Julie is vanmorgen helemaal in uniform naar de zeescouts vertrokken. Het is haar eerste volledige dag van 9u tot 17u en mama en papa waren toch wel benieuwd of ze dit zou aan kunnen.
Toen we haar gingen halen zat ze nog vol energie en straalde ze gewoon. Ze had zich ongeloofelijk geamuseerd. Toen we na een korte autorit terug thuiskwamen, was het echter duidelijk dat Julie er volledig over was gegaan. Alles deed pijn: benen, voeten, rug, keel, oren en hoofd. De gevolgen van de chemo en de vermoeidheid waren toegeslagen en bovendien weet ze met haar emoties door de cortisone geen blijf, waardoor ze haar ook niet goed kon uitdrukken (wat niet van hoor gewoonte is, waardoor ze nog meer gefrusteerd was). Alles was teveel, maar uiteindelijk heeft ze toch wat gegeten en is na een pijnstiller in slaap gevallen.
Sten had het ook behoorlijk moeilijk met de situatie, omdat Julie heel veel aandacht vroeg en vooral om dat zijn zusje pijn had. Je ziet hem gewoon mee lijden en begint mee te huilen. Ik stond er vanavond alleen voor (Christophe in Vlissingen) en heb regelmatig tot 10 moeten tellen pffff
Nu ligt iedereen in bed en staat er hopelijk een rustige nacht op het programma, maar als de gevolgen van de chemo zich laten uiten, zou dat wel eens anders kunnen uitdraaien.
Op de kinderkankerdag in Planckendael had Christophe belooft aan Guust (vriendje uit Leuven) dat we eens naar een training van hem kwamen kijken, want het is voor Guust een hele prestatie dat hij terug kan voetballen. Belofte maakt schuld dus wij naar Waregem in de vroege uurtjes om te gaan supporteren. We hebben alles gezien en goedgekeurd: Guust is de beste voetballer van zijn ploeg!!!! Ook Julie en Sten moesten hun kunstjes laten zien.
Na de training waren we uitgenodigd in Tielt voor de lunch. We kregen verse frietjes geserveerd en wel zeker 10 gevulde kippetjes (of waren het er nog meer ) Na het eten konden de jongens er niet genoeg van krijgen en ze zijn weer gaan voetballen. De meisjes hebben het iets rustiger gehouden en hebben getekend en gespeeld.
En zo hebben we weer kunnen vaststellen dat er aan een negatieve situatie, steeds een positieve tegenover staat. Door de ziekte van Julie hebben we een fantatisch gezin leren kennen en hebben we er vrienden voor het leven bij!!!!
Vandaag moesten we naar Leuven voor een baxter. Het was er op zich een leuke boel, want Elke en Jarni waren er. De kinderen hebben goed kunnen spelen en de mama's hebben goed kunnen tetteren.
Op de middag kwamen de cliniclowns traditiegetrouw langs en het was weer dolle pret.
Voorlopig heeft Julie nog geen last van de chemo en hopelijk blijft dit zo. Vandaag is ze ook begonnen met haar cortisone, dus het zal weer een boeiende week worden
Vanmorgen heeft Sten zijn eerste pil vlotjes genomen. We waren met z'n allen verbaasd, want het is een behoorlijke capsule. Hij heeft er natuurlijk een spelleke van gemaakt en wil niet onder doen voor zijn zus, die pillen kan innemen als de beste
Langs de ene kant schattig om te zien hoe hij geniet van de aandacht die hij nu krijgt bij het innemen van zijn medicamenten (pillen en siroop), maar langs de andere kant schrijnend dat hij zo graag de aandacht wil trekken. We proberen het positief te blijven zien, want het maakt het nu wel super handig en er komt geen zeuren aan te pas.
Vanmiddag kregen we ook GEWELDIG nieuws van Don Marco (peter van Julie met lymfenklierkanker). Hij is nog steeds in remissie en moet pas in februari 2012 terug onder de scan!!!!!!!! Dat hebben de kids en papa gaan vieren in de zoo en als afsluiter van de dag zijn ze voor Julie haar zeescoutsuniform gaan kopen. Zo schattig!!!
Vandaag is de broer van papa getrouwd. Na 20 jaar hebben ze besloten om het officieel te maken. Ondanks de kleine plechtigheid hebben we genoten van dit intens moment.
