Cupramontana, 4 december 2016

Cari amici,

geen onderdompeling in de olijvengeur , maar op speurtocht naar het zwarte/witte goud: de truffel. Inderdaad net zoals 2 jaar geleden sloeg de olijvenvlieg meedogenloos toe en vernielde een aanzienlijk deel van de olijvenoogst. De olijfolie uit de Marche belooft weer schaars en duur te zijn. Ongunstige weersomstandigheden voor de olijvenoogst, maar des te beter voor de truffelmarkt. Met mijn zus en haar gezin reden we naar Acqualagna, waar ze naast Alba de enige echte Italiaanse witte truffel hebben,. In het fabriekje waar de truffels geleverd werden , leerden we dat deze regio een wonderhabitat vormt voor wel 7 soorten truffels, waardoor het hele jaar door hier geoogst kan worden. De gemeente Acqualagna, amper 5000 inwoners rijk, heeft geen enkele werkloze inwoner, telt bovendien 25 restaurants en 6 banken !

Hierna begaven we ons naar het huis van de truffeljager. Hij beschikte over een ruim aantal truffelhonden, van verschillende rassen en vandaag mocht Pablo mee. Helaas hadden we een regenachtige dag uitgekozen, maar uitgedost in laarzen en regenjassen trotseerden we de weerelementen om die truffels te zoeken. We werden niet teleurgesteld ,120 gram middelgrote witte truffels vonden we gedurende een uurtje op pad zijn. Interessant om het eens mee te maken, want de jager moest snel toeslaan zodra de hond aangaf waar een truffel zat. De truffel mocht immers niet beschadigd worden tijdens het opgraven, want anders daalde de waarde. Na zo’n stevige tocht doorheen de bossen, wachtte de vrouw van de jager ons op met drank en lekkere taart ! Ondertussen ging de uitleg gewoon door, want ook waterwichelarij was belangrijk om truffels en water te vinden. Bleek ons nichtje Lena zeer getalenteerd te zijn !

Nu wilden we de truffels ook proeven, een heerlijke degustatie met allerlei verwerkte truffelproducten volgde in een winkeltje, truffelpasta, truffelsalami enz.…..daar er ook op dat vlak veel gesjoemeld wordt met bijvoorbeeld Chinese truffels die naar niets smaken..profiteerden we ervan dat we nu op de juiste plek waren ! Een hele namiddag ondergedompeld in de truffelweelde, een must voor elke gastronoom!

Na een hele week familiebezoek, besteedden we onze tijd nu aan het winter klaar maken van heel de tuin. Eigenlijk was dit gedurende 2 jaar overbodig werk gebleken, maar aangezien we nooit wisten hoe Koning Winter zijn intrede zou doen, namen we toch altijd voorzorgsmaatregelen.

We namen uiteraard toch nog tijd om wat uitstapjes te doen. In Senigallia bezochten we de Marchigiaanse versie van de kleine zeemeermin, die gelukkig nog niet overspoeld wordt door een horde toeristen….om daarna onze magen te vullen bij de selfservice Pesce Azzurro. Een visserscoöperatie die hun dagelijkse visopbrengst naar de verschillende restaurants brengt. Zeer eenvoudige keuken in een zeer eenvoudige ruimte maar aan zeer democratische prijzen.

Ondanks de nog warme novembertemperaturen startten verschillende gemeentes met hun kerstattracties. Dit jaar kozen we de gemeente Candelara uit om te verkennen. De naam verwijst naar het woord Candela of kaars en elk jaar rond de kerstdagen versiert men het historisch dorpje met duizenden kaarsen. De kerstkraampjes verkopen dan ook kaarsen in allerlei vormen en maten en tegen 17.30 gaan alle lampen uit zodat de kaarsverlichting tot zijn goed recht komt. De kunst is om vroeg te komen voordat de mensenmassa komt, want het gebeuren trekt bij mooi weer natuurlijk heel veel publiek. De sprookjesachtige sfeer blijkt wel de moeite waard te zijn !

In Cupramontana opende tijdelijk voor de kerstdagen een winkeltje met specifieke Marchigiaanse producten, iets wat hier echt ontbrak. We probeerden ook de uitbater ervan te overtuigen om dit ook tijdens het toeristisch seizoen te doen. Wie weet ???

In afwachting van de levende kerststallen en andere feestactiviteiten van december, startten we met de voorbereidingen voor de 2 reisbeurzen van januari. Want volgend jaar in januari bezoeken we liefst 2 reissalons, die van Antwerpen van 26/1-30/1 en die van Hamont-Achel (Noord-Limburg) op zondag 22/1. Zet alvast die data in jullie agenda, want dan kan iedereen ons bezoeken !

tanti cari saluti

Isabelle en Erik

PS:

– Mijn Belgische identiteitskaart moest vernieuwd worden. Dit gebeurde via de Belgische ambassade in Rome. Men kon online de benodigde documenten invullen en dan alles per post opsturen. Of zelf naar Rome gaan. Ik besloot om alles per post te doen dat zou dan toch wat geld besparen...dacht ik want ik had de bureaucratie weer goed onderschat. Een enveloppe voldoende gefrankeerd aan mezelf gericht , een postcheque die ook nog werkingskosten incasseerde, x aantal pasfoto’s…..alles opgestuurd. Na enige tijd kreeg ik bericht dat er nog documenten ontbraken...die weliswaar niet vermeld stonden op de website van de ambassade. Dus weer een aantal nieuwe papieren moeten halen , op de gemeente deze keer met takszegels…..maar het meest eigenaardige document was wel het bewijs dat de gemeente moest leveren dat ik nog altijd Belgische was of tenminste nog geen Italiaanse nationaliteit bezat….maar zo’n officieel document bestond helemaal niet. Bovendien kon ik misschien geen Belgische meer zijn, maar wie weet was ik nu Nederlandse geworden of Duitse of….maar op onze gemeente deden ze gelukkig niet moeilijk en verzonnen ze maar een mooi officieel uitziend papier voorzien van indrukwekkende stempels en handtekeningen met de vermelding dat ik buitenlander was……….