Ik dacht dat het vandaag een mooie dag moest worden maar daar heb ik weinig van gemerkt. Maar het is dus wel droog gebleven en er stond wat minder wind dan gisteren.

Ook vanaf Gent had ik eerst het idee gehad om de Schelde op te zoeken om dan via het kanaal van Bossuit naar Kortrijk te gaan. Ik heb echter weer voor de kortere versie gekozen, richting kanaal en zo naar Deinze en verder langs de Leie. Ik kwam hier wel weer in de omleidingen terecht. Ik had gehoopt dat de omleiding bij de aansluiting van het kanaal naar Roeselare uiteindelijk wel zou meevallen maar de hele weg, inclusief de brug, was afgesloten en dus moest ik langs het kanaal een eind richting Roeselare. Het werd dan een optie om via Roeselare over bekende wegen richting Ieper te rijden maar daar voelde ik niet veel voor, ik koos dus voor een beetje avontuur in eigen streek. Hoewel, eigen streek? Eigenlijk kom ik weinig in de buurt daar, mijn fietstochtjes gaan meer in de andere richtingen. Lendelede, Sint-Eloois-Winkel en Rollegem-Kapelle zijn plaatsen waar ik dus normaal niet kom. Tot Dadizele, vanaf daar voelde ik me meer thuis en wanneer je de Britse begraafplaatsen ziet dan weet je als Ieperling dat je inderdaad thuis nadert. Ik heb dan ook nog even halt gehouden bij de Schotten van de Black Watch en als je de grote poort passeert ben je dus echt terug thuis.

Vorselaar - Gent 105 Km

Na een goede week bij moeder thuis werd het stilaan tijd om terug naar bij mij thuis te rijden.

Volgens het laatste weerbericht dat ik hoorde zou het vanmorgen nog kunnen regenen maar daarna zou het droger worden met in de namiddag mogelijk opklaringen vanuit het westen. Ze waren er behoorlijk juist op. Toen ik opstond regende het nog behoorlijk maar tegen dat ik vertrok was het gedaan en hoewel de opklaringen zeldzaam waren is het wel verder de hele dag droog gebleven. Er stond wel een goed voelbare wind tegen maar die was ook voorspeld.

Het eerste idee was terug te keren via De Gavers in Geraardsbergen. Ik heb dat vorig jaar ook al eens gedaan, een mooie route langs de Nete en de Dender en ook een goede en goed gelegen camping. Het nadeel is dat je dan op dag 2 door de Vlaamse Ardennen moet en daar heb ik nog geen zin in, de hellingen van de UK en Ierland zitten nog in het systeem.

Een tweede idee was langs de Nete, de Rupel en de Schelde naar Gent te rijden. Ook een heel mooie route maar die rivieren gaan niet steeds rechtdoor en, zelfs al snij je een paar lussen af, dan zit je al snel boven de 120 Km naar Gent. En dat is toch nog steeds tamelijk ver met een bepakte fiets, zeker als er ook nog een pittige wind tegen staat.

Ik ben uiteindelijk dus gewoon langs mijn klassieke route gereden. De route is behoorlijk simpel en voor een groot deel verkeersarm. En zelfs de drukkere stukken, rond en door Antwerpen en Gent, zijn op het fietspad vlot te rijden zo dat het drukkere verkeer niet echt stoort. In Antwerpen langs de kaaien rijden is ook altijd even een beetje nostalgie voor mij. Op de kade ligt namelijk, ik veronderstel in het kader van het scheepvaart museum, een MSI en ik heb, in een ver verleden (81-82), op die mijnenvegers mijn legerdienst gedaan. Als ik mij goed herinner de M475 Dinant en de 485 Andenne, of omgekeerd.

Mijn, waarschijnlijk, laatste nachtje kamperen van dit jaar doe ik op de camping Blaarsmeersen in Gent. Een camping die ik notabene leerde kennen door een brochure van de Engelse Camping & Caravan Club in Folkestone. Ik heb hier een mooi individueel plekje, volledig omringd door een haag waardoor ik behoorlijk wind vrij zit.

Vandaag een eigen ritje door de Kempen gemaakt. Geen knooppunten maar gewoon op het gevoel en het is goed meegevallen.

Vertrokken langs Poederlee en Tielen om dan door de bossen van de Hoge Rielen en de Hoge Mouw richting Geel te gaan. Langs Geel en Olen ging het uiteindelijk via het Kempisch- en het Albertkanaal tot Grobbendonk. Helemaal rond "het Engels kamp", of tegenwoordig Kwartier Den Troon, ging het dan terug naar huis.

