een hittegolf laat ons zweten en puffen , ook onze yogasessie deze morgen was moeizaam en traag .Ademhaling en ledematen die moeite hadden om eenzelfde ritme te vinden . Zware lucht die we langzaam verplaatsten , zelfs het lachen (met onszelf en elkaar) kwam vertraagd op gang . Als alle beetjes helpen , tja , dan hebben we er een beetje deugd uitgehaald .
Gisteren was het mij toch te warm (37 graden) om te wandelen , het werd een middagje met de voetjes in het water , gezellig met z'n drietjes op een rij .
Nu ja Tom , speelde gastheer (hij logeert tijdelijk bij Joris) en verwende ons met lekkere hapjes en véééééééééééééél drinken .
Ondertussen wat filosoferen (groot woord , hoor) over de quote van 't Groot huis , deze week .
SPEAK TO MAKE YOURSELF HAPPY , DON'T SPEAK TO IMPRESS OTHERS .
Helemaal in de filosofie van Leen , wat je nodig hebt , komt op je weg !Ik krijg het onder de knie !Hahha, dat moet (euh , wil ) ik haar morgen toch vertellen . Hoewel ik het met haar beter , zou hebben over mijn (overdreven?) reactie op Tom zijn verdriet .
Waarom zijn verdriet mij een hele week , bibberzacht maakte vanbinnen , een weemoed die dagenlang mijn lichaam bezet hield . Zelfs (terug) angstig in mijn eigen verdriet .
Is het dat verdriet van Tom of het bedrog , iets brengt mij uit evenwicht . Ja , bij Leen kan ik het wel vertellen (om mij blij te maken ? ) , zij zal in ieder geval niet zwaar onder de indruk zijn , van mijn verhaal ... dus dat zit dan wel weer goed .
Ondertussen blijf ik maar geloven en vertrouwen dat , al dat gepraat mij langzaam uit mijn verleden en verdriet kan verlossen .En kan ik uitkijken naar de vrolijkste en zotste versie van mezelf .Volgens Joris wordt dat dan toch wel lachen geblazen .
Joris , die man voelt toch wel zacht aan , letterlijk ..hmmm.. maar ook figuurlijk ! Weinig veroordelend , hoe zalig !
Aiai boekje , ik ga je weer laten , onverwacht bezoek , ik vertel het je morgen dan !
ondanks mijn goede voornemens , toch weer wat laat met schrijven , mis je mij ? Ik jou wel !
Waarom ik dan niet méér mijn best doe , denk je dan ?
Wel ja , vorige week werd Tom ( de barman in 't Groot huis) bedrogen door zijn vriend , die man is er kapot van ;Nance en ikzelf namen hem wat onder onze vleugels .
Dinsdag , ging ik er nog even langs en daar zat die man , zo helemaal verweesd als een hoopje ellende midden in zijn pijnlijke herinneringen .
Dat kon ik niet zo laten , we pakten zijn spullen in en hij kwam mee , om bij mij enkele dagen te logeren .
En ja, koekeloere , een gast in huis is toch aanpassen , na mijn lange en vrijwillige quarantaine .Na het overlijden van mijn vrouwke , heb ik me hier diep weggestopt voor de wereld .
Nance , duwde de deur al wel weer wat open , en nu ... Tom ... een toffe man maar emotioneel een wrak , die mijn plaats op de sofa inneemt . Ook al is het zonder de xxl verpakking chips en cola .
Wel een confrontatie , koekeloere ! Maar ik probeer goed op te letten dat ik in mijn rol van gastheer blijf staan en niet mee ga verdwijnen in alle verdriet . Moeilijk , maar zoals mijn moeder altijd zei :Moeilijk gaat ook !
Enne , een vreemd fenomeen .. mijn ijskast blijkt op wonderbare manier properder en alles netjes gerangschikt ... gevuld met MAGERE yoghurt , sélder! , worteltjes ...
Het lijkt of mevr.Mia ( mijn voedingsconsulente ) hier is geweest .
Nu ik erover nadenk , ook de stofzuiger moest er een keertje meer aan geloven .Mijn huis kreeg meer aandacht , nu ja , als Tom daardoor wat afleiding heeft , kunnen mijn huis en ikzelf (mijn dieet) er alleen maar blij van worden .
Straks , onze wandeling , bij 37 graden ... hmm.. is dat wel verstandig ? Maar ik wil mijn tijd met Nance , niet op de helling zetten , dan maar wat puffen en slenteren . En een wandeling kiezen waarbij we wat bomen en schaduw hebben én kans op een ijsje .
Hoewel Nance , eet alleen vegan ijs , en markt 19 is op zondag niet open . Waterijsjes zou dat kunnen ?
Durf ik , koekeloere aan Tom zeggen , dat ik er hem deze week niet bij wil ?
Vorige week , is Nance wel blijven slapen !!!! (jaja , maar slapen ) omdat ze zo overstuur was door Tom zo verdrietig te zien . Hihi , dat was ondanks alles , toch wel een gezellige meevaller .
Slapen , of toch maar doen alsof , mij niet durven bewegen , uit schrik om haar wakker te maken ... stijf , stram en ongemakkelijk maar toch zooooooooooo fijn om haar bij mij te hebben . Dank u Tom ...nee , dit zal ik niet hardop zeggen !!
Tom is nogal een gevoelig man , die Nance en mij , toch al wel wat duwtjes in de rug gaf . Kunnen we hem dan in deze situatie opzij zetten ? Nee , hé !
Onze goestingskes en relatie dan maar bij in de propere ijskast stoppen en nog een weekje geduld oefenen ?
Verdorie koekeloere , mijn verliefdheid maakt me wel wat lastig , maar ik wil wel trouw blijven aan mijn visie . Je helpt mensen in nood , ook al geeft dat wat ongemak .
weer een nieuwe week , benieuwd wat die brengen zal , deze morgen alvast rond de oren geslagen , pets klets , met opnieuw stijgende corona cijfers . Groot verkeersongeval met vele gekwetsten , regeringsonderhandelingen die voor geen meter lopen .PPFFF...
Onze 'leiders' laten ons als lijdende voorwerpen aan een zwak touwtje bungelen .
Maar , ik wil daar niet lijdzaam hangend wachten op een verantwoordelijke zet of pijnlijke knip ( touwtje door en allemaal op ons gat ) .
Hup hup hup , zoals we in onze ochtendyoga afsluiten , we glimlachen naar onszelf , we glimlachen naar de wereld en we glimlachen naar elkaar . Dit helpt écht om mezelf terug in een positiever gevoel te zetten .
Glimlachend naar mijzelf , klinkt nog vreemd hoor , zomaar vriendelijk zijn voor mezelf .Dat dit toch zo moeilijk te leren valt , mezelf even goed behandelen als ik voor anderen doe . Maar ik ben op goede weg ;-) met de koffiechoc bij Tom , yoga en meditatie .
De wijntjes en chocolade zijn nodig om de kwaaie kant van de balans ook iets te gunnen , toch ?
Onze wandeling gisteren was nuttig en lang , in Lier was wel veel volk op de been , omdat we 's avonds nog iets in de pezo wilden eten , dan in de namiddag toch maar het groen in , niet teveel mensen dichtbij . En Tom zijn verdriet kon ons afleiden van onze , alé mij afleiden , van mijn schrik.
Tom werd bedrogen door zijn vriend , thuiskomen in je veilige bubbel , zo dacht hij , en vind zijn vriend samen met TWEE , waw , andere mannen in zijn bed . Daaaaaaaaaaaag , veilige haven . Volle haven zal je bedoelen !
