Het goede nieuws is dat ik dit weekend met een 12e plaats in Puurs (Eikse Amer) en een 16e plaats in Nossegem mijn klassement heb kunnen verbeteren. Ik sta nu op een 11e plaats "overal" bij de masters B. Regelmaat is de belangrijkste oorzaak van deze goede ranking. Het criterium noemt dan ook "regelmatigheidscriterium".
Over de wedstrijden zelf kan ik kort zijn. Heel veel regen 's nachts en ook 's morgens, maakt een enorme ploeterboel in het slijk. Velen houden ervan. Ikzelf haat het. Ik geraak immers in al dat slijk nooit aan een goed tempo vooruit. Soms heb ik de indruk dat al lopende ik veel sneller ga dan al fietsende. In Nossegem heb ik de proef op de som genomen en inderdaad al lopende hield ik de "fietsende ploeteraars" terug bij. Doch dit maakt dat ik deze slijkcrossen niet leuk vind. Na 5 minuten crossen weet je al hoeveelste je gaat eindigen en na 40minuten cross moet je dan thuis 2 uur je fiets terug in orde krijgen voor de volgende dag. Ik klink een beetje pessimmistisch maar ik hoop toch op beter weer of binnenkort vriesweer. Laat de techniek dan maar terug overheersen op de brute kracht (welke ik niet heb). Troost vind ik in het tussenklassement.
Verleden week was de cross te Lichtaart-Floreal me niet echt goed bevallen. Een vrij technisch parkoers bleek echter na één ronde het zwaarste parkoers te zijn welke we dit jaar voorgeschoteld kregen. Als je dan na één ronde al kapot zit duren de laatste 30minuten een eeuwigheid en ik had dan ook geen zin om er een leuk verslag over te schrijven.
Vandaag is echter het tegenovergestelde gebeurd in de cross te MOL bij de bond WTK. Een zeer mooie bosomloop met vele bochten en slechts één lang recht stuk. Te vergelijken met de cross te Kessel, trouwens de cross waar ik tot op heden het best gereden had. Met 17 man aan de start probeerde ik wederom een nieuwe tactiek uit, nml achteraan starten en rustig de eerste ronde af te wachten. Deze tactiek bevalt me blijkbaar beter dan de tactiek van de snelle start, waar je na één ronde al opgeblazen wordt en daarna een enorme terugval kent. Ik duik als 16e het bos in en nestel me een ganse ronde in het spoor van Mario Van Malderen. Ik zie een 4-tal renners voor ons uitrijden, maar ik blijf rustig zitten. Bij ingang van de 2e ronde versnelt Mario op het rechte stuk en we vinden de aansluiting bij de renners voor ons. Mario gaat naar de kop van deze groep (11e plaats in de wedstrijd) en ik besluit zijn tempo niet verder te volgen. Ik wil me immers nog niet opblazen. Ik blijf zitten op een 14e plaats. In de derde ronde neem ik de kop over en we zien Mario nog voor ons uitrijden. Ook zien we Jos Geeraerts voor ons het moeilijk hebben en ik probeer het gat dicht te krijgen. Op de technische bosstroken loop ik telkens een 4 à 5 meter uit op mijn medegezel Stephan Willems. Ik laat hem echter regelmatig terugkomen want ik heb hem nog nodig om straks op het rechte stuk de kloof naar Jos dicht te rijden. Zoals gepland was, gebeurt het ook. We naderen op Jos en aan het begin van het rechte stuk neemt Stephan over en rijdt het gat eindelijk dicht op Jos. We zitten nu met 3 man voor een 12e plaats te koersen met nog 2 rondes te gaan. Ik neem de kop en zie mijn medegezellen de ganse ronde in mijn wiel vastgekluisterd zitten. Het is voor mij echter een ronde van recuperatie geweest, want de laatste ronde moet het gebeuren. Nadeel is wel dat achter ons nog 2 andere renners tot op 60m van ons terugkomen. Het zijn Jeffrey Quaden en Marc Ceyssens. Bij het ingaan van de laatste ronde zet ik me in derde positie van ons groepje. Op het rechte stuk demarreert Stephan Willems, ik laat Jos het gat dichtrijden, maar hij doet teken dat hij dit niet meer kan. Pijn in de rug zegt hij. Ik aarzel niet en aan het einde van het lange rechte stuk heb ik het gat terug dichtgekregen. Dat ziet er terug goed uit want de rest is nu uiterst technisch en daar ben ik beter in dan Stephan. Ik probeer hem nu onder druk te zetten en wacht het juiste moment af om hem voorbij te gaan. Mijn doel is om in deze technische passage toch ongeveer 10 à 15m voorsprong te nemen. In de volgende bocht is het dan al zover. Willems maakt een stuurfout en heeft problemen met het voorwiel. Ik glip direct lang de binnenkant en sla een kloof. Op het laatste steile bergje spurt ik alles uit mijn kas naar boven. In de afdaling kijk ik achterom en zie dat ik een 30m voorsprong heb, maar ik zie ook dat ze ineens met 4 man zijn samengekomen (Willems, Geeraerts, Quaden en Ceyssens). Alles geven en nog 2 minuten volhouden. Tussen een 12e en een 16e plaats is een wereld van verschil voor een beginnende crosser zoals ik. Bij de laatste bocht kijk ik achterom en zie dat de 12e plaats een feit is. Eén van mijn beste wedstrijden tot dus ver en een mooie 12e plaats. Deze bond WTK bevalt me wel.
uitslag : 1.Krieckemans, 2.Van Rompaey, 3. Pulmans, 4. Verhaegen, 5. Van Loy, 6. Verwaest, 7. Raes, 8. Crits, 9. Van Der Mei, 10. Van Gestel, 11. Van Malderen, 12. Van Honsté, 13. Willems, 14. Quaden, 15. Ceyssens, 16. Geeraerts, 17. Vandermaesen.
