In het park wordt het stilaan wat kouder, maar het werk gaat door. De tractor liet het even afweten maar dank zij good old Stan kon Ludo toch vertrekken. Echt wel nodig want dank zij onze tractor konden Dirk en Ludo alweer een grote hoeveelheid metaal van de school naar onze stapelplaats vervoeren. Terwijl werkten François en Hugo verder aan het afschermen van het brandhout.
Verder werken aan het vrijmaken van de looppiste: dat was mijn doel en samen met mijn assistent Linus haalden wij vier kruiwagens onkruid, gras, bladeren en takjes van de betonnen rand. Opgeruimd staat netjes!
Er ligt opnieuw een hele berg zand aan de achterzijde van het kasteel. Een deel van die aarde kunnen wij best gebruiken om onze uitvalswegen te verbeteren. Zo wordt een deel gebruikt om de 'Chaussée Dré Huysmans' op te vullen. Die bevindt zich aan de buitenmuur van het park, kant Bordink. Langs hier gaan wij proberen om een deel van de plantaardige afval op een milieuverantwoorde wijze op te slaan aan de zijkant van de looppiste. Op foto vijf zie je Ludo die de laatste hand legt aan een strook van 15 meter die reeds optimaal kan gebruikt worden.
De volgende twee foto's tonen Peter die de gracht achter het doel en naast het voetbalveld aan het vrijmaken is. Zo kan het water van het voetbalveld beter afgevoerd worden naar de pomp die het dan verder in de riolering stuwt.
Op de laatste foto zie je Hugo die de buitenzijde van de piste onder handen neemt. Deze kant van het park is weer helemaal klaar voor de volgende maanden (tot de nieuwe lente zorgt voor nieuw onkruid en overwoekering...).
Werken in het park: een karwei voor alle seizoenen...
Een wandeling rond het kasteel leert ons dat de eindfase stilaan in zicht komt. Geen stellingen meer rondom, een samentroeping van allerlei vrachtwagens en heel veel werklui in en uit het gebouw. De bekleding van de zuilen die het portaal ondersteunen is verwijderd, de put die gegraven werd voor de nieuwe aansluitingen van waterleidingen is bedekt met een betonplaat en aan de achterzijde van het kasteel ligt er opnieuw een grote zandheuvel. Die is afkomstig van de uitgravingen aan deze achterkant waardoor je vanuit de benedenverdieping een blik kan werpen op het voetbalveld. Als je goed kijkt op de foto's van de achterkant dan zie je dat er op de eerste en tweede verdieping reeds heel wat lampen branden, de plafonds zijn dus waarschijnlijk in orde en de verlichting is reeds aangesloten. De openluchtaula geraakt ook stilaan in orde, dat wordt vast een leuke plaats tijdens de speeltijden!
Vandaag werd het oude ijzer, dat wij in de loop van de laatste maanden verzamelden uit het afbraakmateriaal, opgehaald. Dat geeft ons terug wat ruimte want de stapel was werkelijk gigantisch groot geworden.
In het kasteel wordt druk verder gewerkt aan de bepleistering en het schilderen van muren en deuren.
Aan de buitenzijde kan je niet veel wijzigingen meer opmerken, maar als je de foto's van de trapzaal bekijkt, dan zie je toch dat het verleden voor een groot deel verdwenen is. Een nieuwe lift, dus ook een nieuwe liftkoker, muren die weg zijn en nieuwe muren die gebouwd werden...
Gelukkig is de oude trapleuning behouden en zo tegelijk een nostalgische rest van vroegere dagen...
De datum waarop de werken aan het kasteel beëindigd worden, nadert met rasse schreden. Op de eerste zes foto's kijken wij binnen in het gebouw. Wij volgen de nieuwe trap die in de vroegere leerlingenrefter (kelderverdieping!) vertrekt, naar de eerste verdieping. Daar zien wij een ruimte vol licht met nieuwe ramen, een nieuwe vloer en een prachtig uitzicht op het voetbalveld.
Aan de achterzijde van het kasteel wordt de nieuwe patio (een ruimte die voorzien wordt als ontmoetingsruimte in de open lucht) alvast een voltreffer! Het zicht op zowel het kasteel als het voetbalveld is zeker een verbetering. Ideaal om nog eens een tuinfeest, of zo, te organiseren.
