Ik ben Eric Van Oers. Ik woon in Borsbeek bij Antwerpen. Ik ben geboren op 8/02/1964 en ben dus al een tijdje lid van de "Club 45". Ik werk als nachtverpleegkundige in een dialysecentrum. Mijn hobby' zijn vooral lopen, computeren, lezen en fietsen. Af en toe trekken we er op uit om een mooie wandeling te maken. Ik ben gehuwd met Sandra en heb twee kinderen, Ellen en Jordi. In mijn jonge jaren heb ik steeds gevoetbald en daar hield ik een bijnaam aan over : noezeman. Sinds januari 2010 ben ik bij de Antwerpse club Brabo aangesloten. Ik krik nu mijn conditie op tussen de afstandslopers bij de masters.
Na drie jaar is het me gelukt om de 10 Miles te lopen. Lopen is voor mij stilaan een passie aan het worden. Alleen een halve marathon ontbreekt nog. Wie weet.
10-11-2011
Oud en jong
Dinsdag weeral moeten haasten om op tijd op de clubtraining te zijn. Helaas is dit weer niet gelukt al scheelde het maar een minuutje. Gevolg : eventjes op de piste opwarmen terwijl de anderen het park waren ingedoken. Gelukkig was er nog iemand die wat later was zodat we met zijn tweetjes waren. Eigenlijk scheelde het niet veel of ik was niet naar de training gegaan. Ik was zeer vermoeid en een beetje misselijk in bed gekropen na de nachtdienst en was dit nog toen ik 's middags opstond. Ik denk dat de vele opgegeten chocolade tijdens de nacht er een beetje voor iets tussen zat. Maar ik was juist op tijd weer in orde, klaar voor de avond.
Dit keer stond er 5 x 1000 op het programma. Ik was benieuwd hoe ver de progressie gevorderd was en of ik mijn reeksen constant kon afwerken. Dat is me toch gelukt met één uitschieter er bij. Nu had ik het geluk dat ik iemand heb gevonden waar ik mij aan kan optrekken. Amy, een jonge dame van half in de twintig (bijna half zo jong als ik), en ik zitten ongeveer op hetzelfde niveau en zij kan goed een constant tempo aanhouden. De eerste twee reeksen heb ik als tempomaker gediend. Het gebeurt tegenwoordig niet veel meer dat de jonge vrouwen achter mij aan lopen . De volgende twee reeksen was het omgekeerd en liep ik achter haar aan. De laatste reeks gingen we nog eens samen doortrekken., ieder om de beurt een ronde op kop. Tijdens de laatste ronde nog een beetje harder doorgeduwd om er tenslotte de laatste honderd meter nog een sprintje uit te persen. Dit resulteerde voor mij in een nieuwe besttijd op de kilometer. Weeral een geslaagde avond en met een zeer tevreden gevoel naar huis.
Na een deugdoende wandelweek in de Limburg zijn we weer vertrokken met het nieuwe winterschema. Nadat ik het naar mijn persoonlijke loopdagen had aangepast, kon ik er mee aan de slag. En het is al meteen meegevallen. Nu waren de weersomstandigheden voor mij wel prima : wat frisser dan de vorige weken en een zeer lichte regenval wat voor de nodige zuurstof zorgde. Met een ontspannen gevoel gestart zodat ik de eerste kilometer al na 4'50 passeerde, te snel natuurlijk. Een beetje gas teruggenomen en puur op het gevoel gelopen, niet naar de klok gekeken. Ik heb me één keer moeten inhouden om de baan over te steken. Hoewel je met fluovest loopt en via het zebrapad oversteekt, is het voor de politie niet nodig om te stoppen. Men gaf zelfs nog gas bij, van een voorbeeldfunctie gesproken. Buiten dat is alles vlot verlopen. Alleen op het einde, na het afklokken, heb ik mijn tijd gecontroleerd en zag dat het goed was. Hopelijk blijft dit zo voortgaan.
