Etappe 68: Graiguenamanagh - Rathdrum 82 Km

Het is een goede beslissing gebleken om door te rijden naar de camping gisteren. Het is nog een mooie avond geworden en alles wat droog moet zijn is weer droog ... geweest. In de loop van de nacht is het terug beginnen regenen, wat het ook vanochtend bij het opbreken nog deed. Mijn tentje is dus terug natjes in de tas gegaan. Het is wel gestopt met regenen en de zon probeerde zelfs even door te breken maar het is toch vooral een grijze en miezerige dag geworden.

Ik heb vandaag de route wat terzijde geschoven. Sowieso moest ik eerst volgens eigen weg terug aansluiten. Dat gebeurde in Bunclody, na 32 Km. Van daar heb ik echter ook de route niet gevolgd maar mijn weg verder gezet via de R wegen, deze waren ruim rustig genoeg en van afstand zal het ook niet zo veel geschollen hebben. De officiële route kronkelt wel wat meer via de lokale weggetjes maar verder liepen ze zo goed als parallel. Het wegdek zal ook weinig geschollen hebben, dat is sowieso zelden echt goed. Het grootste verschil was het gemak, zo goed als recht op recht en verder de wegwijzers volgen zonder op alle zijstraatjes en splitsingen te moeten letten.

En zo ben ik dus voor een laatste nachtje kamperen in Ierland terecht gekomen op het grote Holiday Park Hidden Valley.

Etappe 67: Clommel - Graiguenamanagh 101 Km

Volgens de patron zijn weer-app zou het vandaag wisselend bewolkt en zonnig worden. Toen ik vannacht omstreeks 1 uur wakker werd had ik daar maar weinig vertrouwen in, het goot water. Ook bij het opstaan, om 6 uur, regende het nog maar al veel minder en zo waar om klokslag 8 uur was daar het eerste waterzonnetje. Het begin van een wisselende bewolking en zon.

Ik heb er nog even aan gedacht om een andere route naar beneden, mogelijk via een minder steile afdaling, te zoeken maar uiteindelijk heb ik toch voor dezelfde weg terug gekozen. Wel met een goed gecontroleerde afdaling, een steile, natte afdaling dan doen we het rustig aan tegenwoordig.

De eindbestemming van vandaag was origineel New Ross. Daar zou ik bij gebrek aan camping de hostel opzoeken. De patron vertelde me gisteren echter over een nieuwe camping die pas zou geopend hebben in Graiguenamanagh, even boven New Ross. Ik zou dan wel mijn route moeten wijzigen maar in het geheel zou het niet zo veel verschil maken en het zou de eerder korte rit van vandaag wat verlengen en de eerder lange rit van morgen wat verkorten, het overwegen waard dus. Bij het naderen van New Ross zag ik achter en naast mij opnieuw donkere wolken samentroepen. Om niet in dezelfde situatie als gisteren te komen zou ik dus toch maar op hostel gaan in New Ross. De eerste druppels vielen al nog voor ik New Ross bereikte. De échte regen begon net toen ik aan een supermarktje kwam waar ik nog wat inkopen zou doen. Toen ik daar buiten kwam zag ik terug blauwe hemel en witte wolken, misschien toch nog even doorgaan. Maar om de hoek zag ik, in mijn rijrichting, nog steeds een donkere hemel. Toch maar niet doorgaan dus, op zoek naar de hostel. Ik wist wel ongeveer waar ik moest zoeken maar de kaartjes zijn dan toch wat te summier om precies te zien waar. Uiteindelijk, met een beetje hulp, vond ik toch mijn doel ... om daar te horen dat ze al een paar jaar geen hostel meer doen. Ze hebben nog wel 2 cottages te huur maar die waren beiden voor vannacht bezet dus daar konden ze me ook niet mee helpen. Ze verwezen me wel naar een, volgens hun, goede B&B met een beetje verder een goede pub voor diner, ik dus maar naar daar. Aan de deur hing echter een briefje met de mededeling dat inchecken kan om 5 uur, zonder ergens een vermelding of er nog een vrije kamer is. Ik zou dus nog 2 uur moeten rondhangen zonder zekerheid of ik wel een kamer zou hebben, dat zag ik dus niet zitten. Verder zoeken in het centrum dan maar. De eerste die ik zag en informeerde was volzet, zij wees me een andere maar daar hing aan het venster een papiertje met "no vacancies". Nog wat verder rond gereden maar niets te zien. Wel een "boutique hotel" met "luxury rooms" maar ik veronderstelde daarbij ook luxury prijzen, ook niet dus. Ondertussen had ik al even ver rond gereden als dat ik, volgens mijn schatting, zou moeten doen hebben om die camping te bereiken en had ik ook al nog een buitje gehad, allemaal zonder resultaat en een toeristische dienst was er schijnbaar ook al niet.

