Vandaag voor de achtste dag op rij gaan wandelen. De winter was wel weer even ver te zoeken maar om te fietsen had ik toch nog even geen zin. Omdat het nogal de neiging had om wat te miezeren, wat het ook een paar keer behoorlijk deed, heb ik mijn grote camera niet mee genomen. Weinig kans om vogels te fotograferen dus. Voor die roofvogel zou ik nog wel een poging gedaan hebben maar ik zag hem pas toen hij opvloog, hij had net zijn duifje verorbert geloof ik, en hij was dus al weg toen mijn cameraatje gebruiksklaar was. Na de sneeuw van de afgelopen dagen, met daarna nog wat motregen er bovenop, had ik gedacht dat de paden eerder slecht zouden liggen maar dat viel nog best mee.

Vandaag nog eens de verplaatsing naar mijn andere thuis gemaakt. In principe heb ik daar 3 mogelijkheden voor. Ik kan sporen tot Antwerpen Centraal en in Antwerpen de "snelbus" naar Vorselaar nemen, deze sluit vrij goed aan en dat maakt dit de makkelijkste en mogelijk snelste route. Ik kan ook verder sporen tot Herentals en daar de bus nemen of mijn aankomst zowat laten samenvallen met de aankomst van mijn broer, op de terugweg van zijn werk, en een lift met zijn auto scoren. Vandaag heb ik echter voor een vierde optie gekozen door tot Herentals te sporen en van daar naar huis te wandelen, met een kleine omweg omdat het zo leuk is.

Het mocht vandaag nog eens wat minder zijn, langs de Verdronken Weide en de Vesten.

Ook vandaag weer een stevige winterwandeling, naar Gasthuisbossen en Palingbeek, gemaakt en het was prachtig. Met name de bossen waren "sprookjesachtig" mooi. Het is wel makkelijker om de winter te appreciëren als je er 's morgens niet te vroeg door moet en je 's middags niet achter je bureau moet blijven zitten . Hier en daar was het soms wel moeilijk wandelen, zoals op een pad waar in de natte periode sporen gereden werden die dan stevig bevroren waarna ze dus bedekt werden onder een laag sneeuw of over enkele straten die niet behandeld waren en de sneeuw door auto's tot een stevige laag ijs gereden was. Naar het einde toe begon hier en daar ook het smeltwater al een beetje terug te bevriezen.

Vooraf had ik gedacht om op de terugweg ook nog rond de Verdronken Weide te wandelen maar het zou zo ook alweer ruim 20 Km worden, wacht eigenlijk echt wel genoeg is, en de zon begon ook al stilaan te zakken. Ik heb het dus maar zo gelaten. Naar het einde werd de dag helemaal goed gemaakt toen ik weer een ijsvogeltje zag, deze keer niet langs de vesten maar aan Zillebeke vijver. Met wat tegenlicht was het moeilijk om een écht goede foto te maken, zijn felle kleuren komen bijvoorbeeld niet uit, maar zo veel kansen krijg je hier niet voor dus moet je niet te kieskeurig zijn wanneer de gelegenheid zich voor doet. Als ik beslist zou hebben om toch langs de Verdronken Weide te gaan dan zou ik ook de vijver langs de andere kant genomen hebben, dat sluit mooier aan, en zou ik het vogeltje vandaag dus helemaal niet gezien hebben.

Vandaag heb ik niet getwijfeld, gewoon gaan wandelen dus. Voor de afwisseling ben ik nog eens langs Dikkebus en Tortelbos geweest.

Vandaag was weer een beetje een twijfeldag. Ik dacht er aan om een fietstocht te maken maar kwam daar toch van terug. Op de middag leken sommige straten toch wat vochtig uit te slaan en ik weet uit ervaring dat mijn routes daar op sommige plaatsen gevoelig aan zijn. Het gaat dan om schaduwplekken, die dus ook iet op temperatuur komen. Een voorbeeld daarvan is bijvoorbeeld het stuk Bijlanderpad dat ik gisteren nog deed, net voorbij de Palingbeek. Daar durft het in deze omstandigheden nogal eens glad zijn. Niet dat ik daar passeer met de fiets maar er zijn zo dus nog wat plaatsen op mijn leeftijd, en na 2 stevige valpartijen in de afgelopen jaren, ben ik wel erg gevoelig aan mogelijke gladheid.

Ik heb dan wel nog gedacht om op verplaatsing te gaan wandelen, dat is rustiger fietsen met brede banden. Ik had om kwart voor twaalf echter een afspraak bij de tandarts voor een jaarlijkse controle en moest daarna ook zelf nog even aan de slag om te koken, ik was vandaag dus een beetje later aan eten toe. Op verplaatsing gaan wandelen duurt wat langer dan een gewone fietstocht of een plaatselijke wandeling en aangezien ik wat later kon vertrekken zou het misschien wat laat terugkeren worden. Ik deed dus maar een plaatselijke wandeling, mijn klassieke wandeling maar nog eens in omgekeerde richting. Uiteindelijk was ik erg blij met mijn beslissing, het werd een mooie "vogelwandeling".

Bij het schrijven van een blog vergeet je geregeld nog wel eens iets waar je in de loop van de dag nog wel aan dacht. Zo vergat ik gisteren te vermelden dat ik een "pelgrim" tegenkwam, onderweg naar Compostela. Als je nu denkt dat ik tegenwoordig nogal wandel dan heeft die man nog een stuk meer voor de boeg, een 1.800 Km meestal in ongeveer 3 maanden. Dat betekent dus 600 Km per maand of een gemiddelde van 20 Km per dag ... 90 dagen lang.