6,4 km - 33'39" - 11,41 km/u - 05:14 /km - HS na : 116 bpm
Deze week was het de laatste week van het zomerschema. Het is inderdaad zoals gepland gegaan. Maandag niet gelopen, maar dinsdag toch naar de clubtraining gegaan. Er stond 5 x 1200m op het programma. Dit zijn één van mijn favoriete trainingen. Zulke trainingen met afstanden tussen de 1000m en de 2000m zijn echt wel iets voor mij. Proberen om iedere keer dezelfde tijd te lopen, daar gaat het om. Het moeilijke is om de eerste sessie niet te snel te lopen aangezien er dan nog vier andere volgen. Het waren voor mij, en ook voor de anderen, ideale omstandigheden. Tijdens de opwarming had het een beetje geregend. Hierdoor zat er wat meer zuurstof in de lucht. Daarbij was er nauwelijks wind. Het was een training waar ik zeer tevreden van ben. De tijden lagen dicht bij elkaar. Tijdens de laatste sessie moest ik wel op de tanden bijten om onder de 5 minuten te blijven, maar het is me uiteindelijk toch gelukt. Enkel de eerste sessie bleef ik boven de 5 minuten, de volgende vier telkens eronder. Tijdens de laatste twee sessies moest ik de laatste vijftig meter nog een keer vernsellen. Dat voel je toch op het einde. Vermoeiend maar tevreden onder de douche en naar huis. Donderdag wordt er nog één keer getraind. Ik ga dan een achttal kilometer loslopen, kwestie van de spieren soepel te houden. De coach had de nieuwe schema's niet bij. Hij gaat ze doormailen (gelijk heeft hij, zo spaart hij weer een half bos ). Hopelijk krijg ik het deze week nog te zien om dat dan aan mijn persoonlijke dagen aan te passen. Maar dat zal dan voor na de herfstvakantie zijn. We trekken een weekje naar de Limburg om te wandelen. Misschien neem ik de loopschoenen mee om een paar keer wat kilometertjes los te lopen. Ik heb voor alle zekerheid al een omloopje van 4km uitgetekend. Je weet maar nooit.
Na een tevreden gevoel van vorige week sluit ik deze week met een ietwat wrang gevoel.
Ik heb deze week geen enkele dag gelopen. Nu weet ik dat ik daar zeer goede redenen voor had, maar toch blijft dat toch een beetje nazinderen. De goesting was er zeker, maar de tijd ontbrak gewoon. Als je iets graag doet, dan wil je er ook voor gaan. We zijn enkele keren op stap moeten gaan om een geschikte school voor Jordi te zoeken. In feite hebben we al een keuze gemaakt. Alleen het grote probleem in het bijzonder onderwijs is het enorme plaatsgebrek, een schandvlek die de overheid maar niet uitgewist krijgt. Alle scholen zitten aan het maximum van de leerlingen per klas en dan is het gewoon wachten op die ene plek die vrij komt. Frustrerend, maar er is niets aan te doen.
Volgende week belooft al niet veel beterschap wat de trainingen betreft. In het slechtste geval loop ik twee maal. Indien het wat meevalt, kan ik toch nog een derde training uit mijn hoed tevoorschijn toveren. Dinsdag wil ik in ieder geval naar de clubtraining gaan. Dan zal de coach het nieuwe schema bij hebben voor de winter door te komen. Benieuwd wat dat gaat worden. Nu alleen maar hopen dat er volgende week voldoende wordt gelopen.
Deze week is ook alweer voorbij. En buiten maandag heb ik de rest van de trainingen kunnen afwerken. Na de snelle parkronde van dinsdag was het enkel tijd voor trage duurlopen. Nu had ik niet gedacht dat ik vrijdag nog had kunnen trainen. De loodgieter zou nog langs komen, maar de brave mens was er al om 8u en was een half uurtje later alweer weg. Zodoende had ik nog tijd om te trainen. Donderdag gedurende 40 minuten me lekker in het zweet gewerkt. Ondanks dat er een beetje wind stond, rustig mijn tempo kunnen aanhouden; gewoon om de benen rustig te laten rondgaan. Vrijdag is het dan alsnog een lange duurloop van 1u 25 min. geworden. Alvorens te vertrekken, twijfelde ik nog of ik niet iets onderaan zou doen. Ik dacht dat het redelijk fris zou zijn ondanks het zonnetje dat mooi scheen. Na enkele honderden meters was ik al tevreden dat ik dat niet heb gedaan. Het was gewoon heerlijk om te lopen. Het was gewoon genieten. Nadat de grote baan werd verlaten, heb ik niet veel verkeer meer gezien. Dan is het op die kleine landelijke wegen genieten van de stilte; enkel jouw voetstappen. Meer moet dat niet zijn. Ik heb puur op het gevoel gelopen. Ik heb maar een paar keer mijn tussentijd gecontroleerd, zo ontspannen was het. Als de tijd op het einde dan nog eens goed meevalt, kan je niet anders dan tevreden zijn. Feit is dat het tempo nu gemakkelijk constant blijft. Ik loop nu bijna elke keer met een gemiddelde snelheid van 11km/u, wat ook mijn betrachting is. Volgende week is het weer een soort van rustweek. Het is tevens de laatste week van het zomerschema. Nadien krijgen we een nieuw winterschema. De coach zou graag met de groep enkele crossen doen, maar ik zie dat eerlijk gezegd niet zo zitten vanwege het blessuregevaar. Ik zou in april blessurevrij aan de 10 Miles willen starten en naar de 1u15 willen streven. Als de vorm deze kant blijft uitgaan, heb ik er een goed oog in.