Vandaag de trappisten opgezocht, deze van Westmalle. Naast de trappisten van Westmalle is er een eindje verder, in Brecht, ook een trappistinnenabdij. Deze maken geen bier maar zeep. Dat lijkt me eigenlijk een beetje seksistisch, dat de mannen bier maken en de vrouwen zeep. Beiden zijn echter nogal op hun privacy gesteld. Veel meer dan de ingang kan je van de abdijen niet zien en daar wordt duidelijk gemaakt dat de abdij privaat terrein is en niet bezocht kan worden.

Verder passeerde ik nog de Scherpenbergmolen in Westmalle en het Kasteel de Renesse in Oostmalle. En natuurlijk het Kempische landschap en bossen.

Vandaag nog een knooppunten route gedaan. Eentje die de Keizer van Herentals, Rik Van Looy dus, zelf uitgestippeld zou hebben. Hij heeft het zich dan wel gemakkelijk gemaakt. De helft van de route loopt langs een kanaal, eerst langs het Albertkanaal en daarna langs het kleinere Kanaal Schoten - Dessel.

Wachtebeke - Vorselaar 92 Km

Ik ben gisteren dus inderdaad over de camping gaan wandelen maar heb Rudy en Brigitte niet gevonden. Al die vaste caravans lijken echter wel wat op elkaar en er waren er verscheidene niet bezet momenteel, ik ga er dus van uit dat ze er gewoon niet waren.

Ik heb vandaag net als gisteren niet voor de directe route gekozen, normaal moet ik makkelijk met minder dan 75 Km van Puyenbroeck naar Vorselaar kunnen. Ik ben nog wel volgens mijn normale weg vertrokken maar bij Sint-Gillis-Waas koos ik voor een extra (knooppunten) lus door het Waasland. Het land van Reinaert de vos maar ook van de frontlijn van de tachtigjarige oorlog tussen de Nederlanden en Spanje in de 16 - 17 eeuw. Langs deze frontlijn bouwden de Spanjaarden verscheidene forten en die wou ik dus eens aandoen. Behalve voor archeologen en gidsen is er echter niets meer te zien van deze forten, alleen van Fort Bedmar is er een herinneringshoek gemaakt. Schijnbaar zie je vanuit de lucht nog wel de contouren van de toenmalige forten maar daar ben je als passant natuurlijk weinig mee. Wel nog zichtbaar is de Koningsdijk. Deze werd door de Spanjaarden na het vredesakkoord van Munster aangelegd op de grens van de Noordelijke en Zuidelijke Nederlanden en zowel de dijk als de grens hebben dus overleefd, al is het nu de grens tussen Nederland en België.

Als je hier in de buurt gaat fietsen zit je natuurlijk ook snel in de buurt van de haven.

Bij Zwijndrecht miste ik een bordje maar ik kwam daar ook terug op mijn klassieke route en het werd stilaan tijd om voor de richting thuis te kiezen. En zo kwam ik dus aan in mijn andere thuis, die bij moeder thuis. Al komt moeder zelf pas morgen terug van haar reis, van Tsjechië als ik me niet vergis.

Ieper - Wachtebeke 110 Km

Nog een activiteit die gisteren op het programma stond, een bezoek aan de kapper. Het moet nu wel niet meer maar ik ben mijn korte coupe wel gaan appreciëren over de jaren en zal er ook aan vasthouden. Geen terugkeer naar de langere haren voor mij, zoals wel voor verscheidene van mijn ex collega's.

Vandaag ben ik, na een dagje rust, dus nog een stukje verder getrokken naar Wachtebeke. Ik nam daarvoor niet de meest direkte route, die loopt in principe via Roeselare en Tielt. Ik nam echter de route via Bissegem en dan verder langs de Leie en de kanalen richting Gent. Ik zou deze ook nog wat korter kunnen maken door net voorbij Deinze de N466 te nemen maar dan zit je constant langs de grote weg te fietsen. Nee, dan is mijn keuze in principe het mooiere en rustigere fietsen ... ware het niet van de werken. Dat ze in Harelbeke al een paar jaar bezig zijn stoort niet zo erg, het is een korte en vlotte omleiding. Nu zijn ze echter ook aan het werken aan de aansluiting van het kanaal naar Roeselare in Ooigem. Hierdoor moest ik naar de andere kant van de Leie verhuizen en, heb ik vandaag gemerkt, daar is het veel minder leuk. Je ziet de rivier er zelden en geregeld moet je ook de nodige afstand nemen, tot industrieterreinen toe. Nee, dan liever langs de linker oever. Even voor Deinze was er dan toch wat dat een beetje compenseerde, een paar ooievaars in een weide blijft toch nog behoorlijk apart in Vlaanderen. Voorbij Deinze kwam ik dan terug op mijn vaste route, die vanaf daar niet meer langs de Leie loopt maar langs een paar kanalen.

