Cupramontana 4 december 2017,

Cari amici,

Dit jaar gelukkig wel een olijvenbrief voor de maand november. Dankzij het tropische zomerweer kreeg de olijfvlieg dit jaar geen enkele kans om zich te ontwikkelen , maar de olijven des te meer. Ons mini pluk team bleek ondanks het gedwongen rustjaar 2016 nog compleet op elkaar ingespeeld en op 5 dagen tijd oogstten we meer dan 880 kg of 8 quintali zoals ze dat hier noemen. Wij plukken volledig met de hand, d.w.z. zonder mechanisch apparaat, eigenlijk de beste manier omdat je dan de olijven en de boom het minst beschadigt , bovendien belanden er op die manier minder bladeren en/of takjes in het net. Men spreidt nl. netten rond de bomen en dan begint men te plukken. Bij hoge bomen moet er natuurlijk geklommen worden en als de takken echt te hoog zijn geworden dan snoeit men die en kan het grondpersoneel aan de slag. Er is natuurlijk ook een middagpauze voorzien, een leuk moment ,want dan eten we gezamenlijk buiten. Zijn de eigenaars van de olijfgaard aanwezig dan zorgen die voor eten, anders nemen de plukkers hun picknick mee. Daarna is het plukken geblazen tot het donker wordt. Een afspraak bij de molen is normaal al gemaakt, minstens 200kg moet men brengen om olie te hebben van eigen olijven. Minder kan ook maar dan ruilt men de olijven tegen olie van de molen.

Hier geen probleem om dit gewicht te behalen,eerder om een afspraak bij de molen te maken. Vaak lang van tevoren want eigenlijk start iedereen wel ongeveer op hetzelfde moment. Dit jaar met de grote hoeveelheid olijven die er waren, betekende dat echt aandringen om een gaatje te vinden en hopelijk niet midden in de nacht want de molen gaat door…..We hadden geluk , tegen 14 uur. Ideaal zou zijn om de geoogste olijven nog de dag zelf naar de molen te brengen maar dat lukt zelden. Dus legt men alle olijven in plastieken kratten met gaatjes en veel blaadjes ertussen om het allemaal luchtig te houden. Bovendien plukt men steeds bij droog weer om schimmelvorming te voorkomen.

Bij de molen aangekomen, kapten we onze olijven in grote bakken waar maximaal 250 kg in kon. De heftruck woog het geheel en het gewicht werd opgeschreven, want men betaalde per kg . Wonder boven wonder moesten we helemaal niet wachten en gingen ze meteen de pers in. Ondanks een afspraak met vastgelegd tijdstip lukte het eigenlijk nooit dat men meteen aan de beurt kwam. Wij kozen voor de nieuwe persmethode die slechts 1,5 uur duurde. De traditionele wijze gebeurt met maalstenen en duurt drie uur. Uit ervaring weten we dat als men een paar keer naar de molen is geweest dat elk uur telt….Normaal was het een komen en gaan in de molen, doch door het mooie weer was iedereen nog aan het plukken en zou het spitsuur pas tegen vijf beginnen. Op het teken van de arbeider zetten we de inox kan onder de pers voor het magische moment : het vloeibare goud stroomde eruit ! Aangezien de opbrengst onvoorspelbaar is, waren we voorzien van 3 kannen van elk 50 liter, dat had voldoende moeten zijn. Maar dit jaar niet, want de opbrengst was 18,5 % ,ongelooflijk.

Voor ons miniteam was het plukken nog niet gedaan in tegendeel. Nu kwamen onze eigen olijven aan de beurt, op 3,5 dagen tijd haalden we alles van onze bomen en die van de rest van de teamleden. Nu waren we natuurlijk ook benieuwd naar onze opbrengst, wij haalden tot nu toe max 14 %…..Spanning ten top aan het uiteinde van de pers...19,7 % we vielen net niet omver en maakten tot grote hilariteit van iedereen een vreugdedans, zoveel olie, wat een mooie beloning voor het vele werk !

We konden na 3 weken oogsten een punt achter zetten en terugkijken op een fantastisch olijfolie jaar….Nieuwsgierig geworden ? In het volgende filmpje dat ik een paar jaar geleden maakte kunnen jullie het hele procedé zien: https://www.youtube.com/watch?v=9xMrVQy1b34

Langzaamaan naderen we de feestdagen en heel de Marche maakt zich klaar: met het verlichten van de heuvel in Castelbellino en de talrijke kerstmarkten. Op 2de kerstdag maken talrijke dorpjes een gedaanteverwisseling mee en worden Bethlehem om dan op 6 januari om middernacht alle feestdagen uit te zwaaien.

Alvast prettige feestdagen aan jullie allemaal gewenst !

tanti cari saluti

Isabelle en Erik

PS:

– Tijdens het wachten in de molen klampte een wat oudere heer me aan. “Ik zie dat u fel geïnteresseerd bent in olijven. Geen zin om mijn olijfboomgaard over te nemen ? 320 jonge bomen in de buurt van Jesi”….