Donderdag : 7,3 km - 0:40:00 - 10,95 km/u - 05:28 /km - HS na : 105 bpm
Vrijdag : 15,5 km - 1:25:00 - 10,94 km/u - 05:29 /km - HS na : 106 bpm
Vorige week enkel nog op donderdag een training afgewerkt. Deze verliep rustig zonder problemen. Vrijdag had Jordi een halve dag school en ben ik hem na de middag gaan halen. Daardoor kwam de training te vervallen. Maandag stond er in de namiddag een duurloop van 60 minuten gepland. Maar eerst nog naar de tandarts geweest. De verdoving werkte langer na dan ik gedacht had. Met een halve onderlip die verdoofd was, zag ik het niet zitten om een inspanning te doen. Je kunt nooit weten wat je overkomt. Dinsdag naar de clubtraining geweest. Ik had me namelijk van week vergist. Het is pas volgende week oudercontact. In plaats van de intervallen te doen, had de coach de parkronde in gedachten. Dit is een parcours van ongeveer 4800m. Ik heb deze training begin juni voor de eerste keer gedaan. Toen liep ik een tijd van 24'22" met toch een beetje de handrem op vanwege mijn beenblessure toen. Ik was benieuwd wat het deze keer zou worden. Het is in ieder geval zeer goed meegevallen. Ik moet wel zeggen dat de snelste lopers er niet waren. Op zich is dat niet erg. Je kijkt alleen naar jezelf en houdt geen rekening met de anderen. Gewoon je ding doen en een zo snel mogelijke tijd lopen. De start verliep goed. Ik liet me niet meeslepen door een paar snelle starters. Er was namelijk iemand nieuw bij en deze moet nog een beetje leren om de afstand te doseren. Halverwege het eerste stuk liepen we hem terug voorbij en haalden we nadien de eerste persoon ook in. We liepen met drie voorop en liepen naast elkaar omdat niemand van elkaar wilde profiteren. Het enige nadeel van de parkronde vind ik dat we twee maal dezelfde weg moeten oversteken. Daar moet je toch uitkijken voor het verkeer. Men stopt wel zodat je via het zebrapad kunt oversteken, maar het onderbreekt toch even je loopritme. Je moet telkens weer optrekken om het gewenste tempo aan te houden. Na ongeveer de helft van het parcours bleven we nog met twee over. Ik versnelde een beetje en de derde man liet een klein gaatje dat hij niet meer kon dichten. Met twee liepen we om de beurt op kop en hielden er een mooi tempo op na. Toen de laatste kilometer begon, voelde ik dat ik nog wat over had in de benen en met nog ongeveer een 600m voor de boeg plaatste ik nog een versnelling en was alleen vertrokken. In de laatste rechte lijn moesten we van de coach nog proberen te versnellen. Met een zeer vermoeid, maar zeer tevreden gevoel ben ik de meet gepasseerd. Met een tijd die 3 minuten beter was dan in juni, kan ik niet anders dan tevreden zijn. Hierdoor merk je dat de conditie terug in stijgende lijn is. Op gezette tijden zullen we deze parkronde afwerken. Ik kijk al uit naar de volgende.
We hebben deze week al de helft van het schema afgewerkt. Dat is al het dubbele van het vorige weektotaal. Maar er was deze week geen coach te bemerken. Spijtig, want vorige week, toen ik er niet was, zijn de nieuwe shirtjes uitgedeeld. Eentje met en eentje zonder mouwtjes. Aangezien ik volgende week niet kan wegens oudercontact, zal ik ze pas over twee weken krijgen. Nog even geduld dus. De training zelf werd dan maar zonder coach afgewerkt, zo werklustig als we zijn. Zelf was ik weer iets te laat. De anderen waren reeds het park in getrokken. Ik heb dan maar een aantal rondjes op de piste gelopen als opwarming. Ondanks dat ik mijn horloge was vergeten thuis, had ik toch een idee hoe ik liep, met dank aan Cois die zijn tijd telkens doorgaf zodat ik ongeveer wist wat mijn tijd was. Vooral op de sessie van de 400den deed ik telkens een stuk van de tijd af. De laatste sessie dook ik zelfs enkele seconden onder de streeftijd. Dus moe maar tevreden naar de douches getrokken nadien. De volgende dag voelden de bovenbenen wat zwaar aan. Maar zulke trainingen kun je een beetje vergelijken met krachttrainingen. Dus is het maar normaal dat je dat de volgende dag voelt. Donderdag kunnen ze recuperen. Dan zijn het weer rustige duurlopen. En zo is dan de week weer achter de rug. Op naar de volgende.
