Nadat we haar officiële verjaardag al kort gevierd hadden met de Ieperse familie en een diner in de Mall Of America, stond vrijdag 28 augustus het échte feest op de agenda. En tiental vriendinnetjes én en vriend zouden in de namiddag op bezoek komen en Catharina stond zo goed als alleen voor alle voorbereidingen. Die ochtend werd Bjorn namelijk in het ziekenhuis opgenomen voor de geplande voetoperatie. Een nasleep van de voetproblemen van enkele jaren geleden, die door een gerenomeerde sportdokter hopelijk voorgoed de wereld uit geholpen kunnen worden. De voortdurende pijn werd veroorzaakt door twee gewrichten waartussen het kraakbeen volledig was verdwenen. Die benen werden nu aan elkaar gezet met een bout, want de gewrichten in kwestie buigen bij een gezonde mens slechts twee percent, zodat er amper een beperking in gebruik zou moeten optreden. Sinds onze overtocht naar Amerika werd die pijn om de drie maanden bestreden met injecties met steroides en cortisone, maar die bleken nog amper een week voor soelaas te kunnen zorgen.
Gelukkig is een ziekenhuisopname hier compleet anders dan in Belgie. In een op service gerichte cultuur staat wachten niet in het woordenboek en is alles gepland met oog op de patient. Gevolg... om 7.45 dropte Els mij af in het ziekenhuis. Meteen na het invullen van wat papieren werden we naar een kamer geleid waar enkele minuten later een verpleegster uitleg kwam geven over wat zou gebeuren die ochtend. Meteen daarna werd al een infuus gestoken en kwam een dokter langs om de verschillende soorten verdoving te bespreken en kon ik zelf bepalen hoe de verdoving zou plaats vinden: plaatselijk, volledig of deels volledig. Dit laatste betekent dat je autonoom blijft ademen en er via de rug verdoving wordt geplaatst tot het einde van de operatie, waarna je meteen weer ontwaakt. Omdat het herstel vlotter verloopt werd onder lichte dwang van Els voor het laatste gekozen. Daarna kwam de dokter langs om alles nog eens te bespreken en zijn handtekening op mijn voet te plaatsen als bewijs dat alles besproken was en we de juiste voet zouden aanpakken. Dan mocht Els huiswaarts keren om Catharina te helpen met de voorbereiding van het feestje. Een kwartiertje later werd ik in slaap gebracht om anderhalf uur later wakker te worden met een gips aan het been. De kleurkeuze werd vooraf ook doorgenomen en ter ere van Marcin koos ik voor het paarse kampioenenkleur. Over twee weken komt er een nieuwe gips... Na de operatie werd Els gebeld en op het scherm kon ze mee volgen wanneer ik was geopereerd en wanneer ik in recovery was. Een uurtje later reed een verpleegster me naar de auto en klaar was kees... Els kreeg intussen een soort step mee, waarmee ik mij straks door het huis kan bewegen zodat de belasting via de krukken niet te zwaar zou worden....
Thuis was Catharina al meer dan een dag in de weer om het verjaardagsfeestje voor te bereiden. Ze kreeg daarbij hulp van haar beste Amerikaanse vriendin die voor de gelegenheid twee dagjes bleef slapen om te helpen met de voorbereiding en de opkuis. Op donderdag werden koekjes en cakes gebakken en op vrijdagmorgen werd het huis omgetoverd in een tropisch sfeertje. Op het programma stond uiteraard de verplichte taart, spelen op de trampoline en het speelplein, chillen en het maken van gommetjes voor school... een creatieve activiteit mocht uiteraard niet ontbreken! Voor de drankjes kreeg ze steun van onze vrienden van de boerenmarkt. Die kwamen aan huis smoothies maken en dat was maar goed ook, want Els moest intussen ook Thano naar het tennis voeren want dit weekend was hij ingeschreven voor een tornooi dat startte op... vrijdagavond 17.30 uur... Hij won zijn match maar zou een da later in de volgende ronde uitgeschakeld worden. Uiteindelijk verliep het feestje vlekkeloos en Bjorn kon alles van in de zetel (en eventjes ook vanuit het bed) gadeslaan...
Home sweet home! Met veel plezier deelden we vier dagen lang onze thuisbasis in Minnetonka met de familie. Voor hen kwamen bepaalde kamers in de woning bekend voor van het skypen, andere delen verrasten hen dan weer volledig. De kinderen genoten vooral van de biljart tafel waarbij Hannes al snel een volledige laddercompetitie in elkaar wist te boksen. Tussendoor liet hij Marcin zien hoe hij naar Brugge kan kijken vanuit de USA, al moest hij dan wel toezien hoe ze schaamteloos de boot in gingen tegen Zulte Waregem.... Eerder had hij tussen het shoppen door al de match tegen Manhester United wisten te volgen. Want shoppen werd er gedaan... Via de outlet in Wisconsin over de outlet in Eagan, de TJ Maxx, de Ridgedale om te eindigen in de Mall of America... De buit kon niet langer in de vier valiezen en dus werden er twee extra stuks ingeschakeld om naar Belgie terug te keren...