– iemand aan de pers vroeg me om zijn versgeperste olijfolie te proeven. Vol verwachting keek hij naar mij ... “Buonissimo” zei ik “maar” antwoordde ik, “die van ons is nog lekkerder”

– Ik werd opgebeld door een familie die de olijven van ex-gasten van ons oogsten. Of ik niet even wilde komen kijken en getuigen dat er in tegenstelling tot andere olijfgaarden hier weinig olijven waren. Ik ging ter plaatse kijken en zag er inderdaad niet zoveel. Ook oma Anita van 86 jaar oogstte nog mee !!!! ‘s anderendaags ontmoette ik haar en vroeg haar of de oogst gedaan was. “ja hoor” zei ze, “ik heb nu gedaan. Trouwens , vond je dat leuk om te zien hoe olijven geoogst worden ?”

“ Maar Anita ik pluk al jaren olijven….”

04-12-2017 om 00:00 geschreven door babelle  

Cupramontana 10 november 2017,

cari amici,

Bij de vorige brief stopte ik bij de derde dag van het wijnfeest, dus ben ik jullie nog de laatste dag van het feest schuldig. De 2 laatste dagen overtroffen we het aantal bezoekers, aan alle stands , dus ook aan de onze, werkten we non stop door ! De stoet met praalwagens leverde het finale werk af van 2 maanden hard labeur in de gemeentehal. De jury kreeg het moeilijk om te beslissen wie nu de mooiste praalwagen bouwde maar ook wie de mooiste act opvoerde.

Onze feesten eindigden helaas met minder leuk nieuws, onze Pimpinello poes, een onverschrokken beestje eindigde helaas onder een auto. Weer een steen erbij in ons dierenkerkhof….

Tijd voor lang te treuren hadden we niet, ik vloog nog eens naar Belgenland terwijl Erik ondertussen appartement Raffaello van een nieuwe keuken voorzag. Na 12 jaar mocht dat wel.

In België maakte ik louter nostalgietripjes, in Hasselt vierde ik de jeneverfeesten met mijn klasgenoten uit het middelbaar en in Herent ontmoette ik mijn ex-collega's van het kinderopvangcentrum in Tervuren, 25 jaren waren zomaar voorbijgevlogen. Dankzij de foto’s en dia’s herbeleefden we de tijd toen we stukken jonger waren.

Terug in Italië bezochten we de musical Mamma Mia in het theater van Ancona, prachtige plek en zaten we zelfs naast een Zweeds koppel. Uiteindelijk danste en zong iedereen de overbekende liedjes mee.

Even vakantie vieren, hiervoor reisden we met de trein naar Sicilië, een eiland dat ik ooit 35 jaar geleden bezocht, voor Erik allemaal nieuw. Ik herinnerde me het als achtergebleven gebied waarbij je je bijna als een ontdekkingsreiziger waande zeker in de afgelegen dorpen en waar veel kinderen en jongeren niet konden kezen en schrijven. Die tijd bleek gelukkig voorbij en we genoten van het fantastische klimaat en de vriendelijkheid. Taormina, Catania en de Etna stonden op ons programma. De eerstgenoemde, zeer toeristisch , net zoals Toscane behoorde het al tot de Grand Tour van de Engelse jonge adel. Toen al vormde het Grieks amfitheater op de heuvel met zicht op zee en de Etna , de toeristische trekpleister. Heden ten dagen slenterden we vooral tussen de Aziaten , Oostblokkers en Fransen. Een rijke Chinese rijke dame presteerde het zelfs om haar taxi midden in de winkelstraat te laten stoppen om een ijsje te halen bij de gelateria en zo het hele verkeer te blokkeren..

Catania was dan ook meer de authentieke Siciliaanse stad, chaotisch, vuil en lawaaierig, ooit een zeer rijke stad ,te zien aan de historische gebouwen. De Etna rondgereden in het smalspoortreintje , nl. de Circumetnea. We beklommen gedeeltelijk met een alpiene gids de beroemde vulkaan, tot de bovenste krater kon momenteel niet vanwege het uitbarstingsgevaar. We zagen dan ook de rookontwikkeling en hoorden regelmatig gedreun en ontploffingen. Sicilië had ons goed bevallen en we zouden er vast en zeker terug gaan.

In de Marche is het nu geen korte broeken en shirt weer meer , maar ideaal natuurlijk om te wandelen en iets te bezoeken: de truffelmarkten , de speciale opendeurdagen van de rode schuimwijn en langzamerhand de kerstmarkten en levende kerststallen.

Maar eerst de olijvenpluk. In tegenstelling tot vorig jaar en Umbrië en Sicilië stikt onze regio dit jaar van de olijven met zeer lekkere olijfolie. De gesprekken van de dag gaan dan ook louter over hoeveel kilo plukte je, hoe deed je dat, naar welke molen ga je , welke maalmethode kies je en vooral hoe was de resa, of de opbrengst ? , Hoe het met de olijven van de Girandola verliep, lezen jullie in de volgende brief.

Wie nu al heimwee naar de zon heeft, check even onze website, we hebben een vroegboek korting voor volgend jaar !

Tanti saluti cari

PS :

– We kregen inspectie in de stands van het wijnfeest. De baas van onze stand wilde de inspecteur wat vleien en sprak hem aan met maresciallo, of maarschalk. “Dat ben ik niet” antwoordde de man bits, “sono L’ispettore !!!”

– In de trein van Rome naar Reggio di Calabria, werd in elk station waar we halt hielden omgeroepen op welke treinen er daar overgestapt konden worden. Zo konden we op een bepaald moment overstappen van onze trein naar Reggio op een andere trein die ook naar Reggio reed en die er veel langer zou overdoen…..