Verslag volgt van één van de zwaarste crossen tot zover. 21e plaats op 24 en na één rone al leeg gereden. Kijk toch maar eens naar de ongelofelijk mooie videobeelden van op fiets tijdens de eerste ronde. www.youtube.com/thekrisVH
dan uiteraard op veldrijden lichtaart masters 2009 klikken.
Dit weekend geen officiële crossen bij de Wielerbond Vlaanderen dus nog eens meegedaan in een nevenbond dit keer de WTK. Het is daar toch wel zeer plezant want het niveau is er iets lager en dus meer renners van mijn niveau, wat het koersen aangenamer maakt in de achterhoede (bij de laatste 10 man). Aangekomen in Kortenberg (vlak voorbij Brussel) komen we terecht in een prachtig decors, nml een zeer heuvelachtig bos en dus spek voor mijn bek want zeer technisch, geen weidestroken, veel interval, enkele stevige klimmen en moeilijke afdalingen. Bij het opwarmen ondervind ik problemen met mijn achterwiel, aanvankelijk denk ik een losstaande spaak maar achteraf blijkt het een losstaande as te zijn. Toch beslis ik om te starten (wat moet je anders doen) en af te wachten of de fiets het volhoudt.
Met 20 man gestart, moet ik als laatste het veld in draaien. Ik was immers van plan om dit keer de eerste rondes eens traag te starten en dan geleidelijk op te schuiven. Da's natuurlijk leuker koersen. Al vrij snel schuif ik op naar de 19e plaats en op de eerste steile klim ga ik nog 2 man voorbij. Na één ronde heb ik nog geen trap teveel gegeven en ik rij in een groepje van een man op 5. Ik blijf opschuiven en na 2 rondes rij ik achter Mario Van Malderen op een 15e plaats. 50m voor ons rijdt de nummer 14. Even denk ik eraan om het gat toe te rijden, maar ik beslis om mijn krachten te blijven verdelen. het is de eerste keer ik een cross beter opbouw en het bevalt me wel.
Mario blijft het commando aanvoeren en achter ons geraakt Mark Vonck geen meter dichter. In de 4e ronde voel ik dan dat het moment gekomen is om erop en erover te gaan en de 13e plaats te viseren. Ik probeer Mario los te schudden, maar het lukt me niet. Ik trek door op één van de steile klims, maar ik krijg hem er niet af. Hij neemt terug over en ik krijg ineens een klop van de hamer (opgeblazen in enkele 100m). ik sluit toch nog één keer terug aan. De nummer 13 rijdt in de verte nog voor ons, maar Mark Vonck (16e plaats) komt dichter en dichter. Het beste is eraf met nog 2 rondes te gaan. Ik moet Mario laten gaan en geraak nog amper boven op de allersteilste klim. Het kost me mijn allerlaatste krachten. Wat een mooi parkoers, maar elke berg wordt er nu één teveel. Het begint ook te regenen en risico's nemen in de uiterst steile afdalingen zijn uit den boze. Met nog één ronde te gaan ,worden we gedubbeld en sluit ook Mark Vonck bij mij aan. Ik probeer nog een truc om de koplopers te volgen en Mark los te schudden, maar ook dat kost me teveel krachten. Uiteindelijk moet ik ook Mark laten gaan op één van de klimmetjes. Ik eindig uiteindelijk 16e van de 20 deelnemers. Een iets betere indeling had me misschien op de 13e plaats kunnen doen eindigen, maar het was een ongelofelijk leuke koers. Ik zou hier volgend jaar terug graag meerijden, dat moet ik onthouden.
Nu mijn achterwiel laten herstellen ,want de supporters begonnen op den duur te denken dat ik met een stok tussen de wielen aan het rondrijden was en ze hoorden me al van verre aankomen.
Volgende week Lichtaart op kamping Floreal en proberen mijn 12e plaats in het klassement te verdedigen. Ondertussen ben ik van plaats 175 naar 130 opgeschoven in de Belgische ranking. Top 100 is mijn ultieme doel.
Vandaag vele supporters op post in mijn thuiscross te Wilrijk. Gelukkig geen regen en een stralend zonnetje op een vrij technisch parkoers. Ik kende de moeilijke passages op mijn duimpje en rekende aldaar het verschil te kunnen maken tegenover mijn rechtstreekse tegenstrevers. Met 14 vertrekkers in onze reeks was een top 15 plaats al voor de start een feit.
Ik had zoals gewoonlijk een zeer goede start en dook als 8e het veld in. Na de weidestrook volgt het technische gedeelte bergop. Bij het ingaan van de 2e ronde rij ik op een 10e en heb ik een 50m voorsprong op mijn achtervolgers waaronder Eric De Graef. Doch in de weidestrook komt mijn zwakke punt wederom naar boven. Het loopt voor geen meter en 2 man steken me voorbij. Het lijkt wel of ik stil sta in de drassige ondergrond. De regen van gisteren speelt in mijn nadeel. Ik zak terug naar een 12e plaats. De supporters blijven me langs alle kanten aanmoedigen. Zelfs dedistrictvoorzitter van Wilrijk, Thierry Derkinderen, moedigt me aan telkens ik passeer. Door deze supporterskreten vind ik de moed om het tempo niet te laten zakken. Digitale foto-toestellen klikken na elke bocht. Aanmoedigingen als nooit tevoren hoor ik na elke passage. Uiteindelijk wordt het duidelijk dat een 12e plaats het hoogst haalbare is en het is de laatste rondes kwestie van geen risico's te nemen en geen brokken meer te maken. Ik kom als 12e over de meet. De ronde tijden waren 6min30. Enkel de eerste rondes reed ik in 6min.
