Het was heel stil toen ik opstond, komt misschien omdat ik alleen thuis was.
Om 7u werd ik weeral wakker, maar ik bleef liggen tot 8u. Om 8u heb ik nog vlug Braintraining gespeeld, een nieuwe dag is aangebroken (heb het uur nog niet veranderd op mijn Nintendo DS). Mijn breinleeftijd is 27 (maar 2 jaar ouder dan ik in werkelijkheid ben).
Om 9u vertrok ik richting station om de trein naar Town Hall te nemen. Onderweg heb ik 2 handdoeken, een blouse en kousen achtergelaten in de kledingcontainer (zo heb ik minder om mee te sleuren).
Toen ik in het station Croydon aan het wachten was op de trein. Kwam een man achter een sigaret vragen (omdat ik niet rook kon ik hem niet helpen). Dan nam hij sigarettenpeuken op die op de grond lagen en begon die te roken. Heel onhygiënisch, want iemand van die kon één of andere ziekte hebben. En elke keer wanneer diene kerel mij passeerde zei hij: Hi, how are you? Een klein beetje gestoord dus.
Om 10u had ik met Desirée (Italiaans meisje van mijn klas) aan de kruising tussen George Street en Bathurst Street om samen naar Palm Beach te gaan.
We waren daar allebei op tijd en dan was het zoeken naar de juiste bus, uiteinelijk hebben we die gevonden (was juist voor de Great Union Cinema).
Na ongeveer 1u30 rijden kwamen we toe in Palm Beach. In Palm Beach worden de buitenopnamen van Home and Away opgenomen. Omdat ik vroeger een trouwe fan was, vond ik het toch wel nodig om naar daar te gaan (zoals The Travel Book Shop van de film Notting Hill).
We hebben eerst een kleine wandeling gemaakt over het strand en de rotsen. En dan zijn we iets gaan eten, ik heb een lasagne genomen. Kan je dit geloven? Aan het strand waren maar 2 restaurants, je zou toch wel verwachten dat er meer waren.
Na ons buikje lekker rond te hebben gegeten, hebben we ons even te rusten gelegd op een bank. Omdat de zon fel begon te schijnen heb ik mij maar ingesmeerd met zonnecréme en heb mijn pet maar opgedaan. Ik leek een echte toerist en daar ben ik trots op!
Daarna zijn we naar de andere kant van het strand gewandeld. Er waren veel surfers, heb geprobeerd om fotos van hun te trekken. En er waren ook veel vissers, of beter gezegd veel vislijnen. Die vislijnen stonden gewoon recht, te wachten tot een vis (of een walvis) gevangen wou worden.
Meer op het einde van het strand kwam het mij ineens bekend voor.
Ik herkende de plaats waar de opnames gebeurden, maar spijtig genoeg was er geen gebouwen (zoals het eethuis van Irene of de gym van Kim).
We hebben een foute dag gekozen om naar Palm Beach te gaan, er waren geen acteurs. Geen Alf Stewart, Rick, Kim, Sally,
We hebben ons eventjes uit de zon gezet, want mijn gezicht zag blijkbaar vuurrood. Ook al heb ik mij zeker 3 keer ingewreven.
We hebben op ons gemak in de schaduw een ijsje gegeten, ze hebben hier zelfs Magnum.
Toen we terugkeerden naar de bus, merkten we op dat sommige huizen op betonnen palen stonden. Andere huizen werden tegen de rotsen (of misschien zelf in de rotsen) gebouwd.
Het was iets heel raars, ik zou schrik hebben dat mijn huis naar beneden zou vallen.
We keerden dan tenslotte terug naar Sydney. Allebei moe van de zeelucht.
Palm Beach is ongeveer 40 km van Sydney.
Ah ja, deze keer heb ik niet de Sydney Bridge beklommen, maar we hebben er wel overgereden (het is maar iets anders).
In Town Hall moest ik 30 minuten wachten op een trein naar Croydon.
Thuisgekomen, gegeten en mama aan de tv gehad.
Ik heb ook naar Private Practice gekeken (spin-off van Greys Anatomy) en dan heb ik mijn fotos afgeladen (in totaal al 800) en mijn blog verder aangevuld.
Nu is het 22u50 en tijd om te slapen, want anders ben ik morgen een wrak.
Om 7u werd ik wakker, maar ik had nog geen zin om op te staan. Ik ben in mijn bed blijven liggen tot 9u (heb nog eventjes Braintraining gespeeld).
Toen ik opstond gingen Simone & co juist vertrekken voor een weekendje uit, ze zijn naar Hunter Valley (bekend voor de wijnen). Ik heb het huis dus voor mij alleen.
Nadat ze vertrokken heb ik mij klaargemaakt om naar Featherdale Wildlife Park te gaan.
Ik moest de trein nemen tot Doonside en dan nog nog 1 km wandelen. Deze keer ben ik direct de goede weg opgegaan.
In het park waren veel koalas, wallabies, kangaroes, dingos, vogels,
Men kon de kangaroes & wallabies eten geven en natuurlijk ook strelen, dit was wel leuk.
Er waren dus ook dingos. Moeder, vader en hun kinderen. Ze lijken precies honden, ze lijken niet gevaarlijk (bijna niet te geloven dat een dingo vorig jaar Walter zijn sandaal heeft kapotgebeten).
Koalas slapen 16 tot 18 uur per dag, ze kunnen 15 jaar oud worden.
Er waren veel pasgeboren kangeroes en wallabies, zo schattig.
Er waren albino wallabies, kangaroes en zelfs een pauw (geen koala).
Albinos hebben het pigment melanin niet dat verantwoordelijk is voor de kleur van de vacht, ogen en huid.
Albinisme kan alleen maar doorgegeven worden aan hun pasgeborene als beide ouders dragers zijn van het albino-gen.
Het is moeilijk om te overleven in het wild want ze hebben niet de natuurlijke kleur die hen beschermt tegen hun jagers. Ze hebben ook veel last van zonnebrand en van huidkanker door een gebrek aan pigment.
Ik heb een kleine (normaal kleur) kangaroe zien kruipen in de buidel van zijn albino-moeder (de vader zal het albino-gen niet hebben).
Dan ben ik teruggekeerd naar huis.
Ik heb mijn financiën nagekeken, blog aangevuld en tv-gekeken.
Eerst moesten we met 2 discussiëren over 5 vragen: Whats the best way to keep up with developments in jour job or hobby, Are there any interessting events coming up in jour life?, Dit hebben we dan ook gedaan totdat de leerkracht ons weer onderbrak, die kan dus echt niet zwijgen.
Daarna moesten we terug 6 vragen beantwoorden of er aan tieners toegelaten moet worden dat: Watch howerever much TV the want?, Stay up late whenever they want, Go whereverer they want at night, Wear whatever they want?,
De woorden die onderlijnd zijn, zijn conjunctions that join two clauses togheter. Van die conjunctions hadden we meerdere oefeningen.
Toen hadden we het over charisma. Wie is de meest charismatisch persoon die je kent?
Na de les ben ik nog eventjes op het internet gegaan.
Dan heb ik mijn boterhammen opgegeten in Hyde Park.
Daarna ben ik naar huis gegaan. Heb mijn mails beantwoord en heb nog eventjes op mijn Nintendo DS gespeeld.
Toen was het tijd om naar de pre-school te gaan waar Simone werkt.
Een pre-school is dus een kleuterschool.
Het is ongeveer hetzelfde als bij ons (westerse cultuur).
We kwamen daar toe en we kochten hotdogs, ik heb er 2 gegeten omdat de kinderen geen honger hadden.
Toen het tijd was voor de film heb ik meegeholpen om de popcorn uit te delen aan alle kinderen.
De film ging over Alvin & The chipmuncks (een tekenfilm dus).
Al de kinderen kregen na de popcorn nog ijsjes, snoep, een waar festijn voor hen dus.
Simone was eventjes weg en de kinderen wilden hun mama. Ik had gezegd dat ze terug gingkomen en dat ze hier moesten blijven, maar ze gingen hun mama zoeken.
Ik heb mij er niet druk in gemaakt en heb maar verder naar de film gekeken.
Na de film zijn we terug naar huis gegaan, heb gedouched en ben in mijn bed gekropen.
Ik denk dat dit het enige voedsel is dat ik hier mis, maar we overleven het wel.
Vandaag ging het over KID POWER. Waarom willen kinderen een IPOD, een GSM en nog zoveel meer hebben? We hebben het ook over phrasal verbs gehad (daar hadden we het gisteren ook in business over).
In business hebben we over het geheim van mijn succes gehad.
We moesten 5 belangrijke dingen kiezen die belangrijk zijn in onze job: creativity, hard-working, skilled at jour job, learning quickly, good at finding solutions.
Daarna heb ik opgezocht hoe we naar Palm Beach geraken (we gaan er zondag naartoe), het is een bus nemen en duurt ongeveer 1u30.
En ik heb ook opgezocht hoe ik naar het Featherdale Wildlife Park geraak (daar ga ik zaterdag naartoe).
Mijn weekend is goed gevuld.
Ik heb Marjolijn om 16u (8u in België) gebeld om haar een gelukkige verjaardag te wensen, ze wordt vandaag 13 (wat worden ze toch groot).
Ik was er niet om haar 3 kussen te geven, dus doe ik het via deze weg. XXXXXXXXXXXXX (13 kussen voor onze elk levensjaar).
Naar huis gegaan, gegeten, woordpuzzels gedaan en op mijn Nintendo-DS gespeeld.
Zelf die van mijn gastgezin hebben het eens geprobeerd. Het is verslavend.
Morgenavond ga ik mee naar de pre-school van Lukas en Harisson, er is een filmavond.
Vandaag heb ik dus niet veel gedaan en ik schrijf ook niet veel omdat ik moe ben.
Ik ga in mijn bed kruipen.
Slaapwel,
Annelies
PS. Nicky is vertrokken naar Perth om daar te gaan werken, ik ga richting Queensland gaan, dus we zullen niet samen reizen.
We hebben het vandaag gehad over articles. We moesten a / an / the / no article kunnen plaatsen in een zin. We moesten ook de fouten verbeteren in een zin. Voor de rest hebben we niet veel gedaan van grammer.
Tijdens mijn pauze heb ik verder in The Hobbit gelezen (auteur is J.R.R.Tolkien). Blijkbaar zou er ook een verfilming van dit boek komen (zoals Lord of The Rings).
