ondanks mijn goede voornemens , toch weer wat laat met schrijven , mis je mij ? Ik jou wel !
Waarom ik dan niet méér mijn best doe , denk je dan ?
Wel ja , vorige week werd Tom ( de barman in 't Groot huis) bedrogen door zijn vriend , die man is er kapot van ;Nance en ikzelf namen hem wat onder onze vleugels .
Dinsdag , ging ik er nog even langs en daar zat die man , zo helemaal verweesd als een hoopje ellende midden in zijn pijnlijke herinneringen .
Dat kon ik niet zo laten , we pakten zijn spullen in en hij kwam mee , om bij mij enkele dagen te logeren .
En ja, koekeloere , een gast in huis is toch aanpassen , na mijn lange en vrijwillige quarantaine .Na het overlijden van mijn vrouwke , heb ik me hier diep weggestopt voor de wereld .
Nance , duwde de deur al wel weer wat open , en nu ... Tom ... een toffe man maar emotioneel een wrak , die mijn plaats op de sofa inneemt . Ook al is het zonder de xxl verpakking chips en cola .
Wel een confrontatie , koekeloere ! Maar ik probeer goed op te letten dat ik in mijn rol van gastheer blijf staan en niet mee ga verdwijnen in alle verdriet . Moeilijk , maar zoals mijn moeder altijd zei :Moeilijk gaat ook !
Enne , een vreemd fenomeen .. mijn ijskast blijkt op wonderbare manier properder en alles netjes gerangschikt ... gevuld met MAGERE yoghurt , sélder! , worteltjes ...
Het lijkt of mevr.Mia ( mijn voedingsconsulente ) hier is geweest .
Nu ik erover nadenk , ook de stofzuiger moest er een keertje meer aan geloven .Mijn huis kreeg meer aandacht , nu ja , als Tom daardoor wat afleiding heeft , kunnen mijn huis en ikzelf (mijn dieet) er alleen maar blij van worden .
Straks , onze wandeling , bij 37 graden ... hmm.. is dat wel verstandig ? Maar ik wil mijn tijd met Nance , niet op de helling zetten , dan maar wat puffen en slenteren . En een wandeling kiezen waarbij we wat bomen en schaduw hebben én kans op een ijsje .
Hoewel Nance , eet alleen vegan ijs , en markt 19 is op zondag niet open . Waterijsjes zou dat kunnen ?
Durf ik , koekeloere aan Tom zeggen , dat ik er hem deze week niet bij wil ?
Vorige week , is Nance wel blijven slapen !!!! (jaja , maar slapen ) omdat ze zo overstuur was door Tom zo verdrietig te zien . Hihi , dat was ondanks alles , toch wel een gezellige meevaller .
Slapen , of toch maar doen alsof , mij niet durven bewegen , uit schrik om haar wakker te maken ... stijf , stram en ongemakkelijk maar toch zooooooooooo fijn om haar bij mij te hebben . Dank u Tom ...nee , dit zal ik niet hardop zeggen !!
Tom is nogal een gevoelig man , die Nance en mij , toch al wel wat duwtjes in de rug gaf . Kunnen we hem dan in deze situatie opzij zetten ? Nee , hé !
Onze goestingskes en relatie dan maar bij in de propere ijskast stoppen en nog een weekje geduld oefenen ?
Verdorie koekeloere , mijn verliefdheid maakt me wel wat lastig , maar ik wil wel trouw blijven aan mijn visie . Je helpt mensen in nood , ook al geeft dat wat ongemak .
weer een nieuwe week , benieuwd wat die brengen zal , deze morgen alvast rond de oren geslagen , pets klets , met opnieuw stijgende corona cijfers . Groot verkeersongeval met vele gekwetsten , regeringsonderhandelingen die voor geen meter lopen .PPFFF...
Onze 'leiders' laten ons als lijdende voorwerpen aan een zwak touwtje bungelen .