Vorige week is er van lopen niet veel in huis gekomen. Eerlijk gezegd, er is geen enkele meter getraind. Ik kon er niet altijd aan doen. Maandag moest ik naar de tandarts en nadien was het te laat om nog iets deftig te lopen. Dan kwam er op dinsdag de autokeuring bij 's morgens na de nachtdienst. Normaal gezien had ik daarna nog genoeg kunnen slapen. Dat was buiten de wasmachine gerekend. Die had het namelijk op zondag begeven. Men kwam die herstellen op dinsdagnamiddag. Dat betekende dat ik niet kon slapen die dag. Daarom dat ik wijselijk besloot om 's avonds rustig thuis te blijven en op tijd naar bed te gaan. Forceren is nergens goed voor. Donderdag niet veel goesting en vrijdag had Jordi vrijaf dus werd er een mooie fietstocht gepland. Deze week is dus beter begonnen. Ondanks de warmte toch de loopschoenen aangetrokken voor een training van een uur. Er werd weer goed gezweet. Toch proberen om tegen de volgende warme periode (volgend jaar misschien) drinken mee te nemen van zodra er minstens een uur moet worden gelopen. Zo kan ik meteen oefenen om tijdens het lopen te drinken. Daar heb ik nog niet veel ervaring mee. Dat moet kunnen tegen volgende jaar april. Ik kon mijn tempo vlot volhouden tot aan kilometer tien. De laatste 6 minuten moest ik toch een beetje het tempo laten zakken, maar ik heb volgehouden tot het einde. Hoewel ik niet het gevoel had sneller te hebben gelopen dan anders, kwam ik toch boven de 11 kilometer uit in totaal. Toch vond ik mijn hartslag nadien een beetje aan de hoge kant : 138 bpm. Normaal ligt deze een stuk lager, maar daar zal de warmte iets voor tussen zitten. Heel erg vermoeid was ik niet, maar ik heb wel gevoeld dat ik getraind heb en dat is de bedoeling, denk ik.
11,3 km - 1:00:00 - 11,3 km/u - 05:18 /km - HS na : 138 bpm
Deze week voor de eerste keer vier keer kunnen trainen. Normaal was dit een rustweek, maar aangezien ik vorige week maar 1 keer mijn loopschoenen heb kunnen aantrekken, besloot ik dit deel van het schema om te wisselen. Vorige week was dus voor mij de rustweek. Op maandag en donderdag trainde ik wel telkens 10 minuten langer, kwestie van er een normale trainingsduur van te maken. Enkel op vrijdag heb ik hetzelfde aantal minuten gelopen als was doorgegeven. Dinsdagavond kon ik niet naar de clubtraining wegens een dienstvergadering. Daarom ben ik die dag ook maar wat vroeger opgestaan om mijn interval in mijn eentje op de piste af te werken, van doorzetting gesproken. Er stond een reeks van 1000/800/400/200/100 op het programma. Ondanks een stevige wind is dit redelijk vlot verlopen. De 1000 meter werd mooi op schema gelopen (4'05"). Bij de overige afstanden zat ik telkens 1 seconde boven schema of mijn snelste trainingstijd (200 en 100m). Omdat ik dit in mijn eentje moest klaren, was ik hier zeer tevreden over. Tijdens de overige trainingen heb ik steeds een bijna constant tempo gelopen, steeds rond de 11 km/u., twee maal iets boven en één maal iets onder. Ik train nu aan een iets lagere snelheid en het gaat me goed af zo. De benen houden het goed uit. Hopelijk blijft het zo. Ik voel aan mijn rechterbeen wel dat het nog een gevoelige plek is, hoewel ik er geen last van heb. Tijdens het lopen voel ik helemaal niets. Achteraf is er enkel dat gevoel, maar geen enkele pijngewording. Volgende week zal het weer een stuk minder zijn. In het beste geval zal ik twee trainingen kunnen doen. Alleen hoop ik dat ik dinsdag wel kan gaan. Dan is het een training zoals ik ze graag heb : 2000/1500/1000/800/400. Ik kijk er nu al naar uit.
Maandag : 9,3 km - 0:50:00 - 11,16 km/u - 05:22 /km - HS na : 125 bpm
Donderdag : 7,2 km - 0:40:00 - 10,8O km/u - 05:33 :km - HS na : 127 bpm
Vrijdag : 9,2 km - 0:50:00 - 11,04 km/u - 05:26 /km - HS na : 123 bpm
Na dinsdag is er geen enkele kilometer meer op de teller gekomen. Van vrijdag wist ik dat ik het niet zou halen. Eerst een belangrijke afspraak in Mechelen in de voormiddag om dan in de namiddag met schoonmoeder op schok. Donderdag zou de schade wat ingehaald worden. "Zou", want het is er niet van gekomen. Ik had speciaal de wekker wat vroeger gezet; De intentie was er zeker. Maar toen die afliep, vertelde mijn lichaam dat het nog verder wilde slapen. Gehoorzaam als ik ben heb ik braaf naar mijn lichaam geluisterd en de wekker verder gezet. Daarom was er nadien geen voldoende tijd meer om een fatsoenlijke training af te werken. En dan kun je beter andere dingen doen die nog moeten gebeuren. Niet getreurd. Ik ben vastbesloten om volgende week weer aan te knopen met mijn schema. Er zullen nog dagen komen dat ik een training moet overslaan. Het vooropgestelde aantal kilometers voor dit jaar zal heel waarschijnlijk niet gehaald worden. dit zal dan voor volgend jaar zijn.