13-11-2017 om 00:00 geschreven door babelle  

Cupramontana, 30 september 2017,

Cari amici,

terwijl ik deze brief schrijf, maakt Cupra Montana zich klaar voor de derde dag van het wijnfeest, de 80 ste editie. Zoals reeds verteld, de grootste in heel de regio en de op 1 na oudste van heel Italië !

De weergoden zijn dit jaar geen spelbrekers , de hemelsluizen blijven op slot, en de koude wind zorgt ervoor dat de wijnconsumptie niet stilvalt. Het wijnfeest dit jaar ook onder de invloed van strenge beveiligingsnormen, aan alle ingangen betonnen blokken en de inhoud van de glazen wijnflessen moeten we in plastieken overgieten. Doch dat laat de pret niet bederven en de ambiance zit erin. De kennismaking met ons ploegje verliep even wat chaotisch want de keukenruimte was helemaal anders dit jaar , alsook het menu meer aan de moderne eisen aangepast. ‘s Avonds eerder de hamburgertoer op, doch zondag de familiedag ,zouden de pasta’s weer opgediend worden.

Een vroeg feest dit jaar , want valt op de 1 ste zondag van de maand oktober en de 3 dagen erop voorafgaand. Traditioneel start het feest bij het begin van de wijnoogst ,door de extreme zomer vieren we nu al bijna het einde van de druivenpluk.

Begin van de maand mocht ons dorpje Poggio Cupro de festiviteiten inluiden door het middeleeuwse feest. Slechts 2 weken op voorhand besliste men de organisatie ervan, vanwege problemen vorig jaar. Alle zeilen moesten dan ook bijgezet worden, alles in extremis, vooral dat er voor een nieuwe formule gekozen werd; geen maaltijden op voorhand reserveren en betalen, de bezoekers konden nu bonnen kopen en zelf beslissen wat ze aten en wanneer. Het dorpje veranderde zoals altijd in een middeleeuwse burcht, minder edelen, maar meer gepeupel. De eersten dwaalden rond doorheen de steegjes, de bezoekers groetend en het voetvolk mocht werken…..Een zeer goed idee, want iedereen was uiterst tevreden, de dreigende wolken loodsten gelukkig geen water en we mochten weer tevreden terugkijken op een geslaagde avond. Minder werk en minder verspilling van voedsel ! Een week later verwerkten ze de resten tot een smakelijke maaltijd voor alle ijverige helpers. Bij die bijeenkomst droomden we al van editie 2018 met misschien buitenlandse middeleeuwers, wie zich geroepen voelt en een middeleeuws kostuum bezit, gelieve zich te melden !

De volgende dag rustten we niet op onze lauweren want een kersverse vereniging, eenentwintig 4, ruimde de verlaten site op van een restaurant bij het klooster van de zwarte fraters in Cupra Montana, zodat men het vervallen restaurant en de bijbehorende bron kon bezoeken. Ooit een florrisserende zaak, jaren 60 en 70, maar na verandering van uitbater totaal verkommerd. Vele Cuprensers hielden er jeugdherinneringen aan van eerste jobs tot dansavonden e.d. Dus wilden heel veel mensen de site herbekijken na jarenlange ontoegankelijkheid ervan. Tegenwoordig hoorde het hele terrein toe aan de monniken van het naburige klooster. De vereniging voorzag een namiddag met verschillende evenementen, doch de eerste enorme regenbuien na de droge zomer verhinderden dat . Gelukkig waren er even opklaringen en kon de site toch bezocht worden, onze vereniging van B&B had wat infomateriaal geplaatst i.v.m. het toerisme van Cupra nu en er waren natuurlijk foto’s uit de oude doos van het restaurant in de gloriedagen. Niet veel want ja wie nam er vroeger foto’s….

Ondertussen verwelkomden we nog enkele gasten, onze eerste Pakistaan, een student die perfect Italiaans sprak, een wijn importatrice die te voet van het station naar onze B&B wandelde om zo verschillende B&B’s af te gaan met de benenwagen. Een ex-collega vond de weg naar ons terug maar de klapper op de vuurpijl, onze allereerste gaste die we ooit in onze Girandola ontvingen op 8 mei 2002 !!! ze vond natuurlijk het geheel ietwat veranderd.

De activiteiten gingen door, de uitreiking van de gouden wijnetiket aan de beste ontwerpen, en de traditionele passegiando/degustando wandeling. Een wandeling rond Cupramontana om aan het einde ervan ,plaatselijke specialiteiten te kunnen proeven. Dit jaar was het eindpunt het Romaanse klooster van de Zalige Angelo, war we nog op een prachtig concert getrakteerd werden en daarna de heerlijke hapjes mochten verteren.

Tussen dit alles door, vermaakte Erik zich met zijn ex- klasgenoten , terwijl ik even een blitzbezoek aan Belgenland bracht. Ieper kreeg de eer, want volgend jaar staat opnieuw een tentoonstelling over WOI op het programma met een speciaal luik aan de vrouwen gewijd en ik mag het buitenlandse deel verzorgen. Hier opnieuw een oproep wie wat info heeft over de vrouwen en WOI door foto’s en/of voorwerpen, ik ben geinteresseerd.

Maar nu terug naar het wijnfeest, straks de palio van het druivenvertrappelen en vanavond het optreden van Alex Britti, een zeer bekende zanger van dit schiereiland.

