De laatste dagen van onze vakantie probeerden de kinderen de Vlaamse routine terug op te pikken. Catharina trok richting Flink en Fris om tumblingkunstjes te oefenen. Daarna was er ruimschoots de tijd om met Katelijn wat verloren tijd in te halen. Een dagje later maakte ze haar eerste schooldag mee in een Vlaamse middelbare school want Katlelijn mocht Catharina inwijden in het schoolleven van het VMS. Haar schoolkeuze bij de terugkeer naar België lijkt hiermee bezegeld te zijn.
Marcin speelde op zaterdag een vriendschappelijke match met Torhout onder leiding van training Alexander. Het waren evenwel typische Vlaamse wintervoetbalbeelden... Hij weet meteen wat een luxe het is om in Amerika in de voetbaldomes te kunnen spelen. Bjorn liet het niet aan zijn hart komen want aangezien Marcin de spelersbus van Torhout moest nemen stond een extra lange derde helft op het programma. Op maandag zouden Thano en Marcin dan weer even de schoolbanken van de Kapelhoekschool opnieuw opzoeken.
De laatste dagen werden voor de rest ingevuld met tandartsbezoek, winkelen, pakken en lekker bijkletsen met collega's van Els terwijl Bjorn al opnieuw aan de slag ging in Rotterdam. Bij Jo en Lin werd de laatste fondue verorberd en bij Monique de afscheidsdrink... Drie weken op Europese bodem zijn voorbij gevlogen en net op tijd konden we de Parijse luchthaven verlaten richting Minnepolis. Onze vlucht had een uurtje vertraging maar koos toch het luchtruim een halfuurtje voor de hel in Parijs losbarstte... De vlucht terug verliep rimpelloos. We waren allen moe en voldaan en dus deed het tukje en het filmpje wel deugd. De chicken or pasta menu was bij het nieuwe jaar waarempel vernieuwd... Ons 'gewone' leven komt er opnieuw aan want zowel de school als het werk is hier intussen volop op gang geschoten.
Het was toch even wennen. Vorig jaar zetten we het nieuwe jaar nog in met een sneeuwstorm.... 2015 werd ingezet in regenachtig en grijs weer. Bij deze wensen we gans Vlaanderen in 2016 dus een witte nieuwjaarsdag zodat elk sneeuwvlokje jullie op die dag even aan ons doet denken! Na bijna twee weken Europa verlangen we namelijk toch wel stiekem een beetje naar het koude maar erg zonnig weer in onze nieuwe thuishaven. Daar is het kwik inmiddels wel al richting -20° C gedoken... Gelukkig hebben we vrienden ingeschakeld die goed voor onze woning en vooral voor het opruimen van sneeuw op de oprit zorgen. Voor 2015 wensen we iedereen een opperbeste gezondheid en plezier in alles wat je elke dag doet en wie weet.... een vlucht richting Minneapolis!
Het nieuwe jaar is feestelijk ingezet. Onze Belgische traditie werd in 2014 opnieuw opgepikt en dus telden we samen met Eddy, Heidi, Silke en Mathijs af naar het nieuwe jaar. Thano las trots zijn nieuwjaarsbrief voor. Een ongekende traditie in Amerika en dus stonden onze kinderen er dit jaar alleen voor om de nieuwjaarswensen te schrijven. Na wat opzoekwerk op internet hadden alle kinderen zowel een Nederlandse als Engelse nieuwsjaarsbrief in elkaar geknutseld. Meteen een goede oefening in het schrijven en voorlezen in het Nederlands. Leuk weetje... aangezien we vorig jaar de overgang naar het nieuwe jaar in Chicago vierden, telde 2014 voor ons dit jaar zeven uur minder dan het voorbije jaar....