Bij business moesten we als opwarming zinnen kunnen vervolledigen (ex. I want to ASK him out but I am too shy). Dan moesten we een tekst lezen en de vragen die erbij horen beantwoorden. We hebben het ook gehad over idiomatic expressions (ex. pass the buck betekent avoid responsibility),
Na de lessen heb ik vlug mijn blog aangevuld.
En dan ben ik met Desiree (Italiaans meisje) vertrokken naar het Wildlife World.
Onderweg naar daar hadden we het over onze leerkracht Robert (Chore). Iedereen is het eigenlijk beu dat hij constant zit te praten, hij leert ons niets. En daarvoor betalen wij zoveel geld. En spijtig genoeg is hij blijkbaar de enige leerkracht die de gevorderde lessen geeft. Dit snap ik helemaal niet hoe dat komt. Hij denkt dat hij alles weet en geeft ook wel kritiek over sommige landen en culturen (Australië is volgens hem perfect). Het is ons ook opgevallen dat hij zeker al 2 weken dezelfde trui draagt. Ik moet ook wel zeggen dat ik ook één week met dezelfde trui kan rondlopen, maar ik ben op vakantie en ik heb maar 4 truien mee. Morgen gaan we proberen te vragen of we het niet over een ander onderwerp kunnen hebben, want POWER zegt ons niet veel.
In het Wildlife World waren slangen, spinnen, 80 soorten vogels,
Er was een vlindertuin met verschillende soorten vlinders, met verschillende kleuren.
Er waren ook wallabies, twee wallabies waren zelf met elkaar aan het vechten.
Tamara, je zult weeral jaloers zijn. Er waren ook koalas. Ze waren niet aan het slapen, ze waren aan het eten. Een koala is geen beer, het is het dichtst verwant aan een wombat. De eucalyptusbladeren die de koalas zo graag eten, bevatten een vergif en worden traag verteerd. Maar ze kunnen de eucalytusbladeren verteren door een speciale bacterie in hun darm. Maar pasgeboren koalas zijn niet geboren met die speciale bacterie. Daarom is hun eerste vaste maaltijd de stoelgang van hun moeder. Ze produceert een speciale pasta om zo die belangrijke bacterie aan haar kinderen door te geven. 2 kg van eucalyptusbladeren is gelijk aan 1 steak.
Thuisgekomen om 18u30, gegeten, blog aangevuld, naar aflevering van Lost gekeken (al 4 afleveringen bekeken),
En toen ik 's avonds naar de wc ging, zag ik een dikke spin. Gelukkig kwam hij niet tot bij mij.
Groeten,
Annelies
Ik heb beslist naar waar ik volgende maand ga: NEWCASTLE (180 km ten noorden van Sydney). Misschien kom ik daarna terug naar Sydney, want de paus komt op bezoek.
In de voormiddag hadden we het over POWER. Welke verschillende soorten van macht zijn er? Bijvoorbeeld: militaire macht, macht van het volk, politieke macht,
Ook werd er een discussie gehouden over ARCHITECTUUR. Wat is het meest imposante gebouw dat je ooit gezien hebt? Heb je liever moderne of traditionele architectuur?
Waarom zijn de Eifeltoren en Big Ben naar boven gericht? Het heeft de vorm van een penis, het is een teken van macht en mannelijkheid. Elke dag leer ik iets bij.
We moesten ook een voorbeeld geven van een powerful architecture in ons land, maar ik kon niets bedenken. Weten jullie misschien iets?
Vandaag was het de eerste dag dat we business hadden, maar het was wel dezelfde leerkracht als LSP. Eerst moesten we ons voorstellen, want er waren nieuwe leerlingen. Ik werd als eerste gekozen om een beetje over mijzelf te vertellen (ik had al het gevoel dat ik als eerste zou gekozen worden).
Daarna werd er een beetje meer over het vak gezegd.
We gaan het de komende dagen over customer service hebben.
We moesten eerst een paar vragen beantwoorden: Wat vindt je het leukst aan je job, Wat vindt je niet leuk aan je job, In welke andere carrières ben je geïnteresseerd, ?
Dan moesten we zeggen wat we belangrijk vinden aan een klantendienst. Bijvoorbeeld: moet vriendelijk zijn, willen helpen, moet zijn product kennen,
Ook moesten we zeggen wat ons het meeste irriteert als we te maken hebben met een klantendienst van een bedrijf. Bijvoorbeeld: Aan de telefoon verschillende nummers moeten induwen voordat we de juiste persoon aan de lijn hebben.
Daarna hadden we een luisteropdracht, was niet zo moeilijk. We moesten voorbeelden geven van doing the right thing en delighting customers. We moesten de voordelen en nadelen geven van call centers,
Eerst ben ik mij lid gaan maken van YHA. Als ik in een jeugdherberg van YHA wil slapen, krijg ik korting. Ook krijg je korting als je naar bijvoorbeeld een museum gaat, de trein neemt,
Daarna ben ik naar het Powerhouse Museum gegaan, maar ik vond het helemaal niet interessant. Er was een trein, vliegtuigen, potten & pannen, klederdracht van vroeger.
Ik ben aan het liegen, er waren wel 2 dingen interessant. Door verschillende producten met elkaar te mengelen kan je vuurwerk maken (was te zien op een computerscherm). En er was ook een voorbeeld van een Spaceshuttle. Wisten jullie dat de astronauten rechtop slapen?
Dan ben ik naar huis gegaan.
Gegeten, gedouched, gezocht naar jeugdherbergen, blog aangevuld en verder naar een aflevering van Lost gekeken.
Ik was vergeten om mijn alarm op te zetten, dus heb ik geslapen tot 7u45. Natuurlijk was ik te laat voor school (begint om 8u15).
Ik heb mij op het gemak gewassen, gekleed, ontbeten, tanden gespoetst,
En dan ben ik richting school vertrokken, ik was van plan om tijdens de pauze de klas binnen te sluipen.
Toen ik in het station toekwam was er niemand aan de loketten en het machine werkte ook niet, dus ik kon geen ticket kopen. Hopelijk geloven ze mij in Museum (halte waar ik afstap) dat ik geen ticket kon kopen in Croyden, dat ze maar niet denken dat ik een zwartrijder ben.
Gelukkig geloofden ze mij en lieten ze mij door. In Museum heb ik direct een ticket gekocht (een ticket voor de ganse week), want ik wist niet of er deze avond iemand ging zijn in Croydon.
Toen ik in de school aankwam was het nog geen pauze. Ik heb dan maar in de cafetaria een warme chocomelk gedronken en gewacht tot de rest zou opdagen.
Toen de pauze gedaan was volgde ik de rest naar onze nieuwe klas. Sommige klaslokalen worden opnieuw geverfd en er wordt nieuw tapijt gelegd.
Ik vond de les niet zo interessant, ik heb blijkbaar niet veel gemist. Ik kan mij eigenlijk niet meer herinneren waarover het ging.
Tijdens onze vroege lunch pauze heb ik een broodje gaan kopen (omdat ik geen brood meer had). Mijn benen deden verschrikkelijk zeer toen ik de trappen op en af ging. Ik denk dat dat nog een paar dagen zal duren.
Tijdens het tweede deel van de pauze heb ik een beetje met mijn klasgenoten gesproken. En we hebben afgesproken dat we volgende week dinsdag terug naar de cinema gaan. Ik denk naar de film Get Smacked.
Vandaag was het onze laatste les LSP. Vind ik wel spijtig, want ik had dat vak graag.
Eerst hadden we het over de 7 hoofdzonden. Weet iemand wat de 7 hoofdzonden zijn?
En daarna moesten we een product verkopen. Wij moesten vooraan voor de klas staan en ons porduct beschrijven, maar we mochten niet zeggen welk product het was. Ik had een laptop computer. Ben je het beu om een groot computerscherm te hebben en een computer en veel draden. Ik heb een product voor jou waarmee je zonder al die dingen kan,
Dan ben ik naar de cafetaria gegaan en ik heb mijn blog aangevuld (van zaterdag en zondag).
Daarna ben ik gaan shoppen. Ik had brood en appelen nodig.
Toen ik op weg was naar huis begonnen mijn benen terug zeer te doen, het voelde precies aan dat ik mankte (zoals toen ik juist geopereerd was aan mijn knie). Ik denk dat ik spieren gebruikt heb die een tijd non-actief stonden, zal er nog zeker een paar dagen last van hebben.
Als avondmaal hebben we Mexicaans gegeten, ik vermoed dat het Burritos zijn.
Daarna heb ik TV gekeken en ondertussen mijn mails beantwoord. En dan ook mijn blog aangevuld.
Het werd tijd om te gaan slapen en lekker te dromen.
Ik heb niet goed geslapen, ik zal jullie vertellen waarom.
Het begon allemaal toen mijn kamergenoten kwamen slapen. Diegene die bovenaan het stapelbed sliep was heel stil, maar de andere niet.
Die ging in zijn bed liggen en hij begon te lachten (zoals een paard HIHIHI) en dan stond hij ineens op en hij verliet de kamer. Dat deed hij meerdere keren, het zou mij niet gestoord hebben als hij niet elke keer met de deur zou smijten.
Om 8u35 ben ik opgestaan, heb mij gewassen, gekleed en rugzak gemaakt.
Tegen 9u vertrok ik terug naar The Three Sisters. Ik was van plan om van Katoomba naar Leura te wandelen (aantal kilometer weet ik ook niet).
Aan The Three Sisters heb ik eerst mijn boterhammen opgegeten (ontbijt was niet inbegrepen) met een mooi uitzicht.
Daarna heb ik gewandeld tot aan één van de Three Sisters. Daar heeft dan een stommerik zijn leven geriskeerd voor een stomme pet. Er was veel wind en zijn pet was afgevlogen. Hij klom over de omheining en hij klimde de berg af. Hij had het wel moeilijk om terug naar boven te klimmen. Dat is toch geen goed voorbeeld voor zijn kinderen.
Dan heb ik de Giant Stairway genomen (het zijn 900 treden). Dus kun je je inbeelden hoe hoog het is als die stommerik naar beneden zou vallen? Ik denk niet dat hij het zou overleven.
Ik heb de Federal Pass genomen richting Leura. Ik ben door Leura Forest gelopen. Kun je dat geloven, in België liep ik niet alleen in een bos, maar hier in Australië had ik er geen problemen mee. Daarna volgde ik Prince Henry Cliff Walk (Cliff = rotsen).
