwaalden rond doorheen de steegjes, de bezoekers groetend en
het voetvolk mocht werken ..Een zeer goed idee, want iedereen was
uiterst tevreden, de dreigende wolken loodsten gelukkig geen water en
we mochten weer tevreden terugkijken op een geslaagde avond. Minder
werk en minder verspilling van voedsel ! Een week later verwerkten
ze de resten tot een smakelijke maaltijd voor alle ijverige helpers.
Bij die bijeenkomst droomden we al van editie 2018 met misschien
buitenlandse middeleeuwers, wie zich geroepen voelt en een
middeleeuws kostuum bezit, gelieve zich te melden !
De
volgende dag rustten we niet op onze lauweren want een kersverse
vereniging, eenentwintig 4, ruimde de verlaten site op van een
restaurant bij het klooster van de zwarte fraters in Cupra Montana,
zodat men het vervallen restaurant en de bijbehorende bron kon
bezoeken. Ooit een florrisserende zaak, jaren 60 en 70, maar na
verandering van uitbater totaal verkommerd. Vele Cuprensers hielden
er jeugdherinneringen aan van eerste jobs tot dansavonden e.d. Dus
wilden heel veel mensen de site herbekijken na jarenlange
ontoegankelijkheid ervan. Tegenwoordig hoorde het hele terrein toe
aan de monniken van het naburige klooster. De vereniging voorzag een
namiddag met verschillende evenementen, doch de eerste enorme
regenbuien na de droge zomer verhinderden dat . Gelukkig waren er
even opklaringen en kon de site toch bezocht worden, onze vereniging
van B&B had wat infomateriaal geplaatst i.v.m. het toerisme van
Cupra nu en er waren natuurlijk fotos uit de oude doos van het
restaurant in de gloriedagen. Niet veel want ja wie nam er vroeger
fotos .
Ondertussen
verwelkomden we nog enkele gasten, onze eerste Pakistaan, een student
die perfect Italiaans sprak, een wijn importatrice die te voet van
het station naar onze B&B wandelde om zo verschillende B&Bs
af te gaan met de benenwagen. Een ex-collega vond de weg naar ons
terug maar de klapper op de vuurpijl, onze allereerste gaste die we
ooit in onze Girandola ontvingen op 8 mei 2002 !!! ze vond natuurlijk
het geheel ietwat veranderd.
De
activiteiten gingen door, de uitreiking van de gouden wijnetiket aan
de beste ontwerpen, en de traditionele passegiando/degustando
wandeling. Een wandeling rond Cupramontana om aan het einde ervan
,plaatselijke specialiteiten te kunnen proeven. Dit jaar was het
eindpunt het Romaanse klooster van de Zalige Angelo, war we nog op
een prachtig concert getrakteerd werden en daarna de heerlijke hapjes
mochten verteren.
Tussen
dit alles door, vermaakte Erik zich met zijn ex- klasgenoten ,
terwijl ik even een blitzbezoek aan Belgenland bracht. Ieper kreeg de
eer, want volgend jaar staat opnieuw een tentoonstelling over WOI op
het programma met een speciaal luik aan de vrouwen gewijd en ik mag
het buitenlandse deel verzorgen. Hier opnieuw een oproep wie wat
info heeft over de vrouwen en WOI door fotos en/of voorwerpen, ik
ben geinteresseerd.
Maar
nu terug naar het wijnfeest, straks de palio van het
druivenvertrappelen en vanavond het optreden van Alex Britti, een
zeer bekende zanger van dit schiereiland.
Tijdens
het werken zullen we een glaasje Verdicchio drinken op jullie
allemaal
SALUTE
Isabelle
en Erik
PS:
2
weken voor het middeleeuwse feest moest er nog gebrainstormd worden
over het hoe en wat van de nieuwe formule. Maar waarover nu heel lang
gediscussieerd werd, de maaltijden en de recepten ervan. Eén van de
vergaderingen mochten we zelf voorproeven en de pastasaus goed-of
afkeuren ..terwijl men nog altijd niet goed wist wat we precies
zouden doen
we
zouden in Umbrië in een restaurant gaan eten , op voorstel van mijn
zus die Umbrisch gids is. Doch de bewuste plek bleek gesloten ,
althans overal steigers en doeken, de deur stond nochtans open. Maar
niemand te zien, dan de trappen op ,totdat ik een persoon aantrof.
Tja het restaurant was toe maar het hotel was wel open, schreeuwde de
man naar mij door het lawaai heen van de verbouwingswerken, af en toe
kuchend van het opwaaiende stof..
alles
gebeurt hier last minute. Donderdag morgen,een paar uren voor het
begin van het wijnfeest werd Erik nog in alle paniek opgebeld, de
vergunning voor de wijnproeverijen op de piazza bleken niet in orde,
of hij eventjes kon afkomen, misschien kon men via de cultuurdienst
nog snel snel iets regelen ????
Niet
alleen stormen of orkanen dragen een voornaam, ook hittegolven worden
gedoopt. Lucifer werd aangekondigd, de naam voorspelde helachtige
temperaturen .inderdaad de Afrikaanse winden joegen de thermometer
naar 41 en hoger ..gelukkig wonen wij op een heuvel waar de warme
luchtlagen af en toe nog op koudere konden botsen, een briesje dus.
Tropische
toestanden overdag betekenden wel succesvolle avonden voor de
geplande evenementen. De enige momenten van de dag waarop men toch
nog iets van afkoeling kon voelen..doch tijdens de periode van
Lucifer wees de thermometer om middernacht nog altijd onherroepelijk
30 graden.
Onze
collega's van la Distesa organiseerden het 10-jarige jubileum van
hun muziekfestival , dat traditioneel de regengoden altijd op bezoek
kreeg . Hiertegen was zelfs de hittegolf niet opgewassen , de eerste
dag regende het namelijk, doch gelukkig genoten we de volgende
festivaldagen van een heerlijke zon..
Het
volgend jubileum was onze zilveren trouwdag, dat we met onze gasten
aan een champagneontbijt vierden. Maar we waren nog niet uitgefeest
want Engelse vrienden nodigden iedereen uit om de 50 jaar van de
Beatles LP Sergeants Lonely Heart Club Band samen te herinneren,
natuurlijk in dito kledij. De genodigden bleken een internationaal
gezelschap te vormen, waarbij iedereen een bekend lied uit zijn/haar
land moest karaoken. De Nederlanders kozen voor Andre Hazes, de
Duitsers zongen met iedereen uit volle borst de 99 Luftballons van
Nena, de Engelsen hadden embarras du choix, alsook de Italianen, maar
de enige Belgische van het gezelschap ????? de Engelsen en Duitsers
suggereerden Ça plane pour moi
van Plastic Bertrand, een hit dat zij ook kenden. Dat maar karaoken
dus .een groot succes, iedereen plaaaande op de dansvloer !
De
enoteca werd dit jaar gelukkig bemand met een sommelier die Engels
sprak. Voor mijn nicht uit België die ook sommelier is en bovendien
les geeft over Italiaanse wijnen, de uitgelezen kans om weer
verschillende Verdicchios te proeven.
De
zomer verwelkomden we talrijke gasten, bekende en onbekenden,
stamgasten, de ex-baas van Erik, een koppel dat meer dan 10 jaar
geleden bij ons logeerde en nu met hun 3 dochters opnieuw onze
gasten waren. 2 koppels die hun Vespa mee vervoerden en hier talrijke
leuke tochten maakten, ideaal weer om zo rond te toeren.
In
juli en augustus programmeerden onze gemeenten en alle omringende
plaatsen talloze evenementen, moeilijk soms om er eentje uit te
kiezen, behalve als we meehielpen met de organisatie: de Notte del
Verdicchio, meer dan 200 bezoekers in het museum, het muziekfeest bij
wijnboer Sparapani, het Jamboree festival in Senigallia waarbij deze
badplaats gedurende een hele week terug gaat in de 40 en 50 jaren.
De
Cuprabeach met de zwembaden op de piazza, waarbij natuurlijk juist
die dagen hevig onweerde en regende. Gelukkig niet op ferragosto
zelf.
Poggio
Cupro stond defintiief op de kaart van de downhill skaters voor
zowel de Italiaanse als de wereld kampioenschappen . 4 dagen lang
suisden de kandidaten met een noodvaart de heuvel af , bovenaan
startend bij ons dorpje Poggio Cupro.
De
pizza avond op de Girandola bleef deze keer slechts beperkt tot 1
avond, de pizzabakker weigerde om bij de tropische temperaturen bij
de oven te staan.
Een
dagje Rome in de zinderende hitte tussen de 1000den toeristen liet me
begrijpen dat we wat geluk hadden met de briesjes op onze heuvel !
We
verwelkomden ook wandelgasten die geen auto huurden maar elke avond
moedig naar Cupra wandelden en ook de omgeving met de benenwagen
verkenden. Natuurlijk probeerden ze met succes de zaterdagwandeling
met de podisti uit.
Nicht
en neef uit Umbria logeerden ook bij ons waardoor we het kersverse
Frederik II museum in Jesi bezichtigden, een multimediaal gebeuren
rond de persoon van keizer Frederik II die in Jesi geboren werd en
ooit over het Heilig Roomse Rijk regeerde. Het avonturenpark met
klim- en abseiltoestanden probeerde men uit , alsook de ondergrondse
grotkelders in Camerano.
De
sportdag sloot als altijd het zomer seizoen af in Cupra, waarbij elke
sportvereniging in Cupra nieuwe leden kon aanwerven door
demonstraties. Het spectaculairste was het muurklimmen langs de
wanden van het gemeentehuis en het leukste het meedoen aan het
country dansen.
Een
opsteker voor het toerisme : weer 3 tunnels klaar van de nieuwe
autoweg naar Umbrië, volgend jaar kunnen we van bij ons via een
4-baansweg naar Perugia in minder dan 1 uur. De luchthaven van
Perugia vormt dan een mooi alternatief voor die van Ancona.
September
staat voor de deur, ook nog een maand met heel veel mogelijkheden ,
vooral dat dan de temperaturen op zijn best zijn om iets te
ondernemen, de wijnoogst startte al vele weken vroeger dan normaal
zodat de wijnfeesten dit jaar de oogst eerder zullen afsluiten dan
inluiden.
