Een weekje voor het echte Rodenbachvat in Roeselare geledigd wordt, genoten wij hier alvast van ons eigen bierfeest. De kinderen konden zich thuis vermaken met de oppas die met hen spelletjes speelde. De gasten en wijzelf reden richting St Paul, de tweelingzusterstad van Minnepolis. Die stad hadden we donderdag nog overdag bezocht want hier zijn wel wat historische plekjes te zien zoals de kathedraal en het capitool, waar de kamer en senaat van de staat Minnesota is gevestigd.
Het bierfeest leek nogal sterk op het vat van Rodenbach. De lokale brouwerij Schmidt opende een weekend de deuren en dat werd op zijn Duits ingezet op vrijdagavond. Eenmaal binnen was er drank en eten a volonté. Keuze tussen vier soorten bier en in tegenstelling tot het Roeselaarse bierfeest werd hier wel aan Bob gedacht... ook gratis water en frisdrank. Een tent zorgde voor de nodige schaduw en een live band speelde de ganse avond Duitse schlagers. We genoten letterlijke en figuurlijk met volle teugen en probeerden alle biertjes vlot uit.. De beker mocht mee naar huis maar ook hier lopen ze even voor op het Rodenbachvat want de stenen potten zijn er vervangen door plastic exemplaren in dezelfde vorm. Als animatie was er verder ook nagelkloppen en dikke Amerikanen bekijken...
Raf, Leentje en Monique kregen de kans om de Amerikaanse eet- en leefgewoonten vanop de eerste rij te bewonderen... Voor het bier moest nooit langer dan 30 seconden aangeschoven worden. Alle Amerikanen stonden namelijk de ganse avond netjes in de rij om het gratis Duitse eten te verorberen. Een goede Belg weet echter dat bier belangrijker is en dat aanschuiven voor een nep braad- of curryworst of pak friet gedurende een half uur verloren tijd is. Wat doet een Belg dan? Hij neemt een biertje naast de rij, slaat een praatje met de eersten in de rij en neemt hartelijk het eten in ontvangst dat hen spontaan wordt aangeboden. De ene blijft praten... de andere loopt op en neer... en zowaar een Belg eet en drinkt zijn buikje rond...
Toegegeven... We hebben even gemijmerd over het echte Rodenbachvat... maar we zijn blij dat we een waardig alternatief gevonden hebben dat we met familie uit konden testen... We hopen dat volgend jaar rond deze periode opnieuw Belgen ons vervoegen voor dit feestje.. Kwestie van tradities zelfs in het buitenland niet te doorbreken... En by the way... we moesten gelukkig geen foto's censureren...
Niet alleen in België werd volop uitgekeken naar de eerste match van onze Rode Duivels op het WK in Brazilië. Ook hier in Minnetonka maakten de kinderen (en papa) allerhande plannen om de match in de juiste sfeer te kunnen bekijken. De woonkamer werd opgefleurd met een Jupiler-driekleur en met dank aan Raf konden alle kinderen zich ook nog fraai opmaken voor de eerste wedstrijd. Marcin en Catharina gingen in de op de uitnodiging van de Britse overbuur die hen aanbood om de wedstrijd bij hem op reuzescherm te volgen. Hij is intussen gepensioneerd en de kinderen zijn het huis uit, maar als echte Engelsman blijft hij voetballiefhebber in hart en nieren. De kinderen mogen zelfs in zijn tuin gaan sjotten omdat daar meer plaats is...
Bjorn slaagde erin om tussen meetings door nog snel naar huis te keren om daar met Raf en Thano de match te volgen. Om volop te kunnen genieten stuurde Bjorn de dames (Els, Leentje en Monique) richting kapper... Ideale omgeving die gelukkig ook loonde met een fraai resultaat naar een spannende wedstrijd. Het smaakt al naar meer.... gelukkig spelen ze de volgende wedstrijd in het weekend.
Intussen genieten onze Belgische gasten ook van het verblijf in Minnetonka. Het shoppen wordt onverminderd verder gezet en 's avonds wordt volop genoten van de ontspanningsruimte in de woning en de gezelschapspelen. Bij het aansnijden van een partijtje darts moest Bjorn evenwel ingrijpen. De muur kreeg enkele verluchtingsgaatjes maar bovenal verhoogde het risico op kwetsuren zo sterk dat de skihelm van de kast op het hoofd van Raf werd gepiloteerd. Kwestie van hem de dames nog altijd te laten bijstaan zonder Amerikaanse verzekeringsclaims te riskeren...