Ik dacht af en toe wel eens: wat als ik mij hier nu zou bezeren, niemand weet waar ik ben (had wel aan Simone een sms gestuurd dat ik van Katoomba naar Leura zou wandelen). Maar geen nood: er is niets ergs gebeurd en intervolg zal ik aan iemand zeggen waar ik precies naartoe ga. Dat ze mij kunnen helpen als er iets zou gebeuren.
Het landschap was heel mooi (maar bossen zijn altijd mooi), er waren mooie watervallen en ook schone uitkijkpunten.
Ik moet wel zeggen: als je naar Australië bezoekt, moet je zeker naar The Blue Mountains komen (een aanrader). Liefst zo snel mogelijk want door water en erosie gaan de Three Sister na verloop van tijd instorten en dus ook verdwijnen.
In Leura vond ik de weg niet naar The Mall, dus ben ik maar teruggekeerd naar Katoomba. Ik had het nu gemakkelijk: ik mocht de trappen afgaan (in plaats van te klimmen). Het is toch wel raar: hoe kunnen ze nu trappen zetten zodat we op de rotsen kunnen klimmen (als je later de fotos ziet, dan zal je het wel begrijpen). Of hoe hebben ze piramides gebouwd (geen piramides in Australië),
Omdat ik geen goesting had om The Giant Staiway naar boven te stappen, had ik gezien dat ik ook de Scenic Railway kon nemen (het was 2 km verder). Ik op weg naar de Scenic Railway toen ik de Furber Steps zag. Ik met mijn stom gezicht heb dan maar de Furber Steps genomen (was gratis). Het waren weeral trappen omhoog, maar niet zoveel als de Giant Stairway.
Toen ik helemaal boven was, was ik KAPOT. Mijn rug (door mijn rugzak mee te sleuren, zeker 5kg) en mijn heup deed zeer. En ik kon bijna niet meer op mijn benen staan.
Spijtig genoeg moest ik terug naar het station geraken, dus ik moest verder wandelen. En natuurlijk moest het weer bergop gaan. Gelukkig waren het geen treden, maar gewoon asfalt.
Ik kon ook wel liften (zoals in Ierland), maar onze leerkracht heeft gesproken over Backpackers Murders. Dit is wel een tijdje geleden, maar ik ga het risico niet nemen.
Toen ik in het station aankwam had ik geluk, de trein kwam juist opdagen.
Nu kon ik eindelijk zitten (van 9u tot 17u30 heb ik dus gewandeld). Ik had het ijskoud op de trein. Ik heb veel gezweet en de airco ging. Ik heb soms met momenten met mijn kap van mijn jas opgezeten. Op de trein heb ik terug met mijn Nintendo DS gespeeld en ik heb een beetje geslapen. Diegene die naast mij zat heeft zich zelf op de grond gelegd, dit had ik niet gedaan want de trein was vuil.
Toen ik in Strathfield aankwam kon ik direct de trein nemen naar Croydon. Joepie.
Op weg naar huis kreeg ik een telefoontje van mijn mama. Maar omdat mijn batterij van mijn GSM bijna leeg was (vond ik wel raar want ik had ze vrijdagavond opgeladen) hebben we niet lang kunnen praten. Maar ze ging laters nog eens bellen.
Het eerste wat ik thuis gedaan heb is een warme douche nemen.
Daarna heb ik aan Stijn (mijn broer) gebeld, want hij had al een paar keer geprobeerd om mij te bereiken. Hij vond het raar dat hij mij heel duidelijk kon verstaan omdat ik langs de andere kant van de wereld zit.
Dan heb ik gegeten en heb ik terug aan mama gebeld.
Daarna wou ik mijn reisverslag verder aanvullen, maar ik was te moe.
Ik ben dan maar gaan slapen om 21u30 (zeker 2u later nadat ik thuiskwam).
Ik had mijn wekker om 7u gezet zodat ik om 8u21 de trein kon nemen naar The Blue Mountains. Maar ik was te moe dus heb ik een uurtje langer geslapen. Zoveel kwaad kan het toch ook niet als ge een beetje later in de jeugdherberg aankomt.
Ik ben dan maar om 8u opgestaan, heb mij gewassen, ontbeten en dan mijn valies gemaakt. Veel heb ik niet meegenomen: teenslippers, handdoek en washandje, ondergoed, boek, nintendo DS, fototoestel & grote lens en natuurlijk mijn spullen om mij te wassen en tanden te poetsen,
Ik ben om 9u vertrokken om de CityRail naar Strathfield te nemen, daar moest ik dan de trein naar Katoomba (The Blue Mountains) nemen. Na een reis van 2u kwam ik daar dan toe. Ik heb mij beziggehouden met Braintraining te spelen op mijn Nintendo DS en ik heb ook genoten van het uitzicht van het landschap.
Toen was het zoeken naar de jeugdherberg Katoomba Mountain Backpacker Lodge (Lurline Street 31, 2780 Katoomba, NSW). Zolangs gewoonlijk liep ik eerst in de verkeerde richting. Maar daarna heb ik het zonder problemen gevonden. Er was niemand in de receptie, er stond op een briefje dat ze binnen 5 minuten terug zouden zijn. Maar ja, wanneer hebben ze dat briefje daar gehangen? Na 5 à 10 minuten kwam er gelukkig iemand opdagen. Ze hebben mij kamer 4 toegewezen. Daar aangekomen bleek dat het een kamer van 3 was in plaats van 6. Dat is geen probleem voor mij, normaal is het duurder als je een kleinere kamer neemt (bijvoorbeeld een kamer van 10 is het goedkoopste). Ik heb het bed gekozen (of beter gezegd 2 matrassen op elkaar) zonder stapelbed. Want in het stapelbed zou ik vanboven moeten gelegen hebben.
Ik heb mijn spullen achtergelaten en ik ben naar het Winter Festival gegaan. Het was dus feest in Katoomba, had ik dit geweten dan was ik misschien niet gegaan (veel te veel volk). Er waren markten, straatartiesten en héél veel volk. Sommige mensen waren ook verkleed als elf, fee, heks,
In The Belgian Wafle Shop heb ik dus natuurlijk een wafel met chocolade genomen en een warme chocomelk. De wafels in België zijn beter, hier is het heel moeilijk om wafels te vinden.
Daarna ben ik naar de toeristische dienst gegaan in Echo Point. Daar heb ik een kaart gekocht met alle bushwalks (boswandelingen).
Ik ben ook naar The Three Sisters (rotsformaties) gegaan. Ik zal je in het kort vertellen hoe het verhaal van The Three Sisters gaat. Dus 3 zussen werden achtervolgd door een slechterik, hun vader zag dit en toverde hen om tot rotsen. Het was de bedoeling dat hij ze terug toverde als mensen als hij terug was, maar hij verloor zijn toverstok. Nu is hij nog altijd aan het zoeken achter zijn toverstok.
Dan heb ik een kleine wandeling gemaakt naar Katoomba Falls. Het was al 3u en zoals jullie misschien nog niet weten, het wordt hier heel vlug donker. Ik denk dat het tegen 6u (of zelfs vroeger) al donker is, dat is wel raar als je van België komt. Maar ja, hier is het winter, daar is het zomer.
Eerst zal ik vertellen hoe het weer was: de zon scheen, maar er was veel wind en bijgevolg was het koud (ik liep met mijn fleece en met mijn jas).
Ik kan je niet zeggen hoeveel kilometer ik heb gelopen naar Katoomba Falls, want ik heb mijn kaart niet mee (dit zal ik jullie woensdag meedelen).
Het landschap was heel mooi: rotsen, bomen en veel trappen.
Toen ik terugkeerde aan Echo Point, ging de zon juist onder. Dus ik ben maar gebleven om fotos te trekken van de zonsondergang. Spijtig genoeg ging de zon onder langs de verkeerde kant, niet langs de kant van The Tree Sisters.
Dan ben ik ergens gestopt om te eten, weet de naam niet meer.
En dan ben ik naar de jeugdherberg gegaan. Daar aangekomen bleek dat ik met 2 jongens in dezelfde kamer sliep, geen probleem voor mij (ik wist dat de kamers gemixt waren).
Toen ik eventjes uitruste op mijn bed (ben het niet meer gewoon om te wandelen) zag ik dat de kamer heel vies was. De muur aan mijn hoofdeinde zag zwart (de verf was rood). En er waren ook geen lakens, gewoon een deken.
Het was ook ijskoud in de kamer, ik sliep met mijn flanellen pyjama, een fleece en kousen.
Ik kreeg ook een telefoontje van Leen en had Marjolijn ook aan de lijn.
Dan kreeg ik ook een smske van Nicky. Daarin stond dat zijn auto, die hij pas gekocht had, al in de garage stond. Er was een of ander defect aan. Zo kan je zien dat niet alleen vrouwen zich kunnen laten beetnemen door een slechte auto te kopen, dit geldt ook voor mannen.
En dan blijkt nog dat hij een testrit heeft gemaakt.Ik denk dat ik eerst met de bus ga reizen. En daarna ga ik misschien een auto huren, ik moet het nog allemaal bezien.
En dan heb ik mijn blog ook aangevuld (internet was gratis).
20/06/08: Gans de namiddag mijn berichten & mails aan het beantwoorden.
Eerst en vooral zal ik een beetje meer over mijn gastgezin vertellen. Simone is 32 jaar en ze werkt halftijds in een kinderdagverblijf. Brett is 37 jaar (weet niet meer wat hij doet als werk). Samen hebben ze 2 kinderen: Harisson (5 jaar) en Lukas (4 jaar). De kinderen zijn rotverwend en daardoor luisteren ze niet echt naar hun ouders. Ze doen hun eigen goesting. Maar eigenlijk zie ik ze niet zo vaak. Ik vertrek s morgens voordat iemand opstaat en ik kom s avonds pas tegen 17u terug thuis (soms zelfs later). En als ik thuiskom zitten de kinderen voor de TV. De kinderen eten ook alleen, zij eten de maaltijden die wij de dag tevoren gegeten hebben. Om 19u30 gaan ze in hun bed en ik denk dat het daardoor komt dat ze s morgens vroeg wakker worden (het is al 2 dagen aan een stuk dat als ik opsta, de kinderen al TV kijken). Van Simone en Brett heb ik niets slechts te zeggen. Zij zijn mij van het station komen halen zodat ik niet met mijn bagage moest sleuren. Ze vertellen mij soms wel dingen die de moeite waart zijn om te bezoeken en ook hoe ik er moet geraken. Maar het meeste zoek ik wel zelf uit. Ze kijken ook graag naar televisie en filmen. Is er nog iets dat jullie moet weten over hen?