Maandag door omstandigheden te weinig tijd gehad om nog een training af te werken. Het begint precies stilletjes aan een gewoonte te worden om een training te missen Dinsdag ging het wel door. Interval stond er op het programma : 1200/800/600/400/200. Er waren twee nieuwe mensen. Zij kwamen testen of de club iets voor hen was. Hoewel het beginuur (18u) soms een beetje krap is, lijkt het heun wel aan te staan. Hopelijk blijven ze komen. De trainer was er om ons te vertellen wat we moesten doen, maar daarna vertrok hij voor een afspraak. Voor ons was dat geen probleem. Wij hebben plichtsbewust ons programma afgewerkt, zoals het hoort. Het was weer even wennen voor mij. Hoewel alles goed verliep, voelde ik dat er nog heel wat moet gewerkt worden. Ik was iedere keer content dat ik de finishlijn passeerde. De recuperatie daarentegen is al een stuk beter. Nu gewoon rustig weer opbouwen, dan komt het in orde. Vrijdag weet ik nog niet of de training zal doorgaan. Indien nodig moet er met schoonmoeder naar de winkel. Een mens heeft af en toe zijn verplichtingen waar men niet onderuit kan. Daarom zal ik de training van vrijdag naar donderdag verschuiven. Dan wordt er iets vroeger opgestaan voor een duurloop van 1u25'. Dan loop ik weer een afstand van ongeveer 15 km, wat weer een hele tijd geleden is. Benieuwd wat dat gaat worden.
Deze week was het de bedoeling om de benen weer aan het lopen te wennen. Hoewel dit niet op de ideale manier is gestart (maandag niet kunnen lopen), heb ik toch mijn schema zo goed als volledig kunnen afwerken. De training van maandag heb ik gewoon verschoven naar donderdag. Daardoor kwamen er wel twee langere trainingen na elkaar. Donderdag werd het dus een rustige duurloop van 60 minuten, terwijl het op vrijdag de training 1u15 minuten bedroeg. De beide trainingen werden onder verschillende weersomstandigheden gelopen. Maar bij beide trainingen kon je mijn T-shirt dat ik onderaan had, uitwringen. Op vrijdag was de wind gaan liggen en regende het niet. Het was ook iets warmer, waardoor ik heel wat zweet heb gelaten. Maar beide trainingen werden zonder problemen afgewerkt. Het beoogde tempo werd gemakkelijk aangehouden zonder echt een verval te kennen. Op vrijdag kon ik bijna op het einde nog eventjes versnellen, toen ik wat verloren tijd wilde inhalen nadat ik via de graskant voorzichtig langs een grote plas moest passeren om geen natte voeten te krijgen. Gedurende een honderdtal meters hield ik een iets hoger tempo aan om daarna terug de geplande snelheid aan te houden. Deze week heb ik drie keer gelopen. Misschien komt er nog een vierde keer op zondag. Vrouwlief heeft zich ingeschreven voor zumbalessen. De kinderen zijn naar de jeugdbeweging en dat zou een goede gelegenheid zijn om nog een veertigtal minuten los te lopen. Dan zou ik mijn weekschema volledig hebben kunnen afwerken. Maar nu ben ik al tevreden. Ik heb geen last ondervonden van mijn benen. Hopelijk blijft dit zo.
Donderdag : 11 km - 1:00:00 - 11 km/u - 05:27 /km - HS na : 133 bpm
Vrijdag : 13,4 km - 1:15:00 - 10,72 km/u - 05:35 /km - HS na : 124 bpm
Dinsdag naar de eerste clubtraining geweest na de vakantie. Het was al flink aan het regenen en er stond een steivige wind. Maar dat hield me niet tegen. Die kilo's van het verlof moeten voor de eindejaarsfeesten verdwenen zijn. Ik was een beetje te laat. De eersten waren al naar het park vertrokken voor de opwarming. Dus ik er dan maar in mijn eentje er achter. Opwarming kun je het niet noemen met dit weer. Laten we het dan maar op loslopen hebben. Onder de bomen had je eigenlijk niet veel last van regen en wind. Het was best gezellig lopen. Eenmaal terug in open vlakte voelde je onmiddellijk weer waar je aan toe was. Maar niet getreurd, het is voor mij een leuke training geworden. Er stond 4 x 1000m op het programma. Normaal wacht iedereen elkaar op nadat men zijn sessie heeft afgewerkt om dan samen de joggingronde te lopen. Met dit weer besloot de trainer er een in/out systeem van te maken. Dat wil zeggen dat er niet wordt gestopt na iedere sessie, maar dat men direct aan de joggingronde begint. Zo blijf je in beweging en heb je minder kans om af te koelen. Zeer leuk, maar wel intensief. Het gevolg is ook dat er geen tijden werden genoteerd. Ik vond dit niet erg. Zo kon ik rustig mijn tempo bepalen. Nu waren we maar met vijf. Twee snellere en twee tragere lopers. Gevolg : ik heb de ganse training op mijn eentje gelopen, telkens de wind trotserend. Ik kon mijn tempo redelijk constant houden, hoewel dit niet altijd even gemakkelijk was. Telkens je de bocht uitkwam naar de finisch, kreeg je de wind pal in je gezicht en geen enkele keer me kunnen wegsteken achter iemands rug. Het voordeel is dat je zo sneller aan kracht wint en je snelheid en uithouding vanzelf de hoogte in gaat. En douche achteraf deed enorm deugd.
