Donderdagavond vertrok mama op shortski en het afscheid liep moeilijk voor alle partijen. Gelukkig was er vrijdag heel wat afleiding. Eerst naar Leuven voor chemo, daar was het een blij weerzien met haar vriendinnetje Myra.
Met goede bloedresultaten kon ze dan in de namiddag nog naar haar klas, waar ze vol spanning kon wachten of haar naam getrokken werd om de klaspop 'Boris' mee naar huis te mogen nemen. Eindelijk was het zover: Boris mocht komen logeren. Al de avonturen van Boris en Julie werden op foto vastgelegd, zodat er nieuwe avonturen in het dagboek van Boris kwamen: samen puffen, samen eten, samen slapen, samen naar de zeescouts, ...
Aan de hand van dat dagboek was mama deze ochtend ook onmiddellijk op de hoogte van het weekendgebeuren. Het weerzien was heerlijk met veel knuffels en kusjes.
Vanmorgen is Julie wakker geworden met heel veel buikpijn (stond helemaal gespannen), maar het lukte niet op de toilet. Ze is nog steeds niet kunnen gaan, dus we zullen tot morgen afwachten of we 'forlax' (laxeermiddel) moeten inschakelen. Tijdens de speeltijd heeft Julie trouwens haar voet omgeslagen met een verstuikte voet als gevolg. We kunnen het vrijdag in Leuven nog eens extra laten nakijken, moest het niet beter gaan morgen.
Vanmiddag had zowel Julie als Sten een speelkameraadje en het was hier dus gezellig. Bovendien vonden ze het ook kei spannend toen een takelwagen mama haar auto kwamen halen (platte batterij en electronica moet gereset worden in de garage - die electronica, het heeft zijn voor- en nadelen ) Met de vier kinderen op de achterbank werd de auto geduwd door de 'takelman'. Het was een hele belevenis, ook al was Sten er niet gerust in.
Na het avondeten was papa thuis (en ze dachten dat hij pas morgenvroeg thuis kwam), dus alleen maar lachende gezichtjes!!!!! Julie en Sten zijn dan ook gemakkelijk gaan slapen en het was nodig want ze waren allebei heel moe.
Vanmorgen is Julie al weer huilend wakker geworden. Ze had gedroomd dat papa was verdronken en ze mist hem zo. Ik merk wel dat het ook gewoon een noodkreet is voor aandacht, want van zodra ik haar aandacht geef, is ze snel getroost.
Vandaag kwam de schoolfotograaf naar de school. Het was een hele opgave om gel in Sten zijn haar te krijgen, maar eens erin kan hij er zelf niet uithalen Ik heb ook getracht een fotosessie te houden, hetzij al zonder gel, maar na een lange schooldag was dat een hele opgave. Hopelijk zijn de foto's van de school beter.
Vanmorgen is Julie al huilend wakker geworden, omdat ze papa zo miste. Gelukkig heeft een knuffel van Sten en Juleke goed gedaan. Het afzetten in de school ging vlotter dan verwacht, maar toen ik haar ging halen van de school was ze zeer emotioneel.
Na het avondeten hebben we dan met papa op skype gebeld en toen ging Julie volledig uit de bol. Ze heeft gezongen en gedanst voor papa en Sten deed goed mee. Dat gesprek heeft haar goed gedaan, want daarna was ze zeer rustig en is ze zonder tranen gaan slapen.
Voornaamste is ook dat ze nog geen pijn heeft en het lijkt zelfs dat haar eetlust minder is ipv meer.
Julie is vandaag naar de zeescouts geweest en heeft zich ongeloofelijk geamuseerd, maar ze was wel heel moe. Nu merk je dat de chemo en de cortisone hun werk aan het doen zijn.
Ze heeft gelukkig geen pijn en nog geen eetbuien, maar is wel behoorlijk emotioneel. Ze is heel aanhankelijk en het vertrek van papa naar Vlissingen heeft dit alleen maar versterkt. Ze is bij het minste ook zeer verdrietig. Sten begrijpt dit natuurlijk niet en strooit dan nog wat zout op de wonde.
Hopelijk heeft ze een goeie nachtrust, zodat ze uitgerust aan een nieuwe schoolweek kan beginnen.
Vandaag hebben we een gezellige nieuwjaarsdrink gehad in de straat. Julie en Sten hebben zich kostelijk geamuseerd en natuurlijk heeft 'Juleke' ook mee gefeest.