In de voormiddag hadden we alleen maar Chore (hoofdvak). Dat is van 8u15 tot 11u50. We hadden het vandaag over future simple, present simple, Tijdens onze pauze kwam de leerkracht terug af: hij begon te klagen dat er mensen niet opletten, (kan die ons gewoon niet gerust laten). Als hij niet tevreden is, moet hij die mensen maar buitensmijten. Op het einde van de les kwam hij te zeggen dat ik de oefeningen heel goed kon. Gewoon omdat ik op één vraag kon antwoorden. En de enigste reden waarom ik goed kon antwoorden was omdat er nog maar één antwoord overschoot. Van de rest van de oefening begreep ik totaal niets. Ik vind dat de leerkracht toch overdrijft zenne. Maar ik moet toch toegeven dat ik toch nog iets heb bijgeleerd. De grootste doodsoorzaak van aboriginals (door Westerse invloed) is door een stomme verkoudheid, mazelen, drugs & alchohol. Ze worden niet ouder dan 55 jaar (20 jaar minder dan de blanken). We hebben ook slecht nieuws ontvangen. De optie LSP wordt afgelast door te weinig populariteit. Dit vind ik wel erg. Niet alleen omdat ik de leerkracht graag had, maar ook omdat ik vind dat ik daar iets kon bijleren. Daar werd je verplicht om met uw klasgenoten te praten, zo leerde ik ook iets meer over hun cultuur. Nu moet ik mijn tweede keus volgen: business. Hopelijk valt dat een beetje mee. En dan nog te bedenken dat ik van plan was om nog 2 weken langer te blijven, maar nu zal ik dat maar niet doen.
Na de lessen ben ik mij in de cafetaria gaan zetten (samen met mijn beste vriend: mijn laptop). Ik kon gelukkig weer op het internet. Als ik donderdag nog voldoende krediet over heb, zal ik nog een paar fotos op Telenet Foto plaatsen. Ik heb al mijn e-mails en de berichten die ik heb gekregen op mijn USB-stick (of beter gezegd die van mijn mama) geplaatst zodat ik ze thuis op mijn gemak kan lezen en beantwoorden. Ik heb in totaal 9 e-mails gekregen, dus ik zal wel een tijdje zoet zijn.
Eerst was ik van plan om nog een wandeling te maken, maar ik had er niet veel zin in. Ik heb besloten om het een beetje op het gemak te doen, want in het weekend zal het wel druk worden. Dus ben ik maar naar huis gegaan, om alles te beantwoorden wat ik heb gekregen. Ik ga proberen om ze zaterdag door te sturen (ik vermoed dat het internet in de jeugdherberg gratis is) of anders is het voor maandag. Het is 21u en ik ben nu nog bezig met mijn reisverslag. Daarna ga ik een aflevering van Lost kijken, want ik sleur 3 seizoenen mee (ik vind toch dat ik ze maar moet bekijken hé)
Vandaag is het de tweede keer dat ik wakker wordt voordat mijn wekker afging. Tegen 6u begon Lukas (4-jarige zoon van mijn gastgezin) ineens achter zijn mama te roepen. Toen ik tegen 6u45 opstond, zat hij TV te kijken (hij wou niet meer slapen).
Gegeten, gewassen en vertrokken naar school.
In de voormiddag waren we met weinig mensen, er was een voetbalmatch tussen Brazilië en ik denk geloof Argentinië (wij zitten met veel Brazilianen in de klas, die dus ook afwezig waren). We hebben een film bekeken. Het was een documentaire over Afganistan, een 8-jarige jongen werd voor een jaar gevolgd door de BBC. Hij leeft samen met zijn ouders in een grot omdat de Taliban hun huis had verwoest. En die mensen juichten de Amerikanen toe, ze voelden zich veilig als zij er waren. Eigenlijk is Afganistan wel een mooi land. Er is niet alleen zand, maar ook bomen.
Tijdens onze pauze kwam onze leerkracht ineens bij ons zitten. Hij zegt dat wij goed Engels kunnen (Italiaans meisje en ik) praten en luisteren. Ik moet gewoon meer vertrouwen hebben, meer zelfzeker zijn. Want ik zal mijn plan wel kunnen trekken in het grote Aussieland.
In de namiddag moesten we als opwarming eerst praten over de meest belangrijkste doelen in ons leven op dit ogenblik (in groep van 3). Mijn doel is om vloeiend Engels te kunnen spreken, gans Australië te verkennen en zelfzekerder worden.
Daarna hadden we een kleine spreektest. We moesten 2 minuten kunnen praten over bijvoorbeeld onze taal, onze interesses/hobbies, (dat moesten we zon 4 keer doen). Dus 8 minuten in totaal als iemand niet kan rekenen. J
Toen werd het tijd om terug onze Option te kiezen. Ik heb terug gekozen voor LSP (listening, speaking, pronounciating). Spijtig genoeg neemt het Koreaans meisje waar ik goed overweg kon een nieuwe Option (Grammar). Maar ik heb dit niet gekozen omdat mijn grammar redelijk is (inclusief mijn writing en listening) en ook omdat mijn leerkracht schattig is.
Toen ik een boek aan het lezen was in Hyde Park belde Nicky mij op (nadat ik hem een sms stuurde). Hij heeft een auto gevonden en hij vertrekt dit weekend richting noorden. Als hij niet te ver is (nadat mijn school gedaan is), kan ik misschien met hem verderreizen. Maar ik weet nog niet of ik dat wel wil. Want ik wil mijn Engels verbeteren en als ik met hem reis zullen we alleen maar Vlaams spreken en ik wil mijn eigen plan kunnen trekken.
Daarna ben ik naar het Australian Museum gegaan. Er was een verdieping over de aboriginals. Daar heb ik iets meer geleerd over hen. Ze werden als kinderen weggenomen van hun familie, ze moesten Engels leren spreken (mochten hun taal niet meer spreken).
Hun leven is als een doolhof. Ze worden in de gevangenis gezet (zonder enige reden), ze nemen drugs/alchol en sommigen plegen dan ook zelfmoord. Het is moeilijk om uit hun doolhof te geraken, maar sommigen lukt het wel.
Ze gebruiken ook dezelfde kleuren in hun vlag dan wij in onze vlag (van België).
Zwart is bovenaan, rood is onderaan en in het midden is een gele cirkel. Zij hebben ook een betekenis gegeven aan de kleuren. Zwart zijn de aboriginals. Rood is de aarde en de relatie tussen mensen en land. Geel is de zon.
Op de tweede verdieping zijn skeletten van bijvoorbeeld: mensen, paarden, krokodillen, en ook mineralen.
Op de derde verdiepingen zijn opgezette vogels en dinosaurussen (neen, die zijn niet opgezet).
Het was wel de moeite waart om naar dat museum te gaan, een aanrader voor diegene die naar Australië komen.
Mijn gastgezin had taart met vlees om te eten. Niet zon taart die wij hebben in België (het was wel lekker). Ze vinden dat ik al als een echte Aussie begin te klinken (ik weet niet meer met welk woord dat was). Als ik met nieuwjaar (of was het nu Kerstmis) in de buurt van Sydney zou zijn, moet ik hen maar bellen en dan mag ik met hen vieren (is dat niet lief). Ik heb echt geluk met mijn gastgezin. Ze vinden zelf dat het precies lijkt dat ik al 2 maanden bij hun ben, maar het is nog geen 2 weken. Ik voel mij wel op mijn gemak bij hen. Het is wel 2 weken geleden dat ik in Australië toekwam en ik heb het mij nog voor geen minuut beklaagd!
Ik werd wakker voordat mijn wakker afging, een teken dat ik genoeg geslapen had? Maar zo voelde het toch niet aan. Ik zet mijn wekker nu om 6u45 in plaats van 6u30. Dit komt omdat ik altijd als eerste toekwam op school en ik wil niet het streverke lijken. Dus ik neem een latere tram naar school en ik kom meestal op tijd toe (vandaag was ik 5 minuten te laat).
Voordat ik jullie ga vertellen over mijn lessen op school moet ik het eerst nog even hebben over de CityRail. Er zijn geen conducteurs op de trein/tram (of hoe je het ook kunt noemen), maar ze staan op het platform met hun vlag te zwaaien. Dat moet toch wel eentonig werk zijn.
De CityRail wordt schoongemaakt terwijl hij rijdt, als er mensen op zitten. De schoonmakers komen rond met een vuilzak en met hun grijperke. En wat ik vandaag nog maar heb opgemerkt is dat de leuning van de zetels omgedraaid kunnen worden.
In de voormiddag hebben we eigenlijk niet veel gedaan, er werd vooral gebabbeld (en dit door de leerkracht). Hij is of was journalist en hij hoort zichzelf graag praten. De leerstof ging over veiligheid op de weg, in het zwembad,
In de namiddag ging het deze keer over boeken lezen: weeral een groepsgespek (of eigenlijk een gesprek tussen 2 mensen) met vragen die we moesten beantwoorden. Zoals: How often do you read books? en What types of book do you prefer?,
Daarna moesten we 10 boeken uit 30 boeken kiezen die ons intereseert. Dan moesten we aan een groep van 5 mensen kunnen verwoorden waarom we deze boeken hebben gekozen. En dan moesten we met onze groep 10 boeken kiezen (bijvoorbeeld eerst al de boeken die de meerderheid had gekozen, )
Toen moesten we 6 mensen uit 10 mensen kiezen die we wilden redden want de aarde is bijvoorbeeld aan het vergaan. We hebben vooral gekozen tussen jongere vrouwen en mannen. En ook mensen die een belangrijk beroep uitoefenen zoals een dokter, een krijger met een speer, een agricultuur wetenschapster,
Op het einde hadden we nog eventjes tijd om een spelletje te spelen. We moesten vragen stellen of het antwoord geven en de leerkracht mocht alleen maar ja of neen zeggen.
Bijvoorbeeld: persoon is een man, dood, 400 jaar geleden, van Europa, misschien homo. Weet iemand wie het is? Awel, ik niet en ik zou het zogezegd geweten moeten hebben omdat hij van mijn continent is. Het is dus Dracula.
Na school heb ik nog even geprobeerd om op het internet te gaan, maar dit is niet gelukt. Ik heb teveel krediet opgebruikt, ik kan pas terug op internet van vrijdag (krediet is maar voor een week). Dus ik zal geen fotos meer op internet zetten.
Daarna ben ik op zoek gegaan naar een pyjama, ik ben gaan zoeken in Pitt Street Mall. Daar is een schoenenwinkel van 4 verdiepingen (An, herinner je het nog?).
