Het lijkt me te lukken om een video van de cross te zetten op You tube. Blijkbaar is de maximale capaciteitsbreedte 10minuten. De film welke ik in Kessel heb opgenomen is echter 21minuten. Voorts stond de camera gemonteerd op het stuur. Blijkt dat er enorm veel schokken plaatsvinden tijdens zo'n cross. Toch leveren de beelden zeer interessante gegevens op. Je kan zo kijken hoeveel seconden je achter bent op de eersten en waar je terrein verliest op voorgangers.
Dit jaar had ik in de cross 2 doelstellingen om te bereiken en ik heb ze allebei te Kessel al kunnen realiseren. Eerste doelstelling was om eens niet gedubbeld te worden door de Belgische toppers, tweede doel was om eens voor mijn vriend Eric De Graef te kunnen eindigen in de uitslag. Zaterdag had ik eerst 's morgens een uurtje gaan crosstrainen in Wilrijk samen met Eric De Graef, 's middags ben ik dan nog een uurtje het parkoers te Kessel gaan verkennen. Ik vond er een parkoers op mijn maat gesneden, met veel bochten, zeer technische stukjes bergop en weinig rechte stukken. Na 5 rondjes oefenen wist ik hoe de bochten moesten aangesneden worden en was ik ervan overtuigd om op zondag goed voor de dag te komen.
Op zondag waren we met 23 deelnemers en ik mocht op de tweede rij beginnen. Rond de 20e plaats de eerste bocht in gedoken en voor mij haken er twee in elkaar. Ik ben echter attent en rij er direct voorbij, dus 2 plaatsen gewonnen. Bij ingaan van het bos komt er echter mij al eentje terug voorbij gestoken. De eerste ronde kan ik ontspannen volgen, velen voor mij maken technische stuurfoutjes omdat ze het parkoers nog niet kennen. Ik stel vast dat ik na één ronde doorkom in 6m40 in een groepje van 5 man en ik zie de 16e plaats vlak voor mij rijden. Een 20e plaats zit er vandaag blijkbaar wel in.
De tweede ronde verloopt vlekkeloos ik kom door wederom in 6m40 terwijl de leiders Teck en Druyts er iets meer dan 6min over doen. verdorie ik ben goed bezig vandaag. De derde ronde rijd ik achter Jos Verdeyen. Tot einde van de derde ronde blijf ik mijn wagonnetje aanpikken. Achter mij rijden op 20sec Hans Jacobs en iets verder Eric De Graef. Over de eerste drie rondes doe ik in totaal 20min. De speeker roept nog 4 rondes, dus in totaal 7 rondes. De vermoeidheid begint zich te spelen tijdens de 4e ronde. Gelukkig verlies ik op alle technsiche stukken geen terrein, maar op de rechte stukken kom Hans Jacobs steeds terug tot op 20sec. Zo gaat het tot in de voorlaatste ronde. Ook Eric De Graef zit op het wiel van Hans Jacobs. Ik dreig nog in extremis 2 plaatsen te verliezen. Ik probeer kalm te blijven, geen enkele domme stuurfout te maken en laat de techniek zijn werk doen. Met nog een halve ronde te rijden, voel ik dat de voorsprong terug groter is geworden, ik ga stand houden. De 5e en 6e ronde had ik een verval en dit resulteerde in rondjes van iets onder de 7min. De laatste ronde ging echter terug sneller. Een mooie 18e plaats, ongeveer 4min à 5min achter de winnaar Eric Teck. Alzo voor de eerste keer in mijn carriere helemaal niet gedubbeld en ook voor Eric geëindigd. Verzachtende omstandigheden voor Eric : Hij lag pas om 5uur in zijn bed, wegens DJ-verplichtingen in Zandvliet. Ik kan wederom nieuwe doelstellingen gaan zoeken? Top 15-plaats, lijkt me ooit mogelijk.
Het was ook de eerste keer dat ik via een camera op mijn fiets de cross heb gefilmd. Zeer leuke beelden. Ik ga nu uitzoeken hoe ik ze online kan zetten (op bloggen of op You-tube???).
Op een zeer snel parkoers te Stabroek starten we met een 26-tal renners. Proberen bij de eerste 25 te eindigen en we pakken weer enkele UCI-punten welke belangrijk zijn voor de startvolgorde van de komende crossen. Halfweg het pak gestart en rond de 20e plaats kunnen postvatten na enkele bochten. Na één ronde gaat Jos Vermeylen en Eric De Graef me voorbij maar lang aanpikken zit er niet echt in. Het parkoers is razendsnel maar sommige bochten zijn gevaarlijk om onderuit te gaan. Vooral de steentjes rond het Kasteel Ravenhof zijn decors van verschillende valpartijen. Ik neem dan ook niet echt risico's. Ik speel enkele keren haasje over met mijn voorganger maar uiteindelijk wint hij toch het onderlinge duel. Na 35 minuten word ik gedubbeld doro de koplopers welke een spurt ingaan met 7 man. Jan Van Doninck wint. Ikzelf eindig 22e.
Met 34 man gestart op de fort-cross van Koningshooikt te Lier. Prachtig technisch parkoers te vergelijken met Wilrijk en dat ligt me wel. Op de 2e rij startende, vertrek ik vrij snel en na 4 rondes rij ik op een 25e plaats. Uiteindelijk steken Eric De Graef en Hans Jacobs me toch nog voorbij en eindig ik 27e.
