Ondertussen werden reeds 5 crosswedstrijden meegereden met volgende resultaten : 5/9/2010 : Kessel : 26e plaats (van de 30) 12/9/2010 : Wiekevorst : 25e plaats van de 31 18/09 : Knesselare : 23e plaats van de 26 19/09 : Koningshooikt : 25e van de 29 25/09 : Stabroek : 17e van de 22.
Tussen alle tennistornooien door, toch nog eens een wedstrijd meegereden. Dit keer te Hamme. Vermits mijn zoon 's morgens nog moest voetballen, was de kans groot dat ik nooit om 14h30 in Hamme zou geraken, dus was ik van plan om eens bij de CD's mee te rijden.
Eens aangekomen, kon ik mij het parkoers terug herinneren. Het is een criterium met een omloop van ongeveer 2km per ronde, met slechts enkele bochten, dit is in mijn voordeel. Even nog discussie of de CD's nu samen met de A's moeten vertrekken, doch de Cd's mogen apart starten. De eerste 5 à 6 rondes gaat het verrassend goed. Het moet ongeveer 2 weken geleden zijn dat ik nog eens op mijn fiets heb gezeten en ik kan het tempo van de CD's volgen, da's al een prestatie op zich. Na 20minuten beginnen echter de eerste serieuze aanvalspogingen en het gevolg is dat er constant versneld moet worden. Op een gegeven moment rijden een 5-tal renners weg (met o.a. Peter Ballet, Walter De Veerman en Luc VDBergh). Het peleton scheurt in 3 stukken. De eerste renners moeten lossen, ikzelf kan nog net bij 2 C's als laatste aansluiten. Het is nu alles geven. De 2 C's rijden een volledige ronde alles uit de bak. Ik sleep mee en na 2 rondes achtervolgen krijgen ze het gat terug dicht. Ook de 5 koplopers zie ik terug rijden. Alles is dus blijkbaar terug samen en ik hang er wonderwel nog steeds bij.
2 rondes later blijkt echter deze inspanning er voor mij teveel aan geweest te zijn. Bij een volgende aanvalsgolf moet ik er onherroepelijk af. Mijn koers is echter nog niet gedaan. Ik blijf voort rijden want even nadien komen de A's mij voorbij snellen. Ik probeer aan te pikken. Na enkele rondes alles geven, begin ik dit egale tempo wel onder de knie te krijgen. In laatste positie tegen 43km/u toerkes rond rijden blijkt me beter te liggen dan de 10- tallen demarages van enkele minuten geleden.
Na 40 minuten koers blijken de AB's terug bij de CD's te komen. Vooraan zijn er een man of 7 van door gegaan, maar ik kan me achteraan het peleton ABCD's handhaven. Na één uur wedstrijd hebben we iets meer dan 42 km afgelegd. Het is nu nog 10 rondes tot de finish. Ik begin af te tellen. Elke ronde voel ik dat ik elk moment zal moeten loslaten. Ik besef echter dat de koers binnen 15 à 20min gedaan is en telkens vind ik de moed om aan te klampen. Stilvallen voor de bochten aan 30km/u en optrekken tot 50 km/u om alzo terug als laatste te kunnen aansluiten. Het is moordend.
Uiteindelijk slaag ik in mijn opzet. Ik rij de koers uit. Sprinten zit er echt niet meer in. Ik ben vrij diep moeten gaan om uit te rijden. Morgen eens in de krant kijken want ik eindig 5's bij de D's.
Dinsdag koers te Beveren, daar ga ik eens iets proberen. Onderaan rij ik in het geel met blauwe helm, blijkbaar toch niet de gans koers als laatste gereden (geleden).
T' is een beetje stil rond mijn blog-site. Verleden maandag nog meegereden in Bazel en aldaar 12e geeindigd, doch mijn gedachten zijn meer bij het tennis. Ik heb deze week een tornooi meegespeeld in Duffel en aldaar halve finale verloren (6/3 en 7/6). In St. Amands op het tornooi van Savanti bereikte ik wel de finale en kon deze ook naar mijn hand zetten. Finale gewonnen meet 6/2 6/1 tegen B-2/6. Halve finale was 6/3 6/2 en de kwart was 6/3 6/1. Dus tornooiwinst (het was een jaar of 4 geleden). Ik schuif op naar de 5e plaats in Antwerpen en probeer nog bij de top 4 te geraken om alzo de masters-eindronde nog mee te kunnen spelen in september.