Een cadeau kon natuurlijk niet uitblijven.
NONKEL STEVEN EN TANTE KATRIEN NOG EEN DIKKE PROFICIAT EN DOE ER MINSTENS NOG 20 JAAR BIJ!!
Vanmorgen vroeg uit de veren, zodat Julie nog voor school voor een bloedcontrole naar Vincentiusziekenhuis kon. Om 10u30 krijg ik bericht dat er iets mis is met het staal en dat we terug moeten komen.
Na 't school dus terug naar het ziekenhuis en hebben we ook ineens Sten laten nakijken, want die loopt al een paar weken met een serieuze hoest rond. Het bleek geen gewoon hoestje te zijn: het ventje heeft een goei longontsteking (rechterlong zit vol met slijmen). We kunnen het amper geloven, want hij heeft geen koorts en heeft energie voor 10. Ja, hij heeft het van geen vreemden zekerst, met zo'n straffe zus. Hopelijk kan een zware antibioticakuur alles oplossen en moet hij niet opgenomen worden. De kinderarts vermoedt wel dat het een bacteriële infectie is (dus niet besmettelijk), want anders had Julie ook al ziek geweest. Dat is dan toch al iets!!
De witte bloedcellen van Julie stonden iets te hoog, dus haar medicatie is ook wat opgetrokken, maar voor de rest was alles super!!!!
Wat hebben we genoten van onze vakantie met bonni, bompi, tante katrien, nonkel dave, arne en lennert. Over quality tijd gesproken. Het was zalig om te zien hoe graag de kinderen met elkaar speelden (en ook de papa's). Ondanks het frisse water de eerste dagen zijn Sten en Julie geen minuut uit het water geweest. Ze hadden een heus aquapark om in te spelen en dat hebben ze dan ook gedaan.
Julie heeft zich volledig laten gaan in het zwembad en op de kinderdisco, waardoor mama soms wel een traantje moest wegpinken bij het zien van al die pret Hopelijk heeft ze haar zwembatterijen wat opgeladen, want ze zal de lange winter moeten overbruggen, daar ze niet in een overdekt zwembad mag zwemmen, omwille van het infectiegevaar.
We zijn gelukkig bespaard gebleven van 'darmperikelen', dus onze voorzichtigheid (enkel flessenwater, geen rauwe groenten, enkel geschild fruit, geen schepijs, geen ijs, ...) heeft resultaat gehad. Gelukkig want diep van binnen hadden we hier toch wat schrik voor!
Hier een paar kiekjes van onze vakantie, geniet met ons mee!!!
We zijn vandaag voor het eerste persoonlijke oudercontact uitgenodigd bij juf Sigrid.
Ons hart zwol bij het horen van al dat lof. Toch megafijn om te vernemen dat ze super goed meewerkt als een voorbeeldige leerling. Ongelooflijk dat ze haar plaatsje zo snel heeft gevonden in de klas en niet meer aandacht verwacht dan een ander kind, na zo'n intensief jaar. De enige opmerking was dat ze soms te hulpvaardig is, waardoor andere kinderen niet aan bod komen. Ook voor de juf heel dubbel, want ze helpt juf en klasgenootjes spontaan en dat moet de juf juist stimuleren, maar ja de andere moeten ook een kansen krijgen, hé. Ja en weten allemaal dat ze het goed kan uitleggen ...
Vandaag is ook de appelverkooop gesloten in de school. Spijtig genoeg sloeg de verkoop een beetje tegen, maar dit komt vooral omdat ze iets te laat in actie zijn gekomen vanuit de school, waardoor ouders/kinderen weinig tijd hadden. In totaal zijn er toch 177 pakketen verkocht, dus dat is beter dan niets. Julie is in ieder geval kei blij met de verkoop en daar is het uiteindelijk toch om te doen: een glimlach op hun gezicht toveren
Vandaag heeft Julie haar eerste rapport met punten gekregen. Ze heeft 94%, dus dat vinden wij SUPER We zijn ook blij te lezen dat ze heel goed de regels volgt en altijd beleefd is. We vragen ons alleen af waarom dat thuis dan niet kan
Vanavond zal ze terug vroeg in haar bed liggen, want ze is nog altijd heel moe van de zeescouts. Het weekje van vakantie zal haar goed doen, dan kan ze wat recuperen ...
