Alweer hevige regenbuien op woensdagmiddag, maar als bij wonder stopten die om 13.55 uur, net voor wij in het park aan de slag gingen.
Dré en Stan starten met hulp te bieden aan Jef, de werkman van de school. Vanwege de regenval was een deel van de omgeving van de sporthal onder water gelopen. Even de openingen naar de riolering vrij maken van slijk en het aanwezige water wegvegen en klaar is kees!
Weinig zichtbare activiteit aan het kasteel, maar het goede nieuws komt van Johan, één van de werfleiders.
Volgende week zal namelijk gestart worden met het isoleren van de keldervloeren!
Nog drie weken en het schooljaar gaat weer van start. Tijd dus om de speelplaatsen onder handen te nemen.
Een blik op de Kluizeveldenspeelplaats leert ons dat hier nog veel onkruid moet verdwijnen. Vanwege de vele regendagen kon er niet met onkruidverdelger worden gewerkt en dat zie je.
Vooral het centrum van de speelplaats, waar zich de rooster bevindt die de afwatering naar de riolering afdekt, vertoont een weelderige plantengroei. Aan de slag dus, en dat levert meer dan een volle kruiwagen op!
De laatste foto geeft ons een mooie kijk op hetgeen volgende woensdag op ons programma zal staan...
Minder mooi weer vandaag, maar ideaal om in het park te werken. Dré zal het gras afrijden want SV Groenendaal traint tijdens de maand augustus op zijn oorspronkelijk terrein. François stapelt de, intussen enorme, hoop houtblokken die steeds maar aangroeit. Ludo en Hugo houden zich bezig met het klieven van die houtblokken.
Terwijl is Stan bezig op de speelplaats en trek ik verder ten strijde tegen het springkruid op de berg (vlak achter de speelplaats van ASO).
Op de eerste foto zie je een boom vóór het snoeien, op de tweede foto er na. Wij proberen de laaggroeiende scheuten te verwijderen zodat de onderkant van de bomen meer ruimte krijgt.
De derde foto toont een stuk van de berg vóór het wieden, de vierde nadien. Dat is ook zo voor foto vijf en zes.
Tenslotte zie je op de zevende foto onze houtklievers aan het werk terwijl de achtste foto het resultaat van hun woensdagnamiddag toont: een berg brandhout!
Na de activiteiten in het park kan ik het niet laten om nog wat foto's van het kasteel in zijn huidige toestand te trekken.
Ik stap de kelder binnen langs de trapjes, rechts naast de ingang van het kasteel. Zo kom ik aan de leerlingenrefter. Boven mij: de ronde klas waar o.a. de inschrijvingen gebeurden en die zo prachtig gerestaureerd werd. De bedoeling is dat dit lokaal zoveel mogelijk in zijn originele staat wordt bewaard. Zo zullen de houten deur, de originele muurbekleding en zeker ook de prachtige zoldering in het nieuwe kasteel kunnen bewonderd worden.
Ik wandel verder door de kelder en kom in wat vroeger de voetbalkelder was. Hier geen dak meer boven mijn hoofd maar wel een duidelijk zicht op de plaats die later als ontmoetingsruimte zal dienen.
Tenslotte stap ik door de keldergang in de richting van de sporthal. Boven mij een dubbele deur. Ook deze deur blijft behouden in het nieuwe project. Links boven zie je nog de ingang van het kasteel.
Op de volgende foto: een blik in één van de vele kelders aan de voorzijde.
Verder raak ik niet meer: een berg stenen (losgehakt in de linkertoren) verspert de doorgang naar de trap die mij aan de zijde van de sporthal naar buiten brengt. Dan maar terug naar de andere trap, nog een laatste blik in én een foto van de leerlingenrefter. Het heeft zijn charmes, dit bijna volledig gestripte kasteel van Groenendaal...
Vandaag was het waarschijnlijk de warmste dag van het jaar. Toch werd er gewerkt in het park van Groenendaal!
Ludo, Hugo en François probeerden het plaatselijk record hout klieven te breken. Het werd geen nieuw record maar wel een evenaring van de vorige keer: vijf volle karren houtblokken! En dat bij een temperatuur van 34 graden...
Ook in het kasteel was een ploeg arbeiders aan de slag. De muren in de linkertoren werden verder afgeschraapt en de pas gebruikte betonmachine doet vermoeden dat er ook al aan de wederopbouw werd begonnen.
Maar ook het springkruid moet verder uitgeroeid worden. Intussen is het stuk tussen de ijskelder en het einde van het vroegere KSA-lokaal aan de rechterkant van de weg ongeveer volledig vrij van dit snel woekerende onkruid.
Foto 1 werd genomen bij het begin van de namiddag, foto 7 twee uur en twee volle kruiwagens later.
