Gelukkig kunnen wij nog in het park werken! Voldoende tussenafstanden, open lucht en met niet meer dan vier personen, dat lukt wel.
François zorgt ervoor dat de bank die ter ere van Stan Van Herck werd geschonken, eindelijk de plaats krijgt die ze verdient.
Daarvoor wordt een plaatsje vrijgemaakt aan onze wilde bloemenweide.
Ikzelf maak een rondje rond het kasteel en vul mijn kruiwagen met plaatselijk afval. Waar vroeger lege flesjes of busjes het meest voorkwamen, blijken dat nu mondmaskers te zijn: niet minder dan 17 stuks op het korte parkoers dat ik afleg rond het kasteel!
Aan de rand van het voetbalveld heeft een boom de strijd tegen de voorbije stormwind verloren. Dirk trekt er met de kettingzaag op af om er brandhout van te maken. Eerst de buitenste takken, die worden op een stapel gelegd om later te verhakselen. De dikkere stukken en de stam worden gerecupereerd en met de kruiwagen naar onze bergplaats vervoerd. In een minimum van tijd is de hele boom verwerkt tot bruikbaar materiaal voor de open haard!
Vandaag starten wij onze parkmiddag met het aanvoeren van bladgrond (naast het oude kippenhok) naar de nieuwe parkklassen. Daar bevinden zich enkele stalen deksels die iets te hoog boven de grond steken. Zo kan de grasmaaier niet passeren zonder schade op te lopen. Om die reden wordt de grond rondom die deksels opgehoogd met een mengsel van bladgrond en wit zand.
Op een boomstam zien wij nog een lieveheersbeestje en dat op het einde van oktober!
Terwijl wij met de kruiwagen van het kippenhok naar de parkklassen rijden, valt het op hoe goed de vijver zich aan het herstellen is van de droogte in de afgelopen zomer. Gelukkig maar!
Wij starten onze activiteiten met het aanvoeren van bladgrond (opgestapeld naast het voormalige kippenhok) naar de voorzijde van de parkklassen. Hier moet de grond wat opgehoogd worden rondom enkele ijzeren platen. Als de grasmaaier daar passeert steken deze platen te hoog om het gras nog te maaien, vandaar. De bladgrond wordt gemengd met wit zand om beter te blijven liggen met de stormwind die het park teistert.
Soms komt een onverwachte gast het park wat opvrolijken, in dit geval een lieveheersbeestje (in dit seizoen nog?).
Bij het vervoeren van de bladgrond naar de parkklassen valt het op dat de vijver zich intussen gedeeltelijk hersteld heeft van de warme en droge zomer. Gelukkig maar...
Eén van de steeds terugkerende werkjes is het verwijderen van de klimop die tegen de bomen aan groeit. Met heel wat geduld slagen wij er in om zo goed als alle klimoptwijgen te verwijderen en tot in de grond af te snijden. Daarbij kwamen wij drie slakken tegen die zich in een slakkengangetje verplaatsten.
Daarna begaven wij ons via een omweggetje naar de vijver. De opdracht was: een deel van de droogliggende bodem wegscheppen om de vijver hier te verdiepen. Met het verzamelde slib wordt de oever verhoogd zodat de grasmaaier hier in de toekomst vlot kan rijden zonder het risico van omver te kantelen. Heel zwaar werk, zo'n kruiwagen vol slib naar boven rijden!
Wij nemen afscheid van ons werk, niet zonder nog een mooie groep paddenstoelen op te merken.
Vandaag werd de groenploeg eerst ingezet om onze wilde bloemenweide te bedekken met een vruchtbaar bladerdek.
Daarna trokken wij samen naar de looppiste. Daar werden alle eikels bijeengeharkt en verwijderd: ofwel met de kruiwagen ofwel met de grasmaaier. Op drie plaatsen werd er hard gewerkt en het leverde een mooie looppiste op.
Dat gebeurde op verschillende plaatsen langs de piste, namelijk daar waar eikenbomen groeien. Een intensief karwei maar de propere looppiste loont zeker de moeite. Anders is het gesteld met de aanloopstrook en de zandbak van het verspringen. Deze atletiekinstallatie is bijna niet meer terug te vinden...
Ook de looppiste aan de voorkant van het voetbalveld is dringend aan een ingreep toe: een deel werd door de aannemer van de verbouwingswerken van het kasteel, bedekt met een extra laag. Die werd gestort op een plastiek zeil, om iets hoger dan de piste een wandelpad naar de sporthal te maken. Jammer genoeg werd die extra laag niet verwijderd zodat er zich nu een hoger en een lager deel is overgebleven.
