zondag 25/11/2007

morgen de laatste bestraling.
de laatste loodjes wegen het zwaarst...
zoals gezegd zijn de laatste drie bestralingen op een kleiner 'veld' gericht.
en dat merk ik: mijn huid is tamelijk verbrand, net alsof ik een namiddag in de brandende zon heb gelegen.

maar die laatste 3 beurten zullen ongetwijfeld hun nut hebben.

....

ik heb ondertussen een straffe madam ontmoet.
we hebben heel wat gemeen en het was voor mij zeer aangenaam om op den duur ongeremd met een 'soortgenoot' te spreken.
hoe we ons voelen, hoe we vooruit kijken, wat ons recht houdt, wat we doen in slechte momenten, waarvan we genieten in goeie momenten.
ik hield er alleszins een goed gevoel aan over, en hoop dit contact te onderhouden: wat hebben we te verliezen ?

daarnaast kreeg ik vrijdag ook nog een (admininstratieve) opkikker van iemand die zich op zijn eigenste manier heeft ingezet.
dank !

Jens heeft ook al eens gevraagd waarom ik op een gegeven moment zomaar lachtte.

deze dingen gaven mij een positieve boost, veel beter dan pillen.
ik denk dat ik er zelf ga uitkomen.

----

de moraal zit dus goed, ik durf vooruit te kijken en te plannen.
ik kan me zelfs al terug druk maken in het verkeer, goed hé ?

----

filip

woensdag 21/11/2007

nog 4 keer...

vandaag werd ik afgetekend voor de laatste 3 bestralingen. (vr-za-ma)

terug dus naar de oude machine ('den kobalt') en weer met drie vrouwen aan mijn lijf.

tis weer eens iets anders dan anders.

daarna heb ik aan de oncologe van dienst nog eens een 'aftasting' gevraagd.

ik voel de laatste dagen nl. steekjes in mijn schouders.

het blijkt dat deze steekjes veroorzaakt worden door vochtophoping nav de bestraling.

dat stelt me toch een beetje gerust...

de moraal ? weer een ietsje beter.

filip