Het ganse gezin sloot 2014 af met bolle buikjes en leuke herinneringen. We schoven onze voetjes onder tafel bij heel wat vrienden en familie die ons tijdens dit Belgisch bezoek culinair verwennen. Tussendoor probeerden we af en toe de kilootjes af te gooien door een partijtje bowling, een mountainbiketochtje of voor de kinderen een verjaardagsfeestje in het speeldorp. Het mocht echter niet baten want de avond- en middagmaaltijden met vrienden, buren en familie bij het ophalen van leuke herinneringen waren talrijker in aantal. Die herinneringen ophalen lukt toch altijd nog net iets beter bij een lekker glaasje wijn of een Belgische biertje dan via Skype of Facetime...
28 december stond op de reiskalender van Marcin met extra rood omcirkeld. Eindelijk is hij officieel een tiener, alvast volgens Nederlandse taalkundige begrippen. In Amerika moet hij nog tot 13 gaan alvorens hij dit zelfde statement kan maken. Dit unieke moment kon hij bovendien met familie (en later ook met vrienden) in Belgie vieren. Voor de gelegenheid werd ook de verjaardag van Thano gevierd. Met dank aan Bjorns ouders konden we dit feest op typische Vlaamse wijze vieren... Thuis rond één grote tafel met een overschot aan taarten, koffie, bier en andere drank. Vooral de hoeveelheid taarten was op zijn minst Amerikaans te noemen want Els had deze vanuit Minnetonka over mail besteld voor zowat het dubbel van het aantal gasten... Wellicht zullen enkele Dosko Beveren spelers op die manier ook wel hebben kunnen uitvissen dat we in het land waren want de taarten met foto's van de kids lagen ettelijke uren in de toonbank van de Beverense bakkerij alvorens naar De Ruiter te versassen.
Reikhalzend keken we met zijn allen al enkele weken uit naar de kerstperiode.... Donderdag 18 december was het dan eindelijk zover. Nog voor de schoolbel rinkelde, pikte Bjorn de kids in de school op om meteen richting luchthaven te reizen. De taxi was niet meteen voorzien op 11 valiezen en vijf personen, maar dat kon onze pret niet derven. De stinkende sigarettengeur van de chauffeur deed wel iets meer... Het witte en koude Minnesota zagen we al snel onder ons voorbijtrekken om acht uur later in Parijs het grijze, regenachtige en bewolkte Europa in te vliegen. In Rijsel werd een huurwagen opgepikt zodat we voor drie weken als Franse toeristen aanzien zouden worden. Even wennen aan de manuele versnellingsbak, de kleine rijvakken en vooral de opdringerige chauffeurs... Na een blij en kort weerzien in Roeselare trokken we naar de kapelhoekschool waar we onaangekondigd het kerstfeest mee maakten. Meteen een verrassend weerzien voor onze kinderen met de klasgenootjes van vroeger. Intussen bleek ook al dat Els een strategische 'vergetelheid' had gemaakt door haar portefeuille in Minneapolis achter te laten.... Geen rijbewijs betekende ook geen werk als Bob in deze drukke eindejaarsperiode... Maar dat was buiten de waard van Bjorn gerekend die haar prompt richting politiekantoor stuurde om attest van verlies te bekomen...
De kinderen bleken amper last te hebben van de jetlag tijdens het kerstfeest maar zouden de komende dagen toch tijd kunnen nemen om aan de lokale tijd aan te passen want op zaterdag vertrokken we al richting Rennes in Frankrijk om er de eerste week met Danny, Ann, Jolien en Ruben door te brengen. Op een boerderij hadden we een gite afgehuurd mét zwembad en speelzaal zodat er naar hartenlust gespeeld kon worden. Danny had twee fietsen richting Frankrijk gebracht zodat Bjorn met volle teugen kon genieten van enkele ritjes over kronkelende, golvende wegen.... Eén van de ritten moest wel in de regen afgewerkt worden maar dit versterkte alleen maar het thuisgevoel! De kinderen zouden we nauwelijks te zien krijgen en van enige gewenning was amper sprake. Een week samen bleek nog tijd tekort voor bij te praten en te spelen. Alsof ze elkaar elke week of maand hadden gezien het afgelopen jaar. Tijdens de vakantie vierden we ook de verjaardag van Ruben en Bjorn en onder de kerstboom werden bijzonder attente geschenkjes geplukt die zeker een speciale plaats op de kamer van de kinderen in Minneapolis zullen krijgen. Na een weekje rust en echt vakantiegevoel maakten we ons op voor een iets drukkere eindejaarsperiode terug in België. Volgend jaar gaan we voor een even sfeervolle maar witte kerst in Minneapolis... De familie Del'haye-Verhelst maakt daar essentieel onderdeel van en is bij deze gewaarschuwd!