Met 38 deelnemers aan de start op een zeer goed bereidbaar crossparkoers te Wiekevorst. Deze keer mocht ik niet vooraan starten maar wel op de laatste rij. Voor mij maakt dit niet zoveel verschil. Na 800m worden de kaarten toch al geschut en rijdt iedereen ongeveer wel op zijn plaats in een cross. In totaal een 6-tal ronde cross voor de boeg. Bij de start wou mijn versnellingsapparaat niet groter schakelen. Dus ganse aanloopstuk op een vrij klein verzetje moeten trappen, tot ik het toch in gang kreeg. De eerste linkse bocht kon ik dan toch nog een 4-tal renners voorbij steken en ik dook het veld in rond de 34e positie. In de volgende bocht kon ik er nog een 3 tal passeren en even later was het opstropping in het smalle bosweggetje, waar bergop sommigen te voet naar boven gingen. De eerste ronde had ik een goede kadans. Ik stemde mijn wedstrijd af op Erik De Graef welke een 50m voor mij reed en vanop de tweede rij mocht starten. Erik eindigde verleden jaar telkens enkele minuten voor mij. Dit jaar moet ik hem kunnen bijbenen. In de derde ronde rij ik nog steeds vrij goed rond. Ik doe enkele keren haasje over rond de 30e positie en laat op de rechte stukken de anderen het werk doen. Blijkbaar is de fysiek toch al terug heel wat gebeterd want ik voel de vermoeidheid nog niet opkomen. In de 4e ronde passeert Leopold Vermeiren me. Deze C-renner is 1 minuut na mij gestart en ik besluit om bij hem aan te pikken met de bedoeling het gat op Erik de Graef nu dicht te rijden. We hebben ongeveer 100m achterstand en bij elke haarspeltbocht zien we hem voor ons uitrijden. Op de technische stukken volg ik Leopold zonder problemen. Op de rechte stukken trekt hij echter serieus door. Ik klamp aan en zie het gat op Eric minderen. De renner achter mij, Hans Jacobs, krijg ik los na een technisch stuk en nadat Leopold nog eens goed doortrekt. Ik heb nu een 50m voorsprong op mijn achtervolger. In de verte zie ik achter mij ook Pascal Dysserinck nog uit de bocht komen .Verdorie ik moet toch opletten of deze 2 man passeren me nog in extremis. Met nog 2 ronden te gaan trekt Leopold door op het rechte stuk van de aankomstzone. Als ik hem hier kan volgen, sla ik een beslissende kloof. We duiken het bos in en na 100m is een scherpe bocht naar links. Ik neem de bocht met teveel snelheid en in het losse zand schuif ik onderuit. Ik sta direct terug recht maar Leopold is gaan vliegen. Ineens komt Jacobs mij ook al voorbij gevlogen en even later zit Pascal Dysserinck ook al op mijn wiel. Door deze schuiver verlies ik dus ineens een 20sec en 2 plaatsen. Ik besluit om Pascal te volgen, maar hij rijdt op de rechte stukken zeer snel. Bij ingaan van de laatste ronde is het duidelijk dat ik enkel nog af te rekenen heb met Pascal. De anderen zijn niet meer bij te halen en achter mij komt niemand ons nog belagen. Ik wacht tot de spurt. Pascal zet de laatste 200m aan, maar ik ga hem gemakkelijk voorbij. Met een 30e plaats op 38 kan ik al iets meer tevreden zijn tegenover verleden week. Eigenlijk haal ik mijn beste crossresultaat in 3 jaar crossen. Dus heb ik een vrij goed gevoel want pas in de laatste ronde hebben de eersten van onze reeks mij gedubbeld. Verleden jaar was dit steeds rond de 30e minuut. Nu dus na een 36-tal minuten. Ik ga er dus op vooruit, maar een cross winnen zal mij nooit lukken.
Neen, zorgen hoef je niet te maken. In augustus nog een 2e en 7e plaats gereden.
De laatste weken was ik terug enkele tennistornooien aan het spelen (clubkampioenschappen enzo). Als je dan elke dag moet tennissen, viel fietsen bijna niet meer te doen.
Begin september ben ik dan beginnen trainen voor cyclocross. Wegwedstrijden zijn voor mij gedaan. Verleden zondag eerste cyclo veldrit in Essen-Horendonk. Ik mocht op de eerste rij starten van 28 deelnemers. Na één ronde was ik 20e, Uiteindelijk 25e geëindigd. Ik had veel beter verwacht. Ik had ook weinig zin om zulke teleurstelling op mijn blog te zetten; maar eigenlijk moet ik het wel doen, want het kan alleen maar beteren.
Ik ben echter tot de conclusie gekomen dat mij basisfysiek enorm is afgebot. Ondanks ik bijna elke dag aan sport doe, is mijn conditie slecht. Dus ben ik de laatste weken terug gaan lopen. Ik loop altijd rond fort 8 in Hoboken. Vroeger liep ik rond de 8min30 voor een ronde (2,1km). Verleden week zat ik aan 10min40 en was ik kapot na één ronde. Vandaag nog eens gaan lopen en het was al beter. Eerste ronde in 9min en 2e ronde in 9min30. Er moet nog een half minuutje af. Op 2 weken moet de conditie terug goed zijn. Morgen veldrit te Wiekevorst om 11h15. Vanmiddag nog tennissen.
Vanaf einde september ga ik terug trainen op de piste in Wilrijk (dinsdag en/of donderdag).
In de wedstrijd van woensdag te Melsele had ik teveel krachten gebruikt in de eerste 3 rondes waardoor ik vrij snel stikkapot zat. Misschien was het warme weer ook een reden. Als na 3 rondes de goede trein vertrok had ik niets meer over en kon ik enkel nog meespurten voor de 15e plaats. Vandaag moest ik het dus anders aanpakken. In een goed bereidbaar parkoers met 4 vlotte bochten, doch kort parkoers moesten E,E+ en F1 samen vertrekken. We waren met 28 starters. Na 3 rondes vertrekt een vrij grote groep, doch het zijn enkele E-renners welke er na 5 rondes toch nog in slagen om alles terug samen te brengen. In de zesde ronde vertrekt dan Vermeylen met een E-renner (Jan Van Hove?). Een 6 à 7-tal renners gaan in de achtervolging met o.a. Andries, Van Leirberghe, Tas. Even later doet Coppers een enorme inspanning om de kloof alleen te overbruggen. Als Jef De Naeghel aangaat spring ik mee en we geraken tot op 100m van de achtervolgende groep. Doch na 3 rondes knokken geraken we niet dichter en uiteindelijk haalt het peloton ons terug is. De 2 koplopers en de achtervolgers zien we dan niet meer rijden. Met nog vijf rondes te rijden springt Marc Steenberghe weg samen met Ronny Goethals uit het peloton. Jef De Naeghel gaat er achter en als ik zie dat het peloton wederom twijfelt, spring ik ook mee. Waarschijnlijk zitten de meeste toch kapot want met 4 geraken we nu wel weg. We denken dat we om de 10e plaats zullen moeten spurten, doch achteraf blijkt dat er vooraan nog een lekke band is geweest en ook Helmuth Tas is ongelukkig tegen een fietstoerist ten val gekomen. Waarschijnlijk sleutelbeenbreuk en einde seizoen. het bleek een spurt voor de 6e plaats. De spurt verloopt naar wens. Van Steenberghe en Goethals zijn vrij gemakkelijk te pakken .Doch om de snelle De Naeghel nog te verslaan, kom ik 1m te kort. Achteraf blijkt een 7e plaats. Vermeylen wint, en Andries springt nog weg naar een tweede plaats.
Categorie F1: 1.Jozef Vermeylen (Molenbeek-Wersbeek) 2.Karel Andries 3.François Coppers 4.Eddie Van Leirberghe 5.Antoine De Caboter 6.Jozef De Naeghel 7.Kris Van Honsté 8.Ronny Goethals 9.Marc Steenberghe 10.Peter Van Kerckhove 11.Adri Van Loon 12.William Govaert 13.Dirk De Cauwer 14.Jos Lissens 15.Helmuth Tas 16.René Demunter
Categorie E/E+: 1.Jan Van Hove (Berlaar, winnaar cat. E) 2.Tony Baudonck (Eeklo, winnaar cat. E+) 3.Siegfried Van Overberghe (E2) 4.Philippe Lacquet (E3) 5.Marc Van Overmeir (+2) 6.Hans Van Lierde (E4) 7.Alain Goossens (E5) 8.Erwin D'Hondt (E6) 9.Patrick Bekaert (E7) 10.Eric Van Daele (+3) 11.Bjorn De Groote (E8) 12.Alain Verstuyf (E9)
Tweede speciale wedstrijd dit weekend was het kampioenschap van Antwerpen voor Stadspersoneel en Havenarbeiders. Verleden jaar 14 deelnemers, dit jaar 36 deelnemers welke allen tesamen vertrekken te Merksem voor 16 rondekes van 2.5km. Door het hoge deelnemersaantal beslis ik om vooraan te starten. Gelukkig want sommigen trekken de eerste 3 rondes alles op een lint. Het is scharrelen om te volgen. Na 3 rondes zijn een 10-tal man gelost. Twee man rijden aan de leiding en 6 man gaan in de achtervolging. Het peloton rijst nu aan een 39km/u door het bochtrijke parkoers. Het is nu kwestie van krachten sparen en te volgen want de 8 man zijn onpakbaar (sommige AB renners).