Maar , ik wil daar niet lijdzaam hangend wachten op een verantwoordelijke zet of pijnlijke knip ( touwtje door en allemaal op ons gat ) .
Hup hup hup , zoals we in onze ochtendyoga afsluiten , we glimlachen naar onszelf , we glimlachen naar de wereld en we glimlachen naar elkaar . Dit helpt écht om mezelf terug in een positiever gevoel te zetten .
Glimlachend naar mijzelf , klinkt nog vreemd hoor , zomaar vriendelijk zijn voor mezelf .Dat dit toch zo moeilijk te leren valt , mezelf even goed behandelen als ik voor anderen doe . Maar ik ben op goede weg ;-) met de koffiechoc bij Tom , yoga en meditatie .
De wijntjes en chocolade zijn nodig om de kwaaie kant van de balans ook iets te gunnen , toch ?
Onze wandeling gisteren was nuttig en lang , in Lier was wel veel volk op de been , omdat we 's avonds nog iets in de pezo wilden eten , dan in de namiddag toch maar het groen in , niet teveel mensen dichtbij . En Tom zijn verdriet kon ons afleiden van onze , alé mij afleiden , van mijn schrik.
Tom werd bedrogen door zijn vriend , thuiskomen in je veilige bubbel , zo dacht hij , en vind zijn vriend samen met TWEE , waw , andere mannen in zijn bed . Daaaaaaaaaaaag , veilige haven . Volle haven zal je bedoelen !
Tom dacht , na vier jaar samen , toch wel wat zekerheid te hebben opgebouwd en zit nu , in het triagecentrum om zich te laten testen op covid 19 . Stel je voor , als hij positief test , dan kunnen we allemaal in quarantaine voor twee weken !
Hé boekje , hoe snel ben ik hier weer bij het virus beland ! Om niet over vertrouwen te denken ? Dit mag je niet toelaten boekje , je bent mooi en roze , moet ( euh , wil) jij me dan niet tonen wanneer ik probeer te ontsnappen , aan waar het écht om draait ?
Het grote verdriet en de ontsteltenis van onze toffe Tom , raakt op vele vlakken , terwijl we elkaar niet kunnen aanraken voor een troostende knuffel . Een hol gevoel zat/lag tussen ons in , zoiets als een pijnlijk lege maag , maar dan hangend tussen ons in , iets , ontastbaars dat we willen vullen met liefde en troost , geen woord kon dat opvullen .
Een grote wandeling , met twee blaren op mijn kleine ( écht kleintjes , dat daar nog plaats is voor blaren) teentjes , lekker eten en wat wijntjes later, lieten we Tom een beetje verweesd achter aan zijn voordeur .
Dat beeld ! Pfieuww ... we slenterden zelf ook een beetje ontdaan huiswaarts , die lege hangende maag werd ondertussen een zwaar gevulde ... gevoelsmaag gevuld met medeleven , medeverdriet ... klinkt niet lekker , hé .Het verteerde ook niet gemakkelijk .
Al ben ik bij Joris blijven slapen , het voelde niet goed om alleen te gaan liggen piekeren over het verdriet van een ander .Wetend dat ik dat zou gaan vasthangen aan mijn eigen slechte ervaringen .
Ja boekje , verdriet van anderen gebruiken om het mijne te verantwoorden , nog één van mijn specialismen .
Dus , in Joris zijn armen geprobeerd rustig te worden en te slapen . Hihi , we zijn dan toch een klein grensje overgekomen , al bleef het kuis bij slapen ... of toch te doen alsof , om elkaar niet wakker te houden .
We zijn alvast beiden stijf en stram én met dikke slaapogen aan onze ochtendyoga begonnen en flink aan het werk gegaan .
Wordt vervolgd boekje , bedankt voor het luisteren ,
, al bleef het kuis bij slapen ... of toch te doen alsof , om elkaar niet wakker te houden . 
