nog 5 beurten, maandag en dinsdag zijn er onderhoudswerken aan de bestraler gepland, dus heb ik 2 dagen extra recup. woensdag word ik extra afgetekend voor de laatste 3 beurten die blijkbaar op een kleiner gebied moeten gebeuren. we zien wel.
----
vandaag ben ik een hele dag op stap geweest met Jens naar Herentals voor zijn 2e dag competitie ping-pong. hij heeft goed gespeeld en om 17u als ze de laatste pingpongtafel kwamen opruimen en het licht uitdeden is hij gestopt. leuk toch ?! als hij verliest is hij niet àl te ongoocheld (als hij tegen mij speelt moet ik de helft van de matchen stilleggen wegens teveel McEnroe-kuren)
zuster Ilse heeft dus een een hééél rustig weekend gehad, het is haar gegund.
maandag heeft Jens pedagogische studiedag en waren we van zin om in Brussel naar de dinosaurussen te gaan kijken. helaas merk ik zonet dat de sluitingsdag 'maandag' is.
en mijn moraal ? tussenin, alles gaat goed, tot ik iets voel tintelen in mijn schouderstreek. dat tintelen is dan maar het gevolg van de operatie of bestraling hoop ik dan....
de bestralingen wegen stilaan zwaarder door. ik moet opletten met inspanningen. zo heb ik maandag een beetje in de tuin gewerkt, maar 's avonds was de batterij rap plat.
voor het overige hou ik me nuttig bezig met het huishouden, boodschappen doen en Jens van en naar school brengen.
ik probeer niet teveel na te denken, maar als de bestraalde zone tintelt, word ik toch nog ongerust. als ik iets voel tintelen maak ik mezelf wijs dat dit een gevolg is van de bestraling ...
niemand kan mij garanties geven dat weet ik. zelfs de driemaandelijkse CT-scans geven geen 100% uitsluitsel. dat vooral de klinische onderzoeken (aftasten!) belangrijk zijn, zal me altijd onzeker blijven maken. hoe tast je een verminkte zone met verhard littekenweefsel af op zoek naar een knobbel ? hoe kan ik iets voelen dat diep in mij zit ? ik vroeg eerder al om een driemaandelijkse Pet-scan (in Leuven), maar ik krijg dan telkens een uitleg dat dit zinloos is. moeilijk om daarmee verder te moeten, wat een vooruitzicht.
ik leer hier stilletjesaan mee om te gaan. daarbij moet ik die negatieve gedachten zoveel mogelijk uit mijn kop zetten.
daarstraks werd ik door zuster Ilse herinnerd aan het feit dat de operatie 2 maanden geleden werd uitgevoerd. tot gisteren mocht ik depri zijn, dat was de afspraak. ik ben vooral rustig geworden, het zonnetje in huis ben ik nog niet, maar daar werk ik aan.