De passage langs Gent ging, als altijd, vrij vlot en eindigen deed ik dus op Domein Puyenbroeck in Wachtebeke. Op 1 mei 2009 was dit ook de eerste stop op mijn eerste grote fietsreis, naar Noordkaap. Toen was dat bij familie in de caravan maar nu heb ik geen contact gehad en weet ik dus niet of ze hier zelfs wel zijn en sta ik dus op de kampeerweide. Straks ga ik misschien nog wel eens wandelen om te zien of ik de caravan terug vind en, zo ja, of er iemand thuis is.

110 Km is toch vrij veel, in 2009 deed ik het overigens met 101 Km (volgens mijn blog van toen).

Vandaag nog wat taken te doen, zoals gaan wassen en wat rekeningen betalen, maar eerst heb ik wat cijfers op een rij gezet.

Ik ben 92 dagen onderweg geweest, waarvan ik 82 dagen gefietst heb.

Van die 92 dagen heb ik 68 dagen gekampeerd; 22 dagen op hostel; 1 dag in Inn en 1 dag thuis.

Op die 82 fietsdagen heb ik 6677 Km afgelegd, zonder de 20 Km in Penzance en de 18 Km van de 2° dag Belfast die ik als fietsvrije dagen beschouw. Dat maakt 81,5 Km per fietsdag, wat vrij dicht bij de beoogde 80 Km ligt.

Naast Strava zit ik ook nog op Endomondo en die geven ook nog een statistiek in tijd. Op die 82 fietsdagen heb ik 463u 16min gefietst, opnieuw zonder Penzance en Belfast dus, oftewel 19d 7u 16min. Dat maakt gemiddeld 5u 39min per fietsdag. Als er nu nog iemand zich geroepen voelt om de gemiddelde snelheid te berekenen dan mag hij zich vrij voelen om dit te doen.

Verder wordt er ook nog naar de toekomst gekeken. Ik was van plan om volgend jaar in april - mei naar Indonesië te gaan (Java, Bali en Lombok) maar met de recente vulkaanuitbarstingen op Bali en nu de behoorlijk zware aardbevingen op Lombok kan ik dat misschien beter een jaartje uitstellen. Er zijn echter nog wel uitdagingen te vinden natuurlijk. De bijgevoegde zegt me ook wel iets, voor februari - maart (aanklikken om te vergroten).

Oh ja, ik bracht vanmorgen nog 65 Kg op de weegschaal, wat betekent dat ik een 5 Kg achtergelaten heb onderweg.

Etappe 82: Folkestone - Ieper 14 + 62 Km

Het was vandaag een bewolkte dag maar dat heb je waarschijnlijk zelf ook gemerkt.

Het begon vandaag, zoals verwacht een beetje te vroeg, met een korte rit naar Dover. Maar wel eentje met een laatste pittige klim als afscheid. Ik ben er deze keer niet gestopt maar ik heb nog een paar foto's van de vorige keer in de aanbieding, van de Battle of Britain Memorial even buiten Folkestone. Ik was dus ruim op tijd in Dover maar, zoals reeds gezegd, dat was wel verwacht. Zo is het eigenlijk altijd.

Aangekomen in Frankrijk mochten de fietsers als eersten van boord. Dat is in GB dus niet waar. Daar mogen de fietsers "omwille van de veiligheid" wachten tot alle gemotoriseerde voertuigen weg zijn. Om van Duinkerke naar huis te fietsen volgde ik dezelfde route als op de heenweg. Het deed deugd om eindelijk nog eens een vlakke rit te rijden. Er stond wel een goed voelbare wind maar die stond overwegend eerder in de rug. Wanneer dat echter niet het geval was dan liet dat zich wel direct voelen, net zoals af en toe een beetje vals plat. Vooral tussen Haringe en Poperinge, waar het beide het geval was. Bovendien moest ik daar tegen de stroom in fietsen, er was schijnbaar een familie fietsdag of zoiets in de omgeving van Poperinge. Het zijn niet alleen de wielerterorristen of de schooljeugd die gevaarlijk kunnen zijn, als je moet bellen voor tegenliggers dan is er iemand niet goed bezig.

Om 3 uur was ik trouwens terug in België en even na 4 uur terug in Ieper. Op 3 uur ben ik van Duinkerke naar Ieper gefietst, ik ben dus toch nog niet helemaal plat ... als het maar vlak en wind in de rug is.

En zo ben ik dus terug thuis in Ieper. Ik blijf hier echter morgen maar 1 dag om wat te rusten en wat werkjes (de was en de plas). En ik ga morgen ook "de cijfers" eens bekijken en op een rijtje zetten. Daarna gaat het nog een paar dagen verder naar die andere thuis, bij moeder in de Kempen. Hoewel moeder later zal terug thuis zijn van haar reis dan ik, ze is ook wel wat later vertrokken natuurlijk.