Tom dacht , na vier jaar samen , toch wel wat zekerheid te hebben opgebouwd en zit nu , in het triagecentrum om zich te laten testen op covid 19 . Stel je voor , als hij positief test , dan kunnen we allemaal in quarantaine voor twee weken !
Hé boekje , hoe snel ben ik hier weer bij het virus beland ! Om niet over vertrouwen te denken ? Dit mag je niet toelaten boekje , je bent mooi en roze , moet ( euh , wil) jij me dan niet tonen wanneer ik probeer te ontsnappen , aan waar het écht om draait ?
Het grote verdriet en de ontsteltenis van onze toffe Tom , raakt op vele vlakken , terwijl we elkaar niet kunnen aanraken voor een troostende knuffel . Een hol gevoel zat/lag tussen ons in , zoiets als een pijnlijk lege maag , maar dan hangend tussen ons in , iets , ontastbaars dat we willen vullen met liefde en troost , geen woord kon dat opvullen .
Een grote wandeling , met twee blaren op mijn kleine ( écht kleintjes , dat daar nog plaats is voor blaren) teentjes , lekker eten en wat wijntjes later, lieten we Tom een beetje verweesd achter aan zijn voordeur .
Dat beeld ! Pfieuww ... we slenterden zelf ook een beetje ontdaan huiswaarts , die lege hangende maag werd ondertussen een zwaar gevulde ... gevoelsmaag gevuld met medeleven , medeverdriet ... klinkt niet lekker , hé .Het verteerde ook niet gemakkelijk .
Al ben ik bij Joris blijven slapen , het voelde niet goed om alleen te gaan liggen piekeren over het verdriet van een ander .Wetend dat ik dat zou gaan vasthangen aan mijn eigen slechte ervaringen .
Ja boekje , verdriet van anderen gebruiken om het mijne te verantwoorden , nog één van mijn specialismen .
Dus , in Joris zijn armen geprobeerd rustig te worden en te slapen . Hihi , we zijn dan toch een klein grensje overgekomen , al bleef het kuis bij slapen ... of toch te doen alsof , om elkaar niet wakker te houden .
We zijn alvast beiden stijf en stram én met dikke slaapogen aan onze ochtendyoga begonnen en flink aan het werk gegaan .
Wordt vervolgd boekje , bedankt voor het luisteren ,
Vreemde week hoor , het corona gevoel omhult weer alles en iedereen , een laagje verzwarende onzekerheid , onzichtbaar drukkend .
Tja , aanvaarden zonder te begrijpen of goed te keuren , dé sleutel naar gelukkig en vredevol te leven , serieuze testcase , dat virus . Onder onze maskertjes blijven glimlachen naar elkaar en voorzichtig zijn , want grimassen zijn nog te zien , hoor .
Aanvaarden , aanpassen en dan op zoek naar hoe we veilig en wel , toch weer plezier opzoeken .Vandaag voor mij , oh lala ... een mega grote portie (vegan) ijs mét verse perziken én chocoladespikkels ( voor mijn kinderzieltje) .
Enne , de vlek , die ik uiteraard in al mijn gulzigheid veroorzaakte op mijn bloesje , straal negeren .. zoals daarstraks een streng ogende klant bleef staren naar die chocoladevlek .Gedaan of ik het niet doorheb en niet eens wéét dat er een restje ijs bleef hangen .
Ondertussen bedenken , dat als ze er iets van zegt , ik doodserieus beweer dat het nog wat reserve is voor strakjes ... tjuu , het werd me niet gegund , op het laatste ogenblik besloot mevrouw om toch maar te zwijgen .
Jaja , roze boekje , ik zou eigenlijk moeten , euh ... willen vertellen over Joris en onze liefdesperikelen . Deze week hebben we fijn elke dag yoga gedaan , hihi , ik denk dat mijn Joris (hihi.. ik schrijf 'mijn' Joris ) best fier is , hij veranderde , na wat rare bochten en inkijkjes , zijn outfit , zedig bedekkend ... jammer en schattig .
Boekje , gaan we ooit uitvogelen hoe we over onze twijfels en angsten geraken ?
Want dit wordt me wel duidelijk nu , ik zit eigenlijk muurvast in een hormonaal geactiveerd lijf , dat geen vertrouwen vind .Lastig hoor , ben ik het ,is hij het ? Die vraag probeer ik los te laten en maar eerlijker te zijn en in eigen boezem ( met nieuwe bh , mooi hoor) te kijken en misschien ook te laten kijken ... als remedie .
Wanneer opwinding toeneemt , oh zo leuk , dan bekruipt me toch weer de schrik , en haak ik ergens af ,hopelijk voelt Joris het niet te erg , ik vond altijd wel een reden om terug te keren naar de realiteit .
Ja ,nog een talent , ontwijken , hoe erg ik het ook vind , zeven g (!) glazen wijn kunnen ook wel helpen , maar die kater zal ongetwijfeld venijnige twijfels in mijn koppeke stoppen achteraf .
Dus , toch maar flink met Leen gaan bekijken , hoe ik me kan bevrijden van dat schrikschetertje .
Haar serieuze blik, wijsheid en grenzeloos vertrouwen in het universum ,krijgt ze misschien wel met mij gedeeld . Een stukje van die energie en dat dan los laten op Joris ,in de hoop dat hij dan Nance-bestendig is .
Mijn vrolijke , blije ik , helemaal los laten ... en zijn borstkast op tegen op te botsen en in zijn armen uit te rusten ...hhmm... kom op boekje , absorbeer mijn schrijfsels , vertaal ze in een oplossing en laat het mij weten , goed ?
zoals beloofd ben ik er weer wat sneller , ik ben weer thuis aan het werken vanaf gisteren . Er zijn (alweer) nieuwe maatregelen in de corona oorlog . Laat ons duimen dat we die oorlog wél winnen . Winnen of verliezen zijn normaal geen zaken waar ik me wil mee bezig houden , competitie is niet aan mij besteed , maar deze strijd , is andere (giftige) koek !
Mondmasker , veel groente en beweging zijn de wapens . Nance en ikzelf vroegen ons af , waarom niet gevraagd wordt om onze monden en kelen te ontsmetten .
Wij doen het alvast wel , na het winkelen of werken ( buitenhuis) spoelen en gorgelen we onze mond en keel met zuurstofwater (apotheek verdunt juist ) . Dat moet je bij de tandarts wél , waarom niet thuis ? Dat beest komt toch via onze mond en keel binnen ?
Tja , koekeloere ( zo ga ik je voortaan noemen , dagboek van mij ) ..ik zou je eigenlijk willen vertellen over onze uitstap . Het begon nogal vreemd , na onze quarantaine moesten we terug een weg zoeken naar elkaar toe , de lucht was dik en zwaar tussen ons in , we roeiden er ons wel door .Haha , toen was het wel snel weer vertrouwd .
Mijn hele hebben en houden ging met mij aan de haal , of toch met mijn verstand en schrik .
Nogal gretig nam mijn lichaam de regie over , strelen , kussen .. hoehoe ... en Nance nestelde zich zo gezellig in mijn armen , zo voelen , koekeloere ... voelen ... wat een zaligheid .
Tot Nance haar handen , en geloof me het zijn maar kleine handjes maar die doen grootste dingen , strelend en zoekend mijn broeksriem vastpakten , Was er eventjes alleen nog een groot zwart gat waarin ik tuimelde . Schrik voor seks ?