Als ik er volgend jaar in luk om in de weidestrook 40sec per ronde sneller te rijden dan heden, dan moet een top 10 plaats op dit thuisparkoers ooit mogelijk zijn want in het technische stuk verlies is amper enkele seconden op de top.
Zodra de supporters de foto's doormailen zet ik ze op de site.
Op een parkoers waar ik al honderden keer heb gaan trainen, voelde ik me wel in mijn sas. Ondanks de regen was het parkoers toch vrij goed te berijden. Naargelang de koers vorderde, werden de bochten wel veel gevaarlijker. Met 18 starters kom ik na één ronde door in 15e positie. Zoals gewoonlijk rijdt Eric de Graef na één ronde mij voorbij in de aankomststrook, doch in de 2e ronde moet ik hem laten gaan. Luc Joos ga ik wel nog voorbij en ik kan mijn rondjes gelijkmatig verder zetten. De bochten worden echter glibberig en één keer ga ik onderuit in het technische gedeelte en ook op de trap schuif ik één keer op mijn knie. Uiteindelijk word ik 16e.
Morgen dan voor mij een belangrijke koers te Wilrijk. Het parkoers is helemaal veranderd en gelukkig heb ik vanmiddag nog een uurtje gaan verkennen want er zijn weer enkele uiterst moeilijke technische passages ingebouwd. Het parkoers is wel op mijn maat, behalve de weidestrook. Hopelijk regent het niet teveel, want anders is de strook in de weide voor mij dodelijk. Ik reken morgen toch op een top 15-plaats. Als alles goed is zal ik morgen de wedstrijd vanop de fiets filmen.
Zaterdag zeer goed gereden in Deinze bij de LRC. Als laatste moeten starten tochn og 14 man kunnen bijhalen en uiteindelijk 25e plaats geëindigd.
Zondag, cross te Overboek nabij Brecht. zeer vlak weideparkoers en dat is niks voor mij. Voorts geen fut in de benen en na één ronde al ten einde krachten. Uiteindelijk 30e geëindigd.
Kijk toch eens naar de leuke video op www.youtube.com/ThekrisVH van de eerste en de laatste ronde te Overbroek.
Volgende weekend moet het dan gebeuren in mijn 2 thuiscrossen te Zwijndrecht en Wilrijk.
Het lijkt me te lukken om een video van de cross te zetten op You tube. Blijkbaar is de maximale capaciteitsbreedte 10minuten. De film welke ik in Kessel heb opgenomen is echter 21minuten. Voorts stond de camera gemonteerd op het stuur. Blijkt dat er enorm veel schokken plaatsvinden tijdens zo'n cross. Toch leveren de beelden zeer interessante gegevens op. Je kan zo kijken hoeveel seconden je achter bent op de eersten en waar je terrein verliest op voorgangers.
Dit jaar had ik in de cross 2 doelstellingen om te bereiken en ik heb ze allebei te Kessel al kunnen realiseren. Eerste doelstelling was om eens niet gedubbeld te worden door de Belgische toppers, tweede doel was om eens voor mijn vriend Eric De Graef te kunnen eindigen in de uitslag. Zaterdag had ik eerst 's morgens een uurtje gaan crosstrainen in Wilrijk samen met Eric De Graef, 's middags ben ik dan nog een uurtje het parkoers te Kessel gaan verkennen. Ik vond er een parkoers op mijn maat gesneden, met veel bochten, zeer technische stukjes bergop en weinig rechte stukken. Na 5 rondjes oefenen wist ik hoe de bochten moesten aangesneden worden en was ik ervan overtuigd om op zondag goed voor de dag te komen.
Op zondag waren we met 23 deelnemers en ik mocht op de tweede rij beginnen. Rond de 20e plaats de eerste bocht in gedoken en voor mij haken er twee in elkaar. Ik ben echter attent en rij er direct voorbij, dus 2 plaatsen gewonnen. Bij ingaan van het bos komt er echter mij al eentje terug voorbij gestoken. De eerste ronde kan ik ontspannen volgen, velen voor mij maken technische stuurfoutjes omdat ze het parkoers nog niet kennen. Ik stel vast dat ik na één ronde doorkom in 6m40 in een groepje van 5 man en ik zie de 16e plaats vlak voor mij rijden. Een 20e plaats zit er vandaag blijkbaar wel in.