Julie was heel de morgen zenuwachtig, want in de namiddag stond haar eerste bezoek aan de zeescouts op het programma. Hun basis ligt op linkeroever en is met de fiets slechts 10 minuutjes rijden. Toch was dit tochtje iets te ver voor haar beentjes. Daar aangekomen was ze direct in haar nopjes, want ze herkende een paar kindjes uit de school.
Sten was wel wat verdrietig, want nu was hij helemaal alleen. Hij 'eiste' dat er vanaf nu elke zondag vriendjes moeten komen spelen. Vandaag had ik niets gepland, maar op de zeescouts kwamen we zijn klasgenootje Adriaan tegen, die zijn broer en zus kwam brengen. Dankzij het goede weer hebben ze dan beide in de nabij gelegen speeltuin kunnen spelen, dus iedereen gelukkig.
Toen ik Julie ging halen straalde ze gewoon. Ze had er enorm van genoten en ik citeer: Mama, het was zo leuk dat ik bijna in mijn broek heb gedaan. (lees geen tijd om naar toilet te gaan). Ze was wel doodmoe. Gelukkig reed haar vriendinnetje Jorien mee huiswaarts, zodat Jorien op haar fiets naar huis is gereden en Julie achter op de fiets kon zitten, want na een paar honderd meter was Julie haar pijp uit.
Thuis aangekomen stond er een verrassing te wachten, want papa was een dagje vroeger thuis
Vanmorgen is Julie en Sten truffels en marsepein gaan verkopen voor het kinderziekenhuis en appels voor het oncokamp in onze straat. Terwijl mama alles had klaar genomen, waren ze even in de verkleedkoffer gekropen. Ik weet niet of het aan hun outfit lag, maar ze hebben goed verkocht. Bedankt lieve buren!!! Sten heeft zijn pakje trouwens heel de dag aan gehad en is zo mee naar de bakker en speeltuin geweest. Wat zou papa hiervan vinden
In de namiddag zijn we op bezoek geweest bij bonni en bompi. Julie en Sten waren zeer blij dat nonkel Erik (broer van bompi die in Brazilië woont) eventjes in het land was, want dat betekent dat er pannekoeken gebakken worden. Ik citeer Julie: nonkel Erik maakt de beste pannekoeken van heel de wereld! Hij heeft dit vroeger is een keertje gedaan voor de kids en nu hangt hij er elke keer aan!!!! Julie en Arne hebben wel goed geholpen met het maken van het deeg en achteraf met het op eten
Vanmorgen moest Julie weer op bloedcontrole in Sint-Vincentius. We zijn vroeg vertrokken, omdat ze absoluut op tijd op school wou zijn, daar ze vandaag haar eerste 'officiële' toets heeft. Sten mocht daarom heerlijk gaan ontbijten bij de buren, daar papa in Vlissingen zit. Hij vindt dit geweldig en zo moet ik hem niet te vroeg wakker maken en niet naar de voorbewaking brengen.
Het bloedresultaat was perfect, dus we zijn helemaal klaar om volgende week onze koffers te pakken
Vanmorgen ging de klas van Julie zwemmen en mocht ze naar de klas van juf Finne (1b). Ze heeft daar op de computer mogen werken en vond het fantatisch. Daarna nog franse les, dus ze was helemaal in haar nopjes.
Vanmiddag stond er eindelijk terug een kapperbezoek op het programma. Julie vond het geweldig, want ze laat haar graag verwennen. Bovendien was het natuurlijk ook wel speciaal, want dat is weer een hoofdstuk afgesloten. Mama moest een bijna een traantje wegpinken.
En voor het resultaat op foto vast te leggen, heeft ze zich als een echt fotomodel op de zetel gezet bij de kapper
We waren net op tijd terug om papa uit te wuiven, want die is weer vertrokken naar Vlissingen.
Vandaag hadden we al een feestje voor bompi, want hij wordt woensdag 60 jaar! Julie heeft mee de kaarsjes mogen uitblazen en lekker gesmuld.
Uiteraard hebben we ook genoten van het heerlijke herfstzonnetje. Voor één keertje ging het er nog eens rustig aan toe en kon ze met de neefjes spelen. Julie heeft er echt van genoten om nog eens met hen op te trekken, want dat lukt minder en minder. Ja jongens en meisjes hebben nu eenmaal andere interesse: voetbal, fikfakken, basketten, .... zelfs op TV hebben ze niet meer dezelfde keuze. Sten daarentegen vindt het geweldig met zijn neven en kijkt enorm naar hen op. Hoe wilder, hoe liever.
