Hoe werkt dat eigenlijk: boomstronken tot brandhout klieven?
Aan de hand van de foto's, een eerste les houtverwerking...
De boomstronk (een deel van de stam dat werd doorgezaagd op ongeveer 60 cm) wordt onder de kliever geplaatst.
Door de neerwaartse druk van de machine wordt de stronk in twee stukken gekliefd.
Een halve boomstronk wordt opnieuw onder de kliever gezet en in twee gekliefd.
Een kwart boomstronk gaat dan nog eens onder de kliever (wij hebben dan 16 stukken van één boomstronk) .
Dat gebeurt zo voor alle stukken boomstronk die deel uitmaakten van een stam(soms 20 of meer).
Af en toe is een boomstronk zo dik (bij oudere bomen) dat wij er 32 houtblokken uit halen.
Een tijdrovend karweitje met heel wat belasting voor de rug en de polsen, maar als je ziet hoeveel bomen zo reeds verwerkt werden, kan je alleen maar trots zijn!
Bloedheet vandaag, dus zochten wij ons een plek in de schaduw om daar te werken.
Stan maakte de ingang van de school onkruidvrij, een plaats waar de zon niet doordrong.
Ludo en ikzelf pakten de verwilderde haag van de kluizeveldenspeelplaats aan. Bijna een hele namiddag werk om dit terug tot normale proporties te brengen, dus.
Op de eerste vier foto's zie je de haag alvorens die geknipt werd. Foto 5 en 6 tonen het eindresultaat en foto 7 de berg knipsel die nog op transport wacht.
Bij het terugkeren naar de opslagplaats merken wij nog een prachtexemplaar van de blauwe reiger aan. Jammer genoeg wilde deze vogel niet van nabij gefotografeerd worden. Dan maar van op (te grote) afstand...
Wat betreft de werken aan het kasteel kunnen wij alleen meedelen dat er voorlopig gewacht wordt op de goedkeuring van een nieuw budget om de isolatiewerken in de kelders te starten.
Een prachtige dag vandaag, dus ideaal weer om het onkruid op de speelplaatsen te besproeien.
Eerst even een blik in het park werpen om te zien wat de vrienden zoal bezig houdt. Dré is uiteraard bezig met de wekelijkse maaibeurt van het snel groeiende gras.
Hugo en François gaan het vele snoeihout door de verhakselaar trachten te krijgen, aan de rand van het voetbalveld.
Terwijl is Stan bezig met het verder bedwingen van springkruid en andere woekerende planten, wij vinden hem even niet terug...
In het kasteel wordt gewerkt, dat zie je aan de stofwolken, dat hoor je aan de machines en dat merk je ook aan de vrachtwagen die zich tussen het afval parkeert.
Ludo tenslotte, bedient de sproeier die het onkruid op de speelplaatsen een halt moet toeroepen.
Net als vorige week begin ik alvast met het reinigen van de afwateringsput in het midden van de speelplaats. Loodzwaar, die rooster op speelplaats ASO. Maar uiteindelijk blijft er toch een proper afwateringssysteem achter.
Terwijl Ludo de gagelveldenspeelplaats besproeit, maak ik ook deze rioolput in het midden van de speelplaats onkruidvrij.
Ongelofelijk wat daar op één schooljaar allemaal in kan groeien.
Als deze klus geklaard is, verwijderen wij ook nog de onderste, overhangende takken van de boom die al sinds mensenheugenis het centrale punt van de speelplaats vormt.
Een berg takken en afval verbergt onze kruiwagen.
Omdat wij er niet genoeg van krijgen, begeven wij ons naar de speelplaats langs de Kluizeveldenstraat. Opnieuw dezelfde werkwijze: Ludo sproeit, ik verwijder een deel van het onkruid langs de muur die de speelplaats en het park scheidt.
Alweer hevige regenbuien op woensdagmiddag, maar als bij wonder stopten die om 13.55 uur, net voor wij in het park aan de slag gingen.
Dré en Stan starten met hulp te bieden aan Jef, de werkman van de school. Vanwege de regenval was een deel van de omgeving van de sporthal onder water gelopen. Even de openingen naar de riolering vrij maken van slijk en het aanwezige water wegvegen en klaar is kees!
Weinig zichtbare activiteit aan het kasteel, maar het goede nieuws komt van Johan, één van de werfleiders.
Volgende week zal namelijk gestart worden met het isoleren van de keldervloeren!
Nog drie weken en het schooljaar gaat weer van start. Tijd dus om de speelplaatsen onder handen te nemen.
Een blik op de Kluizeveldenspeelplaats leert ons dat hier nog veel onkruid moet verdwijnen. Vanwege de vele regendagen kon er niet met onkruidverdelger worden gewerkt en dat zie je.
Vooral het centrum van de speelplaats, waar zich de rooster bevindt die de afwatering naar de riolering afdekt, vertoont een weelderige plantengroei. Aan de slag dus, en dat levert meer dan een volle kruiwagen op!