De tweede ronde verloopt vlekkeloos ik kom door wederom in 6m40 terwijl de leiders Teck en Druyts er iets meer dan 6min over doen. verdorie ik ben goed bezig vandaag. De derde ronde rijd ik achter Jos Verdeyen. Tot einde van de derde ronde blijf ik mijn wagonnetje aanpikken. Achter mij rijden op 20sec Hans Jacobs en iets verder Eric De Graef. Over de eerste drie rondes doe ik in totaal 20min. De speeker roept nog 4 rondes, dus in totaal 7 rondes. De vermoeidheid begint zich te spelen tijdens de 4e ronde. Gelukkig verlies ik op alle technsiche stukken geen terrein, maar op de rechte stukken kom Hans Jacobs steeds terug tot op 20sec. Zo gaat het tot in de voorlaatste ronde. Ook Eric De Graef zit op het wiel van Hans Jacobs. Ik dreig nog in extremis 2 plaatsen te verliezen. Ik probeer kalm te blijven, geen enkele domme stuurfout te maken en laat de techniek zijn werk doen. Met nog een halve ronde te rijden, voel ik dat de voorsprong terug groter is geworden, ik ga stand houden. De 5e en 6e ronde had ik een verval en dit resulteerde in rondjes van iets onder de 7min. De laatste ronde ging echter terug sneller. Een mooie 18e plaats, ongeveer 4min à 5min achter de winnaar Eric Teck. Alzo voor de eerste keer in mijn carriere helemaal niet gedubbeld en ook voor Eric geëindigd. Verzachtende omstandigheden voor Eric : Hij lag pas om 5uur in zijn bed, wegens DJ-verplichtingen in Zandvliet. Ik kan wederom nieuwe doelstellingen gaan zoeken? Top 15-plaats, lijkt me ooit mogelijk.
Het was ook de eerste keer dat ik via een camera op mijn fiets de cross heb gefilmd. Zeer leuke beelden. Ik ga nu uitzoeken hoe ik ze online kan zetten (op bloggen of op You-tube???).
Op een zeer snel parkoers te Stabroek starten we met een 26-tal renners. Proberen bij de eerste 25 te eindigen en we pakken weer enkele UCI-punten welke belangrijk zijn voor de startvolgorde van de komende crossen. Halfweg het pak gestart en rond de 20e plaats kunnen postvatten na enkele bochten. Na één ronde gaat Jos Vermeylen en Eric De Graef me voorbij maar lang aanpikken zit er niet echt in. Het parkoers is razendsnel maar sommige bochten zijn gevaarlijk om onderuit te gaan. Vooral de steentjes rond het Kasteel Ravenhof zijn decors van verschillende valpartijen. Ik neem dan ook niet echt risico's. Ik speel enkele keren haasje over met mijn voorganger maar uiteindelijk wint hij toch het onderlinge duel. Na 35 minuten word ik gedubbeld doro de koplopers welke een spurt ingaan met 7 man. Jan Van Doninck wint. Ikzelf eindig 22e.
Met 34 man gestart op de fort-cross van Koningshooikt te Lier. Prachtig technisch parkoers te vergelijken met Wilrijk en dat ligt me wel. Op de 2e rij startende, vertrek ik vrij snel en na 4 rondes rij ik op een 25e plaats. Uiteindelijk steken Eric De Graef en Hans Jacobs me toch nog voorbij en eindig ik 27e.
Met 38 deelnemers aan de start op een zeer goed bereidbaar crossparkoers te Wiekevorst. Deze keer mocht ik niet vooraan starten maar wel op de laatste rij. Voor mij maakt dit niet zoveel verschil. Na 800m worden de kaarten toch al geschut en rijdt iedereen ongeveer wel op zijn plaats in een cross. In totaal een 6-tal ronde cross voor de boeg. Bij de start wou mijn versnellingsapparaat niet groter schakelen. Dus ganse aanloopstuk op een vrij klein verzetje moeten trappen, tot ik het toch in gang kreeg. De eerste linkse bocht kon ik dan toch nog een 4-tal renners voorbij steken en ik dook het veld in rond de 34e positie. In de volgende bocht kon ik er nog een 3 tal passeren en even later was het opstropping in het smalle bosweggetje, waar bergop sommigen te voet naar boven gingen. De eerste ronde had ik een goede kadans. Ik stemde mijn wedstrijd af op Erik De Graef welke een 50m voor mij reed en vanop de tweede rij mocht starten. Erik eindigde verleden jaar telkens enkele minuten voor mij. Dit jaar moet ik hem kunnen bijbenen. In de derde ronde rij ik nog steeds vrij goed rond. Ik doe enkele keren haasje over rond de 30e positie en laat op de rechte stukken de anderen het werk doen. Blijkbaar is de fysiek toch al terug heel wat gebeterd want ik voel de vermoeidheid nog niet opkomen. In de 4e ronde passeert Leopold Vermeiren me. Deze C-renner is 1 minuut na mij gestart en ik besluit om bij hem aan te pikken met de bedoeling het gat op Erik de Graef nu dicht te rijden. We hebben ongeveer 100m achterstand en bij elke haarspeltbocht zien we hem voor ons uitrijden. Op de technische stukken volg ik Leopold zonder problemen. Op de rechte stukken trekt hij echter serieus door. Ik klamp aan en zie het gat op Eric minderen. De renner achter mij, Hans Jacobs, krijg ik los na een technisch stuk en nadat Leopold nog eens goed doortrekt. Ik heb nu een 50m voorsprong op mijn achtervolger. In de verte zie ik achter mij ook Pascal Dysserinck nog uit de bocht komen .Verdorie ik moet toch opletten of deze 2 man passeren me nog in extremis. Met nog 2 ronden te gaan trekt Leopold door op het rechte stuk van de aankomstzone. Als ik hem hier kan volgen, sla ik een beslissende kloof. We duiken het bos in en na 100m is een scherpe bocht naar links. Ik neem de bocht met teveel snelheid en in het losse zand schuif ik onderuit. Ik sta direct terug recht maar Leopold is gaan vliegen. Ineens komt Jacobs mij ook al voorbij gevlogen en even later zit Pascal Dysserinck ook al op mijn wiel. Door deze schuiver verlies ik dus ineens een 20sec en 2 plaatsen. Ik besluit om Pascal te volgen, maar hij rijdt op de rechte stukken zeer snel. Bij ingaan van de laatste ronde is het duidelijk dat ik enkel nog af te rekenen heb met Pascal. De anderen zijn niet meer bij te halen en achter mij komt niemand ons nog belagen. Ik wacht tot de spurt. Pascal zet de laatste 200m aan, maar ik ga hem gemakkelijk voorbij. Met een 30e plaats op 38 kan ik al iets meer tevreden zijn tegenover verleden week. Eigenlijk haal ik mijn beste crossresultaat in 3 jaar crossen. Dus heb ik een vrij goed gevoel want pas in de laatste ronde hebben de eersten van onze reeks mij gedubbeld. Verleden jaar was dit steeds rond de 30e minuut. Nu dus na een 36-tal minuten. Ik ga er dus op vooruit, maar een cross winnen zal mij nooit lukken.