in de voorlaatste ronde rijden nog enkele renners weg uit het peloton. In de laatste ronde schuif ik op naar de 3e plaats. Eric De Graef neemt de kop en trekt de spurt aan. Ik ga vlot naar de leiding en slechts één renner gaat me nog voorbij. Een 12e plaats in de daguitslag en 2e plaats bij het stadspersoneel is een mooie uitslag en en geslaagd weekend.
Stad- en Havenarbeiders: 1.Jim Van Loock 2.Patrick Brees 3.Stefan Adriaenssens 4.Thomas Neyt 5.Kris Meerschaert. 6.Luc Van Looveren 7.Peter Wilmssens 8.Gino Verberckmoes 9.Dave Van Roeyen 10.Frank Suys 11.Frank Averens 12.Kris Van Honsté 13.Mario Bolssens 14.Sammy Cappaert 15.Eric Van Steerteghem 16.Patrick Jacobs 17.Filip Govaerts 18.Kevin Genesse 19.Hugo Janssens 20.Wim Van Hooydonck 21.Kevin Van Put 22.Eric De Graef 23.Robby Colman 24.Ringo Van Hende 25.Maarten De Langhe 26.Peter Biewanns 27.Filip Smet 28.Luc Verhoeven 29.Van der Hage Gilbert 30.Kristof Bastiaenssens 31.Luc Mathijssens 32.Yoeri Hoskens 33.Bjorn Baert 34.Patrick Thibaut 35.Mike Lockamper 36.Johnny Willems
Met 31 deelnemers op vrijdag te Evergem, was de spanning toch anders dan in een gewone wedstrijd. Je ziet en voelt dat er velen denken en hopen om Belgisch kampioen te worden. Een 9-tal rondes van 6 km moeten op een mooi parkoers afgelegd worden met als groot favoriet Jos Vermeylen. Ook van de Outré-ploeg wordt verwacht om een tactische wedstrijd naar hun hand te zetten. In de eerste 3 rondes geraakt niemand weg. Het tempo ligt zeer hoog. Telkens Vermeylen aanzet zitten 10 man in zijn wiel. Het zal voor hem niet gemakkelijk worden om weg te geraken. In de 4e ronde sprint Coppers weg met Hunninck er vlak achter. Even later zie ik rechts een mogelijkheid om weg te springen. Ik rijd het gat van 150m in één ruk dicht. We krijgen 3 leiders in het BK. We rijden een ganse ronde op kop maar het peloton haalt ons terug bij, bij de doorkomst van de volgende ronde. Alles terug samen. Met nog 3 rondes te rijden gaat Coppers dit keer alleen weg en hij neemt 20sec. In de voorlaatste ronde krijgt hij vooraan gezelschap van Herman Van Den Borre. In de laatste ronde springen De Backer, Boulard en de herrezen Marc Dhanijns (na een zware val en schouderbreuk terug van de partij) weg en ze proberen nog vooraan de aansluiting te bekomen. Van De Borre ziet het gevaar en springt naar de solo-zege. Coppers wordt nog bijgehaald en Boulard wint de spurt voor Coppers en De Backer. Als later blijkt dat Van Den Borre minder dan 10 wedstrijden heeft meegereden bij de WAOD kan hij volgens het reglement geen Belgisch kampioen worden. De titel gaat dus dit jaar naar Roland Boulard. Ikzelf spurt mee in de massaspurt en eindig op een 20e plaats.
Uitslag: Categorie F1: 1.Herman Van Den Borre (Outer) 2.Roland Boulard (kampioen van België) 3.François Coppers 4.Patrick De Backer 5.Marc Dhanijns 6.Helmuth Tas 7.José Hoebeke 8.Marc Colpaert 9.Jos Lissens 10.Benny Coen 11.Paul Hunninck 12.Karel Andries 13.Dirk De Cauwer 14.Eddy Van Den Abeele 15.Luc Verkinderen 16.Jean-Pierre Pollefliet 17.Eddy Iterbeke 18.Bart Delagrange 19.Eddie Van Leirberghe 20.Kris Van Honsté 21.André Bal 22.Marc Steenberghe 23.Luc Cocquyt 24.Paul Put 25.Robin Van Kerschaver 26.Johan De Smet 27.Jozef Deneef 28.Erik Delys 29.Freddy Cornette 30.Donald De Vlieger
Pas om 14h00 thuis kunnen vertrekken en alzo om 14h52 aangekomen te Gavere om rond 15h00 te starten. Niets belet me om er vanaf de eerste bocht in te vliegen en samen met Peter Van Kerckhove nemen we 100m, doch het peloton laat niet begaan en we worden terug ingelopen. In de tweede ronde vertrekt Francois Coppers. Even later sluiten Van Den Heuvel, De Backer, Jef De Naeghel en Rudy Lammens aan. Op het moment Hunninck en Tas ook wegspringen uit het peloton zit ik in het wiel van Bart Delagrange. Deze versnelt en probeert naar de twee toe te rijden. Ik spring mee en op het moment we op 10m komen, wil ik overnemen. Ineens rijdt Bart me rechts in de gracht. Ik moet alles dichtknijpen en de kans om aan te sluiten is voorbij. Delagrange en ik worden terug opgeslorpt in het peloton. Vooraan krijgen we dus een 7-tal koplopers. Het peloton laat niet begaan en we blijven rondenlang de koplopers in zicht houden. UIteindelijk nemen ze toch een minuut voorsprong. Verschillende keren probeer ik een aanval op te zetten of mee te springen in andere aanvalspogingen. Aanvallend rijden is bijzonder ammussant en mijn lichaam recupeert vrij snel na elke versnelling. In de voorrlaatste ronde versnellen Colpaert en Delys. Cocquyt schuift op en ik spring in het wiel met Verkinderen achter mij. Na een versnelling geraken we met 5 man weg uit het peloton. Even later komen nog Van Leirberghe en Bal aansluiten. Met een man of 8 spurten voor de 8e plaats, daar wil ik wel aan meedoen. Doch ik ben niet de enigste rappe man in dit groepje. Met een 14e plaats ben ik best tevreden als resultaat. D'Haese wint de spurt van het overblijvende peloton. Van Steenberghe rijdt nog lek.