Voorlopig heeft Julie nog geen last van chemo of cortisone (buiten één darmaanval), hopelijk blijft dit zo.
Vandaag is Julie naar Leuven geweest met papa voor een baxter. De dokter liet wel op zich wachten, waardoor het spannend werd om tijdig terug te geraken voor de school 's middags.
Julie wou kost wat kost nog naar school, omdat er vrijdagmiddag altijd wordt geloot voor de klaspop Boris. Deze pop mag dan een heel weekend komen logeren. Ze is tijdig op school geraakt, maar is zonder Boris huiswaarts gekeerd. ( Er zitten nog 3 namen in de pot, dus lang zal het niet meer duren.) Gelukkig maar misschien, want wie had er dit weekend wel de klaspop: Sten. Hij was in de wolken en gelukkig geniet Julie er ook van. Ze hebben al leuk samengespeeld met Juleke.
Vandaag start Julie ook met haar cortisoneweek, dus dat wordt weer afwachten wat dit gaat geven. Op hoop van zegen
Het opstaan van morgen was pijnlijk voor beide kids. Ze sliepen allebei nog heel vast en waren dus niet blij dat ze al moesten opstaan. Gelukkig waren ze up and running na een lekker ontbijtje en klaar voor de eerste schooldag na de vakantie. Aangekomen in de klas had Sten iets minder zin
Julie was in ieder geval dolblij dat de taken in de klas herverdeeld zijn. Ze is nu verantwoordelijk voor de kalender in de klas en dit wel samen met Warre. Je zag gewoon de hartjes in haar ogen staan toen ze het vertelde. Zo schattig, ze is echt stapel op die jongen. (en als mama kan ik bevestigen dat ze een goeie smaak heeft)
Vandaag was ook het resultaat van het uitstrijkje bekend. Julie heeft RSV (gehad). We moeten dus nog blijven puffen. Ze hoest ook nog nauwelijks dus het gaat de goede kant op.
's Avonds is Julie haar peter 'don Marco' nog op bezoek geweest, zodat ze haar nieuwjaarsbrief kon voorlezen.
De nieuwjaarswensen en cadeautjes werden gewisseld en uiteraard verdiende dat een hele dikke knuffel.
Julie heeft zich goed geamuseerd deze kerstvakantie, maar zal ook blij zijn dat de school terug begint.
Ze is in ieder geval terug op haar positieve en heeft terug veel energie. Om te voorkomen dat ze terug moe is voor ze naar 't school gaat, hebben we ze vandaag niet naar de zeescouts gestuurd. Ze vindt dat heel leuk, maar is toch heel vermoeiend zo'n hele dag spelen (9u-17u).
Gelukkig staat er vanmiddag nog een verjaardagsfeestje op het programma, zodat ze een goed alternatief had.
Ondertussen gaat het ook beter met Sten en is die minder aan het hoesten. Hopelijk is hij er nu vanaf en zijn er niet teveel zieke kindjes in zijn klas.
Vanmorgen is Julie terug opgestaan met hoofdpijn, dus hebben we besloten om vanmiddag naar Leuven te gaan.
In de voormiddag is Julie nog met haar nichtje Kaat in bad geweest. Het was dolle pret, zeker omdat Kaat thuis enkel een douche heeft. Sten vond het ook wel leuk, want nu had hij de douche helemaal alleen voor zich.
Dan naar Leuven waar ze bloed, uitstrijkjes en een foto van de longen hebbben genomen. Haar longen waren zuiver en haar bloed was ok (witte stonden op de laagste grens, dus we gaan medicatie wat aanpassen). Uitslag van de uitstrijkjes zullen we morgen of maandag hebben (dan weten we of er nog een virus zijn werk aan het doen is). Oef, we kunnen dus terug rustig ademen en hopelijk vannacht goed slapen.
Met Sten zijn we vanmiddag ook naar de dokter geweest, want die blijft maar hoesten. Sten is goed aan het piepen en moet dus een weekje aërosol doen.
Allez ons jaar is niet ideaal begonnen, maar zolang het bij deze kleine kwaaltjes blijft, zijn we al heel blij.
Julie heeft vannacht goed geslapen en heel de dag gespeeld met haar nichtje Kaat. Ze is nog altijd moe, maar heeft geen pijn meer.
Zoals afgesproken is Kaat nu bij ons tot morgen. We zullen er dus voor moeten zorgen dat het onmiddellijk stil in de slaapkamer, want ze heeft echt haar slaap nodig. Morgenmiddag gaan we haar ook verplichten om een 'schoonheidsslaapje' te doen, zodat we de situatie dan beter kunnen inschatten.
