Tussen beide scoutslokalen bevindt zich een tweede toestel. Ook dat is op evenwicht gericht. De balk waarover je moet stappen is helaas reeds beschadigd aan het begin. Onder de balk ligt natuurlijk afval (bladeren en takken) dat zich al jaren opgehoopt heeft. In de onmiddellijke omgeving liggen grotere takken, stukken boomstam en ander overschot van omgezaagde bomen. Wij verwijderen alles en zorgen dat de omgeving er weer iets netter en minder gevaarlijk bij ligt. Daarna probeert Linus de oefening uit.
Wij nemen een korte break en beginnen daarna aan het derde en laatste toestel: een evenwichtsbalk die ongeveer 30 cm boven de grond is opgehangen. Hier moeten wij eigenlijk alleen maar bladeren en kleine takken wegvegen.
Een laatste test en onze werkdag zit er op! Bedankt voor je hulp, Linus: elke helpende hand maakt het werk lichter!
Er komt duidelijk schot in de verbouwing van het kasteel!
Aan de achterzijde stapelt afbraakmateriaal zich op: leidingen, radiatoren, balken, deuren, planken en stukken muur liggen verspreid op de helling achter het kasteel. En nog is niet alles verwijderd.
Intussen zijn twee werklieden op het dak bezig. Met een machine wordt een deel van het dak van de achteraanbouw verwijderd. In de leerkrachtenrefter (waar ooit de priesters van het college hun maaltijden nuttigden) is de volledige zoldering verwijderd zodat je daar in open lucht zit. Een vreemd idee voor al wie hier vroeger zijn boterhammetjes kwam op eten...
Als wij wat dieper inzoomen, zien wij beide werklieden aan het werk. Waarschijnlijk is het ganse dak tegen het einde van de week verdwenen.
In het park wordt natuurlijk ook verder gewerkt. Het gras krijgt een eerste maaibeurt van Dré (onze vaste grasmaaier).
Stan en Ludo verhakselen het resterende afvalhout achter het doel ene ikzelf maak het laatste stuk van de aanlooppiste van het verspringen onkruidvrij.
Een eenzame gans komt zich tegoed doen aan het vers afgereden gras en bij het wegvoeren van het onkruid merk ik tegen de muur een soort rode bessen op. Nog nooit opgemerkt hier, wie kent deze bessensoort?
Bij het binnenkomen van het park springt een torenhoge kraan onmiddellijk in het oog. Bij het dichter komen, zien wij waarvoor het betonnen vierkant, dat ons vorige week nog voor problemen stelde, wel dient. Blijkbaar werd het voetstuk van de kraan ter plaatse gegoten, het geheel ziet er in ieder geval erg stevig uit.
De kraanarm die boven het kasteel reikt, is in ieder geval groot genoeg om alles rondom het gebouw te bedienen.
Aan de achterzijde staat een enorme graafmachine geparkeerd.
Afgaande op het geluid zijn de werklieden in de kelders aan het werk. Via de opening in de muur zien wij de voetbadjes uit de voetbalkelder verzameld. Na een kleine vijftig jaar dienst worden zij voorgoed verwijderd.
Generaties oud-spelers van SV Groenendaal en heel veel oud-leerlingen hebben daar ooit hun voeten in gewassen (sommigen ook hun shoes, maar dat was nooit de bedoeling).
Vorige week startte ik met het vrijmaken van de zandbak voor het verspringen (foto 1 en 2).
Vandaag komt de aanloopstrook aan de beurt.
Foto 3 vertoont de beginsituatie, op 4 merk je wat er gebeurde na één kruiwagen afval te hebben verwijderd, op 5 na twee kruiwagens, enzovoort.
Na vier volle kruiwagens te hebben afgevoerd, is het grootste deel van de aanlooppiste klaar voor gebruik: de laatste meters komen volgende week aan de beurt. Zo kunnen mijn oud-collega's al meteen met verspringen beginnen op de eerste dag van het derde trimester, het is ooit anders geweest...
Af en toe worden onze werkzaamheden verstoord door een natte regenbui: aprilse grillen volgens de weerman.
Dat verhindert niet dat het grootste deel van onze ploeg weer aan de slag is achter het voetbalveld.
Op de eerste foto zie je nog eens hoe het er enkele maanden geleden uit zag: overal doorgezaagde boomstronken die verspreid lagen achter het doel, een gevolg van het afzagen van de populieren.
Nu blijft daar bijna niets meer van over. Nog enkele weken en de laatste stronken zullen verwijderd zijn.
Daarna worden nieuwe bomen aangeplant.
Bij gebrek aan plaats wordt het verwerkte hout opgestapeld tegen de muur van het park: een gigantische stapel stookhout. Geïnteresseerden kunnen altijd terecht bij het groencomité om hout te kopen.
Het hout dat overbleef na de storm van juli is bijna volledig opgeruimd. Rest nog enkel de hoek van het voetbalveld die in de verste uithoek van het park ligt. Met man en macht (Dré, Stan, Ludo, Hugo en François) wordt vandaag gekliefd, verhakseld en weggevoerd. Het resultaat mag er zijn! Alle hout is van het voetbalveld en de bocht achter het doel is zo goed als volledig opgeruimd. Op de eerste twee foto's zie je nog hoe het enkele weken geleden was, de andere foto's zijn van vandaag en het verschil is duidelijk.
