Vandaag eens beduidend rustiger gedaan. Om 11 uur, voor het eerst, eens naar de Nieuwjaarsreceptie op de Grote Markt geweest en daar trof ik al snel de familie Henne - Van der Haegen. Daarmee heb ik een paar uur kunnen bijpraten met ex-collega's Dominique, Jeanine en Darwin.

Na de receptie ben ik eerst even naar huis gegaan om de vrouwen cross te zien om daarna nog een rustig wandelingetje te doen langs de vesten, de mannen cross is toch vrij voorspelbaar.

Tijdens die wandeling heb ik voor het eerst in eigen streek een ijsvogeltje gezien. Een zeldzame maar, met zijn hel blauwe verendek, erg opvallende verschijning. Een foto heb ik er niet van wegens te klein, te ver, te snel ... maar ik vond het dus prachtig om hem hier te spotten. Op een info bord langs de verdronken weide staat er een afbeelding van als potentiële bewoner maar je rekent daar niet echt op.

Na mijn wandeling was ik nog net op tijd om de "highlights" van de mannen cross te zien, verlopen zoals op voorhand verwacht kon worden.

Vandaag nog eens op daguitstap naar zee geweest maar wel op een andere manier dan de vorige 2 keren. Ik heb van de laatste "happy ticket" dagen gebruik gemaakt om nog eens naar Oostende te sporen om van daaruit een wandeling te doen. Het was eigenlijk mijn bedoeling om van Wenduine via knooppunten, door het "hinterland", nog een stuk terug te wandelen maar hoewel ik wel langs het eerste punt passeerde vond ik toch niet het juiste spoor. Ik heb dan maar in Wenduine al de tram terug naar Oostende genomen. Het hinterland is misschien iets voor een volgende keer want dit is wel voor herhaling vatbaar. Op zich was 17 Km vandaag eigenlijk ook wel genoeg, zo'n strandwandeling is toch ook wel wat harder werken. Tijdens de wandeling leek De Haan met trouwens best wel een leuke badplaats, niet zo vergiftigd met moderne hoogbouw.

In het station van Oostende verwachtten ze schijnbaar zware ijzel, daar waren ze even na vier uur al preventief zout aan het strooien op de perrons.

Omdat het volgens de laatste weerberichten en buienradar vanmiddag droog zou blijven heb ik, ondanks het toch wel dreigende wolkendek, voor een fietstocht gekozen. Het is inderdaad ook droog gebleven maar er stond wel een snedige, koude wind. Ondanks die wind heb ik toch best genoten van mijn ritje.

Een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen. Het weer gedroeg zich zowat hetzelfde als gisteren, wat regen in de vroege ochtend met daarna een behoorlijke voormiddag. Op de middag was er zelfs nog een heel mooie opklaring maar ik koos deze keer dus toch voor een wandeling, de eerste keer dit jaar wat zo'n beetje mijn standaard wandeling in Ieper is.

Uiteindelijk was het vandaag nog wat wisselvalliger dan gisteren. De opklaringen waren mooier en breder maar de bewolking was ook dreigender, wat soms voor een vrij dramatische lucht gaf. Ik zou vandaag waarschijnlijk wat minder nat geworden zijn dan gisteren maar een mooie fietsdag was het vandaag ook weer niet terwijl het wel een heel mooie wandeldag werd.

Ik heb vandaag, op basis van het weerbericht, wel wat getwijfeld maar omdat het deze voormiddag best goed was en ik dacht dat het zo wel zou blijven heb ik vandaag dus een sport fietstochtje gemaakt ... verkeerd gedacht dus. Al vlug na mijn vertrek kwam ik al terecht in één van die mogelijke buien en het zou niet de enige worden. Bovendien stond er ook nog een best stevig windje.

Eigenlijk had ik die mogelijke buien wel zien afkomen terwijl ik me aan het klaarmaken was maar eens de beslissing genomen kan ik daar vrij koppig in zijn, zeker als ik me ondertussen al aan het klaarmaken ben. En zo was ik vandaag dus één van die idioten die in regen en wind toch zo nodig moeten gaan fietsen. Of, om het wat positiever te zeggen, met regen wind én kasseien (niet veel maar voor mij voldoende om mee te tellen) was ik vandaag eens een beetje flandrien. Dat gebeurt niet zo dikwijls. Ik was overigens niet alleen, er waren wel meer idioten/flandriens onderweg. Tussen de buien had ik trouwens ook wel een streepje zon.

Aan iedereen een goed nieuw jaar.

Aan goede voornemens doe ik niet mee maar goede plannen heb ik wel voor dit nieuwe jaar. Op 8 april vertrek ik voor een maand naar Zuid-Korea. Eind mei neem ik moeder mee voor een weekje op cruise naar de Noorse Fjorden. Half juni zou ik dan willen vertrekken om een paar maanden rond te fietsen in Frankrijk en halfweg november zou ik voor 2 maanden naar Nieuw Zeeland willen vertrekken.

Verder ben ik het nieuwe jaar begonnen zoals ik het vorige afgesloten heb, met een wandeling van een 10 Km in Vorselaar. Eerst langs nog een paar vergeten hoekjes en dan weer door de dreef maar verder ook langs een andere klassieker, de Veertien Kapellekens.

Deze namiddag staat nog de verplaatsing terug naar de Westhoek op het programma.

Vandaag een laatste wandeling van 2018 gedaan en ik ben daarbij een keer het dorp niet uit geweest. Enerzijds om het nieuwjaarszingen nog eens wat mee te beleven, anderzijds om nog eens te passeren langs een paar plaatsen waar ik al lang niet meer geweest ben. Voor de niet Kempenaren: nieuwjaarszingen is een traditie in de (Antwerpse) Kempen waarbij kinderen van huis tot huis al zingend hun nieuwjaarswensen overbrengen en daarvoor beloond worden met een snoepje of een centje of, vroeger, ook al eens een appelsien. "In onze tijd" ging daar een ernstige routeplanning aan vooraf, met haltes bij grootmoeder en tante om een deel van de opbrengst (voorlopig) achter te laten. De traditie leeft nog steeds maar lijkt nu iets kleinschaliger. Het valt ook op dat in de Kempen nog veel "langs achter" gegaan wordt en als het niet kan dan mag er gebeld worden voor het zingen.

En als je dan toch in Vorselaar blijft voor een wandeling dan hoort daar natuurlijk ook de dreef en het kasteel bij.