Neen, zorgen hoef je niet te maken. In augustus nog een 2e en 7e plaats gereden.
De laatste weken was ik terug enkele tennistornooien aan het spelen (clubkampioenschappen enzo). Als je dan elke dag moet tennissen, viel fietsen bijna niet meer te doen.
Begin september ben ik dan beginnen trainen voor cyclocross. Wegwedstrijden zijn voor mij gedaan. Verleden zondag eerste cyclo veldrit in Essen-Horendonk. Ik mocht op de eerste rij starten van 28 deelnemers. Na één ronde was ik 20e, Uiteindelijk 25e geëindigd. Ik had veel beter verwacht. Ik had ook weinig zin om zulke teleurstelling op mijn blog te zetten; maar eigenlijk moet ik het wel doen, want het kan alleen maar beteren.
Ik ben echter tot de conclusie gekomen dat mij basisfysiek enorm is afgebot. Ondanks ik bijna elke dag aan sport doe, is mijn conditie slecht. Dus ben ik de laatste weken terug gaan lopen. Ik loop altijd rond fort 8 in Hoboken. Vroeger liep ik rond de 8min30 voor een ronde (2,1km). Verleden week zat ik aan 10min40 en was ik kapot na één ronde. Vandaag nog eens gaan lopen en het was al beter. Eerste ronde in 9min en 2e ronde in 9min30. Er moet nog een half minuutje af. Op 2 weken moet de conditie terug goed zijn. Morgen veldrit te Wiekevorst om 11h15. Vanmiddag nog tennissen.
Vanaf einde september ga ik terug trainen op de piste in Wilrijk (dinsdag en/of donderdag).
In de wedstrijd van woensdag te Melsele had ik teveel krachten gebruikt in de eerste 3 rondes waardoor ik vrij snel stikkapot zat. Misschien was het warme weer ook een reden. Als na 3 rondes de goede trein vertrok had ik niets meer over en kon ik enkel nog meespurten voor de 15e plaats. Vandaag moest ik het dus anders aanpakken. In een goed bereidbaar parkoers met 4 vlotte bochten, doch kort parkoers moesten E,E+ en F1 samen vertrekken. We waren met 28 starters. Na 3 rondes vertrekt een vrij grote groep, doch het zijn enkele E-renners welke er na 5 rondes toch nog in slagen om alles terug samen te brengen. In de zesde ronde vertrekt dan Vermeylen met een E-renner (Jan Van Hove?). Een 6 à 7-tal renners gaan in de achtervolging met o.a. Andries, Van Leirberghe, Tas. Even later doet Coppers een enorme inspanning om de kloof alleen te overbruggen. Als Jef De Naeghel aangaat spring ik mee en we geraken tot op 100m van de achtervolgende groep. Doch na 3 rondes knokken geraken we niet dichter en uiteindelijk haalt het peloton ons terug is. De 2 koplopers en de achtervolgers zien we dan niet meer rijden. Met nog vijf rondes te rijden springt Marc Steenberghe weg samen met Ronny Goethals uit het peloton. Jef De Naeghel gaat er achter en als ik zie dat het peloton wederom twijfelt, spring ik ook mee. Waarschijnlijk zitten de meeste toch kapot want met 4 geraken we nu wel weg. We denken dat we om de 10e plaats zullen moeten spurten, doch achteraf blijkt dat er vooraan nog een lekke band is geweest en ook Helmuth Tas is ongelukkig tegen een fietstoerist ten val gekomen. Waarschijnlijk sleutelbeenbreuk en einde seizoen. het bleek een spurt voor de 6e plaats. De spurt verloopt naar wens. Van Steenberghe en Goethals zijn vrij gemakkelijk te pakken .Doch om de snelle De Naeghel nog te verslaan, kom ik 1m te kort. Achteraf blijkt een 7e plaats. Vermeylen wint, en Andries springt nog weg naar een tweede plaats.