Minneapolis is dichterbij dan je denkt.... Lin liet ons weten dat recent een reportage in Vlaanderen Vakantieland te zien was die een goed beeld schept van onze nieuwe thuishaven. We hebben de link alvast bijgevoegd zodat wie komt een voorsmaakje krijgt en wie niet komt meteen zal begrijpen dat ze een unieke kans laten liggen...
... en dus blikken we nog even terug op de afgelopen maand. Bekijk onze foto's via de onderstaande link. Intussen is de laatste rechte lijn naar de kerstvakantie ingezet. We zien er allemaal heel sterk naar uit!
Ook dit jaar heeft Sinterklaas zijn boot richting
Minneapolis gestuurd. Dit jaar werd het
feest rond Sinterklaas een groot gebeuren.
We hadden 3 Nederlandstalige gezinnen uitgenodigd waardoor ons huis
volstroomde met 8 volwassenen en 12 kinderen!
Het werd een gezellig weerzien met een aantal vrienden en
voor sommigen een eerste kennismaking!
Catharina en ik hadden terug de nodige tijd genomen om gebakken te maken
en een quiche. De rest van het
gezelschap bracht hotdogs, lasagne, Ook het consumeren van de nodige alcohol
mocht niet ontbreken. Kwestie van al wat
te trainen als we richting België komen.
Iets na 17 u hoorden we een luid gebons op de voordeur. Zou Sinterklaas iets gebracht hebben? Alle kindjes en ook de ouders stormden naar
de voordeur en ja hoor grote zakken
met speelgoed werden vlug naar binnen gesleept. In al hun enthousiasme werd het soms moeilijk,
om naar de gedichten die de Sint bij de cadeau had geleverd te luisteren. Het uitpakken duurde wel een tijdje en
iedereen kon zich met hartenlust op zijn cadeau storten. Thano en Marcin kregen een legotreinbaan en
Catharina een massagebon.
Niet alleen had de Sint een brief voor de kinderen maar ook
heel wat ouders! Pret en plezier
verzekerd en heel leuk om nog eens na te genieten over het voorbije jaar. De gedichten werden voor het slapen gaan
nog eens nagelezen om dan onze deugnieten met een goed gevoel in bed te
stoppen.
Aangezien we hier al iets meer dan een jaar wonen, is het onze tweede Thanksgiving op Amerikaanse bodem. Thanksgiving is een nationale feestdag waarop dank wordt gezegd voor de oogst en voor allerlei goede dingen. Dit feest wordt in familieverband gevierd en hier worden dan ook grote afstanden afgelegd. We zochten het wat dichter bij deur en gingen dit vieren in de buurgemeente Plymouth.
Voor dit feest waren we uitgenodigd door de familie Kramer (waar we ook Halloween vierden), maar deze keer hielden we het beschaafder. Na de aperitief en het drinken van de zelfgemaakte gluhwein, werd het tijd om de kalkoen aan te snijden. Deze werd geheel volgens de traditie, geserveerd met aardappelpuree, bessensaus, bonen, ...
De maaltijd was overheerlijk en voor de kers op de taart hadden Catharina en ik gezorgd. Aangezien ik hier ook al alle producten heb gevonden om een rijsttaart te maken kon deze niet ontbreken. Catharina had echter wat meer werk en zorgde voor een biscuittaart. Nadat de buikjes waren gevuld werd het voor de familie tijd om wat bij te praten, Catharina had al gauw een bondgenoot voor te dammen gevonden en de jongens maakten de kelder onveilig op de Xbox. In de vooravond vertrokken we terug richting Minnetonka om ons om te kleden voor het volgende evenement!