Gelukkig is Minneapolis ook veel meer dan shoppen... De jongens verkenden de uitdagende mountainbike parcours (inclusief Thano!), met zijn alles verkenden we leukste plekjes in de stad via een fietstocht op de vele lokale trails... Onderweg werd kennis gemaakt met de Yoghurt lab en sculpture garden.. Plekjes die onze vorige bezoekers zeker en vast zullen weten te plaatsen. De laatste dag bezochten we Saint Paul en downtown Minneapolis waar vooral het Twins stadium, de skywalks en de beroemde concertplaats op 1st Ave op het programma stonden.
Toch zorgden we voor onze gasten ook voor unieke ervaringen die anderen hier nog niet mee maakten... Cargill vlees op de BBQ (picarnha) en bovenal op vrijdagavond een drive in cinema - op en top Amerikaans zoals in de films... je zoekt met de wagen een plekje voor een reuzescherm, stemt de radio af op het lokale radiostation en in afwachting van de film ontsteek je de BBQ (of ga je een potje kaarten zoals Bjorn en Johan deden). De kinderen speelden intussen wat voetbal of frisbee, terwijl de dames voor een veilige stek op de achterbank kozen om zeker geen last te hebben van muggen...Op één avond zijn liefst drie films te bekijken, maar aangezien dit pas van start gaat bij het vallen van de avond, kozen wij ervoor om de kinderen na één film al richting Minnetonka te rijden...
Twee jaar nadat we in Wisconsin Dells de beslissing namen om dit Amerikaanse avontuur aan te vatten, verbleven we opnieuw twee dagen in het mekka van de waterpretparken. Net zoals vorig jaar namen we onze intrek in The Wilderness, omdat we hier konden beschikken over een luxueus appartement in plaats van een hotelkamer. Het bood ons de gelegenheid om ons eigen potje te koken, wat vooral voor onze Belgische gasten een verademing was na de weken van restaurants en hotels... Hannes en Lieselot werden uitgedaagd om hun grenzen te verleggen op de waterattracties en na twee dagen hadden ze er bijlange nog niet genoeg van gekregen. Johan en Bjorn moesten bij de Hurricane samen in het bootje stappen, wat zorgde dat de boot bijzonder snel en hoog de trechter in werd gestuurd...
Nieuw dit jaar is dat het waterpretpark ook een bar in het water heeft in één van de negen zwembaden, en dus voelden we ons wel verplicht om dit uit te testen terwijl de jongens in het ene en de meisjes in het andere bad aan het stoeien gingen. Hannes had de handen meer dan vol met de overenthousiaste en energieke Marcin en Thano...Gelukkig waren er uitdagende attracties genoeg en konden we tussendoor ook energie kwijt in een partijtje watervolleybal.
's Avonds werden Belgische tradities in ere gehouden... Marcin kon zijn vreugde niet de baas met de sjaal van Club Brugge die hij van de gasten kreeg, terwijl de volwassenen de tafel na het eten snel ruimden voor een partijtje wiezen met een glaasje bij de hand.
Omdat onze gasten slechts één weekje in de USA vertoeven werd het na twee vééél te korte dagen al tijd om richting 'home' te trekken. We stilden onze maagjes in het overheerlijke Thaise restaurant van onze buren waarna de bed & breakfast Olevier de deuren mocht openen!
Chicago bruist in de zomer. Naast de gratis concerten in tal van parken, vormen ook de stranden van de stad een ware trekpleister. De stad is immers gelegen aan een reuzengroot meer waarvan je het einde niet kan zien. Alsof je aan de zee vertoeft dus. En indien je dan Belgische bezoekers hebt die van zee en stranden houden, dan mocht een namiddagje op het strand zeker niet ontbreken. Els zette haar afkeer voor zand even opzij en dompelde zich ook onder in de zee... Voor de gelegenheid was er dit weekend boven het meer ook een airshow zodat we er meteen gratis animatie bij kregen. Eerder op de dag hadden we de show ook al vanuit de hoogste toren van Chicago kunnen aanschouwen waar we dankzij de selfiestick van Lieselot ook een mooie groepsfoto konden maken.
En net zoals aan de Belgische kust eindigde ook hier een namiddag strand met een bezoekje aan het ijssalon. De stad heeft immers een Ghirardelli vestiging. Dit is het beste Amerikaanse chocolademerk dat we vorig zomer in San Francisco hadden ontdekt. Naast chocolade serveren ze ook prachtige en vooral smaakvolle ijscoupes... De dag werd afgesloten bij een ander culinair genot: de typische dikke pizza van Chicago, veroberd op een terrasje op de navy pier waar het reuzenrad ook voor een leuk ander zicht op Chicago zorgde.