De laatste foto geeft ons een mooie kijk op hetgeen volgende woensdag op ons programma zal staan...
Minder mooi weer vandaag, maar ideaal om in het park te werken. Dré zal het gras afrijden want SV Groenendaal traint tijdens de maand augustus op zijn oorspronkelijk terrein. François stapelt de, intussen enorme, hoop houtblokken die steeds maar aangroeit. Ludo en Hugo houden zich bezig met het klieven van die houtblokken.
Terwijl is Stan bezig op de speelplaats en trek ik verder ten strijde tegen het springkruid op de berg (vlak achter de speelplaats van ASO).
Op de eerste foto zie je een boom vóór het snoeien, op de tweede foto er na. Wij proberen de laaggroeiende scheuten te verwijderen zodat de onderkant van de bomen meer ruimte krijgt.
De derde foto toont een stuk van de berg vóór het wieden, de vierde nadien. Dat is ook zo voor foto vijf en zes.
Tenslotte zie je op de zevende foto onze houtklievers aan het werk terwijl de achtste foto het resultaat van hun woensdagnamiddag toont: een berg brandhout!
Na de activiteiten in het park kan ik het niet laten om nog wat foto's van het kasteel in zijn huidige toestand te trekken.
Ik stap de kelder binnen langs de trapjes, rechts naast de ingang van het kasteel. Zo kom ik aan de leerlingenrefter. Boven mij: de ronde klas waar o.a. de inschrijvingen gebeurden en die zo prachtig gerestaureerd werd. De bedoeling is dat dit lokaal zoveel mogelijk in zijn originele staat wordt bewaard. Zo zullen de houten deur, de originele muurbekleding en zeker ook de prachtige zoldering in het nieuwe kasteel kunnen bewonderd worden.
Ik wandel verder door de kelder en kom in wat vroeger de voetbalkelder was. Hier geen dak meer boven mijn hoofd maar wel een duidelijk zicht op de plaats die later als ontmoetingsruimte zal dienen.
Tenslotte stap ik door de keldergang in de richting van de sporthal. Boven mij een dubbele deur. Ook deze deur blijft behouden in het nieuwe project. Links boven zie je nog de ingang van het kasteel.
Op de volgende foto: een blik in één van de vele kelders aan de voorzijde.
Verder raak ik niet meer: een berg stenen (losgehakt in de linkertoren) verspert de doorgang naar de trap die mij aan de zijde van de sporthal naar buiten brengt. Dan maar terug naar de andere trap, nog een laatste blik in én een foto van de leerlingenrefter. Het heeft zijn charmes, dit bijna volledig gestripte kasteel van Groenendaal...
Vandaag was het waarschijnlijk de warmste dag van het jaar. Toch werd er gewerkt in het park van Groenendaal!
Ludo, Hugo en François probeerden het plaatselijk record hout klieven te breken. Het werd geen nieuw record maar wel een evenaring van de vorige keer: vijf volle karren houtblokken! En dat bij een temperatuur van 34 graden...
Ook in het kasteel was een ploeg arbeiders aan de slag. De muren in de linkertoren werden verder afgeschraapt en de pas gebruikte betonmachine doet vermoeden dat er ook al aan de wederopbouw werd begonnen.
Maar ook het springkruid moet verder uitgeroeid worden. Intussen is het stuk tussen de ijskelder en het einde van het vroegere KSA-lokaal aan de rechterkant van de weg ongeveer volledig vrij van dit snel woekerende onkruid.
Foto 1 werd genomen bij het begin van de namiddag, foto 7 twee uur en twee volle kruiwagens later.
Bij het verwijderen van het springkruid (en ook wel wat klimop), vind ik regelmatig scheutjes of zelfs volledige plantjes taxus. Erg interessant om deze plantjes de kans te geven om zich beter te ontwikkelen. Taxus blijkt immers een doelmatig kankerbestrijdingsmiddel.
Zou het geen mooie droom zijn om binnen enkele jaren een behoorlijke hoeveelheid taxus te kunnen leveren aan 'Kom op tegen kanker' ?
De eerste vakantiewoensdag en al onmiddellijk een schitterend weertje.
Opvallend: de poort naar het kasteel is afgesloten en er blijken ook geen bouwvakkers aan de slag, het is dus stil in deze kant van het park.
Even rondwandelen en hetgeen in het oog springt is de enorme houtberg aan de achterkant van het kasteel.
De open deur nodigt uit om even binnen te stappen langs de zijkant (vroeger de deur van de concierge).
Een blik in de kapel toont ons dat ook hier de vloer verdwenen is. De bodem van de kelders is nat en blijkbaar moet de volledige keldervloer geïsoleerd worden. Een werk dat alweer wat bijkomende tijd en financiën zal vergen.
Vakantie dat betekent ook Groene Zone: het gejoel van de spelende kinderen, leerkrachten en monitoren die samen met de leerlingen spelen, een zalige tijd! Leve de Groene Zone!
Voorbij de brug, op de berg van de ijskelder, versiert een prachtige, paarse, bloemenzee de vijverveldenspeelplaats.
