In het kader van dit blog bedoel ik vanzelfsprekend samenleven tussen een westerling en een aziatische persoon. Het kan een vrouw of een man zijn, het maakt niet uit. Er zijn problemen.
Vooral als je uit verschillende omgevingen komt. En vanzelfsprekend zijn de omgevingen (of achtergronden) verschillend tussen een westerling en een aziaat.
De aziaten die kennis maken met een westerling doen dat meestal over het internet (via Yahoo, MSN enz. of via sex-websites) en vice-versa.
In uitzonderlijke gevallen gebeurt de kennismaking via persoonlijk contact, omdat de westerling daar komt, op vakantie of voor zaken of wat dan ook. Meestal echter gaat een cyber-kennismaking vooraf aan een persoonlijke.
Wat daarvan te verwachten ?
Zoals gebruikelijk met cyber-kennismakingen blijft veel in het vage. Zelfs als je elkaar kunt zien dmv webcam is het moeilijk om je een aktueel beeld van de realiteit te vormen waarin andere mensen leven. Wat je ziet via webcam en wat men je vertelt over het dagelijkse bestaan is soms veelbetekenend maar fragmentarisch.
Je dient jezelf ervan te vergewissen hoe de mensen leven, ter plaatse, door voor 1 of 2 weken als toerist in de Filipijnen te verblijven. Zelfs die 1 of 2 weken zijn niet meer dan een moment-opname, maar als je een beetje bij de pinken bent, leer je hiervan wel.
Een beetje dokumentatie raadplegen in boeken of op internet vertelt wel wat maar niet echt veel.
Aan de ene kant is het niet vergelijkbaar met 1 of 2 weken verblijven in Spanje. Aan de andere kant is het natuurlijk vergelijkbaar met wat je wenst te vergelijken. Ik bedoel: als je in de Filipijnen wenst te gaan leven, vergelijk dingen dan niet zoals Europeanen die vergelijken in verschillende Europese landen.
De Filipijnen bevinden zich in Zuid-Oost Azie en het leven is erg verschillend van Europa. Hou je dan ook gereed voor een verschillend leven. Levensomstandigheden, klimaat, taal, wetten, voedsel, alles is anders in zekere zin. Een verblijf van 1 of 2 weken als toerist kan edukatief zijn.
Een tweede verblijf van 1 of 2 weken kan een beetje ervaring opleveren.
Ikzelf kwam hier 2 opeenvolgende jaren als toerist, telkens voor enkele weken, vooraleer ik besloot definitief te verhuizen van Belgie naar de Filipijnen. Klimaat speelt uiteraard een belangrijke rol voor je budget: in de Filipijnen is het dag en nacht van 20 tot 30 graden celcius warm, elke dag van het jaar. Je kan aardig wat besparen van je budget omdat je geen verwarmingskosten hebt. Enkele elektrische ventilatoren (1 in de leefkamer, 1 in de slaapkamer) volstaan om de temperatuur draaglijk te houden. De maandelijkse elektriciteitsrekening is goedkoop in vergelijking met de Belgische. Als men maandelijks ongeveer 30 EUR betaalt voor elektriciteitsverbruik in Belgie, betaalt men in de Filipijnen voor hetzelfde verbruik ongeveer de helft.
De maandelijkse waterrekening is in vergelijking met Belgie zelfs onvoorstelbaar: in Belgie betaalt men ongeveer 15 of 20 EUR per maand + 1 maal per jaar een fikse extra van 100 EUR of meer voor pollutie en gebruik van riolen enz. In de Filipijnen kost het maandelijks verbruik ongeveer 1,5 EUR (bv. voor verbruik van 6 of 7 kubieke meter water ) en er zijn geen extra`s te betalen voor pollutie, gebruik van riolen of wat dan ook.
Nog steeds leer ik vrijwel elke dag iets nieuws.
Wat relaties aangaan: net zoals in Belgie of ergens anders moet je die natuurlijk zelf waarmaken. Een relatie is altijd een complex geheel van geven en nemen, en wanneer je besluit in het buitenland (Filipijnen of waar dan ook) te gaan leven met iemand, moet je starten met een open geest en een heleboel aanvaarding. Filipijnen van hun kant aanvaarden veel van buitenlanders. Vanzelfsprekend dien je zelf ook veel te kunnen aanvaarden. Dingen zijn overal anders en als je strikt Belgisch konservatief bent in de meeste van je gewoonten, zal het moeilijk zijn om ergens anders te leven, waar dan ook, zelfs binnen Europa, laat staan in een ander continent.