Etappe 81: Ashurst - Folkestone 97 Km

Het begon mooi met een helder blauwe hemel vanmorgen. Toen ik onderweg echter even moest terugkeren zag ik dat van achter mij donkere wolken naderden. Het werd voor de rest van de dag een overwegend bewolkte dag.

Verder valt er over de rit van vandaag weinig te zeggen. Meestal wel mooi maar weinig spectaculair maar soms ook tamelijk druk. Ik veronderstel dat we hier dan ook in een van de dichter bevolkte regio's van GB zitten, met dus wel wat drukte tot gevolg. Verder werd het naar het einde toe toch weer wel vrij lastig. Op de meeste plaatsen ga je van de kust naar de bergen in het binnenland, hier doe je dat dus andersom.

Geëindigd ben ik in Folkestone, op de camping waar het 3 maanden geleden ook begon. En waar momenteel de zon schijnt maar ook een behoorlijke bries staat.

Etappe 80: Old Windsor - Ashurst 97 Km

Het weer vanmorgen lag in het verlengde van dat van gisteren, droge periodes afgewisseld met lichte regen. Het zou wel snel droger worden maar de dreigende wolken waren nooit ver weg. In de namiddag heb ik dan een stevig buitje gehad waarvoor ik weer even ben gaan schuilen. Wel minder comfortabel dan het bushokje van een paar dagen geleden, gewoon tegen de rand van een bos. Het was wel voldoende om de bui behoorlijk door te komen, echt heel lang heeft ze niet geduurd. Daarna heb ik eigenlijk geen regen meer gehad maar ik heb nog wel een aantal keren op natte wegen gereden.

Mijn gastvrouw wist me vanmorgen bij het ontbijt te vertellen dat ik tijdens de eerste kilometers vandaag langs Elton John, Chris Evans en Prins Andrew zou passeren. Ik ben alleszins voldoende "huizen" gepasseerd die er voor in aanmerking kwamen. Alhoewel, de huizen heb ik niet gezien maar wel de omheining en, eventueel, het terrein. Elton John schijnt trouwens nogal een dikke nek te zijn wanneer hij, en dat zou bijna dagelijks zijn, met zijn Bentley richting Windsor passeert. Zijn man schijnt dan weer veel vriendelijker te zijn.

Verder heb ik vandaag vrijwel de hele weg met de soundtrack van vliegtuigen in de achtergrond gereden. Eerst de opstijgende van Heathrow, wel steeds hogerop, en later de landende van Gatwick.

In East Grinstead ging ik richting camping, Ashwood Farm Woodland, maar daar aangekomen bleken zij sinds vorig jaar geen camping meer te doen. Nogmaals, UKcampsite uw database is niet meer up to date. Deze keer besloot ik wel nog een eind door te fietsen. De rit voorzien voor morgen was eigenlijk sowieso veel te lang en als ik daar vandaag nog een deel kon doen, dan kwam dat eigenlijk niet eens zo slecht uit. Bovendien was ik er van overtuigd dat ik de volgende 20 Km of zo wel iets zou tegenkomen, zeker als ik de grotere weg zou volgen. En toch zeker in Royal Turnbridge Wells, de volgende grotere plaats, hoewel ik niet echt wist hoe ver dat eigenlijk nog was. En in het slechtste geval ... ik heb licht dus kan ik eventueel een nachtje doorfietsen en misschien een dag vroeger de boot nemen in Dover. Maar na een 15 Km passeerde ik Manor Court Farm met een B&B en camping die wel nog operationeel is en bovendien best leuk. Ik sta op mijn eigen omheinde terreintje, dat voor mij wel vijf keer te groot is maar waar ik lekker kan zitten rond de vuurplaats, waar ik weliswaar geen gebruik van zal maken maar er staan een paar behoorlijk comfortabele houten stoelen bij en het is een goede, stabiele plaats om te koken.

Zo heb ik de veel te lange rit van morgen met een 15 Km kunnen inkorten tot een menselijkere afstand, waarschijnlijk ongeveer zoals vandaag. De tegenvaller met de camping in East Grinstead is dus best een meevaller gebleken. Alleen, als ik niet eerst naar die andere camping gereden was dan had het vandaag met een vijftal kilometer minder gekunnen.

En, na dat ik gisteren sliep onder de opstijgende vliegtuigen van Heathrow, slaap in vannacht onder de vertrekkers van Gatwick. Waar maken die van Brussel zich eigenlijk druk over?

Etappe 79: Oxford - Old Windsor 82 Km

Het regende vanmorgen bij het opladen van de bagage. Bij het vertrek, na het ontbijt, was het alweer gestopt en dat was zowat het weer van de dag, droge periodes afgewisseld met regen. Nooit hard genoeg om mijn regenbroek aan te trekken maar wel genoeg om het op te merken.