In het park maakt onze groenploeg werk van de verwijdering van het onkruid achter het doel en rond de beek aan de achterzijde van het domein.
De meeste voort woekerende planten(klimop, braambessen, netels) zijn intussen verwijderd en nu beginnen wij stilaan de beek te ontruimen.
De pomp die het overtollige water verwijdert wordt vandaag gecontroleerd en wij kunnen een kijkje nemen in het pompstation.
Foto's twee en drie tonen de koker naast de sporthal, eerst zonder en daarna mét waterdoorstroming. Foto vier geeft een kijkje in het pompstation achter de sporthal.
De laatste foto's laten ons de piste zien:eerst zoals wij ze terugvinden bij aankomst, daarna de hoe wij de rand van de looppiste grasvrij maken. Daarbij komen heel wat regenwormen vrij, een gelegenheid voor onze jongste medewerker (Linus) om deze diertjes van naderbij te bestuderen.
Dank zij deze noeste werker hebben wij na anderhalf uur toch alweer een dertigtal meter vrij gemaakt.
Wij werpen om te beginnen een blik IN het kasteel. De eerste foto is van enkele weken geleden, de tweede van vandaag.
Je ziet dat de kapel van vroeger niet zo spectaculair veranderd is. Wél als je naar de zoldering kijkt.
Het glasraam dat op foto 1 nog ontbreekt is intussen in zijn volle glorie hersteld en terug geplaatst. Hopelijk voorgoed beschermd voor vandalisme...
De volgende foto's in het kasteel tonen ons eerst de trap aan de zijingang, die naar de kelder leidt en naar de lokalen op het gelijkvloers. Merk op dat de oude buitendeur nog altijd op zijn plaats blijft! Daarna gaan wij dieper de kelder in naar de oostzijde. Wie vroeger in deze redelijk donkere gang gewandeld heeft, herkent nog wel een beetje het profiel, maar de wijzigingen zijn toch immens.
Foto 6 laat ons de nieuwe liftkoker zien die zich centraal aan de voorzijde van het gebouw bevindt en die uitgeeft in de inkomhal.
Op foto 7 zien wij een nieuwe trap die zich (volgens mij) ook aan de voorzijde bevindt en die ons naar boven brengt. Daar gaan wij volgende week eens kijken!
BUITEN is er een ingrijpende vernieuwing van nutsleidingen. Je ziet een buis van de waterleiding die hier vertrekt van bij onze loodsen en zo, via de sporthal naar het kasteel loopt.
Via een kleine brug kan je toch nog de sporthal bereiken, maar de toegang wordt er voorlopig nog niet gemakkelijker op.
Naast het kasteel staat een hoogtewerker. Iemand is druk bezig met de beschermlaag van de nieuwe ramen te verwijderen.
Aan de achterzijde vorderen de werken zichtbaar. Het af te graven gedeelte is intussen volledig verwijderd en de toekomstige arena krijgt stilaan vorm. Benieuwd hoe het er na de afwerking zal uitzien!
Wordt er nog gewerkt IN het park?
Uiteraard. Vandaag nemen wij weer een deel van de binnenrand van de piste onder handen. Niet minder dan veertig meter onkruid en zand wordt weer van de piste geschraapt. Volgende week verder!
Binnen afzienbare tijd wordt een einde gemaakt aan de werken in en om het kasteel. Tijd om eens een stapje binnen te zetten...
Op de eerste foto kijk je binnen in het lokaal dat vroeger fungeerde als bar voor de leerkrachten. Rechts zie je een deuropening die zicht geeft op de inkomhal van het kasteel. Zoals je ziet zijn het oorspronkelijke plafond en de omlijsting van de schouw behouden.
Op foto drie ben je nog in hetzelfde lokaal en kijk je vanuit de vroegere leerkrachtenrefter naar de gang: je ziet de oude trap (links) en de originele dubbele deur die op zijn plaats blijft(rechts).
Foto vier toont de trap op het gelijkvloers en wij gaan langs daar naar boven (foto vijf en zes). Nu zijn wij op de eerste verdieping en op de twee volgende beelden wandelen wij daar rond, met de blik naar boven. De laatste foto is er eentje van de bovenste verdieping: je merkt dat er heel wat isolatiemateriaal is gebruikt en dat de muren klaar zijn om geschilderd te worden. Toen wij de laatste keer op deze verdieping waren, zag je nog enkel afgeschraapte muren.
