Einde van de herfst, dus het ideaal moment om de bladeren die nog achter bleven, bijeen te vegen.
Wij beginnen aan de achterzijde van de sporthal om dan achter het voetbaldoel en de beek, zoveel mogelijk de laatste bladeren te verzamelen. Hierbij komen onze tractor en de kruiwagens goed van pas. Alles moet immers naar de voorzijde van het kasteel verhuizen.
Na de bocht komen wij aan de rechte lijn, 100 meter lopen in de tegenovergestelde richting. Ook hier liggen er natuurlijk nog heel veel bladeren die moeten bijeen geveegd worden. Alles wordt op hoopjes geharkt en dan weer opgehaald door onze tractor of... met de kruiwagen. Die dode bladeren worden onder de beuken aan de ingang van het park gekapt. Daarna komt er nog een laagje humus (uit het voormalige kippenhok) bovenop zodat de bladeren blijven liggen en een vruchtbare laag vormen. Hiermee zit onze woensdagnamiddagwerkdag er weer op. De groenploeg neemt een pauze van twee weken om op 6 januari terug aan de slag te gaan.
Herfst in het park, dat betekent vooral bladeren verwijderen.
Daarom begin ik aan de fietsparking vóór het kasteel, gewapend met een bladhark (of bladrijf zoals wij zeggen). Fietsrekken die her en der geplaatst staan worden even verplaatst, de bladeren worden er onderuit gehaald en tenslotte rijven wij alles naar de zijkant. Opgeruimd staat netjes maar wel jammer dat hier en daar nog een fiets vastgeketend ligt aan het fietsrek. Op de laatste foto krijg je een indruk van de fietsparking zoals ik ze heb achtergelaten.
De afsluiting rond de vijver vraagt nog vele uren werk en het is vooral François die zich hier mee bezig houdt.
Aan de Ullenshofstraat staat een kleine elektriciteitscabine die overwoekerd wordt door onkruid en doornstruiken. Dré en Ludo gaan aan de slag om de mensen die de meterstanden moeten meten, de kans te geven om dat op een veilige manier te doen.
Terwijl werk ik zelf door aan de zandbak van het verspringen. Vandaag beperk ik mij er toe om de randen van die bak terug zichtbaar te maken.
De rest van de zandbak zal nog enkele namiddagen arbeid vragen....
De wortels van de beuken aan de voorzijde van het kasteel zijn door de jaren heen boven de grond komen te liggen. Dat blijkt schadelijk te zijn voor de bomen zelf en daarom trekt de groenploeg naar hier. De ruimte rond de beuken wordt afgezoomd met hout zodat er als het ware een eilandje ontstaat. Die ruimte wordt dan opgevuld met de afgevallen bladeren die zich in grote hoeveelheden bevinden in het park. Tenslotte wordt boven op die bladeren een laag humus aangevoerd (die hebben wij zelf gemaakt en die is opgestapeld in het vroegere kippenhok). Zo liggen de wortels terug onder de grond zoals je op de twee laatste foto's kan zien.
Na afloop gaan Dré, François, Dirk en Ludo nog aan de slag om van oud ijzer nuttig materiaal voor verder gebruik te maken. De vonken spatten er af!
Naast het voetbalveld vinden wij normaal de aanloopstrook en de zandbak van het verspringen. Jammer genoeg zie je daar vandaag weinig van terug: na één schooljaar inactiviteit vanwege de coronaperikelen is deze site volledig overwoekerd. Wij starten met het vrijmaken van een eerste deel van de zandbak, het stuk dat grenst aan de afstootbalk. Na een namiddagje werken kan een eerste proefsprong gewaagd worden. Drie volle kruiwagens onkruid zijn intussen afgevoerd, het zand werd gelijk gerijfd en de balk is terug zichtbaar.
Vandaag bezocht Stan Van Herck nog eens zijn groenploeg. Na jarenlang hard gewerkt te hebben in het park, is hij nu aan een voorlopige rust toe. En dat kan hij op zijn eigen zitbank, een geschenk van het college voor al die jaren arbeid ten voordele van de school.