Oh koekeloere , ik geloof dat Nance het niet heeft gemerkt , maar ik ben langs de rand van het zwarte gat , terug naar boven geklauterd en ons samen gedirigeerd naar onze wandeling . Die wel heel gezellig was .
De openbaarheid van het park , zorgde voor een veiliger kussen en strelen partij sociale controle om mijn grote schrik te verstoppen .
Daarna nog wat gaan werken in de winkel als afleiding en punten te scoren .
Weet je , koekeloere , de bergen tomaat en bonen en sla deze week werden ingezet om toch wel weer wat vet weg te werken . nooit geweten dat ik me zo zou schamen voor mijn verdrietige kilo's . Mijn vrouw zou mij een grote schop onder mijn kont geven .
Fitness centra zijn terug dicht gegaan , dus daar kan ik niet terecht om mij wat dichter naar seks te zweten . Djuu , is er geen pilleke om die schrik voor afwijzing onder de knie te krijgen .
Misschien moet ik al eens beginnen met mezelf te overtuigen dat het niet bij Nance ligt , maar dat ik wel zelf , mijn gewichtige persoonlijkheid , aan het afwijzen ben .
We deden deze week 's morgens met en via onze smartphone samen yoga , hilarisch om je dag mee te beginnen , deze morgen viel mijn frankske (keihard ) dat ik er op die manier ook niet op mijn best uitzie . Halfbakken krijgers en kromgetrokken cobra's (yoga oefeningen) in een te krappe slaaptenue .
Dit moet , nee , wil ik , toch wel even laten bezinken ... en morgen het lef hebben om terug mee te doen én gegarandeerd in een verbeterde outfit
Tja , koekeloere , wat ik nodig heb , komt op mijn weg ... wat vertrouwen kopen dus ! Hup hup nu maar naar mevr. Mia ... daar kan ik écht wel wat courage kopen !
je bent curieus hé ...'t was interessant gisteren .Door de griep , de wachttijden na de testen en de verplichte quarantaine hadden we elkaar niet gezien en ook weinig gebeld . Maar dan toch terug afgesproken , gisteren .
Het voelde alsof de magneten tussen ons waren omgedraaid en een wegduwend effect gaven , de energie zat letterlijk opgeblazen en wel tussen ons in . Onze handen moesten de energie brij door duwen , langzaam en onzeker ... twijfelend ... tot onze vingertoppen elkaar raakten en boempatats ... we in elkaars armen lagen .Mmmhh... lekker zacht , die man .
Thuiskomen in een gezellige ( alé , 't was iets meer ) knuffel en zalige kussen . Zacht , intens en toch lief , écht Joris ... mmmhhhh ...
Veel onuitgesproken schrikscheterij even opzij geduwd (talent van mij ) en genoten van een leuke wandeling en picknick , gelukkig op tijd gedacht dat Joris wat kilo's wil verliezen , dus leuke crackers gemaakt ipv wafels .
Tapenade , humus , crackers en veel geluk met het weer bracht ons wat nieuwe durf en prikkels , veel kussen en knuffels . Heerlijk , alles gewoon loslaten en genieten van elkaar . Zonder mondmasker maar met broek ;-) , grens per grens boek !
DE grens , die we beiden afhouden , veilig en voorzichtig . Laten we eerst maar eens zien wat we elkaar te bieden hebben als we in de kleren blijven zitten .
We gingen ook nog even langs de winkel , een mondmasker halen voor Joris .Gelukkig had ik er enkele mooie stoere voor hem . Samen nog wat gepoetst en nieuwe zaken uitgestald en geprijsd ... én ontsmet . Wat is alles netjes .Straks houden we aan al die ontsmettende alcohol een verslaving over .
Samen werken ging goed , handig hoor , een sterke man .
Zelf maar hardop redeneren waar ik alle spullen het liefste zie komen , hij sleurt en duwt en trekt ... we keuren en verbeteren .Top , zo'n klassiek rollenpatroon vind ik dus soms wel leuk .Het zware werk voor de man en het denken en kiezen voor mezelf .
Gisterenavond nog uren liggen berichtjes sturen , hoe gek is dat , we gaan op tijd naar huis , oh oh oh , moeten we elkaar laten zien dat we verstandig kunnen zijn ? En dan toch nog uren liggen berichtjes sturen . Daar gaat het verstandige imago .. pfiet ... weg ... en vandaag met kringen onder mijn ogen en samen whatsap yoga aan onze dag begonnen .Een aanrader , boekje ...hilariteit in 't kwadraat !
Via de smartphone én in de vroege ochtend .. neerwaartskijkende hond , linkerbeen omhoog en rustig doorademen ... en kijk wat er op je scherm verschijnt ... welk lichaamsdeel van je partner dichterbij komt .
Rustig doorademen , focus houden en andere kant nog proberen , kwestie van in evenwicht te blijven .
Lachyoga is toch ook gezond ?
Ok , genoeg voor vandaag , dag dag roze boekje van mij !
goed om in huis te hebben , je bewaart (als je ze al niet allemaal opeet in een luchtdichte doos , zelf hou ik ze in een ouderwetse blikken koekjesdoos .
25 gram lijnzaad
25 gram chiazaad die 2 soorten zijn de basis , die zorgen voor de binding , dus in huis halen !
50 gram pompoenpitten
20 gram zonnebloempitjes
10 gram sesamzaadjes
10 gram maanzaadjes
Meng alle zaden in een kom en doe daar een klein beetje zout en 225 ml warm water bij .
Ondertussen je oven op 150 graden voorverwarmen .
Leg bakpapier op je bakplaat .
Schep je deeg op het papier en druk dit met een natte hand plat , en tot een dun laagje .
Dan nog een uurtje ( tot de crackers droog en knapperig zijn ) in de oven ,
laat afkoelen en breek in stukken en proef natuurlijk .
Je kan daar nog ale mogelijke kruiden aan toevoegen , bv , een theelepel gedroogde tijm en rozemarijn en oregano ...
of ... een een soeplepel fijngehakte (overschotje) noten ,
of een theelepel curry , je kiest maar wat je lekker vind .
Lekker met wat (vegan) kaas , humus , tapenade ... choco of confituur .
een beetje te weinig voor mezelf gezorgd en dus ook jou aan de kant laten liggen .
Ja, ja , ik weet het , op de dagen van zwakte en twijfel zou ik net meer moeten schrijven en beter voor mezelf zorgen . Vreemd , dat op de dagen dat ik die zorg het meeste nodig heb , dan net , geneigd ben om dat allemaal ( met een berg excuses ) aan de kant te schuiven .
Nance werd ziek , en moest en kon ook niet anders , dan helemaal alleen in huis uit te zieken .Zelf moest ikzelf me ook laten testen , gelukkig geen corona !
Blijkbaar was dit genoeg om alle goede vooruitgang van de laatste weken , los te laten en te verdwijnen in zelfbeklag en een berg (fout) eten . Hoe stom , hé .
Nu , deze morgen (ok , na de confrontatie met de weegschaal , bij mevr .Mia ) , terug beslist om mezelf eens goed op te schudden .
Zelfs al enkele (pogingen) yoga-oefeningen gedaan , fris gedoucht , afspraak met de kapper gemaakt én , én , tomaat , bloemkool , boontjes , kip ... allemaal gezonde dingen in huis gehaald .Wat zeg je me daarvan ? Hup hup hup ... terug in het gezonde regime . Hoera!