Toen ik mijn pyjama heb gevonden (roos met wittte, gele, groene, blauwe strepen) ben ik maar eventjes tegen betaling op internet geweest.
Ik heb mijn reis voor het weekend geboekt, ik ga naar The Blue Mountains. Daar heb je de rotsformatie Three Sisters, Jenolan Caves, Wentworth Falls,
Toen ik aankwam bij mijn gastgezin was het eten juist gereed: Mexicaans eten (nachos).
Dan heb ik nog eventjes in mijn reisgidsen gelezen, tv-gekeken,
Weet je wat: wij klagen dat we teveel reclame hebben tijdens een tv-programma, maar hier is het véél meer (ik denk zelf om de 5 minuten). Ik zal er de volgende keer eens op letten.
Vandaag hadden we in de voormiddag een writing test (het is nu al 3 dagen aan een stuk dat we een test hebben). We moesten schrijven over een held of een gebeurtenis die in ons land heel belangrijk was. Ik heb geschreven over 11 juli 1302 (de Guldensporenslag). Het moest een essay zijn van 250 woorden. In het begin had ik het een beetje moeilijk, maar op het einde ging het vlot. Ik heb zelfs meer dan 250 woorden kunnen schrijven.
Tijdens de eerste deel van mijn pauze heb ik weer met het Italiaanse meisje gepraat, ze woont in Bondi Beach. In de kantine waren wij de enige mensen die Engels spraken.
Tijdens het tweede deel van de pauze wou ik op het internet gaan, maar dit lukte niet. Ik denk dat ik teveel megabytes gebruikt heb om mijn fotos op te laden. En dat ik voor een ganse week niet meer op het internet kan geraken. Maar ik ga morgen nog eens proberen en als het niet lukt zal ik wel naar een internetcafé gaan.
In de nammiddag ging het deze keer niet over honger, maar over liefde. Het ging niet over samen zijn met iemand, maar over single zijn. Iedereen van de klas is nog single (en we zijn toch zeker met 10 mensen of zelfs meer). We hadden eerst een kleine dictee. Het waren 10 vragen zoals Would you like to be single all your live? en Do you think that single people are happier? Deze vragen moesten we dan stellen aan een klasgenoot met een andere achtergrond. Er zijn eigenlijk veel gelijkenissen tussen de verschillende landen: België, Portugal, Korea, Vietnam, Brazilië, (zoals je kan zien zijn er veel verschillende nationaliteiten). Dan moesten we naar buiten gaan om 2 mensen te ondervragen. Of ze mensen wilden ontmoeten in een pub of op school en Of ze iemand willen daten in Australië of in hun thuisland, Morgen worden alle antwoorden vergeleken. Op het einde hebben we nog pictonnary gespeeld: ik moest een hamburger tekenen (gelukkig niet te moeilijk).
Na de les ben ik met 2 klasgenoten naar de film gegaan. We hebben Sex and the City gezien.
Ik had jullie gezegd dat ik donderdag naar de cinema zou gaan, maar ik heb Ean (meisje uit Korea) fout begrepen. Ze bedoelde dinsdag, want dan moeten we minder betalen (het was $10,50 in plaats van $16,00).
Dan ben ik naar huis gegaan. Ik heb gegeten, spelenboek ingevuld en ik heb dan maar meegekeken naar de film Juno. Heb 2 filmen op één dag gezien, maar dat is nog geen record. Daarna heb ik mijn reisverslag aangevuld. En dan ben ik in mijn bed gekropen.
Morgen moet ik opzoeken welke trein ik moet nemen om naar de Blue Mountains te gaan (en ook zien hoeveel het kost) en ik moet ook nog een pyjama kopen want ik heb er maar eentje. Morgen wordt het dus de shopdag. Maar ik zal wel niet veel kopen, want dat moet ik daarna nog allemaal meesleuren.
Ik heb vannacht niet goed geslapen, komt misschien omdat ik geen slaappil meer heb ingenomen. Hopelijk gaat het deze avond beter, ik denk dat ik vroeg mijn bed zal induiken. En ik kruip niet alleen in mijn bed. Ik heb gezelschap van (neen, jullie moeten niets verkeerd denken). Ik slaap met de teddybeer die mijn mama voor mij heeft gemaakt en met de krokodil die An en Dorien mij hebben gegeven.
We hadden weeral test: Deze keer was het listening. En morgen is het writing.
Tijdens de pauze ben ik maar niet op internet geweest, maar heb gebabbeld met mijn klasgenoten.
In de namiddag moesten we 10 kwesties (bv. Global warming, human rights, ) ordenen op niveau van belangrijkheid. De meesten vonden human rights het belangrijkste.
Daarna hadden we een discussie over honger in de wereld.
Op het einde hadden we een groepswerk. We kregen papiertjes, op die papiertjes stonden oftewel een probleem oftewel een oplossing. Het was de bedoeling dat we met elkaar praten om ons probleem op te lossen. Bijvoorbeeld: Ik had verf mustard yellow nodig en mijn partner (de leerkracht) had mustard yellow verf te veel.
En daarna heb ik mijn berichten op mijn blog geplaatst.
Ik heb ook een fotoalbum gemaakt op Telenet Foto, ik zal jullie nog een uitnodiging sturen.
Ik moet nog goed lezen hoe het gaat.
En dan ben ik naar huis gegaan.
Ik heb de krant gelezen en heb mijn mails/berichten/gastenboek beantwoord.
Ik heb weeral post ontvangen (deze keer was het van tante Jacqueline), ik krijg al meer post dan mijn gastgezin (hebben ze zelf gezegd). Maar ik denk niet dat ze er iets op tegen hebben.
Morgen ga ik ook zien om een weekend naar The Blue Mountains te gaan en misschien ga ik ook een weekend naar Canberra. Ik zal toch wel een eindje moeten rijden met de trein.
Nu ga ik nog een beetje lezen in de Dag Allemaal en in de Blik. Mijn tantes zorgen toch wel goed voor mij.
Groeten,
Annelies
PS. Zoals jullie wel al gemerkt zullen hebben heb ik vandaag bijna niets uitgespookt, dat deed eens deugd.
Vandaag heb ik met Nicky afgesproken om naar Bondi Beach te gaan, volgens mijn gastgezin de moeite waard. Om 12u30 hebben we in het Central Station afgesproken.
Daar heb ik gezien dat er treinen naar The Blue Mountains, Canberra en zelfs Brisbane gaan. Nu moet ik nog gewoon opzoeken wat het goedkoopste is: met de bus of met de trein reizen. Ik heb een lichte voorkeur voor een trein, want dan kan ik nog iets lezen (op een bus wordt ik misselijk).
Toen Nicky aankwam in Central Station hebben we de CityRail genomen naar Bondi Junction. Daar moesten we nog de bus nemen naar Bondi Beach.
In Bondi Junction aangekomen stond klaar en duidelijk aangeduid welke bussen we konden nemen (ik toonde dit dan ook aan hem) en hij ging nog aan iemand van het personeel vragen welke bussen we moesten nemen.
We hadden geluk dat er direct een bus ging, maar we hadden minder geluk met het weer.
Er was veel wind en het begon hard te regenen.
Een beetje regen kan geen kwaad volgens mij, maar te veel is te veel. Mijn broek was kleddernat en ik had het ijskoud (het zou mij niet verwonderen dat ik ziek zou worden).
Maar ik moet wel zeggen dat het fascinerend was om te zien hoe hoog de golven gingen, het was ook wel een mooie badplaats.
Nicky wou eventjes binnen iets gaan drinken, maar hij liep het ene na het andere café voorbij. Gewoon omdat hij dacht dat we ook iets zouden moeten eten, ze zullen ons wel niet buitensmijten als we gewoon iets te drinken namen. En wat doet hij dan als we een café binnengaan: iets bestellen om te eten! Hij liep al die cafés voorbij gewoon omdat ik niets ging eten (omdat ik gratis kan eten bij mijn gastgezin).
Ik stelde voor om naar de shoppingmall te gaan, maar hij bleef liever op café zitten.
Als hij had geweten dat het zon slecht weer was geweest zou hij niet zijn meegekomen, dan zou hij pinten zijn gaan pakken (ik zou dit niet doen). Ik vind Sydney zo groot, er zijn genoeg dingen om binnenhuis te gaan bezichtigen (museums, aquarium, wildlife world, ).
Onze karakters komen niet overeen. Bijvoorbeeld: hij vindt dat hij op vakantie is, dus hij moet zijn blog niet aanvullen. Ik heb daarop niets tegen, iedereen zijn gedacht. Maar ik weet dat er een paar mensen ongerust zouden zijn als ik niet dagelijks of wekelijks mijn blog aanvul.
En er waren nog van zon paar dingen dat aangaf dat er geen klik was.
Tenslotte hebben we de bus genomen naar Bondi Junction, waar we de CityRail genomen hebben naar Central Station. We hadden een return ticket genomen en ik dacht dat erop stond dat we pas 4u na gebruik mochten terugkeren. Dit bleek dus niet zo te zijn (had het fout begrepen) en hij begon mij uit te lachen. Op dat moment kon ik zijn nek omdraaien, als een mens al geen fouten mag maken.
In Central Station heb ik maar direct de bus genomen naar Croydon.
Ik ben blij dat ik niets gegeten, want Brett heeft een lekkere pizza gemaakt.
Na te hebben gegeten heb ik een hele warme douche genomen, dat deed deugd.
Toen ik TV aan het kijken was kreeg ik juist telefoon van mama, doet altijd wel plezier om telefoon van haar (of van iemand anders) te krijgen.
Ik heb ook eens aan Leen (mijn zus) gebeld. Ze was blij om te horen dat alles goed met mij ging.
Dan heb ik nog eventjes gekeken naar de verschillende dagtours die naar The Blue Mountains gaan, maar ik weet nog altijd niet welke ik ga nemen.
Vandaag is het zaterdag en heb ik lekker lang uitgeslapen. Met lang uitslapen bedoel ik dus tot 9u (sommigen zullen dit dus vroeg vinden), maar ik werd wakker van het licht (de gordijnen geven veel licht door).
Dan ben ik maar opgestaan, heb ontbeten en heb mij klaargemaakt om naar Sydney te gaan om de toerist uit te hangen.
De treinen naar Sydney reden niet, maar er werden in de plaats bussen ingezet.
Deze bussen waren overvol, ik moest dus rechtstaan.
