Etappe 5: Brighton - Portsmouth 117 Km

Eerst nog even over de camping van gisteren. Ik veronderstel dat het grasveldje waarop ik terecht kwam eigenlijk in zijn geheel geboekt was voor een evenement. Iets na zes uur kwamen de gasten die er reeds stonden "thuis" en ze zagen er vrij bijzonder uit, verscheidene waren zwart geschminkt en verder hadden ze allerlei pluimen en andere attributen. Ik veronderstel dus dat er ergens een straattheater of zoiets gehouden werd en dat dus het grasveldje daar voor geboekt was. Er was echter nog voldoende ruimte voor extra gasten, ook na dat ik er bij gekomen was.

Ik heb vandaag, of bij de opmaak van mijn routes, een fout gemaakt. Eerst ging het nog even langs Brighton Pier maar ik heb hem met moeite gezien, het was koud en grijs vanmorgen en de zon had veel moeite om door de wolken te geraken. Na de middag werd het echter toch nog mooi. Je kan niet overal helemaal langs de kust dus volgde ik mijn route richting binnenland, en dat was dus de eerste fout. Het duurde al een eeuwigheid om uit Brighton te geraken, en telkens weer bergop. Ook buiten Brighton ging het verder opwaarts maar het ergste kwam dan nog op de top. De weg liep dood en mijn route stuurde mij, letterlijk, de weide in. Nu, als je goed zag dan merkte je wel een wandelweggetje door de weide dat waarschijnlijk ook wel gefrequenteerd wordt door mountainbikers maar , ik heb het even geprobeerd, met mijn fiets duidelijk net te doen. Nu heb je bij Route You een paar opties bij de aanmaak van je route. Je kan kiezen voor de kortste maar daar heeft niemand wat aan. Je kan, zoals ik meestal, kiezen voor de "mooiste recreationeel". Met die optie was dus ook mijn route van vandaag gemaakt. Je hebt ook nog de optie "mooiste recreationeel - onverhard" maar dan krijg ook niet de wel mooie paden langs bijvoorbeeld een kanaal. Hoe dan ook, door de weide fietsen is naar mijn inzien nooit recreationeel. Nu had ik 2 opties, terug helemaal tot beneden fiets en een route zo dicht mogelijk langs de kust zoeken of een eindje terug en langs de andere kant verder rondrijdend een route zoeken. Ik koos voor de 2de optie, achteraf gezien misschien niet de beste.

Het ging redelijk goed, op basis van het kaartje op mijn GPS en zijn kompas ging het richting westen. Onderweg op mijn "omleiding" zag ik plots, in het midden van nergens, een weide vol geparkeerde auto's. Bij nader inzien bleek het om een "car boot sale" te gaan, de Engelse versie van onze rommelmarkt. Zij doen dat dus ergens midden in een weide. Later zou ik er nog 2 passeren. Bij Henfeldging het even fout en reed ik me weer vast op een doodlopende weg. Ik kreeg hier dan wel wat raad, om terug te keren richting centrum en dan de wegwijzers naar Shoreham te volgens. Daar was ik dan terug aan de kust. Na 45 Km was ik zo nog niet de helft daarvan richting Portsmouth gevorderd. De volgende keer dat mijn route richting binnenland ging besloot ik om niet te volgen maar hier had ik het wel kunnen doen. Een kilometer moest ik sowieso weer een eindje van de kust weg en kwam ik automatisch terug op mijn GPS-route.

Uiteindelijk ben ik dus geëindigd bij Portsmouth, met al mijn follietjes na een rit van 117 Km. Meer moet dat toch niet zijn. Er zijn in deze omgeving wel meerdere campings maar ik blijk de oudste gekozen te hebben, en dat merk je wel een beetje. De ontvangst was echter goed en vriendelijk. De meeste gasten lijken mij permanente plaatsen te hebben, en die zien er wel behoorlijk uit. Ik heb het in Frankrijk wel eens anders meegemaakt. Het gigantische tenten (gras-)veld heb ik alvast voor mij alleen. Er is hier echter ook weer geen wifi en de blog al dus nog een dag extra moeten wachten. Je zou denken dat het niet meer van deze tijd is om logies aan te bieden zonder wifi.

Vandaag overigens veel fietsers tegengekomen, van alle soorten maar ook wel best sportieve fietsers.

