Vreemde week hoor , het corona gevoel omhult weer alles en iedereen , een laagje verzwarende onzekerheid , onzichtbaar drukkend .
Tja , aanvaarden zonder te begrijpen of goed te keuren , dé sleutel naar gelukkig en vredevol te leven , serieuze testcase , dat virus . Onder onze maskertjes blijven glimlachen naar elkaar en voorzichtig zijn , want grimassen zijn nog te zien , hoor .
Aanvaarden , aanpassen en dan op zoek naar hoe we veilig en wel , toch weer plezier opzoeken .Vandaag voor mij , oh lala ... een mega grote portie (vegan) ijs mét verse perziken én chocoladespikkels ( voor mijn kinderzieltje) .
Enne , de vlek , die ik uiteraard in al mijn gulzigheid veroorzaakte op mijn bloesje , straal negeren .. zoals daarstraks een streng ogende klant bleef staren naar die chocoladevlek .Gedaan of ik het niet doorheb en niet eens wéét dat er een restje ijs bleef hangen .
Ondertussen bedenken , dat als ze er iets van zegt , ik doodserieus beweer dat het nog wat reserve is voor strakjes ... tjuu , het werd me niet gegund , op het laatste ogenblik besloot mevrouw om toch maar te zwijgen .
Jaja , roze boekje , ik zou eigenlijk moeten , euh ... willen vertellen over Joris en onze liefdesperikelen . Deze week hebben we fijn elke dag yoga gedaan , hihi , ik denk dat mijn Joris (hihi.. ik schrijf 'mijn' Joris ) best fier is , hij veranderde , na wat rare bochten en inkijkjes , zijn outfit , zedig bedekkend ... jammer en schattig .
Boekje , gaan we ooit uitvogelen hoe we over onze twijfels en angsten geraken ?
Want dit wordt me wel duidelijk nu , ik zit eigenlijk muurvast in een hormonaal geactiveerd lijf , dat geen vertrouwen vind .Lastig hoor , ben ik het ,is hij het ? Die vraag probeer ik los te laten en maar eerlijker te zijn en in eigen boezem ( met nieuwe bh , mooi hoor) te kijken en misschien ook te laten kijken ... als remedie .
Wanneer opwinding toeneemt , oh zo leuk , dan bekruipt me toch weer de schrik , en haak ik ergens af ,hopelijk voelt Joris het niet te erg , ik vond altijd wel een reden om terug te keren naar de realiteit .
Ja ,nog een talent , ontwijken , hoe erg ik het ook vind , zeven g (!) glazen wijn kunnen ook wel helpen , maar die kater zal ongetwijfeld venijnige twijfels in mijn koppeke stoppen achteraf .
Dus , toch maar flink met Leen gaan bekijken , hoe ik me kan bevrijden van dat schrikschetertje .
Haar serieuze blik, wijsheid en grenzeloos vertrouwen in het universum ,krijgt ze misschien wel met mij gedeeld . Een stukje van die energie en dat dan los laten op Joris ,in de hoop dat hij dan Nance-bestendig is .
Mijn vrolijke , blije ik , helemaal los laten ... en zijn borstkast op tegen op te botsen en in zijn armen uit te rusten ...hhmm... kom op boekje , absorbeer mijn schrijfsels , vertaal ze in een oplossing en laat het mij weten , goed ?
zoals beloofd ben ik er weer wat sneller , ik ben weer thuis aan het werken vanaf gisteren . Er zijn (alweer) nieuwe maatregelen in de corona oorlog . Laat ons duimen dat we die oorlog wél winnen . Winnen of verliezen zijn normaal geen zaken waar ik me wil mee bezig houden , competitie is niet aan mij besteed , maar deze strijd , is andere (giftige) koek !
Mondmasker , veel groente en beweging zijn de wapens . Nance en ikzelf vroegen ons af , waarom niet gevraagd wordt om onze monden en kelen te ontsmetten .
Wij doen het alvast wel , na het winkelen of werken ( buitenhuis) spoelen en gorgelen we onze mond en keel met zuurstofwater (apotheek verdunt juist ) . Dat moet je bij de tandarts wél , waarom niet thuis ? Dat beest komt toch via onze mond en keel binnen ?
Tja , koekeloere ( zo ga ik je voortaan noemen , dagboek van mij ) ..ik zou je eigenlijk willen vertellen over onze uitstap . Het begon nogal vreemd , na onze quarantaine moesten we terug een weg zoeken naar elkaar toe , de lucht was dik en zwaar tussen ons in , we roeiden er ons wel door .Haha , toen was het wel snel weer vertrouwd .
Mijn hele hebben en houden ging met mij aan de haal , of toch met mijn verstand en schrik .
Nogal gretig nam mijn lichaam de regie over , strelen , kussen .. hoehoe ... en Nance nestelde zich zo gezellig in mijn armen , zo voelen , koekeloere ... voelen ... wat een zaligheid .
Tot Nance haar handen , en geloof me het zijn maar kleine handjes maar die doen grootste dingen , strelend en zoekend mijn broeksriem vastpakten , Was er eventjes alleen nog een groot zwart gat waarin ik tuimelde . Schrik voor seks ?