Aangezien het bezoek aan Chicago helaas van korte duur is, maakten we meteen na de receptie ons al op voor een fikse namiddag- en avondwandeling met op het programma de voornaamste attracties: de riverwal, Millenium park, Cloud Gate, crown fountain, Buckingham fountain, navy pier, ... Allemaal fotogenieke plaatsjes en onderweg voldoende tijd om bij te praten... De jongens waren niet van Hannes' zijde weg te slaan terwijl de dames vooral samen poseerden om hun Instagram collectie aan te vullen... Het werd een prachtige valavond met temperaturen rond de 25°C en unieke zichten op de stad. Er was zelfs een gratis concert in het park, maar de klassieke muziek kon de jonge generatie helaas niet bekoren...
Zaterdag 15 augustus was het dan zover... na bijna een jaar van plannen en vooral uitzien naar het moment was het zover... kort na de middag ontmoeten we de familie Del'haye-Vercooren in Chicago. Als ontmoetingsplaats hadden we geopteerd voor de Duitse brouwerij Hofbrauhaus... Dit ligt vlak naast de luchthaven waar zij de huurauto moesten afleveren en zorgde eveneens voor een sfeervol weerzien met een live Duitse orkestje. Een jaartje geleden vierden ze hier ook al onze eerste nieuwjaarsdag op Amerikaanse bodem, dus voor ons was dit bekend terrein. Terwijl zij dit rit van Detroit naar Chicago afhaspelden, maakten wij nog snel even de tijd om de botanische tuinen te verkennen. Catharina droeg voor de gelegenheid de prachtige turnshirt met haar naam erop, die ze vanuit België eerder was toegestuurd. Bij deze hartelijke dank aan de verzender van dit kleinood!
Gelukkig gingen we selectief te werk, want onze gasten waren sneller dan verwacht ter plekke. De kinderen genoten vooral van één van de tuinen waarin modeltreintjes rond toerden. De planning was evenwel ideaal want zowat tegelijkertijd reden we de parking van het restaurant op... de nummerplaat uit Ontario en die uit Minnesota parkeerden neus aan neus en het eerste biertje op het terugzien kon genuttigd worden, waarna we richting centrum trokken en onze intrek namen in de Enbassy Suites. We voelden ons meteen thuis want ondanks het gebrek aan een sofa tussen de twee kamers, mochten we wel meteen aanschuiven voor een receptie met hapjes en drankjes... Ideaal voor de volwassenen terwijl de kinderen andere plaatsen van het hotel onveilig maakten...
Donderdagmiddag sloot Bjorn de deur op het werk achter zich voor tien dagen. We maken ons immers allemaal op voor een Belgisch familiaal weerzien. Dat zou van start gaan in Chicago waar we Johan, Nancy, Hannes en Lieselot zouden ontmoeten na hun twee weken zwerven door Canada. Om alvast in de vakantiesfeer te komen, besloten we een dagje extra vakantie te boeken en op vrijdag Six Flags bij Chicago te bezoeken. Dit attractiepark staat namelijk bekend voor de beste rollercoasters ter wereld. Het park telt er liefst 14... waarvan de snelste en steilste houten rollercoaster. Dit mocht niet op ons TO-DO lijstje voor Amerika ontbreken, zeker nu ook Thano vlot al die attracties uit wil testen. Hij bereidde zich bij het ontwaken alvast voor met een monsterontbijt... Tussendoor genoten we vooral van de verfrissing van de waterattracties want de temperaturen klommen vlotjes boven de 35°C... Wat uiteindelijk resulteerde in een hevig onweer met prachtige luchtbeelden...
Tijdens de tweede week van augustus namen de kinderen
allemaal golfles in Eagle Lake. Iedere
voormiddag van 9 to 12 u werden hen de beginselen van het golf aangeleerd en
leerden ze ook welke club ze voor welke slag moeten gebruiken. Na het kamp kregen ze ook hun golfclubs mee
naar huis waar Marcin al de voortuin onveilig maakte.
Met heel wat oefening voor de boeg besloten we dan ook de
proef op de som te nemen en gingen Bjorn en ik de uitdaging met de kinderen aan
om te golven. Bjorn en ik hebben slechts 5 uur les gekregen maar
oefening baart kunst!
Op zondagmorgen kochten Bjorn en ik nog vlug een golfset en
off we went! We probeerden eerst nog wat
balletjes te slaan op de driving range en na een 15-tal minuutjes werd het tijd
om 9 hole course aan te vatten. We speelden hier ongeveer 2 uur aan en op het
laatste nippertje verloor Bjorn bijna zijn game ten voordele van Marcin...
Heel dorstig en moe vertrokken we richting huis om na te
kaarten over de gezellige namiddag en binnen 2 weken staan we terug op de
course! To be continued
We kregen van onze vrienden terug een uitnodiging om een
weekend te vertoeven in hun cabin in Hayward.
Het eerste weekend van augustus werd zo onmiddellijk ingepalmd. Het
verkeer richting Noorden beloofde druk te worden want op vrijdagmiddag
vertrekken heel wat Minnesotans naar hun cabin.
De rit werd onderbroken met een tussenstop in de kaasfabriek Burnett in
Grantsburg te Wisconsin.