Gelukkig zien wij ook nog mooie beelden: wat te denken van deze mooie paddestoelen en de kleurige hulst. Prachtig toch!
Voor het eerst in jaren werd de speelplaats Kluizevelden leeggeruimd. Al het afval verdween in een container en zal binnenkort afgevoerd worden. Het aanwezige ijzer stapelen wij zelf op in onze bergplaats.
Daarna vertrokken wij naar onze opslagplaats om het aanwezige snoeihout te verwerken met de verhakselmachine. De dikkere takken worden in kleinere delen geknipt of gesneden. Die stukken gooien wij in de machine waar alles netjes klein gemaakt wordt. Het eindproduct wordt met de kruiwagen vervoerd en als bodembedekker gebruikt.
Op de speelplaats van ASO lag nog een hele hoop afval. Daar haalden wij al het ijzer af om dat te recupereren en door te verkopen. Het geld dat hiermee wordt vergaard, dient om het materiaal dat wordt gebruikt voor de onderhoud van het park, te bekostigen.
Alweer een volle kar, de bergplaats is ongeveer voor de helft gevuld...
Intussen wordt er ook gewerkt aan de begroeiing naast het voetbalveld.
Als alle ijzer is gestapeld, wordt er nog een uurtje hout gekliefd tot brandhout.
Tussendoor krijgen wij bezoek van oud-collega Jos Monsieurs.
François klimt nog op de ladder om een paal in de grond te slaan, als steun voor een hoog opgroeiende plant.
Warm was het, maar dat hield ons niet tegen! Terwijl Hugo en Dré met de snoeischaar de overbodige takken wegsnoeiden (hiervan zijn helaas geen foto's), deed François hetzelfde aan de kant van de cafetaria. Toegegeven, je ziet hem nauwelijks staan op de ladder maar hij was er wel degelijk.
Intussen gingen Ludo en ik aan de slag met de kliefmachine. Een berg boomstronken wachtte op verwerking. De mooie stukken werden opzij gezet als zitje voor leerlingen die in het park les krijgen. De andere stukken werden gekliefd tot brandhout.
Vermits uiteindelijk al onze bergruimtes vol brandhout steken, waren wij uiteindelijk verplicht om de nieuwe voorraad voorlopig buiten te stapelen. Kopers zijn van harte welkom op zaterdagvoormiddag of woensdagnamiddag!
Heel wat werk in ons park. Ludo maakt de afwatering van het voetbalveld vrij, Peter herstelt de kruiwagens (banden die lek staan), François zorgt voor het onkruid wieden aan onze bergplaatsen (voor de cafetaria), Dré en Dirk verzagen een boom tot zitjes voor de leerlingen en Hugo knipt de haag aan de speelplaats van de lagere school. Daar help ik hem met het opruimen van de afgeknipte haag. Daarbij komen ook al wilde kastanjes vrij, meer dan een maand voor wij ze gewoonlijk vinden.
Terwijl zitten twee blauwe reigers rustig te genieten in de vijver...
Het schooljaar begint weer en dan begint ook het scoutsjaar. Een bewijs daarvan zien wij aan de inkom van de dreef die naar het kasteel toe leidt.
Werken aan de looppiste en het vrijmaken van de beek achter het voetbalveld: dat waren de twee doelen van de groenploeg vandaag.
De beek groeit steeds weer toe indien wij niet proberen dat te verhinderen. Dré en François nemen dat werk op zich.
Terwijl gaan Ludo, Hugo en ik zelf aan de slag om de berg afvalhout, die ontstaan is na het snoeien van de overhangende takken op de piste, te verhakselen. Wanneer de verhakselaar het laat afweten schakelen wij over naar het vrijmaken van de boordsteen van de piste, een werkje dat nog heel wat weken in beslag zal nemen.
Gelukkig blijven er nog wat bloemen over om de nazomer wat kleur te geven. Die bloemen vind je in het perkje aan onze bergplaatsen. Mooi toch!
Op de eerste foto zie je een vogel (welke?) die rustig aan de cafetaria parkeert. Niet bang van mensen en dus ook niet van de fotograaf...
Opnieuw ging alle aandacht vandaag naar de atletiekpiste.
Overhangende takken achter het doel werden vakkundig weggesnoeid of -gezaagd. Dat leverde heel wat meer licht op aan de achterkant van onze looppiste.
Terwijl rijdt Peter het gras af: een prachtig voetbalveld met alleen maar gras en geen kale plekken, waar zie je dat nog?