Tijdens het werken zullen we een glaasje Verdicchio drinken op jullie allemaal

SALUTE

Isabelle en Erik

PS:

– 2 weken voor het middeleeuwse feest moest er nog gebrainstormd worden over het hoe en wat van de nieuwe formule. Maar waarover nu heel lang gediscussieerd werd, de maaltijden en de recepten ervan. Eén van de vergaderingen mochten we zelf voorproeven en de pastasaus goed-of afkeuren…..terwijl men nog altijd niet goed wist wat we precies zouden doen…

– we zouden in Umbrië in een restaurant gaan eten , op voorstel van mijn zus die Umbrisch gids is. Doch de bewuste plek bleek gesloten , althans overal steigers en doeken, de deur stond nochtans open. Maar niemand te zien, dan de trappen op ,totdat ik een persoon aantrof. Tja het restaurant was toe maar het hotel was wel open, schreeuwde de man naar mij door het lawaai heen van de verbouwingswerken, af en toe kuchend van het opwaaiende stof..

– alles gebeurt hier last minute. Donderdag morgen,een paar uren voor het begin van het wijnfeest werd Erik nog in alle paniek opgebeld, de vergunning voor de wijnproeverijen op de piazza bleken niet in orde, of hij eventjes kon afkomen, misschien kon men via de cultuurdienst nog snel snel iets regelen ????

29-09-2017 om 00:00 geschreven door babelle  

Cupramontana, 5 september 2017

cari amici,

Niet alleen stormen of orkanen dragen een voornaam, ook hittegolven worden gedoopt. Lucifer werd aangekondigd, de naam voorspelde helachtige temperaturen….inderdaad de Afrikaanse winden joegen de thermometer naar 41 en hoger…..gelukkig wonen wij op een heuvel waar de warme luchtlagen af en toe nog op koudere konden botsen, een briesje dus.

Tropische toestanden overdag betekenden wel succesvolle avonden voor de geplande evenementen. De enige momenten van de dag waarop men toch nog iets van afkoeling kon voelen..doch tijdens de periode van Lucifer wees de thermometer om middernacht nog altijd onherroepelijk 30 graden.

Onze collega's van la Distesa organiseerden het 10-jarige jubileum van hun muziekfestival , dat traditioneel de regengoden altijd op bezoek kreeg . Hiertegen was zelfs de hittegolf niet opgewassen , de eerste dag regende het namelijk, doch gelukkig genoten we de volgende festivaldagen van een heerlijke zon..

Het volgend jubileum was onze zilveren trouwdag, dat we met onze gasten aan een champagneontbijt vierden. Maar we waren nog niet uitgefeest want Engelse vrienden nodigden iedereen uit om de 50 jaar van de Beatles LP Sergeants Lonely Heart Club Band samen te herinneren, natuurlijk in dito kledij. De genodigden bleken een internationaal gezelschap te vormen, waarbij iedereen een bekend lied uit zijn/haar land moest karaoken. De Nederlanders kozen voor Andre Hazes, de Duitsers zongen met iedereen uit volle borst de 99 Luftballons van Nena, de Engelsen hadden embarras du choix, alsook de Italianen, maar de enige Belgische van het gezelschap ????? de Engelsen en Duitsers suggereerden Ça plane pour moi van Plastic Bertrand, een hit dat zij ook kenden. Dat maar karaoken dus….een groot succes, iedereen plaaaande op de dansvloer !

De enoteca werd dit jaar gelukkig bemand met een sommelier die Engels sprak. Voor mijn nicht uit België die ook sommelier is en bovendien les geeft over Italiaanse wijnen, de uitgelezen kans om weer verschillende Verdicchio’s te proeven.

De zomer verwelkomden we talrijke gasten, bekende en onbekenden, stamgasten, de ex-baas van Erik, een koppel dat meer dan 10 jaar geleden bij ons logeerde en nu met hun 3 dochters opnieuw onze gasten waren. 2 koppels die hun Vespa mee vervoerden en hier talrijke leuke tochten maakten, ideaal weer om zo rond te toeren.

In juli en augustus programmeerden onze gemeenten en alle omringende plaatsen talloze evenementen, moeilijk soms om er eentje uit te kiezen, behalve als we meehielpen met de organisatie: de Notte del Verdicchio, meer dan 200 bezoekers in het museum, het muziekfeest bij wijnboer Sparapani, het Jamboree festival in Senigallia waarbij deze badplaats gedurende een hele week terug gaat in de 40 en 50 jaren.

De Cuprabeach met de zwembaden op de piazza, waarbij natuurlijk juist die dagen hevig onweerde en regende. Gelukkig niet op ferragosto zelf.

Poggio Cupro stond defintiief op de kaart van de downhill skaters voor zowel de Italiaanse als de wereld kampioenschappen . 4 dagen lang suisden de kandidaten met een noodvaart de heuvel af , bovenaan startend bij ons dorpje Poggio Cupro.

De pizza avond op de Girandola bleef deze keer slechts beperkt tot 1 avond, de pizzabakker weigerde om bij de tropische temperaturen bij de oven te staan.

Een dagje Rome in de zinderende hitte tussen de 1000den toeristen liet me begrijpen dat we wat geluk hadden met de briesjes op onze heuvel !

We verwelkomden ook wandelgasten die geen auto huurden maar elke avond moedig naar Cupra wandelden en ook de omgeving met de benenwagen verkenden. Natuurlijk probeerden ze met succes de zaterdagwandeling met de podisti uit.