Tijdens onze vorige stops wisten we al dat er hier
overheerlijke pizzas worden geserveerd en met een ijsje als dessert mocht
alvast de pret niet ontbreken. Thano
koos voor de gelegenheid voor een supermanijs waarbij zijn tong algauw blauw
kleurde ! Heel even waande hij zich dan
ook superman!
Bij aankomst hadden we geen tijd om onze valiezen uit te
pakken want we wilden nog snel gaan uitvaren en genieten van de ondergaande zon
en volle maan op het meer. Later op de avond zouden de ouderparen dit alleen doen met een biertje in de hand!Wel veroverden we tijdens ons vierde bezoek symbolisch de cabin door de Belgische Jupiler vlag te laten wapperen aan de voordeur.
Voor dag en dauw waren de jongens paraat om terug te gaan
varen op het meer en wat waterpret te beleven.
De papas maakten ondertussen de wegen in de Wisconsin bossen
onveilig. Bjorn voelde zich als een vis
in het water en heeft volop genoten van zijn mountainbiketocht.
In de namiddag namen de familie Kramer al onze kinderen op
sleeptouw en konden ze terug tuben op het water. s Avonds werd de maaltijd door Bjorn en ik
geserveerd waar we voor de eerste maal rechtstreeks van de Cargill slachterij aangekocht vlees op de BBQ
klaar maakten.
Met een hevig onweer s nachts konden we de zondag niet veel
meer doen dan black jack spelen. Onze
kinderen werden voor het eerst in dit spel ondergedompeld waar Thano als een
echte 3x na elkaar black jack riep en zo het casino bijna op een bankroet
afstevende. Het weekend sloten we af
met een karting rit en dan werd het stilletjes aan tijd om terug richting
Minnetonka te rijden waar Thano zijn nieuwe bed nog werd opgezet. Door het vertrek van een Nederlandse expat konden we immers een stapelbed op de kop tikken...
Juli... een maand boordevol fotogenieke herinnneringen
De zomer laat zich hier van zijn beste kant zien met dagelijks temperaturen rond de 30°C en weinig regen. Het kon dan ook niet anders of de voorbije maand hebben we amper stil gezeten. De TV was werkloos, ons fototoestel zoveel te minder. Geniet mee via deze link
Met de laatste week in het vooruitzicht namen we de tijd
om nog een aantal leuke plekjes in en rond Minneapolis te bezoeken. We begonnen onze zondag met een bezoek aan de
farmers market. Dit is de lokale groente
-en fruitmarkt van de regio. Iedere dag
kan je daar verse groenten en fruit goedkoop aankopen. Natuurlijk mocht een bezoek aan een coffee bar
niet ontbreken. Deze wordt namelijk
uitgebaat door vrienden van ons en zo kon iedereen proeven van een smoothie ,
koffie, Dit deed me even denken aan de
talrijke koffies die ik hier verorberde met Lindsay in de Caribou.
Na het gezellig rondwandelen en keuvelen, werd het tijd om
richting Minnetonka te rijden want daar verwachtten we een Belgische collega met zijn gezin die ook
de overstap maken om hier als expat te komen wonen. Natuurlijk mocht een Belgisch menu hierop
niet ontbreken en werden er mosselen met verse frietjes gemaakt! Dank je wel aan de huiskok Bjorn!
Nadat de nodige maagjes waren gevuld nam Bjorn ook nog Marc,
Ilse, Rune en Eryn mee naar de Minnehaha falls waar ze genoten van een
wandeling en van het rond rijden met een go-cart! Voor één keer mochten hier ook de kinderen
aan het stuur zitten en werden de straten rond Minneapolis onveilig gemaakt.
Op maandag vertrok het gezin Creyf richting Wisconsin Dells
voor een aantal dagen waarna we ze op woensdag terug verwelkomden in
Minnetonka. Alsof ze nog niet genoeg
waterpret hadden gehad, werd er een namiddag zwempret beleefd in het zwembad
van de buren. We werden hiervoor uitgenodigd door onze
buurvrouw waar ze heerlijk konden vertoeven en verfrissen.
Voor de laatste avond op Amerikaanse bodem werden er
nogmaals smores rond het kampvuur gemaakt waar we nog even aan het nakaarten
waren van de heerlijke momenten die we samen hebben beleefd. Hierbij namen we ook nog een aantal gekke
bekken fotos! Op vrijdag namen we met
spijt in het hart afscheid en we hopen van jullie snel terug te mogen
verwelkomen in Minnetonka! Tot ziens!
Dat de maand juli druk zou worden qua voetballen, wisten we
natuurlijk al langer. Op 10 dagen tijd
heeft Marcin 11 wedstrijden gespeeld met zijn ploeg Fusion U12. Afwisselend reden we naar Blaine voor de
Schwans cup of naar Shakopee voor state tournament.