Uiteindelijk had ik er genoeg van en besloot ik om alsnog die camping op te zoeken. En daar ben ik overigens geraakt zonder nog nat te worden. Ik ben wel één buitje achterlangs gepasseerd, de straat lag nog nat. Bij het binnenrijden van de rand van Graiguenamanagh, wat een naam, besloot ik direct maar bij de eerste passanten te vragen of ze die nieuwe camping kenden. Dat was een goed idee, ik was vlakbij. Een beetje terug, rechtdoor waar ik afgedraaid was en de eerste links. De grasperkjes op de nieuwe camping konden doen met wat meer gras en wat minder stenen maar de douche was OK en de campers keuken is super.

En zo werd dus een rit die zich origineel aankondigde rustige rit van 66 Km een stevige rit van 101 Km. En morgen beloofd ook stevig te worden wat om terug in te pikken op mijn route moet ik langs Scullogue Gap en gap staat hier voor pas. Dat wordt dus al vlug klimmen morgen.

Etappe 66: Youghal - Clommel 92 Km

Gisteren omstreeks 7 uur is het naast het waaien ook beginnen regenen. Er zat dus niets anders op dan in mijn tentje naar de regen te liggen luisteren en wachten tot het laat genoeg is om in mijn slaapzak te kruipen om proberen te slapen. Tegen de ochtend waren de regen en wind gestopt, mijn tentje was echter nog wel nat om in te pakken.

Ik zei gisteren dat mijn eindbestemming Youghal is maar eigenlijk waren het nog een dikke 8 Km voor ik er echt was. De leuke vuurtoren en de interessante ingangspoort passeerde ik sowieso maar ik heb ook nog even wat rondgereden om het plaatsje te bekijken alvorens verder te gaan. Volgende "place of interest" was Lismore. Daar ben ik even langs gegaan bij Lord en Lady Burlington, die hun "stekje in Ierland" onderhouden door de tuinen open te stellen voor het publiek. Hun "stekje" is dus Lismore Castle, hun "private house in Ireland". Ik veronderstel dus dat ze ook nog (een) private house(s) buiten Ierland hebben. Het "basis" kasteel dateert van 1185. Het heeft in de 16° eeuw ook nog dienst gedaan als Bisschoppelijk paleis tot het gekocht werd door Sir Walter Raleigh. Die verkocht het in 1602 aan Richard Boyle en als ik het goed begrijp zijn de huidige bezitters, bovengenoemde Lord en Lady, rechtstreekse afstammelingen van deze Richard Boyle. De tuinen vond ik persoonlijk nogal tegenvallen, rommelig en slecht onderhouden. Maar het was mij eigenlijk vooral te doen om een oogje te werpen op het kasteel zelf, een aardig stekje is dat. Daarna ging het verder, even over de pas, richting Clommel.

Even voor Clommel was er de optie om voor een rustige weg te kiezen die echter wel begon met een steile klim. Ik heb verkozen om de grotere weg te volgen, die was zeker rustig genoeg en die steile beklimming had ik vandaag niet meer nodig. Ik vernoem vandaag als eindbestemming Clommel maar mijn camping ligt daar eigenlijk een dikke 8 Km voorbij, en wat voor kilometers. Die steile beklimming die ik vandaag niet meer nodig had heb ik dus toch gedaan om mijn camping te bereiken en hoe, een muur van 4 kilometer lang. Bovendien begon het kort na het begin van de klim te regenen, écht regenen. Tegen het einde van die 4 kilometer was ik doorweekt als een verzopen waterkieken. Had ik geweten dat die klim zo lang en steil ging zijn ik zou misschien wel in Clommel gebleven zijn, het zag er een levendig stadje uit met tal van overnachtingsmogelijkheden. Had ik daarbij nog geweten van die regen, die nog steeds voort duurt, dan had ik zeker beneden gebleven. Gelukkig kan ik mijn kleren hier wel uithangen in wat achteraf gezien de bar blijkt te zijn. De camping op zich heeft een "ouderwetse charme" maar de ontvangst en de faciliteiten zijn wel goed. Ik heb ook in een, al even ouderwets, keukentje gekookt.

Morgen wordt het in principe een hostel want en zijn schijnbaar voor de volgende 100+ kilometers geen campings meer op de route.

