een negendecemberig vertrek naar Egypte heeft zo zijn voordelen: bij het inchecken staan ze op jou te wachten, op het vliegtuig plaats genoeg, egyptisch paspoort op kwartiertje gefixet...
we doen de bezoeken hier in groepsverband, onze groep telt welgeteld 4 toeristen.
de helft daarvan wordt ingenomen door een ouder Belgisch tweedehandskoppel. ik heb me prompt tijdelijk laten adopteren door Adrien en Marie-Therese (accenten staan niet op het klavier). MT helpt me trouwens bij de 'traductions' (als ik al eens een Frans woord met Egyptisch haar op niet begrijp)
de overige 25 procent (ook dat teken is niet te vinden op het klavier) wordt vertegenwoordigd door een depressieve Luxemburger van 37 jaar. als ik het goed begrepen heb is die man vanwege zijn depressiviteit op Luxemburgse-ambtenaren-ziekenkas. niet meteen het vrolijkste gezelschap, altijd paffen, niets interesseert hem... hij mist vrouwelijk gezelschap zegt hij, maar gisterenavond op de 'Nubische avond' kon de danig straf ingepakt gebleven G-cup van de danseres noch hem, laat staan het schip in beweging brengen. ook aan het zwembad is volgens hem niet veel te zien, (ik vind nochtans de Russische zwembroeken die bijna okselondersteunend gedragen worden hilarisch)
zonder dat hij het weet motiveert die Luxemburger mij om niet te zijn-worden-blijven zoals hij.
dus hou ik met vooral bezig met mijn aandoenlijke ouders ad interim. elk toeristenkraampje zie ik bij Adrien een gegronde vrees dat MT zal blijven plakken en omgepraat worden.
binnen een half uurtje vertrekt de boot terug naar Luxor, en om zeker niet te moeten roeien (ook al is het dan stroomafwaarts) sluit ik af met een zonnige groet (25 graden,ook dat bolleke vind ik niet).
filip
بهمهح
(hierboven staat volgens mij filip in het arabisch)
gisterenavond aangekomen in Luxor na een vlucht van 4u20min het voordeel van laagseizoen is dat je dan op zetel 26 J,K en L kan slapen.
alles valt hier best mee, de excursie van deze voormiddag gebeurde in een groep van 4 toeristen ik zit nu in een onooglijk internetkruipkot in het centrum van Luxor.
er is geen internetaansluiting op de boot. aan het thuisfront kan ik alvast laten weten dat mijn blikken niet te snel afdwalen naar de vrouwelijke toeristen: blijkbaar bezoeken deze periode vooral vrouwen met een hoog Fabiolagehalte de streek.
ik laat het allemaal op mij afkomen (de reis !), de bedoeling is om alles te laten leeglopen (*) en een beetje terug opgeladen terug te keren.
filip
(*) niet in de letterlijk zin, hoewel, in Egypte moet je wel opletten daarvoor.