Vooraleer de Schwans cup wordt geopend gaat dit gepaard met
een officiële openingsceremonie. Hierbij
komen alle ploegen die deelnemen van verschillende landen (Denemarken, Mexcio,
Canada, Oeganda, op een groot plein samen waarbij de vlag van het land wordt
gedragen en tevens ook de vlag van de club waarbij je speelt, vergelijkbaar met de opening van de Olympische spelen. Met ongeveer 2000 voetbalspelers werden we
per ploeg naar binnen geloodst en waren de kreten van de Fusion ploeg ver boven
de andere ploegen te horen! Als afsluiter
werden we nog getrakteerd op vuurwerk.
Met fierheid mogen we zeggen dat Marcin's ploeg de beker
van de Schwans cup mee naar huis heeft genomen. Hier speelden ze wedstrijden tegen ploegen
uit Illinois, Mexico, Iedere wedstrijd duurde 2 x 30 minuten en tijdens de
laatste dagen werd er een waterpauze ingelast wegens zomerse temperaturen (boven de 35°C) We hadden een aantal Belgische supporters
meegebracht waarmee ze naar de overwinning toe juichten.
Met de matchen die tijdens het jaar werden gespeeld heeft
het team zich ook gekwalificeerd bij de 6 beste ploegen van de staat
Minnesota. Hierdoor moesten ze nog 3
wedstrijden spelen tegen andere Minnesota ploegen spelen tijdens de play-offs om de kampioen van Minnesota te bepalen. Helaas verloren ze beide wedstrijden in de play-off poule zodat ze de finale misten. De vermoeidheid van zoveel
dagen na elkaar te spelen speelden hen parten en nu zijn we volop aan het genieten van hun
verdiende rust.
Marcin zal volgend jaar nogmaals bij de U12 spelen. Vanaf U13 wordt er 11 tegen 11 gespeeld en
willen geen risico nemen op kwetsuren bij het toch wel bijzonder fysische spelbeeld hier in Amerika.
Hij werd onmiddellijk geselecteerd bij de try-outs om bij de A-ploeg
te spelen.
En niet alleen de ploeg heeft gevierd, maar ook de ouders,
maar hiervan worden er geen fotos gepubliceerd!
De mooie zomers hebben hier ook wel eens een neveneffect. In onze buut raast af en toe een tornado voorbije. Daartoe worden de kinderen op school en Bjorn op het werk ook geoefend om te schuilen. Eenmaal per maand loeien de sirenes in de stad als test voor een eventuele tornado. Terwijl onze Belgische vrienden op bezoek waren, kregen we al af te rekenen met een hevige storm. Ook hier wordt je via de media en de GSM verwittigd. We legden uit dat we een schuilkelder hebben zonder vensters voor het geval het erger zou worden, maar dat dan de sirenes in de stad eerst moeten loeien. Dit hebben we sinds ons verblijf hier nog niet meegemaakt.
Amper één nacht later werden we midden in de nacht even gewekt door loeiende sirenes en toeterende GSM berichtjes... Een tornado zou over een kwartiertje in de buurt voet aan grond zetten en dus was het schuilen geblazen. Nog snel plaatsten we de voetbal goal en tuinstoelen binnen om daarna de kinderen te wekken en met zijn negenen op de grond te schuilen in onze kelder; vergezeld van een voorraad water (zoals voorgeschreven), een GSM en een Ipad om de weersontwikkelingen te volgen.
De tornado zette uiteindelijk voet aan grond op 40 km van onze deur en was afgezwakt toen hij bij ons voorbij raasde. Veel wind en regen, maar verder niet veel soeps en dus trok iedereen terug naar bed .... tot een half uurtje later aan zinderende nagolf van wind kwam. Deze storm was erger en deed de woning letterlijk daveren, de hemel bleef onafgebroken verlicht door de vele bliksemflitsen (soms meerdere per seconde). Bjorn hield alles angstvallig in de gaten want de invallende donder zette ook enkele huizen in lichterlaaie.
Na een korte nacht konden we de volgende ochtend de schade opmeten: 60.000 gezinnen zouden twee dagen zonder elektriciteit komen te zitten, startend aan de overkant van de staart. In onze tuin werden twee bomen ontworteld zodat Bjorn aan het zagen kon slaan (voor de veiligheid werden twee andere bomen die aan het kantelen waren ook verwijderd). De trampoline was een metertje verplaatst en tegen de brievenbus tot stilstand gekomen en internet lag een volledig dag plat.... maar al bij al zijn we er zonder kleerscheuren doorheen gekomen...
Afgelopen weekend mocht Thano voor het eerst deelnemen aan een tennistornooi. Hij volgt intussen al een tijdje tennisles en de plaatselijke tennisclub organiseerde zijn eerste tornooi, dus werd hij uiteraard aangemoedigd om deel te nemen. Alles verliep op training vlot, dus kwam hij met grote verwachtingen aan de start. En dat loonde, want zijn allereerste wedstrijd won hij zowaar. De twee sets draaiden telkens op een tie-break uit die hij in zijn voordeel wist te beslechten. Niet slecht, want als 8-jarige moet hij wel spelen bij de spelers tot 11 jaar... Een dagje later werd hij wel in de volgende ronde uitgeschakeld.