Toch nog 2 koersen meegereden in juni. Zaterdag te Lochristi en maandag te Gavere. Te Lochristi was er een vrij nieuw parkoers uitgetekend. Een bochtrijk einde en dan 3 grote rechte stukken waar de snelheid naar boven zou gaan. We krijgen in het begin enkele aanvalspogingen van Jef de Naeghel. Na een diretal rondes gaat dan een vrij onbekende enkeling in de aanval. het blijkt de Nederlander Jo Scholten te zijn. We zien hem constant rijden met een 300m voorsprong, doch 3 rondes later rijdt hij nog steeds alleen aan de leiding. In het peleton wordt het tempo onderhouden, maar ik heb de indruk dat niemand zich zorgen maakt.
Met nog 3 rondes te rijden gaat Jos Vergult in de aanval. Wederom laat het peleton begaan. Ik acht het moment gekomen en ga er alleen achter. Met ons 2 nemen we al snel een 300m voorsprong, de koploper zien we niet meer rijden. We draaien enkele keren goed rond, doch het peleton komt ons terug halen. Bij het ingaan van de laatste ronde zien we de koploper ineens wederom een 250m voor ons uitrijden. Boulard pakt zijn verantwoordelijkheid en trekt aan de kop van het peleton. Met nog 4km te gaan komen dan ineens de E's van achter ons aansluiten. Dit is echt een ramp, het wordt een massaspurt voor de 2e plaats met een man of 50. Da's te gevaarlijk en ik besluit niet mee te spurten, vooral omdat ik volgende week op vakantie vertrek. De Nederlander wint en ik rij rond een 14e plaats over de meet. Ondanks dat ik de laatste 3 weken niet heb gefietst, bleek de conditie toch nog geod te zijn.
Maandagmiddag had ik echt veel zin om toch aan de start te komen van Gavere, nabij Oudenaarde, vooral omdat het parkoers aldaar wat naar boven gaat en het eens iets anders is dan al dat vlakke rondjes rijden. Eens aangekomen bleek het parkoers gewijzigd en er waren nu elke ronde een 2-tal straten welke naar boven gaan. Het zou een zware koers worden, vooral omdat 4 categoriën samen moeten starten en samen één koers vormen. E, E+, F1 en F2. Het tempo zou zeer hoog liggen. Ik had te weinig tijd om het parkoers te verkennen, gelukkig moeten de eerste 2 van de 11 rondes achter een wagen gereden worden. Bij het ingaan van de derde ronde gaat het tempo de hoogte in en het zou nooit meer stilvallen.
In de zesde ronde ben ik al wat opgschoven naar het midden van het peleton. Op dat moment wordt er op de helling vooraan nog maar eens serieus doorgetrokken. De eerste renners moeten hun schakeltje laten schieten en het peleton valt in verschillende scheuren. Ik voel me echter goed in het stijgende werk en schuif in het zog van enkele anderen steeds naar voor en ga er dit stuk zeker een man of 15 voorbij. In de afdaling wordt er enorm hard doorgetrokken. Een rustmoment is ons niet gegund. Ik denk dat in deze ronde er een pak renners gelost moeten geweest zijn. Helmuth Tas heeft me echter geleerd dat ik niet constant achteruit mag kijken, dus ik heb geen idee wie er allemaal gelost is.
Bij het ingaan van de laatste ronde schuif ik nogmaals op naar de top 20. Ik heb de indruk dat de anderen het moeilijk hebben. Ikzelf ga nog steeds zeer vlot naar boven. Ik besluit echter mijn krachten te sparen voor de spurt. Met nog 5 km. te gaan komen dan de eerste echte aanvalspogingen van de dag. Tony Reyniers probeert het bij het ingaan van de laatste ronde, maar heeft geen succes. Jozef de Neef gaat aan met nog 3km te gaan. Hilair Heye gaat erachter. Helmuth Tas twijfelt en wacht net iets te lang. De sterke Jef Deneef houdt stand tot aan de finish. Ikzelf spurt ronde de 12e plaats in totaal en 9e bij de F1. Ik vond het een leerrijke koers. Misschien heb ik toch ook wat klimtalent. Het was vandaag echt eens iets anders : grote groep, alles blijft te samen, hoog tempo, bergop.