Tien kilometer buiten Oxford kwam ik nog een College tegen, in het nietige Cuddesdon. Misschien voor degene die niet van drukte houden.

De rit ging vandaag de hele tijd door de vallei van de Thames, hoewel ik ze zelden zag. Ik zag ze wel bij Henley-on-Thames, overigens een leuk en levendig plaatsje. Ook bij mijn volgende doel zag ik ze terug, in Windsor. Ik heb Windsor Castle al wel eens gezien, uit de lucht tijdens een landing op Heathrow dat hier een beetje verder ligt. Ik herinnerde me nog hoe gigantisch groot het wel leek te zijn. Wat ik me niet herinnerde was dat het zo dicht bij het centrum van het stadje lag. Ik heb niet aangeschoven om het te bezoeken, hoewel het met één uur aanschuiven een rustige dag scheen te zijn. Gisteren werd er schijnbaar tot 2 uur aangeschoven.

Voorbij Windsor ging ik verder naar Old Windsor voor mijn camping. Bij aankomst bleek de camping echter niet meer operationeel. UKcampsite zou toch zijn gegevens een keer moeten checken en updaten. Er was wel een soort chalet camp maar daar zag ik geen levende ziel buiten. Uiteindelijk kwam er iemand met een bestelwagen het grasveld opgereden dat dus ooit de camping was. Hij zei dat ik met gerust kon plaatsen maar ik ben even gaan kijken waar hij de wc en douches wees en besloot om toch maar door te rijden. Volgens de toestand van dat sanitair is dit al een hele tijd geen camping meer, als het dat ooit al echt geweest is. Mijn eerste gedacht was om gewoon door te gaan met de rit van morgen en te zien waar ik ergens terecht kon maar besloot toch om eerst te zien of ik hier ergens terecht kon. De eerste plaats die men me, in de lokale supermarkt, aanwees nam alleen on-line boekingen. Ik heb nog even geprobeerd via mijn telefoon maar ik kreeg geen internet op hun wifi en vond te weinig medewerking van het personeel. Toen niemand wou reageren op mijn opmerking ben ik maar op zoek gegaan naar adres 2, overigens maar een eindje verder en op mijn route voor morgen. Zo kwam ik terecht in de Union Inn in Old Windsor. Gaan eten ben ik in een andere pub, aangezien de keuken in mijn Inn maar tot 4 uur werkt. De wifi werkt echter nog minder, met de telefoon lukte nog een beetje maar met de laptop raakte ik helemaal nergens. Ik heb op TV wel nog de finale van het wielrennen kunnen zien.

Wie overigens zou denken dat er in Old Windsor ook een Old Castle zou staan vergist zich, geen kasteel in Old Windsor.

Windsor Castle was eigenlijk mijn laatste doel op deze trip. Vanaf nu zijn het eigenlijk nog gewoon 3 ritten naar huis, al zal ik natuurlijk niet nalaten om nog rond te kijken.

Vandaag dus op stap geweest in Oxford en dat begon vanmorgen onder een stralend blauwe hemel. Oxford is natuurlijk een stad die geschiedenis uitstraalt met al zijn oude colleges en university's maar ook met zijn castle. Het kasteel werd in 1071 gebouwd door de Noormannen die de stad veroverd hadden. Het kasteel werd in de geschiedenis een paar keer belegerd maar verloor later zijn militair nut en werd in 1388 beschreven als ruïneus. Sinds de 12° eeuw was er een gevangenis in het kasteel en deze nog behouden. Van 1785 tot 1805 werd op de plek een "county jail" gebouwd en die bleef nog in gebruik tot 1996. En verder zijn er dus al de verschillende colleges en universiteiten. Liefhebbers zullen met één dag waarschijnlijk niet toekomen om ze allemaal echt te bezoeken.

Na een koffiepauze op de middag bleek ineens het weer omgeslagen, het was volledig bewolkt toen ik terug buiten kwam. Het was ook nog drukker geworden, in zoverre dat het onaangenaam begon te worden. Ik heb trouwens nog nergens ter wereld zó veel bussen gezien. Het is onvoorstelbaar, stadsbussen, regiobussen en afstandsbussen (vooral naar London) staan gewoon achter elkaar aan te schuiven. Ook nergens ter wereld, buiten China, zó veel Chinezen gezien, helemaal onvoorstelbaar hoeveel Chinezen er hier rondlopen. Dat is dus een foutje in de realiteit van "Inspector Morse", die komt in mijn herinnering nooit bussen, Chinezen of zelfs toeristen in het algemeen tegen en je kunt er hier niet omheen.