De eindhalte was Central, normaal gezien stap ik af aan Town Hall.
Toen ging ik de bushalte zoeken die mij terug zou brengen naar Croydon (dan moest ik in de avond niet meer zoeken waar het was en moest ik mij geen zorgen maken).
Aan de bushalte zag ik de jeugdherberg (Railway Station) waar we vorig jaar een paar nachten zijn verbleven. En toen ik richting City liep zag ik ook de plaats waar we zon lekker ontbijt hebben gegeten (spijtig genoeg was het ontbijt maar tot 10u30), het was al 12u toen ik daar was. Maar nu ik weet waar het is, nu kan ik er een andere keer eens naartoe gaan.
Ik ben naar Paddys Market gegaan (in Market City). Die markt is wel groot, maar ik heb niets gekocht (het is toch veel te vroeg om nu al souveniers te kopen hé, anders moet ik diede ganse tijd meesleuren en mijn bagage weegt al veel te zwaar).
Dan ben ik mijn sandwich gaan opeten aan Darling Harbour. Spijtig genoeg begon het te regenen en er was ook wel veel wind.
Toen heb ik besloten om naar de cinema te gaan. Ik heb Cronicles of Narnia 2: Prince Caspian gezien (die film komt maar in juli in België uit). Het is echt een aanrader, maar ik zal jullie maar niet verklappen waarover het verhaal gaat en hoe het eindigt.
In de Greater Union Station is het hetzelfde als in de Kinepolis. Je moet op de plaats zitten die op uw ticket staan (ik zat op J12).
Daarna ben ik naar huis gegaan. Simone en Brett gingen naar een verjaardagsfeest van zijn broer gaan. In plaats van aan mij te vragen of ik op de jongens wou babysitten hebben ze een 12-jarige buurjongen gevraagd. Ik had zelfs al aan Simone via mail gezegd dat ik geen problemen had om op de jongens te babysitten. Dit had ze vergeten en ze wou de jongen niet kwetsen als ze ging zeggen dat hij niet moest komen. Ze hebben de kinderen speciaal al om 7u in hun bed gelegd, hopelijk gaan die morgenvroeg niet teveel lawaai maken. En ze legden de jongen vanalles uit zodat het precies leek dat ik hier niet was (telefoonnummer in geval van nood, sleutels, maar ik heb zowel het telefoonnummer als de sleutels van het huis).
Maar ja, ik heb er mij maar niet teveel druk in gemaakt.
Ik ben naar mijn kamer gegaan en ik heb mijn dagboek verder aangevuld, mails beantwoord.
Ik heb ook de nieuwsletter van AIFS gelezen (heb gekeken op welke plaatsen ze werk zoeken, maar het is niet in de richting naar waar ik wil gaan).
Ik denk dat ik van Sydney naar Brisbane ga, maar daarover zal ik jullie nog op de hoogte houden.
Ik heb ook nog in mijn boek gelezen en die is nu uit. Nu heb ik geen Nederlandse boeken meer.
Ik zal maar Engelse boeken moeten lezen (van die romannekes) of ik ga de boeken van Narnia zoeken.
Ik vond het wel moeilijk, maar ik denk niet dat ik ben gebuisd.
Het ging over grammar en reading. Op reading heb ik 26/40.
Ik heb ook kennis gemaakt met Desiree (een Italiaanse), ze is dokter.
Ze is 2 dagen niet naar school gekomen omdat ze ziek was.
Ze is van plan om laters naar Australië te verhuizen (samen met haar ouders).
Ik heb haar gezegd dat ik dat niet zou kunnen, mijn familie achterlaten.
Na de school heb ik nog berichten op mijn blog geplaatst en een beetje opzoekingswerk gedaan (welke treinticket ik moet nemen, welke uitstappen ik kan doen, ).
Ik heb ook mijn GSM herladen, nu kan ik terug smsen en bellen.
Dan ging ik normaal gezien naar Sydney Wildlife World, maar ik was veel te moe en ben dan maar naar mijn gastgezin gegaan.
Ik moet zeggen dat ik nog alijd veel last heb van vermoeidheid, na een week zou het toch al beter moeten zijn (of toch niet?)
Daar heb ik de routes uitgestippeld op de kaart van Australië (de routes die in mijn boek individuele routegids stonden), de Dag Allemaal gelezen (die tante Karin & nonkel Jean-Marie opgestuurd hebben), samen met Simone een film bekeken (Trank) en dan nog een beetje in mijn boek gelezen.
In de voormiddag hebben we naar de film van Ned Kelly gekeken met Orlando Bloom en Heath Ledger. Ned Kelly is dé Australische held. Het is toch wel raar hoe een moordenaar een held kan worden. Gewoon omdat hij onterecht werd beschuldigd van een agent beschoten te hebben. Maar jullie moeten de film zelf maar bekijken als jullie willen weten hoe het verhaal gaat.
In de namiddag zijn we naar Het museum of Contemporary Art gegaan.
Op weg naar het museum heb ik met een meisje van Korea (Ean is haar bijnaam) gepraat.
Een meisje dat al 7 maanden in Australië verblijft, ze volgt hier Engelse les. Ze heeft mij zelfs uitgenodigd om donderdag mee naar de film Sex And The City te gaan, dit zal ik dan ook maar doen.
In het museum was maar één verdieping open, de rest waren ze aan het voorbereiden voor een tentoonstelling. Er hingen schilderijen van de aboriginals, maar spijtig genoeg was er geen uitleg bij.
Toen ben ik op weg gegaan naar The Sydney Tower, waar ik om 14u45 met Nicky had afgesproken. Ruim op tijd was ik daar, maar er kwam niemand opdagen. Toen kreeg ik ineens een telefoontje van hem. Ze (Nicky en Kevin) stonden al aan de kassa, ze hadden mij niet gezien en zijn maar al naar boven gegaan (er waren dus meerdere ingangen).
Ik haaste mij dus naar boven omdat we om 15u de Skywalk gingen doen.
Nadat ik mijn ticket had gekocht merkte ik op dat Nicky alleen maar een ticket had voor het uitkijkplatform van de Sydney Tower en niet voor de Skywalk. Hij kreeg dat ticket niet omdat hij zijn voucher bij zijn gastgezin vergeten was. Tenslotte zijn Kevin en ik alleen verder gegaan. Met de lift gingen we 76 verdiepingen naar boven. Boven moesten we terug zon idioot kostuum aandoen zoals op de Sydney Bridge (zal waarschijnlijk zijn zodat we nergens aan zouden blijven haken). En dan was het tijd om buiten de Skywalkrondleiding te doen.
Ik weet de juiste hoogte niet (ongeveer 270 m), maar het is hoger dan de Sydney Bridge enhet is zelfs hoger dan alle gebouwen. Het uitzicht was wel mooi. Langs ene kant The Blue Mountains, langs een andere kant de open zee, En het was ook wel specatulair om helemaal naar beneden te kijken. Soms liepen we over glas (zo konden we de gebouwen en de mensen onder ons zien) en een deel werd zelfs vooruitgeschoven toen we erop stonden.
Er werden groepsfotos genomen en ook individuele fotos. Kevin wou liever alleen op de foto staan (normaal gezien werd de foto genomen met de persoon met wie je was). Ik had geen bezwaar. We moesten 3 poses doen: met armen gekruisd, met armen in de lucht en al springend (gelukkig kon het glas ons houden). Ik heb de foto genomen waar ik aan het springen was (ik zal proberen om er een foto van te nemen en op mijn blog te zetten.
Toen wij de Skywalk deden is Nicky naar Work & Travel gegaan (de Nederlandse reisorganisatie waarmee hij reist). Want het ging normaal gezien een uur duren, ik denk dat het niet zolang heeft geduurd maar ik weet het niet meer zeker. Wij hadden afgesproken dat wij naar Work & Travel gingen gaan. Toen wij daar aankwamen merkte Nicky op dat hij zijn camera kwijt was. Hij dacht dat hij die in de Tower had achtergelaten, dus hij ging naar daar om hem te zoeken. Gelukkig had iemand zijn camera gevonden en aan de receptie gegeven. Nadat hij zijn camera terug had stuurde hij een sms naar Kevin dat hij naar zijn gastgezin ging. En ik had gedacht dat we nog iets gingen eten, want ik had al aan mijn gastgezin gezegd dat ze geen eten moest maken voor mij.
Dus ben ik maar alleen iets gaan eten en ben dan maar ook naar huis gegaan. Toen ik daar aankwam waren ze juist begonnen met eten, ik ben dan ook maar aan tafel gaan zitten. En toen zag ik ineens een groot beest over de muur lopen (ik vermoed dat het een kakkerlak was). Dat was vies, hopelijk komt ze niet naar mijn kamer gelopen.
Mijn batterij van mijn laptop is bijna plat en ik heb mijn lader niet mee (ik zit op school). Dus ik zal tot maandag geen berichtjes meer plaatsen op mijn blog. Dus maandag zullen jullie van 4 dagen iets te lezen hebben, ik zal dan ook proberen om foto's toe te voegen. Als jullie tot dan niet kunnen wachten, dan is er nog altijd de GSM (sms of bellen)
Om 6u30 opgestaan zodat ik op tijd zou zijn op school. Ik sta nu zelfs vroeger op dan toen ik moest gaan werken. Om 7u vertrokken om de CityRail te halen. Tegen 8u kwam ik toe op school. De eerste les was Chore (hoofdvak) van een Aussie.
Australiërs gebruiken veel afkortingen: brekky i.p.v. breakfast, telly i.p.v. television.
Het ging over: Vocabulary (numbers and symbols, charts) en Language Work (substitution and ellipsis). Weet iemand waarover het gaat? Ik bijlange niet!!! Ik denk dus niet dat ik bij de geavanceerde leerlingen behoor. Het is al zekerst 5 jaar geleden dat ik nog Engelse les heb gekregen.
Tijdens de pauze hebben ze mij toegang gegeven tot hun draadloos internet. Nu kan ik zoveel opzoekingen doen, berichten plaatsen op mijn blog, e-mails versturen, als ik zelf wil en dat allemaal gratis. Ik heb ook opgemerkt dat er veel Aziaten, Chinesen, Vietnamesen zijn (zij aten allemaal rijst).
Na de pauze had ik LSP (listening, speaking, pronounciation) van een Amerikaan. We kregen een film te zien over 9/11. Of er wel of niet een samenzweringstheorie was zoals het instorten van de torens lijkt op de afbraak van een toren (met afbraak bedoel ik dat ze de torens zelf lieten instorten), dat ze wel op voorhand wisten dat de vliegtuigen gekaapt waren,..
