woensdag 05/12/2007
mijn nekblokkering van zaterdagavond is zo goed als voorbij. zaterdagnacht kon ik alleen op mijn buik en met mijn gezicht pal op de matras liggen: ellende
tussenkomsten van kinesist, spierverslappers en pijnstillers misten gelukkig hun uitwerking niet.
van die spierverslappers word ik wel duizelig, maar ik denk dat ik morgen terug de ouwe zal zijn.
ik voelde me dinsdag zo gelukkig want ik realiseerde me dat mijn nekblokkering gunstig evolueerde, dat ik maandag mijn kankermuizenissen een ganse dag vergeten was, dat Jens zijn best deed op school,... (ik moet me dikwijls inhouden of ik knuffel hem plat)
geluk kan je lichaam instromen, het stroomt met je bloed rond, en ik heb mij dat rustig laten welgevallen.
filip
|