Etappe 4: Hastings - Brighton 72 Km

Het begon vandaag een stuk gemakkelijker dan gisteren, verder afdalen naar Hastings. In Hastings eerst nog wat rondgelopen n de Old Town. Best leuk maar ook wel een zootje, alles zo'n beetje bijeen gegooid. Van "the castle" was niet veel meer te zien en de battle was eigenlijk een stuk in land. Het kasteel van vandaag was overigens Pevensey Castle, een eindje verder maar ook hier resten nog maar een paar stukken van muren. Verder was Hastings een typisch Engelse kuststad, veronderstel ik, maar eigenlijk was Eastbourne de eerste échte kuststad die ik tegenkwam, met alles erop en eraan inclusief amusementspier en grote hotels. Het mooie aan die Engelse kustplaatsen, groot en klein, is dat ze hun "belle-epoque" gebouwen behouden hebben, ook groot en klein. Het geeft ze toch wat karakter tegenover bijvoorbeeld onze kust. Zandstranden zijn hier wel moeilijk te vinden, voor de liefhebbers.

Voorbij Eastbourne ging het weer in land en dus bergop, deze maal niet vanwege de rare voorkeur van Route You maar gewoon omdat het niet anders kon. Het klimmen was deze keer echter echt de moeite waard, het zicht rondom was schitterend met kliffen en vuurtorens aan de ene kant en golvende weiden en dorpjes aan de andere kant. Eén van die dorpjes was East Dean. De logische route hier was doorrijden tot aan het T-kruispunt en dan linksaf. Mijn route ging echter eerder links, in het dorpje rechts en daarna terug links weer de hoofdweg op. Ik besloot mijn route te volgen, eens kijken wat het dorpje te bieden had. Het bleek een hoogvlieger te zijn. Engelser kan niet. Oud stenen huizen met een pub aan de "village green", prachtig.

Bij Seaford kwam ik terug beneden aan de kust maar dat betekende niet dat er niet meer geklommen moest worden, dat hoort er hier altijd toch weer terug bij. In Newhaven mocht ik nogmaals ervaren hoe extreem Sustrans is met zijn routes. Om te beginnen liep mijn weg boven op een kort maar wreed stijl klimmetje dood te lopen op een trap en 60 Kg fiets ging ik zo niet maar even de trap op dragen. Het bleek echter mijn fout te zijn. Beneden aan dat klimmetje stond nog een kleine wijzer naar een asfalt padje naast de weg, waarlangs fietsers naar boven konden. Ik heb hier te voet moeten duwen, fietsen was hier niet te doen. De "weg" boven was pas écht erg. Volgens mijn inschatting, op basis van sommige (kassei-)stenen die hier en daar nog lagen, is deze weg destijds nog aangelegd door de Romeinen en sindsdien nooit meer onderhouden. Overigens hadden deze "weg" en zijn zijwegen, want die waren er ook nog, wel gewoon straatnamen en bewoning en dus ook verkeer! Gelukkig duurde hij niet té lang.

Uiteindelijk eindigde mijn toch vandaag net voor Brighton. Mijn beoogde camping bleek echter volzet en schijnbaar zijn campings dun gezaaid in Brighton. De enige campings waarnaar ze mij konden verwijzen waren een eind weg en op en over de berg. Nadat ik buiten de receptie mijn opties overlopen had besloot ik nog eens binnen te gaan om te vragen of ze iets wisten over hostels in Brighton. Ondertussen was er echter een man bij komen staan in de receptie en die vond dat hij voor een fietser nog wel ergens een plaatsje kon vinden en zo kon ik dus toch op de camping terecht. Er is hier echter geen wifi dus dit verslag zal met, minstens, een dag vertraging verschijnen.

Etappe 3: Fokestone - Hastings 78 Km

Eerste les van vandaag ... er bestaat een vlak Engeland, maar daarover later meer.

Het begon vandaag stevig, om van de camping te vertrekken. Het was gisteren al pittig maar vandaag met volle bepakking pas echt stevig. Daarna ging het echter via de Sustrans 2, in westelijke richting deze keer, een eindje langs de zee. Route You, het programma dat ik meestal gebruik om mijn fietsroutes te maken, heeft duidelijk een eigen idee over het begrip "nicest" route. Plots leidde mijn route weg van de kust richting binnenland, de berg op. Tijdens mijn klim kwam ik 2 Gurkha's tegen die, met zijn tweetjes, in volle kledij met een stevige rustig aan een pittige mars bezig leken. Waarschijnlijk kwamen ze van de grote militaire basis, die ik een eindje verder passeerde en waar o.a. ook een Gurkha Regiment gekazerneerd was. Na de berg, en zijn afdaling, kwam ik terug aan de kust en een eind verder passeerde ik diezelfde 2 Gurkha's die te voet dus al een eind verder gevorderd waren dan ik met de fiets. Ik zie echt niet de bonus van even via die berg te rijden, behalve om rond die grote militaire basis te rijden.