Vooraan spurten de 7 koplopers voor de overwinning op het moment dat de E-renners de F1-renners bijhalen. ze gaan samen naar de meet. Een onoverzichtelijke spurt wordt gewonnen door Coppers, welke zijn 2e overwinning van het seizoen pakt en zijn voorsprong uitbreid van het tussenklassement. Tas en De Backer worden 2 en 3.
Vrijdag Belgisch kampioenschap voor onze reeks te Evergem.
Uitslag: Categorie F1: 1.François Coppers (Lokeren) 2.Helmuth Tas 3.Patrick De Backer 4.Jozef De Naeghel 5.Wim Van Den Heuvel 6.Paul Hunninck 7.Rudy Lammens 8.Erik Delys 9.Marc Colpaert 10.Lucas Van Goedsenhoven 11.Luc Cocquyt 12.Laurent De Vos 13.Luc Verkinderen 14.Kris Van Honsté 15.Eddie Van Leirberghe 16.André Bal 17.Bart Delagrange 18.Guy Dhaese 19.Donald De Vlieger 20.Jean-Pierre Pollefliet 21.Peter Van Kerckhove 22.Ronny Goethals 23.Marc Steenberghe
Vandaag was ik van plan om nog eens voor de aanval te kiezen. Altijd achteraan rijden en dan uiteindelijk een massaspurt afwachten was ik immers een beetje beu aan het worden. Voorts is achteraan rijden ook enorm vermoeiend (optrekken na de bochten). Dus maar eens proberen een aanvallende koers te rijden. De eerste aanvalspoging wordt gecounterd door het ganse peloton. Halverwege de eerste ronde valt Wim Van Den Heuvel aan en hij krijgt een 300m voorsprong. Bij ingaan van de tweede ronde wordt hij terug gegrepen. De tweede ronde wordt er snel gereden. Op het moment het stilvalt, springt Wim Van den Heuvel wederom alleen weg. Links zie ik een gaatje en ik spring er achter. Met 2 rijden we weg van het peloton en nemen ongeveer 20sec voorsprong. Even later komt één man ons vervoegen, het is sneltrein Jos Vermeylen (reeds 16 overwiningen dit jaar). Tegen 46km/u proberen we aan te pikken. Ik zie dat nog een 5-tal man op komst is, doch door het tempo van Vermeylen hebben ze het moeilijk om aan te sluiten. Bij ingaan van de derde ronde vinden ze de aansluiting en we zitten met 8 man voorop. Ik zit in een uiterst select gezelschap en met het kruin van deze categorie omringt : Vermeylen (16 zeges), Tas (7 zeges), Coppers (leider criterium), Hunninck, Van Raemdonck (2 zeges), Van den Heuvel, Borms en ik (1 zege). Echt goed wordt er vooraan niet rondgereden. Toch wordt de voorsprong uitgebreid. Vooral als Vermeylen op kop komt wordt het tempo enorm naar boven getrokken. Achter ons krijgen we 5 achtervolgers welke aanvankelijk op 30sec blijven hangen, maar daarna 1min aan hun broek krijgen. Het peloton volgt daarachter. Vanaf de 4e ronde krijg ik het moeilijk. De 3 weken vakantie in Italië zonder fietstraining zijn nog niet helemaal terug bijgewerkt. Ik moet gaten beginnen laten op mijn voorganger, probeer een beurt over te slagen, kom minder krachtig aan kop en uiteindelijk moet ik de kopgroep laten gaan op het moment Vermeylen nog eens extra doortrekt. Een halve ronde later krijg ik dan gezelschap van de 5 achtervolgers met o.a.: Moens, De Cauwer, Lissens, Bal, Van Leirberghe. Ik kan hun tempo vrij goed aanhouden. Deze mannen rijden wel zeer goed rond en ik begin er terug door te komen en we zetten ons met 6 in een mooie kadans. Met nog enkele rondes te rijden valt Wim Van Den Heuvel vooraan weg. We pikken hem een ronde later terug op. Volgens mij zegt de jury op een gegeven moment nog 3 rondes. Een ronde later, in de aankomstzone, beginnen ze echter van links en rechts in mijn groep te spurten. Blijkbaar werd er meegedeeld dat dit de laatste ronde was. Ik had er niets van gehoord en spurt niet mee. Toch een mooie aanvallende koers en met een 13e plaats ben ik tevreden. Vooraan zijn ze nog met 6 man overgebleven. Het lijkt lange tijd dat Helmut Tas de spurt gaat winnen. Maar ultiem vindt Jos Vermeylen nog een gaatje aan de binnenkant en hij wint met enkele centimers voorsprong.
De uitslag volgt: Categorie F1: 1.Jozef Vermeylen (Molenbeek-Wersbeek) 2.Helmuth Tas 3.Alfons Van Raemdonck 4.Paul Hunninck 5.François Coppers 6.Eddy Borms 7.Wim Van Den Heuvel 8.Dirk De Cauwer 9.Andre Bal 10.Jos Lissens 11.Eddie Van Leirberghe 12.Louis Moens 13.Kris Van Honsté 14.Paul Put 15.Dirk Caeckebeke 16.Guy Dhaese 17.Patrick Plasschaert 18.Peter Van Kerckhove 19.Donald De Vlieger 20.Peter Peleman 21.Marc Steenberghe 22.Robin Van Kerschaver 23.Freddy Cornette
Na een geweldig goede vakantie in Italië, koos ik er voor om de draad terug op te pakken in de wedstrijd te Bazel. Probleem was echter dat ik in Italië 3 weken de fiets niet heb aangeraakt. Doelstelling was dus om vandaag terug wat kilometers te trainen en zolang als mogelijk in het peloton te blijven hangen. Binnen een 2-tal weken moet dan het wedstrijdritme terug in de benen zitten om mee te spelen voor ereplaatsen.
In de eerste van 8 af te leggen rondes krijgen we een aanval van Luc Verkinderen en Wim Van den Heuvel. Op het moment alles terug samenkomt, springt Francois Coppers alleen weg. Even later krijgt hij gezelschap van Antoine de Caboter. Deze 2 rijden haast de ganse wedstrijd in de aanval. In de tweede ronde moeten er reeds enkele renners achteraan lossen. Het wordt een snelle en zware koers te Bazel. De regen maakt ons ook voorzichtig. In de voorgaande wedstrijd zijn er immers vele valpartijen gebeurd.
In de derde ronde krijgen de 2 gezelschap van een achtervolgend trio : Wim Van Den Heuvel, Luc Verkinderen en Verberckmoes. De vijf rijden enkele honderden meters voor het peloton, waar iedereen naar Vermeylen kijkt om de leiders terug te nemen. Ikzelf krijg het in deze derde ronde verschrikkelijk moeilijk. Drie weken zonder training betekenen in deze sport toch een duidelijke terugval van je mogelijkheden. Als Vermeylen op de klim, wind op kop, nog eens aanzet moet ik het peloton laten gaan.