Helemaal boven zie je een vorm van indeling die er op wijst dat hier (waarschijnlijk) verschillende lokalen zullen komen.
De inrichting van deze ruimte is volledig anders dan de oorspronkelijke, het dak, de verwarming en de verluchting..., alles nieuw en volgens de moderne normen. Voor mensen die vroeger af en toe de trap naar boven namen en die zich de vroegere bovenverdieping nog herinneren zullen deze foto's bijna onherkenbaar zijn maar de volgende generaties zullen dit ervaren als alledaags. Een flink aantal jaren geschiedenis zullen zo overgaan in een nieuwe geschiedenis, deze van de eenentwintigste eeuw.
Verbazingwekkend hoe snel de werken aan het kasteel nu vorderen. Op de eerste foto (ongeveer een maand geleden) zie je nog hoe de achterzijde van het kasteel verborgen werd door het decor. Foto twee toont de huidige toestand: de zandbergen zijn verdwenen, de bodem is afgegraven tot op het niveau van de vroegere kelderverdieping (die nu een omnivalente ruimte zal worden) en de muren die meer dan honderd jaar onder de grond bleven, zijn duidelijk zichtbaar.
De volgende foto's tonen nog andere wijzigingen: aan de voorzijde is de torenhoge kraan verwijderd, aan de achterzijde wordt alles in gereedheid gebracht om de nieuwe aula in open lucht aan te leggen (diverse betonblokken die de zijkanten en de trappen zullen vormen).
Vlak naast de ijzeren poort is een bedding gegraven die loopt naar de nieuwe inrijlaan en van daar naar het kasteel.
Hopelijk heeft dat geen negatieve invloed op de nog aanwezige bomen...
Aan de sporthal is de taxushaag gesnoeid, ondanks het feit dat de omheining rond het kasteel het werken niet gemakkelijk maakt.
Aan de achterzijde van het voetbalveld vordert het verwijderen van brandnetels en ander onkruid goed. Met niet minder dan vijf werken Stan, Hugo, François, Dirk en Ludo zich door het woekerend groen.
Terwijl houd ik mij bezig met het vrij maken van de binnenrand van de looppiste. Zo kan je weer langs de binnenkant lopen zonder te struikelen over in het wild groeiende takken of uit te schuiven op het natte bladerdek. Nog 300 meter en wij zijn rond...
Vandaag werkten wij vooral aan het vrijmaken van de piste, achter het voetbalveld. Dat betekent: veel onkruid verwijderen, overgroeiend struikgewas snoeien, de stenen boord trachten vrij te maken en al het plantaardig afval verwijderen. Een werkje dat vooral manueel gebeurt en elk jaar opnieuw wordt uitgevoerd. Met zijn drieën houden wij ons daar een ganse namiddag mee bezig.
Een aantal versleten stoelen wordt ook nog 'gerecycleerd'. Het ijzer wordt verwijderd en verzameld om verkocht te worden. Een werkje voor Ludo.
De werken aan het kasteel schieten op. Zo kan je boven op het dak een balustrade zien die doet vermoeden dat je over de ganse bovenverdieping in de buitenlucht zal kunnen rondwandelen. Zelfs op de top van beide torens bevindt zich een dergelijke balustrade.
Aan de achterzijde is een graafmachine druk bezig met het weg scheppen van de enorme berg die al meer dan een jaar het zicht op het kasteel verstoort. Wij zien ook dat een deel van de loodglasramen van de kapel terug op hun plaats zitten.
Aan de voorzijde vallen de nieuwe regenpijpen en de balustrade op. De nieuwe inkomhal zal wel wat donkerder zijn dan vroeger maar de grote luifel geeft toch een extra dimensie.
Jammer dat er zoveel nostalgie verloren ging tijdens het leegmaken van het kasteel, een nostalgie die zich op de laatste foto weerspiegelt...
Hugo en François hielden zich bezig met het verder werken aan de berging van onze houtopslagplaats.