Minneapolis is evenwel meer dan shopping alleen... dinsdag genoten de gasten van het arboretum en woensdag nam Bjorn een dagje verlof om iedereen op de fiets doorheen de stad de loodsen via de vele fietsroutes die er liggen. Inclusief rustplek op een eilandje en een ijsje bij aankomst. Een speciaal ijsje wat het werd geen schepijs of softijs maar.... yoghurtijs.. laatste nieuwe trend hier in de US. Keuze uit zowat dertig smaken in machines die lijken op softijs machines. Bijzonder lekker maar wel iets zwaarder op de maag.
Het ganse gezin leefde er de afgelopen weken intense naar toe... Een nieuw bed werd aangekocht en de kamer in de kelderverdieping werd opgefrist. Het huis en tuin werd in opperbeste staat gezet en de kinderen kregen nog snel uren Nederlandse les om zeker te zijn dat er tien dagen echt genoten kan worden. En op donderdag 12 juni was het eindelijk zo ver... De eerste bezoekers van Hotel Els arriveerden op de luchthaven van Minneapolis. Aangezien Bjorn hen vergezelde was het even puzzelen met de opvang van de kinderen om iedereen in één auto op te pikken. Gelukkig zijn we intussen goed geïntegreerd en vond Catharina een namiddag onderdak bij een ex-collega van Bjorn die ze vervolgens ook richting turnles zou brengen. Marcin kampeerde voor de gelegenheid bij een vriendinnetje van de klas. Bijgevolg bestond het ontvangstcomité op de luchthaven uit Els en Thano.
De gasten overleefden de vliegtuig reis goed. Raf en Bjorn doodden de tijd met een tiental boompjes kaarten. Monique en Leentje sloten even de ogen, maar allen waren ze vooral benieuwd om onze Amerikaanse levenswijze te kunnen zien. Van de geplande hittegolf kwam niet veel in huis en met amper 16°C werd de toon voor de ganse week gezet... het weer werd wat spelbreker om bepaalde dingen te tonen en beleven. Er was echter voldoende te beleven en in ons enthousiasme hebben we misschien wel teveel willen samen beleven. We zijn overtuigd dat de gasten de komende weken wel wat slaap zullen inhalen...
Na de ontvangst op de luchthaven maakten de gasten al snel kennis met Amerikaans verkeer: brede wegen, grote auto's; door het rood naar rechts rijden en... Files. Door de strenge winter zijn veel wegen stuk gevroren (ja dat gebeurt ook hier!!) en dus worden van de enkele zomermaanden volop gebruik gemaakt om wegen te herstellen. Vaak door ze gewoon voor alle verkeer af te sluiten..
Eenmaal in de Ella Lane aangekomen konden de gasten echt ervaren hoe de woning er uitziet (nog groter dan je op skype kan inbeelden en vooral niet energievriendelijk was de eerste reactie). Vooral de biljarttafel zou de komende dagen ten volle benut worden. Het overwinnen van de jetlag werd ingezet door zo lang mogelijk wakker te blijven. Toch was het belangrijk van goed te slapen want een dagje later zou al meteen één van de favoriete tijdsbesteding van Amerikanen beleefd worden: shopping. Uiteraard eerst in de outlet mall, de dagen daarna ook in de Mall of America en de shops in de buurt. De verbazing van het prijsverschil was zo groot dat iedereen als snel besefte dat de valiezen vol richting Belgie terug zouden keren en dat onze waarschuwing om niet al te veel mee te nemen niet uit de lucht was gegrepen.