Even later word ik opgevist door de achtervolgende E-renners welke nog volledig samen rijden. Raar maar waar, kan ik dit tempo nog de ganse wedstrijd volhouden en kan ik alzo toch nog mijn kilometers trainen in wedstrijdvorm. Ik zie af als nooit te voor om toch maar te blijven aanklampen. Met nog 2 rondes te rijden moet ik op de stijgende aankomstzone dit peloton laten rijden, maar even verder zie ik dat ze terug stilvallen en ik kan het toch nog opbrengen om er terug naar toe te springen. Aanklampen en afzien.
Bij de E-renners springt Wim De Waal alleen weg en rijdt naar zijn zoveelste overwinning.
Bij F1 renners krijgen we een spannende strijd tussen de 5 koplopers en 5 achtervolgers. Bij het ingaan van de laatste bocht is het gat slechts 80m, maar de koplopers houden stand. De Caboter wint voor Coppers en Van Den Heuvel.
Ikzelf wordt 13e geklasseerd. Uitslag: Categorie F1: 1.Antoine De Caboter (Grimbrergen) 2.François Coppers 3.Wim Van Den Heuvel 4.Luc Verkinderen 5.Gilbert Verberckmoes 6.Jozef Vermeylen 7.Alfons Van Raemdonck 8.Rudy Lammens 9.Paul Hunninck 10.José Hoebeke 11.Jos Lievens 12.Bart Delagrange 13.Kris Van Honsté 14.Patrick De Backer 15.Peter Peleman 16.André Bal 17.Eddy De Co
Ik heb me zeer goed geammuseerd te Ertvelde. Eerst een rechtzetting : de Belgisch kampioen E+ is niet Marc Vervondel maar Florent De Leesnijder. Dit had ik enkele weken geleden verkeerd genoteerd. Men maakte me er vandaag op attent. Dit is leuk want het betekent dat er nog steeds velen (en blijkbaar ook van andere reeksen) deze verslagen lezen. De koers te Ertvelde verliep op een zeer mooi parkoers. Met een 27-tal renners vertrokken we in zeer warme weersomstandigheden. In de tweede ronde komt er een aanval van Vermeylen samen met Lieven Lancriet en Helmut Tas. Ze nemen al snel een serieuze voorsprong. Francois Coppers gaat er alleen achter en ook Ronny Goethals probeert achter Coppers te gaan. Ze geraken echter niet meer vooraan. Ikzelf rij de eerste 2 rondes vrij ver achteraan. Misschien is dit niet echt de goede tactiek, maar ik probeer in het begin van elke wedstrijd niet teveel kruit te verschieten. Op een gegeven moment zijn er echter 3 renners (ik denk dat ze voor het eerst bij ons meededen) welke een gat moeten laten van 30m. Ik had het direct gezien, maar wachtte toch even af of iemand anders het zou dichtrijden. Als het gat 40m is beslis ik toch om zelf het in een keer dicht te rijden. De drie nieuwkomers liggen eraf, maar ik heb wel een overbodige inspanning gedaan. Misschien beter toch niet helemaal achteraan starten in het vervolg.
Vanaf de vierde (van de acht) af te leggen rondes schuif ik op naar voor. Ik had me voorgenomen om vandaag voor de aanval te kiezen. Volgende week vertrek ik op vakantie en in een massaspurt ga ik vandaag geen risico's nemen. Ik heb weinig zin om met een sleutelbeenbreuk of andere kwetsuren op verlof te vertrekken. Dus aanvallen en geen massaspurt was mijn motto van vandaag.
Met nog drie rondes te rijden spring ik alleen in de aanval net voor de aankomstzone. De speaker roept : "opgepast, opgepast (dat roept hij altijd) en een aanval met nog 3 rondes. Kris nog 3 rondes". Dus blijkbaar kent de speaker (André) mij ook al. Het geeft wel een kick om alleen door de aankomstzone te rijden, vooral omdat er vandaag vrij veel volk langs de kant stond. Maar voor de kick rij je natuurlijk niet, gelukkig krijg ik vrij snel steun. Uiteindelijk rijden we een halve ronde voor het peloton uit met Coppers en Jos Lissens. maar met het stuk wind op kop, komt het peloton ons terug inlopen. De 3 leiders Vermeylen, Lancriet en Tas zien we soms in de verte nog rijden, maar we gaan ervan uit dat ze buiten schot zijn. Even later gaat Coppers terug in de aanval. Dit keer met Louis Moens en Marc Steenberghe. Deze 3 nemen een 20sec op het peloton. Ronny Goethals gaat er alleen achter maar blijft op 100m hangen. In het peloton wordt nu getwijfeld. En met nog 2 rondes te rijden gaat Eddy Van Leirberghe in de aanval aan de linkerkant van de weg. Ik spring onmiddellijk mee in zijn wiel en het peloton laat ons rijden. Blijkbaar gebeurt er toch wat afstoppingswerk voor ons, want we nemen al snel 200m en we rapen Goethals op. Met ons drie draaien we goed samen. We kunnen de voorsprong op het peloton uitbreiden. De drie voor ons halen we meter voor meter in. Het is uiteraard alles geven. In een ontsnapping of achtervolging rijden moet ongeveer het zwaarste gedeelte zijn van de wielersport. Alles geven, niet achterom kijken, nooit een beurt overslaan, niet uitrusten en hopen dat het peloton niet terugkomt. We komen om 100m van het groepje met Coppers, terwijl het peloton een 250m achter ons zich nog niet gewonnen geeft.
Ik blijf alles geven. Zoals gezegd heb ik immers vandaag geen behoefte aan een pelotonspurt. We vinden de aansluiting bij de 3 voor ons en het is al snel duidelijk dat het beste eraf is bij deze drie. Bij ingaan van de laatste ronde beslis ik om een volle ronde mij leeg te rijden, met de bedoeling dit groepje voorop te houden. Pas de laatste kilometer moeten dan voldoende zijn om even terug op adem te komen en te spurten voor de 4e tot 9e plaats. Bij ingaan van de laatste kilometer, komt het peloton terug op een 200m van ons, maar ze komen te laat.
Ik zit in tweede positie, maar dat is niet goed, want ik weet wie de snelle mannen zijn van ons groepje. Ik laat me afzakken en moet het wiel hebben van de juiste man. Met nog 250m gaat Coppers aan, Steenberghe volgt. Ikzelf ga nog goed mee en ga voorbij Moens, Van Leirberghe en Goethals. Coppers wint de spurt voor de 4e plaats. Ik probeer nog aan te dringen voor de 5e plaats, maar ik kom enkele meters te kort. Met een zesde plaats kan ik terugblikken op een zeer goede en aanvallende wedstrijd. Spijtig dat slechts de eerste vijf maandag in de krant zullen staan.
De wedstijd wordt gewonnen door Helmut Tas.
Categorie F1: 1.Helmuth Tas (Sijsele) 2.Jozef Vermeylen 3.Lieven Lanckriet 4.François Coppers 5.Marc Steenberghe 6.Kris Van Honsté 7.Louis Moens 8.Eddie Van Leirberghe 9.Ronny Goethals 10.Marc Colpaert 11.Dirk Caeckebeke 12.Gilbert Van Heule 13.Jos Lissens 14.Eddy Iterbeke 15.Chris Geerts 16.Jean-Pierre Pollefliet 17.Luc Verkinderen 18.Adriaan Van Ginderdeuren 19.Laurent De Vos 20.Luc Cocquyt 21.Freddy Cornette 22.Bart Delagrange 23.Jan De Smet 24.Gerrit De Vriese
Na de welverdiende vakantie in Italië pikken we de draad terug op.