Gaan eten ben ik in Old Tom, Tradtional Public House sinds 1769 ... "serving the best Thai food in town". Of dat in 1769 ook al was weet ik niet.

Ik ben de laatste paar weken geregeld wel eens nat geworden en ondertussen is het ook weer beginnen regenen maar als ik de toestand van het cricket veld hier bekijk komen ze hier schijnbaar toch ook nog wat water te kort.

Etappe 78: Chipping Sodbury - Oxford 93 Km

Vannacht is de door mij verwachtte regen gekomen in de vorm van een aantal stevige buien. Tegen vanmorgen was het wat minder maar rond 9 uur is het dan echt gaan regenen, niet zoals gisteren maar een sappige duurregen. Tot een uur of 2 en dan is het stilaan beginnen drogen. Bij het naderen van Oxford is het zowaar zelfs beginnen opklaren, waardoor ik tenminste nog een paar foto's kunnen maken heb. Daarvoor ben ik nog wel door een mooie omgeving en langs een paar leuke plaatsjes gepasseerd, bijvoorbeeld Malmesbury en Coleshill om er een paar te noemen. Het was echter te vochtig om de camera uit te halen, zelfs voor die 2 herten die ik in een veld zag staan grazen. Normaal altijd goed voor een foto poging maar vandaag dus niet.

Ik ben vandaag dus eigenlijk gewoon van A naar B gereden zonder meer, een relatief vlakke rit overigens. Al blijkt dat hier dus inderdaad relatief met toch nog een 750 hoogtemeters, maar er zaten geen extreme dingen tussen. Het ging vooral de hele tijd wat op en af met een paar echte klimmetjes tussenin. En die echte klimmetjes zijn momenteel toch vlug tamelijk zwaar, al gaan ze niet meer zo lang en steil als de voorbije ritten.

En nu dus in Oxford in mijn laatste hostel en voor mijn laatste stadsbezoek.

Etappe 77: Cardiff - Chipping Sodbury 89 Km

Een behoorlijk mooie maar koude start vanmorgen. Tijdens het fietsen warmde het, of ik, echter al snel op.

Niet het meest boeiende begin van de rit echter. Eerst weg uit de agglomeratie van Cardiff en toen ik daar eindelijk uit weg was toen kwam ik in de agglomeratie rond Newport, ook behoorlijk groot.

Ik heb al een paar keer willen schrijven dat wanneer ik op die extreem steile hellingen kom dat ik dan één voet uit de klikpedaal haal maar het is er nooit van gekomen, tot nu. Het klinkt misschien onlogisch, net wanneer je de extra trekkracht wel kan gebruiken, maar het is met het idee dat wanneer ik stil zou vallen ik tenminste één voet klaar heb om aan grond te zetten. Ik heb het een paar dagen voor Cardiff nog voor gehad, uit balans aan de rand van de weg en dringend voet aan grond. Vandaag heb ik het 3 maal voor gehad. De eerste keer zou je nog kunnen zeggen dat het uit balans was maar de andere 2 keren was het gewoon te veel. Het nadeel is dat de fiets te voet naar boven duwen nog lastiger is dan te fietsen, alleen loop je minder risico om omver te vallen. De derde keer heb ik de helft van mijn tassen, de boventas achter en de beide voortassen, afgeladen om mijn fiets omhoog te kunnen duwen, ik zou anders niet boven geraakt zijn. Ik heb dan mijn fiets verder geduwd tot waar het een beetje afvlakte en er bovendien een vlak opritje opzij was van waar ik terug zou kunnen aanzetten. Dan ben ik een paar keer terug gekeerd om mijn tassen te gaan ophalen. Ik heb dan mijn voortassen terug aangehangen om de rest van de beklimming te doen, waarna ik dus nog eens te voet teruggekeerd ben om mijn laatste tas terug gaan oppikken. Mijn dijen stonden op springen tegen dat alles boven was. Gelukkig dat het maar een mooi, recreatief ritje was ... volgens die gasten van route you.

Dan was er tussenin nog een vierde keer dat ik voet aan grond moest zetten en álles moest afladen om boven te geraken. Terugkeren was ook geen optie want boven aan de trappen lag de weg en over het bospaadje waar ik net over gekomen was wil ik het zelfs nog niet hebben. Dus alles afladen en in 4 keer de trap op dragen.

En toen het dan eindelijk mooier werd, onder andere met mooi zicht op de Severn, toen begon het grote druppels te regen. Niet allen grote druppels maar ook veel druppels, het plensde naar beneden. Genoeg om de volledige regenkledij aan te trekken en zelfs te gaan schuilen onder een bushokje. Het was de bedoeling om ook nog even door Chepstow, het laatste Welshe plaatsje dat ik zou aandoen, te rijden maar in de omstandigheden, moe en doorweekt, heb ik het links laten liggen. Om 3 uur zat Wales erop, maar mijn laatste dag in Wales was dus geen goede.