Wie wil verspringen, zal dit niet in ons park kunnen. Kijk hoe de verspringbak eraan toe is na de winter!
Werk aan de winkel: eerst alle hout wegvoeren. Niet minder dan drie volle kruiwagens haal ik op. Jammer dat de mensen die dat hout hier dropten, hun energie niet nuttiger gebruikten...
Daarna het zwaarste werk: het zand omspitten en proberen om zo de bak terug klaar te maken voor gebruik. Dat is pas zwoegen... Maar uiteindelijk loont het resultaat. Als het nu enkele dagen droog wil blijven..., dan kunnen de turnleraars weer volop aan de slag met de atletiekproeven.
Altijd blijft er wel wat hout dat moet worden gekliefd of weggevoerd.
Werken geblazen dus: Stan, Dré en François houden zich heel de middag bezig met het verder vrij maken van het voetbalveld en de meest zuidelijke hoek van het park. Ikzelf trek weer ten strijde tegen het onkruid dat de rand van onze looppiste dreigt te overwoekeren. Jonge boomscheuten, gras en scherpe doorns groeien op de stenen die de bunker en het kippenhok afschermen van het voetbalveld. Zo komt de tweede stenen trap weer iets beter te voorschijn...
Wat gebeurt er intussen rondom het kasteel?
Aan de hoek die het dichtst bij de sporthal ligt, heeft men een vierkante, betonnen constructie aangelegd. Benieuwd waar dit voor zal dienen.
Een stapel ijzeren matten ligt klaar voor gebruik.
Langs de achterzijde valt onmiddellijk op dat het glazen raam van de kapel is afgedekt met hout. Als wij naar binnen gaan, merken wij dat dit glasraam (dat toch een grote waarde blijkt te hebben en waarop de acht zaligheden worden voorgesteld) ook in de kapel zelf is afgeschermd met houten platen. Dit is eveneens het geval voor de ramen en deuren tussen de lerarenrefter en de aanpalende lokalen (projectielokaal en fitclasslokaal).
Voorlopig wordt er vooral gewerkt aan het verwijderen van aanwezig asbest.
De houten trap is mooi afgedekt en het mooie beeldje dat de trapleuning versierde in de trapzaal op het gelijkvloers is verwijderd. Alles wijst er op dat de kostbare elementen die bewaard moeten blijven op een degelijke manier beschermd zijn tegen mogelijke beschadiging.
Wij verlaten het kasteel terug langs de open kelder (leerlingenrefter van vroeger).
De lente laat zich stilaan voelen, vandaag een stralend zonnetje om onze werkzaamheden te begeleiden!
Terwijl het merendeel van onze groenploeg zich bezig houdt met het verwerken van de recent omgezaagde bomen, hervat ik de werkzaamheden aan de piste. De bocht vrij maken van slijk en onkruid en vooral de wildgroei van doornstruiken en klimop verhinderen is het doel. De werken aan het kasteel hebben zo hun impact op die piste. De rechte lijn aan de kant van het kasteel zal anderhalf jaar niet meer gebruikt kunnen worden (vanwege een pad dat de leerlingen met droge voeten naar de sporthal leidt...). Benieuwd hoe het er dan zal uitzien!
Hopelijk zal het dumpen van leeggoed tegen die tijd dan ook wat verminderd zijn...
Maar niet alleen het groenteam is vandaag aan het werk! Onder leiding van Steve Dilewyns is een ploegje leerlingen druk bezig met het zandvrij maken van het handbalveld en het vroegere volleybalveld.
Tot verbazing van deze leerlingen wordt dit terrein één derde groter na het rooien van alles wat zich in de loop van de laatste jaren vast zette op de zijkant (richting vijver). Daarmee wordt weer een stukje speelterrein terug gewonnen op de natuur.
Week twee van de verbouwingen geeft al een kleine indicatie van wat er allemaal te gebeuren staat. De stapel balken aan de voorkant van het kasteel zegt nog niets maar aan de achterkant vinden wij de uitgegraven brandstoftank. Een grote put leidt ons probleemloos in de kelder van het kasteel waar vroeger de refter was. Heel lang geleden werden hier zelfs turnlessen gegeven (in de periode dat er nog geen sporthal was). Als je goed toekijkt, zie je pas hoe dik de muren (die dateren uit de negentiende eeuw) wel zijn. Benieuwd hoe het hier volgende week zal uit zien!
Als je het pad op de looppiste volgt, kan je alleen maar concluderen dat het inrichten van de jaarlijkse klassenveldloop en het lopen van de sprintafstanden voorlopig op een andere basis moeten ingericht worden. De verplaatsingen van en naar de sporthal door de klassen die L.O. hebben zal hier uiteraard ook wel de nodige gevolgen van ondervinden maar deze tijdelijke hinder weegt (hopelijk) niet op tegen de nieuwe lokalen in het verbouwde kasteel.