Marcin was intussen met zijn team begonnen met de eindronde van de reguliere competitie. In de eindronde strandden ze op de tweede plaats. Die gaf recht op een barageduel tegen de tweede van een ander deel van de staat Minnesota. Die werd uiteindelijk met 1-0 gewonnen, waardoor het team de komende week deelneemt aan het Minnesota kampioenschap met de beste 6 ploegen van de staat. Intussen speelt hij ook de USA Schwanns cup tegen international teams. Een druk programma, want in totaal zal hij 11 wedstrijden in 10 dagen spelen... en dit bij temperaturen boven de 25°C... en bij twee jaar oudere voetballers...
Tussen de tennis, het turnen en het voetbal door, bezochten we afgelopen weekend ook een rodeo wedstrijd in de buurt. Vooral voor paardenliefhebber Erin was dit uiteraard iets om naar uit te kijken. Naast de klassieke rodeowedstrijden werden ook heel wat andere competities gehouden waarbij de cowboys en cowgirls hun kunsten konden etaleren. En aangezien wij de familievoorstellingen bijwoonden, was er ook animatie voor de kinderen voorzien. Zo streden Thano en Marcin mee in een wedstrijd waarbij je zo snel als mogelijk een kaartje van de staart van een kalf moet weten te trekken. Marcin spurtte als eerste naar het dier toe maar besefte dan dat het niet zo makkelijk is om dat ding van die staart te plukken aangezien het kalf het zelf op een lopen zet... (op de foto is hij te zien met zijn gele voetbalshirt aan...)
Het ganse gezin keek dit jaar extra fel uit naar de nationale Amerikaanse feestdag - 4th of july. Op de vooravond kregen we namelijk opnieuw Belgisch bezoek. Ilse, Marc, Rune en Erin maken voor drie weken de oversteek en werden op de vooravond van de feestdag verwacht. Omdat dit op een zaterdag viel, kreeg Bjorn op vrijdag al vrijaf. Daar werd dankbaar gebruik van gemaakt om het huis in orde te zetten en nog even de benen te strekken op de fiets. Het weer is hierin tussen echt zomers geworden met constante temperaturen tussen de 25 en 30° C. De kinderen zij intussen al een maandje met vakantie, maar na Aruba werden de lessen Nederlands en Frans gevoelig opgevoerd.
Om van de jetlag te bekomen reden we van de luchthaven rechtstreeks naar het feest op de vooravond van de 4th of july. De kinderen konden meteen kennis maken met het Amerikaanse kermisgebeuren, terwijl de ouders hét Amerikaanse bier bij uitstek lieten vloeien: Budweiser. Na een korte nacht werd het tijd voor een dag vol feesten. In de voormiddag trokken we naar Eagan voor een typische Amerikaanse feestdagparade mee te maken. Een stoet van ruim een uur waarbij alle lokalen verenigingen, scholen, bedrijven en zelfs politieke partijen voor de gelegenheid in blauw, rood en wit uitgedost werden. Verder werd er massa's snoep uitgedeeld. Vooral omdat we op het einde van het parcours stonden en alle restjes uitgestrooid moesten worden...
Na de stoet werden we op het middaguur in het restaurant van de buren uitgenodigd. De nationale feestdag is zowat de enige dag per jaar dat het restaurant sluit en daar maakten ze gebruik van om het eerste verjaardagsfeest van hun tweeling te vieren. Catharina gaat wekelijks een handje helpen en was dan ook apetrots dat haar foto met één van de kinderen aan de fotomuur prijkte... Die fotomuur bevatten enkel beelden van de tweeling en de ouders... Het feest werd in Amerikaanse stijl gevierd met alles er op en eraan, inclusief geschenkjes voor alle kinderen en uiteraard ten volle eten en drinken uit de Thaise keuken. Het leek wel op een mini-trouwfeest... En bij deze leerden we ook Thais bier kennen...
Na het feest werden we bij onze Nederlandse vrienden verwacht nom gezellig bij de kletsen, een potje te voetballen met kinderen en papa's en wat Cargill vlees op de barbecue te gooien... Een ideale gelegenheid voor onze Belgische gasten om onze levensstijl hier ten volle te leren kennen, want uiteraard waren ook zij meer dan welkom. Rune sprak zowaar al zijn eerste woordjes Engels... en dat na amper 24 uur op Amerikaanse bodem! De dag werd afgesloten met een vuurwerk boven Lake Minnetonka, al waren we door het drukke verkeer wel iets te laat om het volledige spektakel te zien.