Schoonheidsproducten zijn in de Filipijnen een echte gekte. Denkt u echt dat er alleen maar hype in de USA gemaakt wordt over allerlei dingen en produkten  ? Het is kinderspel vergeleken met de  Filipijnen... Elk meisje en vrouw wenst zijdezacht haar te hebben,  een zachte onbehaarde huid, perfecte vinger- en teennagels enz.
Commercials op radio, televisie en alle mogelijke affiches op reklameborden in de buurt van shopping-malls houden dit denkbeeld constant aktueel..
Als mannelijke westerlingen denken dat hun vriendinnen of echtgenotes te veel aandacht (en geld) besteden aan schoonheisidealen, kom dan eens een kijkje nemen in de Filipijnen. Elke vrouw en meisje lijkt daardoor geobsedeerd.
De natuurlijke huidskleur van een vrouw of meisje in de Filipijnen is lichtbruin. Natuurlijk niet geel. Een gele huidskleur bestaat helemaal niet, dat is een fantasie uit een overwegend racistisch verleden, net zoals "roodhuiden"... Mensen met een natuurlijke rode huidkleur bestaan niet, netzomin als mensen met een natuurlijke gele huidkleur. Er zijn enkel varierende tinten bruin. Sommige tinten lijken wat geler en sommige andere tinten wat roder, maar op het einde zijn het allemaal varianten van bruin.
Hoedanook, Filipijnse vrouwen en meisjes hebben een natuurlijk bruine huidkleur, varierend van licht- tot donkerbruin.
Allemaal willen zij blanker lijken dan zij zijn. Enigszins zoals Michael Jackson blanker wilde lijken dan hij was. Alleen scheen Michael Jackson te lijden aan een bepaalde huidziekte, Viltigo, hetgeen onregelmatige huidkleurverschillen veroorzaakt op aangezicht en lichaam. Filipijnse vrouwen en meisjes lijden niet aan deze ziekte maar wensen bijna alemaal blanker te zijn dan mogelijk.
Het is zowat het tegenovergestelde van Europese en Noord-Amerikaanse vrouwen en meisjes die allemaal bruiner wensen te zijn dan mogelijk.
Waarom ?
Het zou leuk zijn als zij dat allemaal wensten omdat zij zich daarbij beter in hun vel kunnen voelen. Als zij het alemaal maar willen doen om verleidelijk te zijn voor de mannen, dan roept dat heel wat vragen op: het rollenpatroon van vroiuwen en mannen weet u wel...zijn de seksen evenwaardig of niet ?
Als zij het allemaal maar willen doen omdat de commercials op radio, televisie en straataffiches hen daartoe bewegen, dan roept dat zelfs meer vragen op.
Hoe dan ook, Filipijnse vrouwen en meisjes zijn doorgaans sterk beinvloed door televisie. Bijgevolg ook door de commercials die op televisie vertoond worden. En de Filipijnse televisiezenders besteden behoorlijk wat aandacht en tijd aan comnmercials: ongeveer een blok van commercials van minstens 5 minuten tussen elk blok van andere programma`s van ongeveer 10 minuten.
Dacht u dat de hoeveelheid aan reklameblokken op de kommerciele zenders in Belgie aanstootgevend waren ? Kom eens kijken naar de televisiezenders in de Filipijnen... Het ritme is voornamelijk gekopieerd van Amerikaanse televiestations en even storend. Storend tot een punt waar het werkelijk de keel uitkomt. Intussentijd werken en beinvloeden de commercials echt wel en sporen de vrouwen en meisjes aan om zoveel mogelijk schoonheidsprodukten te kopen als mogelijk.
Echtgenoot of vriend betaalt, want meestal zijn het de mannen in de Filipijnen die enig werk hebben. De vrouwen doen het huishouden, zorgen voor hun talrijke kinderen, brengen soms wat inkomen aan met wat zij verdienen door ergens anders huishoudelijke klusjes te doen (maar dat vormt niet echt een grote help in het gezamelijke inkomen) en willen er toch mooi uitzien.
Een onderwerp voor een volgend hoodfdstuk. Een delikaat hoofdstuk wellicht omdat dat moet handelen over rollenpatronen, religie en samenleving zoals Belgen dat kenden meer dan 50 jaar geleden maar in de Filipijnen nog steeds dagelijkse realiteit is.