Deze week twee trainingen gedaan, namelijk op maandag en donderdag. Dinsdag was voor ons het uitzwaaien van de schoolvakantie. Dan doen we altijd iets, blijft gelijk wat. Daardoor kwam de clubtraining wel te vervallen. Ik heb wel netjes de trainer verwittigd zodat ik zeker geen slechte punten krijg. Vrijdag stond er normaal gezien een training van 60 minuten op het programma. Maar er moest zo veel gebeuren op een korte tijd, dat ik wijselijk besloot om niet te trainen, kwestie van mezelf niet in nesten te werken.
Donderdag 1 september, eerste schooldag. Dit betekende niet gaan slapen omdat Jordi naar de school werd gebracht. Na een uurtje was het daar wel voorbij, maar dan moest de echtgenote nog naar het werk. En je weet natuurlijk al wie zich daar dan voor opgeeft om haar op het juiste adres te bezorgen. Dus toen ik thuis kwam, vond ik het te laat om nog onder de lakens te kruipen. Dan maar vlug mijn loopplunje aangetrokken en naar buiten gegaan voor een rustige training van 45 minuten. Het was naar mijn normen veel te warm. Gelukkig stond er nog een licht briesje. Deze training werd zonder problemen afgewerkt. De hartslag was zeker niet te hoog en het hoesten begint ook al minder te worden. We zijn dus op goede weg.
Voorlopig zullen het enkel rustige trainingssessies zijn. Ik heb te lang stil gelegen en wil deze keer niets forceren. Enkel op dinsdagavond zal het tempo iets hoger liggen tijdens de intervaltrainingen, maar dit zal wel gecontroleerd gebeuren. Eerst moet het aantal kilometers worden afgelegd zodat de benen weer aan het lopen kunnen wennen. Daarna kan het tempo weer stilletjes de hoogte ingaan.
1/09 : 8,1 km - 0:45:00 - 10,80 km/u - 05:33 /km - HS na : 124 bpm
Maandag het begin van een nieuwe week. En de planning viel al meteen in het honderd. De poetsvrouw kwam onverwacht niet opdagen zodat ik er zelf aan kon beginnen. Aangezien ik om 16u30 Jordi moest gaan halen van de vakantiewerking, had ik niet veel tijd op overschot. Toch had ik nog op tijd gedaan om daarna nog een training van 50 minuten af te werken. Ik vond het ideaal weer om de beentjes los te gooien. Er stond wel veel wind, maar dat geeft een fris gevoel wanneer deze vol in je snoet blaast. Ondanks de dreigende donkere regenwolken ben ik toch vertrokken. Regen deert me niet, hoewel ik liever droog blijf. Ik ben er gelukkig van bespaard gebleven. Het is een goed begin geworden. Ik had onmiddellijk een goed gevoel in de benen. Alleen die vervelende hoest de eerste twee kilometes speelde me nog parten. Maar dat zal beteren wanneer ik weer een tijdje bezig ben. Ik had het gevoel dat ik hetzelfde tempo aanhield dan vorige donderdag. In het begin bleek dat ook te kloppen, denk ik. Nadien moet dat dan toch een beetje sneller zijn gegaan. Ik heb er toch geen last van ondervonden. Voor alle zekerheid heb ik toch met mijn compressiekousen gelopen. Ik had me voorgenomen om de omloop van 8 km te doen. Toen ik aan het einde was, stonden er toch nog enkele minuten op de timer. Ik was toch een beetje verbaasd, maar ben gewoon verder gelopen. Een goede training. Hopelijk wordt er de rest van de week met hetzelfde gevoel getraind.