Nicht en neef uit Umbria logeerden ook bij ons waardoor we het kersverse Frederik II museum in Jesi bezichtigden, een multimediaal gebeuren rond de persoon van keizer Frederik II die in Jesi geboren werd en ooit over het Heilig Roomse Rijk regeerde. Het avonturenpark met klim- en abseiltoestanden probeerde men uit , alsook de ondergrondse grotkelders in Camerano.

De sportdag sloot als altijd het zomer seizoen af in Cupra, waarbij elke sportvereniging in Cupra nieuwe leden kon aanwerven door demonstraties. Het spectaculairste was het muurklimmen langs de wanden van het gemeentehuis en het leukste het meedoen aan het country dansen.

Een opsteker voor het toerisme : weer 3 tunnels klaar van de nieuwe autoweg naar Umbrië, volgend jaar kunnen we van bij ons via een 4-baansweg naar Perugia in minder dan 1 uur. De luchthaven van Perugia vormt dan een mooi alternatief voor die van Ancona.

September staat voor de deur, ook nog een maand met heel veel mogelijkheden , vooral dat dan de temperaturen op zijn best zijn om iets te ondernemen, de wijnoogst startte al vele weken vroeger dan normaal zodat de wijnfeesten dit jaar de oogst eerder zullen afsluiten dan inluiden.

Begin oktober ons wijnfeest, de 80ste editie, de op 1 na oudste van heel Italia en de grootste van de Marche. Zin om dat mee te maken ? We hebben nog iets vrij…..

Tanti saluti cari

Isabelle en Erik

PS:

– en dan komt men als toerist in een parkeergarage waarbij geen parkeerbon uit de automaat komt maar een munt. . Als men de parking uit wilt rijden blijkt die munt volgens een heel ingewikkeld systeem te werken, althans volgens de Italiaanse uitleg op de machine waarvan je als toerist niets van snapt. Gelukkig zijn Belgen plantrekkers en na veel geprobeer lukte het dan toch de parkeergarage te verlaten.

04-09-2017 om 00:00 geschreven door babelle  

Cupramontana 27 juni 2017,

Cari amici,

De mannelijke vuurvliegjes voeren al nachten lang hun lichtshow op om de vrouwtjes te lokken, magische nachten aldus. 1 mei is hier ook een feestdag dus vertrokken we naar Sassoferrato, ooit het belangrijke Sentinum tijdens Romeinse tijden. Hier voltrok de belangrijke strijd tussen de Romeinen geallieerd met de Piceniers (de oorspronkelijke bewoners van de Marche) tegen de Umbriërs en de Kelten. Die laatsten verloren het gevecht waardoor het hele gebied onder Romeinse heerschappij kwam te staan. Het archeologisch park is eindelijk nu elke dag te bezoeken in het hoogseizoen, tot vorig jaar slechts sporadisch.

Een andere uitstap bracht ons naar Filottrano naar het Birocciomuseum. 229 gemeentes telt de regio Marche en bijna elke van hen, ook klein ook, bezit een museum. Helaas zijn die meer gesloten dan open bij gebrek aan middelen, maar het museum van de biroccio of landbouwkar opende 1x per maand haar deuren en dit gratis.

De landbouwkarren in de Marche werden nl. altijd heel mooi versierd door de karrenmakers zelf. In de rest van Italië bestond dat alleen in Sicilië..

Een vrijwilliger leidde ons en andere Italiaanse bezoekers rond. Die laatsten konden zelf ook nog veel over het vroegere landbouwleven vertellen. Helaas mochten we geen foto’s maken, 2 vrijwilligers bij de civiele bescherming verboden het.

Langzaamaan bereidde Erik het toeristisch seizoen voor van het VVV en het museum. Dit jaar mocht de vereniging Cupramontana-Accoglie met Erik als voorzitter, het VVV en wijnetikettenmuseum beheren. Tot nu toe hadden we hiervoor altijd ‘s morgens en ‘s zaterdags een stagiaire gehad, en ‘s namiddag was er een beurtrol voor de leden van de vereniging. Nu stelden we dankzij een project een vaste persoon aan, waardoor de zondagnamiddagen nog alleen voor ons overbleven. De persoon die we hiervoor aanstelden bleek een afgestudeerde marketing toerisme en bovendien 5-talig.

Bij de wekelijkse zomeractiviteiten boden we dit jaar iets nieuws aan: , een namiddag workshop bij een lijstenmaker, zodat alle toeristen kennis konden maken met een ambacht die helaas dreigde te verdwijnen.

Ook kunnen er deze zomer elektrische mountainbikes gehuurd worden bij het VVV.

De rest van de maand mei stond helaas in het teken van het ziekenhuis verblijf van mijn vader. Hij woonde in Umbrië dichtbij mijn zus, en om de 2 weken reed ik ernaar toe. Die woensdag gelukkig ook, waarbij hij gevallen bleek te zijn en niet meer kon opstaan. De ziekenwagen en de brandweer moesten er aan te pas komen, ze kwamen allemaal heel snel ter plekke en dan zo naar de spoed van een klein ziekenhuis. Daar werd dan longontsteking vastgesteld ,waardoor hij dan naar een groter ziekenhuis vervoerd werd. Hier zouden mijn zus en ik elkaar aflossen en maakten we meteen kennis met de Italiaanse gezondheidszorg. Uitstekend, bekwaam en zeer vriendelijk en respectvol.