Begin
oktober ons wijnfeest, de 80ste editie, de op 1 na oudste van heel
Italia en de grootste van de Marche. Zin om dat mee te maken ? We
hebben nog iets vrij ..
Tanti
saluti cari
Isabelle
en Erik
PS:
en dan komt men als toerist in een
parkeergarage waarbij geen parkeerbon uit de automaat komt maar een
munt. . Als men de parking uit wilt rijden blijkt die munt volgens
een heel ingewikkeld systeem te werken, althans volgens de Italiaanse
uitleg op de machine waarvan je als toerist niets van snapt. Gelukkig
zijn Belgen plantrekkers en na veel geprobeer lukte het dan toch de
parkeergarage te verlaten.
Categorie:activiteiten in de Marche Tags:logeren in de Marche, vakantie in de marche, la Girandola, Italie, logeren bij belgen, logeren bij Nederlanders
De
mannelijke vuurvliegjes voeren al nachten lang hun lichtshow op om de
vrouwtjes te lokken, magische nachten aldus. 1 mei is hier ook een
feestdag dus vertrokken we naar Sassoferrato, ooit het belangrijke
Sentinum tijdens Romeinse tijden. Hier voltrok de belangrijke strijd
tussen de Romeinen geallieerd met de Piceniers (de oorspronkelijke
bewoners van de Marche) tegen de Umbriërs en de Kelten. Die laatsten
verloren het gevecht waardoor het hele gebied onder Romeinse
heerschappij kwam te staan. Het archeologisch park is eindelijk nu
elke dag te bezoeken in het hoogseizoen, tot vorig jaar slechts
sporadisch.
Een
andere uitstap bracht ons naar Filottrano naar het Birocciomuseum.
229 gemeentes telt de regio Marche en bijna elke van hen, ook klein
ook, bezit een museum. Helaas zijn die meer gesloten dan open bij
gebrek aan middelen, maar het museum van de biroccio of landbouwkar
opende 1x per maand haar deuren en dit gratis.
De
landbouwkarren in de Marche werden nl. altijd heel mooi versierd door
de karrenmakers zelf. In de rest van Italië bestond dat alleen in
Sicilië..
Een
vrijwilliger leidde ons en andere Italiaanse bezoekers rond. Die
laatsten konden zelf ook nog veel over het vroegere landbouwleven
vertellen. Helaas mochten we geen fotos maken, 2 vrijwilligers bij
de civiele bescherming verboden het.
Langzaamaan
bereidde Erik het toeristisch seizoen voor van het VVV en het museum.
Dit jaar mocht de vereniging Cupramontana-Accoglie met Erik als
voorzitter, het VVV en wijnetikettenmuseum beheren. Tot nu toe hadden
we hiervoor altijd s morgens en s zaterdags een stagiaire
gehad, en s namiddag was er een beurtrol voor de leden van de
vereniging. Nu stelden we dankzij een project een vaste persoon aan,
waardoor de zondagnamiddagen nog alleen voor ons overbleven. De
persoon die we hiervoor aanstelden bleek een afgestudeerde marketing
toerisme en bovendien 5-talig.
Bij
de wekelijkse zomeractiviteiten boden we dit jaar iets nieuws aan:
, een namiddag workshop bij een lijstenmaker, zodat alle toeristen
kennis konden maken met een ambacht die helaas dreigde te verdwijnen.
Ook
kunnen er deze zomer elektrische mountainbikes gehuurd worden bij het
VVV.
De
rest van de maand mei stond helaas in het teken van het ziekenhuis
verblijf van mijn vader. Hij woonde in Umbrië dichtbij mijn zus, en
om de 2 weken reed ik ernaar toe. Die woensdag gelukkig ook, waarbij
hij gevallen bleek te zijn en niet meer kon opstaan. De ziekenwagen
en de brandweer moesten er aan te pas komen, ze kwamen allemaal heel
snel ter plekke en dan zo naar de spoed van een klein ziekenhuis.
Daar werd dan longontsteking vastgesteld ,waardoor hij dan naar een
groter ziekenhuis vervoerd werd. Hier zouden mijn zus en ik elkaar
aflossen en maakten we meteen kennis met de Italiaanse
gezondheidszorg. Uitstekend, bekwaam en zeer vriendelijk en
respectvol.
Erik
en ik zagen toch kans om ons 35 jarig samenzijn te vieren in een leuk
restaurantje in Jesi op 31 mei.
Na
2,5 weken mocht mijn vader terug naar huis en mits wat organisatie
lukte het mijn zus en ik om de nazorg te organiseren.
In
Cupramontana organiseerde de archeoclub een tentoonstelling over de
belangrijke kunstenaars uit de 18de eeuw van Cupramontana, de gouden
eeuw voor die stad. Rond die tentoosntellign hielden we ook enkele
evenementen, voor de literatuur nodigden we een boek restauratrice
die ons de geheimen ervan verklapte, wat de muziek betreft, vond er
een prachtig concert plaats in de San Lorenzo kerk en een
orgeldemonstratie.
Maar
het meeste werk kroop zoals altijd in de voorbereiding van de
infiorata op Corpus Domini ,de 2de zondag na Pinksteren. De lerares
kunstgeschiedenis kopieerde dan beroemde schilderijen op papier en
met een paar vrijwilligers plakten we die tekeningen vol organisch
plantenmateriaal. Dit jaar overtrof ze zichzelf want we versierden
Het laatste Avondmaal van Leonardo Da Vinci . Geen sinecure, want dit
betekende een reusachtig werk met heel veel priegelwerk, maar het
resultaat mocht er zijn. Op de dag zelf stond iedereen met open mond
het kunstwerk te bewonderen. De weergoden waren ons dit jaar
uitermate goed gezind, weinig wind en heerlijke temperaturen. De
infiorata kende opnieuw een ongelooflijk succes.
In
juni vierden we met ons werkgroepje het 1-jarig bestaan van de
kruidentuin, hiervoor had elk van ons wat hapjes gemaakt en hielden
we een kleine receptie in de tuin. Wat was die fantastisch geworden !
In het kader daarvan stond de zaterdagwandeling van 24 juni in het
teken van San Giovanni of Sint Johannes waarbij de traditie gebood
om dan Sint janskruid te plukken om er een huidolie van te maken. Die
olie helpt dan tegen brandwonden, zonnebrand en is ook zeer goed voor
de huid tegen rimpels e.d. We plukten veel bloemetjes om die dan in
een glazen potje te doen,het te vullen met olijfolie en dan ca.25
dagen in de volle zon . Moeilijk was het niet.
Juni
oogstmaand, zeker wat het fruit betrof, de fruitbomen stonden vol.
Eerst 15kg wilde kersen geplukt om die te ontpitten en tot jam te
verwerken. D abrikozen volgden, een 8-tal kilo ..volgende maand
komen de pruimen aan de beurt en dan is de voorraad jam voor het
ontbijt van onze gasten weer goed aangevuld !
Het
seizoen startte dit jaar maar zeer traag, helaas had de aardbeving
vorig jaar voor zeer veel anti-reklame gezorgd. Maar gelukkig kwamen
er toch gasten naar onze Girandola, waarbij een stel zich van
luchthaven vergiste, de vlucht miste maar via een andere weg toch bij
ons terechtkwam, een groep Napolitanen die het communiefeest van een
nichtje kwamen vieren, en gasten die ons toevallig vonden.
Juli
is gelukkig vol, maar voor augustus zijn nog kamers vrij en via een
lastminute actie nog voordelig ook...zeg het voor ..
tanti
saluti cari
Isabelle
en Erik
PS:
Tijdens
de laatste les band botanische cursus was iemand van de cursisten
zijn hoed en gsm verloren. Via via konden we hem opsporen en hem
melden dat hoed en gsm bij ons thuis af te halen waren. Bleek het
een 2de gsm te zijn.
Ja
want hij was altijd zijn hoed kwijt en dus legde hij de 2de gsm bij
zijn hoed. Vond hij zijn hoed niet dan belde hij de 2de gsm op ,zo
vond hij zijn hoed altijd terug. Behalve als hij zijn gsm vergat .
In
een ziekenhuis zijn er ook bezoekuren, op alle deuren hingen die
duidelijk op, alleen waren er altijd meer bezoekers buiten die
bezoekuren dan tijdens...misschien de uren omkeren ?
in
het gebouw waar ik yogalessen deed, werd het wel warm. Dus zette de
lerares de ramen open. En de deur ? nee de deur niet, want dan
zouden er insecten binnenvliegen ..
Zouden
we in het VVV geen fietsen kunnen verhuren opperde Erik tegen Laura,
de vaste VVV-bediende. Zij ging op zoek naar fietsenverhuurders. Op
de mails antwoordde niemand, aan de telefoon kreeg ze 1 verhuurfirma
die opnam: fietsen verhuren doen we zeker. Maar af en toe en nee
liever niet te vaak, we zitten niet in Trento of in Toscane hè ..
We
moeten al enkele jaren terug in de tijd keren om ons een dergelijke
fantastische intocht van prinses Lente te herinneren. Koning Winter
werd zonder pardon reeds midden februari weggestuurd en samen met de
natuur genoten we van zonovergoten dagen. De staart van maart bleef
roerloos en de aprilse grillen bleven beperkt .
Zon
heerlijk weer stimuleerde ons natuurlijk tot leuke uitstappen en
zaterdagwandelingen waarvan de vergezichten elkaar keer op keer
overtroffen.
We
bezochten de stad met de volgende bijnamen: la Rossa, la Grassa e la
Detta, de rode, de vette en de wijze .. Rood door de politieke
kleur van het gemeentebestuur, Vet door de overheerlijke gerechten
gaande van de mortadella, parmigiano als de beroemde bolognese saus.
Dat laatste kent geen enkele Italiaan want hier heet die saus al
ragù.
De
Wijze want hier bevindt zich de oudste universiteit van Europa.
Een
uitstap naar Bologna dus, de stad die tevens gekenmerkt wordt door de
kilometerslange galerijen of portici, de langste vertrekt vanuit het
centrum om de bedevaartsoord op een heuvel te bereiken.