Want net zoals veel Amerikanen wilden wij ook wel eens ondergedompeld worden in de gekte van Black Friday, alhoewel. De deals kan je meestal al doen op de avond van Thanksgiving want de meeste shops gaan open vanaf 18 u en blijven 's nachts open tot vrijdagavond om 22 u. Gepakt en gezakt reden we na middernacht naar huis om moe en voldaan in ons bedje te kruipen.
Op vrijdag bezochten we de plaatselijke outlet mall en konden we voor Lara en Amber een mooie deal doen voor schoenen. Op zaterdag reden we naar de Mall of America om daar onze laatste aankopen te doen. Bjorn moesten we jammer genoeg naar de luchthaven voeren want hij vertrekt voor een weekje naar Europa. Een foto van de aankopen hebben we maar achterwege gelaten.
Net zoals vorig jaar was er terug een bingo-avond in de lagere school. Catharina, Marcin en Thano hadden er al weken naar uitgekeken! Met volle moed en teveel aangekochte kaarten begonnen we aan de avond. Eerst werden onze maagjes gevuld met pizza, worstenbroodje, ... als drank konden we enkel water of vitaminedrank verkrijgen, het biertje hielden we maar voor thuis.
Met onze teveel gekochte lotjes vielen we 2 keer in de prijzen. We hadden heel wat lotjes ingezet om het deken van de Minnesota Vikings te bemachtigen en hebben deze dan ook gewonnen. Deze werd ondertussen al heel wat keer gebruikt in de zetel, zeker met de koude temperaturen.
De tweede prijs was een reuze frisbee, zal nog een tijdje in de kast vertoeven vooraleer we er in de zomer gebruik kunnen van maken.
Na de eerste sneeuwval hoopten we eventjes op wat warmer weer maar de ijsgoden zijn ons niet gunstig gezind. De voorbije week bleef het maar sneeuwen en bijgevolg mocht Els enkele keren de oprit ruimen. Er ligt intussen al 15 tot 20 centimeter sneeuw... De kinderen lieten dit evenwel niet aan hun hartje komen. Afgelopen weekend doken ze de tuin in om een heuse glijbaan te maken op de helling naast onze woning. Daarna creëerden ze ook heuse sneeuwengeltjes. De winter bracht nog andere mooie taferelen. Zaterdag stonden plots drie herten in onze tuin op zoek naar het weinige groen dat nog te vinden is aan de bomen... Het bos in onze tuin is evenwel zo goed als kaal geworden, zodat de herten ons zo in de ogen keken.
De eerste skipistes zijn in de buurt intussen ook geopend en dus kijken we al uit naar een tochtje op de latten...
Marcin schittert in Musical via voetbal-en danskunstjes
Ook in het Amerikaanse schoolsysteem wordt in de lagere school muziekles gegeven. En zoals alles gaat dit gepaard met big, bigger, biggest... Als gevolg is er een jaarlijkse traditie dat de kinderen samen een musical instuderen en deze dan aan de ouders laten horen. Deze week was het de beurt aan de derde en vierde graad en dus mocht Marcin zijn acteer- en zangtalenten boven halen... en voor een deel ook zijn voetbaltalent! De musical stond namelijk in het teken van de diverse sporten. Een leerling zou zijn talent optimaal benutten en zocht de ideale sport. Basket, bowling, baseball.... voor elk van de sporten mochten een aantal leerlingen hun kunstjes tonen terwijl de anderen een lied zongen. Marcin zong enthousiast mee tot voetbal aan de beurt was... Bleek hij toch wel de enige voetballer van de vierde graad te zijn.. Ondenkbaar in België maar hier pure realiteit. En dus kwam Marcin als enige, en met de Belgische Rode Duivels T-shirt, het podium opgedribbeld waar hij enkele balkunstjes mocht tonen. Zo kleurde de musical ook wat Belgisch - niet zeker of alle Amerikanen de Belgische confrontatie waardeerden na hun uitschakeling op het WK... De reacties achteraf waren evenwel unaniem lovend. Trouwens, Marcin is intussen al goed ingeburgerd in alle sporten hier... Tijdens de golfsport toonde hij trouwens dat hij ook met een volksdans uit de voeten kan...
