Maar naast die werken blijft er ook nog onze looppiste. Wij zijn intussen gevorderd tot in de helft van de eerste bocht voorbij de aankomst van de zestig meter. Er wacht ons nog een hele hoop bladeren die moet worden afgevoerd. Alle kreupelhout dient weggesnoeid te worden en ook de laaggroeiende takken moeten weg. Na anderhalf uur en tien volle kruiwagens ziet onze piste er al heel wat beter uit. Nog even de lijnen van het handbalveld vrijmaken en onze woensdag-werkdag zit er alweer op. Bij onze terugkeer werpen wij nog een blik in de vijver (figuurlijk dan) boven op het vele plastiek. Jammer toch, die eeuwig terugkerende vervuiling...
Water genoeg in de vijver. Te veel eigenlijk. Door een verstopping aan één van de roosters wordt het water dat in de vijver stroomt niet meer weggepompt naar de riolering. De medewerkers van de parkploeg waren daarom al in de voormiddag aan het werk in ons park om het euvel op te lossen. Niet eenvoudig.
In de namiddag kwam Peter nog een extra pomp activeren, je ziet op de foto hoe het water (dat nog nooit voorbij de moeraswilgen kwam) via een rode en een blauwe darm in de put wordt gepompt. Niet vergeten dat het smeltwater van de daken en de speelplaatsen naar de vijver wordt afgeleid wat de hoeveelheid aanzienlijk vergroot.
Terwijl vorderen de werken aan de piste langzaam maar zeker. Een eerste bocht is nu onkruid- en bladvrij.
Jammer dat de vuilbakjes buiten de schoolpoort zo misbruikt worden...
Als het gesneeuwd heeft, zijn er altijd mooie plaatjes te schieten in het park van Groenendaal!
Wij vertrekken aan de ingang en volgen de weg van het joggingparkoers. Mooi toch, die start. Van hier heb je ook een uniek zicht op de frontzijde van het kasteel. Het vervolg van onze weg lijkt in niets op de gewone weg die de kinderen elke maand verschillende keren afleggen: alles ademt schoonheid en rust uit. Zo komen wij tot op de speelplaats van de lagere school die er maagdelijk blank bij ligt. Verder in het park steeds weer die mooie rustgevende plaatjes, zelfs het voetbalveld ligt er prachtig bij. Enkel voor het kasteel lijkt er een reus door de sneeuw gewandeld te hebben...
Eens kijken wat deze winterprik al teweeg bracht...
Aan de parkklassen is een struik door het gewicht van de sneeuw, gewoon afgebroken. De speelplaats van ASO lijkt wel een schaatsbaan: één grote plek ijs. Het peil van de vijver is verbazingwekkend hoog gestegen, ongetwijfeld een gevolg van het defecte pompsysteem. Dat heeft verregaande gevolgen: het KSA-lokaal heeft nog nooit zo dicht bij de vijverrand gelegen (die is op dit moment bijna drie meter verder dan normaal op deze plek). Daardoor zijn enkele bomen met wortel en al losgekomen en (gelukkig maar) in de vijver gekanteld. Tja, die romantiek van sneeuw en ijs heeft toch ook zijn nadelen...
Winter in het park, dat geeft altijd weer een ander verhaal. Sneeuw, ijs maar ook de bewoners die moeten overleven. Daarbij kunnen wij natuurlijk een handje toesteken, bijvoorbeeld door de mondvoorraad wat aan te vullen. De kippen en de watervogels genieten volop van het brood dat Stan uitdeelt en wij betrappen hem bij de konijnen van 4 A waar hij ook al voor een hapje zorgt. Omdat meester Dirk mij had gevraagd om af en toe eens een blaadje witte kool en een worteltje op het menu te zetten, ben ik toevallig op hetzelfde moment daar. Bevroren drinkwater natuurlijk maar dat lossen wij op door wat vers water met een beetje suiker in te serveren. Hiermee moeten onze langoren het weer een tijdje stellen. Nog even langs de ganzen en dan maar snel naar huis om onze voeten te warmen!
Mooi weer, ondanks de slechte weersvoorspellingen. Ideaal dus om het werk aan de looppiste en de verhoogde rand aan het kippenhok wat meer onkruidvrij te maken. Daarbij moeten er uiteraard ook heel wat bladeren worden weggevoerd. Vergelijk telkens de eerste, derde en vijfde foto met de volgende en je ziet wat ik bedoel. Na vier volle kruiwagens is het resultaat best bevredigend.
Het einde van de herfst nadert nu snel. Met de winter voor de deur worden overal in het park zoveel mogelijk de afgevallen bladeren geruimd. Om sneller te kunnen werken, heeft ons groenteam een speciale kar in mekaar gestoken. ook dat behoort al jaren tot ons takenpakket...