De komende dagen gaan we niet teveel meer plannen, zodat ze genoeg kan recuperen tegen maandag.
Julie is heel de dag heel moe geweest, maar heeft geen pijn meer gehad. Ze kloeg in de namiddag wel van hoofdpijn, maar na het eten was dit over. Na een bezoek in het Natuur historisch museum in Brussel heeft ze goeie dut gedaan in de auto en ging het beter.
Ze is nu gaan slapen bij haar nichtje Kaat. Hopelijk heeft ze daar een rustige nacht en kunnen wij ook slapen, want we zijn doodop van teweinig slaap en teveel emoties.
Het was een emotionele nacht, waardoor mama en papa niet veel geslapen hebben.
Julie werd rond 23u wakker met ongeloofelijk veel pijn in haar rechter knie. Het angszweet brak uit bij ons, want zo is alles begonnen. Ze had net dezelfde symptonen in haar knie, maar maakte wel geen koorts. Julie vroeg weer naar een pijnstiller en we moesten heel hard op haar knie drukken, omdat dan de pijn draaglijker was (idem zomer vorig jaar). Ze is uiteindelijk terug in slaap gevallen, maar je zal wel begrijpen dat mama en papa dat niet hebben kunnen doen. Wat er dan allemaal door je hoofd gaat ...
Gelukkig was de pijn deze morgen zo goed als verdwenen, maar gerust zijn we nog niet. (dat zullen we pas morgen zijn als ze 24u geen pijn heeft gehad). We kunnen alleen maar hopen dat het gewrichtspijnen waren van de chemo (ook al heeft ze daar normaal gezien in deze periode geen last van)
Traditioneel worden er op 1 januari nieuwjaarsbrieven voorgelezen.
Julie was in haar nopjes, want ze staat graag in de belangstelling. Ze had voor alle veiligheid haar briefje van buiten geleerd, zodat ze het leek of ze heel goed kon lezen.
Sten vond het ook superleuk en had al heel de ochtend zijn briefje staan brullen. Tot het moment was aangebroken en dan werd het stil. Na enkele aanmoedigingen van zijn zus en neefjes is het dan wel gelukt.
Op een dag van vandaag wenst iedereen altijd 'alles' wat je maar zou willen of een 'goede gezondheid'. Voor ons zijn dat zwaar geladen woorden, waardoor zo'n dag toch emotioneel zwaar is (ook al proberen we dat niet te laten zien aan Julieke, want zij geniet zo van zulke dagen).
's Nachts heeft Julie wel de gevolgen gedragen van deze drukke dagen (waarbij ze te dikwijls te laat in haar bedje gaat). Ze had buikpijn en heel veel oorpijn (heeft ze gemakkelijk als ze oververmoeid is). Ze vroeg zelf naar een pijnstiller en dan wil het zeggen dat het echt erg is, want ze vindt dat siroopje niet lekker. Gelukkig was na een goede nachtrust terug alles onder controle.
Naar deze dag heeft Julie al weken uitgekeken. Haar beste vriendin Rica komt logeren. Het was in het begin wel wat zoeken naar een goed samenspel met Sten erbij, maar toen hij vertrok naar zijn maat Elias, is de rust/harmonie terug gekeerd.
De meisjes hebben al spelend mama ook goed geholpen, want ze hebben 'poetsvrouw' gespeeld. Julie haar kamer is stofvrij en blinkt (er is zo hard gepoetst dat ik blij ben dat er nergens geen verf af is ). Niet dat je daar nu nog iets van ziet, want alles ligt nu vol speelgoed. Morgen blijft Rica nog heel de dag, dus dat zal nog een leuke, drukke boel worden.
Ondertussen blijft Julie wel goed hoesten en zien we nog geen enkele verbetering met het puffen (maar ook geen verslechtering, dus dat is ook al iets).