Erik en ik zagen toch kans om ons 35 jarig samenzijn te vieren in een leuk restaurantje in Jesi op 31 mei.

Na 2,5 weken mocht mijn vader terug naar huis en mits wat organisatie lukte het mijn zus en ik om de nazorg te organiseren.

In Cupramontana organiseerde de archeoclub een tentoonstelling over de belangrijke kunstenaars uit de 18de eeuw van Cupramontana, de gouden eeuw voor die stad. Rond die tentoosntellign hielden we ook enkele evenementen, voor de literatuur nodigden we een boek restauratrice die ons de geheimen ervan verklapte, wat de muziek betreft, vond er een prachtig concert plaats in de San Lorenzo kerk en een orgeldemonstratie.

Maar het meeste werk kroop zoals altijd in de voorbereiding van de infiorata op Corpus Domini ,de 2de zondag na Pinksteren. De lerares kunstgeschiedenis kopieerde dan beroemde schilderijen op papier en met een paar vrijwilligers plakten we die tekeningen vol organisch plantenmateriaal. Dit jaar overtrof ze zichzelf want we versierden Het laatste Avondmaal van Leonardo Da Vinci . Geen sinecure, want dit betekende een reusachtig werk met heel veel priegelwerk, maar het resultaat mocht er zijn. Op de dag zelf stond iedereen met open mond het kunstwerk te bewonderen. De weergoden waren ons dit jaar uitermate goed gezind, weinig wind en heerlijke temperaturen. De infiorata kende opnieuw een ongelooflijk succes.

In juni vierden we met ons werkgroepje het 1-jarig bestaan van de kruidentuin, hiervoor had elk van ons wat hapjes gemaakt en hielden we een kleine receptie in de tuin. Wat was die fantastisch geworden ! In het kader daarvan stond de zaterdagwandeling van 24 juni in het teken van San Giovanni of Sint Johannes waarbij de traditie gebood om dan Sint janskruid te plukken om er een huidolie van te maken. Die olie helpt dan tegen brandwonden, zonnebrand en is ook zeer goed voor de huid tegen rimpels e.d. We plukten veel bloemetjes om die dan in een glazen potje te doen,het te vullen met olijfolie en dan ca.25 dagen in de volle zon . Moeilijk was het niet.

Juni oogstmaand, zeker wat het fruit betrof, de fruitbomen stonden vol. Eerst 15kg wilde kersen geplukt om die te ontpitten en tot jam te verwerken. D abrikozen volgden, een 8-tal kilo…..volgende maand komen de pruimen aan de beurt en dan is de voorraad jam voor het ontbijt van onze gasten weer goed aangevuld !

Het seizoen startte dit jaar maar zeer traag, helaas had de aardbeving vorig jaar voor zeer veel anti-reklame gezorgd. Maar gelukkig kwamen er toch gasten naar onze Girandola, waarbij een stel zich van luchthaven vergiste, de vlucht miste maar via een andere weg toch bij ons terechtkwam, een groep Napolitanen die het communiefeest van een nichtje kwamen vieren, en gasten die ons toevallig vonden.

Juli is gelukkig vol, maar voor augustus zijn nog kamers vrij en via een lastminute actie nog voordelig ook...zeg het voor…..

tanti saluti cari

Isabelle en Erik

PS:

– Tijdens de laatste les band botanische cursus was iemand van de cursisten zijn hoed en gsm verloren. Via via konden we hem opsporen en hem melden dat hoed en gsm bij ons thuis af te halen waren. Bleek het een 2de gsm te zijn.

Ja want hij was altijd zijn hoed kwijt en dus legde hij de 2de gsm bij zijn hoed. Vond hij zijn hoed niet dan belde hij de 2de gsm op ,zo vond hij zijn hoed altijd terug. Behalve als hij zijn gsm vergat….

– In een ziekenhuis zijn er ook bezoekuren, op alle deuren hingen die duidelijk op, alleen waren er altijd meer bezoekers buiten die bezoekuren dan tijdens...misschien de uren omkeren ?

– in het gebouw waar ik yogalessen deed, werd het wel warm. Dus zette de lerares de ramen open. En de deur ? nee de deur niet, want dan zouden er insecten binnenvliegen…..

– Zouden we in het VVV geen fietsen kunnen verhuren opperde Erik tegen Laura, de vaste VVV-bediende. Zij ging op zoek naar fietsenverhuurders. Op de mails antwoordde niemand, aan de telefoon kreeg ze 1 verhuurfirma die opnam: fietsen verhuren doen we zeker. Maar af en toe en nee liever niet te vaak, we zitten niet in Trento of in Toscane hè…..

26-06-2017 om 00:00 geschreven door babelle  

Cupramontana, 3 mei 2017,

Cari amici,

We moeten al enkele jaren terug in de tijd keren om ons een dergelijke fantastische intocht van prinses Lente te herinneren. Koning Winter werd zonder pardon reeds midden februari weggestuurd en samen met de natuur genoten we van zonovergoten dagen. De staart van maart bleef roerloos en de aprilse grillen bleven beperkt .

Zo’n heerlijk weer stimuleerde ons natuurlijk tot leuke uitstappen en zaterdagwandelingen waarvan de vergezichten elkaar keer op keer overtroffen.

