Dag , dag ... boekje ,
Vreemde week hoor , het corona gevoel omhult weer alles en iedereen , een laagje verzwarende onzekerheid , onzichtbaar drukkend .
Tja , aanvaarden zonder te begrijpen of goed te keuren , dé sleutel naar gelukkig en vredevol te leven , serieuze testcase , dat virus . Onder onze maskertjes blijven glimlachen naar elkaar en voorzichtig zijn , want grimassen zijn nog te zien , hoor .
Aanvaarden , aanpassen en dan op zoek naar hoe we veilig en wel , toch weer plezier opzoeken .Vandaag voor mij , oh lala ... een mega grote portie (vegan) ijs mét verse perziken én chocoladespikkels ( voor mijn kinderzieltje) .
Enne , de vlek , die ik uiteraard in al mijn gulzigheid veroorzaakte op mijn bloesje , straal negeren .. zoals daarstraks een streng ogende klant bleef staren naar die chocoladevlek .Gedaan of ik het niet doorheb en niet eens wéét dat er een restje ijs bleef hangen .
Ondertussen bedenken , dat als ze er iets van zegt , ik doodserieus beweer dat het nog wat reserve is voor strakjes ... tjuu , het werd me niet gegund , op het laatste ogenblik besloot mevrouw om toch maar te zwijgen .
Jaja , roze boekje , ik zou eigenlijk moeten , euh ... willen vertellen over Joris en onze liefdesperikelen . Deze week hebben we fijn elke dag yoga gedaan , hihi , ik denk dat mijn Joris (hihi.. ik schrijf 'mijn' Joris ) best fier is , hij veranderde , na wat rare bochten en inkijkjes :-) , zijn outfit , zedig bedekkend ... jammer en schattig .
Boekje , gaan we ooit uitvogelen hoe we over onze twijfels en angsten geraken ?
Want dit wordt me wel duidelijk nu , ik zit eigenlijk muurvast in een hormonaal geactiveerd lijf , dat geen vertrouwen vind .Lastig hoor , ben ik het ,is hij het ? Die vraag probeer ik los te laten en maar eerlijker te zijn en in eigen boezem ( met nieuwe bh , mooi hoor) te kijken en misschien ook te laten kijken ... als remedie .
Wanneer opwinding toeneemt , oh zo leuk , dan bekruipt me toch weer de schrik , en haak ik ergens af ,hopelijk voelt Joris het niet te erg , ik vond altijd wel een reden om terug te keren naar de realiteit .
Ja ,nog een talent , ontwijken , hoe erg ik het ook vind , zeven g (!) glazen wijn kunnen ook wel helpen , maar die kater zal ongetwijfeld venijnige twijfels in mijn koppeke stoppen achteraf .
Dus , toch maar flink met Leen gaan bekijken , hoe ik me kan bevrijden van dat schrikschetertje .
Haar serieuze blik, wijsheid en grenzeloos vertrouwen in het universum ,krijgt ze misschien wel met mij gedeeld . Een stukje van die energie en dat dan los laten op Joris ,in de hoop dat hij dan Nance-bestendig is .
Mijn vrolijke , blije ik , helemaal los laten ... en zijn borstkast op tegen op te botsen en in zijn armen uit te rusten ...hhmm... kom op boekje , absorbeer mijn schrijfsels , vertaal ze in een oplossing en laat het mij weten , goed ?
Dankewel ,
Nance
|