zondagavond, tijd voor mijn geestelijk fitness-kwartiertje in de vorm van een blogberichtje.
woensdag heeft de kiné mijn volledige rechterarm in een stevig kousverband gestoken. daarmee slapen is andere koek: de arm plooien gaf teveel spanning en beperkte de normale bloedstroom. overdag is het toch een vreemd gevoel: een pijnloze arm in een grote windel.
na de plechtige ontmanteling op vrijdagavond kon de kiné me een verlies in armomtrek van 1,5 cm meedelen. we wachten af tot maandagavond om te zien hoe mijn armomtrek verder geëvolueerd is.
.........
ondertussen merk ik dat ik meer en meer verderleef zonder handrem op. ik betrap me zelf op halve dagen zonder doemdenken, en eigenaardig genoeg voel ik mezelf daarrond zelfs schuldig. besef ik dan niet meer de ernst van de situatie ? het lijkt wel op een slijtend rouwproces. en maar goed ook.
morgen ben ik jarig. 18 februari was/is dan ook zo'n 'kapstokdag': een dag waarnaar ik uitkeek. Jens heeft me al een tip gegeven ivm een kadootje. zijn tip was echter een beetje té duidelijk, maar ik speelde het spelletje mee: morgenvroeg staat hij allicht om 7u te trappelen aan ons bed, en zal ik.... totaal verrast zijn !
filip
nb: als in mijn directe omgeving over andere kankersituaties gesproken wordt, merk ik soms enige geremdheid. de zenuwachtige oogbewegingen vind ik op dat moment tegelijk grappig en spijtig.