Bij het verwijderen van het springkruid (en ook wel wat klimop), vind ik regelmatig scheutjes of zelfs volledige plantjes taxus. Erg interessant om deze plantjes de kans te geven om zich beter te ontwikkelen. Taxus blijkt immers een doelmatig kankerbestrijdingsmiddel.
Zou het geen mooie droom zijn om binnen enkele jaren een behoorlijke hoeveelheid taxus te kunnen leveren aan 'Kom op tegen kanker' ?
De eerste vakantiewoensdag en al onmiddellijk een schitterend weertje.
Opvallend: de poort naar het kasteel is afgesloten en er blijken ook geen bouwvakkers aan de slag, het is dus stil in deze kant van het park.
Even rondwandelen en hetgeen in het oog springt is de enorme houtberg aan de achterkant van het kasteel.
De open deur nodigt uit om even binnen te stappen langs de zijkant (vroeger de deur van de concierge).
Een blik in de kapel toont ons dat ook hier de vloer verdwenen is. De bodem van de kelders is nat en blijkbaar moet de volledige keldervloer geïsoleerd worden. Een werk dat alweer wat bijkomende tijd en financiën zal vergen.
Vakantie dat betekent ook Groene Zone: het gejoel van de spelende kinderen, leerkrachten en monitoren die samen met de leerlingen spelen, een zalige tijd! Leve de Groene Zone!
Voorbij de brug, op de berg van de ijskelder, versiert een prachtige, paarse, bloemenzee de vijverveldenspeelplaats.
Maar in het park blijft het werken geblazen! De berg hout, even voorbij het KSA-lokaal, wordt vandaag aangepakt.
Klieven dus en het hout vervoeren naar de verzamelplaats.
Ook de strijd tegen het springkruid wordt verder gevoerd. Wat eerst een groene zee was, wordt twee uurtjes later netjes achtergelaten: vier bergen springkruid, weggevoerd met overvolle kruiwagens werden weggeplukt (met de hand, jawel, niet echt goed voor de kromgebogen rug).
De laatste twee foto's tonen een boom met klimop en een andere zonder. Net zoals het springkruid is klimop een plant die moet verwijderd worden. Zoals je ziet: er is nog (heel) veel werk om ons mooie park mooi te houden...
De werken aan het kasteel blijken tijdig stil te liggen. Bij het uitbreken van de kelders blijkt de vloer niet geïsoleerd te zijn en dus water door te laten. Deze onverwachte tegenslag wijzigt de plannen (en het budget, uiteraard).
Een blik in het kasteel en een woordje uitleg van werfleider Johan, leren ons dat een deel van de oorspronkelijke houten binnendeuren zal behouden blijven. Ook de gerestaureerde torenklas (het vroegere wachtlokaal) zal zoveel mogelijk in zijn originele staat blijven als herinnering aan het verleden.
Vandaag wordt de houtstapel die beneden aan de berg (boven de ijskelder) ligt, volledig weggewerkt. Klieven dus: dat doen Ludo en ik. Het verwerkte brandhout wordt door François weggevoerd terwijl Stan zich bezig houdt met het wieden van het resterende springkruid op de berg.
Tot onze grote spijt zien wij ook dat een eenzame KSA-man (oud-leider Kristof Bouvard) zich bezig houdt met het ontruimen van het KSA-lokaal. KSA, jarenlang een begrip in het Sint-Jan Berchmanscollege en later in het Groenendaalcollege: een bloeiende jeugdvereniging die heel wat kinderen (groot en klein) een extra dimensie bood in hun jeugd. Doodjammer dat deze groep wegens te weinig leden en te weinig leiding stopt met bestaan. Daarom nog enkele foto's van het KSA-lokaal dat al zoveel jaren een plek in ons park inneemt. een eresaluut aan alle leiders en leden die zo lang een deel van het park als hun territorium mochten beschouwen...
Hoeveel stenen er nog uit het kasteel zullen verdwijnen, is moeilijk te schatten maar met dat wat nu al buiten ligt kan je al een ander kasteel bouwen (lijkt ons). Volg even mee op de fotos!
Foto 1 toont de ingang via de trappen. Wij stappen binnen via de loopbrug (foto 2) . Links en rechts kan je in de toch wel erg diepe kelder kijken (3en 4) waar twee kruiwagens wachten om gevuld te worden.
Foto 5 laat een nieuwe muur zien die de vroegere projectiezaal verdeelt in twee stukken. Op de volgende foto zie je dat er toch nog originele elementen bewaard blijven (hier de monumentale houten deuren).
De zevende foto brengt ons in de trapzaal van waaruit wij de gang naar de zijdeur kunnen bekijken.
Foto 8 toont de trapzaal. Hier werden de muren volledig gestript. Via de trap begeven wij ons naar de eerste verdieping (laatste foto) : die lijkt in niets meer op het beeld dat wij hier in september nog zagen.