Maar weet je wat: politiek intereseert mij helemaal niet.
Na de les ben ik terug naar de kantine gegaan waar ik maar gebruik gemaakt heb van draadloos internet.
Ik heb naar mijn zichtrekening van Centea gekeken, naar dagtours om naar The Blue Mountains en Canberra te gaan. En last but not least: Ik heb mijn blog aangevuld. Kon het een paar dagen niet doen omdat ik in het weekend dus niet op het internet kan en ik had pas vandaag mijn wachtwoord gekregen om op internet te gaan.
Voor de rest heb ik niet veel speciaals meer gedaan.
Maar morgen gaan we (Nicky, Kevin en ik) naar The Tower, we gaan de Skywalk doen.
Ik ben opgestaan om 6u50 (veel te vroeg als ge op vakantie bent), maar spijtig genoeg is mijn school niet zo dicht bij mijn gastgezin. Ik zit zekerst 30 minuten op de CityRail en dan moet ik nog 20 minuten in totaal wandelen.
Na mij te verfrissen, kleden, ontbijten (cornflakes) ben ik vertrokken richting het station (zon 10 min wandelen).
Op de CityRail was veel volk, precies zoals in Brussel als je de tram neemt. Gelukkig had ik nog een zitplaatsje gevonden.
Er waren ook veel schoolgaande kinderen, ze hadden allemaal een uniform aan (grijs, groen, )
In de school moesten we ons aanmelden aan de receptie, dit heb ik dan ook gedaan. Ze zeiden dat ze ons gingen komen halen en dat ik in de zetels moest gaan zitten.
Toen kwam er iemand aan en die vroeg of we voor Embassy waren, ik zei van niet want op mijn papieren die ik ontvangen had stond Martin College.
Er kwam dan iemand van Martin College, die zei dat ik laat was (ik dacht al dat ik te laat aangekomen was, maar het was laat met de inschrijving). Toen bleek dat ik niet naar Martin College moest gaan, maar naar Embassy.
WEP heeft 2 fouten gemaakt: foute school en foute huisnummer doorgegeven, dat kan toch niet. Ik heb zoveel geld gegeven dus verwacht ik toch wel dat alles in orde is.
We moesten onze gegevens invullen (waren in totaal met 5) en dan kregen we uitleg over de school en de lessen.
Toen werd ons Engels getest. Eerst moesten we kiezen uit verschillende woorden om een juiste zin te vormen, ik heb 29 van de 40 zinnen juist beantwoord. Dan moesten we een brief schrijven om onze woonplaats te beschrijven aan een vriend, dit moesten we dan ook mondeling verantwoorden. Ze hebben gezegd dat ik naar de hoogste level ga, dat mijn Engels goed is. Dit had ik echt wel niet verwacht.
We kregen dan ook ons uurrooster. Maandag tot donderdag heb ik van 8u15 tot 14u05 les (van 10u45 tot 12u25 heb ik lunchpauze) en vrijdag van 8u15 tot 11u50. Dat betekent dus vroeg opstaan, maar ook dat ik in de namiddag genoeg tijd heb om Sydney te verkennen.
Om 13u30 was de oriëntatie al gedaan, we mochten naar huis gaan.
Ik had niet zoveel zin om direct naar huis te gaan, dus ben ik maar naar Sydney Aquarium gegaan.
In het Aquarium was een krokodil die maar héél weinig wateroppervlakte had om te zwemmen(de lengte bedroeg maar 9 stappen)! Dit kan toch niet, dit is echte dierenmishandeling.
Weten jullie wat het verschil is tussen een krokodil en een alligator? Als een krokodil zijn mond sluit zijn de bovenste en de onderste tanden zichtbaar, bij een alligator zijn alleen maar de bovenste tanden zichtbaar.
De zeehonden en haaien kon je onder het water bekijken en daarmee bedoel ik dat we onder het water liepen. Er waren buizen die in het water liepen, dus kon je ze boven jou zien (de zeehonden en haaien zaten niet tesamen hoor). Het was héél machtig om te zien.
Er waren leuke vissen zoals een ananaskleurige en een zeberaachtige vis, Nemo van Finding Nemo was er ook.
Ook was er de soort vissen die Steve Erwin (krokodillenjager van Australië) heeft gedood, een hele grote platvis (de naam weet ik niet meer).
Wat is de oceaan zijn dodelijkste vijand? Het heeft geen tanden, het kan niet steken, Het is meer gevaarlijk dan dat. Het is plastiek! Dat hadden jullie niet verwacht hé.
Na het Aquarium ben ik nog eventjes blijven zitten aan Darling Harbour, het was daar kalm. De vorige dagen was er daar een Jazz-concert bezig.
Ik ben ook nog naar de bank gegaan omdat ik niet zeker wist wat mijn account-nummer was. De mensen waren héél vriendelijk, ze waren heel behulpzaam.
Ze hebben uitgelegd wat mijn gewoon account was en wat mijn Superannuation account was (het is veel te lang om dit aan jullie uit te leggen, het belangrijkste is dat ik dat begrijp).
Het verschil tussen een bankrekeningnummer van België en van Australië is dat er bij ons streepjes staan. Dit wist ik niet, je begrijpt toch waar ik bedoel hé.
Ik heb dan ook mijn dollars op mijn rekening gezet, zo heb ik minder kans om ze kwijt te geraken.
En dan ben ik terug naar huis gegaan. Ik heb gegeten, gelezen en een beetje tv gekeken.
Kan je dat geloven? Het is een plaatselijke feestdag want de Queen van Groot-Brittanië is jarig. Dat mens zit langs de andere kant van de wereld en de mensen hebben hier verlof. Waarom behoort Groot-Brittanië tot Europa en Australië niet? Het is bij ons toch geen feestdag omdat de koning jarig is?
Om 7u opgestaan omdat ik om 9u met Nicky afgesproken heb aan Circular Quay. We gaan met de ferry naar Taronga Zoo. Tegen 7u30 vertrok ik te voet naar Croydon station, zon 15 minuten. Gelukkig was de weg niet te moeilijk, ze hadden mij een goeie wegbeschrijving gegeven. Toen ik opmerkte dat ik véél te vroeg ging zijn ben ik eerst nog gaan kijken waar mijn Engelse les zou plaatsvinden. De straat vond ik zonder problemen, maar het nummer was een ander geval. De school vindt plaats in een winkelcentrum. Aan de overkant van de straat waren er nog mensen aan het feesten, het was al 8u30.
Dan ben ik te voet vertrokken naar Circular Quay. Het heeft een beetje langer geduurd dan gedacht, maar gelukkig kon ik Nicky waarschuwen.
Tegen 9u30 namen we de ferry naar Taranga Zoo. En dan namen we de Sky Safari Terminal (kabelbaan) naar de ingang van de zoo. In de zoo hebben we verschillende soorten dieren gezien: koalas, slangen, giraffen, olifanten, kangeroes, leeuwen, tijgers, olifanten, beren, vogels, gorillas en zoveel meer. In het begin van de dag was het goed weer, maar vanaf de middag begon het te regenen. Zoveel kon het mij niet schelen. Ik bedekte mijn rugzak met een regenhoes en mijn camera beschermde ik met mijn jas. Tegen 14u hadden we alles gezien wat we konden zien (inclusief een training van zeeleeuwen), we besloten dan om terug te keren naar Sydney.
We namen de ferry en gingen op weg om nog iets te drinken. Aan Circular Quay hebben we ook een aboriginal gezien die op zijn digiridoo aan het spelen was en hij kon er wat van.
Soms voelde het aan dat ik een marathon aan het lopen was toen we op zoek waren naar een café. Als hij 1 stap zet, dan moest ik er 2 zetten. Dat is een klein nadeel van klein zijn, maar ik heb op het einde op mijn eigen tempo gestapt (hij liep voorop en ik liep iets achter hem).
Na het drinken en elkaars fotos te bekijken was het richting gastgezin. Het was al donker, tegen 17u30 was het al pikkedonker (komt misschien omdat het winter is). Mijn gastgezin was er niet, ze waren hun kinderen (4 en 5 jaar) naar hun grootouders aan het brengen (elke maandagavond tot dinsdag blijven ze daar, vind ik wel vreemd). Ze hadden wel mijn eten in de koelkast gezet, de portie was wel véél te groot. Ik zal hun nog moeten zeggen dat ik een kleine eter ben. Dan ben ik mij gaan douchen (zodat ik niemand tot last zou zijn).
Heb daarna mijn fotos afgeladen op mijn computer, dus de volgende keer dat ik iets post dan zal ik er ook fotos bijdoen.
Heb mijn paperassen bijgezocht om naar AIFS (gratis internet) te gaan en zal ze vragen of ze mij kunnen helpen met mijn CV of om werk te vinden of om een bezienswaardigheid te bezoeken.
Ik moet ook nog naar de bank gaan. Ik wil geld op mijn rekening storten, maar ik weet niet welk rekeningnummer het is). Bij ons staat dat op de kaart, maar hier niet. En ik heb per ongeluk de foutieve papieren weggesmeten (komt ervan als ge alles weg wilt doen).
Het is 10u30 en ik ga slapen om morgen fit en gezond te beginnen aan mijn Engelse lessen.
Cathy: Ik geniet zeker van mijn verblijf hier. Hoe gaat het op het werk?
Stijn & Tamara: Ik ben blij dat jullie mijn blog interessant vinden. En weet je wat: ik heb koala's gezien in de Taronga Zoo en ik heb er foto's van getrokken
Leen & Bert & Marjolijn & Kirsten: Het weer valt wel mee, soms regent het (maar dat is in België ook zo en dat ben ik wel gewoon). Geef aan Kirsten en Marjolijn een hele dikke kus. Ik weet dat het mama haar verjaardag was, ik zou het niet durven om die te vergeten.
Eerst en vooral wil ik dit zeggen: MAMA, GELUKKIGE VERJAARDAG. XXXXXXXXXX
Deze morgen werden we gewekt door het brandalarm. Met daarbij een stem die zei: Please leave the building. Dat was wel eventjes verschieten. Ik deed mijn trui aan en ik ging naar buiten. Toen ik buiten stond kwam ik tot het besef dat al mijn spullen nog binnen lagen, bij een brandevacuatie moet je dat doen (dat hebben ze mij toch geleerd). Maar wat zou ik gedaan moeten hebben als al mijn spullen (paspoort, bankkaart, ) in de rook zijn gegaan? Gelukkig was het vals alarm, er was één of ander defect.