Na een ritje van 60km van thuis uit, bleek ons voor de eerste keer dit jaar geen vrij vlak parkoers voorgeschoteld te worden. Vermits het parkoers ook los door de hoofdstraat van Merelbeke gaat, eist de politie dat alle groepen samen rijden. Dus F1, E en E+ starten samen en we zijn alzo met een man of 60 à 80.
Zowel voor de wedstrijd als na de wedstrijd zijn er wederom mensen welke me aanspreken en blijkt dat ze mijn wedstrijdverslagen nog altijd aandachtig lezen, het nog steeds leuk vinden en hopen dat ik het verder zet. Begin juli ga ik wel 3 weken naar Italië, dus ze zullen het dan wel even moeten missen.
Om een onduidelijke reden moeten de twee eerste rondes in groep afgelegd worden. Waarschijnlijk wil de politie en de wedstrijdjury niet dat een groep teveel voorsprong bij elkaar fiets en het peloton al te snel uit elkaar valt. Het is in mijn voordeel want de eerste 2 rondes voelden de benen niet al te goed aan. In de derde ronde krijgen we een eerste aanvalspoging van 2 renners met o.a. Fillemond Delgouffe. Ze nemen ongeveer 20sec voorsprong, maar bij ingaan van de klim naar de aankomstzone worden ze terug ingelopen. Ik probeer telkens voor de klim reeds op te schuiven, zodanig ik op de klim niet al te veel krachten moet verspelen om bij te blijven. Ik had verwacht dat op dit stuk het peloton zou uit elkaar vallen, maar blijkbaar is het opschuiven niet echt nodig want het peloton blijft op deze klim telkens samen.
Met nog 4 rondes te rijden springen op de grote baan een 6-tal renners weg met o.a. Francois Coppers en Belgisch kampioen bij de E-renners Marc Vervondel. Even later springen een 7-tal renners in de achtervolging met o.a. Luc Verkinderen. Luc is trouwens de voorzitter van de wielerclub "Morel-Vandeputte" welke volgend weekend een ganse wielerdag organiseert voor aspiranten en miniemen in Eke. Ik rij vooraan de groep, heb de mogelijkheid om mee te springen, maar waarschijnlijk zal ik dan mijn motor opblazen. Het tempo ligt immers al heel de koers aan de hoge kant. Dus ik blijf zitten in het peloton. De 6 worden bijgebeend door de 7 achtervolgers en 13 renners rijden een voorsprong van 30sec bijeen.
Met nog drie rondes te gaan zit ik in 6e positie van het peloton en op dat moment zet Reyniers zich aan kop van het peloton. Het tempo gaat verschroeiend naar boven en deze E-renner slaagt erin om de ganse ronde alleen aan de kop van het peloton te rijden en brengt het ganse peloton terug bij de koplopers. Waarschijnlijk moet hier toch één of ander ploegenspel mee gemoeid zijn, maar ik heb er geen idee van. Sinds ik vooraan de groep rijdt, draaien de benen zeer soepel rond en ik begin in een goede finish te geloven.
Met nog 2 rondes te rijden, krijg ik dan de klop van de hamer. Ik kan een gat niet zelf dichtrijden en de renners achter mij suisen me voorbij. Gelukkig zat ik helemaal vooraan en tegen dat 50 man mij gepasseerd is, ben ik terug op adem. Sommige vrienden (blijkbaar begin ik er toch vele te hebben in het peloton) porren me aan om toch aan te klampen. Het geeft me terug moed en ik slaag erin om in het wiel van het nummer 200 terug aan te klampen. Het tempo blijft hoog en deze man geeft me tips om bij te blijven: steeds soeplesse draaien, buitenkant bocht nemen , optrekken, drinken, nog drinken, kleiner trappen. Ik vraag zijn naam (Marc), toch wel sympathiek. Later blijkt dat hij mijn naam ook kent, dus waarschijnlijk van deze website. Ik slaag erin om in zijn wiel de rest van de koers uit te rijden in het peloton. Iets wat me bij de E's nog niet echt gelukt was tot op heden.
In de laatste klim naar de aankomst, hang ik aan het rekkertje als allerlaatste van het peloton. Met nog 2km te rijden, laten verschillende renners het peloton rijden en ik moet steeds doorschuiven om de staart van het peloton te kunnen vasthouden. Opeens valt het dan eindelijk even stil maar op dat moment heb ik al beslist om vandaag met een groep van 50 man NIET mee te spurten. Te grote kans op valpartijen en nu nog opschuiven is bijna onmogelijk. Het blijkt mijn geluk te zijn, want met nog 300m te rijden kletsen ze halverwege het peloton tegen de grond. Coppers, Delgouffe, Dhanijns en nog enkele andere gaan tegen de grond. Ik heb geen idee wat er gebeurd is. Ik steek nog een man of 10 voorbij en probeer na de finish de vriendin van Fillemond Delgouffe gerust te stellen. Het is toch afwachten wie er erg aan toe is en hoe erg de letstels zijn voor deze ongelukkigen. Ik wens ze in ieder geval een spoedig herstel. Door alle tumult vergeet ik bijna nog de uitslag te gaan afhalen. Blijkt dat ik nog heel wat renners de laatste 200m ben voorbij gegaan en eindig op een 9e plaats.
Ik ben toch blij dat ik niet heb meegespurt. Als ik meespurt zorg ik ervoor dat ik bij de eerste 5 renners zit bij aanvang van de spurt en nog liever spring ik de laatste kilometer weg om alzo de massaspurt te vermijden en de kans op een overwinning is dan ook nog steeds aanwezig als ge het kunt volhouden tot aan de meet. Meespurten rond de 20e positie is levensgevaarlijk en je hebt het lot niet in eigen handen. Vooraan wordt er uitgeweken naar links of rechts en halverwege kletsen ze tegen de vlakte. Het is het grote nadeel van deze mooie hobby.