Maar in het park blijft het werken geblazen! De berg hout, even voorbij het KSA-lokaal, wordt vandaag aangepakt.
Klieven dus en het hout vervoeren naar de verzamelplaats.
Ook de strijd tegen het springkruid wordt verder gevoerd. Wat eerst een groene zee was, wordt twee uurtjes later netjes achtergelaten: vier bergen springkruid, weggevoerd met overvolle kruiwagens werden weggeplukt (met de hand, jawel, niet echt goed voor de kromgebogen rug).
De laatste twee foto's tonen een boom met klimop en een andere zonder. Net zoals het springkruid is klimop een plant die moet verwijderd worden. Zoals je ziet: er is nog (heel) veel werk om ons mooie park mooi te houden...
De werken aan het kasteel blijken tijdig stil te liggen. Bij het uitbreken van de kelders blijkt de vloer niet geïsoleerd te zijn en dus water door te laten. Deze onverwachte tegenslag wijzigt de plannen (en het budget, uiteraard).
Een blik in het kasteel en een woordje uitleg van werfleider Johan, leren ons dat een deel van de oorspronkelijke houten binnendeuren zal behouden blijven. Ook de gerestaureerde torenklas (het vroegere wachtlokaal) zal zoveel mogelijk in zijn originele staat blijven als herinnering aan het verleden.
Vandaag wordt de houtstapel die beneden aan de berg (boven de ijskelder) ligt, volledig weggewerkt. Klieven dus: dat doen Ludo en ik. Het verwerkte brandhout wordt door François weggevoerd terwijl Stan zich bezig houdt met het wieden van het resterende springkruid op de berg.
Tot onze grote spijt zien wij ook dat een eenzame KSA-man (oud-leider Kristof Bouvard) zich bezig houdt met het ontruimen van het KSA-lokaal. KSA, jarenlang een begrip in het Sint-Jan Berchmanscollege en later in het Groenendaalcollege: een bloeiende jeugdvereniging die heel wat kinderen (groot en klein) een extra dimensie bood in hun jeugd. Doodjammer dat deze groep wegens te weinig leden en te weinig leiding stopt met bestaan. Daarom nog enkele foto's van het KSA-lokaal dat al zoveel jaren een plek in ons park inneemt. een eresaluut aan alle leiders en leden die zo lang een deel van het park als hun territorium mochten beschouwen...
Hoeveel stenen er nog uit het kasteel zullen verdwijnen, is moeilijk te schatten maar met dat wat nu al buiten ligt kan je al een ander kasteel bouwen (lijkt ons). Volg even mee op de fotos!
Foto 1 toont de ingang via de trappen. Wij stappen binnen via de loopbrug (foto 2) . Links en rechts kan je in de toch wel erg diepe kelder kijken (3en 4) waar twee kruiwagens wachten om gevuld te worden.
Foto 5 laat een nieuwe muur zien die de vroegere projectiezaal verdeelt in twee stukken. Op de volgende foto zie je dat er toch nog originele elementen bewaard blijven (hier de monumentale houten deuren).
De zevende foto brengt ons in de trapzaal van waaruit wij de gang naar de zijdeur kunnen bekijken.
Foto 8 toont de trapzaal. Hier werden de muren volledig gestript. Via de trap begeven wij ons naar de eerste verdieping (laatste foto) : die lijkt in niets meer op het beeld dat wij hier in september nog zagen.
Ongelofelijk hoeveel puin al werd geruimd uit het kasteel. Kijk wat een berg planken (die er vorige week nog niet lagen) aan de achterzijde van kasteel Groenendaal. Wij nemen een kijkje in de kelderverdieping via de raampjes van de voormalige conciergewoning. Het valt onmiddellijk op dat een groot deel van de zoldering verdwenen is en je ziet ook nieuwe doorgangen naar de naastliggende ruimtes (refter, voetbalkelders...). Op de vijfde foto kan je de houten trap zien die tot op de tweede verdieping leidt. Wij zijn nu op het gelijkvloers. Een blik naar boven toont ons de onderzijde van het dak met de mooie houten dakspanten. De volgende foto is dezelfde ruimte met de camera naar onderen, de kelder van de toren dus. Via de hoofdingang kijken wij tenslotte binnen in de ruimte die vroeger het projectielokaal vormde.
Wij kijken even naar omhoog en jawel, het mooie plafond van die projectiekamer is er nog!
Aan de achterzijde van het kasteel zien wij dat het regenweer van de laatste dagen voor wateroverlast gezorgd heeft. In de kelder merken wij alweer nieuwe doorgangen, uitgekapt uit de monumentale muren (eens zo dik of zelfs drie maal zo dik als de muren van tegenwoordig...). Een blik in de blauwe klas (hoekklas aan de achterzijde) vertoont hetzelfde fenomeen: nieuwe doorgangen naar de voormalige muziekklas.
Aan de voorzijde van het kasteel zijn enkele arbeiders druk bezig met het ophangen van een draagstel aan de torenhoge kraan.
