Of Thanksgiving natuurlijk, de dag waarop alle Amerikanen dankbaar zijn voor alles wat ze hebben, en een van de drie "echte" feestdagen. Oorspronkelijk is het de dag waarop de Founding Fathers de oorspronkelijke bewoners van het continent ontmoetten. Ik neem aan dat ze daar erg blij en/of dankbaar om waren. Waar de Indianen dan precies blij om moesten zijn is altijd een beetje een open vraag gebleven. Behalve dat is het ook de "busiest travel day of the year". Iedereen wil Thanksgiving bij de familie doorbrengen, wat resulteert in 62 miljoen Amerikanen die naar een ander stuk van de VS reizen, liefst per vliegtuig. Thanksgiving wil ook zeggen dat alles - wel, bijna alles, want er zijn natuurlijk altijd weer uitzonderingen- dicht is, en dat iedereen kalkoen en pumpkin pie eet. Het is ook de enige dag in het jaar dat vele Amerikanen koken. Dat leidt to erg aandoenlijke radioprogramma's over keukenproblemen, en vooral 1000-en-1 manieren om een kalkoen klaar te maken. Degene die ik tot nu toe het best heb weten te apprecieren was de "butterfly method". Eerst wordt -uiteraard live on air- chirurgisch de ruggegraat verwijderd (gezellige vleesschaar-geluiden en krakende en brekende ribben), daarna neemt ge een rubber hamer van een kilo, en ge slaat (hartverscheurend klef gemep) het borstbeen aan beide kanten plat. Een op dergelijke wijze behandelde kalkoen heeft blijkbaar slechts de helft van de tijd nodig om gaar te worden. Smakelijk. Sinds vorige week donderdag (een week voor Thanksgiving) is het kerstseizoen hier ook begonnen. Dat betekent dat de helft van de radiostations voor de komende zes weken continu kerstliedjes draaien, en alle vijf minuten hus Season's greetings overbrengen. Ongelooflijk ergerlijk, vooral omdat het hier nog maar eens schitterend weer is en er hoegenaamd geen sneeuw te bespeuren valt. Het repertoire aan kerstliedjes is hier duidelijk veel groter dan bij ons, en de reden daarvoor is dat alle slechte nummers gewoonlijk niet gedraaid worden op Belgische radiostations. Hebben wij dat eigenlijk, kerst-radio ? Ik ben er mij in elk geval niet van bewust. (allez, kom, een voorbeeldje ...
exerpt from "Grandma got run over bij a reindeer"
When we found her Christmas morning, at the scene of the attack, she had hoof-prints on her forehead, and incriminating Claus marks on her back.)
Uiteraard zou Amerika Amerika niet zijn als er geen commerciele invalshoek kon gevonden worden om de situatie weer maar eens uit te buiten. Nu iedereen na een week kerstliedjes en een hele dag kalkoen eten goed gaar is, is het "kerst shopping seizoen" officieel begonnen, met 31 business days tussen Thanksgiving en Kerst. Dat is een dag meer dan vorig jaar, dus de omzet wordt hoger geprojecteerd. In Amerika moet altijd alles meer en hoger zijn dan de vorige keer, weet je wel. Maar goed, er is hier dus een stapel folders van een halve meter hoog in de bus gevallen, zie http://fotos.telenet.be/8808694119 Dat is de "dark side" van Thanksgiving : op zogenaamde "Black Friday" houden de winkels grote uitverkoop, en kunt ge dingen kopen voor ongelooflijke prijzen. Een laptop voor 200$. Een externe harde schijf van 400GB voor 100$. Er zitten nog een aantal voorbeeldjes in de fotofolder. De meeste winkels gaan dan ook om 5 of 6 uur 's morgens open, en de speciale aanbiedingen zijn geldig tot 11 uur. Tegen dan is alles natuurlijk al lang weg, want er zijn bijvoorbeeld drie exemplaren per winkel aanwezig van het fameuze waanzinnig goedkope item. En vermits er al vanaf middernacht mensen staan aan te schuiven aan de ingang, is de kans om een echt koopje te pakken te krijgen minimaal. Maar allez, de Amerikanen zijn er blijkbaar gek op om een hele nacht te gaan staan aanschuiven, of om om 4 uur op te staan, en er wordt ook regelmatig gevochten in de rij, want voorsteken mag natuurlijk niet...een hoogdag voor de ordehandhavers dus. Mijn Thanksgiving dan : vermits S.Z. al de hele week de diffractometer bezet houdt met een experimentje, dacht ik vandaag te gaan werken. Dat is er niet van gekomen, na een korte telefonische verificatie dat hij 'm nog steeds nodig had. Tracy had me uitgenodigd bij haar ouders voor het Thanksgiving dinner (Uiteraard kalkoen, erwten uit blik, mais uit blik, verse boontjes, drie soorten puree, ... en als toetje chocolade, custard, appel en pumpkin pie). Aanwezig waren ondergetekende, Tracy zelf en de ouders, de gekke tante Katie, die 200kg weegt en een snor en baard heeft, en broertje Jeff, die ze niet alle vijf op een rij heeft. Interessant tijdens het eten was de eetgewoonten in de VS te observeren. Terwijl bij ons iedereen een mes en een vork gebruikt, eten ze hier met een vork en hun vingers. Katrien had me nog op het hart gedrukt vooraleer ik vertrok om deftig te eten als er mensen bij waren. Ik kan haar bij deze geruststellen dat dat geen enkel probleem was, noch in de toekomst zal zijn. Tracy's familie woont ergens in Zuid-Buffalo, in een gedeelte dat net van mijn kaart afvalt. Helaas merkte ik dat pas toen ik al halverwege was, maar ik ben er niettemin in geslaagd door navigatie met behulp van de beschikbare hemellichamen toch terecht te komen waar ik moest zijn. En zelfs maar tien minuten te laat. Het diner was om 4 uur, tegen 6 uur hadden we dus gedaan met eten, en terwijl Tracy slingers kerstlichtjes assembleerde (ge begint met een rode, witte en groene slinger, en maakt uiteindelijk drie wit-rood-groene) hebben we naar "Herbie, the Love Bug" gekeken. Tegen 8 uur ging "Narnia : the lion, the witch and the wardrobe" beginnen en was ik het beu, dus trachtte ik naar huis te rijden. Helaas kwam er tegen dan een dikke mist opzetten, en vermits hier nauwelijks straatverlichting is, ziet ge werkelijk geen steek, want de koplampen van de auto maken het alleen nog maar erger. Bovendien waren er geen hemellichamen zichtbaar. Ik heb dus een uur en een kwartier lang werkelijk iedere verkeerde afslag genomen, en iedere juiste afslag gemist, om dan uiteindelijk even ver in het Noorden te eindigen als van waar ik in het Zuiden vertrokken was. Maar toen zag ik een bekende straatnaam, en eens dat gebeurt is het enige wat ge moet doen de straat in de juiste richting volgen om terecht te komen. Zo gedacht, zo gedaan, het is nu half tien, en ik zit knus achter de laptop te typen. Wat de koopjes betreft: de K-mart achter onze hoek was een van de "uitzonderingen" vandaag, en dus open, en ze hadden speciaal voor vandaag een grote sale van hun beds-in-a-bag. Ik heb me dus een extra queen size bed-in-a-bag aangeschaft voor $29.99 i.p.v. $79.99. Die externe harde schijf van 400GB die ik wel zag zitten voor $99 bleek enkel te koop in een winkel die niet in een radius van 50 mijl rondom Buffalo te vinden is. Jammer. Ik zou waarschijnlijk toch niet om 4 uur uit mijn bed gekomen zijn...