Eén week later dan in België is papa hier ook in de bloemetjes gezet... of beter gezegd in het bier. Voor de gelegenheid kreeg Bjorn zijn favoriete Amerikaanse én Belgische biertje voorgeschoteld. Daarnaast hadden de kinderen ook voor een leuke verrassing gezorgd. Heel wat creatieve geschenkjes, met dank aan Catharina, én een ware fotoshoot in de namiddag. Daarin lieten de kinderen hun creatieve kant zien en dit werd door het bedrijf duidelijk gesmaakt. Op het einde van de fotoshoot werd gevraagd of zij de rechten op de foto's mochten hebben zodat ze die ook kunnen commercieel gebruiken. In ruil kregen we alvast een attentie en dus is de kans groot dat naar aanleiding van vaderdag volgend jaar ons gezin in het winkelcentrum Ridgedale te bewonderen zal zijn... Daarnaast stond als extra hint 's morgens zowaar een volledig barbecuepakket klaar.... De dag werd afgesloten bij een gezellig kampvuur aan de voordeur, waar we het voortuintje intussen hebben aangepakt zodat we er gezellig kunnen genieten van een hapje en een drankje bij een vuurtje.
Beelden zeggen meer dan woorden.... impressies van Aruba
Helaas is zit onze zomervakantie er al op... Bij thuiskomst om middernacht werden ze geconfronteerd met een aangename verrassing... tijdens onze reis bleek de koelkast annex diepvriezer het begeven te hebben met een afschuwelijke stank tot gevolg. Meteen dus enkele uurtje aan het poetsen geslagen met alle ramen en deuren open... Intussen heeft de eigenaar al een nieuw exemplaar afgeleverd en is de geur het huis uit zodat we ten minste kwaliteit kunnen garanderen voor de bed & breakfast die over enkele weken start.
Het gewone leven is opnieuw zijn gangetje gegaan... Bjorn aan het werk op kantoor, de kinderen in de thuisklas bij lerares Els voor nederlands en frans en tussendoor zwemles rugslag en crawl... Verder veel sportlessen voor iedereen... En even nagenieten van de beelden van Aruba... die zeggen vast en zeker meer dan de woorden op deze blog...
Genieten van de laatste dagen met Belgische producten
Iedere week vindt er op Aruba een plaatselijke markt
plaats in San Nicolas. Vooraleer we
genoten van de markt maakten we nog even een pitstop in de beroemdste plaatselijke
pub. De inrichting hiervan bestaat
vooral uit zaken die toeristen vergeten en kitscherige dingen. Voor één keer mochten de kinderen ook aan de
toog zitten want hier in Minnesota is dit ten strengste verboden. Er stonden niet veel kramen maar we
verorberden wel frietjes in een puntzak.
Aruba is vooral ook gekend voor zijn Aloe Vera en hier hebben
ze dan ook nog een plantage en bedrijf waar je het productieproces kan
volgen. Dit bedrijf werkt momenteel
samen met de universiteit van Gent om de balsem op basis van Aloe Vera te
gebruiken bij brandwondpatiënten.
Nadat we het eiland bijna volledig hadden verkend trokken we
er een dagje op uit naar Palm Island.
Dit kan je enkel bezoeken met een overzetboot en dit eiland is mits
betaling open van 10 tot 17 u waar je de ganse dag kan onbeperkt kan eten en
drinken. Hier kond iedereen iets
naar hartenlust vinden om zich bezig
te houden. Marcin en Thano waren vooral geboeid door het
waterpretpark, trampoline en zipline.
Catharina genoot vooral van het snorkelen samen met Bjorn en de trampoline, en ik heb
vooral genoten van het heerlijke eten en de plaatselijke cocktails. Met
het ganse gezin wilden we ook nog eens een rit beleven op een bananenboot,
voortgetrokken door een speedboot. Daar beleefden we de tijd van ons leven zeker toen één van onze
medepassagiers zijn zwembroek verloor...
De laatste dagen vertoefden we vooral in de nabijheid van
het zwembad in ons huisje, en bezochten we nog één strand, baby beach. Catharina, Marcin en Thano hadden de microbe
voor het water te pakken, zelfs een fotoreportage mocht er vanaf! Bjorn verkende het eiland nog wat uitvoeriger met de mountainbike. Vooral het ontwijken van honden bleek de lastigste klus te zijn maar hij kon op die manier wel enkele mooie plekjes bezoeken die met de wagen niet bereikbaar zijn...
De laatste dag werden nog heel wat producten
meegenomen (eierkoeken, palm, la chouffe,soepballetjes, ) Onze valiezen waren voller dan toen we hier
vertrokken. We zijn weer een ervaring
rijker en kijken alvast uit naar een volgend avontuur
Al 8 maanden waren de
tickets voor Aurba geboekt en eindelijk werd het tijd om te vertrekken. Op vrijdag 5 juni, onmiddellijk na einde van
het schooljaar vertrokken we eerst richting New York voor een nachtje om daarna
op zaterdag 6 juni door te vliegen richting Aruba. Met een goeie 20 graden vertrokken we in
Minnetonka om te eindigen met 30 à 32 graden.