We bezochten de stad met de volgende bijnamen: la Rossa, la Grassa e la Detta, de rode, de vette en de wijze….. Rood door de politieke kleur van het gemeentebestuur, Vet door de overheerlijke gerechten gaande van de mortadella, parmigiano als de beroemde bolognese saus. Dat laatste kent geen enkele Italiaan want hier heet die saus al ragù. De Wijze want hier bevindt zich de oudste universiteit van Europa.

Een uitstap naar Bologna dus, de stad die tevens gekenmerkt wordt door de kilometerslange galerijen of portici, de langste vertrekt vanuit het centrum om de bedevaartsoord op een heuvel te bereiken.

In Fano, de Marchigiaanse badplaats die ooit het eindpunt van de Romeinse weg Flaminia vormde , opende een kersvers museum de deuren over deze Romeinse weg. Een mooi interactief museum met gratis inkom.

Maar ook in onze buurt viel er genoeg te ontdekken en verkenden we enkele kasteeldorpen van Arcevia. Sommige nog volledig bewoond zoals Castglioni waarbij alle dorpsbewoners over een gemeenschappelijke houtoven kunnen beschikken.

In Nidastore kan men heerlijk traditioneel eten en vanuit Loretelleo en Piticchio geniet men van de panorama’s.

De zaterdagwandelingen bleken een genot voor de natuurliefhebbers want zienderogen zagen we van zaterdag tot zaterdag de flora langzamerhand haar beste klederdracht tevoorschijn halen. Van bloeiende wilde narcissen tot paarse judasbomen en de orchideeën. Af en toe belandden we op een historische plek waar al sinds het jaar 1000 de gemeente Cupramontana haar drinkwater haalt, een bron in de heuvels. De antieke waterleidingen waren zelfs nog zichtbaar.

Mooi weer gaf natuurlijk ook moed om allerlei klusjes te verrichten ,hier kregen we zelfs versterking van de oom en tante van Erik. Alle potten uit de winterberging want de ijsheilige is hier Sint Antonius die gevierd wordt op 25 april, de tuinmeubelen kregen weer een likje verf,en de paasversieringen tevoorschijn gehaald .

Cupramontana participeerde dit jaar ook weer aan de openmonumenten dagen traditioneel tijdens het laatste weekend van de maand maart . De 16 de eeuwse boeken, ooit afkomstig uit de bibliotheek van de kluizenaars abdij werden tentoongesteld in het wijnetikettenmuseum. De heemkundige kring besloot om dan ook die dagen de historische gemeentezaal te openen en de 18de eeuwse ruimte dat eigenlijk nooit toegankelijk voor het publiek was. De 18de eeuwse kasten herbergden nog de oude kadasterplannen en nog vele andere gemeentarchieven. Ook de historische kruidentuin maakte deel uit van de rondleiding. Naast de leerlingen uit het lagere middelbaar gidsten wij van de heemkundige kring ook. Dankzij het schitterende weer, onthaalden we een 1000-tal bezoekers.

Ook dit jaar kwamen we in aanmerking voor de oorkonde wat betreft de Ospitalità di Qualità Italiana, een Italiaans kwaliteits keurmerk. Ik was nog nooit mee geweest naar de uitreiking ervan die elk jaar ergens anders in de regio plaatsvond. Dit jaar in Osimo meer bepaald in het historisch theater. We zouden zelfs live deel uitmaken van een talkshow over toerisme uitgezonden op de regionale tv. . De gesprekken waren interessant, ook de zandkunstenares bleek indrukwekkend maar de uitreiking zelf een tijdrovende en absurde bedoening. In totaal kregen meer dan 110 structuren een oorkonde en per gemeente moest men 1 voor 1 op het podium komen om dan de handen te schudden van de autoriteiten en dan te poseren voor een foto. De gemeentes werden bijna altijd vertegenwoordigd door de burgemeester of vice. Voor Cupramontana kreeg Erik de eer om voor burgervader te spelen. We zullen maar zwijgen hoe lang het hele gebeuren duurde als men bedenkt dat de show tegen 21.30 startte. De vraag om op het einde allemaal naar voren te komen op het podium voor een groepsfoto werd dan ook genegeerd want iedereen wilde maar 1 ding ,zo snel mogelijk naar huis. Vooral dat men de oorkonde al aan de ingang ontvangen had.

Onze Girandola opende op 15 maart haar deuren en verwelkomde al enkele gasten; waarbij we zo in het programma van Spoorloos konden belanden . Een groepje vrienden logeerde bij ons waarvan 1 vrouw Italiaanse roots had, meer bepaald in de buurgemeente Staffolo. Haar achternaam kwam me bekend voor en ik vroeg haar of zij geen familie was van Marco die in Cupra woonde. Ja daar was ze de nicht van maar ze had hem al 40 jaar niet meer gezien. Of ik hem kende ? Natuurlijk en zo konden nicht en neef op de zondagmorgen tijdens ons ontbijt elkaarr na 40 jaar terug omhelzen !

Ondertussen is het winterzeil van ons zwembad weggehaald en wachten we op weer op die gast die de eerste duik van het jaar zal ondernemen.