In
Fano, de Marchigiaanse badplaats die ooit het eindpunt van de
Romeinse weg Flaminia vormde , opende een kersvers museum de deuren
over deze Romeinse weg. Een mooi interactief museum met gratis inkom.
Maar
ook in onze buurt viel er genoeg te ontdekken en verkenden we enkele
kasteeldorpen van Arcevia. Sommige nog volledig bewoond zoals
Castglioni waarbij alle dorpsbewoners over een gemeenschappelijke
houtoven kunnen beschikken.
In
Nidastore kan men heerlijk traditioneel eten en vanuit Loretelleo en
Piticchio geniet men van de panoramas.
De
zaterdagwandelingen bleken een genot voor de natuurliefhebbers want
zienderogen zagen we van zaterdag tot zaterdag de flora
langzamerhand haar beste klederdracht tevoorschijn halen. Van
bloeiende wilde narcissen tot paarse judasbomen en de orchideeën.
Af en toe belandden we op een historische plek waar al sinds het jaar
1000 de gemeente Cupramontana haar drinkwater haalt, een bron in de
heuvels. De antieke waterleidingen waren zelfs nog zichtbaar.
Mooi
weer gaf natuurlijk ook moed om allerlei klusjes te verrichten ,hier
kregen we zelfs versterking van de oom en tante van Erik. Alle potten
uit de winterberging want de ijsheilige is hier Sint Antonius die
gevierd wordt op 25 april, de tuinmeubelen kregen weer een likje
verf,en de paasversieringen tevoorschijn gehaald .
Cupramontana
participeerde dit jaar ook weer aan de openmonumenten dagen
traditioneel tijdens het laatste weekend van de maand maart . De 16
de eeuwse boeken, ooit afkomstig uit de bibliotheek van de
kluizenaars abdij werden tentoongesteld in het wijnetikettenmuseum.
De heemkundige kring besloot om dan ook die dagen de historische
gemeentezaal te openen en de 18de eeuwse ruimte dat eigenlijk nooit
toegankelijk voor het publiek was. De 18de eeuwse kasten herbergden
nog de oude kadasterplannen en nog vele andere gemeentarchieven. Ook
de historische kruidentuin maakte deel uit van de rondleiding. Naast
de leerlingen uit het lagere middelbaar gidsten wij van de
heemkundige kring ook. Dankzij het schitterende weer, onthaalden we
een 1000-tal bezoekers.
Ook
dit jaar kwamen we in aanmerking voor de oorkonde wat betreft de
Ospitalità di Qualità Italiana, een Italiaans kwaliteits keurmerk.
Ik was nog nooit mee geweest naar de uitreiking ervan die elk jaar
ergens anders in de regio plaatsvond. Dit jaar in Osimo meer bepaald
in het historisch theater. We zouden zelfs live deel uitmaken van
een talkshow over toerisme uitgezonden op de regionale tv. . De
gesprekken waren interessant, ook de zandkunstenares bleek
indrukwekkend maar de uitreiking zelf een tijdrovende en absurde
bedoening. In totaal kregen meer dan 110 structuren een oorkonde en
per gemeente moest men 1 voor 1 op het podium komen om dan de handen
te schudden van de autoriteiten en dan te poseren voor een foto. De
gemeentes werden bijna altijd vertegenwoordigd door de burgemeester
of vice. Voor Cupramontana kreeg Erik de eer om voor burgervader
te spelen. We zullen maar zwijgen hoe lang het hele gebeuren duurde
als men bedenkt dat de show tegen 21.30 startte. De vraag om op het
einde allemaal naar voren te komen op het podium voor een groepsfoto
werd dan ook genegeerd want iedereen wilde maar 1 ding ,zo snel
mogelijk naar huis. Vooral dat men de oorkonde al aan de ingang
ontvangen had.
Onze
Girandola opende op 15 maart haar deuren en verwelkomde al enkele
gasten; waarbij we zo in het programma van Spoorloos konden belanden
. Een groepje vrienden logeerde bij ons waarvan 1 vrouw Italiaanse
roots had, meer bepaald in de buurgemeente Staffolo. Haar achternaam
kwam me bekend voor en ik vroeg haar of zij geen familie was van
Marco die in Cupra woonde. Ja daar was ze de nicht van maar ze had
hem al 40 jaar niet meer gezien. Of ik hem kende ? Natuurlijk en zo
konden nicht en neef op de zondagmorgen tijdens ons ontbijt elkaarr
na 40 jaar terug omhelzen !
Ondertussen
is het winterzeil van ons zwembad weggehaald en wachten we op weer op
die gast die de eerste duik van het jaar zal ondernemen.
Tanti
cari saluti
PS:
de
Italiaanse post is sinds de afschaffing van de posta prioritaria
blijkbaar weer overgeschakeld naar de postkoets. Een paar fotos
die ik opstuurde
naar mijn familie in Noord Italië deed er 1 maand over. Maar
het record werd dit jaar verbroken door de kerstkaart uit België die
verstuurd was op 24/12 en ons bereikte op 1 maart
In
Ancona
zaten we in een taverne waar de kelder de bestelling
opnam aan het tafeltje achter ons. Hij noemde alle mogelijke
pastasauzen op matriciana,
carbonnara en dan tot mijn grote verwondering
ook salsa bolognese.
Waarschijnlijk
kwamen hier veel buitenlanders
over de vloer want
de Italiaanse klanten begrepen die naam
dan
ook niet. Salsa bolognese
che cosè ? Bolognesesaus
wat is dat ? Oh zei de kelner dat is al ragù.
We
wilden de tentoonstelling van de beroemde
Amerikaanse
fotograaf Mc Curry bezoeken in Ancona. daar kregen we een audioguide
erbij. Een
ellenlange
uitleg volgde over hoe het apparaat te bedienen met al laatste :
en hier dan
de 2 gaatjes voor de koptelefoon. Wij dus op de koptelefoon
wachten die echter niet kwam. De man achter de balie verwonderd
waarom we nog wachtten ? ja de koptelefoon , ach die werd echter niet
bijgeleverd ze hadden alleen de recorders
ontvangen
Hier
in Italië kan men postzegels ook in de tabacchi kopen. Dus dat deed
ik dan. Maar de verkoopster schudde haar hoofd. Nee geen postzegels
daarvoor moet u bij de post zijn. Ja zei ik maar ik dacht dat ze bij
tabacchi ook postzegels verkochten.
Dat
is normaal ook zo, maar vanmorgen ging ik naar de post om een nieuwe
voorraad te halen en ontdekte dat ze in prijs gestegen waren, ja dan
moest ik ze niet meer hebben
Onze
belevenissen tijdens januari verliepen hoofdzakelijk in Belgenland !
Voordat we echter richting noorden vertrokken, ontdekten we nog met
de Archeoclub een artikel over een priester uit Cupra die begin 19de
eeuw een bekende botanicus werd in het verre Australië. Enkele
planten zouden zelfs naar hem vernoemd zijn een 2 jaar geleden
organiseerde men down under zelfs een tentoonstelling gewijd aan deze
plantenexpert. Een mooie opdracht dus om alles over hem terug te
vinden, zeker i.v.m. de kruidentuin bij het klooster. De Archeoclub
en de Cuprensische bevolking werden deze maand tevens aangenaam
verrast door het aankondigen van de ontdekking van de intacte
Romeinse waterleiding. Cupramontana immers was tijdens de Romeinse
periode een thermenstad , het reservoir van het water was al
teruggevonden maar die hele waterleiding niet. Toevallig bij de
reconstructiewerken van de bioskoop ontdekte men deze Romeinse
resten.
Wij
waren helaas tidjens de perspresentatie al in België, maar in ieder
geval weten we dat de gemeente alles eraan zal doen om de ontdekking
goed te bewaren !
Een
cursus marketing en sociale media kon er ook nog af, maar op 10/1
vertrokken we naar het noorden. Niet met het vliegtuig maar met ons
busje, daar we 3 vakantiebeurzen zouden doen , dus veel materiaal mee
te nemen.
We
startten met de eerste beurs in Utrecht; hier maakten we 1 dag mee,
want daarna was het feesten geblazen in Voeren waar we met de hele
familie van Erik een huisje huurden. Dit om de 80-jarige verjaardag
van Eriks vader te vieren. Sommige tantes , oom, zus, neven e.d.
hadden we al 8 jaar niet meer gezien. Het werd een blij weerzien dus.
Daarna hadden we diverse ontmoetingen met vrienden, ex-gasten en we
haalden onze schade grotendeels in wat betreft de Belgische
gastronomie: frieten, stoofvlees, vidés enz .
De
beurzen zelf waren telkens verschillend, soms deelden we een stand
met de regio Marche of stonden voor onze eigen B&B . In ieder
geval hopen we dat we iedereen duidelijk konden maken dat de
aardbevingen niet naast ons waren en dat het epicentrum gelukkig ver
van ons bed lag.
Onverwachts
vroeg de regio Marche of we ook niet op het vakantiesalon in Brussel
wilden staan ? en dat van Muenchen ? Dit laatste zou een Duitse
collega van ons doen. Erik bleef uiteindelijk wat langer in
Belgenland en zelf kon ik voor 8 euro terugvliegen.
Hier
kon ik langzaamaan alles weer klaar maken voor het volgende seizoen,
want de deuren van Girandola openen weer midden maart !
Tanti
cari saluti
Isabelle
en Erik
PS:
we
gingen eens eten met mijn zus in een zelfbedieningszaak in Umbria. Op
de vitrine alles vertaald in het Engels, we konden er ook senguichen
krijgen ???? het bleken sandwiches te zijn.
tijdens
de cursus sociale media marketing was de voorzitter van het
natuurpark van de grotten ook aanwezig. Hij beklaagde zich over het
feit dat hij een enquête had gestuurd naar een 400-tal B&Bs
en agriturismi die bij het park hoorden, maar dat slechts een handvol
geantwoord had. Maar zo bekende hij, ik heb zelf ook een
B&B en ik moet zeggen ik heb de enquête ook niet ingevuld ..