Oh koekeloere , ik geloof dat Nance het niet heeft gemerkt , maar ik ben langs de rand van het zwarte gat , terug naar boven geklauterd en ons samen gedirigeerd naar onze wandeling . Die wel heel gezellig was .
De openbaarheid van het park , zorgde voor een veiliger kussen en strelen partij sociale controle om mijn grote schrik te verstoppen .
Daarna nog wat gaan werken in de winkel als afleiding en punten te scoren .
Weet je , koekeloere , de bergen tomaat en bonen en sla deze week werden ingezet om toch wel weer wat vet weg te werken . nooit geweten dat ik me zo zou schamen voor mijn verdrietige kilo's . Mijn vrouw zou mij een grote schop onder mijn kont geven .
Fitness centra zijn terug dicht gegaan , dus daar kan ik niet terecht om mij wat dichter naar seks te zweten . Djuu , is er geen pilleke om die schrik voor afwijzing onder de knie te krijgen .
Misschien moet ik al eens beginnen met mezelf te overtuigen dat het niet bij Nance ligt , maar dat ik wel zelf , mijn gewichtige persoonlijkheid , aan het afwijzen ben .
We deden deze week 's morgens met en via onze smartphone samen yoga , hilarisch om je dag mee te beginnen , deze morgen viel mijn frankske (keihard ) dat ik er op die manier ook niet op mijn best uitzie . Halfbakken krijgers en kromgetrokken cobra's (yoga oefeningen) in een te krappe slaaptenue .
Dit moet , nee , wil ik , toch wel even laten bezinken ... en morgen het lef hebben om terug mee te doen én gegarandeerd in een verbeterde outfit
Tja , koekeloere , wat ik nodig heb , komt op mijn weg ... wat vertrouwen kopen dus ! Hup hup nu maar naar mevr. Mia ... daar kan ik écht wel wat courage kopen !
je bent curieus hé ...'t was interessant gisteren .Door de griep , de wachttijden na de testen en de verplichte quarantaine hadden we elkaar niet gezien en ook weinig gebeld . Maar dan toch terug afgesproken , gisteren .
Het voelde alsof de magneten tussen ons waren omgedraaid en een wegduwend effect gaven , de energie zat letterlijk opgeblazen en wel tussen ons in . Onze handen moesten de energie brij door duwen , langzaam en onzeker ... twijfelend ... tot onze vingertoppen elkaar raakten en boempatats ... we in elkaars armen lagen .Mmmhh... lekker zacht , die man .
Thuiskomen in een gezellige ( alé , 't was iets meer ) knuffel en zalige kussen . Zacht , intens en toch lief , écht Joris ... mmmhhhh ...
Veel onuitgesproken schrikscheterij even opzij geduwd (talent van mij ) en genoten van een leuke wandeling en picknick , gelukkig op tijd gedacht dat Joris wat kilo's wil verliezen , dus leuke crackers gemaakt ipv wafels .
Tapenade , humus , crackers en veel geluk met het weer bracht ons wat nieuwe durf en prikkels , veel kussen en knuffels . Heerlijk , alles gewoon loslaten en genieten van elkaar . Zonder mondmasker maar met broek ;-) , grens per grens boek !
DE grens , die we beiden afhouden , veilig en voorzichtig . Laten we eerst maar eens zien wat we elkaar te bieden hebben als we in de kleren blijven zitten .
We gingen ook nog even langs de winkel , een mondmasker halen voor Joris .Gelukkig had ik er enkele mooie stoere voor hem . Samen nog wat gepoetst en nieuwe zaken uitgestald en geprijsd ... én ontsmet . Wat is alles netjes .Straks houden we aan al die ontsmettende alcohol een verslaving over .
Samen werken ging goed , handig hoor , een sterke man .
Zelf maar hardop redeneren waar ik alle spullen het liefste zie komen , hij sleurt en duwt en trekt ... we keuren en verbeteren .Top , zo'n klassiek rollenpatroon vind ik dus soms wel leuk .Het zware werk voor de man en het denken en kiezen voor mezelf .
Gisterenavond nog uren liggen berichtjes sturen , hoe gek is dat , we gaan op tijd naar huis , oh oh oh , moeten we elkaar laten zien dat we verstandig kunnen zijn ? En dan toch nog uren liggen berichtjes sturen . Daar gaat het verstandige imago .. pfiet ... weg ... en vandaag met kringen onder mijn ogen en samen whatsap yoga aan onze dag begonnen .Een aanrader , boekje ...hilariteit in 't kwadraat !
Via de smartphone én in de vroege ochtend .. neerwaartskijkende hond , linkerbeen omhoog en rustig doorademen ... en kijk wat er op je scherm verschijnt ... welk lichaamsdeel van je partner dichterbij komt .
Rustig doorademen , focus houden en andere kant nog proberen , kwestie van in evenwicht te blijven .
Lachyoga is toch ook gezond ?
Ok , genoeg voor vandaag , dag dag roze boekje van mij !
, zijn outfit , zedig bedekkend ... jammer en schattig . 