De laatste weken terug aan het tennistornooien spelen en iets minder aan het fietsen. Met een halve finale op het tornooi van TC Brandt (verlies van B-4/6 Marc Bogaerts met 6/4 en 6/4) en ook verleden week een halve finale te Willebroek heb ik wederom de smaak te pakken. Na een vlekkeloze kwartfinale, gewonnen met 6/0 en 6/1 van B+4/6 Patrick Jottier, had ik kansen bij de vleet om te winnen van Geert Cleiren (B-4/6) maar uiteindelijk aan het kortste eind getrokken met 6/7 en 4/6. Deze week speel ik het tornooi te Kapellen. Donderdag speel ik aldaar kwartfinale om 19h30.
Ertvelde is altijd wel een leuke koers op een zeer afwisselend parkoers. Vandaag 28 deelnemers voor 11 rondes. Door een valpartij in een vorige reeks moeten we een half uurtje later starten. Vandaag neem ik me voor om wat meer voorin te rijden in het begin van de koers. In de eerste ronde komt er een versnelling van De Neef. Ik schuif in zijn wiel mee en we pakken enkele meters voorsprong. Enkelen komen aansluiten, doch nadien komt het ganse peleton terug samen. Ik ben toch al in beeld geweest, mocht de wedstrijd op TV uitgezonden worden.
In de derde ronde springt Coppers weg voor zijn dagelijkse solo. Op het rechte stuk springt eerst De Neef en even later Boulard, Dezegher en Hoebeke erachter. De 5 komen samen en hebben een 80m voorsprong. Het gaat nu 2 rondes lang hard tegen hard. Het peleton laat niet begaan. De vijf koplopers proberen het juiste ritme te vinden maar voelen dat het definitieve gat nog niet geslagen is. Velen liggen in het peleton op vinkenslag. Zodra het gaatje minder dan 100m is zullen er proberen weg te springen om de koplopers te vergezellen. Zeker 10 keer proberen er 1 of 2 man achter te gaan. Ikzelf probeer het 2 maal. Eén keer met Manu De Loor en één keer met Marc Colpaert. Als Ad Monforts het eens probeert, spat het peleton in verschillende stukken. Ik had het op tijd zien aankomen en kan me goed handhaven. Doch uiteindelijk is er geen enkele poging sterk genoeg om de 5 koplopers terug bij te halen.
Vanaf de 5e ronde zien we ze dan ook zelden nog rijden. Het is nu rijden voor de 6e plaats. Het gaat eigenlijk weer zeer goed met mij. Ook verleden woensdag in Beveren had ik de goede conditie en voelde ik de benen niet. Blijkbaar zit ik in een goede periode. Je hoort me niet klagen. In de voorlaatste ronde is het peleton even aan het indommelen. Ik kom op het idee om me zelf eens te testen. Met nog anderhalve ronde te gaan, maak ik links van het peleton vanuit 10e positie in één ruk een enorme jump. Ik heb veel snelheid en sla op korte tijd een gat van 150m. Met nog 9 km te gaan is het nu één tegen allen. Verleden jaar heb ik het ook eens geprobeerd om dit te testen en verder dan 2km ben ik toen niet gekomen. Aan de aankomstzone aangekomen zie ik toch al een gat van 300m op het peleton. De speaker André roept af "één man in de achtervolging. Het is het nummer 111". Hij zoekt snel de naam van het nummer 111 op zijn deelnemerslijst. Als ik 400m verder ben, hoor ik mijn naam noch ergens door de speakers klinken. Eigenlijk had ik deze jump in de laatste ronde moeten placeren. Ik had zesdes kunnen eindigen. Het doel was echter om mij zelf eens te testen tegenover het peleton.
Ik kijk op mijn snelheidsmeter. Deze flirt met de 43km/u. Da's goed genoeg. Door de bochtige stukken wind mee, kan ik meer voorsprong nemen op het peleton. Deze voorsprong wordt groter en groter. komaan Kris doorgaan, doorgaan, blijven geven, niet nadenken, alles geven, test jezelf. Met nog 4km te gaan kom ik op het lange rechte stuk wind op kop. Dit wordt natuurlijk andere kost. Al direct zakt de snelheidsmeter naar 33km/u. Ik trek nog eens op maar boven de 35km/u kom ik niet meer met de wind op kop. Verdorie waren we nu maar met 2 of 3, misschien komen er nog enkelen aansluiten. Ik kijk achterom en zie dat het peleton nog niet uit de bocht is gedraaid. Zou ik het dan toch kunnen halen. Een zesde plaats en een mooie zelftest rijker?