Etappe 65: Cork - Youghal 56 Km

Geen Franse jongeren meer gisteravond in de hostel, dat scheelt al wat in rust. Wel ook weer hier, de jonge Nederlandse van in Belfast en onderweg. Zij houdt het hier echter voor bekeken, goed 2 weken is genoeg geweest voor haar. Het laatste stuk naar Dublin doet ze met de bus. Schijnbaar gaat dat hier tamelijk vlot met de fiets op de bus, ik heb er nog over gehoord. De lange afstand bussen zijn eigenlijk gewoon toerbussen en de fiets zou dan mee gaan in de bagage ruimte.

Na een stralende dag gisteren was het vanmorgen weer zwaar bewolkt en winderig. Later streden opklaringen en miezer regen met elkaar, waarbij uiteindelijk de opklaringen het haalden maar de wind ging nooit weg. Hij stond vandaag meestal op zij maar met het kronkelen van de route ook al wel eens van voor en dan viel het best wel tegen. Ook voor het opstellen van de tent was hij niet echt meewerkend.

Vier Castles stonden er op het eerste kaartje vandaag. Het eerste, Blackrock Castle, heb ik. Het tweede, in Monkstown, heb ik niet gezien, het derde, Belvelly Castle, stond in de stellingen wegens reconstruction. Daar heeft dus een koppel het idee gehad om het kasteel te herbouwen om er vakantiewoningen of zoiets in te maken. Voorlopig staat er alleen een toren en daar zie ik weinig vensters in, hoe dat gaat werken als vakantiewoning? Voor het vierde kasteel, Barryscourt Castle, ben ik een stuk omgereden maar daar zag ik van ver ook al stellingen boven steken dus heb ik mijn poging afgebroken. Uiteindelijk 1 op 4 dus.

Een kort ritje om te herbeginnen vandaag, dit was de enige camping voor de eerste 100+ kilometers na Cork, maar ik ben er niet rouwig om. Het draaide niet echt vandaag, ik geloof dat ik dat na Belfast ook al opgemerkt heb. Hoewel het vandaag een relatief vlakke rit was, was er toch veel vals plat bij. En ook die wind en het wegdek hielpen niet echt.

Het nadeel van hostels is dat daar soms groepen jongeren logeren. Jongeren op zich zijn best aangenaam maar in groep is het gewoonlijk geen voorteken van rust en kalmte. Al zeker als het Franse jongeren zijn, of ben ik nu een beetje racistisch bezig. Alleszins hadden die van gisteren een boel kabaal bij met tot behoorlijk laat lawaai op de gang en slaande deuren maar ik veronderstel dat dit wel met alle jongeren in groep zo is.

Vanmorgen dus, rustig, Cork een beetje gaan bezoeken, het is geen algemeen succes. Ik vond het behoorlijk rommelig. Er zijn natuurlijk wel mooie plaatsen maar de algemene indruk vond ik toch niet zo goed. Er zijn natuurlijk wel een boel kerken en een paar kathedralen. En er is het Elizabeth Fort. Een 17° eeuws fort dat destijds als verdediging gebouwd werd op een rots buiten de stad. De stad bleef echter groeien en omringt op de duur het fort, waardoor het in de 19° eeuw zijn functie verliest. Het wordt dan wel voor een hoop andere dingen gebruikt en tot recent, 2013, huisde de politie er nog in. Nu is het open voor het publiek maar de stad is er zodanig rond vergroeid dat je het pas ziet als je er vlak voor staat. Foto's levert dat zo dus niet op. Op de wallen heb je wel een zicht op de stad maar heel fotogeniek zijn die zichten nu ook weer niet. Om 12 uur ben ik dan gaan lunchen in de Engelse Markt, een overdekte markt en, volgens eigen zeggen, de oudste in zijn soort. Het restaurant is op het balkon en daar kon ik merken dat het met het Engels van de Fransen toch niet zó goed gaat. Er is een kleine zij trap maar daar staat in grote letters "Exit Only" en daarna nog eens "No Entry" met het verzoek om binnen te komen via de centrale trap. De enige die ik langs de kleine trap naar boven zag komen bleken allemaal Fransen te zijn.

Na de lunch ben ik terug richting hostel gegaan om op mijn gemak nog wat plannen te maken. Ik kon de rust eigenlijk wel gebruiken na 15 dagen en zo'n 1.300 Km fietsen. Het zal het laatste deel van die duur en lengte zijn. De volgende stop, in Dublin, is in principe over 5 dagen, dat had ik gisteren al bekeken. Dat betekent dat ik op 1 augustus in Wales zal zijn, waar ik na een week een stop plan in Cardiff. Verder denk ik, een paar dagen later al, nog eens te stoppen in Oxford om dan stilaan richting Dover te gaan. Hoewel er geen deadline op staat verwacht ik momenteel om na precies 3 maanden terug thuis te zijn, op 16 augustus dus.