Tanti cari saluti

PS:

– de Italiaanse post is sinds de afschaffing van de posta prioritaria blijkbaar weer overgeschakeld naar de postkoets. Een paar foto’s die ik opstuurde naar mijn familie in Noord Italië deed er 1 maand over. Maar het record werd dit jaar verbroken door de kerstkaart uit België die verstuurd was op 24/12 en ons bereikte op 1 maart…

– In Ancona zaten we in een taverne waar de kelder de bestelling opnam aan het tafeltje achter ons. Hij noemde alle mogelijke pastasauzen op matriciana, carbonnara en dan tot mijn grote verwondering ook salsa bolognese. Waarschijnlijk kwamen hier veel buitenlanders over de vloer want de Italiaanse klanten begrepen die naam dan ook niet. Salsa bolognese che cos’è ? Bolognesesaus wat is dat ? Oh zei de kelner dat is al ragù.

– We wilden de tentoonstelling van de beroemde Amerikaanse fotograaf Mc Curry bezoeken in Ancona. daar kregen we een audioguide erbij. Een ellenlange uitleg volgde over hoe het apparaat te bedienen met al laatste : “ en hier dan de 2 gaatjes voor de koptelefoon”. Wij dus op de koptelefoon wachten die echter niet kwam. De man achter de balie verwonderd waarom we nog wachtten ? ja de koptelefoon , ach die werd echter niet bijgeleverd ze hadden alleen de recorders ontvangen…

– Hier in Italië kan men postzegels ook in de tabacchi kopen. Dus dat deed ik dan. Maar de verkoopster schudde haar hoofd. Nee geen postzegels daarvoor moet u bij de post zijn. Ja zei ik maar ik dacht dat ze bij tabacchi ook postzegels verkochten.

Dat is normaal ook zo, maar vanmorgen ging ik naar de post om een nieuwe voorraad te halen en ontdekte dat ze in prijs gestegen waren, ja dan moest ik ze niet meer hebben…

06-05-2017 om 00:00 geschreven door babelle  

Cupramontana 7 februari 2017,

Cari amici,

Onze belevenissen tijdens januari verliepen hoofdzakelijk in Belgenland ! Voordat we echter richting noorden vertrokken, ontdekten we nog met de Archeoclub een artikel over een priester uit Cupra die begin 19de eeuw een bekende botanicus werd in het verre Australië. Enkele planten zouden zelfs naar hem vernoemd zijn een 2 jaar geleden organiseerde men down under zelfs een tentoonstelling gewijd aan deze plantenexpert. Een mooie opdracht dus om alles over hem terug te vinden, zeker i.v.m. de kruidentuin bij het klooster. De Archeoclub en de Cuprensische bevolking werden deze maand tevens aangenaam verrast door het aankondigen van de ontdekking van de intacte Romeinse waterleiding. Cupramontana immers was tijdens de Romeinse periode een thermenstad , het reservoir van het water was al teruggevonden maar die hele waterleiding niet. Toevallig bij de reconstructiewerken van de bioskoop ontdekte men deze Romeinse resten.

Wij waren helaas tidjens de perspresentatie al in België, maar in ieder geval weten we dat de gemeente alles eraan zal doen om de ontdekking goed te bewaren !

Een cursus marketing en sociale media kon er ook nog af, maar op 10/1 vertrokken we naar het noorden. Niet met het vliegtuig maar met ons busje, daar we 3 vakantiebeurzen zouden doen , dus veel materiaal mee te nemen.

We startten met de eerste beurs in Utrecht; hier maakten we 1 dag mee, want daarna was het feesten geblazen in Voeren waar we met de hele familie van Erik een huisje huurden. Dit om de 80-jarige verjaardag van Eriks vader te vieren. Sommige tantes , oom, zus, neven e.d. hadden we al 8 jaar niet meer gezien. Het werd een blij weerzien dus. Daarna hadden we diverse ontmoetingen met vrienden, ex-gasten en we haalden onze schade grotendeels in wat betreft de Belgische gastronomie: frieten, stoofvlees, vidés enz….

De beurzen zelf waren telkens verschillend, soms deelden we een stand met de regio Marche of stonden voor onze eigen B&B . In ieder geval hopen we dat we iedereen duidelijk konden maken dat de aardbevingen niet naast ons waren en dat het epicentrum gelukkig ver van ons bed lag.

Onverwachts vroeg de regio Marche of we ook niet op het vakantiesalon in Brussel wilden staan ? en dat van Muenchen ? Dit laatste zou een Duitse collega van ons doen. Erik bleef uiteindelijk wat langer in Belgenland en zelf kon ik voor 8 euro terugvliegen.

Hier kon ik langzaamaan alles weer klaar maken voor het volgende seizoen, want de deuren van Girandola openen weer midden maart !

Tanti cari saluti

Isabelle en Erik

PS:

– we gingen eens eten met mijn zus in een zelfbedieningszaak in Umbria. Op de vitrine alles vertaald in het Engels, we konden er ook senguichen krijgen ???? het bleken sandwiches te zijn.

– tijdens de cursus sociale media marketing was de voorzitter van het natuurpark van de grotten ook aanwezig. Hij beklaagde zich over het feit dat hij een enquête had gestuurd naar een 400-tal B&B’s en agriturismi die bij het park hoorden, maar dat slechts een handvol geantwoord had. “Maar” zo bekende hij, “ ik heb zelf ook een B&B en ik moet zeggen ik heb de enquête ook niet ingevuld”…..

06-02-2017 om 00:00 geschreven door babelle  

https://www.youtube.com/watch?v=ilKcGqN5VHs&feature=share

05-01-2017 om 00:00 geschreven door babelle  

05-01-2017 om 00:00 geschreven door babelle