Vanmorgen werden we met de taxi afgezet voor attractiepark 'Marineland', waar madama Bénédicte ons stond op te wachten, daar het park nog gesloten was. Er stond onmiddellijk een bezoek aan de orka's op het programma. Er was ook nog een verrassing, want orka Wieke had net een baby gekregen en die mocht vandaag voor de eerste keer mee in het grote bassin.
Julie heeft samen met verzorgster Anke (uit Nederland) allerlei spelletjes gespeeld met de orka's. De dieren waren op de duur zo vertrouwd met haar dat ze elke opdracht uitvoerden, zonder hulp van Anke: draaien, tong uitsteken, zwaaien, ... Ook Sten was onder de indruk!!! Alles is gefilmd en er zijn prachtige foto's getrokken, maar daar voor zullen jullie nog even geduld moeten hebben, want dit lukt hier niet in het hotel.
Na het persoonlijke bezoek mochten we nog heel de dag het park bezoeken. Wat hebben we allemaal nog gezien: een grappige zeeleeuwenshow (Sten ging volledig uit zijn dak), een prachtige dolfijnenshow (waar ook een baby mee deed), haaien, reuze zeeschildpadden, pinguïns, and last but nog least: de show van de ORKA'S Julie vond het super en Anke had haar onmiddellijk erkend in het publiek, dus haar dag kon niet meer stuk. Tijdens de show hebben ze ook een film getoond met de geboorte van de baby: indrukwekkend.
Tot slot heeft Julie zich nog kunnen laten gaan in de souveniershop, want ze had een zééér grote cent gekregen van Make-A-Wish om een aandenken mee te brengen: een knuffel orka met baby, een orka t-shirt, een orka-pet en een orka pennenzak voor volgend jaar. Natuurlijk hebben mama en papa ook aan Sten gedacht en ook hij heeft een knuffel en pet gekozen.
Moe, maar zééér voldaan zijn we met de taxi terug naar het hotel gebracht, waar beide kids met orka-knuffel in de hand in slaap zijn gevallen. Aangekomen waren de batterijen terug wat opgeladen, zodat ze ook nog een plonsje hebben kunnen doen in de zee. Beter had deze dag niet kunnen eindigen!!!!!
Vanmorgen stond om 7u het make-a-wish team klaar met een zéééér uitgebreid onbijt. Toen we onze buikjes hadden vol gegeten, stonden de buren (sommige nog in ochtendtenu) klaar om 7u45 om Julie uit te wuiven!!!!!!
Julie en Sten vonden het opstijgen zeer spannend (soms met angstige oogjes). Tijdens de vlucht vonden ze het geweldig en hebben ze ook cadeautjes gekregen van de crew. Make-a-wish had ook een brief geschreven voor de piloot, waarin het verhaal van Julie stond. Dit had als gevolg dat de piloot Julie en mama heeft uitgenodigd in de cockpit tijdens de landing. Een ongeloofelijke ervaring: vooral omdat er héééél veel wind stond en het voor de piloot ook een uitdaging was om te kunnen landen. Maar de piloot en Julie hebben dat fantatisch gedaan: bij aankomst heeft Julie de motor mogen afzetten. Sten is ook nog een kijkje komen nemen in de cockpit en ze hebben zich beide even piloot gewaand.
Spijtig genoeg heeft het hier heel dag kei hard geregend en hebben we dus niet echt kunnen genieten van Nice, maar iedereen is nog aan het bekomen van al de indrukken op het vliegtuig en de luchthaven, zodat we zeker goed kunnen slapen.
Morgen staat het bezoek van de orka's op het programma!!!! Gelukkig voorspellen ze morgen goed weer.
In de namiddag zijn we onze buren gaan bezoeken aan de zee (Middelburg-Nederland). Julie en Sten hebben zich uitgeleefd op de speeltuin van de boerderijcamping. De remmen ging pas helemaal los toen ze aan de zee kwamen. Ondanks het koude water heeft Julie er zooooo van genoten om nog eens in water te zitten ,om daarna te rollebollen van de duinen.
Julie blijkt een oorontsteking te hebben. Deze week kloeg ze af en toe over oorpijn, maar maakte geen koorts. We zijn dus onmiddellijk gestart met antibiotica, want anders kunnen we zondag niet vliegen.
Van haar voet hebben ze ook een foto genomen, maar hier was geen barst/breuk te zien. Ze heeft wel een peesontsteking en moet dus rusten: oei, oei dat gaat nog wat geven.
Haar witte bloedcellen stonden te laag, dus haar medicatie wordt weer aangepast!!!!
Hopelijk is tegen zondag alles veel beter, zodat ze volop kan genieten van de orka's!!!!
Vanmorgen moesten we vroeg uit de veren, want neefje Lennert deed zijn eerste communie. Julie en Sten vinden elke gelegenheid om te feesten superleuk, dus hun geluk kon niet op.