Categorie:activiteiten in de Marche Tags:vakantiesalon Brussel, vakantiesalon Antwerpen, vakantiebeurs Utrecht, le Marche, Cupramontana, vakantei in le Marche
geen
onderdompeling in de olijvengeur , maar op speurtocht naar het
zwarte/witte goud: de truffel. Inderdaad net zoals 2 jaar geleden
sloeg de olijvenvlieg meedogenloos toe en vernielde een aanzienlijk
deel van de olijvenoogst. De olijfolie uit de Marche belooft weer
schaars en duur te zijn. Ongunstige weersomstandigheden voor de
olijvenoogst, maar des te beter voor de truffelmarkt. Met mijn zus en
haar gezin reden we naar Acqualagna, waar ze naast Alba de enige
echte Italiaanse witte truffel hebben,. In het fabriekje waar de
truffels geleverd werden , leerden we dat deze regio een
wonderhabitat vormt voor wel 7 soorten truffels, waardoor het hele
jaar door hier geoogst kan worden. De gemeente Acqualagna, amper 5000
inwoners rijk, heeft geen enkele werkloze inwoner, telt bovendien 25
restaurants en 6 banken !
Hierna
begaven we ons naar het huis van de truffeljager. Hij beschikte over
een ruim aantal truffelhonden, van verschillende rassen en vandaag
mocht Pablo mee. Helaas hadden we een regenachtige dag uitgekozen,
maar uitgedost in laarzen en regenjassen trotseerden we de
weerelementen om die truffels te zoeken. We werden niet teleurgesteld
,120 gram middelgrote witte truffels vonden we gedurende een uurtje
op pad zijn. Interessant om het eens mee te maken, want de jager
moest snel toeslaan zodra de hond aangaf waar een truffel zat. De
truffel mocht immers niet beschadigd worden tijdens het opgraven,
want anders daalde de waarde. Na zon stevige tocht doorheen de
bossen, wachtte de vrouw van de jager ons op met drank en lekkere
taart ! Ondertussen ging de uitleg gewoon door, want ook
waterwichelarij was belangrijk om truffels en water te vinden. Bleek
ons nichtje Lena zeer getalenteerd te zijn !
Nu
wilden we de truffels ook proeven, een heerlijke degustatie met
allerlei verwerkte truffelproducten volgde in een winkeltje,
truffelpasta, truffelsalami enz. ..daar er ook op dat vlak veel
gesjoemeld wordt met bijvoorbeeld Chinese truffels die naar niets
smaken..profiteerden we ervan dat we nu op de juiste plek waren ! Een
hele namiddag ondergedompeld in de truffelweelde, een must voor elke
gastronoom!
Na
een hele week familiebezoek, besteedden we onze tijd nu aan het
winter klaar maken van heel de tuin. Eigenlijk was dit gedurende 2
jaar overbodig werk gebleken, maar aangezien we nooit wisten hoe
Koning Winter zijn intrede zou doen, namen we toch altijd
voorzorgsmaatregelen.
We
namen uiteraard toch nog tijd om wat uitstapjes te doen. In
Senigallia bezochten we de Marchigiaanse versie van de kleine
zeemeermin, die gelukkig nog niet overspoeld wordt door een horde
toeristen .om daarna onze magen te vullen bij de selfservice Pesce
Azzurro. Een visserscoöperatie die hun dagelijkse visopbrengst naar
de verschillende restaurants brengt. Zeer eenvoudige keuken in een
zeer eenvoudige ruimte maar aan zeer democratische prijzen.
Ondanks
de nog warme novembertemperaturen
startten verschillende
gemeentes met hun kerstattracties. Dit jaar kozen we de gemeente
Candelara uit om
te verkennen. De naam
verwijst
naar het woord Candela of kaars en elk jaar rond de kerstdagen
versiert men het historisch dorpje met duizenden
kaarsen. De
kerstkraampjes verkopen dan ook kaarsen in allerlei vormen en maten
en tegen 17.30 gaan alle lampen uit zodat de kaarsverlichting
tot zijn goed recht komt. De
kunst is om vroeg te komen voordat de mensenmassa komt, want het
gebeuren
trekt bij mooi weer natuurlijk heel veel publiek. De sprookjesachtige
sfeer blijkt wel de moeite waard te zijn !
In
Cupramontana opende tijdelijk voor de kerstdagen een winkeltje met
specifieke Marchigiaanse producten, iets wat hier echt ontbrak. We
probeerden ook de uitbater ervan te overtuigen om dit ook tijdens het
toeristisch seizoen te doen. Wie weet ???
In
afwachting van de levende kerststallen en andere feestactiviteiten
van december, startten we met de voorbereidingen voor de 2
reisbeurzen van januari. Want volgend jaar in januari bezoeken we
liefst 2 reissalons, die van Antwerpen van 26/1-30/1 en die van
Hamont-Achel (Noord-Limburg) op zondag 22/1. Zet alvast die data in
jullie agenda, want dan kan iedereen ons bezoeken !
tanti
cari saluti
Isabelle
en Erik
PS:
Mijn Belgische
identiteitskaart moest vernieuwd
worden. Dit gebeurde
via de Belgische ambassade in Rome. Men kon online de benodigde
documenten
invullen
en dan alles per post opsturen. Of zelf naar Rome
gaan. Ik besloot om alles per post te doen dat zou dan toch wat geld
besparen...dacht ik want ik had de bureaucratie weer goed onderschat.
Een enveloppe voldoende gefrankeerd aan mezelf gericht , een
postcheque die ook nog werkingskosten incasseerde, x aantal
pasfotos ..alles opgestuurd. Na enige tijd kreeg ik bericht dat
er nog documenten
ontbraken...die weliswaar niet vermeld stonden op de website van de
ambassade.
Dus weer een aantal nieuwe papieren
moeten
halen , op de gemeente
deze keer
met takszegels ..maar
het meest eigenaardige document
was wel het bewijs dat de gemeente
moest leveren dat ik nog altijd Belgische was of tenminste nog geen
Italiaanse
nationaliteit
bezat .maar zon officieel document bestond helemaal niet.
Bovendien kon ik misschien geen Belgische
meer zijn, maar
wie weet was ik nu
Nederlandse geworden of Duitse of .maar op onze gemeente deden ze
gelukkig niet moeilijk en verzonnen ze maar een mooi officieel
uitziend papier
voorzien van indrukwekkende stempels en handtekeningen
met de vermelding dat ik buitenlander was .
het
wijnfeest startte dit jaar op een bijzondere manier: een Duitse
ex-gast van ons, tevens eigenaar van een vakantiehuis in ons dorp
Poggio Cupro en een vriend van hem , besloten vanuit Aken te
vertrekken op de fiets , om zo tijdig op het wijnfeest aan te komen.
Amper 13 dagen zouden ze er over doen en ze werden dan ook met open
armen ontvangen door de burgervader himself !
Het
werden weer 4 dagen van muziek, wijn en lekkere spijs, wat regen op
zaterdagnacht, doch de jeugd liet zich daardoor de pret niet bederven
en de optredende muzikant voorzag het publiek van ontelbare
bisnummers .de stoet met de versierde praalwagens werd even
verstoord door een onverwachtse aanval van vliegende mieren die zelfs
doorheen de kleren heen staken...de laatste muziekband die optrad
voor het vuurwerk kreeg iedereen maar dan ook iedereen op de
dansvloer , en last but not least het spetterende vuurwerk die het
hele gebeuren prachtig afsloot.
Traditiegetrouw
sloot deze Sagra delluva het toeristisch seizoen van Cupra af en
konden we ons weer bezig houden met andere activiteiten.
Ik
hernam de zaterdagwandelingen, met als hoogtepunt de wandeling door
Canfaito , het eeuwenoude beukenbos. Onze ontmoeting met de
zogenaamde lupo of wolf en de schitterende herfstkleuren , we zouden
dit niet gauw vergeten. Achteraf bleek het een wolfshond te zijn,
doch het bleef een mooi dier om te zien.
De
bijeenkomsten van de dondergademorgen met de Archeoclub in de
bibliotheek werden hervat. Het werkgroepje had niet stilgezeten en
catalogiseerde alle vondsten uit de verschillende kasten e.d.. Zo
ontdekten we een grote verpakking met een Italiaanse en
Zuid-Afrikaanse vlag erin vergezeld van een brief en een
krantenartikel. In 1945 werd Cupra bevrijd o.a. door Zuid-Afrikaanse
soldaten. Eén daarvan nam de Italiaanse vlag ondertekend door
Engelsen en Amerikanen als souvenir mee . Begin jaren 60 kreeg de man
wroeging en besloot om terug naar Cupra te reizen en de vlag terug te
geven. Het begeleidende krantenartikel van 1962 getuigde dit hele
voorval.
De
regio Marche organiseerde al 2 jaar Photowalkings in bepaalde
Marchigiaanse steden. Men kon zich hiervoor inschrijven om dan een
hele dag met gidsen gratis monumenten, gebouwen e.d. te bezoeken en
te fotograferen. Die fotos plaatste men dan in de social media ,
de mooiste foto kon een prijs winnen.
Eindelijk
hadden we eens tijd om mee te gaan om Macerata te bekijken. Aangezien
het de laatste tocht was die jaar, waren we best met velen,een
100-tal fotografe.
De
eerste fotos maakten we in het Sferisterium, een stadion uit de
18de eeuw gebouwd voor een soort kaatsspel. Tegenwoordig gebuikte de
stad het als speciale ruimte voor openluchtconcerten en -operas
in de zomer. Het zou een betere akoestiek hebben dan de meer bekende
Arena in Verona. Daarna fotografeerden we steegjes, een historische
bibliotheek, musea, kerken en het klokkenwerk van een astronomisch
uurwerk , het meest complete van heel Europa. Die van Praag werd elke
dag bekeken door 1000den toeristen die op het plein het carillonspel
afwachtten, hier hetzelfde schouwspel te beleven maar dan met veel
minder volk !!!!
Zoals
elk jaar werd de vredesmars Perugia -Assisi gehouden en mijn nichtje
Lena besloot om samen met een paar van haar circusvrienden de tocht
half op een eenwieler af te leggen en half te voet.
