Op de speelplaats van ASO lag nog een hele hoop afval. Daar haalden wij al het ijzer af om dat te recupereren en door te verkopen. Het geld dat hiermee wordt vergaard, dient om het materiaal dat wordt gebruikt voor de onderhoud van het park, te bekostigen.
Alweer een volle kar, de bergplaats is ongeveer voor de helft gevuld...
Intussen wordt er ook gewerkt aan de begroeiing naast het voetbalveld.
Als alle ijzer is gestapeld, wordt er nog een uurtje hout gekliefd tot brandhout.
Tussendoor krijgen wij bezoek van oud-collega Jos Monsieurs.
François klimt nog op de ladder om een paal in de grond te slaan, als steun voor een hoog opgroeiende plant.
Warm was het, maar dat hield ons niet tegen! Terwijl Hugo en Dré met de snoeischaar de overbodige takken wegsnoeiden (hiervan zijn helaas geen foto's), deed François hetzelfde aan de kant van de cafetaria. Toegegeven, je ziet hem nauwelijks staan op de ladder maar hij was er wel degelijk.
Intussen gingen Ludo en ik aan de slag met de kliefmachine. Een berg boomstronken wachtte op verwerking. De mooie stukken werden opzij gezet als zitje voor leerlingen die in het park les krijgen. De andere stukken werden gekliefd tot brandhout.
Vermits uiteindelijk al onze bergruimtes vol brandhout steken, waren wij uiteindelijk verplicht om de nieuwe voorraad voorlopig buiten te stapelen. Kopers zijn van harte welkom op zaterdagvoormiddag of woensdagnamiddag!
Heel wat werk in ons park. Ludo maakt de afwatering van het voetbalveld vrij, Peter herstelt de kruiwagens (banden die lek staan), François zorgt voor het onkruid wieden aan onze bergplaatsen (voor de cafetaria), Dré en Dirk verzagen een boom tot zitjes voor de leerlingen en Hugo knipt de haag aan de speelplaats van de lagere school. Daar help ik hem met het opruimen van de afgeknipte haag. Daarbij komen ook al wilde kastanjes vrij, meer dan een maand voor wij ze gewoonlijk vinden.
Terwijl zitten twee blauwe reigers rustig te genieten in de vijver...
Het schooljaar begint weer en dan begint ook het scoutsjaar. Een bewijs daarvan zien wij aan de inkom van de dreef die naar het kasteel toe leidt.
Werken aan de looppiste en het vrijmaken van de beek achter het voetbalveld: dat waren de twee doelen van de groenploeg vandaag.
De beek groeit steeds weer toe indien wij niet proberen dat te verhinderen. Dré en François nemen dat werk op zich.
Terwijl gaan Ludo, Hugo en ik zelf aan de slag om de berg afvalhout, die ontstaan is na het snoeien van de overhangende takken op de piste, te verhakselen. Wanneer de verhakselaar het laat afweten schakelen wij over naar het vrijmaken van de boordsteen van de piste, een werkje dat nog heel wat weken in beslag zal nemen.
Gelukkig blijven er nog wat bloemen over om de nazomer wat kleur te geven. Die bloemen vind je in het perkje aan onze bergplaatsen. Mooi toch!
Op de eerste foto zie je een vogel (welke?) die rustig aan de cafetaria parkeert. Niet bang van mensen en dus ook niet van de fotograaf...
Opnieuw ging alle aandacht vandaag naar de atletiekpiste.
Overhangende takken achter het doel werden vakkundig weggesnoeid of -gezaagd. Dat leverde heel wat meer licht op aan de achterkant van onze looppiste.
Terwijl rijdt Peter het gras af: een prachtig voetbalveld met alleen maar gras en geen kale plekken, waar zie je dat nog?
Verder werd er begonnen met het bloot leggen van de rand van die piste, een intensief werkje dat nog veel uren in beslag zal nemen. Op de foto zie je het resultaat van meer dan een uur hard werken. Dat leverde iets meer dan tien meter zichtbare boordsteen op. Als je dan weet dat de piste 350 meter lang is dan zal het nog een vijfendertig uren duren vooraleer wij rond zijn met ALLEEN MAAR DE RAND VAN DE PISTE.
Hoeveel uren voor de volledige piste dan vrij komt???