Etappe 64: Glegarriff - Cork 91 Km

Gisteravond is nog een lekker zonnetje doorgebroken. Ook vanmorgen was het weer behoorlijk, weliswaar bewolkt maar droog. Dat is wel handig aangezien de tent de volgende dagen, nu dus droog, opgeborgen blijft. Toch was het geen beste start vanmorgen. Ik heb er in Ierland nog niet veel last van gehad maar vanmorgen was het zo ver, een kolonie mini monstertjes rondom mijn tent. Ik heb nog eens opgebroken in regenkledij maar dat doet dus niets voor het gezicht en de handen.

De route was vandaag behoorlijk rechtlijnig, eerst de N71 en daarna de R585 helemaal tot in Cork. Mooi met natuurlijk wat op en af maar verder weinig spectaculair. Het mooiste zat in het begin toen het nog langs de Bantry Bay ging.

En nu zit ik dus voor 2 nachten in hostel in Cork. Mijn was heb ik hier uit handen moeten geven, ik doe dat liever niet maar het is niet anders.

Etappe 63: Fossa - Glengarriff 89 Km

Het was even paniek gisteravond, mijn laptop deed het niet meer. Ik had hem na de blog gewoon dichtgeklapt om later, na het eten, nog een paar dingen te doen. Maat toen ik hem later weer openklapte toen deed hij niets meer, alleen nog een zwart scherm. Ik had wel een lampje dat indiceerde dat hij aan stond maar hij reageerde op niets. Muisklik, enter, esc, ctrl alt del, ... allemaal geen nut. Zelfs op de aan/uit knop deed hij niets. Met een PC zou ik desnoods even de stekker uittrekken maar als er geen stekker insteekt dan is dat moeilijk. Uiteindelijk besloot ik de uit knop ingedrukt te houden tot het aan lampje zou uitgaan en dat deed het tenslotte toch, na een tijdje indrukken. En bij de volgende toets op de aan knop startte hij alsof er niets aan de hand geweest was, zonder error melding of iets. Even later kreeg ik wel een pop-up van de anti virus dat deze geüpdatet was, mogelijk zaten zij er voor iets tussen. Die laptop dient dus niet alleen voor de blog maar ook voor andere zaken zoals het vinden van campings en hostels wanneer ik niet op gids rijd. Oef dus! In uiterste nood kan ik me eventueel wel behelpen met mijn telefoon, ik heb het geprobeerd, maar handig is dat niet.

Nog later gisteren, rond 9 uur, is het beginnen regenen. Vanmorgen was het gestopt maar nog wel zwaar bewolkt. In de loop van de voormiddag zou het beginnen miezeren, wat het dan voor de rest van de dag geregeld zou doen.

Ik had het gisteren al gemerkt, veel bergen rondom. En als er overal bergen zijn dan moet je ook al eens een pas over om tot de volgende vallei te komen, vandaag was niet anders. Vooral in de buurt van die passen miezerde het wel wat meer. Op de 2° pas stond er een jonge gast zich voor te bereiden om mijn zijn skateboard naar beneden te gaan. Nu was die pas, op het einde of voor hem het begin na, niet dusdanig stijl dus dat zou misschien wel meevallen. Anderzijds zat er op zijn board geen rem, dat lijkt me lastig als je tegenliggers krijgt. Hij droeg alvast wel de nodige bescherming aan hoofd, ellebogen, knieën, polsen en handen maar ik was toch blij dat hij de andere kant uit ging, zo dat ik zeker was dat ik geen eventuele brokken zou moeten bijeen rapen. Ook op die 2°,pas kwam ik de eerste fietsers tegen van iets wat ongetwijfeld een georganiseerde rit was. Nummers droegen ze niet maar velen hadden wel een plastieken hoesje met een wit papier aan hun stuur, ik veronderstel de wegbeschrijving. Ik veronderstel dat dit de vroege starters waren, tot voorbij Kenmare, 30 Km verder, kwam ik er nog tegen. Sommigen waren "echte" wielertoeristen anderen met mountainbike of stadsfiets. Op de laatste pas tenslotte zat ik met mijn hoofd in de wolken, letterlijk dus.

Morgen nog een stevige rit en dan is het tijd om een dagje te rusten.