Bij aankomst in Aruba werden we verwelkomd in het Nederlands
want Aruba behoort is nu éénmaal nog als onafhankelijke kolonie tot het Nederlands
koninkrijk. Voor ons even aanpassen om
dagdagelijks de Nederlandse taal te horen. We werden opgehaald door de eigenaars van de vakantiewoning, die we voor
10 dagen hadden gehuurd met zwembad.
Geen overbodige luxe om een zwembad en airco in de woning te hebben want
de temperatuur overdag was steeds 30 à 32 graden en koelde s nachts slechts af
tot 22 graden.
De eerste uren gingen we dan ook shoppen in de plaatselijk
supermarkt waar we heerlijk verwend werden met Belgische/Nederlandse producten. Hier konden we nu genieten van lekker vlees
(gyros, brochet, kippenschnitzel, spek, poffertjes ) maar ook van soepballetjes, eierkoeken,
cocktailsaus, passoa, pisang en zelfs jupiler,
Heel wat producten die we hier in Minnesota moeten missen! Onze buikjes werden dan ook gevuld met alle
lekkernijen die we hadden moeten missen.
Het eiland is natuurlijk niet zo groot, een 30 km lang en 15
km breed. In die 10 dagen hadden we meer
dan tijd genoeg om alles te verkennen.
De eerste dag brachten we een bezoek aan de hoofdstad Oranjestad waar we
in de avond genoten van een frietjes met frikandellen en vleeskroketten. Veel tijd hebben we ook doorgebracht in de
patio met aperitieven en drinken van een cocktail of een biertje. Want we moesten nu toch wel bekomen van de
warmte.
Op maandag konden we het niet langer uitstellen en reden we
richting het strand waar Bjorn, Catharina, Marcin en Thano naar hartenlust konden
snorkelen en genieten van de talrijke vissen die hier aanwezig waren. Het water was helblauw/appelblauwzeegroen en ik durfde niet te snorkelen maar kon toch de
vissen waarnemen.
Na een heerlijk dagje strand verkenden we verder de omgeving
van Palm Beach. Daar botsten we op een
plekje waar we konden genieten van het happy hour met cockails voor 3 euro (18 u tot 21 u) en voor de kids heerlijke ijsjes. Daar zijn we dan ook 3 x naartoe geweest
tijdens de vakantie.
Voor Bjorn begon het op dinsdag te kriebelen en huurde hij een fiets met
persoonlijke gids om het eiland te verkennen.
Al vroeg uit de veren vertrok hij richting kust en binnenland om 2 uur
later al thuis te komen. De gids had hem
blijkbaar zwaar onderschat en Bjorn had hem uit de wielen gereden. Daarna werd het tijd om ons eens onder te
dompelen in de plaatselijke cultuur. Het
papiamento is de officiële taal en de kinderen leerden een aantal
basiswoorden. Daarna werden de lokale
dansen en muziek aan ons voorgesteld!
Het hoogste punt in Aruba is 138 meter hoog en kan je slecht
bereiken via 562 trappen. De hooiberg
hebben we beklommen, met 2 dagen pijn erna in onze kuiten. Hiervan kan je het volledig eiland zien en
het landschap bewonderen.
Thano keek heel erg uit naar de laatste week van mei want
daar stonden twee daguitstappen gepland. De eerste daguitstap was het bijwonen van een baseball wedstrijd van de
thuisploeg Twins. Voor beide uitstappen
kon ik ook meegenieten van de gezichten van de kinderen.
Vooraleer de wedstrijd begon werden de kinderen nog even
attent gemaakt op de gevaren van donder en bliksem. Hierbij werd er wedstrijd gehouden tussen de
verscheidene groepen en enthousiast gingen ze daar op in.
Omstreeks middaguur begon de wedstrijd en zowel de kinderen
als de leerkrachten gingen volop mee in de wedstrijd. Baseball is hier dan ook heel groot en vooral
het belangrijkste sportevenement in de US. Vooral de ogen van de kinderen begonnen te
twinkelen als ze de verkoper van de suikerspinnen zagen voorbij lopen. De
Twins wonnen de wedstrijd tegen de Boston Red Sox met 6 -4.
De dag erna werden we verwacht bij Oliver Kelleys
farm. Hierbij tonen ze hoe het leven op
de boerderij was 160 jaar geleden. Eerst werd er een korte uitleg gegeven waarna de kinderen dan zelf aan
de slag konden. Onze groep mocht als
eerste aardappelen met de handen planten, om daarna kennis te maken met de mest
die dieren produceren. Deze mocht op een
kar gegooid worden, net zoals het uitmesten van stallen. Bij het bekijken en verzorgen van de dieren
hadden ze ogen tekort. Daarna mochten we kennis maken met de zaken
die een vrouw vooral deed in het huishouden: brood bakken, groeten snijden en
inleggen, les geven, kledij herstellen,
Als laatste mochten ze nogmaals op het veld vertoeven. Daar werden ze verondersteld van het land met
een os en ploeg vooruit te duwen zodat het land werd bewerkt. Na een vermoeiende dag werd het tijd om
huiswaarts te keren en om ons stilletjes klaar te maken voor de vakantie!