De looppiste terug omvormen tot een looppiste: dat was onze opdracht vandaag. Eerst begonnen wij aan de rechte lijn voor het kasteel maar bij een temperatuur van 31 graden bleek dit een moeilijke taak. Zelfs de rand van de piste vinden was al een hele opdracht...
Daarna werkten wij aan het gedeelte aan de bocht, vlak bij de sporthal. Hier was schaduw en dat hielp.
Met spade, hark en rijf werd het onkruid op de piste te lijf gegaan, een schier onmogelijke taak. Het was inmiddels vier jaar geleden dat wij de piste nog eens onder handen namen. Oorzaak: de werken aan het kasteel die toen begonnen.
Klimop, braambessen, netels en nog veel meer planten hebben zich inmiddels op de looppiste genesteld.
Ook als het warm is, wordt er gewerkt in het park van Groenendaal. De ruimte naast onze bergplaatsen moet dringend van onkruid ontdaan worden. Sommige planten worden manueel verwijderd, andere krijgen een beurt van Dirk die met een maaimachine de grond vrij maakt.
Het onkruid (ook hele takken en planten) moet door de verhakselaar en met het verhakselde afval dekken wij de bodem af.
Tenminste, dat was de bedoeling. Maar het verse onkruid verstopt onze verhakselmachine herhaaldelijk. Na een heet uurtje houden wij het voor bekeken: vandaag stoppen wij wat vroeger vanwege de hitte. Hugo neemt de gelegenheid te baat om nog enkele zwammen van een boomstronk te recupereren om mee naar huis te nemen en dan zit onze werkdag er op.
Met een laatste blik op de vijver, die stilaan weer leeg loopt, trekken wij naar huis.
De fietsenparking wordt vandaag grondig onder handen genomen. Met de hele groenploeg lukt het om alle onkruid te verwijderen, de fietsenrekken te verplaatsen en terug te zetten en nog veel meer.
Vooraf wordt eerst nog wat oud ijzer verzameld.
Daarna trekt iedereen naar de doorgang naast het schoolgebouw. Het onkruid wordt losgetrokken, bijeengeveegd en in de kruiwagen geladen. Vandaar brengen wij al het groen naar de tractor die voor verder vervoer zorgt.
Peter die eerst het gras had afgereden komt ons met de grasmaaier ter hulp. Zo gaat het heel wat sneller en zien wij na twee uur zweten een netjes opgeruimde fietsenparking. Tussendoor nog wat aandacht voor passerende insecten (een mierennest, een leeg slakkenhuis bewoond door drie vliegen en een slak die de muur beklimt).
Hopelijk lopen hier in september weer heel wat leerlingen langs bij het begin van een nieuw schooljaar...
De groenploeg blijft niet stil zitten in de vakantie, integendeel.
Terwijl Peter alle grasperken afrijdt wordt er nog op 2 verschillende plaatsen gewerkt.
Dirk, Hugo en Ludo houden zich bezig met het klieven van hout dat intussen opgestapeld werd aan onze bergplaats (foto's 1 tot en met 3). Dat wordt als brandhout gestapeld achter die bergplaats.
Dré, François en ikzelf starten met het onkruidvrij maken van de speelplaats ASO. Onkruid uit trekken, met de hak losmaken en tenslotte stapelen in onze handkar. Na afloop ziet deze kant van de speelplaats er al heel wat mooier uit.
Na afloop komen wij samen aan de bergplaats om nog even van onze wilde bloementuin te genieten.
Vandaag geen werk in het park zelf maar op de speelplaats Kluizevelden.
Op weg naar die speelplaats zien wij in de verte een blauwe reiger die parkeert in de vijver.
Eén hoek van de speelplaats is vol gestapeld met versleten schoolmeubilair: oude banken, stoelen en nog veel meer.
Daar halen wij al het ijzer af en dat wordt dan vervoerd naar één van onze opslagplaatsen. Al wat geen ijzer is wordt later met een container afgehaald. Vermits wij maar met zijn drieën waren vandaag, bleek dit toch nog een hele klus...
Dat verhindert niet dat onze wilde bloemenweide er elke week mooier bij komt te liggen.
Toch werd er weer gewerkt in het park van Groenendaal. Onkruid wieden aan de nieuwe fietsparking (Dirk), de graszone rond de vijver onderhouden (Peter en Dré) en een berg afvalhout verhakselen (Ludo en Jan), zo bleef onze groenploeg bezig.
