vannacht opnieuw goed geslapen. Dat kan alleen maar in mijn voordeel zijn voor mijn herstel denk ik dan.
Ik ga terug wandelen vandaag. Nog steeds kan ik niet rechtop lopen maar zal dit tijd moeten geven. Blijven bewegen zal er wel goed voor zijn.
In de namiddag valt t me op dat ik spanning krijg aan mijn litteken van buik. In t midden van t litteken ziet t ook rood.
Ik panikeer nog niet, ik denk dat t komt door onverwachts heel hard te niezen 2 dagen geleden. Dan heb ik binnenin iets gevoeld en op die plaats staat t nu gespannen.
Er zal misschien vocht of bloed in gekomen zijn...
Ik wil lauren verrassen en ga met mijn schoonma mee om haar op te halen.
Er is ook een kerstdrink met de collega s en ook hen verras ik door aanwezig te zijn. Niemand die dit had verwacht. Ik kan zitten dus dat is ok.
Na een uurtje werd t wel lastig . Kreeg steeds meer last van die spanning in buik. Ik word toch al wat ongerust. Ik had t gevoel dat mijn buik zou openspringen.
Ben blij als kris me half uur later komt oppikken.
Ik kijk in auto naar buik en deel staat echt rood en opgezwollen. Paniek!!
Dat gaat ontsteking zijn! Voila, daar heb je t al, 2 dagen thuis en miserie begint al...
Ik bel naar secretaresse van plastisch chirurg... Ik vertel wat er gaande is en ik mag vanavond nog bij hem thuis langs gaan.
Hij kijkt en vermoedt dat er idd een ontsteking zit. Hij schrijft me anitbiotica voor.
Het is de eerste keer dat ik D'r Stillaert zie sinds de operatie. In t ziekenhuis zag is steeds assistent -chirurg .
Hij zegt dat de rest er goed uit ziet. Ik vraag ook nog eens naar die verhardingen. Ooooh, dat lossen we wel op bij corrigerende ingreep.
Ik vraag ook of hij mijn rechteroksel dan uitgekuist heeft ( littekenweefsel verwijderen van bestralingen) . Hij wist t niet goed meer maar hij zei dat ze dat altijd doen als ze zien dat er veel aanwezig is.
Ik verwijs ook nog eens naar pijn iets boven mijn navel, aan de 2 kanten. Ik zeg 'm dat dat tegen trekt bij t rechtstaan.
Hij zegt dat dat allemaal normaal is omdat hij in buik heeft gewerkt en dat t tenslotte nog maar week geleden is.
Met mijn voorschrift ga ik naar huis. Ik hoop dat t met de anitbiotica opgelost raakt...
Wordt vervolgd
Sofie