Bijna een maand vroeger van vorige jaar is de winter in Minnesota neergestreken. In de nacht van zondag op maandag zette een sneeuwstorm het landschap om in een wit tapijt. Gevolg... alom files 's morgens op weg naar school en het werk. Men mag hier dan wel gewoon zijn om met sneeuw en winter om te gaan, die eerste sneeuwprik zorgt dan toch telkens weer voor de nodige chaos. Niet iedereen heeft de auto immers als uitgerust met sneeuwbanden... De sneeuwblazer en de sneeuwschop zijn dus opnieuw boven gehaald en Els heeft opnieuw gratis fitnessactiviteit aan onze oprit. Het ziet er overigens naar uit dat de winter ook definitief is ingezet en dat de sneeuw zal blijven liggen want de komende twee dagen wordt nog meer sneeuw voorspeld en de komende twee weken gaat de kwik niet meer boven nul, met volgende week al een uitschieter 's nachts van -20°C... Meer dan ooit zullen we blij zijn om enkele weken winter in België door te brengen en ditmaal GEEN witte kerst mee te maken...
We wisten dat de winter in aantocht was en dus hebben wij zondag alvast onze winter zelf ingezet met een lekkere kaasraclette en met het uitzettenvan de kerstboom... Aangezien we dit jaar een week voor kerst al naar Europa trekken, besloten we de kerstboom wat eerder uit te zetten om er tenminste toch wat genot van te hebben... Om in het sneeuwthema te blijven tikten we afgelopen weekend een witte kerstboom op de kop met ingebouwde lichtjes... Kwestie van ons aan te passen aan het Amerikaanse streven naar gemak...
Deze week is het precies een jaar geleden dat ze in Minnetonka zijn aanbeland. Hier werden we op gepaste wijze aan herinnerd, door de kalender die we van onze Belgische vrienden hebben ontvangen op ons afscheidsfeest. Die liep van november tot oktober en dus was het tijd om de eerste kalender op te bergen en de nieuwe versie op te hangen. Een derde jaarkalender is niet voorzien dus zullen we moeten terugkeren na twee jaar... Bedankt aan iedereen die hieraan meewerkte... het zijn elke maand opnieuw toffe herinneringen voor ons. Tegelijk beginnen we zo stilaan uit te zien naar kerst en naar het weerzien met velen onder jullie. Els is volop de laatste hand aan het leggen aan de reisplannen...
De afgelopen dagen speelde Els reisgids voor onze gasten en bracht ze naar uptown en diverse supermarkten. Op die manier konden we ons optimaal voorbereiden op de grote avond... Jo moest wel eerst ook nog zijn plicht vervullen door gastlezer te zijn in de klas van Thano. Daarna zetten we Halloween in met een passende taart om vervolgens ons om te kleden. Els koos voor de gelegenheid om de ijzeren arm der wet te personaliseren (een uniform waarmee ze nog veel bekijks zou krijgen later op de avond...). Jo en Lin hielden het meer op toepasselijke kleurcombinaties. De kinderen en Bjorn zochten het in sfeer van skeletten en spoken. Gelukkig vielen de temperaturen best mee. Bovendien had Kevin, onze gastheer, een vuurtje op de oprit gestookt zodat de heren lekker buiten bier konden drinken en op die manier de kinderen in de gaten konden houden terwijl die van huis tot huis trokken. Eenmaal dat iets verder moest, werden de jaszakken mert voorraad gevuld en werd met de wagen zelfs voorraad bier rond gereden. Kwestie dat Halloween niet alleen voor de kinderen maar ook voor de ouders een feest zou kunnen zijn.... Na enkele uurtjes hadden de kinderen intussen kilo's (en dat is niet overdreven) snoep weten in te zamelen die ze met vakkundig onderhandelen onder elkaar verdeelden waarna ze in het donker avondspelletjes buiten speelden. Om klokslag middernacht werd de geboorte van .... gevierd... waarna we enkele uurtjes later met spijt in het hart onze gasten op de luchthaven van Minneapolis moesten uitwuiven. In de namiddag speelde Marcin wel nog indoor voetbal en zijn ploeg won glansrijk. Toen hij ook zelf het doel wist te vinden kwam hij meteen richting tribune gelopen om daar met de vinger naar Els.... Happy Birthday Mom, this is for you... te roepen. Er werd hier en daar een traantje weggepinkt en na afloop zong zelfs het ganse voetbal team een verjaardagslied voor Els.