Het eerste weekend verkende we vooral de binnenstad, waar een kunstmarktje door de regenval er troosteloos bij lag. Gelukkig waren er nog enkele leuke Jaguar auto's te bewonderen en liet een kraam met Luikse wafels ook weten hoever onze gasten echt van huis waren. Het werd evenwel snel duidelijk dat regen in Minnesota met bakken uit de hemel kan vallen en dus zochten we in het eerste weekend al meteen onze toevlucht in het pretpark van de Mall of America, waar Raf en Leentje vol enthousiasme de kinderen vergezelden op de vele attracties in dit indoor pretpark. Tot grote vreugde en trots van onze kroost. De hongerige maagjes werden gestild in een typische Amerikaanse mannenbar waar de combinatie van fastfood, gekrulde frietjes, sport op reuzeschermen en schaars geklede opdiensters met volume voor het nodige vertier zorgen. Raf genoot volop maar paste toch voor de foto onder mannen...
Verder werd in het weekend voor de gelegenheid ook de verjaardag van Catharina met twee maanden voorsprong gevierd.... kwestie van kennis te maken met de fraaie en lekkere taarten op Amerikaans formaat...
De maand juni werd ingezet met een blitsbezoek aan België van Bjorn. Aangezien hij voor Cargill in Rotterdam moest zijn en al niet meer gewoon was aan de Europese feestdagen, bezocht hij Roeselare iets langer dan verwacht. Het kantoor in Rotterdam was maandag namelijk gesloten en daardoor kon er zondagavond ten huize Del'haye nog even genoten worden van een BBQ... Na intense meetings keerde Bjorn woensdagavond terug naar Tielt voor een squashpartijtje waarna hij donderdagmorgen richting Parijs trok voor de terugvlucht. Ditmaal in gezelschap van Monique, Raf en Leentje/ Onze eerste gasten in Hotel Els in Minnetonka!
De Franse spoorwegen probeerden nog even roet in het eten te gooien van deze leuke hereniging van Els en haar mama door spontaan te staken.... Gelukkig konden Bjorn en de reisgenoten tijdig de plannen nog wat bijsturen en raakten ze uiteindelijk met die ene TGV op drie die uitreed in Parijs. De komende dagen meer over dit avontuur, nu laten we jullie nog even genieten van de ervaringen in de maand mei met de link naar de foto's van de voorbije maand
Valleyfair is een pretpark op zo'n goeie 20 minuten rijden van ons huis. Voor dit jaar hebben we een jaarpas gekocht zodat we in de vakantie heel wat uren in dit pretpark kunnen doorbrengen. Het pretpark bestaat uit verscheidene rollercoaster, waterattracties, dinopark ... en zelfs een waterpretpark. Voor ons was het een eerste kennismaking en we zien alvast uit naar ons volgend bezoek.
Om maar meteen met de deur in huis te vallen kropen we met z'n allen op de boomstammetjes. Nat waren we zeker, zelfs de toeschouwers om daarna allemaal samen in de familiedroger te kruipen. Na de eerste attractie werd het tijd om het dinosauruspark te verkennen en vooral Thano was hier echt in geïnteresseerd. Na een wandeling van een goeie 20 minuten werd het tijd voor het echte werk.
Zelfs Thano stapte mee op de rollercoaster die 3 maal over de kop ging. Zo trots als een pauw stapte hij van de attractie! Omdat dit het openingsweekend was waren de wachttijden (vreemd) heel kort. Gemiddeld 5 minuten per attractie. Voor de kinderen kon het niet snel genoeg gaan.
In het park is het verboden om eten en drinken mee te nemen maar voldoende eet- en drankstandjes onderweg. We kochten 3 bekers die we de ganse dag gratis mochten bijvullen. Voor het eerst proefden we ook cheese on a bun. Een soort kaaskroket op een houten stokje. Het waterpretpark lieten we vandaag links liggen maar zal zeker de komende weken bezocht worden want vrijdag 6 juni begint hier de grote vakantie tot en met 1 september.
Na een korte nacht werd het tijd voor een heerlijk ontbijt met Amerikaanse en Belgische producten. Kevin en Lori voorzagen ons van pannenkoekjes, ei, worstjes, ... Wij namen de Belgische chocolade en de honingkoek. De koffie was meer dan nodig om onze oogjes wat groter te krijgen. Ik weet niet of het lag aan het feit dat we weinig hadden geslapen of door de mix van de Belgische bieren ...