Na een gezellig babbeltje vertrokken wij naar de plaats waar vandaag zou gewerkt worden. Dirk en François herstelde de afsluiting rond de vijver met gerecycleerde draad. Terwijl gingen Dré en Ludo aan de slag in de vijver. Aangeslibd zand werd uit de vijver geschept en gebruikt om de putten in de oever op te vullen zodat onze tractor daar veilig kan rijden. Heel zwaar werk, dat natte slib in de kruiwagen kappen en daarna op de oever rijden. Respect!
Na afloop hadden wij nog even de tijd om te genieten van enkele mooie plaat(s)jes in het park: een reuzenzwam op een afgezaagde boomstronk en een pas ontluikende goudbloem in onze wilde bloementuin: mooi toch!
Verder in het park, vlak bij de scoutslokalen , vind je nog één van de vier speeltoestellen die hier vroeger werden geïnstalleerd: een hangbrug.
Onder deze brug was er een geul gegraven zodat je veilig over de brug kon stappen en bij een misstap gewoon op de grond landen. Na twee jaar (vorige onderhoudsbeurt) was deze geul volledig toegeslibd zodat de brug niet meer schommelde. Samen met Linus trok ik naar daar en na anderhalf uur zwoegen was alles weer in ere hersteld. Zoals je kan zien, was het terug een wiebelende hangbrug om over te stappen.
Vandaag werken wij op diverse plaatsen in het park. Wij (Dirk, Ludo en ik) starten met het ophalen van een lading ijzerdraad. Dat wordt gestapeld in onze bergplaats tot de oud ijzerman het weer komt ophalen.
Terwijl zijn Dré en François een nieuwe boordsteen aan het steken naast de ingang naar de cafetaria.
Peter rijdt met de grasmaaier rond en brengt hopen bladeren naar onze compostplaats.
Daar begint ons tweede karwei: de bladeren in het oude kippenhok moeten zo hoog mogelijk gestapeld worden. Volgend jaar hebben wij dan weer een berg compostaarde die op diverse plaatsen in het park kan gebruikt worden.
Heel de fietsparking voor het kasteel ligt bedekt met bladeren en eikels. Ons laatste karwei van de dag is dan ook het wegrijven van die bladeren en de fietsrekken vrij maken. Tot onze verbazing staan hier nog enkele fietsen die met de sleutel op het slot werden achtergelaten. Gelukkig maar dat de poorten tijdens de vakantie wel afgesloten zijn....
Gelukkig kunnen wij nog in het park werken! Voldoende tussenafstanden, open lucht en met niet meer dan vier personen, dat lukt wel.
François zorgt ervoor dat de bank die ter ere van Stan Van Herck werd geschonken, eindelijk de plaats krijgt die ze verdient.
Daarvoor wordt een plaatsje vrijgemaakt aan onze wilde bloemenweide.
Ikzelf maak een rondje rond het kasteel en vul mijn kruiwagen met plaatselijk afval. Waar vroeger lege flesjes of busjes het meest voorkwamen, blijken dat nu mondmaskers te zijn: niet minder dan 17 stuks op het korte parkoers dat ik afleg rond het kasteel!
Aan de rand van het voetbalveld heeft een boom de strijd tegen de voorbije stormwind verloren. Dirk trekt er met de kettingzaag op af om er brandhout van te maken. Eerst de buitenste takken, die worden op een stapel gelegd om later te verhakselen. De dikkere stukken en de stam worden gerecupereerd en met de kruiwagen naar onze bergplaats vervoerd. In een minimum van tijd is de hele boom verwerkt tot bruikbaar materiaal voor de open haard!
Vandaag starten wij onze parkmiddag met het aanvoeren van bladgrond (naast het oude kippenhok) naar de nieuwe parkklassen. Daar bevinden zich enkele stalen deksels die iets te hoog boven de grond steken. Zo kan de grasmaaier niet passeren zonder schade op te lopen. Om die reden wordt de grond rondom die deksels opgehoogd met een mengsel van bladgrond en wit zand.
Op een boomstam zien wij nog een lieveheersbeestje en dat op het einde van oktober!
Terwijl wij met de kruiwagen van het kippenhok naar de parkklassen rijden, valt het op hoe goed de vijver zich aan het herstellen is van de droogte in de afgelopen zomer. Gelukkig maar!