Categorie F1: 1.Jozef Vermeylen (Molenbeek-Wersbeek) 2.Karel Andries 3.François Coppers 4.Eddie Van Leirberghe 5.Antoine De Caboter 6.Jozef De Naeghel 7.Kris Van Honsté 8.Ronny Goethals 9.Marc Steenberghe 10.Peter Van Kerckhove 11.Adri Van Loon 12.William Govaert 13.Dirk De Cauwer 14.Jos Lissens 15.Helmuth Tas 16.René Demunter
Categorie E/E+: 1.Jan Van Hove (Berlaar, winnaar cat. E) 2.Tony Baudonck (Eeklo, winnaar cat. E+) 3.Siegfried Van Overberghe (E2) 4.Philippe Lacquet (E3) 5.Marc Van Overmeir (+2) 6.Hans Van Lierde (E4) 7.Alain Goossens (E5) 8.Erwin D'Hondt (E6) 9.Patrick Bekaert (E7) 10.Eric Van Daele (+3) 11.Bjorn De Groote (E8) 12.Alain Verstuyf (E9)
Tweede speciale wedstrijd dit weekend was het kampioenschap van Antwerpen voor Stadspersoneel en Havenarbeiders. Verleden jaar 14 deelnemers, dit jaar 36 deelnemers welke allen tesamen vertrekken te Merksem voor 16 rondekes van 2.5km. Door het hoge deelnemersaantal beslis ik om vooraan te starten. Gelukkig want sommigen trekken de eerste 3 rondes alles op een lint. Het is scharrelen om te volgen. Na 3 rondes zijn een 10-tal man gelost. Twee man rijden aan de leiding en 6 man gaan in de achtervolging. Het peloton rijst nu aan een 39km/u door het bochtrijke parkoers. Het is nu kwestie van krachten sparen en te volgen want de 8 man zijn onpakbaar (sommige AB renners).
in de voorlaatste ronde rijden nog enkele renners weg uit het peloton. In de laatste ronde schuif ik op naar de 3e plaats. Eric De Graef neemt de kop en trekt de spurt aan. Ik ga vlot naar de leiding en slechts één renner gaat me nog voorbij. Een 12e plaats in de daguitslag en 2e plaats bij het stadspersoneel is een mooie uitslag en en geslaagd weekend.
Stad- en Havenarbeiders: 1.Jim Van Loock 2.Patrick Brees 3.Stefan Adriaenssens 4.Thomas Neyt 5.Kris Meerschaert. 6.Luc Van Looveren 7.Peter Wilmssens 8.Gino Verberckmoes 9.Dave Van Roeyen 10.Frank Suys 11.Frank Averens 12.Kris Van Honsté 13.Mario Bolssens 14.Sammy Cappaert 15.Eric Van Steerteghem 16.Patrick Jacobs 17.Filip Govaerts 18.Kevin Genesse 19.Hugo Janssens 20.Wim Van Hooydonck 21.Kevin Van Put 22.Eric De Graef 23.Robby Colman 24.Ringo Van Hende 25.Maarten De Langhe 26.Peter Biewanns 27.Filip Smet 28.Luc Verhoeven 29.Van der Hage Gilbert 30.Kristof Bastiaenssens 31.Luc Mathijssens 32.Yoeri Hoskens 33.Bjorn Baert 34.Patrick Thibaut 35.Mike Lockamper 36.Johnny Willems
Met 31 deelnemers op vrijdag te Evergem, was de spanning toch anders dan in een gewone wedstrijd. Je ziet en voelt dat er velen denken en hopen om Belgisch kampioen te worden. Een 9-tal rondes van 6 km moeten op een mooi parkoers afgelegd worden met als groot favoriet Jos Vermeylen. Ook van de Outré-ploeg wordt verwacht om een tactische wedstrijd naar hun hand te zetten. In de eerste 3 rondes geraakt niemand weg. Het tempo ligt zeer hoog. Telkens Vermeylen aanzet zitten 10 man in zijn wiel. Het zal voor hem niet gemakkelijk worden om weg te geraken. In de 4e ronde sprint Coppers weg met Hunninck er vlak achter. Even later zie ik rechts een mogelijkheid om weg te springen. Ik rijd het gat van 150m in één ruk dicht. We krijgen 3 leiders in het BK. We rijden een ganse ronde op kop maar het peloton haalt ons terug bij, bij de doorkomst van de volgende ronde. Alles terug samen. Met nog 3 rondes te rijden gaat Coppers dit keer alleen weg en hij neemt 20sec. In de voorlaatste ronde krijgt hij vooraan gezelschap van Herman Van Den Borre. In de laatste ronde springen De Backer, Boulard en de herrezen Marc Dhanijns (na een zware val en schouderbreuk terug van de partij) weg en ze proberen nog vooraan de aansluiting te bekomen. Van De Borre ziet het gevaar en springt naar de solo-zege. Coppers wordt nog bijgehaald en Boulard wint de spurt voor Coppers en De Backer. Als later blijkt dat Van Den Borre minder dan 10 wedstrijden heeft meegereden bij de WAOD kan hij volgens het reglement geen Belgisch kampioen worden. De titel gaat dus dit jaar naar Roland Boulard. Ikzelf spurt mee in de massaspurt en eindig op een 20e plaats.