Vandaag geen hapjes en drankjes maar een zware klus! Om het afgereden gras af te voeren, rijdt onze tractor langs de piste naar de buitenmuur van het park. Jammer genoeg is de bodem daar niet erg geschikt voor voertuigen en daarom werd besloten om deze plaats op te hogen met aarde. Vermits er meer dan genoeg grond voorhanden is aan de achterzijde van het kasteel (twee torenhoge bergen), kregen wij van de aannemer toelating om één van die bergen af te graven. Die grond werd naar de buitenmuur vervoerd en daar verspreid over de bodem.
Het wordt een mooie, nieuwe weg die wij voortaan de 'Boulevard Dré Huysmans' zullen noemen. Kwestie van onze weg in het park te vinden...
Zoals je op de eerste foto ziet, is de rand van de looppiste alweer overwoekerd en dat ondanks de onkruidbestrijding van vorige week.
Handmatig wordt de rand weer vrijgemaakt zodat je tenminste kan zien of je wel dan niet op de piste loopt.
Helemaal aan de rand van de piste werkt Stan al enkele weken aan het verwijderen van brandnetels, springkruid en ander onkruid (ook al met de hand); het verschil tussen de plek mét en die zonder wildgroei is wel opmerkelijk.
Uiteindelijk zetten wij om 16.00 uur de Stanbank (zie vorig artikel) buiten en sluiten wij de werknamiddag af met een babbel en een pintje.
Vandaag werd Stan Van Herck gehuldigd voor zijn jarenlange inzet in onze groenploeg. Als lid van het steuncomité was hij sinds 1971 mee actief in het college. Toen in de jaren 80 bleek dat het onderhoud van het park niet meer door de school kon verzorgd worden, nam Stan, samen met enkele andere vrienden van het college, het initiatief om die taak op zich te nemen. Sindsdien is hij een vertrouwd element geworden in het park: zowel op woensdagnamiddag als op zaterdagvoormiddag spant hij zich in om de veelomvattende taak van parkverzorger te vervullen.
Tot dit jaar nam hij ook alle verantwoordelijkheden op zich en wie de school een beetje kent, weet dat dit een hele opdracht is.
Tijdens een korte vergadering met de directeur, de Heer Geert De Sitter, en met de voltallige groenploeg, gaf Stan in het voorjaar de fakkel door aan Dré Huysmans.
Voor al dat werk gedurende die lange periode werd Stan hartelijk bedankt door de directeur.
Om zijn verdiensten in de verf te zetten, mocht hij zijn eigen, persoonlijke, zitbank van het college ontvangen. Samen met zijn echtgenote en een beetje later met alle aanwezigen, werd die bank ingehuldigd op de gepaste wijze.
Na het dankwoord van de directeur én het wederwoord van Stan werd er gezellig voort gepraat over verleden, heden en toekomst.
Dat gebeurde tijdens een verzorgde receptie met lekkere hapjes en drankjes waar iedereen van genoot.
Op de bank poseerden eerst Stan met zijn opvolger Dré, daarna ook nog de voltallige groep van harde werkers die wekelijks hun beste beentje voorzetten om het mooie park van het Groenendaalcollege te onderhouden.
Dat gebeurt overigens al een tijdje samen met leerlingen uit het OKAN-onderwijs.
Zo blijft het park een park en wordt het geen wildernis.
Nog eens hartelijk bedankt voor al die jaren onbaatzuchtige inzet, beste Stan en hopelijk kom je nog vele jaren langs om te genieten vanop je mooie bank, of zoals je zelf al aangaf, om nog mee te helpen met de rest van onze groenwerkers!
Achter onze bergplaatsen raakt de nieuwe opslagplaats stilaan vol. Het opgestapelde brandhout vult bijna de volledige achterste muur en François zorgt voor een gepaste afsluiting (foto 2). Op de eerste foto zie je nog hoe alles wordt opgestapeld, terwijl foto 3 toont hoe het hout ter plaatse wordt gebracht.
Tijdens de vakantie groeit het onkruid niet alleen op de speelplaatsen of in de fietsenstalling(zie vorige artikels) maar evenzeer rond de sporthal. Kijk maar eens hoe de looppiste er uit ziet na twee zomermaanden! Daarom wordt de onkruidverdelger weer ten tonele gebracht: alles zou immers moeten verdwijnen tegen 1 september...