Straks , eens horen of Nance zich goed genoeg voelt om onze wandelingen terug op te pikken . Dat , zal zeker helpen om die lethargie uit mijn lijf te krijgen . Niet zozeer de tienduizend stappen , maar de buikvlinders .
Dat vlindergefladder , maakt me wel wat vrolijker en doen me toch wel hopen en dromen van meer . Kussen kan en mag toch nog zonder mondmasker in onze romantische bubbel ... die gaan we toch terug wat prik moeten geven .
Die mondmaskers , dagboek , die worden ook wel een nieuw zwerfvuil , in de voortuin , in de goot , zelfs in het park ... hoe belanden die daar toch ? Zouden we niet bewust en zorgzaam moeten zijn , met onze nieuwe schaamlapjes ?
Tja ... zelf moet ik misschien bij Nance , in de winkel ook maar een stoer en herbruikbaar masker kopen . Al die blauwe wegwerpdinges zullen ook wel weer een belasting geven op ons milieu .
Als ik dat nu ook binnenhuis zou ophouden , zou dat helpen om bewuster te zijn , van wat ik in mijn mond stop ? Of , zou het mezelf dan dwingen om nog meer uitvluchten te verzinnen , om toch maar weer iets fout te eten ?
Tja , ik zal maar wat lichaamsbeweging nemen en eindelijk eens aan die poetsbeurt beginnen ... anders heb ik écht een schaamlap nodig , als Nance morgen binnenkomt .
Hup hup hup in de mr. proper modus !!
Tot gauw , beloofd , ik laat je niet meer zo lang aan de kant liggen !
hopelijk voel je , je niet al te zwaar verwaarloosd .
Een griepje , neenee! geen corona ... gelukkig ... hield me aan mijn bed gekluisterd .Vreemd hoor , je kan niet bij de dokter terecht voor je getest bent , dan maar wachten op een resultaat en proberen om niet bang te zijn van de koorts en het vele hoesten .
Je wil niet weten , dagboek wat koorts en schrik , voor spoken in mijn hoofd kan stoppen .Daar was geen Dafalganneke tegen opgewassen , hoor ... geen roze olifanten of sprookjes ;...neenee , dat moesten dan maar enge koortsdromen worden met slangen en slijmen die overal maar vrije in-en uitgang hadden in mijn pijnlijke lijf , gratis griezelen ... alleen durf ik op tv , geen enge scènes bekijken . Ben nogal een schrikscheet .
Soit ! Het is weer voorbij en ik kan terug buiten komen , morgen terug naar de winkel en die nog wat poetsen om dan terug te kunnen openen .Zalig om terug te kunnen werken .
Joris werd dan ook nog eens lastiggevallen en moest zich ook laten testen , en tot het resultaat er was , was er (weer) ophokplicht . Dus , onze vooruitgang is weer vertraagd . Dat zal ik dan maar weer eens wat aanzwengelen en onze zondagswandeling , morgen , terug voorstellen , regen of niet , alles voor een nieuwe kus , of misschien wat meer ... wie weet , alé , dat dan maar niet in het stadspark .
Nu maar lekker koken met veel vitamientjes en een vegan wafelrecept uitproberen , kwestie om met iets lekkers uit te pakken , morgen op de wandeling .Een picknick is nu wel het minste wat ik voor Joris (hihi , en mezelf) kan doen .
Zo dagboek , na een saaie grieptijd heb ik niet veel te melden , morgen hopelijk meer ...joehoe !
Weet je , straks ga ik Leen nog geloven , wat je nodig hebt , komt op je weg !
Alé , als je durft vertrouwen , (nog wat werk aan de winkel) , volgens haar kan schrik een stoorzender zijn , omdat je dan niet de juiste keuzes maakt , uit wat het universum op je weg zet ... hahaha .. je ziet ook wat er komt voor anderen en er zijn geen etiketjes voorzien ...
Maar , maar , maar ... ik vroeg een oplossing of steun voor de begrafenis ,en Joris , stelde zomaar voor om met mij , mee te rijden . Ongelooflijk , hij regelde zelfs een dagje verlof , zodat we alle tijd hebben en eventueel onderweg een klein hapje te eten .
Die man komt wel heel snel in mijn leefwereldje , en weet je , dagboek ... normaal zou ik al honderdduizend ( alé , ongeveer) redenen hebben gevonden om hem weg te duwen .
Ik ben nogal een kruidje roer me niet , kom niet te dicht , want dan klap ik dicht of ga ik prikken . Enne ... dan is het écht wel , betreden op eigen risico . Bang om (nog maar eens) gekwetst te worden .Dan maar liever prikken , dan heb ik het tenminste zelf gedaan .Nog liever mezelf buiten spel zetten , dan het te laten gebeuren door iemand die ik graag zie .
Leen , vroeg om na te denken ,over het verschil in de pijn . Zal nog niet voor direct zijn ! Geen goesting om daar mijn koppeke over te breken .
En , trouwens , mijn egel gedrag (beter dan ezel gedrag?) , om mij terug te trekken of te prikken ,heb ik bij Joris nog niet toegepast ... misschien ben ik wel (wonderbaarlijk) genezen ?
Mijn meditatie oefening deze morgen , vertelde wel wat anders , het was verdorie moeilijk om rust te vinden in al dat bewust ademen . De schrik voor afwijzing bleef mijn ademhaling wel hard overroepen . Als en als en nog een als en nog wat gemaar erbovenop !
Gelukkig kon ik met een begeleidend app-je , toch nog wat rust brengen .
Rust , die me achteraf nog deed herinneren aan wat ik (beetje opzettelijk) heb achteruitgeschoven ... betalingen en 2 boetes betalen . Dit kan ik dan ook weer zonder extra boetes of interesten rond krijgen ... en daar leren dankbaar voor zijn , of wat ?
Och ja , dagboek , dankbaar ben ik wel , ik bouw stilaan een nieuw leven op , mijn mooie appartement , mijn winkel die elke week wat meer omzet draait , mijn nieuwe vrienden in 't Groot huis .
Leen die me helpt om hier een nieuwe weg te zoeken , zonder al mijn oude zonden terug te gebruiken . EN ... JORIS ... een lieve man die zomaar mijn leven binnenwandelt , schijnbaar op zijn kousenvoeten , nu nog proberen om hem niet weg te jagen maar toe te laten .
Lukt eigenlijk al best !
Wat hij daarover denkt .. tja , daar kan ik beter niet gaan over doorbomen of veronderstellen ... daar komt niks goeds van !
Misschien kan ik beter wat constructief zijn en wat werk gaan verzetten , zou dat niet beter zijn voor mijn zielenrust ?
wat een snertweertje , regen en wind , grijs en killig , het lijkt wel herfst .
Misschien wel dé gelegenheid om eens wat extra's te poetsen . Mijn hoofd kaal scheren ,een fikse oorbel, een grote borst opzetten en mij met de allures van mr. Proper aan het werk zetten . In mijn dromen dan toch
Het zal eerder puffend en kreunend mijn hele lijf verplichten om te bukken en te sleuren , zijn , in een oude maar zachte broek en dat bovenlijf , zal ik nog maar wat verborgen houden in een groot (en die heb ik ) shirt .
Als ik zonder al teveel schaamrood , Nance wil binnenvragen , dan zal ik toch wat meer glans moeten brengen . Is mijn leventje (nog ) saai en te grijs , dan maar zorgen dat mijn meubels glanzen en er toch op het eerste zicht , wat meer orde heerst . Alle rondslingerende en al wat verloren items , maar eens verzamelen en ergens wegstoppen .
