Ik ben Eric Van Oers. Ik woon in Borsbeek bij Antwerpen. Ik ben geboren op 8/02/1964 en ben dus al een tijdje lid van de "Club 45". Ik werk als nachtverpleegkundige in een dialysecentrum. Mijn hobby' zijn vooral lopen, computeren, lezen en fietsen. Af en toe trekken we er op uit om een mooie wandeling te maken. Ik ben gehuwd met Sandra en heb twee kinderen, Ellen en Jordi. In mijn jonge jaren heb ik steeds gevoetbald en daar hield ik een bijnaam aan over : noezeman. Sinds januari 2010 ben ik bij de Antwerpse club Brabo aangesloten. Ik krik nu mijn conditie op tussen de afstandslopers bij de masters.
Na drie jaar is het me gelukt om de 10 Miles te lopen. Lopen is voor mij stilaan een passie aan het worden. Alleen een halve marathon ontbreekt nog. Wie weet.
10-11-2011
Oud en jong
Dinsdag weeral moeten haasten om op tijd op de clubtraining te zijn. Helaas is dit weer niet gelukt:oops: al scheelde het maar een minuutje. Gevolg : eventjes op de piste opwarmen terwijl de anderen het park waren ingedoken. Gelukkig was er nog iemand die wat later was zodat we met zijn tweetjes waren. Eigenlijk scheelde het niet veel of ik was niet naar de training gegaan. Ik was zeer vermoeid en een beetje misselijk in bed gekropen na de nachtdienst en was dit nog toen ik 's middags opstond. Ik denk dat de vele opgegeten chocolade tijdens de nacht er een beetje voor iets tussen zat.:roll: Maar ik was juist op tijd weer in orde, klaar voor de avond.
Dit keer stond er 5 x 1000 op het programma. Ik was benieuwd hoe ver de progressie gevorderd was en of ik mijn reeksen constant kon afwerken. Dat is me toch gelukt met één uitschieter er bij. Nu had ik het geluk dat ik iemand heb gevonden waar ik mij aan kan optrekken. Amy, een jonge dame van half in de twintig (bijna half zo jong als ik), en ik zitten ongeveer op hetzelfde niveau en zij kan goed een constant tempo aanhouden. De eerste twee reeksen heb ik als tempomaker gediend. Het gebeurt tegenwoordig niet veel meer dat de jonge vrouwen achter mij aan lopen:-8):wink:. De volgende twee reeksen was het omgekeerd en liep ik achter haar aan. De laatste reeks gingen we nog eens samen doortrekken., ieder om de beurt een ronde op kop. Tijdens de laatste ronde nog een beetje harder doorgeduwd om er tenslotte de laatste honderd meter nog een sprintje uit te persen. Dit resulteerde voor mij in een nieuwe besttijd op de kilometer. Weeral een geslaagde avond en met een zeer tevreden gevoel naar huis.