Wat was het heerlijk aan de zee! We zijn bomma en bompa gaan bezoeken die in de
Duinse polders op weekend waren in Blankenberge. Als je jong en oud samen
brengt, krijg je soms toch leuke taferelen. Tijdens het eten had Julie genoeg
en probeerde bomma haar te overtuigen dat ze nog wat vis moest eten, want dat ze
daar slim van wordt ... waarop Julie zei: waarom eet jij je vis dan niet
op!?
Op het strand was het dan de beurt aan bompa, die de kinderen attent
maakte op het 'natte' water van de zee
We hebben ook nog een stevige wandeling gemaakt naar de pier en op het einde hebben we ze al zingend verder gekregen, maar het was een hele opgave.
Het kon niet snel genoeg 10u zijn voor Julie en Sten, want hun vriendjes Bas en Sam kwamen spelen.
Zolang het niet regende hebben ze zich op straat uitgeleefd en is buurjongen Tobi komen meespelen. Daarna zijn we naar binnen moeten gaan en hebben ze schooltje gespeeld. Meester Tobi had zijn klasje goed onder controle, zodat mama kon zorgen voor de spinnensoep. Daarna nog lekker geknutseld met klei en toen was Els er al. Al de kinderen vonden het te vroeg, dus dit is voor herhaling vatbaar.
Ook Sten en Sam hebben zich helemaal laten gaan en ervoor gezorgd dat er precies een bom is ontploft in de slaapkamer
Ze zullen morgen weer veel te vertellen hebben aan papa, als die morgen terug thuis komt
Julie heeft de laatste dagen zeer korte tenen en kan niets van haar broer en mama verdragen. Het lijkt wel of heel de wereld tegen haar is. Komt dat nu door de chemo van afgelopen donderdag, ik weet het niet, maar het mag stillekes aan gaan stoppen.
Morgen is het pedagogische studiedag en daarom heb ik voor elk een vriendje uitgenodigd, zodat alles hopelijk vlotjes verloopt. Mama zal morgen haar avondje uit met haar vriendinnen kunnen gebruiken om haar batterijen terug op te laden.
Vandaag zijn we naar het speelgoedmuseum geweest in Mechelen, omdat het facultatieve studiedag was op de school (we hadden beter niet geluisterd naar de Frank wat het zonnetje scheen heel de middag). We hebben ons allemaal geamuseerd: Julie en Sten hebben heel actief meegedaan in het museum. Julie was vooral gefascineerd door alle poppenhuizen en Sten door alle treinen. Julie heeft alles kunnen geven, want ze had totaal geen last meer van de LP.
Mama en papa herbeleefden allerlei spelletjes van toen. Ook voor de papa's hadden ze een circustrein voorzien
Vanmorgen is Julie nog even naar school geweest, om rond 10u30 te vertrekken naar Leuven.
Er stond een lumbale chemo (LP) op de planning. Het is vrij goed gegaan, al was het weer even moeilijk bij het opzetten van het masker. Zelfs toen papa ook een masker op had gezet, wou het niet echt lukken, maar uiteindelijk is het met de hulp van verpleegster Lieve prima verlopen.
Het was vlug vergeten, want Pieter had nog een verjaardagscadeau voor haar. Een hele zak vol: ze is in de wolken.
Na het uitpakken van de cadeautjes werd Julie plotseling misselijk. Ze heeft nog extra medicatie gekregen en nog gerust in haar bedje, want ze was zeer slapjes. Uiteindelijk heeft papa ze in de buggy gezet om naar huis te gaan en toen kwam plots alles eruit. Thuisgekomen was haar eetlust terug ok en heeft ze goed gegeten.
Haar witte bloedcellen stonden trouwens terug te hoog, dus de medicatie is terug opgedreven.
) Na het eten konden de jongens er niet genoeg van krijgen en ze zijn weer gaan voetballen. De meisjes hebben het iets rustiger gehouden en hebben getekend en gespeeld.
Hopelijk heeft ze haar zwembatterijen wat opgeladen, want ze zal de lange winter moeten overbruggen, daar ze niet in een overdekt zwembad mag zwemmen, omwille van het infectiegevaar. 