Eens in Engeland begon de lucht terug op te klaren en een paar kilometer verder in Engeland was er niets nat geworden. Wel waren er nog steeds dreigende wolken in de omgeving en ik verwachtte dan ook hier nog een behoorlijk portie regen maar voorlopig is er nog niets van gekomen. En zo kwam ik nog, of terug, tamelijk aan de camping, om daar voor een gesloten poort te staan. Er werd duidelijk gewerkt op het terrein en ik kreeg even een flashback naar Gortin. Opzij van de poort hing echter een bel met parlofoon en het bericht om te bellen en te wachten als je de code voor de poort niet had. Dus heb ik gebeld en naar een plaats voor een tentje gevraagd. Ze doen echter eigenlijk geen tenten meer. Toen ik vroeg of ze een andere camping dichtbij wist heeft ze toch de poort geopend en me uiteindelijk toch een plaats op een grasveldje gegeven. En zo sta ik dus alleen op het laatste grasveldje dat ze hier hebben. Het is ondertussen ook duidelijk dat ze de camping aan het ombouwen zijn naar een vakantiepark met chalets en nog een aantal plaatsen voor caravans, waarvan de meeste waarschijnlijk vaste klanten.

Het weer was zoals zo dikwijls de laatste weken, wisselvallig. Het begon erg mooi maar er kwamen geregeld ook donkere wolken. Het heeft zelfs een paar buitjes gedaan maar toevallig, echt toevallig, telkens net terwijl ik binnen zat. Een eerste keer toen ik een koffietje ging drinken en een tweede keer terwijl ik aan het eten was.

Vandaag dus Cardiff bezocht, hetgeen wat op wandel afstand was: een groot kasteel, een gigantisch stadhuis, een paar leuke parken en de straten tussenin. Daarna heb ik dan de waterbus genomen naar Mermaid Quay om het daar in de buurt gelegen Noorse kerkje te gaan bezien. Als er wat Noors in de buurt is moet ik daar geweest zijn natuurlijk. En daarmee was mijn dag voldoende gevuld.

Morgen gaan we nog eens een nachtje kamperen maar overmorgen zijn we, in principe, alweer op hostel in Oxford. Ik ben vandaag onderweg ook tot het besef gekomen dat morgen de laatste week begint.

Etappe 76: Brecon - Cardiff 82 Km

Vanmorgen begon weer fris en grijs. De zon brak wel al snel door maar het was niet de hele tijd zo, geregeld waren er nog dreigende wolken.

Het ging vanmorgen nog een tijdje door in Brecon Beacons National Park. Het ging in eerste instantie door een vallei, maar wel stroom opwaarts dus geleidelijk aan klimmend. Op het einde van de vallei was het gedaan met geleidelijk aan klimmen, toen ging het weer gewoon steil de pas over. Ik heb hier in Wales bij het klimmen al dikwijls goesting gehad om gewoon af te stappen en er bij te gaan zitten, maar als ik er bij blijf zitten kom ik natuurlijk nergens meer en bergop terug op gang komen lukt ook zomaar niet dus gaan we maar gewoon door.

Als je richting hoofdstad gaat dan kom je automatisch in meer bebouwd gebied en dan kom je als eens op wegen waar je liever niet komt. Bij Merthyr Tydfil kwam ik daardoor in allerhande problemen om er weg te geraken. Het begon met een fietspad dat ik zou moeten nemen maar dat afgesloten was wegens werken. Dat zou echter geen probleem zijn, ik zou wel via een eigen omweg terug mijn route vinden. Dat lukte ook, via een paar (heel) grote wegen kwam ik terug langs mijn voorziene route. Ik raakte er echter niet op, ze lag vlak langs me maar ik geraakte er dus niet. Bovendien leken alle wegen weg van het enorme rondpunt waar ik was wel op autosnelwegen uit te draaien. Ik vond een weg terug langs het pad dat ik hoorde te nemen, groot en druk maar er leek geen andere optie, maar ik vond nergens een mogelijkheid om op het pad te geraken. Kruispunten op de kaart bleken geen kruispunten te zijn maar bruggen. Na lang zoeken en speuren vond ik eindelijk een veilige weg uit ... dat bleek terug aan hetzelfde fietspad dat ik in eerste instantie wou nemen te zijn. Nu stonden er echter een paar arbeiders die wenkten dat ik wel door kon komen. De werken bleken gewoon een greppel naast het pad te zijn. Het pad begon met een pittig klimmetje, om boven aan een poortje te komen waarvoor ik alles moest afladen om het te kunnen passeren. Het was een hele tijd geleden dat ik deze nog tegengekomen was maar hier dus wel, nu was het even toch echt niet plezant meer. Gelukkig bleken de verder poortjes op het pad verwijderd of opengezet te zijn. Uiteindelijk reed ik goed 8 Km rond om goed 10 meter naar links op te schuiven. Toen ik er terug passeerde merkte ik dat het veel korter gekunnen had als ik aan het ronde punt een andere keuze gemaakt had maar de richting die ik koos leek op die moment de meest logische.