Halverwege het rechte stuk zijn de benen echter op en zie ik het peleton op 200m achter mij razendsnel naderen. Ik moet nu snel van tactiek veranderen. Even op adem komen, me laten inlopen en proberen nog een ereplaats bijeen te spurten. Als het peleton me voorbij raast, lijkt het wel of ik stilsta. Even spookt het door mijn hoofd om ze te laten rijden, maar toch vind ik nog de moed om snel aan te pikken. Ik heb nog 1km om terug op adem te komen en de laatste kilometer moet ik me terug naar voor positioneren. Hopelijk houden de benen het nog even uit.
In de laatste kilometer springt Helmuth Tas weg en Marc Colpaert gaat mee. Ze pakken 20m voorsprong en pakken plaats 7 en 6. Ikzelf ga er nog enkele voorbij en eindig 10e bij de F1 en 14e in totaal. Vooraan wint Belgisch kampioen Boulard voor Hoebeke en De Neef.
Het weekendje Roland Garros was fantastisch. We hebben vrijdag enorm veel matchen gezien, eigenlijk de ganse wereldtop. Voor diegene die het nog nooit live gezien hebben een korte uitleg. Wij doen het al 12 jaar en we hebben steeds een ticket waar we op alle velden kunnen kijken. Dus we lopen van match naar match en van het ene veld naar het andere. In totaal zijn er 17 velden waar op gespeeld worden. Vrijdag waren er dan ook nog eens veel Belgische spelers aan het werk. Het was dus inderdaad een geslaagd weekendje Parijs.
Vandaag koers te Beveren en nog net op tijd aan de inschrijvingstafel. We zijn met een kleine 30 deelnemers aan de start. Het parkoers is iets korter dan vorig jaar, doch verkenning is niet echt nodig. Ik heb de laatste weken zeer weinig kunnen trainen en probeer daaarom vandaag in het peleton stand te houden. Na enkele rondes blijkt het wel of iedereen er zo over denkt, want we krijgen zelden een aanvalspoging. Anderzijds valt het tempo nooit stil en we rijden constant boven de 40 km/u.
Met nog 4 rondes te gaan, probeert Coppers het alleen. Hij blijft ongeveer anderhalve ronde een 200m voor het peleton rijden en wordt dan ook nadien terug ingerekend. Ikzelf begin me af te vragen : Wordt er nu vandaag zo traag gereden of heb ik vandaag goede benen, want met nog 2 rondes te rijden heb ik nog geen enkele moeilijke fase doorgemaakt. Ik begin me te concentreren op een massaspurt.
Bij het ingaan van de laatste ronde maak ik een fout door achteraan het peleton te blijven hangen. We krijgen immers nog een messcherpe aanvalspoging van een 7-tal renners met o.a. Tas, De Naeghel, Monforts en Coppers. In het peleton wordt er niet echt getwijfeld, doch ze krijgen het gat niet dicht. Een 5-tal andere renners springen er achter. Ik zie dat anderen wederom het gat niet dicht krijgen en zoek een gaatje naar voor. In één ruk ga ik het peleton voorbij en moet nog een 80m zien dicht te krijgen. Achter mij zit Patrick De Backer. Ik nader op het vorige groepje. Net we bijna komen aansluiten laat Jo Monforts een gat vallen, verdorie we hangen er terug 15m af. Samen met De Backer krijgen ik het gatje terug dicht. We zitten ondertussen in de laatste kilometer en dus in een tweede groepje. De laatste ronde hebben we gevlamd tegen 51 km/u. De koplopers zien we rijden, doch zijn niet meer in te halen. Achter ons groepje probeert Jos Vergult ons nog bij te halen, maar zal hier niet meer in slagen. Het overblijvende peleton is definitief achter ons.
De laatste kilometer verloopt onoverzichtelijk. Iedereen blijft boven de 45km/u het wiel van zijn voorganger proberen te houden en echt spurten is er bij mij niet meer bij. Vooraan wint Helmuth Tas voor Jef De Naeghel. Ikzelf ga Patrick De Backer nog net op de finish voorbij. Ik eindig 12e bij de F1 en 15e in totaal.