Enne , dagboek , ik zit met een dilemma van hier tot in Tokio , of toch tot in West Vlaanderen . Nance vertelde me van een begrafenis in de familie , waar ze sterk tegenop ziet , maandag .
Ik weet dat er veel verdriet en pijn zit in haar verleden , veel vertelt ze niet , maar als ik al die kleine beetjes optel .. het ziet er niet goed uit , dat verhaal .. Zou ik er goed aan doen , om haar voor te stellen om met haar mee te gaan ? Haar op z'n minst tot daar te vergezellen . Is dat te opdringerig ? Mijn dagje verlof , regel ik zo . Komaan dagboek , zeg mij , nu voor één keer wat ik hiermee aan moet ?
We hadden het gisteren over een visie van haar coach : Wat je nodig hebt , komt op je weg .
Wel , boek , ik heb raad nodig , richt ik mij tot het universum of tot jou ? Wie is er eerst met de goede raad ? Het mag op een zilveren schoteltje gebracht worden , of op een roze briefje , maakt niet uit .
Tja , daar is vertrouwen voor nodig , dacht Nance , om aanspraak te maken op al die energie en hulp . Mare ... als ik dat universum zou moeten , ( kunnen )vertrouwen, dan kan ik beter beginnen bij mezelf , hoewel ik best wel wat kilo's waard ben , dan toch wel wat beter te overzien dan dat hele universum , toch ?
Hé hé , daar is mijn goede raad dan toch !!Vertrouw op jezelf en bel haar op , je kan niks fout doen om het haar voor te stellen . VERTROUW er op dat ze je dit , hoe dan ook niet kwalijk neemt !
Dan is er geen ( alé , in theorie) risico aan ! Ok , ik neem nu mijn telefoon en bel haar op !
En heb meteen een reden om het poetsen nog even opzij te zetten ... dàt had ik nu ook nog nodig , sé!
wat lig je hier weer braaf op mij te wachten , zodat ik je met mijn pen kan kietelen of ambeteren , naargelang hoe hard ik (of mijn pen) je bedruk met mijn verhalen .
Er verandert zoveel en toch draait de wereld traag verder , turbulentie of niet , die aardkloot draait op zijn eigen ritme verder .Hoeveel meditatie en yogalessen zouden daarvoor nodig zijn ? OM rustig mijn eigen ritme aan te houden , ondanks alles om mij heen , zonder gestress , gevloek , geduw .... hhhmmmm...
Misschien kan ik wel zo ver niet tellen ;-) .
Vrijdag werd er in 't Groot huis gevierd , wat Joris en ik niet durven uitspreken , straffe koek ! Wij maar aarzelen , rond de hete ( hormonaal , dan )brij , heen draaien , en ons ploegje , gaf spontaan een applaus omdat ze zo blij waren voor ons .
Tom had natuurlijk 'geklikt' , de deugniet . Die zou een koppelaars centrum kunnen opendoen .. misschien is een loungebar dat sowieso wel een beetje .Alvast een leuke voedingsbodem voor de liefde en andere relaties .
Dat zorgde wel dat we , Joris en ikzelf , zondag op onze wandeling niet meer konden doen alsof er niks aan de hand was . Onze angsten zijn dan wel van een andere orde of oorsprong , maar wel dominant aanwezig , boek .PPFFF.... wat gaan we daar toch mee doen ? Geraken we tot bij vertrouwen ? Zijn we wel voor elkaar gemaakt , of is het onze eenzaamheid die verbindt ? Of alleen maar de druk van te lang zonder liefde of seks te zijn , die door de corona quarantaine , 'iets' deed ontploffen ?
Leen , mijn coach , gaf de raad om het met een open hart te leren ontdekken . De kans te nemen , dit onder haar motto : WAT JE NODIG HEBT ,KOMT OP JE WEG !
Daar gelooft die vrouw zo oprecht diep in !
Op al mijn 'gemaar , ja en ja, maar ... ' , antwoord ze met een glimlach , dat de lente komt in maart ,met krokussen en niet met zonnebloemen .
Ja, ja dagboek , maar wat moet ik daar nu mee ? Denken dat het universum ( want een God , die daar van op een wolk eens een man zal sturen ... hmm, daar kan en wil ik eigenlijk helemaal niet meer over denken ) in zijn onmetelijke wijsheid en grootheid , voor mij klein mensje tussen al die miljarden mensen , iets voor mij zal gaan regelen ? Ik denk het niet ... maar misschien wil ik het wel hopen ?
Of met een beetje meer lef , het risico nemen en de kans om terug te leren , iemand te vertrouwen en eerlijk is eerlijk , ondertussen toch wel wat genieten van al die aandacht én de kussen .Die zijn wel écht lekker met veel onderbuikkriebels , hihihi ... dat laat me wel weer voelen , dat ik leef .Was dat lang geleden , zeg !
Ondertussen mij wat aansterken , een tante , die ooit wel eens een vriendelijk woord voor mij had , is overleden . En , ik kreeg een bericht en uitnodiging voor de rouwdienst . Dit kan geen vergissing zijn , want ik weet ondertussen , dat mijn naam geschrapt werd , uit de lijst met adressen , die voor dergelijke situaties , in de familie rondgaat .
Dus , nonkel heeft me , apart en duidelijk gevraagd , te komen . Wel vreemd ,hoor .. geschrapt uit de familie , uitgespuwd omdat ik (mijn) gevoel en principes laat voorgaan op schone schijn , geld en status .
In welke hoedanigheid moet ( euh ... wil ik daar verschijnen ? ) Schuif ik aan bij de familie , of , ga ik me (zelf) apart zetten ?
Djuu , en ik kan er niet meer met Leen over hebben , net nu ze wat zicht krijgt op de omvang van wat er achter mijn verhuis zit .
Durf ik Joris vragen om mee te gaan ? Helemaal naar West -Vlaanderen rijden ? Is wat veel gevraagd , hé , dar moet ( wil?) hij dan ook al een dag verlof voor opnemen . Potvolkoffie , dat wordt een moeilijke ... in mijn eentje dan maar .. dat overleef ik wel ,nog een nachtje slapen , misschien en dan komt er een misschien
uitweg op mijn pad ... misschien , hopelijk ...
Wordt vervolgd , dagboek van mij , suggesties zijn welkom , hoor ... stuur ze maar stilzwijgend naar mijn hoofd , deze nacht !
waw , , ik heb je wel wat te vertellen , hopelijk brengt jouw stilzwijgende goede raad mij terug wat rust .
Mijn hele lijf trilt van opwinding , jaja stress, hormonen en schrik ... voor , ja voor wat ?
Voor de liefde , durf ik dat woord wel gebruiken , is het niet eerder (ijdele) hoop en schrik voor het ontwaken in een nachtmerrie ?
Laat het mij , dagboek van mij , even vertellen ...
Woensdag was er yoga , in het Groot huis , Anke , onze juf deed ons nadenken over durven en willen en willen wat we durven of zo .. ik was niet helemaal mee . Of ze het nu bedoelde ronde de oefeningen durven beter doen ( dat is soms wel écht durven hoor , om je verder en dieper te plooien dan wat comfortabel is ) , of ze bedoelde het in de rest van ons leven ? Tja , dat laat ik maar .