Ongelofelijk hoeveel puin al werd geruimd uit het kasteel. Kijk wat een berg planken (die er vorige week nog niet lagen) aan de achterzijde van kasteel Groenendaal. Wij nemen een kijkje in de kelderverdieping via de raampjes van de voormalige conciergewoning. Het valt onmiddellijk op dat een groot deel van de zoldering verdwenen is en je ziet ook nieuwe doorgangen naar de naastliggende ruimtes (refter, voetbalkelders...). Op de vijfde foto kan je de houten trap zien die tot op de tweede verdieping leidt. Wij zijn nu op het gelijkvloers. Een blik naar boven toont ons de onderzijde van het dak met de mooie houten dakspanten. De volgende foto is dezelfde ruimte met de camera naar onderen, de kelder van de toren dus. Via de hoofdingang kijken wij tenslotte binnen in de ruimte die vroeger het projectielokaal vormde.
Wij kijken even naar omhoog en jawel, het mooie plafond van die projectiekamer is er nog!
Aan de achterzijde van het kasteel zien wij dat het regenweer van de laatste dagen voor wateroverlast gezorgd heeft. In de kelder merken wij alweer nieuwe doorgangen, uitgekapt uit de monumentale muren (eens zo dik of zelfs drie maal zo dik als de muren van tegenwoordig...). Een blik in de blauwe klas (hoekklas aan de achterzijde) vertoont hetzelfde fenomeen: nieuwe doorgangen naar de voormalige muziekklas.
Aan de voorzijde van het kasteel zijn enkele arbeiders druk bezig met het ophangen van een draagstel aan de torenhoge kraan.
In het park blijven onze groenwerkers druk bezig met het gewone onderhoud. Dré rijdt het snel groeiende gras af, Stan zorgt voor het vervoer van het materiaal en terwijl zijn Ludo, Hugo en ikzelf bezig met het klieven van boomstronken en het verwijderen van het snel woekerende springkruid. Op de foto's zie je onder andere één van de vier volle karren hout die werden weggevoerd, een zicht op de parkzone mét en zonder springkruid en de mensen die dit alles verwerken en afvoeren. Veel werk maar dit keer waren de weergoden met ons...
De bergen afval groeien hoe langer hoe hoger. Op foto 1 kan je de voorzijde van het kasteel nog goed bekijken.
De tweede foto toont ons een inkijk langs de keldervenster van de conciergewoning: beneden blijft nog een stuk muur bewaard, op de hoogte van het gelijkvloers is die intussen al verdwenen. De resten liggen op de metershoge puinhopen aan de rand van de looppiste.
Als ik naar de kelderverdieping stap, merk ik pas hoeveel muren reeds verdwenen. De muur die de refter van de voetbalkelder scheidde, alle muren van deze voetbalkelder en de volledige vloer van lerarenrefter en muziekklas zijn inmiddels verwijderd. Uiteraard ook alle tussenmuurtjes van de individuele douches en de tussenmuren van de gelijkvloerse verdieping. Dit wordt in de nieuwe structuur een ontmoetingsruimte met uitzicht op het voetbalveld.
Ongelofelijk welke enorme stukken puin hier boven op de puinhopen liggen.
In het park wordt vandaag niet gewerkt met de houtkliever vanwege een technisch defect.
Verhakselen dus: deze machine doet het wel! De leerlingen van KOCA hebben vorige week de zijkant van het voetbalveld onder handen genomen en het snoeihout ligt te wachten op verwerking. Dré, François, Hugo en Ludo zorgen voor de verwerking van deze bergen snoeihout, terwijl ik nog maar eens de rand van het voetbalveld onder handen neem. Gras losmaken, verwijderen en wegvoeren.
Helaas liet de verhakselaar ons om halfvier in de steek, blijkbaar een beetje oververhit, afgaande op de rookwolken die uit de machine kwamen. Volgende keer dan maar...
Iedere week verbaas ik mij er weer over hoeveel puin er toch nog uit het kasteel wordt gehaald. De eerste foto is er eentje van februari, de tweede toont de achterzijde zoals die er nu uitziet: er resten enkel nog buitenmuren, het dak van de achterbouw is volledig verwijderd (uitgezonderd de kapel en de blauwe klas). De balken die het dak ondersteunden zijn weggenomen en liggen op een berg aan de rand van de looppiste. Aan de voorzijde is de eerste toren bijna volledig gestript. Je ziet met een beetje moeite van buiten naar binnen hoe er een kleine tussenverdieping is boven de conciergewoning van vroeger. In de tweede toren wordt nog druk gewerkt aan het verwijderen van de bepleistering en de zolderingen. Al het overige materiaal lijkt intussen wel verwijderd (verwarmingsbuizen, elektriciteitsleidingen e.d.m.).