Wij starten onze activiteiten met het aanvoeren van bladgrond (opgestapeld naast het voormalige kippenhok) naar de voorzijde van de parkklassen. Hier moet de grond wat opgehoogd worden rondom enkele ijzeren platen. Als de grasmaaier daar passeert steken deze platen te hoog om het gras nog te maaien, vandaar. De bladgrond wordt gemengd met wit zand om beter te blijven liggen met de stormwind die het park teistert.
Soms komt een onverwachte gast het park wat opvrolijken, in dit geval een lieveheersbeestje (in dit seizoen nog?).
Bij het vervoeren van de bladgrond naar de parkklassen valt het op dat de vijver zich intussen gedeeltelijk hersteld heeft van de warme en droge zomer. Gelukkig maar...
Eén van de steeds terugkerende werkjes is het verwijderen van de klimop die tegen de bomen aan groeit. Met heel wat geduld slagen wij er in om zo goed als alle klimoptwijgen te verwijderen en tot in de grond af te snijden. Daarbij kwamen wij drie slakken tegen die zich in een slakkengangetje verplaatsten.
Daarna begaven wij ons via een omweggetje naar de vijver. De opdracht was: een deel van de droogliggende bodem wegscheppen om de vijver hier te verdiepen. Met het verzamelde slib wordt de oever verhoogd zodat de grasmaaier hier in de toekomst vlot kan rijden zonder het risico van omver te kantelen. Heel zwaar werk, zo'n kruiwagen vol slib naar boven rijden!
Wij nemen afscheid van ons werk, niet zonder nog een mooie groep paddenstoelen op te merken.
Vandaag werd de groenploeg eerst ingezet om onze wilde bloemenweide te bedekken met een vruchtbaar bladerdek.
Daarna trokken wij samen naar de looppiste. Daar werden alle eikels bijeengeharkt en verwijderd: ofwel met de kruiwagen ofwel met de grasmaaier. Op drie plaatsen werd er hard gewerkt en het leverde een mooie looppiste op.
Dat gebeurde op verschillende plaatsen langs de piste, namelijk daar waar eikenbomen groeien. Een intensief karwei maar de propere looppiste loont zeker de moeite. Anders is het gesteld met de aanloopstrook en de zandbak van het verspringen. Deze atletiekinstallatie is bijna niet meer terug te vinden...
Ook de looppiste aan de voorkant van het voetbalveld is dringend aan een ingreep toe: een deel werd door de aannemer van de verbouwingswerken van het kasteel, bedekt met een extra laag. Die werd gestort op een plastiek zeil, om iets hoger dan de piste een wandelpad naar de sporthal te maken. Jammer genoeg werd die extra laag niet verwijderd zodat er zich nu een hoger en een lager deel is overgebleven.
Gelukkig zien wij ook nog mooie beelden: wat te denken van deze mooie paddestoelen en de kleurige hulst. Prachtig toch!
Voor het eerst in jaren werd de speelplaats Kluizevelden leeggeruimd. Al het afval verdween in een container en zal binnenkort afgevoerd worden. Het aanwezige ijzer stapelen wij zelf op in onze bergplaats.
Daarna vertrokken wij naar onze opslagplaats om het aanwezige snoeihout te verwerken met de verhakselmachine. De dikkere takken worden in kleinere delen geknipt of gesneden. Die stukken gooien wij in de machine waar alles netjes klein gemaakt wordt. Het eindproduct wordt met de kruiwagen vervoerd en als bodembedekker gebruikt.
Op de speelplaats van ASO lag nog een hele hoop afval. Daar haalden wij al het ijzer af om dat te recupereren en door te verkopen. Het geld dat hiermee wordt vergaard, dient om het materiaal dat wordt gebruikt voor de onderhoud van het park, te bekostigen.
Alweer een volle kar, de bergplaats is ongeveer voor de helft gevuld...
Intussen wordt er ook gewerkt aan de begroeiing naast het voetbalveld.
Als alle ijzer is gestapeld, wordt er nog een uurtje hout gekliefd tot brandhout.
Tussendoor krijgen wij bezoek van oud-collega Jos Monsieurs.
François klimt nog op de ladder om een paal in de grond te slaan, als steun voor een hoog opgroeiende plant.