Ons
Fiatje dat zich in ons huis bevond toen we dat kochten en dat we 5
jaar geleden verkochten aan vrienden, begon steeds meer en meer
rijklaar te zijn: prachtige ivoorkleurige carrosserie , een herstelde
motor en opnieuw beklede stoelen wachtten om terug in auto te worden
gemonteerd.
De
maand eindigde minder positief met de opeenvolgende aardbevingen,
gelukkig zaten we ver genoeg van het epicentrum en was ons huis
stevig gebouwd. We voelden het altijd wel goed trillen, maar we
hadden geen schade. Helaas kampeerden weer talrijke mensen in de
nieuw getroffen gebieden nu voorlopig in tenten, of overnachtten in
hotels . Behalve hun woonst waren velen ook hun inkomstenbron kwijt.
Mijn
zus uit België liet zich daardoor gelukkig niet afschrikken en
andere Belgen ook niet zodat wij toch nog gasten ontvingen.
De
volgende brief zal dan ook vergezeld zijn door truffelaromas
Tot
de volgende keer.
tani
cari saluti
Isabelle
en Erik
PS:
tijdens
het wijnfeest werden we overstelpt met veel aanvragen om te
overnachten. De voorzitter van de cultuurdienst van een badplaats in
de Marche , belde ons op om te vragen of wij geen plek hadden voor
hem voor 1 nacht. Helaas waren wij volgeboekt. Wat jammer zei hij,
hij was nl. heel goed bevriend met onze huidige burgemeester Fazi. Nu
was wel de burgemeester van 6 jaar geleden ..
Duitsers logeerden in het
vakantiehuis van hun Duitse vrienden hier in Cupra. Ze belden ons op
, want onderweg naar hun huis lag er een everzwijn die zwaar gewond
was en niet meer te redden. Maar wat nu ? Ik belde een jager op die
ik kende om het dier uit zijn lijden te verlossen. 2 dagen later
stond de jager aan onze deur met zomaar 2kg everzwijnenvlees.
We
dachten altijd dat mei de maand van de nieuwe poesjes was, maar
blijkbaar zijn augustus/september dat ook. Onze beestenboel telde
nog slechts 1 kat nl. Zorro, er kon dus best uitgebreid worden. Een
vriendin van mij vond 5 kleine poesjes in een doos, voedde ze met de
fles en alle 5 overleefden. Met veel plezier onthaalden we
Pimpinello, onze nieuwe aanwinst, niet meteen tot grote blijdschap
van Zorro. Wat deed dat klein monstertje in zijn huis ????
De
zomer deden we al uitgeleide, doch de weergoden bleven ons
supporteren en zo vierden we het middeleeuwse feest in Poggio Cupro
bij een zomerse warmte ! De organisatie ervan verliep dit jaar echter
niet bepaald vlekkeloos, eerder emotioneel, stormachtig en met veel
geruzie ..zo erg dat we even vreesden voor het voorbestaan ervan.
Doch zoals altijd hier, werd de soep niet zo heet gegeten en
beleefden de toeschouwers een prachtig schouwspel. Ikzelf zoals
altijd lid van het gepeupel en dus van het werkende bedienende
voetvolk, Erik uitzonderlijk dit jaar geen edelman maar de
organisator van de gereserveerde tafels en werden er dit jaar niet
meer zitplaatsen verkocht als mogelijk. Zo rommelig en heftig de
organisatie zo fantastisch het feest zelf. Op het einde zette iemand
moderne muziek op en iedereen in middeleeuwse kostuums samen met het
publiek startte aan het dansen .
s
Anderendaags konden we nog niet op onze lauweren rusten want het
Amatriciana gebeuren stond gepland. Een benefiet-eten voor de
slachtoffers van de aardbeving in Amatrice en Arquata. Tijdens de
namiddag verkocht de jeugdcultuurdienst tweedehands-speelgoed,
waarvan de kinderen de opbrengst zelf aan de kinderen van de
getroffen gebieden zouden overhandigen. s Avonds natuurlijk de
pasta amatriciana. Ook giften waren welkom. Erik zat achter de kassa
natuurlijk en zelf ging ik met onze gasten ernaar toe. Alles voor het
goede doel. Het smaakte heerlijk, ook al waren er dagen van
discussies geweest tussen de kokkinnen want iedereen kende wel hèt
recept van de pasta amatriciana.
Als
laatste event voor het wijnfeest had nog de fameuze wandeling
Passeggiando e Degustando plaats. Wandelen in de omgeving van Cupra
gevolgd door een degustatie. De weervoorspellingen waren niet fameus
en helaas laten de mensen zich hier tegenwoordig ook door
beïnvloeden. s morgens vroeg heel bewolkt en dus weinig zielen.
Geen nood ,we waren allemaal getrainde wandelaars, dus dan maar
kiezen voor een pittige wandeling, van 14 km door de wijngaarden,
heuvels op en neer. De afwezigen hadden zoals altijd ongelijk, want
de zon kwam er door en de degustatie achteraf in het museum smaakte
hierna des te meer !!!!! Na deze activiteit sloten het museum en de
enoteca tot volgend jaar. Alleen het wijnfeest bracht nog wat
toerisme mee, maar dan eindigde het toeristisch seizoenin Cupra.
Vòòr
het wijnfeest logeerden traditioneel enkele klasgenoten van Erik,
eigenlijk mijn jaarlijkse België bezoek. Doch dit jaar besloot ik
eens om naar Biella te reizen in Piemonte, de geboortestreek van mijn
moeder. Ik realiseerde me dat ik er al 17 jaar niet meer was geweest
en de familieleden al 8 jaar niet meer ontmoette. Tijd voor een
nostalgietrip. Een treinreis met 4 overstappen die me dan tot een B&B
bracht die zeer gunstig lag, zowel voor het station als het centrum .
Gewapend met een stadsplan, zocht ik dan ook die plekken op die we
tijdens onze jaarlijks zomervakantie altijd bezochten. Het
fototoestel deed overuren. De volgende 2 dagen trok ik samen met mijn
neef en nichten op, die superblij waren om me terug te zien. Het
geboortedorpje en huis van mijn moeder werden gekiekt, de winkeltjes,
de bedevaartsoord Oropa in de Alpen waar we jaarlijks te voet naar
trokken enz. .. een fantastische weerzien en we hopen dat het de
volgende keer niet meer zo lang zal duren...want de tijd vliegt .
Dat
geldt ook voor het wijnfeest, voor we het wisten stonden we er weer
in onze stand .maar dat is voor de volgende maandbrief.
Nu
volgt het ene wijnfeest het andere op, gevolgd door de griezelige
halloweenperiode en daarna nog het truffelseizoen .het
cuprensische seizoen mag dan wel afgelopen zijn, onze Girandola heet
jullie nog altijd van harte welkom !
tanti
cari saluti
Isabelle
en Erik
PS:
ook
het Italiaanse spoor moderniseert. Alles werd nu in het Italiaans en
in het Engels omgeroepen. Ook op de kleine lokale lijntjes. Opeens
riep men om dat de kaartjescontrole zou starten, dat men de
controleur moest respecteren daar hij staatsambtenaar was enz.. (ook
hier helaas meer en meer agressie vanwege de reizigers) dan volgde de
vertaling doch niet in het Engels maar in het DUITS !!! dat klonk
waarschijnlijk strenger als in het Engels . Niettegenstaande deze
omroep hebben we de controleur nooit gezien .
Categorie:activiteiten in de Marche Tags:middeleeus feest in cupramontana, le marche, overnachten in italie, overnachten in le marche,vakantie in italie,bed en breakfast in le marche
Op
24 augustus om 3.30 's nachts stond de tijd even stil in enkele
Italiaanse gemeentes. Ook wij hier voelde het huis goed schudden .
Vooral als men bedenkt dat wij al door verschillende aardbevingen
heen sliepen. Wij behoorden tot de gelukkigen die geen schade hadden
zowel op materieel als fysisch vlak, doch 150km verder startte voor
velen weer een ware lijdensweg van jaren puin ruimen en heropbouw.
De
maand augustus telde gelukkig ook weer leuke zomerse herinneringen ,
o.a. de pizza avonden waarbij meestal de jongere gasten meehielpen
pizza deeg maken om dan 's avonds een persoonlijke pizza te mogen
bakken bij de authentieke houtoven ! dit jaar ontstonden door
creatieve geesten de voetbal en de girandola pizza !
Als
groot event stond opnieuw Cupra Beach op het programma rond 15
augustus , de hoogdag van de Italiaanse vakantie. Dit jaar besloten
de weergoden om ons niet te pesten en onder een stralende zon
plonsden kleine en grote kinderen in de 2 zwembaden, terwijl de
ouders luierden in de strandstoelen opgesteld in het midden van de
piazza in Cupramontana. 's Avonds kon men in wat eten en luisteren
naar verschillende optredens.
De 2
laatste weken werd de Girandola letterlijk overspoeld door gasten. De
matrassen stonden zelfs in onze woonkamer: Een Italiaanse familie,
een Belgo/Italiaans familie, onze vrienden die hier al jaren komen,
ons neefje uit Umbrië en de jongste zus van Erik met haar familie.
Een leuke bende waarbij dan spontane initiatieven als een
gezamenlijke aperitiefavond tot een pasta-avond uitliep ! Neefje en
nichtje even achtergelaten bij oom en tante en dus bezochten we een
speeltuin, het avonturenpark en een pastaworkshop bij Carla .
Bovendien liepen bij die laatste dan ook schapen rond en een grote
knuffelhond en een babypoesje....
We
maakten dankzij de jeugdige gasten kennis met het Pokemon jagen .
Blijkbaar waren er zelfs Pokemons tot in ons dorp Poggio Cupro beland
en natuurlijk ook in Cupramontana, waaronder zeldzame en unike
Italiaanse figuren.
Einde
zomer betekent niet meteen einde activiteiten: het middeleeuwse feest
stond natuurlijk voor de deur wat s'anderendaags zou opgevolgd worden
door een benefiet avond voor de slachtoffers van de aardbeving.
