Ik had gezegd van enkel op weekdagen naar de koers te rijden maar voor Gent - Wevelgem heb ik vandaag een uitzondering gemaakt. In Ieper op de markt leek me geen goed idee dus reed ik naar bovenaan Schomminkel, goed voor 12 passages van 4 verschillende koersen. De eerste drie wedstrijden waren goed te doen maar, met name de eerste passage van, de profs nog amper.

Vandaag nog eens een sportiever ritje gedaan. Na mijn lange "dikkebanden" ritten van de afgelopen dagen heb ik het wel eerder kort gehouden vandaag.

Vandaag de derde koers dag op rij met de E3. Eerst dacht ik naar Harelbeke te rijden maar later vond ik dat toch wat te gek voor één passage een beetje voor de laatste rechte lijn, de aankomstzone zou tenslotte toch wel overbevolkt zijn. Dus besloot ik richting de Knokteberg te gaan, één van mijn favoriete hellingen in de streek. Vroeger had ik een toertje dat me langs de Kluis-, Hotond-, Knokte- en de Tiegemberg bracht, vier mooie hellingen en niet toevallig alle vier zonder kasseien. Na de passage op de Knokte had ik dan twee uur om naar de Tiegem te rijden, dat moest wel lukken.

Tot zover de theorie, het liep dus even anders. Blijkt dat ik mijn klassiekers toch niet zo goed ken. Het duurde wel erg lang voor de renners passeerden en uiteindelijk bleek dat ik een straatje verkeerd gereden was en niet op de Knokteberg terecht gekomen was maar op de Karnemelkbeekstraat. Je zou denken dat ik dat wel zou gemerkt hebben, gezien ik de Knokte één van mijn favoriete hellingen is. Maar tot mijn verdediging, het was een tamelijk gelijkaardige klim over een smal asfalt baantje door het bos en ik heb ook de Knokte natuurlijk nog nooit vanuit het perspectief van vandaag gezien. Helemaal boven had ik het misschien wel moeten merken maar ik kwam voor het eerst vanaf deze kant en door de nadars en de VIP toestanden in de omgeving had sowieso een wat andere route dan deze die ik in de andere richting nam, ik had het dus niet opgemerkt. Van de Karnemelkbeekstraat ging het rechtstreeks naar Tiegem, ik heb ze vandaag dus toch maar één keer zien passeren. Voor de terugrit heb ik dan maar weer voor dezelfde route gekozen als de heenweg.

Ondertussen heb ik de beelden van de Knokteberg gezien, ik ben nog naar de koers aan het kijken, en ben ik blij dat ik een foutje maakte. Er stond schijnbaar een massa volk, terwijl ik op een behoorlijk rustig plaatsje stond. Het was wel erg lang wachten aangezien ze er pas anderhalf uur later kwamen dan op de Knokte maar het was rustig in het bos dus dat viel wel mee. Al bij al had ik een mooie buiten dag, met mooi fietsen. Op het einde ging het recht naar de ondergaande zon, ik voelde me wel een beetje Lucky Luke.

Vandaag terug naar de Driedaagse gaan kijken, deze keer naar de vrouwen dus. Ik ben er wel wat verder voor moeten rijden, zij kwamen onze richting niet uit. Aangezien de vrouwen hun eigen dag kregen in De Panne kon het wel wat relaxter dan vorige week naar Nokere. Ik vertrok omstreeks kwart na negen, na mijn gewone ochtend routine. Dan fietste ik dus naar De Panne waar ik eerst nog even wat rond reed voor ik wat ging eten, de "lunch menu" in Kommilfoo. daarna ging het nog even terug naar de dijk voor ik weer richting parcours ging voor 3 passages. De Panne heeft, even achter de dijk, overigens nog best leuke oude gebouwen voor een badstad.

Op de terugweg werd ik, langs de Lovaart net voor Lo, nog gepasseerd door een viertal dames van Bigla. Een eindje verder kruiste ik ze nog eens toen zij, via Fintele, langs de IJzer fietsten terwijl ik, langs de meer directe weg, er over reed richting Reninge.

Thuis viel me bij het bekijken van de foto's nog een bijzonder detail op. Bij de eerste passage was één van de dames in achtervolging op het peloton, duidelijk op een reserve fiets na een val. Die reserve fiets bleek niet uitgerust met een drinkbushouder, wat toch wel bijzonder onpraktisch is.

De windmolens stonden vanmiddag stil maar ik heb er dus niet van geprofiteerd om nog eens een wat vlotter ritje te doen. In plaats daarvan ben ik naar de Zwarteberg gereden voor de passage van de "Driedaagse".

Vandaag kon er dus terug gefietst worden, ik reed nog eens richting de Leie.

Ik zag vandaag ook mijn eerste ree van dit jaar, bij mijn passage door de Gasthuisbossen. Iets wat me overigens tijdens mijn wandelingen daar niet gelukt is. Ik was er wel tamelijk van overtuigd dat er wel zouden zitten, ten eerste omdat het plaatje daarvoor gewoon wel klopt en ook vanwege de verwittigingsborden langs de straten in de omgeving. Vroeger stond ik daar eerder sceptisch tegenover maar tegenwoordig ben ik er van overtuigd dat er op de plaatsen waar ze borden zetten er minstens reeën geweest zijn. Het was vandaag bovendien een mooi lang en goed zicht van tamelijk dichtbij, ik ben er zelfs even bij gestopt. Dat betekent daarom wel niet dat ik er zomaar een foto van kon nemen. Nadat ze eerst vermoedelijk afgeleid was door twee andere wielertoeristen aan de andere kant merkte het mij daarna wel op, bekeek me eens goed en ging er uiteindelijk vandoor toen ik een beweging maakte naar mijn GSM in de achterzak. Mijn dag kon alvast niet meer stuk.

Aangezien er vandaag ook officieel echt veel wind stond heb ik maar een kleine fietsbreak genomen en dus een wandelingetje gemaakt. Ik deed de korte versie van mijn klassieke wandeling, zonder de vijver dus. Voor een winderig tussendoortje was dat wel voldoende.