Cupramontana,
3 mei 2017,
Cari
amici,
We
moeten al enkele jaren terug in de tijd keren om ons een dergelijke
fantastische intocht van prinses Lente te herinneren. Koning Winter
werd zonder pardon reeds midden februari weggestuurd en samen met de
natuur genoten we van zonovergoten dagen. De staart van maart bleef
roerloos en de aprilse grillen bleven beperkt .
Zon
heerlijk weer stimuleerde ons natuurlijk tot leuke uitstappen en
zaterdagwandelingen waarvan de vergezichten elkaar keer op keer
overtroffen.
We
bezochten de stad met de volgende bijnamen: la Rossa, la Grassa e la
Detta, de rode, de vette en de wijze
.. Rood door de politieke
kleur van het gemeentebestuur, Vet door de overheerlijke gerechten
gaande van de mortadella, parmigiano als de beroemde bolognese saus.
Dat laatste kent geen enkele Italiaan want hier heet die saus al
ragù.
De
Wijze want hier bevindt zich de oudste universiteit van Europa.
Een
uitstap naar Bologna dus, de stad die tevens gekenmerkt wordt door de
kilometerslange galerijen of portici, de langste vertrekt vanuit het
centrum om de bedevaartsoord op een heuvel te bereiken.
In
Fano, de Marchigiaanse badplaats die ooit het eindpunt van de
Romeinse weg Flaminia vormde , opende een kersvers museum de deuren
over deze Romeinse weg. Een mooi interactief museum met gratis inkom.
Maar
ook in onze buurt viel er genoeg te ontdekken en verkenden we enkele
kasteeldorpen van Arcevia. Sommige nog volledig bewoond zoals
Castglioni waarbij alle dorpsbewoners over een gemeenschappelijke
houtoven kunnen beschikken.
In
Nidastore kan men heerlijk traditioneel eten en vanuit Loretelleo en
Piticchio geniet men van de panoramas.
De
zaterdagwandelingen bleken een genot voor de natuurliefhebbers want
zienderogen zagen we van zaterdag tot zaterdag de flora
langzamerhand haar beste klederdracht tevoorschijn halen. Van
bloeiende wilde narcissen tot paarse judasbomen en de orchideeën.
Af en toe belandden we op een historische plek waar al sinds het jaar
1000 de gemeente Cupramontana haar drinkwater haalt, een bron in de
heuvels. De antieke waterleidingen waren zelfs nog zichtbaar.
Mooi
weer gaf natuurlijk ook moed om allerlei klusjes te verrichten ,hier
kregen we zelfs versterking van de oom en tante van Erik. Alle potten
uit de winterberging want de ijsheilige is hier Sint Antonius die
gevierd wordt op 25 april, de tuinmeubelen kregen weer een likje
verf,en de paasversieringen tevoorschijn gehaald .
Cupramontana
participeerde dit jaar ook weer aan de openmonumenten dagen
traditioneel tijdens het laatste weekend van de maand maart . De 16
de eeuwse boeken, ooit afkomstig uit de bibliotheek van de
kluizenaars abdij werden tentoongesteld in het wijnetikettenmuseum.
De heemkundige kring besloot om dan ook die dagen de historische
gemeentezaal te openen en de 18de eeuwse ruimte dat eigenlijk nooit
toegankelijk voor het publiek was. De 18de eeuwse kasten herbergden
nog de oude kadasterplannen en nog vele andere gemeentarchieven. Ook
de historische kruidentuin maakte deel uit van de rondleiding. Naast
de leerlingen uit het lagere middelbaar gidsten wij van de
heemkundige kring ook. Dankzij het schitterende weer, onthaalden we
een 1000-tal bezoekers.
Ook
dit jaar kwamen we in aanmerking voor de oorkonde wat betreft de
Ospitalità di Qualità Italiana, een Italiaans kwaliteits keurmerk.