9,2 km - 0:50:00 - 11,04 km/u - 05:26 /km - HS na : 128 bpm
Na een leuke vakantie aan het Gardameer heb ik kunnen constateren dat er weer deftig gewerkt moet worden. De conditie heeft er een beetje onder geleden, al moet ik zeggen dat ik daarvoor ook al een tijdje stillag wegens de beenblessure. Die is echter verleden tijd nu (al sinds een week voor de reis, maar toen wegens tijdsgebrek enkel de clubtraining gedaan toen) zodat we er terug kunnen invliegen. Dit jaar zijn de loopschoenen thuis gebleven. Kreeg ik toch de vraag waarom ik mijn schoenen thuis had gelaten. Ik heb daarom twee dingen besloten : volgend jaar gaan de schoenen weer mee en ten tweede hou ik er mee op om nog te proberen vrouwenlogica te volgen, laat staan te begrijpen . De dag na aankomst ben ik uit nieuwsgierigheid op de weegschaal gaan staan om te zien wat de gevolgen van het goede leven in Italië waren. Hoewel ik het een beetje had verwacht, keek ik er toch een beetje van op : bijna 1,5 kg bijgekomen . Hier moet dus serieus gewerkt worden om de conditie en gewicht weer op niveau te krijgen.
Deze week was de bedoeling om twee rustige trainingen in te lassen om te beginnen. Vrijdag besloot ik omwille van het onweer dat het veiliger was om binnen te blijven. Je moet het weer niet uitdagen. Donderdagavond is de training wel doorgegaan. Het werd een rustige jogging van 40 minuten. Ik had meteen het goede ritme vast. Met een gemiddelde van 5'42"/km werd de training vlot afgewerkt. Het was wel redelijk warm. Het is dus tegelijk een goede zweetkuur geworden. Tijdens het lopen op geen enkel moment last gehad van de onderbenen. Alleen de vrijdagmorgen had ik wat last van stijfheid van de dijspieren. Daarom dat ik vrijdag ook nog een training had gepland. Geen nood, maandag zal dit weer onder controle zijn en kunnen we weer gaan opbouwen. Ik ben er gerust in.
Deze week heb ik dan toch mijn beoogde aantal trainingen kunnen afwerken. En ik moet zeggen dat ik tevreden ben over de geleverde prestaties. Eigenlijk ging het zowel op donderdag als op vrijdag redelijk vlot. In tegenstelling tot maandag heb ik geen hoestbuien meer gehad tijdens het lopen. Eenmaal de trainingen weer bezig zijn, wordt dat probleem in feite tot een minimum herleid.
Donderdag vond ik het warmer dan ik verwacht had. Het had toch redelijk wat geregend 's nachts en 's morgens toen ik naar huis reed. Maar toen ik 's middags ging lopen, voelde ik al meteen dat het een kwestie van goed zweten zou worden. Toch had ik deze keer geen last van de warmte. Ik vond onmiddellijk het goede ritme. Ik twijfelde voordien tussen 8 en 10 km, maar tijdens het lopen besloot ik al vlug om terug voor ongeveer 10 km te gaan. Na de 8 km had ik het gevoel om nog een heel eind verder te kunnen, zodoende breidde ik er op het einde nog een grote lus aan.
Vrijdag was het voor mij een ideaal loopweer. Het was iets frisser, maar warm genoeg voor de spieren. Een zeer lichte motregen maakte dat er genoeg zuurstof in de lucht zat en het licht briesje zorgde voor de nodige verkoeling tijdens de inspanning. Het ging zeer vlot. Ik liep zeer ontspannen. Ik voelde dat ik gerust een stuk sneller kon, maar ik heb me bewust ingehouden. Enkel vanaf de vijfde kilometer ben ik, ietwat onbewust?; iets sneller beginnen lopen. Hopelijk blijft dit gevoel verder de goede richting uitgaan de komende weken. Maar dat zal dan na de vakantie gebeuren, denk ik. Daar zal het gewoon genieten worden.
28/07 : 9,8 km - 0:53:14 - 11,05 km/u - 05:25 /km - HS na : 138 bpm
29/07 : 11,1 km - 0:59:20 - 11,22 km/u - 05:20 /km - HS na : 134 bpm
Dinsdag was het dan zo ver. Dit zou een eerste serieuze test worden na de blessure, de parkloop niet meegerekend. Ik dacht dat het maar een reeks 10 x 100m zou worden. Ik had echter het schema niet goed bekeken. Er kwam ook nog een reeks van 5 x 200m bij. Na de opwarming konnen we er aan beginnen. Ik had enkel een beetje last van stijve bovenbenen, niets om zorgen over te maken. Dat gaat vanzelf over door te blijven lopen. De reeksen zouden volgens het systeem "in - out" gebeuren. Dit wil zeggen 10 x 100m snel, afgewisseld door telkens 100m traag. Nadien werd eer 800m gejogd. Daarna werkten we volgens hetzelfde systeem de 200m-reeks af. Met dit systeem blijf je constant lopen en is dit veel leuker dan wanneer je dit doet met telkens een spurtje af te werken en terug naar de start te wandelen. Dit is ook veel vermoeiender. Na de training voel je wel dat je getraind hebt. Maar zo komt de conditie snel weer terug. Voor mij was dit al een geslaagde eerste test. Spijtig dat het binnenkort verlof is, want dit jaar gaan de loopschoenen niet mee op vakantie. Donderdag werk ik in ieder geval nog een training af. Ik twijfel nog tussen 8 en 10 km. Vrijdag komt het er misschien niet van. Er komt in de voormiddag een verzekeringsexpert naar de auto kijken (in april probeerde een fietster de auto te molesteren met een flinke bluts in de zijkant als gevolg). Als deze op tijd weg is, kan ik vrijdag nog wat gaan lopen. We zullen wel zien.