Tijdens het ontbijt hadden de kinderen ondertussen al plannen gesmeed om met de go-carts te rijden. Neen, neen, niet deze dat we gewoon zijn aan de Belgische kust maar met een motor in op een circuit. De competitie kon onmiddellijk van start gaan. Thano was nog te jong om alleen te rijden en veiligheidshalve namen Bjorn en ik het stuur in de handen. Catharina reed heel voorzichtig en Marcin wilde zijn pole position niet lossen. Na een uurtje rijden werd het tijd om andere horizonten op te zoeken.
We reden namelijk naar de minigolf waar de competitie tussen de jongens werden verder gezet terwijl de ouders en Catharina ervoor opteerden om alles wat op het gemak te doen. De temperaturen waren ondertussen al gestegen tot 30° C.
Nadat de nodige inspanningen werden geleverd werd het tijd om onze magen te spijzen in een lokale pizzeria. Als aperitiefhapje kregen we popcorn om daarna aan te vallen op de overheerlijke pizza. Om de tijd te doden speelden de kinderen volleybal en namen ze ook de tijd om te relaxen en te genieten van het uitzicht op het meer. Toen werd het tijd om nog een laatste toer op de boot te doen om daarna met een voldaan gevoel richting Minnetonka te rijden.
Op naar een volgend avontuur want op maandag hadden we voor iedereen nog een leuke verrassing ... To be continued ...
Op maandag 26 mei was het Memorial Day. Dit betekende een lang weekend en zalig genieten van het mooie weer. Bjorn had zich voorgenomen om de vrijdag vroeg te stoppen en hij voegde dan ook de daad bij het woord. Om 16 u waren we klaar om een fietstocht te beginnen op één van de vele trials die hier rond Minneapolis lopen. Na een goeie 2 uur fietsen en met het af en toe stoppen langs de verscheidene speelpleintjes werd het tijd om huiswaarts te keren.
Daar genoten we van een BBQ met vers stokbrood om daarna de valiezen te pakken om richting Wisconsin te vertrekken. In de late namiddag kregen we namelijk een uitnodiging van vrienden om het weekend samen in hun cabin (zeg maar villa) te vertoeven.
We hielden het geheim voor Marcin en Thano en na een rit van iets meer dan 2 uur kwamen we aan bij onze bestemming. Daar stonden Lori, Kevin, Hans en Fritz ons op te wachten waarna ze allemaal richting White Fish lake trokken om te spelen met de attributen. Na het uitpakken werd het tijd om kennis te maken met hun pas aangekochte boot. Daarmee vaarden we naar de andere kant van het meer om te stoppen bij een plaatselijk restaurant. In de namiddag werd de rubberen band aan de boot vastgemaakt waar Catharina, Marcin en Thano werden voort getrokken. Voor de ene kon het niet snel genoeg gaan en voor Thano mocht alles toch wat trager. 's Avonds werd het tijd om terug de BBQ aan te steken en te smullen van worstjes, hamburger, mais. De mais is een specialiteit van hier en smaakt heel zoet. Met wat boter erbij was dit een echte lekkernij!
Nadat de buikjes goed waren gevuld hielden we toch nog wat plaats over voor het typische dessert, s'mores. Dit zijn crackers waarop we een tablet chocolade leggen met verwarmde marshmellows (die we warm maken in een kampvuur). Heel plakkerig maar een streling voor de mond. Thano kon dit evenwel niet smaken en nam enkel de crackers met de chocolade. Voor Bjorn en Kevin was het moment aangebroken om het hammer spiel te spelen. Hierbij dienden nagels in een houten blok geklopt te worden met een hamer. Bjorn dacht met heimwee terug aan zijn jongere jaren (en de communiefeestjes bij Bert) maar hij haalde toch de overwinning. Daartoe haalde hij zijn geheime wapen boven: Petrus, Duvel en Omer tussen het Amerikaanse bier doorspoelen... We sloten de mooie dag af met nog wat nostalgie naar familiefeestjes... we leerden onze Amerikaanse vrienden Jungle Speed aan... na een aarzelende start bleken ze ook al snel competitief ingesteld te zijn. Voor de veiligheid (zeeer belangrijk in Amerika) speelden we wel met de plastieken versie...Na een meer dan geslaagde dag werd het tijd om in ons bedje te kruipen om te beginnen aan een nieuw avontuur.