Julie heeft zich weer heel de dag laten gaan, maar blijkt toch nog altijd last te hebben van haar voetje. Ze klaagt niet van pijn, maar ze mankt en kan niet goed meer lopen. (niet dat het haar remt hoor ). Een aantal weken geleden had ze haar voet omgeslagen en sinds de loopwedstrijd heeft ze terug last. Morgen moet ze weer naar het ziekenhuis voor een bloedcontrole, zodat de dokter haar voet ook kan onderzoeken. Hopelijk niets te ernstig, zodat de trip naar de orka's niet in het gedrang komt, want de spanning begint te stijgen. Julie (en ook Sten) zijn serieus aan het aftellen: nog 3 keer slapen
Julie heeft vandaag meegedaan aan de Sint-Andriesrun. Een parcours van 650 meter. De start verliep hectisch, waardoor Julie ten val is gekomen. De vechter in haar kwam echter naar boven en ze is blijven lopen ook al deed haar knie pijn. Mama had het emotioneel zwaar te verduren, waardoor de filmopname is mislukt. We zijn echter SUPERTROTS op haar, dat ze dit na 7 maanden chemo heeft kunnen uitlopen!!! Zoals je kan zien is Julie ook superblij met haar medaille en is Sten haar verschillende malen komen feliciteren. Ook al de supporters bedankt om Julie (en de mama) te steunen.
Achteraf had ze ook nog energie om zich uit te leven op het springkasteel
Julie is in de wolken: haar vriendje Bas en zijn broertje Sam blijven slapen vanavond. Het slapen gaan ging vrij vlotjes, behalve bij Sten: die is bij logies altijd zo opgewonden dat hij de slaap niet kan vatten.
Mama heeft dus plotseling 4 kindjes om voor te zorgen, want papa is naar Vlissingen voor het Europees Voetbaltornooi van de loodsen. Hopelijk met niet hetzelfde scenario van vorig jaar: gescheurde gewrichtsbanden.
Morgen kan mama ook profiteren, want dan gaan Julie en Sten op hun beurt logeren bij bonni en bompi. Zo kan mama mee gaan feesten op het galadiner van de loodsen!
Julie mocht deze ochtend naar het eerste leerjaar en daar heeft ze al een les wiskunde en taal gekregen. Ze vond het superleuk en ziet vol ongeduld uit naar september.
Vanmiddag is ze naar St-Vincentius geweest voor een bloedcontrole. Haar witte bloedcellen waren serieus gestegen, dus de medicatie is weer opgevoerd. Voor de rest heeft de dokter haar gezond verklaard: geen microbe te bespeuren.
Wat een verrassing: gisterenavond stond papa ineens thuis!! Hij had een dagje vakantie genomen om ons te verrassen. Dubbel leuk, want vandaag was het rommelmarkt in onze straat en dan stond mama er niet alleen voor met die twee deugenieten
De rommelmarkt was een groot succes en de kinderen hebben zich kostelijk geamuseerd en overal speelgoed afgeluist.
Julie had ook een kraampje ten voordele voor de clini-clowns en met succes: het heeft maar liefst 250 euro opgebracht. Superleuk was dat toevallig cliniclown Lila (wel zonder clownenpak) achter de hoek ook een kraampje had staan. Beide waren dus blij verrast om elkaar eens ergens anders tegen te komen. Julie en Lila hebben dan ook op z'n clowns geposeerd voor de fotograaf, waarvan we binnenkort hopelijk beelden krijgen.
Nog twee keer slapen en papa is terug thuis. De kindjes beginnen hem te missen, dus goed dat we een gevuld weekend hebben. Morgen lekker spelen in de zon en zondag rommelmarkt in de straat! Iedereen welkom tussen 10u en 17u.
Julie haar oorpijn is bijna over, dus hopelijk is ze morgen helemaal weg.
De eerste werkdag van mama was zeer rustig (een beetje te rustig zelfs). Mama was wel blij verrast door haar collega's, want haar bureau was versierd met slingers en ballonen en er stond een mooie ruiker bloemen.
Julie was vanochtend nog moe en is vanmiddag even mee gaan rusten met de kleine kleuters. Ook vanavond was ze niet echt in haar doen en kloeg ze van oorpijn. Hopelijk is het gewoon vermoeidheid en moet ze dit weekend maar goed rusten en een training overslaan.
Julie is vandaag voor de tweede keer gaan trainen voor de loopwedstrijd op 29/5. Het ging iets moeizamer dan zaterdag, maar we komen er wel. Julie ziet het in ieder geval zitten en kan niet meer wachten. Ze zal in ieder geval genoeg supporters hebben met al de buren van de straat.
Hopelijk slaapt ze de komende dagen terug zonder nare dromen, want 'dankzij' de slechte ervaring vorige week donderdag, herbeleeft ze terug de lumbale punctie. We hebben het in ieder geval opgenomen met de professor en ook zij was verontwaardigd over de werkwijze van de assitente.