De lage temperatuur van deze week houdt de groenwerkers niet thuis. Er wordt gewerkt aan de herindeling van de materiaalloodsen en uiteraard ook aan het vrijmaken van de looppiste. Werk is er altijd dus iedereen aan de slag!
Een nieuwe medewerker is ons deze week komen vervoegen met name een gemotoriseerde bladveger! Dit supernieuw model zal vanaf nu de bladeren van de speelplaats, de dreef, de atletiekpiste en waar ook maar mogelijk, op een snelle en efficiënte manier verwijderen. Bij deze machine hoort uiteraard een goede bestuurder maar die was rap gevonden. Na een eerste proefrit naast de garages van onze groenploeg, trok Mark ervandoor met de nieuwe aanwinst. Liefde op het eerste gezicht want ik heb beiden niet meer terug gezien die dag.
De laatste loodjes van de rechte lijn aan de piste blijken trouwens de zwaarste: voor die overblijvende tien meter had ik een hele namiddag en drie volle kruiwagens nodig. Niet voldoende want er blijft helaas nog een strook groen over. Toch is er dus weer een massa onkruid verwijderd als je de vijfde foto (einde van deze werkdag) vergelijkt met de zevende (begin van deze werkdag).
Intussen kleurt onze startplaats opnieuw groen dank zij de milde herfst.
Jammer genoeg vonden enkele slordigaards alweer niet de vuilbak die zich op nog geen vijf meter van hun bank bevond. Het resultaat zie je op de laatste twee foto's...
De vervuiling van ons park zal niet meteen opgelost worden, maar ook het pleintje voor de school is aan deze vorm van verloedering onderhevig. Heel jammer is dat: wat best een gezellige ontmoetingsplek kan zijn, wordt door de bezoekers regelmatig als een stortplaats achtergelaten, ondanks de permanente aanwezigheid van een plaatselijke vuilbak.
In het park wordt de stijgende waterstand stilaan problematisch. De beek achter het voetbalveld treedt stilaan buiten zijn oevers, een bocht van de looppiste staat onder water en ook de beek aan de buitenmuur aan de kant van de wijk Bordink loopt over. Stan heeft inmiddels de nodige stappen gezet om de riolering te laten nazien en eventueel herstellen. Het resultaat zag je bij het binnenkomen van het domein. Links van de dreef bevindt zich een put van meer dan 3 meter diep. Via deze put brengt men een camera in de riolering waarmee gecontroleerd wordt waar het probleem zich voordoet. Nadien probeert men via dezelfde weg met een robot de rioolpijp terug vrij te maken.
Als wij stoppen met werken, is ook de pompinstallatie buiten werking gesteld. Om ongelukken te vermijden wordt de put tijdelijk afgedekt met een afgedankte garagepoort.
Terwijl ik de piste verder onder handen nam (lees de neverending story...), bleef de rest van onze groenploeg bezig met het klimopvrij maken van de ommuring achter het doel. Het resultaat wordt hoe langer hoe beter zichtbaar. Om 16.00 uur tenslotte, brengt iedereen zijn tuingereedschap binnen in de garages (voor de ene is dat een tractor, voor de andere een snoeimes of een kruiwagen...) en dan: naar huis!
Om de verwildering van het park te bestrijden, zijn er heel wat activiteiten voorzien. Zo trekt een deel van onze ploeg naar de buitenmuur aan de achterzijde van het voetbalveld om de klimop te verwijderen. Die zit zo vastgegroeid dat er hier en daar stenen los komen. De verwijderde klimop wordt in de groene GFT-containers afgevoerd.
De aangroei van onkruid op de looppiste blijft een strijdpunt. Ondanks twee sproeibeurten met een sterke onkruidverdelger blijft de piste, vooral aan de buitenkanten, groen kleuren. Ook de bijeengewaaide bladeren moeten in dit seizoen worden samengeveegd en verwijderd. Een arbeidsintensief karwei én een zware belasting van de rugspieren, maar het resultaat loont de moeite.
Aan het einde van de namiddag zijn wij inmiddels aan de aankomstlijn van de sprint beland. Nog één week en deze lengte van de piste ziet er weer echt uit als een looppiste. Nog even genieten van de zon op de mooie herfstkleuren, dit park blijft zijn schoonheid bewaren door de seizoenen heen!
Omdat er te veel hanen in ons park zitten, worden de overtollige exemplaren opgevangen en overgeleverd aan de bevoegde instanties.
Vandaag starten wij met een sluikstortzoektocht in het park. Flesjes, drankkartonnetjes en andere rommel: te veel om op te noemen en ook te veel om in één kruiwagen te laden, zoals later op de middag zal blijken. Vandaag breken wij alle records: niet minder dan drie volle kruiwagens! Plastiek, brooddozen, het lange touw dat wij 2 weken geleden al verwijderden van het voetbalveld, een blauwe hoepel: kortom te veel om op te noemen en zeker te veel om zo maar weg te werpen.