Thano zijn laatste thema voor dit schooljaar is Japan. Hij kan ondertussen al vlot tellen tot 10. Bij het thema hoorde er ook een bezoek bij aan de Japanse tuin in het Arboretum. Voor mij was het een eerste kennismaking met de prachtige tuinen en vooral de variatie aan bloemsoorten. Zeker een aanrader voor bezoekers. Na een rondleiding van een uurtje mochten de kinderen zelf een klein Japanse plantje maken en meenemen naar huis. Onmiddellijk hadden we de aandacht van de kinderen en ging iedereen vlijtig aan het werk. De plantjes prijken nog steeds in onze keuken en overleven wonder wel onder de goede handen van Thano. Blijkbaar heeft Thano groenere vingers dan ikzelf.
Op vrijdag werd er op school het evenement Walk a Thon georganiseerd. De bedoeling hiervan is dat er geld wordt ingezameld waarmee de daguitstappen, culturele activiteiten, ... worden georganiseerd. Zowel Catharina, Marcin als Thano kregen een lege envelop mee en daarmee trokken ze naar de buren om geld in te zamelen. Ze haalden elk meer dan 100 dollar op dat ze met trots aan school gaven. Om de kinderen te stimuleren om zoveel mogelijk geld op te halen werden er prijzen uitgereikt. Zowel Marcin (die een gift card van 50 dollar won) en Catharina (die een gift card van 25 dollar won) vielen in de prijzen. Het tellen van Catharina kon beginnen want ze is aan het sparen voor een Iphone en met dit bedrag kwam ze al terug een stukje dichter in de buurt.
De kinderen wandelden een aantal miles rond de piste met als afsluiter een ijslolly. Het evenement bracht voor de school 11.500 dollar op!
Na de schoolweek had Bjorn de handen uit de mouwen gestoken voor het in elkaar steken van de trampoline. De regenperiodes laten we achter ons liggen en we kunnen genieten van temperaturen rond de 25 graden. Voor de kids een waar paradijs en wij kunnen ... even genieten van de stilte in huis ...
Na ons heerlijk verblijf in New York, werden we al gauw ondergedompeld in het regenachtige Minnesota. Op donderdag 8 mei kleurde de hemel volledig zwart en kregen we voor de eerste maal te maken met een tornado waarschuwing. Alles kan rechtstreeks via het nieuws gevolgd worden. Na een goeie 3 uur werd de tornado waarschuwing voor Minneapolis afgeblazen maar ondertussen had hij al voet op grond gezet op een kleine 3 uur rijden van onze woning.
Catharina was vooral paniekerig en de 2 jongens vonden het stoer en wilden onmiddellijk met het thuisfront skypen, mailen, ...
Het weekend van moederdag was een drukte van jewelste. Vrijdagavond hadden we voor het eerst ouders op bezoek van Marcin zijn klas. De papa is een Amerikaan en is getrouwd met Jolana die van Tsjechische afkomst is. Het was voor het eerst dat onze bezoekers bleven plakken tot na middernacht en het deed ons met heimwee denken aan de vele avonden die we met onze vrienden in België beleefden.
De kinderen hebben we geen minuut gehoord en het was dan ook voor het eerst dat ze allemaal tot na middernacht mochten opblijven.
Zaterdag deed Bjorn een fietsrit van 100 kilometers en de temperatuur was hier geleidelijk aan gestegen tot 15 graden, met serieus verbrande armen en benen als gevolg. Thano was uitgenodigd op een verjaardagsfeestje van Talia en werd omstreeks 17 uur verwacht in de Mall of America om naar een workshop te gaan van build a bear. Daar kiezen de kinderen een knuffel, wordt deze gevuld met pluche en krijgt deze ook een naam en geboortecertificaat. Na de workshop werd het tijd om pizza te smullen en dan tevreden richting huis vertrekken.
Zondag was het moederdag en Thano, Marcin, Catharian en Bjorn hadden allemaal een cadeau voorzien. Van Thano kreeg ik een koffiemok, Marcin had een fles parfum voorzien en Catharina en mooie armband. Dan werd het grote cadeau ingehuldigd en bij het mooie lenteweer namen Catharina en ik onmiddellijk onze intrek op de hangmat om lekker te chillen. Die zondag hebben we ook voor het eerst gebruik gemaakt van onze BBQ en het moet gezegd worden, het smaakt naar meer.