De omgeving werd daarna nog echt mooi, voor mij, de grote leegte. Slechts hier en daar heeft er iemand het idee gehad dat het daar wel een goede plaats was om een dorpje neer te planten. Sowieso was ik ondertussen wel een beetje in een "naar Cardiff" modus. Voor het gigantische kasteel van Caerphilly heb ik echter nog wel wat tijd gemaakt. Niet genoeg waarschijnlijk want het verdient wel meer, dit grootste kasteel van Wales, maar ik vond het echt wel tijd om richting Cardiff te gaan. Gelukkig ging de aankomst in Cardiff beter dan de passage van Merthyr Tydfil. Ik kon overigens nog een paar kilometers terug uitsparen door de rechtstreekse route naar Cardiff, via de A469, te nemen maar eerst moest er nog even stevig geklommen te worden om Caerphilly te verlaten.

En in Cardiff zit ik in een hostel die extreem goedkoop blijkt te zijn, 14 £ voor 2 nachten met ledenkorting. Ik heb nog even gecheckt of ze geen vergissing maakte maar het bleek wel degelijk over 2 nachten te gaan. Het ontbijt is 6,25 £ extra, het ontbijt kost dus bijna evenveel als de overnachting. Bovendien zijn de kamers, en de badkamers, van hotel niveau, alleen moet je ze met (maximum) 4 delen. Het scheelt dus wat van de ene hostel naar de andere. De hostel in Dublin was echt nog wel een hostel van de 20° eeuw, die eigenlijk best enige renovatie kon gebruiken maar hier zijn ze wel extreem nieuw en toch gezellig. En met schitterende wifi. Even was er onrust toen ik er met de laptop niet op geraakte maar eens ik dat weer opgelost had was het wel supergoed netwerk.

Etappe 75: St Clears - Brecon 93 Km

Het was vanmorgen fris en bewolkt. In de namiddag begon wel weer de zon door te breken om uit te komen op een stralende hemel. Met de zon werd het weer behoorlijk warm maar ik heb vandaag beslist om toch maar mijn lange mouwen aan te houden, mijn armen zijn nog in herstel periode.

Er is gisteren nog een ouder (ouder = ongeveer mijn leeftijd) Italiaans koppel fietsers aangekomen. Ze zitten met 2 samen in 1 iglotentje maar hebben ook wel 2 stoeltjes bij én een plastiek om hun fietsen 's avonds af te dekken, die had ik nog niet gezien. Overigens nog wel wat fietsreizigers tegen gekomen vandaag.

Van St Clears ging het eerst naar Carmarthen en van daar ging het verder door de vallei van de Tywi, voor kilometers relatief vlak maar wel met de nodige golfjes natuurlijk. Later werden die golfjes weer grotere rollers en dan kwamen ook de stevige klimmen weer om uiteindelijk op te klimmen naar de kale heuvels van Brecon Beacons. Of eigenlijk best wel bergen, ze lijken gewoon op heuvels maar met hoogtes van 800+ kan men best al over bergen spreken.

Mijn camping lag net voorbij het stadje Brecon zelf dus heb ik er eerst even wat rondgefietst. Het is duidelijk een stadje met geschiedenis, met een kathedraal, een kasteel en restanten van dikke omwallingen. Het was wel een beetje lastig om het echt te verkennen met mijn fiets, het is er ook niet vlak. Ook was alles niet zomaar in beeld te krijgen, de kathedraal bijvoorbeeld staat ingesloten tussen muren en bomen. Ze is niet volledig in beeld te krijgen dus.

En daarna ging het dus naar de camping, een echte camping mét wifi ... alleen gebruiken ze een verkeerd systeem. De wifi is "geoutsorced" en je moet per apparaat on-line registreren en betalen. Daar doe ik dus niet aan mee, de blog zal dus moeten wachten tot morgen in Cardiff. Daar zou het echt wel moeten lukken. Ook mijn kranten, daar heb ik ook al een hele achterstand opgelopen.

Met 93 Km en al het klimwerk was het vandaag weer een stevige rit, te lang eigenlijk voor Wales. Morgen gaat het echter bergaf, aangezien ik hier nog op enige hoogte zit en Cardiff aan zee ligt. Ik vrees echter dat ik eerst nog een paar keer behoorlijk ga moeten klimmen voor de finale afdaling.