Maar
daarna zal de concentratie natuurlijk op de wijn vallen met als
jaarlijkse apotheose het grote wijnfeest in Cupramontana. Wie nu in
september of oktober boekt krijgt 5% korting bij het boeken van min.
3 nachten....
Autunno
in Cupramontana, herfst in Cupramontana, laat de wijn nu maar
rijkelijk vloeien.
tanti
saluti cari
Isabelle
en Erik
PS:
Gasten van ons gingen op uitstap naar Urbino waar de hertogfeesten
plaatsvonden. Allerlei straatartiesten voerden iets op, o.a. ook een
acrobaat. De muziek die zijn act begeleidde ,werd via de gsm van zijn
compagnon naar de boxen gestuurd. De acrobaat voerde zijn toeren uit
met de muziek op de achtergrond. Doch daar ging plotseling de
gsm....de compagnon pakte op en begon woedend te schreeuwen dat hij
nu niet kon antwoorden want hij was een act aan het
begeleiden.....doorheen de boxen kon heel het publiek mee volgen ..en
de acrobaat moest gedurende dit intermezzo zijn acrobatentoer even
rekken......
Het
MIG museum in Cupramontana verbrak alle bezoekersrecords op 2 dagen
tijd. Bedroeg het dag gemiddelde ca. 10 bezoekers, tijdens de Notte
del Verdicchio ontving ik precies 100 geïnteresseerden. Maar hier
hielp wel de meteo ! het was weliswaar droog en zonnig maar er waaide
een stevige noordenwind, zodat het 's avonds en zeker voor de
Italianen het best rillen geblazen was. Erik mocht de kaartjes voor
de wijndegustatie op de piazza verkopen terwijl ik dienst deed in het
VVV gelegen in het MIG museum. Een zeer goede keus van mij, want hier
waaide geen wind en al gauw kwamen de mensen gewoon de warmte
opzoeken !
De
2de invasie gebeurde tijdens de aanwezigheid van de internationale
volksdansgroepen voor het volksdansfestival. De
Russische,
Boliviaanse
maar vooral de Japanse delegatie stortten zich op de
souvenirs...diegene die die dag van dienst was op het VVV, belde in
paniek naar Erik: kom gauw want het is hier een
overrompeling en ze kopen alle souvenirs op. Erik reed snel naar
de papierhandel in Cupra , die de stock van de souvenirs beheerde.
geef me maar al jouw stock ! Die was in een mum uitverkocht met
bovendien 70 postkaarten... zo'n gevoel moeten de winkeliers hebben
als de cruiseschepen
hun
toeristen uitladen op
het vasteland ! Ook
de wijnen in de enoteca konden deze toeristen bekoren ! Hun 3-daagse
optreden mocht er ook zijn !
De
enoteca , een onderdeel van het wijnetiketmuseum , kregen we
eindelijk aan de praat met behulp van de sommelier vereniging van de
Marche ; geopend tijdens de namiddagen in de weekends met
mogelijkheid tot proeven en kopen van wijnen uit Cupramontana.
Juli,
zomermaand, dus tijd voor de eventi. Het
levend schaakspeltoernooi tussen Cupra, Staffolo, Apiro
en Poggio San Vicino dat voor het eerst zou plaatsvinden in Apiro. Na
lang zoeken was het
team compleet en konden we een delegatie naar Apriro sturen. Onze
gemeente bleek de zwakste schaker te hebben,
doch we hadden wel de plezantste groep. Bleven de schaakfiguren van
de
andere
partijen serieus
en bijna onbeweeglijk op het schaakbord staan , wij zorgden voor
animatie. Ons
paard dreigde de koning van de tegenpartij
om zijn
koningin af te nemen, alhoewel we slechts op teken van de schakers
mochten voortbewegen. Onze lopers toonden hun spierballen aan de
tegenstanders en wij pionnen, probeerden de tegenpartij ook te
intimideren. Maar
het mocht niet baten,
onze koning werd uiteindelijk toch schaakmat gezet, maar wij hadden
wel veel plezier gehad. Er werd dan ook een groepsfoto van de
verliezers genomen !!!
De
Notte del Verdicchio
mocht ondanks het frisse weer toch opnieuw een aanzienlijk aantal
toeristen verwelkomen, alsook het amateurtheater gezelschap tijdens
hun opvoering. De
volksdansgroepen braken alle records qua publieksgrootte , een
overvolle piazza .
De
rondleidingen door Cupramontana hernam ik natuurlijk , dit jaar met
als pluspunt het bezoek aan het Mig, de kruidentuin en een
wijnproeverij in de enoteca.
Onze
Girandola draaide weer op volle toeren met o.a. een ex-journalist van
het Belang van Limburg die 11 jaar geleden een artikel over ons
schreef en hier nu met gezien logeerde. Heel veel Oost-Vlamingen dit
jaar en zelfs de persoon die mij verving toen ik bij Kind en Gezin
vertrok naar ons Italiaans avontuur.
Een
onverwachtse meevaller was mijn gesprek met radio Nostalgie. Die
belde ons op daar ze tijdens de ochtendradio telkens een Belgische
eigenaar of eigenares opbellen met een B&B in het buitenland.
Ondanks het vroege uur luisterden er wel veel naar dat programma en
kregen we bijna onmiddellijke respons en aanvragen.
De
zomer is natuurlijk nog lang niet voorbij, er wachten nog talrijke
activiteiten, voor de zonaanbidders hebben we nog hier en daar een
plekje vrij, de Girandola staat open voor iedereen
tanti
saluti car
Isabelle
en Erik
PS:
Het Mig ontving de eerste
Chinezen. 2 klanten van de wijncooperatieve in Cupra. Ze
waren echt onder de indruk en vroegen Erik of ze ook iets mochten
vragen. Natuurlijk.
Dit is zo mooi, mogen we het ook bij ons kopiëren
???
In
de supermarkt van Cupra werkte sinds kort een nieuwe jonge
kassierster, die graag babbelde met de klanten: oh ik zie dat u
meloenen gekocht heb, een zeer goede keuze ! Citroenen , die moet u
niet kopen, die zijn nog niet rijp genoeg, teveel klachten van de
klanten. En
wat denkt mevrouw, zal het vandaag gaan regenen ? het ziet er toch zo
naar uit. oh mevrouw denkt van niet tja hopelijk is dit ook zo
We
gingen uiteten en Erik betaalde aan de kassa: ah mijnheer is een
stamgast dus dat is al een sconto (korting). Als
antipasti hadden de gasten... o staat niet op de
menukaart allee dan
rekenen we de
goedkoopste antipasto
hiervoor aan. Mevrouw
had 3 verschillende
groenten als 2de
gerecht dat is dan slecht 1
keer groenten en als
dessert was mevrouw
proefkonijn voor ons nieuw dessert dus rekenen we dat niet aan....
Luidkeelse
cicades produceren een aanzienlijk aantal decibels. Maar we weigeren
oordoppen aan te doen, want finalmente deed koningin Zomer haar
intrede. En wat voor een intrede, de temperaturen bereikten meteen de
35 graden.
Toch
stegen de politieke gemoederen niet echt. De laatste weken voor de
gemeenteraadsverkiezingen kabbelden rustig voort. 2 dagen voor de
verkiezingsdatum werden de stembiljetten bewaakt door de carabinieri.
Op
de dag van de verkiezingen sloten de stembureaus om 23 uur. Hierna
moest Erik als onafhankelijke waarnemer van onze partij toezien of
het tellen wel rechtsmatig gebeurde. De doos werd verzegeld en terug
geopend en hierna de stembiljetten er 1 voor 1 uitgehaald , terwijl
de gekozen naam hardop voorgelezen werd. De tellers werden
bijgestaan door een bijzonder dik handboek. Op Italiaanse
stembiljetten staan nl. alleen de namen van de partijen. Die moet men
eerst aankruisen. Hierna kan men nog een voorkeurstem geven aan een
persoon door die naam op te schrijven, dus hier geen voorgedrukte
biljetten met alle kandidaatsnamen erop.
Na
de telling reed men naar de hoofdgemeente Cupramontana waar de
telling om 2.30 eindigde.
De
burgemeester werd herkozen met iets meer dan 90% van de stemmen.
Opkomst 57% (hier heerste geen kiesplicht) Onze lijst had iets
minder dan 9% behaald. Ik hoefde gelukkig niet te zetelen .Mijn
politieke carrière dus kort maar krachtig en eindelijk konden Erik
en ik ons weer 100% richten op onze echte business: onze B&B !
Juni
kende verschillende weertypes variërend
van natte dagen , hagelbuien die een deel van de wijnoogst vernielden
tot tropische temperaturen. Onze palio kon wegens de verschrikkelijke
regenbuien niet doorgaan en verplaatste men direct naar volgend jaar.
De verkiezingen achter de rug , dus mocht de cultuurdienst eindelijk
ook de zomerplanning opstellen....een nieuwe activiteit, een dag op
een Italiaanse boerderij om samen met de mamma pasta te maken !
De
zaterdagwandelingen vonden weer plaats onder fantastische
weersomstandigheden ! Enkele sportieve gasten waren van de partij en
beklommen zo samen met de podisti de top van de Monte San Vicino
waarbij we die dag een adembenemend uitzicht hadden op de Abruzzo,
Toscana, Umbria en de Adriatische kust !
Het
MIG telde al 450 bezoekers met o.a. ook Instagrammers en bloggers.
Hierdoor leerde Erik een persoon uit de regio Marche kennen die hem
vertelde hoe voortaan deel te kunnen uitmaken van de delegatie die de
grote reisbeurzen in Europa bezoekt. Onze vereniging mocht ook
meedoen , heel positief nieuws gezien de prachtige stand van de regio
Marche !
De
blogster van de grootste Nederlandstalige blog over Italië
www.ciaotutti.nl
bezocht ook het Mig en vond het prachtig. De Cuprensers ontdekten
langzaamaan de mogelijkheden van het VVV en bedachten een aantal
souvenirs!
Het
seizoen in onze B&B startte positief met heel veel Belgische
gasten waardoor we toch met een groepje voor de Rode Duivels konden
supporteren, 2 jaar geelden nog rijkelijk voorzien van
supportersattributen , een vriend vergrootte dit aantal nog eens en
zo konden we ons Rode Duivelskot installeren. Het heeft jammer genoeg
niet mogen baten en de attributen begden we dan maar weer op tot
hopelijk over 2 jaar....