In ieder geval met een hoofd vol van de woorden durven en willen , na de les , de loungebar in , onze drankjes worden gebracht en hoe het kwam ... ik weet het niet zo goed , maar daar zaten we ineens , Nance en ikzelf , handen in elkaar , rond de koffie ( met room , ggrrr) van Nance .
Onbeweeglijk , Nance brabbelde ook wat over durven , maar ik zat in een gel bubbel vast ( geen ontstmettende gel , deze keer) ... een bibberende laag , transparant en ook weer niet . Een jelly pudding waarvan die trilling helemaal in mij verder kroop.
Was het onaangenaam ? Nee , vreemd en een beetje magie , misschien .
Tot Tom , stilzwijgend onze drankjes (koud geworden) wegnam en een glaasje cava trakteerde , de bubbel spatte uiteen , we ontwaakten en giechelden als twee tieners , klonken (en dronken) ... er voelde ook iets geklonken binnenin .
En ja , boek ! Ik heb haar gekust !!Echt , voor de deur , zoals in een station romannetje . Heerlijk , maar toen toch maar snel afscheid genomen ( lees , de benen genomen ) .
Gisteren samen gaan wandelen , zij nam spontaan mijn hand , zaaaaaaaaaaaaalig !
Stilzwijgend , bijna , tot aan onze picknick ,
hoe moeilijk om dan te zeggen wat je wil en voelt en niet durft
Maar dan toch maar aarzelend een opening gegeven , uiteindelijk , ook al keken we elkaar niet in de ogen , konden we toch besluiten om 'ons' een kans te geven , onze angstjes en schrikjes ( zo noemt zij dat , voor mij zijn dat monsters) beetje per beetje te overwinnen door samen dingen te doen .
Hallo , dagboek , hoort kussen en seks daar ook bij ? Weet jij dat ? Mag ik hopen , ik zou nog liever vertrouwen .. maar dan kom ik voorbij de spiegel en zie een dikke bange man ! Hoe kan ik nu ook maar denken , dat een mooie lieve vrouw als Nance voor mij zou kiezen ?
En toch , en toch ... na het eten en onze 'praat poging' , ging ze liggen met haar hoofd in mijn schoot , oogjes gesloten , zei iets over gezellig en doezelde zowaar een beetje weg (misschien door de slapeloze nachten , die ik haar bezorgde) .
Nu ja , dagboek ... het kussen zijn we niet verleerd ! Hopen maar ? Durven en willen ?
En nu dan maar , dubbel gemotiveerd , soep gaan maken !Soep en soep en nog meer soep !
En , een kleine thermos soep naar Nance , in de winkel brengen , in ruil voor een kus .. joedeloedeloe!!!!!!!!!!!!!!!
hoe maak je het ? Met mij ook wel goed hoor .Nu even kalm in de winkel , dat wordt straks wel wat beter , iedereen terug hop ,naar de markt .Aanschuiven voor vers fruit en ander lekkers .
Vorige week , toch wel wat geschenkjes voor juffen en meesters verkocht , ondanks alles , toch nog veel dankbaarheid voor de juffen en meesters die er het beste probeerden van te maken .
Mooi , die kindjes die oprecht iets uitzoeken voor hun leerkracht , dan maar hopen dat die zoveel mogelijk toch nog wat goede cijfers konden sprokkelen .
Ben benieuwd , boek , hoe nu een verschil voelbaar wordt , tussen corona vertraging en het zomerseizoen , voor mij voelt het toch een beetje onwezenlijk , van traagheid naar nog meer van dat . Nu ja , we zullen wel weer zien , wat de tijd ons brengt .
Woensdag was de yogales wel heel verrijkend , Anke begon met het neerzetten van een intentie (een gedachte , die we bij de oefeningen meedragen ) .. raad eens ?
WIL WAT JE DURFT EN DURF WAT JE WIL ;;;
Ik , natuurlijk door mijn wimpers gluren naar Joris .. (haha ... hij ook naar mij ) , we moesten er beiden toch om lachen ... dus elke oefening heel bewust met die gedachte in ons hoofd ( ademen was dan weer wat minder) .,
Dus ... goed opgewarmd , letterlijk en figuurlijk , na de les , bij onze Tom wat uitblazen en ... GEDURFD we zaten aan ons tafeltje , Tom bracht onze drankjes en zette ze ( de stouterd) in het midden van de tafel , dicht bij elkaar .
Joris wilde ( gentleman ) mijn koffiechoc , dichter naar mij toe schuiven , dan maar snel dezelfde beweging gemaakt met mijn hand op de zijne ... zonder terug te trekken !!
Ook al voelde ik het door mijn hele lichaam bewegen , ik keek hem in de ogen en zei , spontaan : ik wil en ik durf je hand pakken ...haha , zijn gezicht was ongelooflijk .... hij kon niet onder doen ( denk ik ) en sloeg zijn andere hand over de mijne ... daar zaten we dan , ons drinken koud aan het worden ...
Verder sprakeloos maar hand in hand , betoverd roerloos ... hoe lang dat weet ik niet , maar de room in mijn koffie was gezonken en zijn muntblaadjes vermoeid en geurig gaan liggen .
Tom , had dit natuurlijk in het oog ... haalde de glazen weg en verving ze door een glaasje cava , van het huis .
Toen was de betovering verbroken maar hebben we giechelend geklonken en gedronken op onze durf , hopelijk groeit die durf daardoor nog wel wat .
Joris wandelde met mij mee ( hand in hand ,nog steeds ) naar huis , tja ... een eerste kus voor de deur , ik smolt helemaal weg , hoe ik rechtop bleef ... tja , dat zullen de wonderen van de wereld wel zijn .
Zijn welterusten , deed het niet echt , ik ben de hele nacht blijven woelen , en niet gedurfd om hem nog te een berichtje te sturen ..Anke haar toverformule was uitgewerkt ... mijn hormonen niet ...
Bleek dat de batterij van zijn telefoon leeg was , hij had nog gedurfd ( en uiteraard gewild) , en dus ook niet geslapen ... met z'n tweetjes een hormonale strijd , gevoed door twijfel en schrik ... tof , hoor , verliefd zijn !
Die twijfel en gewring , van hoe moet het nu , werd ingevuld op ons aperitiefje vrijdag , met ... let op , boek ... een applaus !!
Tom heeft ons ploegje ingelicht , iedereen was zo blij voor ons , zei dat ze dit al maanden zagen gebeuren ... felicitaties en duidelijk plezier van de anderen , zorgden wel voor rode hoofden .. maar dat hielp ons om onze armen rond elkaar te slagen en naast elkaar en SAMEN aan tafel te schuiven .
Morgen , onze wandeling , dan zal het ons wel lukken om ook iets zinnigs tegen elkaar te zeggen over een relatie hebben ... jééééééééh ...
Dan toch al maar straks eens de grote onderhoudswerken op punt zetten ... hier en daar wat scheren , haartjes balsemen ,maskertje , leuk kleedje kiezen ... vanavond wordt mijn badkamer mijn beauty centrum ... genieten van wat zelfzorg , een muziekje ... cavaatje ...
en morgen durven wat ik wil en willen wat ik durf (ha , nu begrijp ik waarom dit in die volgorde werd geleerd ) ... boek , bedankt om mij weer te helpen !
balletjes voor 2 personen (8 of 10 balletjes , die krijg je niet alleen op , denk ik )
Je laat een blik zwarte bonen uitlekken en verdeel over een bakplaat en laat een kwartiertje bakken in de (voorverwarmde )oven op 185 °. Halverwege eventjes omwentelen , soms gaan boontjes wat barsten , geen nood !
