New York City dus ...om het met de woorden van "The Voice" te zeggen - the city that never sleeps. Dat viel zo te horen nog betrekkelijk mee. We sliepen in het West Side hotel and hostel - een oud hotel dat volledig onder een laag verf van een centimeter dik zat, met een badkamer per vijf kamers, maar wel schoon en geairconditioned. We hebben onbeschaamd de toerist uitgehangen, en alle typische bezienswaardigheden bezocht : wandelen in Central Park, shoppen op Fifth Avenue, naar de top van het Empire State building, een Broadway show, Wall Street en de Stock Exchange, de oude haven, het Museum of Natural History, Times Square (dat eigenlijk toch niet zo klein was), het Rockefeller Centre, Grand Central Station, en dan natuurlijk als kers op de taart op de allerlaatste ochtend het vrijheidsbeeld, ook binnenin (hoewel je niet meer naar boven mag sinds 11 september - je kan nog wel binnenkijken van in de sokkel) en Ellis Island, het mekka voor de afstammelingen van de immigranten die tussen 1905 en 1926 de VS binnenkwamen. En ik zal zo nog wel een en ander vergeten zijn. Buiten wolkenkrabbers vindt ge ook een gigantische varieteit aan eten in NYC, dus ook dat was geen enkel probleem. De foto's zijn allemaal redelijk mislukt omdat ik ergens op dag twee een vinger op de lens heb gezet en de resulterende vlek dus alle volgende fotos onstsiert tot ik dat eindelijk in de mot had twee dagen later. Nu ja, een vingerafdruk meer of minder ... De fotos van New York City (of althans een selectie) vindt u hier : http://fotos.telenet.be/5977704241 Dan op dag vier tegen de namiddag de auto opgehaald, koelmiddel bijgevuld, en Manhattan uitgereden naar het noorden, richting Boston. Die trip duurde uiteraard langer dan verwacht, maar tegen 10 uur 's avonds waren we er dan toch in geslaagd het hotel 20 mijl ten noorden van Boston te localiseren. Daar waren we zo opgelucht met onze eigen badkamer en de, eerlijk, smaakvol ingerichte kamer, dat Katrien meteen voorstelde om maar daar te blijven en niet na 1 dag door te rijden naar Washington DC. In Boston, we moeten wel wezen, is er meer dan genoeg te zien. Aldus hebben we drie dagen aan een stuk Boston afgedweild, de eerste dag ook letterlijk, want het heeft heel de dag gegoten van de regen, maar we waren gewapend met een goeie paraplu en er zijn een verschrikkelijke hoop museums. Daar is niet altijd erg veel te zien, maar soms gelukkig ook wel. Ik ben er eindelijk min of meer in geslaagd het gat in mijn geschiedenis ("Het ontstaan van de VS") op te vullen. Blikvanger is zonder meer de USS Constitution, een houten oorlogsschip uit 1797 dat nog steeds in actieve dienst is in de US Navy. Al sturen ze het gewoonlijk niet naar Irak en zo. Admiraal Nelson's Victory, die in London in een droogdok lag, was ouder, maar dreef niet meer zelf, en zoals u ongetwijfeld al vernomen heeft is die een paar weken geleden dan ook nog eens volledig afgebrand. Boston zelf doet erg Europees aan , zowel qua architectuur en leeftijd als qua rijgedrag van de Bawhstohnians. We hebben op dag drie dan ook nog het aquarium bezocht. Erg plezierig is de oude markt, drie gebouwen die vol met winkeltjes en eetgelegenheden zitten. Ge kunt er bij wijze van spreken alles eten, van over de hele wereld. En dan tot slot was het terug naar Buffalo, langs de kust van Lake Ontario, het zogenaamde NY Seaway Trail, waar ge voorbij mooie en pittoreske landschappen komt gereden. Bostonfoto's komen de volgende keer aan bod. Wat we allemaal hebben uitgespookt ton we terug in Buffalo waren staat voor volgende keer op het menu, nu vertrekken we in elk geval overmorgenmiddag naar Vegas, om wat rond de Grand Canyon te gaan rijden en zo nog een nationaal park of twee te gaan bezoeken in de buurt.