Wie
nog naar zon snakt, we hebben in augustus nog wat plekken vrij in
onze B&B kamers !
prettige
vakantie aan iedereen en wie weet tot ziens op de Girandola
Tanti
cari saluti
Isabelle
en Erik
PS:
het Mig en het VVV werden de laatste jaren o.a. open gehouden door
stagiairs uit de toeristische sector. Maar de organisatie ervan liep
niet altijd van een leien dakje. Er ontstond bijna eens strijd voor
de nieuwe stagiairs tussen de gemeente en onze vereniging.
Maandagmorgen zat Erik dan ook met spanning af te wachten of de
stagiairs nu voor ons of voor de gemeente bedoeld waren ???? gelukkig
voor ons
met de verkiezingen moest elke partij 2 onafhankelijke waarnemers
aanduiden om de telling te observeren, 1 voor Poggio Cupro en 1 voor
Cupra. Erik werd gebeld of hij dat voor onze partij wilde doen ? ja
hoor. Hiervoor moest hij zich even aanmelden op de gemeente. Daar
aangekomen bleek hij al als waarnemer aangesteld te zijn voor de
andere partij....dat kon toch niet ? Moest hij nu voor 2 partijen
waarnemers zijn ?? de gemeentesecretaris vond dit ook maar absurd en
belde de burgemeester op dat hij maar iemand anders moest vinden....
de banken hebben hier in de namiddag zeer speciale openingsuren in de
aard van 14.20 tot 15.15 of van 14.10-15.40...bovendien elke bank
verschillend....Erik kwam begin juli in de namiddag aan, en las de
mededeling: in juli en aug alle namiddagen dicht...
Meimaand
bloemenmaand, dat geldt zeker voor de Marche ! De zaterdagwandelingen
gebeurden dan ook richting de bergweiden want die tooiden zich met de
prachtigste flora voorzien van verschillende kleuren en geuren:
orchideeën, narcissen, pioenrozen , viooltjes de ene nog mooier dan
de ander. Wie in juni komt hoeft niet te treuren , het bewonderen
van de de bloemenpracht gaat gewoon door met andere soorten of men
moet gewoon wat meters omhoog klimmen...
Het
mooie weer zette ons aan om traditioneel in mei ons zwembad te openen
dat natuurlijk door een Nederlands koppel ingewijd werd. Onze
scooters kwamen ook uit de winterstal en we toerden alweer heerlijk
rond door het Machigiaanse landschap.
De
cursus van wilde planten sloot de cyclus af met een uitstap naar een
kruidenboerderij waar men essentiële olien van de diverse kruiden
produceerde o.a. van lavendel , tijm en laurier. Geen Provence
toestanden maar kleinschalig met echte lavendel .
Een
nieuw avonturenpark opende vorig jaar haar deuren en nodigde deze
maand de verschillende overnachtingsstructuren uit de buurt uit om
de attracties zelf te beleven. Een dagje in de buurt van de grotten,
maar dan zonder het bezoek aan de overigens indrukwekkende
natuurfenomenen. Allereerst trokken we ons een set riemen en helm
aan, waarmee we bij een gemakkelijk parcours mochten oefenen. Een
als groen aangeduid pad, maar toch al behoorlijk hoog. Daarna volgde
het blauwe pad , waarbij we via hevig bewegende bruggen en andere
toestanden de snelstromende rivier mochten oversteken. Hier haakten
al enkele kandidaten af. De rode tocht beloofde weinig goeds voor de
landrat die ik ben , dus liet ik dat maar aan de laatste moedigen
over. Geen Marchigiaans event zonder eten en dus schoven we later aan
aan een lekker buffet, dat smaakte best na deze inspanningen. De
namiddag stond bijna helemaal in het teken van de plaatselijke
cultuur. Onze culturele gids vertelde ons heel wat over de romaanse
kerk en de rotskerken die we even later via een stijgende wandeling
bereikten. Hier wachtten 2 speleologen ons op en getooid met helm en
licht doken we de grot achter de rotskerk in. Na een tijdje deden we
onze helmlichten uit en in het pikkedonker hoorden we één van de
grootste vleermuiskolonies een enorm lawaai maken. De dag sloten we
af in de kleine ommuurde gemeente van Genga en zijn gemeentemuseum
waar sinds kort de stenen Venusfiguur te bewonderen viel. Een
piepklein gebeeldhouwd werkje uit het Stenen tijdperk en pas enkele
jaren geleden ontdekt in de grot die we zoeven bezochten. Een dik
applaus voor de organisatoren, we beleefden een echte ontspannende
vakantiedag !
Begin
mei bezochten we de pas gerestaureerde steenfabriek in Cupra. De oude
ovens waren goed geïntegreerd
in de restauratie. Een fantastische ruimte met als naam de fabriek
van de smaak. Er bevond zich nu een volledige professionele keuken
ter beschikking van kleine bedrijven die jams of andere
gastronomische producten wensten te maken en te verkopen maar zelf
niet in een dergelijke keuken konden investeren. Maar men is nog op
zoek naar andere ideeën
om het hele gebouw te gebruiken in de toekomst, misschien
bedenkt één van de lezers van deze maandbrief wel iets?????
De
Wereldoorlog 1 voordracht hielden we nog eens voor de historische
vereniging in Ancona. Een leuke namiddag bovendien gevolgd door een
heerlijke maaltijd bij een van de organisatoren in een oud historisch
palazzo met prachtige blik op de haven.
Corpus
Domini met de infiorata of bloementapijten vergde ook dit jaar weer
veel helpende handen, niet alleen moesten er bloemen geplukt en
geleverd worden maar natuurlijk ook weer geplakt. De lerares
kunstgeschiedenis overtrof zichzelf dit jaar met 7 ontwerpen die
natuurlijk weer allemaal voorzien moesten worden met granen, planten
en bloemblaadjes; een geduld werk gedurende een hele week, maar wel
gezellig ! De dag zelf was het weer vroeg opstaan geblazen, voor de
hele vroege vogels half vijf, schrijfster dezes arriveerde om 5.45 op
de pizza van Cupra, vroeg genoeg want zoveel volk was er nog niet.
Maar met behulp van de schoolklassen en talrijke ouders mochten we
tevreden zijn over het resultaat. Zoals altijd hielp iedereen
iedereen en om 11 uur vertrok mijnheer pastoor met de relikwieën aan
het hoofd van de processie via alle bloementapijten gevolgd door een
hele stoet gelovigen. Voor de toeristen een bijzondere belevenis.
De
spannendste gebeurtenis van deze maand waren natuurlijk de
verkiezingsperikelen. Zoals vermeld in de vorige maandbrief was er
slechts 1 partij kandidaat, wat op het eerste zich voordelig leek,
maar volgens de Italiaanse wet dan weer niet. Die ene partij moet dan
een bepaald aantal stemmen halen wat in Cupra alleen haalbaar zou
zijn mits ca. 70 % participatie. Indien niet , wordt de gemeente
onder curatele geplaatst en dan kwam een commissaris uit Rome voor
een jaar alles overnemen. In de speciale verkiezingsbrief vertelde ik
reeds dat er dan maar een 2de lijst gemaakt werd, in de hoop dat de
tegenpartij in extremis een lijst zou indienen en/of om de
aanstelling van een commisaris te voorkomen. Bovendien, zelfs al zou
de enige partij het gevraagde quotum bereiken, dan bezat die 12
zetels zonder enige vorm van tegenspraak, wat de huidge burgemeester
verre van gezond vond. De 2de lijst werd dan net op tijd ingebracht
ondaks het theater van de rechtsen die nog even deden alsof ze een
lijst indienen, maar helaas voor hen trapte men er niet in. Ik was 1
van de 12 namen die op de 2de lijst stonden en nu werd het wel
spannend want nu deden we echt mee. We bestonden uit een vrolijke en
positieve ploeg die er het beste van wilde maken en hielden zelfs
een persconferentie . Zo was de gemeente gered !
De
verkiezingen zijn nu zondag op 5 juni en maandag weten we welke 4
mensen van onze lijst in de gemeenteraad zullen zetelen, want de
verliezende partij krijgt sowieso 4 zetels.
In
afwachting daarvan runnen we nog altijd onze Girandola, voor ons de
belangrijkste inkomstenbron ! Met deze keer nog een last minute
aanbieding geldig gedurende de eerste week van juli voor het
appartement en de grootste kamer Rossini.
Tanti
cari saluti
Isabelle
en Erik
PS:
voor de voordracht van Ancona reed ik met ons busje volgeladen met
de andere voordrachthouders naar de havenstad Ancona. Doch waar
precies moesten we zijn? Aan de rand van Ancona wachtte 1 van de
organisatoren ons op in haar Fiat Panda en toen volgde een
dollemansrit door nauwe steegjes , smalle bochten, e.d. waarbij de
chauffeur in de Panda totaal geen benul had van de afmetingen van de
Fiat Ducato bus....
de burgemeesterpartij organiseerde voor de hele bevolking een penne
per tutti avond,( pasta voor iedereen) in het gemeentepark. Wij als
2de lijst en zogenaamde oppositie gingen er ook naartoe. De 1ste keer
in de gemeentegeschiedenis dat oppositie partij en andere partij met
elkaar verbroederden....andere jaren was het altijd 2 aparte
bijeenkomsten geweest met veel gebrul en geschreeuw...
Categorie:wandelen in de Marche Tags:infiorata, corpus domini, musea in de marche, grotten van frasassi, parco avventura frasassi, cupramotnana, bed and breakfast italie
Maart
roerde dit jaar met een zeer natte staart !!! Voor de bloemen en de
natuur een welkome zegening, al dat water. Onze verbouwingswerken
beëindigden we net op tijd , zodat we ons toeristisch seizoen
openden met het Paasweekend. Een Italiaans koppel uit het noorden
waarvan de echtgenoot directeur was van een mooi natuurpark en dan
een Belgisch gezin waarvan de vrouw nog een ex-klas en schoolgenote
was geweest in het K.A.Bensberg in de BSD. Een mooi weerzien ! Maar
voorahet feit dat vanaf het Paasweekend de hemelsluizen sloten en de
zon van de partij was !!