Ik was nog nooit mee geweest naar de uitreiking ervan die elk jaar
ergens anders in de regio plaatsvond. Dit jaar in Osimo meer bepaald
in het historisch theater. We zouden zelfs live deel uitmaken van
een talkshow over toerisme uitgezonden op de regionale tv. . De
gesprekken waren interessant, ook de zandkunstenares bleek
indrukwekkend maar de uitreiking zelf een tijdrovende en absurde
bedoening. In totaal kregen meer dan 110 structuren een oorkonde en
per gemeente moest men 1 voor 1 op het podium komen om dan de handen
te schudden van de autoriteiten en dan te poseren voor een foto. De
gemeentes werden bijna altijd vertegenwoordigd door de burgemeester
of vice. Voor Cupramontana kreeg Erik de eer om voor burgervader
te spelen. We zullen maar zwijgen hoe lang het hele gebeuren duurde
als men bedenkt dat de show tegen 21.30 startte. De vraag om op het
einde allemaal naar voren te komen op het podium voor een groepsfoto
werd dan ook genegeerd want iedereen wilde maar 1 ding ,zo snel
mogelijk naar huis. Vooral dat men de oorkonde al aan de ingang
ontvangen had.
Onze
Girandola opende op 15 maart haar deuren en verwelkomde al enkele
gasten; waarbij we zo in het programma van Spoorloos konden belanden
. Een groepje vrienden logeerde bij ons waarvan 1 vrouw Italiaanse
roots had, meer bepaald in de buurgemeente Staffolo. Haar achternaam
kwam me bekend voor en ik vroeg haar of zij geen familie was van
Marco die in Cupra woonde. Ja daar was ze de nicht van maar ze had
hem al 40 jaar niet meer gezien. Of ik hem kende ? Natuurlijk en zo
konden nicht en neef op de zondagmorgen tijdens ons ontbijt elkaarr
na 40 jaar terug omhelzen !
Ondertussen
is het winterzeil van ons zwembad weggehaald en wachten we op weer op
die gast die de eerste duik van het jaar zal ondernemen.
Tanti
cari saluti
PS:
de
Italiaanse post is sinds de afschaffing van de posta prioritaria
blijkbaar weer overgeschakeld naar de postkoets. Een paar fotos
die ik opstuurde
naar mijn familie in Noord Italië deed er 1 maand over. Maar
het record werd dit jaar verbroken door de kerstkaart uit België die
verstuurd was op 24/12 en ons bereikte op 1 maart
In
Ancona
zaten we in een taverne waar de kelder de bestelling
opnam aan het tafeltje achter ons. Hij noemde alle mogelijke
pastasauzen op matriciana,
carbonnara en dan tot mijn grote verwondering
ook salsa bolognese.
Waarschijnlijk
kwamen hier veel buitenlanders
over de vloer want
de Italiaanse klanten begrepen die naam
dan
ook niet. Salsa bolognese
che cosè ? Bolognesesaus
wat is dat ? Oh zei de kelner dat is al ragù.
We
wilden de tentoonstelling van de beroemde
Amerikaanse
fotograaf Mc Curry bezoeken in Ancona. daar kregen we een audioguide
erbij. Een
ellenlange
uitleg volgde over hoe het apparaat te bedienen met al laatste :
en hier dan
de 2 gaatjes voor de koptelefoon. Wij dus op de koptelefoon
wachten die echter niet kwam. De man achter de balie verwonderd
waarom we nog wachtten ? ja de koptelefoon , ach die werd echter niet
bijgeleverd ze hadden alleen de recorders
ontvangen
Hier
in Italië kan men postzegels ook in de tabacchi kopen. Dus dat deed
ik dan. Maar de verkoopster schudde haar hoofd. Nee geen postzegels
daarvoor moet u bij de post zijn. Ja zei ik maar ik dacht dat ze bij
tabacchi ook postzegels verkochten.
Dat
is normaal ook zo, maar vanmorgen ging ik naar de post om een nieuwe
voorraad te halen en ontdekte dat ze in prijs gestegen waren, ja dan
moest ik ze niet meer hebben
|