Uitslag: Categorie F1: 1.Herman Van Den Borre (Outer) 2.Roland Boulard (kampioen van België) 3.François Coppers 4.Patrick De Backer 5.Marc Dhanijns 6.Helmuth Tas 7.José Hoebeke 8.Marc Colpaert 9.Jos Lissens 10.Benny Coen 11.Paul Hunninck 12.Karel Andries 13.Dirk De Cauwer 14.Eddy Van Den Abeele 15.Luc Verkinderen 16.Jean-Pierre Pollefliet 17.Eddy Iterbeke 18.Bart Delagrange 19.Eddie Van Leirberghe 20.Kris Van Honsté 21.André Bal 22.Marc Steenberghe 23.Luc Cocquyt 24.Paul Put 25.Robin Van Kerschaver 26.Johan De Smet 27.Jozef Deneef 28.Erik Delys 29.Freddy Cornette 30.Donald De Vlieger
Pas om 14h00 thuis kunnen vertrekken en alzo om 14h52 aangekomen te Gavere om rond 15h00 te starten. Niets belet me om er vanaf de eerste bocht in te vliegen en samen met Peter Van Kerckhove nemen we 100m, doch het peloton laat niet begaan en we worden terug ingelopen. In de tweede ronde vertrekt Francois Coppers. Even later sluiten Van Den Heuvel, De Backer, Jef De Naeghel en Rudy Lammens aan. Op het moment Hunninck en Tas ook wegspringen uit het peloton zit ik in het wiel van Bart Delagrange. Deze versnelt en probeert naar de twee toe te rijden. Ik spring mee en op het moment we op 10m komen, wil ik overnemen. Ineens rijdt Bart me rechts in de gracht. Ik moet alles dichtknijpen en de kans om aan te sluiten is voorbij. Delagrange en ik worden terug opgeslorpt in het peloton. Vooraan krijgen we dus een 7-tal koplopers. Het peloton laat niet begaan en we blijven rondenlang de koplopers in zicht houden. UIteindelijk nemen ze toch een minuut voorsprong. Verschillende keren probeer ik een aanval op te zetten of mee te springen in andere aanvalspogingen. Aanvallend rijden is bijzonder ammussant en mijn lichaam recupeert vrij snel na elke versnelling. In de voorrlaatste ronde versnellen Colpaert en Delys. Cocquyt schuift op en ik spring in het wiel met Verkinderen achter mij. Na een versnelling geraken we met 5 man weg uit het peloton. Even later komen nog Van Leirberghe en Bal aansluiten. Met een man of 8 spurten voor de 8e plaats, daar wil ik wel aan meedoen. Doch ik ben niet de enigste rappe man in dit groepje. Met een 14e plaats ben ik best tevreden als resultaat. D'Haese wint de spurt van het overblijvende peloton. Van Steenberghe rijdt nog lek.
Vooraan spurten de 7 koplopers voor de overwinning op het moment dat de E-renners de F1-renners bijhalen. ze gaan samen naar de meet. Een onoverzichtelijke spurt wordt gewonnen door Coppers, welke zijn 2e overwinning van het seizoen pakt en zijn voorsprong uitbreid van het tussenklassement. Tas en De Backer worden 2 en 3.
Vrijdag Belgisch kampioenschap voor onze reeks te Evergem.
Uitslag: Categorie F1: 1.François Coppers (Lokeren) 2.Helmuth Tas 3.Patrick De Backer 4.Jozef De Naeghel 5.Wim Van Den Heuvel 6.Paul Hunninck 7.Rudy Lammens 8.Erik Delys 9.Marc Colpaert 10.Lucas Van Goedsenhoven 11.Luc Cocquyt 12.Laurent De Vos 13.Luc Verkinderen 14.Kris Van Honsté 15.Eddie Van Leirberghe 16.André Bal 17.Bart Delagrange 18.Guy Dhaese 19.Donald De Vlieger 20.Jean-Pierre Pollefliet 21.Peter Van Kerckhove 22.Ronny Goethals 23.Marc Steenberghe
Vandaag was ik van plan om nog eens voor de aanval te kiezen. Altijd achteraan rijden en dan uiteindelijk een massaspurt afwachten was ik immers een beetje beu aan het worden. Voorts is achteraan rijden ook enorm vermoeiend (optrekken na de bochten). Dus maar eens proberen een aanvallende koers te rijden. De eerste aanvalspoging wordt gecounterd door het ganse peloton. Halverwege de eerste ronde valt Wim Van Den Heuvel aan en hij krijgt een 300m voorsprong. Bij ingaan van de tweede ronde wordt hij terug gegrepen. De tweede ronde wordt er snel gereden. Op het moment het stilvalt, springt Wim Van den Heuvel wederom alleen weg. Links zie ik een gaatje en ik spring er achter. Met 2 rijden we weg van het peloton en nemen ongeveer 20sec voorsprong. Even later komt één man ons vervoegen, het is sneltrein Jos Vermeylen (reeds 16 overwiningen dit jaar). Tegen 46km/u proberen we aan te pikken. Ik zie dat nog een 5-tal man op komst is, doch door het tempo van Vermeylen hebben ze het moeilijk om aan te sluiten. Bij ingaan van de derde ronde vinden ze de aansluiting en we zitten met 8 man voorop. Ik zit in een uiterst select gezelschap en met het kruin van deze categorie omringt : Vermeylen (16 zeges), Tas (7 zeges), Coppers (leider criterium), Hunninck, Van Raemdonck (2 zeges), Van den Heuvel, Borms en ik (1 zege). Echt goed wordt er vooraan niet rondgereden. Toch wordt de voorsprong uitgebreid. Vooral als Vermeylen op kop komt wordt het tempo enorm naar boven getrokken. Achter ons krijgen we 5 achtervolgers welke aanvankelijk op 30sec blijven hangen, maar daarna 1min aan hun broek krijgen. Het peloton volgt daarachter. Vanaf de 4e ronde krijg ik het moeilijk. De 3 weken vakantie in Italië zonder fietstraining zijn nog niet helemaal terug bijgewerkt. Ik moet gaten beginnen laten op mijn voorganger, probeer een beurt over te slagen, kom minder krachtig aan kop en uiteindelijk moet ik de kopgroep laten gaan op het moment Vermeylen nog eens extra doortrekt. Een halve ronde later krijg ik dan gezelschap van de 5 achtervolgers met o.a.: Moens, De Cauwer, Lissens, Bal, Van Leirberghe. Ik kan hun tempo vrij goed aanhouden. Deze mannen rijden wel zeer goed rond en ik begin er terug door te komen en we zetten ons met 6 in een mooie kadans. Met nog enkele rondes te rijden valt Wim Van Den Heuvel vooraan weg. We pikken hem een ronde later terug op. Volgens mij zegt de jury op een gegeven moment nog 3 rondes. Een ronde later, in de aankomstzone, beginnen ze echter van links en rechts in mijn groep te spurten. Blijkbaar werd er meegedeeld dat dit de laatste ronde was. Ik had er niets van gehoord en spurt niet mee. Toch een mooie aanvallende koers en met een 13e plaats ben ik tevreden. Vooraan zijn ze nog met 6 man overgebleven. Het lijkt lange tijd dat Helmut Tas de spurt gaat winnen. Maar ultiem vindt Jos Vermeylen nog een gaatje aan de binnenkant en hij wint met enkele centimers voorsprong.