Vanmorgen zijn we met Julie naar de dokter geweest, want ze is weer serieus aan hoesten. We moesten normaal gezien morgen een bloedcontrole laten uitvoeren, maar dat hebben we vandaag dan maar ineens afgerond. Het was wel een hele bedoeling, want op het labo stond een verpleegster die kwam vervangen en zij had nog nooit een vingerprik gedaan bij een kind. Ze hebben twee keer moeten prikken en zijn 20 minuten bezig geweest voor ocharme een paar druppeltjes bloed. Gelukkig ondergaat Julie dit allemaal en heeft ze zelfs de verpleegster met raad en daad bijgestaan. Ze had meer geduld dan haar mama
De dokter heeft Julie dan onderzocht en hoorde haar luchtwegen weer goed piepen. Ze hebben dan voor alle veiligheid een allergie test gedaan, omdat het nu wel 2 keer kort na elkaar was. De allergietest was negatief, maar in haar bloed zag men wel een allergische reactie. We moeten dus terug 10 dagen puffen. Hopelijk is het daarmee opgelost, anders moeten we naar Leuven. Voor de rest was haar bloedbeeld perfect, dus we kunnen gewoon door doen.
Vanmiddag zijn we dan naar de film gaan kijken van 'Megamindy en de snoepbaron'. Julie heeft enorm genoten en gelachen. Het was dan ook wel kei grappig om Mega oma aan het werk te zien. In de film zijn ook snoepjes te zien waar je verliefd van wordt en zo'n snoepje wil Julie ook wel aan iemand geven
In Antwerpen heeft het heel de dag gezeverd (smosregen). We waren dus genoodzaakt om binnen te blijven, maar op zich was dit geen probleem met al dat nieuwe speelgoed. Ik begin er precies al spijt van te krijgen dat er een blokfluit en een xylofoon onder de kerstboom lag.
Vanmiddag hebben we de verfbortsels dan boven gehaald en zijn er een paar prachtige kunstwerkjes gemaakt.
Net voor het slapen gaan is tand nummer 7 bij Julie eruit gevallen. Haar doel was bereikt: ze heeft heel de dag met die tand zitten spelen, want ze wou dat de tandenfee nog eens langs kwam.
Traditioneel hebben we kerstdag gevierd bij bonni en bompi. De pakjeskoorts was weer zeer hoog bij de kids, dus was het weer een leuke, drukke bedoening.
Het feest was helemaal compleet toen papa plotseling voor de deur stond (tussen twee schepen in is hij even komen meefeesten). Kerst was dus zoals het moest zijn: met al wie we lief hebben rond de tafel, met in het midden een heerlijke kalkoen. Hopelijk kunnen we dit nog veel jaren met z'n allen blijven doen!!!!!
Bij ons was het gisteren al kerstavond. Christophe moest vandaag om 12u beginnen werken, dus hebben we een dagje vroeger gefeest.
Tussen de gangen van het menu hebben de kids aan de 'crackers' getrokken en diegene met het langste eind mocht eerst een cadeau kiezen. Julie was dolblij met haar CD van Eurosong en Sten met zijn grote auto van Cars.
Toen de kids waren gaan slapen (neefjes en nichtje bleven logeren) hebben de volwassenen 'jungle speed' gespeeld. Er werd tot bloedens toe gegegrabbeld naar de totum: jaja, de strijdlust was aanwezig ... met de schrammen en de blauwe ellebogen als gevolg .
Vanmorgen hebben de kids lekker langgeslapen en dan gezellig in pyama gespeeld. Een zalige kerstochtend, waar alle kinderen in harmonie samenspeelden. Hopelijk blijft dit kerstgevoel nog lang duren.
WIJ WILLEN IN IEDER GEVAL VIA DEZE WEG IEDEREEN EEN ZALIGE KERST WENSEN!!!
Vandaag hebben de kleuters van de derde kleuterklas, samen met het eerste en tweede leerjaar een kerstverhaal gebracht. Zo konden ze zich voorbereiden op de grote kerstsluiting van vrijdag met gans de school.
Julie moest een liedje begeleiden op de xylofoon en heeft dat vol overgave gedaan.
Na de franse les mocht ze ook nog naar een disco verjaardagsfeest, dus haar dag kon niet meer stuk.
) Met de vier kinderen op de achterbank werd de auto geduwd door de 'takelman'. Het was een hele belevenis, ook al was Sten er niet gerust in.
Ik heb ook getracht een fotosessie te houden, hetzij al zonder gel, maar na een lange schooldag was dat een hele opgave. Hopelijk zijn de foto's van de school beter.
( Er zitten nog 3 namen in de pot, dus lang zal het niet meer duren.) Gelukkig maar misschien, want wie had er dit weekend wel de klaspop: Sten. Hij was in de wolken en gelukkig geniet Julie er ook van. Ze hebben al leuk samengespeeld met Juleke.
Voor de rest was haar bloedbeeld perfect, dus we kunnen gewoon door doen.