Een
medewerker van de universiteit van Ancona interviewde Erik over het
wonen in Italië. Samen met de universiteiten van Amsterdam en Oxford
werkten ze aan het project van geëmigreerde Nederlanders, Duitsers
en Engelsen in de regio Marche.
Deze
lentemaand startten talrijke interessante cursussen , waaronder 3
zondagnamiddagen i.v.m. Marchigiaans koken. De cursisten bestonden
uit een gezellige mix van buitenlanders en Italianen, waaronder 2
moedige mannen ! De eerste les leerden we de marchigiaanse
specialiteiten te bereiden, nl. vincisgrassi, de marchigiaanse
lasagne. Het grootste verschil bestaat uit het vleesmengsel , niet
gewoon gehakt, maar kalfsgehakt, kalfssoepvlees, varkensworst en 1
gevogelte liefst met nog de lever, niertjese e.d. er bij ! De
lasagnevellen leerden we ook klaarmaken, hiervoor moest men over een
paar forse arm- en schouder- spierballen beschikken, iets wat
schrijfster dezes niet bepaald bezit. Maar gelukkig bestaat voor de
minder gespierde mensen het pastamachientje. Tijdens de cursus
natuurlijk taboe. Als contorno of bijgroenten hadden de 3 kokkinnen,
echte Italiaanse mamma's wilde planten geplukt en die verwerkten we
tot sla. Dikke pret alom en natuurlijk het mooiste moment om dat
allemaal samen op te eten ! Bovendien ontvingen we de deegplank, de
deegroller, de lasagnevorm en een witte slakom met een zak om dat
allemaal op te bergen en dit voor 60 euro voor de 3 namiddagen te
samen !!! De 2de les mochten we het volgende typisch gerecht
klaarmaken: coniglio in porchetta of konijn gevuld met varkensvlees.
Dat bleek een heel bewerkelijke operatie te zijn, gelukkig leerden we
ook de typische gehaktballetjes te bereiden, gnocchi, marchigiaanse
pizza en crescia....dat betekende weer heel veel smullen. De laatste
kookdag mochten we ons toeleggen aan de desserts, de fameuze
cantuccini of amandelkoekjes stonden nu op het programma, een
krentenbrood, dan de Pesche of gevulde gebakjes. Maar we konden
natuurlijk niet op die zoetigheden alleen leven, dus leerden we
passatelli maken, pastasoort gemaakt van geraspte kaas en meel. De
saus bestond uit versgeplukte paddenstoelen en ...verse truffels.
Want de echtgenoot van één van die Italiaanse kokkinnen bleek
truffeljager te zijn !!! Een betere maaltijd bestond er niet om de
kookcyclus af te sluiten. Bovendien werd Erik uitgenodigd en alle
andere partners en de burgemeester om samen alles op te eten. Erik
had zijn verjaardag en mocht dan op het krentenbrood een kaarsje
uitblazen. Zo'n leuke cursus met zoveel plezier, ja we wilden
allemaal absoluut een vervolg erop !
De
volgende interessante cursus, i.v.m. natuurfotografie gegeven door de
amateurfotografen van het WWF natuurparkje in Jesi. Hier leerden we
dieren, landschappen en planten te fotograferen, theorie en praktijk
natuurlijk. Landschappen fotograferen gebeurde tijdens de uitstap
naar het eeuwenoude beukenbos bij de Monte San Vicino. Dieren in het
natuurpark zelf, hierbij verstopten we ons in de observatiehutten en
mochten we de Rolls Royce lenzen van onze lesgevers gebruiken,
telelenzen van 600 mm met een waarde van 11.000 euro. Loodzware
wapens maar fantastisch om te fotograferen. De planten en insecten
makrofotografie konden we naar believen in de kloof van de grotten
oefenen. Gelukkig bestond hier wel een goedkoop alternatief voor de
dure makrolenzen, ijzeren ringen, toevallig had ik die ook en kon ik
eindelijk leren ze te gebruiken !
Binnenkort
mogen we onze mooiste foto's die we getrokken hebben, samen brengen,
krijgen we nog les hoe ze te bewerken en de allermooiste gaan naar
een fototentoonstelling in de herfst !
Een
nieuw initiatief in Cupra : een eigen taxidienst, dat ontbrak wel.
Deze taxichauffeur ontving 2 officiële plaatsen bij de apotheek in
Cupra en beschikte over een mooi comfortabel busje, ook voor tochten:
Ricardo 3483929747 of www.taxicupramontana.it
De
plaatselijke bakker die al ooit 4 wereldrecords verbrak in het
Guiness World record book, wilde nu in de zomer het record breken van
de langste ronde cake ter wereld. Hiervoor zou hij rond het centrum ,
op de ring van Cupra , allemaal kinderen het deeg laten maken
en dan met een verplaatsbare oven in 24 uur tijd de cake willen
bakken. Andere records die op zijn naam staan, de grootste
cappuccino, de grootste glutenvrije pizza, het grootste brood en
glutenvrij brood !
De
opening van het MIG of musei in grotta, van het Verdicchiocomplex
werd een paar keer uitgesteld vanwege de trage vorderingen van de
werken, maar nu was het officieel: 30 april en 1 mei ! vanwege de
gemeentelijke verkiezingen op 5 juni mocht de burgemeester vanaf 40
dagen voor de verkiezingen geen officiële
daden meer verrichten in Cupra en zou het dus geen opening worden
maar een opendeurdag.
De
verkizengsstrijd waslosgebarsten en leek meer op een soap want de
oppositiepartij vond geen burgemeesterkandidaat en dus was er
voorlopig maar 1 partij.....wordt vervolgd.
Onze
Archeoclub keek tevreden terug op de tentoonstelling van de WO1 en in
mei mogen we in Ancona onze voordrachten e.d. nog eens houden.
Vanaf
Pasen waren de weergoden ons goed gezind en genoten de ouders van
Erik ,die weer afgezakt waren naar het zuiden ,van prachtig en zelfs
soms van bijna zomers weer !
Allerlei
klusjes werden samen aangepakt zoals het maken van een eigen
privehoekje in onze tuin ! April begon helaas met een triestige
gebeurtenis, we namen afscheid van de laatste Girandola mascotte,
onze 15,5 jarige hond Bruno. Hij ligt nu ook samen met al onze andere
huisdieren op ons dierenkerkhofje en voorlopig zijn we blij met onze
Zorro poes.
Zonnig
weer, ideaal om de olijvenbomen te snoeien en enkele uitstappen te
maken. Allereerst naar de stervende stad, Civita di Bagnoregio ten
noorden van Rome en in de buurt van het Bolsena meer. Indrukwekkend
om te zien hoe een dorp gelegen op een heuvel door erosie langzaam
verdwijnt.
Ook
het zuiden van de Marche verkenden we o.a. Sarnano en Montefalcone.
Een
andere cursus dat ik volgde: over de etnobotanica, wilde eetbare en
medicinale planten, eetbare bloemen, kruiden , zeer interessant
gegeven en dit tot midden mei !
Voordat
de MIG of Musei in grotta de opendeurdag hield, moest er natuurlijk
een heel verhuis gebeuren. Het VVV verplaatste Erik samen met de
hulp van enkele collega's, het wijnetiketmuseum en de enoteca
veranderden ook van plek en de buitenwerken voor de kruidentuin
startten ook. 30 april was nu de datum. zoals altijd gebeurde alles
op het laatste nippertje maar alles geraakte op tijd klaar. 2 dagen
voor de bewuste datum plantten we al een aantal planten en net
voordat het publiek kwam plaatsten we de laatste naambordjes.
Een
groot succes voor de bekendmaking van de MIG want er kwam veel volk !
Via een lift of een trap bereikte men het VVV waarmee dan men het
wijnetiketmuseum betrad, het wijnmuseum en de Smaakstraat om
uiteindelijk bij de enoteca te belanden. Bij mooi weer kon men dan in
de kloostertuin wandelen.
Op 1
mei gaan de deuren even open van de gerestaureerde steenfabriek dat
nu ook een publiek doel kreeg. Doch dat is dan weer voor volgende
maand.
Einde
april deed de maand toch wat hij wil...heel veel regen en lang geen
zomerse temperaturen meer. Maar ja het was weer tijd voor het San
Michele feest in de wijk San Michele en dan waren de regengoden
altijd present volgens de legende dan.
De
talrijke feesten staan weer voor de deur, de patroonheilige feesten
van Jesi, Ancona, Cupramontana, Corpus Domini of de bloementapijten,
de opendeurdagen van de wijnproducenten , de wijnproeverijen van de
biologische wijnboeren.....en de maand van de bloeiende velden met
honderden verschillende wilde bloemen en vooral de wilde orchideeën.
Kom zelf maar eens kijken !
tanti
saluti cari.
Isabelle
en Erik
PS
Bij het verhuizen van het VVV stelde Erik vast dat er geen
telefoonaansluiting voorzien was in het nieuwe gebouw. Bij navraag
bleek dat men dat vergeten had...maar het zal in orde komen
's Middags bij de plaatselijke supermarkt , 1 kassa open met een heel
lange rij. och vroeg de kassierster aan de klant Giannidie net
aankwam Gianni neem eens de microfoon en roep eens om dat Simona
aan de kassa komt helpen. Gianni deed dat maar er kwam geen geluid
uit. Op het knopje duwen...nog geen resultaat. Ik nam de microfoon
,duwde op het knopje en Gianni kon nu omroepen. Een verbaasde Simona
kwam aanhollen, hadden ze een nieuw personeelslid aangeworven ? Ze
kende de stem immers niet van de omroeper....
In 2000 verhuisden we naar de Marche, het best bewaarde geheim van Italie. Het thuisfront hielden we door maandbrieven op de hoogte van onze avonturen. Via deze weblog kunnen voortaan ook niet-familieleden onze belevenissen meevolgen. De eerdere maandbrieven kunnen via de link geraadpleegd worden. Veel leesplezier !
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