Ondertussen is ons groenteam bezig met het opruimen van het hout dat zich opgestapeld heeft langs de nieuwe ingang van het park. Een drietal grote bomen is daarbij omgezaagd en het resthout moet verwijderd worden.
Stan, François, Hugo en ikzelf werken daar een ganse namiddag aan voort.
Het aanleggen van een nieuwe inrijlaan heeft tot gevolg dat niet alleen een stuk van de omheining maar ook een aantal bomen uit het decor verdwenen zijn. Op de foto's zie je een deel van het al verwerkte hout(= bomen in stukken zagen, klieven en het kleine hout verhakselen) en de manier waarop alles vervoerd wordt. Uiteindelijk blijft er weer een berg houtblokken over die prima geschikt is voor je open haard!
Op dinsdag 1 maart begon de aannemer met de werken die van ons kasteel een modern, hedendaags schoolgebouw zullen maken. Daar komt heel wat bij kijken en de eerste aanpassingen gebeuren, duidelijk zichtbaar, in het park. Het verhaal van deze aanpassingswerken kan je volgen op deze blog.
Wij starten in de Ullenshofstraat waar plots een nieuwe straat wordt getrokken die rechtstreeks uitgeeft op het kasteel. Daarbij moesten helaas enkele bomen verwijderd worden (zie foto's).
Om de veiligheid van leerlingen, leerkrachten en bezoekers aan de sporthal te verzekeren, werd een omheining aangebracht die rondom het kasteel is opgesteld en die in feite de ganse bouwzone , afschermt.
De werken zullen ongeveer anderhalf jaar duren en zouden afgerond zijn op 1 september 2017.
Spannend wordt dat voor alle oud Sint-Janners of Groenendalers die het kasteel (dat al van 1867 dateert) zoals zij dat kenden, evolueert naar een nieuw schoolgebouw. Hierbij wordt wel de gevel bewaard! Het uitzicht van kasteel Groenendaal zal dus niet spectaculair wijzigen, het uitzicht van de omgeving daarentegen wel.
Verdere mededelingen kan je altijd terugvinden op de Facebookpagina van het Groenendaalcollege.
Om de sporthal te bereiken, dienen de leerlingen naast de omheining en via de looppiste naar de ingang te stappen.
De aannemer zal daarvoor de piste afdekken, zodat de verplaatsing niet door de modder hoeft te verlopen.
Uiteraard heeft de ganse verbouwing ook zijn invloed op de activiteiten van onze groenwerkers.
Een deel van het park zal voorlopig ontoegankelijk zijn, nog een ander deel zal ontbost worden om een parkeerzone te voorzien. Om van onze opslagplaats naar de toegankelijke zones van het park te komen, zullen wij voortaan af en toe een hek moeten verplaatsen maar de toekomst zal uitwijzen of dat een handicap is of niet.
Intussen werken wij verder met het opruimen van de houtafval op het voetbalveld: snoeien en verhakselen is de boodschap, zelfs bij deze maartse buien. Het overblijvende deel van de bocht zal de komende weken verder vrij worden gemaakt van onkruid en afval.
Volle zon: het moment om aan de slag te gaan met de opruim van het resterende houtafval achter en op het voetbalveld. Dat betekent hout aanvoeren, klieven tot brandhout en wegvoeren. Vier man volstaan om deze namiddag niet minder dan acht volle wagens brandhout naar de opslagplaats te voeren.
Dré voert aan, Ludo klieft, Hugo bedient de machine en Stan voert af: teamwork van de bovenste plank!
Mijn hoofddoel blijft: het vrij maken van de atletiekpiste en de onmiddellijke omgeving ervan.
Als ik naar het handbalveld en de aanpalende bocht wandel, geniet ik van het resultaat van vorige werkbeurten. Ik hervat het verwijderen van de klimop en het onkruid op de plaats waar eigenlijk een stenen muur de bunker en omliggende afschermt. Snoeien, trekken, sleuren, harken: het levert een hele hoop afval op die met de kruiwagen wordt weggevoerd naar dieper liggende stukken van het park. De muur komt uiteindelijk ook terug te voorschijn.
Hier en daar komt een vroege regenworm van het zonnetje genieten (foto 3).
Volgende week weer gaan wij weer verder met het loopklaar maken van de piste....
Een stralende zon bij een vriestemperatuurtje: ideaal om het werk aan de piste te hervatten.
Onder de eeuwenoude beukenbomen prijken de krokussen weer volop in de zonneschijn.
Ook de ganzen zochten een plekje uit de schaduw. Wij kunnen onze medewerker Dré geruststellen: terwijl hij de takken snoeit, wandelen onze ganzen en eenden rond aan de overkant van de vijver. Moeilijk te traceren maar toch aanwezig...
Vandaag neem ik de buitenkant van de oostelijke bocht van de piste onder handen: klimop, onkruid en bladeren verwijderen én de jonge scheuten wegsnoeien zodat de stenen muur (hoe oud zou die wel niet zijn?) terug te voorschijn komt. Een werkje dat veel tijd in beslag neemt maar het resultaat valt mee.