De uitslag volgt: Categorie F1: 1.Jozef Vermeylen (Molenbeek-Wersbeek) 2.Helmuth Tas 3.Alfons Van Raemdonck 4.Paul Hunninck 5.François Coppers 6.Eddy Borms 7.Wim Van Den Heuvel 8.Dirk De Cauwer 9.Andre Bal 10.Jos Lissens 11.Eddie Van Leirberghe 12.Louis Moens 13.Kris Van Honsté 14.Paul Put 15.Dirk Caeckebeke 16.Guy Dhaese 17.Patrick Plasschaert 18.Peter Van Kerckhove 19.Donald De Vlieger 20.Peter Peleman 21.Marc Steenberghe 22.Robin Van Kerschaver 23.Freddy Cornette
Na een geweldig goede vakantie in Italië, koos ik er voor om de draad terug op te pakken in de wedstrijd te Bazel. Probleem was echter dat ik in Italië 3 weken de fiets niet heb aangeraakt. Doelstelling was dus om vandaag terug wat kilometers te trainen en zolang als mogelijk in het peloton te blijven hangen. Binnen een 2-tal weken moet dan het wedstrijdritme terug in de benen zitten om mee te spelen voor ereplaatsen.
In de eerste van 8 af te leggen rondes krijgen we een aanval van Luc Verkinderen en Wim Van den Heuvel. Op het moment alles terug samenkomt, springt Francois Coppers alleen weg. Even later krijgt hij gezelschap van Antoine de Caboter. Deze 2 rijden haast de ganse wedstrijd in de aanval. In de tweede ronde moeten er reeds enkele renners achteraan lossen. Het wordt een snelle en zware koers te Bazel. De regen maakt ons ook voorzichtig. In de voorgaande wedstrijd zijn er immers vele valpartijen gebeurd.
In de derde ronde krijgen de 2 gezelschap van een achtervolgend trio : Wim Van Den Heuvel, Luc Verkinderen en Verberckmoes. De vijf rijden enkele honderden meters voor het peloton, waar iedereen naar Vermeylen kijkt om de leiders terug te nemen. Ikzelf krijg het in deze derde ronde verschrikkelijk moeilijk. Drie weken zonder training betekenen in deze sport toch een duidelijke terugval van je mogelijkheden. Als Vermeylen op de klim, wind op kop, nog eens aanzet moet ik het peloton laten gaan.
Even later word ik opgevist door de achtervolgende E-renners welke nog volledig samen rijden. Raar maar waar, kan ik dit tempo nog de ganse wedstrijd volhouden en kan ik alzo toch nog mijn kilometers trainen in wedstrijdvorm. Ik zie af als nooit te voor om toch maar te blijven aanklampen. Met nog 2 rondes te rijden moet ik op de stijgende aankomstzone dit peloton laten rijden, maar even verder zie ik dat ze terug stilvallen en ik kan het toch nog opbrengen om er terug naar toe te springen. Aanklampen en afzien.
Bij de E-renners springt Wim De Waal alleen weg en rijdt naar zijn zoveelste overwinning.
Bij F1 renners krijgen we een spannende strijd tussen de 5 koplopers en 5 achtervolgers. Bij het ingaan van de laatste bocht is het gat slechts 80m, maar de koplopers houden stand. De Caboter wint voor Coppers en Van Den Heuvel.
Ikzelf wordt 13e geklasseerd. Uitslag: Categorie F1: 1.Antoine De Caboter (Grimbrergen) 2.François Coppers 3.Wim Van Den Heuvel 4.Luc Verkinderen 5.Gilbert Verberckmoes 6.Jozef Vermeylen 7.Alfons Van Raemdonck 8.Rudy Lammens 9.Paul Hunninck 10.José Hoebeke 11.Jos Lievens 12.Bart Delagrange 13.Kris Van Honsté 14.Patrick De Backer 15.Peter Peleman 16.André Bal 17.Eddy De Co
Dit weekend geen officiële crossen bij de Wielerbond Vlaanderen dus nog eens meegedaan in een nevenbond dit keer de WTK. Het is daar toch wel zeer plezant want het niveau is er iets lager en dus meer renners van mijn niveau, wat het koersen aangenamer maakt in de achterhoede (bij de laatste 10 man).
Het is me gelukt, de video staat op Youtube:
Het lijkt me te lukken om een video van de cross te zetten op You tube.