Naast die berg hout een opmerkelijke verschijning: een stel volwassen zwammen op de overblijfselen van een omgezaagde wilde kastanje.
Tot ongeveer drie uur werkten wij flink door. Toen kwam een vriendelijke leerkracht ons vragen of wij de verhakselaar niet konden stil zetten. Het (vervelende) geluid van de lawaaierige motor bleek de deliberaties in het kasteel te storen. Begrijpelijk...
Gezien de hoge temperatuur (32 graden Celsius) besloten wij om eenmalig onze activiteit te stoppen op dit uur. De berg afvalhout was intussen zo goed als weggewerkt (laatste foto).
Volgende week is het grote vakantie en storen wij niemand!
Overal in het park duikt het op, ongevraagd, ongewild maar ook ongelofelijk sterk. Bijna niet uit te roeien...
Vandaag gingen wij aan de slag om een deel van dat onkruid te verwijderen.
François aan de parking, Dré in onze wilde bloementuin.
Ludo trok naar de speelplaats om daar de te laag hangende takken weg te snoeien en Peter vervoerde het afval.
Dirk en ik begonnen met het onkruid naast de omheining van het park weg te halen: brandnetels, braambessen, springkruid, klimop en tal van andere wilde plantjes woekeren onder de omheining door tot op het (smalle) voetpad.
Vijf volle kruiwagens plantaardig afval en twee gesluikstorte zakken met steenpuin later stopten wij, net alvorens het hevig begon te regenen.
Ook vandaag werd er weer heel wat hout verwerkt in het park van Groenendaal. Dirk trok met de kettingzaag het park in om enkele omgezaagde bomen tot bruikbaar brandhout te zagen. Ludo en ik verhakselden een deeltje van de enorme stapel die zich tegenover het voormalige KSA-lokaal bevindt. Dré vervoerde het verhakselde hout naar de parking waar het later tussen de boompjes zal geharkt worden.
Intussen was François de poort van het oude kippenhok aan het installeren terwijl Peter met de grasmaaier rond reed.
In de loop van het jaar wordt er in de school een heleboel materiaal afgedankt. Versleten stoelen, banken, tafels, borden, kasten, stukken van de omheining en nog heel wat andere voorwerpen worden door de groenploeg verzameld. Het oud ijzer, aluminium, koper en ander metaal wordt dan verwijderd en opgestapeld zoals je op de eerste foto kan zien. Als onze garage helemaal vol is, komt een firma die oude metalen opkoopt alles ophalen.
Vandaag was zo'n dag. Je ziet eerst hoe alles buiten wordt uitgestald zodat de oud-ijzerkoper er gemakkelijk bij kan.
Met vier man werkten wij zo een vol uur om alles buiten te krijgen.
In iets meer dan een half uurtje laadt de chauffeur alle metaal op met zijn grijper. De losliggende elementen worden met die grijper mooi in mekaar geduwd zodat niets uit de laadbak kan vallen. Dit gaat dus heel wat sneller dan alles met de hand naar buiten sleuren en stapelen.
Gans de verzameling overschotten van stoelen, tafels, banken, omheiningen en noem maar op reed zo netjes om 16.00 uur het park uit.
Opgeruimd staat netjes en de opbrengst komt ten goede van de werking van de groenploeg.
Verhakselen van de houtberg naast het vroegere KSA-lokaal, bomen verzagen aan de brug bij het scoutslokaal en bladgrond verhakselen in het vroegere kippenhok: dat was het programma voor vandaag. Veel werk en weinig tijd om foto's te trekken dus.
Met het verhakselde hout kunnen wij weer heel wat vierkante meters grond bedekken.
Werken in een park, het kan deugd doen (al is het ook wel vermoeiend).
Terwijl Peter het gras maait, Dré voor de bladeren zorgt en Dirk vóór het kasteel aan een nieuwe bloementuin begint, zijn Ludo en ik de laatste stukken boomstronk die nog aan dat kasteel lagen aan het verwerken tot brandhout. Allemaal ver van mekaar, dus coronaveilig.
Zo blijft dit deel van het park goed onderhouden door onze groenploeg.
Op de eerste foto zie je de wilde bloementuin, op de volgende het naarstige werk van Dirk.
De andere foto's tonen de vooruitgang van het hout ruimen.