Vandaag had de politie een fietsparcour gemaakt op de schoolplaats en mocht Julie dus haar fiets mee naar school brengen. Ze vond het heel leuk, maar wel moeilijk
Ondertussen is mama aan het aftellen, want donderdag moet ze terug aan het werk. Gelukkig maar 50%, zodat ze kan blijven genieten van haar gezinneke
Julie is deze morgen gaan trainen voor de Sint-Andriesrun. Dit is een loopwedstrijd van onze buurt binnen twee weken. Ze zou graag de kidsrun meedoen van 650 m. Mama is met haar het parcours gaan verkennen. Ze deed het beter dan verwacht. Ze is maar één keer moeten stoppen, omdat ze pijn kreeg in haar beentjes. Woensdag gaan we nog eens trainen
Papa is met Sten gaan zwemmen en daar heeft Julie van geprofiteerd. Nu ze haar mama weer helemaal voor haar alleen had, heeft ze de rest van de ochtend gezelschapsspelletjes gespeeld. Iets dat we bijna dagelijks deden toen ze niet naar school mocht. Zowel mama, als Julie hebben ervan genoten
Julie had vandaag haar eerste lumbale punctie (chemo rechtstreeks in ruggenmerg). Zoals verwacht ging het niet vlotjes. Bovendien was er een nieuwe assistente die een andere manier van werken had, waardoor ook mama van de kaart was. Julie heeft namelijk enkel een slaapmiddel gekregen en geen lachgas, waardoor ze veel pijn heeft gehad tijdens de behandeling. Gelukkig weet ze hier niets meer van, omdat het slaapmiddel haar korte termijn geheugen wist. Toch zal dit geen tweede keer meer gebeuren, nu we weten welke gevolgen dit heeft.
Als beloning ging mama met Julie naar de Quick, maar daar zijn we niet geraakt, want in de auto is Julie misselijk geworden en wou ze naar huis. Ze was ook heel moe (verdoving zat nog wat in haar lichaampje, denk ik) en ze is met haar hoofd boven 'de zak' in slaap gevallen, het dutske. Eenmaal thuis aangekomen was ze uitgerust en was alles al vergeten, want ze heeft nog lekkere worst met petatjes gegeten.
Nog 5 van die ambetante spuiten te gaan en ze is er hopelijk voor altijd van af
Juf Tamara laat weten dat Julie precies nooit is weggeweest uit de klas. Ze voelt zich als een visje in het water en ook de andere kinderen hebben haar goed opgenomen in de groep. Ze vraagt ook geen extra aandacht van de juf. Hiervoor hadden we wel wat schrik, omdat Julie in al die maanden toch privéles had gekregen van haar juf en dit schept een speciale band. We zijn kei fier op haar: je moet het allemaal maar plaatsen als 5-jarige
Zoals je kan zien op de foto's, voelt ze zich super in haar klasje met haar wit hoedje!!!!
Gisteren is Julie met haar klas naar de zoo geweest. Het was haar eerste schooluitstap dit jaar en ook al kent ze de Antwerpse zoo van buiten, ze vond het echt geweldig. De busreis op zich was al een heel evenement.
'S avonds had ze in ieder geval nog voldoende energie om met haar broer te ravotten, met alle gevolgen vandien. Een dikke vette blauwe buil op haar voorhoofd. Lang leve de arnicazalf, want deze ochtend was de zwelling al helemaal weg en zag het nauwelijks nog blauw
Nog twee nachtjes slapen en dan is er goed en slecht nieuws: papa is terug thuis , maar dan heeft Julie ook een lumbale punctie
Julie en Sten willen al heel graag eens varen met een boot zoals papa en nu was het zover. We zijn vandaag met de boot van Temse naar Ruppelmonde gevaren en terug. Ze vonden het super. Ze zijn zelfs bij de kapitein op de brug geweest. Een dag om nooit te vergeten
De dieren waren op de duur zo vertrouwd met haar dat ze elke opdracht uitvoerden, zonder hulp van Anke: draaien, tong uitsteken, zwaaien, ... Ook Sten was onder de indruk!!! Alles is gefilmd en er zijn prachtige foto's getrokken, maar daar voor zullen jullie nog even geduld moeten hebben, want dit lukt hier niet in het hotel. 
Ondanks het koude water heeft Julie er zooooo van genoten om nog eens in water te zitten ,om daarna te rollebollen van de duinen.
Julie mocht deze ochtend naar het eerste leerjaar en daar heeft ze al een les wiskunde en taal gekregen. Ze vond het superleuk en ziet vol ongeduld uit naar september.
Gisteren is Julie met haar klas naar de zoo geweest. Het was haar eerste schooluitstap dit jaar en ook al kent ze de Antwerpse zoo van buiten, ze vond het echt geweldig. De busreis op zich was al een heel evenement.