De uitslag :
Categorie F1: 1.Jozef Vermeylen (Molenbeek-Wersbeek) 2.Dirk Caeckebeke 3.Helmuth Tas 4.José Hoebeke 5.Eddie Van Leirberghe 6.Erik Delys 7.Luc Verkinderen 8.Benny Coen 9.Kris Van Honsté 10.Kurt Wille 11.Peter Viette 12.Jozef De Naeghel 13.Marc Steenberghe 14.Rudy Lammens 15.Eddy Iterbeke 16.Dirk De Cauwer 17.Bart Delagrange 18.Marc Colpaert 19.Noël Verzele 20.Peter Van Kerckhove 21.Guy Dhaese 22.François Coppers 23.Lieven Lanckriet. Categorie E/E+: 1.Jo Scholten (Echt, Ned, winnaar cat. E) 2.Ronald De Scheemaeker (E2) 3.Florent De Leersnyder (Oostrozebeke, winnaar cat. E+) 4.Jo Montforts (E3) 5.Peter De Ghein (E4) 6.Tony Baudonck (+2) 7.Rudy Taelman (+3) 8.Hilair Heye (E5) 9.Wim De Coninck (E6) 10.Johan Ver Eecke (E7) 11.Siegfried Van Overberghe (E8) 12.Koen Oliebos (E9) 13.Steven De Ruyver (E10) 14.Emiel Slock (+4) 15.Wim Van Hoorebeke (E11) 16.Erwin D'Hondt (E12) 17.Geert De Saedeleer (E13) 18.Marc Van Overmeir (+5) 19.Joeri De Cock (E14) 20.Paul Van Cleemput (E15) 21.Frederik Blervacq (E16) 22.Mario Geirnaert (E17) 23.Marc Couckuyt (E18) 24.Philippe Temmerman (E19) 25.Patrick Van Peteghem (E20) 26.Eric Van Pottelberg (E21) 27.Alain Goossens (E22) 28.Philemond Delgouffe (+6) 29.Marc Landerie (E23) 30.Patrick Bekaert (E24)
Wegens tennis-interclub op zaterdag en wegens examens van Luca heb ik dit weekend niet kunnen meekoersen, doch op maandag te Beveren om 18h00 was ik wel van de partij. Heel wat jongens van de zaalvoetbal wonen aan deze kant en vormden mijn supportersclub. Ook mijn vader had ik nog eens meegenomen en had zich zeer goed geamusseerd. Hij is altijd fier op zijn zoon, ongeacht in welke sport.
Met uitzonderlijk veel startende renners in de F1-reeks was het een zeer gesloten tactische koers. Tientallen aanvalspogingen kunnen genoteerd worden, maar geen enkele kreeg meer dan 100m voorsprong bij elkaar. Ik had ook de indruk dat er 2 à 3 ploegen de boel aan het dichthouden waren, maar ik zat met dit koersverloop niets mee in. Ik denk dat ik één van de soepelste wedstrijden heb kunnen rijden en ben nooit in het rood moeten gaan en heb me steeds goed vooraan kunnen positioneren. 2 of 3 keer meegesprongen, maar zoals gezegd het peloton liet niet begaan.
Ook ben ik de laatste weken meer en meer aan het trainen om kleiner te trappen, waardoor ik soepeler en minder krachten verspeel tijdens de wedstrijd. Dit begint al beter en beter te gaan. Enkel na de bochten schakel ik nog groter om op te trekken, nadien zo snel als mogelijk terug kleiner.
Met nog 2 rondes te gaan is het nu zaak om mij vooraan te kunnen handhaven. Bij het ingaan van de laatste ronde (7km) heb ik de ganse koers nog geen trap teveel gegeven. Ik voel me nog zeer fris. De Outré-ploeg neemt de kop van de wedstrijd en wil blijkbaar een treintje vormen voor de snelle Dirk Caeckebeke. Ikzelf zit in ideale 5e positie. Met nog 3km te gaan krijgen we ineens van achteruit een aanvalspoging van een andere Outré-renner, Ik denk Helmut Tas. De 3 Outré-renners welke vooraan rijden, zwalpen nu breed over de weg proberen ervoor te zorgen dat er niemand door kan, maar het is Jef De Naeghel welke een gaatje vindt, en het peloton op sleeptouw neemt en met nog 1km te gaan komt alles terug samen. Bij het ingaan van de laatste bocht vormt zich terug een Outré-treintje, ikzelf zit in 7e positie. Massaspurt is komende. Met nog 200m te gaan ga ik links alle voorgangers voorbij en neem de kop van het spurtende peloton. Even denk ik dat een tweede overwinning dit seizoen tot de mogelijkheden behoort, doch links van mij komt een man of 10 mij nog voorbij gevlogen. Het is nu kwestie van niet ten val te komen en proberen heelhuids over de streep te geraken. Ik blijf alles geven en wordt uiteindelijk 14e, waarmee mijn supporters blijkbaar zeer tevreden zijn. Ook ik ben best tevreden.
Ik denk dat de spurt gewonnen wordt door Jozef De Neef voor Alfons Van Raemdonck, Francois Coppers en Helmut Tas. Peter Van Kerckhove wordt knap 5e. Juiste uitslag volgt morgen.
15min na onze koers starten de AB's en de CD's. Ik besluit om nog een beetje bij te trainen en rij nog een 15km mee achteraan het peloton van de CD's. Het ging al een stuk beter als verleden week. Toch denk ik dat ik volgend jaar de overstap naar de C/D zal kunnen maken en daarom zal ik dit jaar nog proberen om meer en meer koersen eens met de C/D mee te rijden.
Vandaag op mijn verjaardag gaan koersen in Lochristi/Hijfte. Vermits de F1 starten rond 15h30 kan ik nooit op tijd aldaar aan de start geraken. Dus maar eens meerijden met een hogere categorie C/D om 17h15. Gelukkig geen file aan de Kennedytunnel en tijdig aanwezig. Enigste probleem was dat het rond 16h00 heftig is beginnen regenen en ik toch twijfel of het wel verantwoord is om in de regen te gaan koersen. Het risico op valpartijen is dan ook enorm groot. Toch maar beslist om te starten met de bedoeling achteraan het peloton zo lang als mogelijk stand te houden zonder enige risico's in de bochten te nemen.
De eerste ronde ging vrij goed. Groot verschil met onze F1 is dat er nu constant tegen 46km/u wordt gevlamd zonder dat het peloton één keer stilvalt. In de tweede ronde moet ik al enkele keren alles uit de kas rijden om bij te blijven. Het peloton gaat immers behoedzaam door de scherpe bochten waardoor de achterste renners van het peloton vanuit stilstand (25km/u) moeten optrekken naar 46km/u en dit dan nog enkele kilometers volhouden tot aan de volgende bocht waar het dan weer even stilvalt. Vanaf de 2e ronde beginnen er vooraan dan ook de betere weg te springen met als gevolg dat er van voor enorm hard wordt doorgetrokken. Het zou beter zijn als er enkele weggeraken en het peloton een beetje zou stilvallen, maar dat is me niet gegund.
In de derde ronde hang ik er nog steeds aan, maar het is pompen en verzuipen (in de regen) tegelijkertijd. Bij het begin van de vierde ronde moet ik het peloton laten gaan. 3 rondes tegen 46km/u, al een prestatie op zich maar ik had toch beter verwacht. Het is echter duidelijk C/D (en A/B) is een serieues verschil met onze F1-koersen. In de F1-koersen valt het na enkele kilometers beuken wel steeds terug stil, bij de C/D valt het nooit stil.
Ik rij de koers nog verder in de achtervolgende A/B groep en enkele rondes later pik ik terug aan bij de C/D, welke me gedubbeld hebben, kwestie van nog wat te trainen. Ik slaag erin om hier toch nog de koers uit te rijden en wordt als 36 van de 43 C/D's geklasseerd.