Toen mijn route in een stadje een eind verder weer het binnenland in trok besloot om ze te negeren en verder de Sustrans te volgen. Goed een kilometer verderop eindigde echter de kustweg en leidde de Sustrans mij ook terug naar mijn route. Het ging hier echter verder over een mooi pad, tussen het groen langs een kanaal. Dat kanaal heb ik echter niet veel gezien vanwege dat groen. Wel in de verte, uiteraard zou ik bijna zeggen, een kasteel opgemerkt, Lympne Castle. Je moet hier echter oppassen want de kerktorens zien er hier ook wel uit als een kasteel. En na het pad langs het kanaal kwam ik dus op de vlakte, met aan de horizon wel wat heuvels maar verder gigantische korenvelden afgewisseld met al even grote schapenweiden. Na de middag, een 25 Km verder schat ik, begon het echter terug zwaar te golven. Vlak Engeland bestaat dus maar het is klein.

Mijn rit eindigde vandaag bij Hastings, vooral bekent van de "Battle" waarbij Willem de Veroveraar in 1066 de Engelsen versloeg. Voorlopig heb ik hier nog niets van opgemerkt, ik weet niet of er hoe dan ook veel van op te merken valt, maar misschien passeer ik er morgen bij het vertrek wel.

Etappe 2: Folkestone - Folkestone 79 Km

Oorspronkelijk was het de bedoeling om direct richting westen door te fietsen. Kort voor het vertrek merkte ik, op het internet, dat de camping die ik in Folkestone voor ogen had een bookingsminimum van 2 nachten had. Misschien betrof dit slechts voor bookings op voorhand maar ik besloot om alleszins eens de opties te bekijken voor eventueel een extra dag hier. Ik werkte een route uit langs de kust richting oosten, terug langs Dover dus. Ik zou daarbij via Dover Castle gaan, verder langs een vuurtoren even buiten Dover en dan richting Deal Castle. Daar zou ik het keerpunt maken en, om niet gewoon heen en terug te rijden, via Sandwich terugkeren. Uiteindelijk heb ik niet afgewacht of ik hier voor 1 nacht terecht kon of niet, ik had al beslist om dat ritje sowieso te doen.

Een ritje langs de kust betekent hier duidelijk niet hetzelfde als bij ons. Ze hebben hier Heuvelland en de kust samen gelegd. Om richting Dover te rijden volgde ik deze keer de Sustransroute 2. De Sustransroutes zijn vergelijkbaar met de LF routes bij ons. Ik heb direct kunnen leren dat voor Sustrans elk pad ook bruikbaar is als fietspad, sommige stukken waren toch tamelijk onaangenaam. In Dover ben ik inderdaad langs, en eigenlijk rond, het kasteel gereden maar ik heb het niet bezocht, om verschillende redenen. Ten eerste was het nog gesloten toen ik er toe kwam, ten tweede is de inkom 25£ wat toch wat veel is voor een gepensioneerde budgetreiziger en ten derde leek het me behoorlijk groot wat dus betekent da je er al snel een paar uur moet voor rekenen en ik deed liever mijn fietstocht.

De tocht tot aan de vuurtoren was ook een behoorlijke klus om er te geraken, door het bos, en bovendien is hij momenteel gesloten maar ik heb wel mijn foto kunnen nemen. Om terug te keren heb ik een betere optie gevonden, zonder bospad. Uiteindelijk kwam ik dan toch beneden aan de zee maar daar werd het niet makkelijker vanwege de wind op kop die daar dus volledig vrij spel heeft. Even verder passeerde ik Walmer, een leuk kustplaatsje dat ook zijn kasteel bleek te hebben. Maar mijn doel was dus Deal. Het kasteel van Deal is echt wel opvallend. Het heeft eigenlijk geen hoeken maar is een aaneenschakeling van bogen, in drie verdiepen. Het lijkt een beetje op een taart met drie lagen. Op een luchtfoto valt het nog meer op maar die kon ik zelf dus niet maken.

En dan ging het dus naar Sandwich. Ik heb er eens rond gereden en het is duidelijk een historisch stadje maar meer kan ik er niet van zeggen. Van hier ging het dus door de countryside, met zijn villages en cottages ... en eindelijk ook eens met rugwind ... en plots ook met een abdij-ruïne. Uiteindelijk kwam ik dus terug in Folkestone, waar ik eerst nog even langs Tesco's reed voor mijn eten voor morgen.