Neem een mengkom en doe daar in :
een fijngesnipperd sjalotje , 2 eetlepels havermeel ( broodkruim kan ook ),
amai ik moet je schrijven , beter dan alweer de snoepkast aan te spreken ( wat ik gisteren al uitprobeerde) !
Wat een oen kan ik toch zijn ? Gisteren met Nance gaan wandelen , dat begon heel gezellig , ja begon goed , maar ja , ik moest ( kon maar wilde niet ) het weer verprutsen !
We probeerden te gokken welke bomen en bloemen we konden ruiken . De lindeboom , zij noemde het zeemzoete zachte knuffelthee , zeem is , zo vertelde ze me , HONING in het West Vlaams (hoor : zjèmzoete) .
Wilde rozen , kamille enz ... tot we onder een kastanjeboom wandelden , daar vond ze van dat die ruikt naar seks , sperma , wel te verstaan ...
Daar liep ik toch op een (denkbeeldige) lantaarnpaal en eentje die bij mij ,het licht uit deed . Niet omdat ik zo preuts ben , dagboek , maar met dertig kilogram overwicht heb je niet veel zicht (of reuk) meer op de zaak .
Dit deed me onmiddellijk panikeren , hoe kan ik nu toch maar denken aan dichterbij komen , wat moet (alé , zal ) ze wel niet van mij denken . Hoe hard zal ik haar afschuw oproepen ?
Vreselijk , en ondertussen maar verder leuteren over mijn kennis van bloemen en planten , met een hoofd zo rood als een pioen .
Gered , door yoga ... écht , gisteren wereldwijde yoga dag ! Een paar mensen waren in het park yoga aan het beoefenen . We ploften op een bankje om wat mee te genieten .Dat verbrak de vreemde sfeer .
Nance ging meevieren , en ik kon wat tot rust komen .
We gingen dan nog een hapje eten in de Pezo , gezellig druk ( maar er werd goed op de veiligheid gelet, oef) , de avond eindigde wel fijn maar nog steeds met afstand
Wat moet , oei , wat kan en wil ik nu toch doen ... ik was zo vastbesloten om haar bij de hand te nemen , letterlijk dan ! Tjuu , dagboek , kijk me in de ogen en help mij !Kan en mag ik durven hopen ... op meer dan vriendschap ?
Ja ..??... en dan maar soepen en Mevr. Mia wat meer respijt geven ? Niet alleen maar doen en denken dat een voedingsconsulente consulteren , voldoende is ... goede bedoelingen en daarvoor betalen ...hhmmm...
Straks maar biechten en met (hopelijk) nieuwe hoop en receptjes aan de nieuwe week beginnen .
Nu nog , de moed opbrengen om Nance een tekstje te sturen en een goede week te wensen !Niet opgeven !
Mijn vrouwtje zou mij een stamp onder de kont geven ... dat zal ik nu maar zelf doen en wat minder pruilen , zeker , dat zal mij ook niet aantrekkelijker maken !
Dag Dagboek van mij , ik ben weer wat rustiger en ga voor soep en zonder vleesballetjes !
een vrije dag én zondag , en goed weer én wandel dag met Joris .
Woensdag hadden we terug yogales , gezien het goede weer gingen we buiten , ieder zijn matje op het kruisje . Het deed wel denken aan de kleuterschool , maar alles voor het goede doel .
Anke stuurde ons rustig en blij naar en in , onze houdingen , fijn !Met Joris in mijn vizier , was mijn aandacht wel wat verdeeld , mijn ademhaling was meer afgestemd op de zijne , dan op Anke's richtlijnen .Tja ... hij (probeerde) toch ook haar richtlijn te volgen .
Na de les , zoals afgesproken naar Tom , ook daar nog steeds afstand , geen toog maar wél mijn grote koffiechoc mét haverroom ! De lounge is verdeeld door plexischermen en allemaal gepimpt met leuke quote's .
Tom leidde ons (Joris en mij ) naar een rustig tafeltje met twee ! stoelen , met een knipoog en een opmerking over privacy . Den deugniet !
We waren er beiden een beetje ongemakkelijk door , ik vrees dat ik rood ben geworden , ik voelde alvast de warme gloed langs mijn gezicht omhoog kruipen , tot in mijn haarwortels .
Joris was nogal druk met zijn grote bos munt (muntthee) , of hij de blaadjes heeft geteld ...?.. Hoe we uiteindelijk zijn losgekomen uit dat gespannen ballonnetje , kan ik niet vertellen , maar we zijn terug aan de babbel geraakt .
Een vrolijke energie nam over , geen zwaar gesprek maar grappend en een beetje ( puberaal) gegiechel maakte ons lichter en dichter bij elkaar . Een bruggetje naar .. ja ,naar wat ?
Zondag (haha , weer lekker uitgesteld) wil ik die brug over , of eigenlijk , Joris een zetje geven om over (dat) bruggetje te komen . Onder het wandelen moeten we toch een hand kunnen (be)reiken ..??. Niet ?
Oei , moeten , we moeten niks , maar kunnen , willen , durven ...tja dat durven ,hé !
Dat die schrik mij toch zo kan omtoveren in een slap rubberen , en bibberend geheel . Ik vraag me nog altijd af , of anderen dit kunnen zien of voelen . OH jeeeee... wat dan , als en als en wat als ... Tja , niks !
Wat maakt het anderen uit , die wandelen hun eigen verhaal verder in , mijn rubbergevoel zal hun toch niet bereiken ?
Vrijdag ons aperitiefje , ons groepje , (gegroeid in lock down) was compleet aanwezig , gezellig Weer een stapje op de lange weg , om mijn nieuwe leven op te bouwen . Weet je , boek , allemaal mensen die ik vroeger niet écht zou ontmoet hebben . Mensen die niet alleen leven voor en door hun bankrekening en status .
Soms voelt het nog vreemd , de weg die de gesprekken opgaan , geen aanhoudende stress om te overtroeven , de betere, de beste te zijn ! Maar eerlijker en dichter kijken en ook lachen met al onze kleine kantjes .
Anders , vreemd en soms zorgt het wel dat ik nog steeds wil verdwijnen , maar ikhou stand ( ah ja , Joris zit in die bubbel ) .
Oh dagboek , ik zou toch nog wat administratief werk moeten doen , bedankt om eventjes , geduldig als altijd , zorg te dragen voor mijn kriebels . Tot gauw !
kijk eens aan ! een sms-je van Nance !!!Joedeloedeloe , dat maakt mijn dagje goed !
Liefste Joris ,
heb je morgen na de yoga ,nog even tijd om bij Tom langs te gaan ? Onze Tom wat steunen ? Ik trakteer !
Nance
ps : je bloemen maken mij blij en vrolijk .
Oef dagboek , nu durf ik pas te voelen , hoeveel spanning er rond en in mijzelf zat , nu ik het kan loslaten , amaiiiiiiiiiii.Een grote strak geblazen zwemband die stilaan leegloopt ... fffieuwwwwwwwwwwww....
Zondag heb ik toch wel wat geflaterd , en ik was al bang dat ik het verprutst had !
Mijn dieet is alvast wel naar de maan dat grote pak chips en de chocoladekoeken , hebben gewonnen !Hun verleiding werkt altijd !Straf ! Dat trucje moet ik afkijken ... van koek en chocola .. hhmmmm...