Toch maar beter bij de F1 het seizoen blijven rijden, denk ik dan achteraf. Anderzijds zou ik wel graag dat C/D-tempo gewoon willen worden. Ik besef dat het een kwestie van koersen is op dit niveau. Er is immers geen enkele training waar je dit kunt oefenen om tegen 46km/u verschillende kilometers te rijden en vol te houden. Als ik me 4 à 5 koersen er zou op toeleggen, ik zou het aan moeten kunnen, maar ja dan eindig je elke koers rond de 30e plaats en heb je er ook niet echt plezier meer in.
Na enkele afwezigheden wegens een weekendje vakantie naar Parijs, kon ik vandaag terug koersen te Beveren. Een nieuwe organisatie en dus een nieuw parkoers waar enkel maar goede zaken over te vertellen zijn. Het was een zeer lange ronde, dus voor de talrijke toeschouwers moet het wel telkens lang wachten geweest zijn op een nieuwe doorkomst van hun idolen.
Wegens een vrij beperkte opkomst van F1, E en E+ besloot de wedstrijdjury om alles in één koers te laten verlopen. Dit heeft toch wel zijn invloed op de koers, maar het is leuk om eens met anderen te koersen in een groter peloton. De vorige keer dat F1 moest samenrijden met een andere categorie, nml in Dendermonde/Appels, had ik gewonnen en dus de moed was zeker aanwezig. Nadeel is echter dat het tempo veel hoger ligt dan dat wij gewoon zijn.
Na de eerste halve ronde nemen de E's direct de koers in handen en het peloton gaat kilometers op één lint. Ik hang ergens halverwege en voel nu al het verschil met F1-koersen waar na een kilometer doortrekken het steeds wel stilvalt. Vandaag valt het nooit stil, had ik al vrij snel begrepen.
In een scherpe bocht naar rechts, is er haast een aanrijding halverwege het peloton waardoor Emiel Slock bijna zijn evenwicht verliest. Als bij wonder kan hij op zijn fiets recht blijven. Gevolg is dat er serieus wordt geremd en de eerste 20 man zijn al een serieus stuk voor op de rest van de groep. Samen met Fillemond Delgouffe besluit ik direct om het gat dicht te rijden en we kunnen vooraan nog terug aansluiten. Slechts één renner doet het ons enkele minuten later na. Het tempo ligt vooraan enorm hoog en duidelijk is dat er sommige weg willen maar niet weg geraken. Voor mij zou het beter zijn dat er een man of 4 wegspringt en de kopgroep wat tot rust komt want ik zit al 10km volle bak aan 44km/u. Komt er nog eens bij dat ik in laatste positie zit van deze kopgroep en ik voortdurend krachten verspeel door telkens na elke bocht op te trekken tot 48km/u. In principe kan ik dit niet volhouden, maar blijkbaar willen de benen wel mee.
In de tweede ronde hebben we al meer dan een minuut voorsprong op de achtervolgers. In het stuk wind mee blijft onze kopgroep op één lint met vooraan enkele mannen welke probleemloos de 50km/u grens aan het bereiken zijn. Verdorie, dit gaat sneller dan gehoopt en dat ik gewent ben. De eerste renners moeten vooraan loslaten. Zelfs de sterke Eddie Van Leirberghe moet er vooraan af. Gelukkig had ik het gezien en net op tijd hem voorbij gereden zodanig dat ik, nog steeds als laatste, kan aanpikken bij mijn voorganger,welke ook al ligt te zwoegen. Er zijn een 9-tal F1 renners mee vooraan met o.a. Delgouffe, Coppers, Van Raemdonck, Vermeylen, Lissens en de zwoegende Van Honsté. Ook een dame (Kim Saenen) rijdt blijkbaar zonder veel problemen mee vooraan.
Op het einde van de tweede ronde is ook mijn pijp uit aan het gaan. Na nog 3 keer alles te hebben gegeven en nog 3 keer te zijn teruggekomen, is de volgende tempoversnelling er voor mij teveel aan. Kilometers aan een stuk tussen de 42km/u en 45km/u rijden is toch nog iets wat ik zal moeten trainen. De enigste en beste training voor dit is uiteraard wedstrijden koersen. In de derde ronde word ik opgevist door het achterblijvende peloton. Ik denk dat het verschil ongeveer 1min30 à 2min geweest moest zijn. Gelukkig rijden ze hier aan een tempo welke ik aankan en ik kan alzo terug op adem komen.
Vooraan is er dan eindelijk een trio dat zich kan afscheiden. Het zijn de E's Wim De Waal en Reniers samen met de F1 Jozef Vermeylen. De kopgroep blijft echter jagen op het trio en ons peloton ziet de kopgroep nooit meer terug. In de 6e ronde van de 8 af te leggen rondes krijgen we te horen dat we de laatste ronde mogen ingaan. Ik besluit om in deze laatste ronde geen kopwerk meer te doen en mij te concentreren op de nog overgebleven F1's in mijn groep nml. Eddie Van Leirberghe en William Govaert. Bij het ingaan van de laatste bocht zit ik in het wiel van Van Leirberghe, terwijl Govaert ons groepje heeft moeten lossen. Van Leirberghe zet aan, maar ik ga er gemakkelijk naast. Ik wacht tot de laatste 100m en ga er vrij vlot over. Een leuk spurtje, welke me in totaal een 9e plaats oplevert.
Vooraan wint Reniers de spurt voor Vermeylen en Wim De Waal. De 7 overgebleven van de F1 spurten nu voor de 2e plaats in onze categorie. Fons Van Raemdonck wint deze spurt.
Categorie E/E+: 1.Tony Reniers (Kuringen, winnaar cat. E) 2.Wim De Waal (E2) 3.Jo Montforts (E3) 4.Peter De Ghein (E4) 5.Johan Ver Eecke (E5) 6.Tom Dossche (E6) 7.Patrick Buyens (E7) 8.Joseph Claessens (E8) 9.Guy Van Severen (winnaar cat. E+) 10.Rudy Taelman (+2) 11.Jan L'hoëst (E9) 12.Eric De Wilde (+3) 13.Erwin D'Hondt (E10) 14.Eric Van Daele (+4) 15.Rudi Van Steelandt (+5) 16.Willy De Sutter (E11) 17.Etienne Van de Velde (E12) 18.Marc Van Overmeir (+6) 19.Leo Mares (E13) 20.Emiel Slock (+7) 21.Frederik Blervacq (E14) 22.Tom Persyn (E15) 23.Emmanuël De Loor (E16) Categorie F1: 1.Jozef Vermeylen (Molenbeek-Wersbeek) 2.Alfons Van Raemdonck 3.John Heyndrickx 4.François Coppers 5.Jos Lissens 6.Philemond Delgouffe 7.Marc Dams 8.Kim Saenen 9.Kris Van Honsté 10.Eddie Van Leirberghe 11.William Govaert 12.Dirk Caeckebeke
Het is me gelukt, de video staat op Youtube:
Het lijkt me te lukken om een video van de cross te zetten op You tube.
Ik heb me zeer goed geammuseerd te Ertvelde.