Als je deze kruiwagen bekijkt vraag je, je werkelijk af wat dit allemaal rond en op het voetbalveld ligt te doen. Met deze kruiwagen is de restafvalcontainer al voor één derde gevuld. Een volgende lege kruiwagen wacht op een volgende lading sluikstort. Daaronder bevindt zich o.a. een fles frituurolie (?), een fietstas gevuld met lege flesjes, een fietsslot, een ketting met hangslot en uiteraard een hele hoop flesjes en drankkartonnetjes. Genoeg om de lege afvalcontainer aan de fietsparking voor een goed deel te vullen. Wij vertrekken van hier naar de scoutslokalen en het volleybalveld en opnieuw wordt onze kruiwagen in een minimum van tijd tot aan de rand gevuld. Als toemaatje rapen wij aan het kasteel nog een goed gevulde restafvalzak op die samen met de vorige lading de container tot halfweg vult.
De container aan de sporthal is met deze derde kruiwagen al voor meer dan de helft gevuld. Het restafval dat wij vandaag verzamelden zou beter rechtstreeks in één van de talrijke groene vuilbakjes belanden. Maar dan moet iedereen zijn afval wel op de juiste plaats deponeren en niet zo maar in het park.
De beek achter de sporthal is intussen zijn uitgegroeid tot een metersbrede waterstrook die ook op de looppiste naast de muur aan de wijk Bordink, buiten zijn normale proporties is gegroeid. Als de riolering niet wordt hersteld en het regent nog wat bij, dan is een overstroming niet denkbeeldig.
Verder blijven de mensen van de groenploeg zich inzetten om het park in orde te houden, bijvoorbeeld door het gras te maaien.
Inderdaad, het gras moet nog steeds woorden afgereden. Een beetje vreemd voor deze tijd van het jaar maar gewoon een gevolg van de warme oktobermaand. Tegelijkertijd zijn Stan en François de klimop van de muur achter de sporthal aan het verwijderen.
Om het water toch een beetje te laten zakken, worden de pompen in het pomphuisje achter de sporthal gedurende een korte tijd in werking gesteld. Zoals je ziet zijn er drie pompen maar die kunnen alleen optimaal werken als de riolering vrij is. Het feit dat het water niet meer wegstroomt, toont aan dat dit niet het geval is: ergens moet de afloop van het water geblokkeerd worden zodat er twee mogelijkheden overblijven. Eén: de pompen in werking stellen en dan loopt het water naast de sporthal via het deksel op het voetpad en zo op de looppiste (zie foto's oktober). Twee de pompen stilleggen en dan loopt het water niet meer in de riolering maar..., de beek overstroomt en zowel piste als voetbalveld komen onder water te staan. Hopelijk wordt de verstopping zo snel mogelijk vrij gemaakt.
Tijdens onze sluikstortzoektocht kwamen wij ook langs de voormalige ijskelder van het kasteel, een ruimte onder de heuvel (achter de speelplaats Vijvervelden) waar vroeger de voorraden van het kasteel werden bewaard. Boven op de heuvel heb je een mooi uitzicht op het domein, beneden duik je weg in de donkere holte van de berg.
Omgezaagde bomen kunnen te zwaar zijn om te verwerken. Daarom doet onze school regelmatig beroep op een gespecialiseerde firma die het zware werk komt opknappen. Je zag deze mensen reeds aan het werk in het verslag van 1 december (klimmen in de bomen, takken afzagen, de boomkruin verstevigen...). Vandaag werden enkele boomstammen vakkundig in kleinere stukken gezaagd zodat ze verder kunnen verwerkt worden.
Van op de plaats waar dat gebeurde, merkten wij een gestage waterstroom, richting beek. Inderdaad, achter de hoek van de sporthal borrelde het water op uit een rioolpijp. Vermoedelijk een verstopping of een ingezakte buis waardoor het water zich een weg zocht en vond naar de looppiste...
Ondanks het late tijdstip van het jaar, moet Dré nog steeds het gras maaien. De warme temperaturen zorgen ervoor dat al wat groen is rustig blijft verder groeien, net alsof er geen herfst meer is. Maar de stilaan bruiner wordende bomen bewijzen het tegendeel... Om het gras af te rijden moeten er spijtig genoeg elke week vooraf een heleboel voorwerpen verwijderd worden. Bijna reed Dré de grasmaaier kapot op een lang en dik touw dat, uitgestrekt als een slang, in het gras verborgen lag. Constructies van vernielde doeltjes en stoelen behoren ook tot het bedenkelijk patrimonium dat ons voetbalveld siert...
De werken aan de piste schieten intussen goed op: vandaag maakten wij niet minder dan 17 meter vrij van groen: een nieuw record! Ook het riooldeksel werd van onder het gras gehaald zodat eventuele herstellingen vlotter kunnen verlopen omdat niemand op zoek moet naar de plaats waar zo'n deksel ligt.