Omdat we deze maand extra bezoekers te gast hadden, is ons foto-archief aardig aangedikt. Reden genoeg om jullie alvast tussentijds te laten meegenieten van deze ervaringen. Over enkele dagen delen we dan de rest van de foto's van de afgelopen maand
De laatste sprint richting Halloween is ingezet. Nadat onze gasten een ganse dag te tijd namen om de bezienswaardigheden in Minneapolis en Saint Paul te verkennen, hadden we woensdagavond een afspraak bij de overburen om pompoenen te bewerken tot echte Halloween kunstwerkjes. Dit is een jaarlijkse traditie hier en nu er voor het eerst sinds langs opnieuw kinderen in de buurt wonen, had onze overbuurvrouw haar allerbeste beentje voorgezet om de traditie opnieuw op te pikken. Voor de volwassenen stond de wijn klaar en voor de mannen werd baseball op televisie vertoond. De dames toverden met de kinderen het huis om tot een echt pompoenatelier. De vloer werd bedekt met krantenpapier en plastic; de pompoenen verloren hun hoedje en het uithollen kon beginnen. Daarna mocht iedereen zijn thema uitkiezen waarna dit vakkundig op de pompoen werd overgebracht en het figuurzagen kon beginnen. Onze eerste bezoek met gasten aan de overburen werd een echt evenement want ze had ook koekjes gebakken die de kinderen daarna mochten beschilderen met eetbare inkt. Eigenlijk werd de avond veel te kort want 's anderendaags wachtte de normale schoolroutine opnieuw en dus hadden we tijd te kort om alle lekkernijen te nuttigen.
Intussen prijken de echte trofeeën voor de deur met theelichtjes erin zodat de laatste twee dagen naar Halloween kunnen afgeteld worden. Plan is om eerst trick en treat in de buurt te doen, na uitdrukkelijk verzoek van de buren. Daarna rijden we met de wagen naar vrienden van het voetbal om in een buurt met veel meer kinderen ondergedompeld te worden in de Halloween-gekte. Tussendoor plannene we nog een bezoek aan de pop-up Halloween shops die hier voor enkele maanden uit de grond geboord worden om het feest voor te bereiden.
Nu onze gasten het dagelijkse gezinsleven hebben opgepikt werd het tijd om hen ook kennis te laten maken met een typische activiteit in Minneapolis: shoppen.Vol goede moed vatte Lin de shoppingmarathon aan in de nieuwe outlet en al snel werd duidelijk dat dit een lange dag zou worden... Koopjes her en der afgewisseld met een kop koffie en een broodje in de subway en dat alles onder een stralend zonnetje... wat meer wil een shoppingliefhebber hebben... Meer winkels misschien? Jawel, in de latere namiddag zetten we koers naar de Mall of America waar we de winkeltocht na een tiental winkels stop zouden zetten... voetjes en het winkelen stilaan moe.... Vierhonderd andere winkels zouden voor een volgende trip gereserveerd worden. Gelukkig had Els ondertussen de kinderen van school opgepikt en naar de Mall gereden zodat het tijd werd om met zijn allen het indoor pretpark onveilig te maken. Op een maandagavond is hier nagenoeg geen volk zodat we overal meteen op de attracties konden zonder wachten. De vermoeiende dag werd afgesloten met een bezoek aan Hooters en met een partijtje biljart en een flesje wijn ten huize Del'haye.