Verder werd er begonnen met het bloot leggen van de rand van die piste, een intensief werkje dat nog veel uren in beslag zal nemen. Op de foto zie je het resultaat van meer dan een uur hard werken. Dat leverde iets meer dan tien meter zichtbare boordsteen op. Als je dan weet dat de piste 350 meter lang is dan zal het nog een vijfendertig uren duren vooraleer wij rond zijn met ALLEEN MAAR DE RAND VAN DE PISTE.
Hoeveel uren voor de volledige piste dan vrij komt???
De looppiste terug omvormen tot een looppiste: dat was onze opdracht vandaag. Eerst begonnen wij aan de rechte lijn voor het kasteel maar bij een temperatuur van 31 graden bleek dit een moeilijke taak. Zelfs de rand van de piste vinden was al een hele opdracht...
Daarna werkten wij aan het gedeelte aan de bocht, vlak bij de sporthal. Hier was schaduw en dat hielp.
Met spade, hark en rijf werd het onkruid op de piste te lijf gegaan, een schier onmogelijke taak. Het was inmiddels vier jaar geleden dat wij de piste nog eens onder handen namen. Oorzaak: de werken aan het kasteel die toen begonnen.
Klimop, braambessen, netels en nog veel meer planten hebben zich inmiddels op de looppiste genesteld.
Ook als het warm is, wordt er gewerkt in het park van Groenendaal. De ruimte naast onze bergplaatsen moet dringend van onkruid ontdaan worden. Sommige planten worden manueel verwijderd, andere krijgen een beurt van Dirk die met een maaimachine de grond vrij maakt.
Het onkruid (ook hele takken en planten) moet door de verhakselaar en met het verhakselde afval dekken wij de bodem af.
Tenminste, dat was de bedoeling. Maar het verse onkruid verstopt onze verhakselmachine herhaaldelijk. Na een heet uurtje houden wij het voor bekeken: vandaag stoppen wij wat vroeger vanwege de hitte. Hugo neemt de gelegenheid te baat om nog enkele zwammen van een boomstronk te recupereren om mee naar huis te nemen en dan zit onze werkdag er op.
Met een laatste blik op de vijver, die stilaan weer leeg loopt, trekken wij naar huis.
De fietsenparking wordt vandaag grondig onder handen genomen. Met de hele groenploeg lukt het om alle onkruid te verwijderen, de fietsenrekken te verplaatsen en terug te zetten en nog veel meer.
Vooraf wordt eerst nog wat oud ijzer verzameld.
Daarna trekt iedereen naar de doorgang naast het schoolgebouw. Het onkruid wordt losgetrokken, bijeengeveegd en in de kruiwagen geladen. Vandaar brengen wij al het groen naar de tractor die voor verder vervoer zorgt.
Peter die eerst het gras had afgereden komt ons met de grasmaaier ter hulp. Zo gaat het heel wat sneller en zien wij na twee uur zweten een netjes opgeruimde fietsenparking. Tussendoor nog wat aandacht voor passerende insecten (een mierennest, een leeg slakkenhuis bewoond door drie vliegen en een slak die de muur beklimt).
Hopelijk lopen hier in september weer heel wat leerlingen langs bij het begin van een nieuw schooljaar...
De groenploeg blijft niet stil zitten in de vakantie, integendeel.
Terwijl Peter alle grasperken afrijdt wordt er nog op 2 verschillende plaatsen gewerkt.
Dirk, Hugo en Ludo houden zich bezig met het klieven van hout dat intussen opgestapeld werd aan onze bergplaats (foto's 1 tot en met 3). Dat wordt als brandhout gestapeld achter die bergplaats.
Dré, François en ikzelf starten met het onkruidvrij maken van de speelplaats ASO. Onkruid uit trekken, met de hak losmaken en tenslotte stapelen in onze handkar. Na afloop ziet deze kant van de speelplaats er al heel wat mooier uit.
Na afloop komen wij samen aan de bergplaats om nog even van onze wilde bloementuin te genieten.
Vandaag geen werk in het park zelf maar op de speelplaats Kluizevelden.
Op weg naar die speelplaats zien wij in de verte een blauwe reiger die parkeert in de vijver.
Eén hoek van de speelplaats is vol gestapeld met versleten schoolmeubilair: oude banken, stoelen en nog veel meer.
Daar halen wij al het ijzer af en dat wordt dan vervoerd naar één van onze opslagplaatsen. Al wat geen ijzer is wordt later met een container afgehaald. Vermits wij maar met zijn drieën waren vandaag, bleek dit toch nog een hele klus...