Deze week belooft een mooie trainingsweek te worden. Ze is in ieder geval al goed ingezet. Maandag voor de eerste keer sinds lange tijd weer een training van meer dan 40 minuten gelopen. Dat deed deugd. Er werd wel enorm veel gehoest. Ik heb namelijk de akelige gewoonte om veel last van slijmen te hebben wegens een regelmatige verstopte neus. Dit komt veel voor wanneer ik voor lange tijd stil lig. De eerste drie kilometer had ik er enorm veel last van. Daarna was het over en voelde ik mijn neus langzaam opentrekken. Dat wordt dus zaak om nu regelmatig de baan op te trekken. Hoewel er een redelijke wind stond, gelukkig de eerste helft op kop, vond ik het toch tamelijk warm. Ik heb in ieder geval veel zweet gelaten. Nu was ik toch beniewd hoe de benen dit zouden verwerken. Tijdens het lopen had ik er helemaal geen last van. Hopelijk valt de stijfheid mee op dinsdag. Mijn ademhaling echter was niet echt iets om over naar huis te schrijven. Daaraan voel je toch dat je een hele poos hebt stilgelegen. Ook mijn hartslag op het einde was nog te hoog. Daar is nog werk aan. Toch heb ik mijn vooropgesteld doel bereikt. Ik wilde deze training afwerken tegen 11 km/u. Daar was ik dan ook heel tevreden mee. Als alles volgens plan verloopt, train ik nog op dinsdag, donderdag en vrijdag. Ik kijk er al naar uit.
10,4 km - 0:55:27 - 11,25 km/u - 05:20 /km - HS na : 154 bpm
... komt de conditie terug. Maar er is nog veel werk aan de winkel, heb ik ondervonden. Dinsdag stond er 8 x 1000m op het programma. Dat is een training die ik met plezier afwerk, in normale omstandigheden dan toch. Deze keer ging het nog niet zoals ik het eigenlijk in gedachten heb. De ademhaling lijkt nog niet echt onder controle bij grotere inspanningen. Dan maar een rustiger tempo opgezocht de volgende reeksen. Hoofdzaak is nu voldoende afstand in de benen krijgen om zo de conditie automatisch te verbeteren. Van de benen echter geen last meer gehad. Dat zit dus goed. Aangezien het dinsdag weer de enige loopmogelijkheid was, kunnen ze goed uitrusten voor volgende week. Dan heb ik vrij baan. Iedereen is het huis uit ; de kinderen op kamp en de vrouw gaan werken. Zo heb ik vier dagen voor te lopen. Dat wordt voor mij een week om naar uit te zien. Langzaam weer opbouwen. Ik heb ook al uitgerekend hoeveel kilometers ik nog moet afleggen om dezelfde afstand te verkrijgen als vorig jaar. Al bij al valt het nog mee. Als ik daarboven een kleine inspanning doe, heb ik zelfs de kans om er nog een stuk over te gaan. Alles wat meer is, is positief voor mij. Daarna zien we weer verder. Nu eerst de komende weken doorkomen.
al scheelde het maar een minuutje. Gevolg : eventjes op de piste opwarmen terwijl de anderen het park waren ingedoken. Gelukkig was er nog iemand die wat later was zodat we met zijn tweetjes waren. Eigenlijk scheelde het niet veel of ik was niet naar de training gegaan. Ik was zeer vermoeid en een beetje misselijk in bed gekropen na de nachtdienst en was dit nog toen ik 's middags opstond. Ik denk dat de vele opgegeten chocolade tijdens de nacht er een beetje voor iets tussen zat.
Maar ik was juist op tijd weer in orde, klaar voor de avond.
. De volgende twee reeksen was het omgekeerd en liep ik achter haar aan. De laatste reeks gingen we nog eens samen doortrekken., ieder om de beurt een ronde op kop. Tijdens de laatste ronde nog een beetje harder doorgeduwd om er tenslotte de laatste honderd meter nog een sprintje uit te persen. Dit resulteerde voor mij in een nieuwe besttijd op de kilometer. Weeral een geslaagde avond en met een zeer tevreden gevoel naar huis.
Donderdag niet veel goesting
. Hier moet dus serieus gewerkt worden om de conditie en gewicht weer op niveau te krijgen.