In plaats van vrolijk mijn bloemetjes aan de man te brengen, euh ... aan Nance te geven , sta ik daar wat onhandig te stuntelen en over mezelf te praten . Hoe is dat nu toch mogelijk ? Nance verdient nu toch wel wat extra aandacht .
Ze vertelde me vorige week over haar vorige relatie , en haar familie die haar liet vallen en die narcist steunt ! Hoeveel pijn en verdriet moet dit geven , afgebroken , gekleineerd en in de steek gelaten .. beubeuh .
Gelukkig neemt ze mij , mijn gebazel niet (al te ) kwalijk , natuurlijk heb en maak ik tijd om bij den Tom wat te gaan bijpraten . Trouwens Tom , heeft zichzelf toch de rol toebedeeld om ons wat dichter bij elkaar te brengen . Dus , wat ikzelf niet durf , kan misschien wel met een duwtje van Tom , hahaha ... wat leunen op anderen , beter dan te rekenen op de durf van wijn , niet ?
Vandaag maar weer met de soep aan de slag !Mevr. Mia , stelde voor om toch maar weer te gaan opschrijven wat ik eet ... verdorie boek , die confrontatie wil ik absoluut vermijden . Ik vertel jou al waarom ik eet , volgens mij voldoende .
Ik kan toch niet alle excuusjes gaan opruimen , dan moet ik er andere verzinnen ... en mijn bekende excuses , tja , die ken ik nu al , en leer om me niet (al ) te slecht te voelen en te verwijten .
Dus boek , ik gun me nog wat tijd en koek ... ooit ... zal het wel oplossen in geluk in plaats van in vet .
ik ben net terug van 't Groot huis en mijn babbel met Leen (life coach) , er komt terug wat meer beweging in het huis , super , want de vorige week was het er wel wat vreemd , eenzaam .Hol klinkende gangen , die mijn denken deden weergalmen in mijn hoofd (oei , is dat dan zo leeg , daarbinnen ... oeioeioei !) .
Er was wat nieuws , een bord in de wachtplaats met een doordenkertje erop geschreven . SAY WHAT YOU MEAN , MEAN WHAT YOU SAY .
Klinkt logisch (als je er niet te veel over nadenkt) , zeggen wat je meent en menen wat je zegt .Tja , ik liet het wat zakken , (in mijn holle hoofdje ) en toen die aankwam , besefte ik , dat het een mooie manier is om te zeggen , denk na , wat je zegt , is het wel waar en /of belangrijk genoeg om dit te zeggen .
Tja , zoals Leen (blijft) zeggen , woorden zijn energie , en je kiest zelf of je ze positief of negatief laadt , of je , spreekt vanuit je schrik of vanuit je blije hart .
Simpel hé , in theorie , tot je , alé , tot ik mezelf ,, laat verleiden om te gaan doemdenken en rampen scenario's bedenken . Een écht talent , hoor , wat als en ja maar als dan ... die dat , die dit gaat doen of zeggen ... dan , dan , dan ... dan ... NIKS !
Een reden om niet te bewegen en toch mijn energie kwijt te spelen (maar geen kilo's) , in luiheid proberen om problemen te vermijden , slim ...???Wat denk je , boek ?
Wachten op perfectie ... dat heb ik zondag weer goed verprutst in al mijn schrikscheterij .
Joris , geduldige man , hoor! Hij had vrijdag al gescoord voor onze laatste é-peritief en was daar zichtbaar blij mee . Hij vertelde met tranen in zijn ogen , hoe onze reacties hem hadden geraakt (hoe mooi is dat) , en ondertussen gaf hij me ook nog eens bloemen ! De schat !
En wat doe ik , die man laten staan met zijn traan en bibberstem , ik neem die bloemen en verdwijn ermee naar de keuken , op zoek naar een vaas .
Want , ik kan die toch niet kussen , troosten , bemoedigend aanspreken ... wat zou hij hiervan kunnen denken , hoe zou hij dat interpreteren en als hij verkeerde conclusies trekt ... wat dan en als en als en als ..
NIKS dus !
Nee , ik nodigde hem niet uit , verder (eigenlijk dichter) te komen, maar keerde mijn rug om die bloemen te verzorgen , misschien ook wel om mijn traantje te verbergen .
En de toon van onze wandeling was gezet ! AFSTANDelijk , terwijl we (ok , met een glas wijn op ) toch hadden afgesproken dat we meer samen kunnen doen . Gezien we beiden in (redelijke) eenzaamheid onze corona-bubbel beleven .
Boek , ik vrees dat ik Joris heb gekwetst , als ik moet zeggen wat ik meen , hoe doe ik dat dan ? Jaja... met woorden , zelfs lieve woorden . Maar hoe kan ik een (perfecte) situatie herkennen ? Of organiseren ?
Nu heb ik wel het gevoel dat ik de bal in mijn kamp heb geschopt , en Joris toch een positief signaal moet seinen . Djuuu , dat was niet zo slim ... weeral .
Als ik het er met leen over had , kreeg ik als antwoord ... stilte .. ruimte om ... ja , ruimte om wat te doen ? Mezelf in mijn twijfelkaart laten kijken ?
Morgen is er terug yoga in 't Huis , met kleine groepjes , gelukkig hebben we samen een plaatsje . Hoe laat ik nu ,weten , dat ik ernaar uitkijk ?
Zeggen wat ik meen en menen wat ik zeg ...
Ok , mag het ook de gemakkelijkste weg ? een sms-je ? Dat durf ik wel, denk ik , hoop ik ;. want als en als ... en als dan ..
aardappeltaart , moet lekker zijn als er 'taart' in de naam staat , toch ..?
zoek ( in je kast) een lage taartvorm , groot genoeg voor het aantal personen die wil trakteren .
Een blad ( veganistisch) bladerdeeg , zit er zeker nog in je diepvries , dus laten ontdooien , nu .
Krieltjes ( aardappeltjes) uitzoeken , genoeg om de taartbodem te kunnen vullen , goed poetsen die krieltjes en gaarkoken .
Per persoon (portie) een soeplepel water en rijstsiroop (of agave siroop of suiker ) smelten in een hete pan en daar een soeplepel fijngesneden tijm, marjolein en rozemarijn in mee warmen (of een lepel gedroogde provencaalse kruiden) . Afkruiden met peper en zout .
Als de suiker heet en stroperig wordt , giet je die in de taartvorm ,
en dan schik je de krieltjes netjes naast elkaar in de hete stroop , eventueel nog wat (restje) gesneden kruiden over strooien en afdekken met het bladerdeeg ,
je vouwt de randjes van het deeg IN de vorm .
( ik snij de poepjes van de patatjes , zodat ik ze netjes naast en dicht bij elkaar kan zetten , die poepjes kunnen morgen in de soep of in een salade , perfectionistjes kunne de patatjes schillen , maar vitamientjes in de schil zijn ook lekker en gezond)
Ondertussen had je natuurlijk de oven al voorverwarmd op 200 graden en schuif nu ,je taart in de oven voor een 20 tal minuutjes (één persoonstaartje maar 15 minuutjes) tot het deeg er lekker gebakken uitziet .
Ondertussen fiks je nog een leuke salade om erbij te serveren , je weet wel , wat groene blaadjes , tomaatjes , boontjes ... wat er nog in je ijskast zit .
Beetje dressing erbij ... hhmmm... lekker !
Taart uit de oven nemen , er een bord opleggen en voorzichtig (heet , heet!!!) omdraaien en genieten , maar !
.
.