Dan ben ik naar de Darling Harbour gegaan, waar ik genoten heb van een live Jazz-orkest. Ondertussen heb ik een lekkere fruitsalade gegeten. Jullie moeten je dus geen zorgen maken, ik zorg er wel voor dat ik voldoende vitamines en mineralen in mijn lichaam heb.
Op weg naar Sydney Opera kwam ik een straatartiest tegen. Die ging op een ladder staan (vastgehouden door 2 mannen die langs weerkanten een touw vasthouden), stak een zwaard in zijn mond en jongleerde met 3 brandende fakkels. Je moet het maar doen. Als ik geld nodig heb dan kan ik misschien ook eens proberen.
Ik ben eerst nog naar de Royal Botanic Gardens gegaan. Een heel mooi en groot park met verschillende tuinen. Je kunt daar een Rainforest walk doen, er zijn veel cactussen, orchideën,
En er is natuurlijk ook de Wishing Three. Voor diegene die het niet weten: Om een wens te doen, moet je driemaal vooruit en driemaal achteruit rond de boom lopen. Vorig jaar hadden wij (An, Dorien en ik) dit ook gedaan, maar onze wens was niet uitgekomen. Dus ik vond dat ik het dit jaar ook nog eens mocht proberen, dus ik heb mij weeral belachelijk gemaakt. Maar waar stond dat eigenlijk dat we dat moesten doen? Want er stond nergens een bordje en op de map van het park stond dat ook niet.
In het park heb ik zekerst 4 koppels gezien die daar hun trouwfotos namen. Maar ja, het uitzicht was ook mooi: Sydney Opera & Sydney Bridge.
Aan de opera had ik afgesproken met Nicky (hadden elkaar ontmoet via Reisforum). Hij had ook nog een Nederlandse jongen (Kevin) mee.
Het was wel leuk om iemand te ontmoeten die je een beetje kent. We hebben gans de namiddag en avond opgetrokken. We zijn iets gaan drinken in een Ierse pub, iets gaan eten in Chinatown,... En ik heb gemerkt dat ik iets opender ben geworden, na een jaar gaan jullie mij niet meer herkennen. Ik ga niet kunnen zwijgen, dus bij deze moeten jullie mij maar iets zeggen als ik teveel over Australië zaag (want ik vond dat ik er vorig jaar maar niet over kon zwijgen).
Morgen ga ik naar mijn gastgezin. Hopelijk zijn het vriendelijke mensen, maar dat zal wel meevallen. Want anders zouden ze mij toch niet willen oppikken van het station hé.
Nu ga ik gaan slapen, want het is bijna 24u.
Gelukkig heb ik mijn bagage al gemaakt zodat ik morgen toch tot 9u kan slapen.
Ik ben blij dat je een trouwe fan zult zijn. Maar ik heb zo het gevoel dat jij niet de enigste bent. Dat had ik eigenlijk niet verwacht.
Mama:
Het zal wel een heel goed jaar worden en als het eventjes minder gaat dan zal ik je wel bellen.
Tante Marie & Co:
Dank je dat je mij het jaar van mijn leven wenst, maar ik hoop dat er hierna nog goede jaren gaan komen.
Johanna & Co:
Jaja, je wordt oud hé. Grapje. Je bent maar zo oud als ge u voelt hé.
Joris:
Ik zal wel genieten van mijn jaartje Down Under. En ik zal regelmatig wel iets van mij laten weten, hopelijk doe jij dat ook!
Marjolijn:
Ik mis jou ook. En wat denk jij wel!!!!! Het is niet omdat ik langs de andere kant van de wereld zit dat ik aan jou zou kunnen vergeten. Je moet je schamen dat je dat denkt!
En trouwens: Hoe is het met het turnen? Ben je geslaagd?
Om 4u was ik al wakker, ik heb zekerst tot 5u30 wakker gelegen. Spijtig genoeg ging de wekker van mijn kamergenoot af om 8u, zo werd ik ook wakker.
Maar ja, zo hadden we genoeg tijd om ons klaar te maken om naar de oriëntatievergadering van AIFS te gaan. Die begon om 10u30, maar we moesten daar 40 minuten op voorhand zijn. Toen we op weg waren, kwam ik het Queen Victoria Buildingtegen en ik dacht er terug aan dat het nog geen jaar geleden was dat we daar Dorien kwijt waren (voor verdere details moet je maar naar mijn fotoalbum van Australië 2007 vragen).
Tijdens de orientatiëvergadering kregen we veel te veel informatie zoals: hoe we onze Australische SIM-card moesten activeren, informatie over hoe we het Tax File Number moesten bekomen,
Er werd ook informatie gegeven over de werken die we konden doen: au pair, wwoof-ing, hospitality, Deze informatie was eigenlijk héél nuttig.
Gelukkig is alles in orde gekomen, want ik had problemen om mijn Australische SIM-card te activeren. En ik had ook geluk dat er universele verloopstekkers te koop waren, die passen op mijn laptop.
Na de oriëntatievergadering ben ik terug naar de jeugdherberg gegaan, waar ik al mijn paperassen eens heb doorgelezen die ik gekregen heb.
Ik kreeg dan ook telefoon van Nicky (zit ook in Sydney, hebben al een tijdje via mail contact) om morgen af te spreken. We hebben om 15u aan de Opera afgesproken.
Tegen 18u ben ik vertrokken om iets te gaan eten, het werd de MacDonalds. Ik heb ook een wandeling gemaakt van Darling Harbour tot naar Sydney Opera (het duurde veel langer dan ik had gedacht, maar het was een goede avondwandeling.
Daarna heb ik nog een berichtje op mijn blog geplaatst. En toen was het tijd om te slapen.
Om 18u40 zijn we toegekomen in Sydney. Het was belangrijk dat ik niet vergat om een Working Holiday Visa te vragen, anders is het niet toegelaten om te werken in Australië. En dat is toch de bedoeling hé, want het zal geen jaar alleen maar vakantie kunnen zijn.
Het heeft lang geduurd voordat mijn bagage er was, ik zat al te denken dat mijn bagage verloren was.
Toen was het zoeken naar iemand met het bord AIFS (die zorgde voor het transport naar de jeugdherberg). Na 5 minuten te wachten kwam hij opdagen, ik had al mijn GSM genomen om te vragen of er wel transport ging zijn. Ik begon weer te panikeren.
Het duurde ongeveer 20 minuten om naar de jeugdherberg te rijden, er was ook een Franse jongen bij die voor 3 maanden in Australië blijft.
In de jeugdherberg waren de mensen heel vriendelijk en de jeugdherberg is zelf héél proper. We slapen met twee in een kamer van 6 (wc en badkamer zijn inbegrepen in de kamer).
Eenmaal aangekomen in de jeugdherberg probeerde ik mijn mama te bellen (ik moest haar toch laten weten dat ik veilig toegekomen was), maar dit lukte niet. Dit vond ik wel raar, want ik kon naar haar een sms sturen. Ik moet toegeven dat ik het moeilijk had, dat ik mij afvroeg waarom ik dat nu heb gedaan (naar Australië komen), maar dat zal wel van de vermoeidheid zijn geweest.
Toen ik uitprobeerde of mijn universeel verloopstekker werkte, merkte ik op dat de stekker van mijn laptop te groot (rond) was. Maar dat waren zorgen voor later of voor morgen.
Ik heb mij gedouched, tanden gepoetst (ben terug proper) en ik ben gaan slapen.
Ik ben om 3u30 opgestaan om het vliegtuig van 7u25 te pakken naar Sydney. Ik moet toegeven dat ik niet veel geslapen heb, ik was te nerveus. In de luchthaven aangekomen mocht ik bijna al direct mijn bagage inladen. Wat blijkt, na bijna 100 keer mijn bagage thuis gewogen te hebben had ik toch nog overgewicht (24,10 kg). Gelukkig moest ik niet bijbetalen, maar wat gaat dat zijn als ik terug naar huis kom? Ik denk dat ik mijn handdoeken, schoenen,... maar zal achterlaten. Om 7u50 vertrokken we richting Londen (25 min vertraging). Er was veel mist, ik kon dus geen afscheid nemen van ons klein landje. Het uitzicht vanuit het vliegtuig was magisch, de wolken waren precies een sneeuwlandschap. Het was tevens ook de allereerste keer dat ik alleen in een vliegtuig heb gevlogen. Om 7u45 (Londense tijd) zijn we geland, dus 8u45 Belgische tijd. In Brussel hadden ze gezegd dat het zekerst 2 uur ging duren om van de ene terminal naar de andere terminal te gaan. Maar het ging heel vlot. De bus kwam direct, duurde ongeveer 15 min (was heel slaapverwekkend). En bij de douane stond er geen volk. De schoenen moesten uit, gelukkig had ik geen gaten in mijn kousen. Mijn laptop mocht in mijn handbagage blijven. Nu is het wachten op het vliegtuig naar Sydney (tussenstop is in Signapore), het vliegtuig is om 13u vertrokken (14u Belgische tijd). Ik heb veel geslapen, ik heb maar een film bekeken (27 Dresses), zo had ik geen tijd om na te denken. We zijn vertrokken toen het licht was en we zijn toegekomen toen het licht was. Heb ook eventjes gebabbeld met mijn gebuur, een Ier die ook een Working Holiday Visum heeft. Om 8u (Signapore), dus 2u (Belgie) toegekomen om naar Sydney door te reizen. Vertrokken om 9u50, ik heb weeral veel geslapen (ik ga straks niet meer kunnen slapen). Het was donker buiten, het leek precies kerstmis door de verschillende kleuren van de lichten. Om 18u40 toegekomen in Sydney (hoeveel uur zou het in Belgie zijn?)
Wie wilt weten hoe de aankomst in Sydney verliep, moet maar wachten tot morgen.
Morgenvroeg vertrek ik naar Australië. Mijn vliegtuig vertrekt om 7u25, we moeten daar zekerst al om 5u zijn. Het zal moeilijk zijn om afscheid te nemen van mijn mama, want ik had het al moeilijk om afscheid te nemen van mijn familie en vrienden. Eerst wil ik iedereen nog bedanken die heeft meegeholpen om mijn afscheidsfeest te organiseren, zonder mijn medeweten.
Mijn laatste dag in België (van het jaar 2008) was zenuwslopend. Komt omdat de linten van mijn rugzak bijna gescheurd waren. En ook omdat ik niet alles in mijn rugzak kreeg (hopelijk ga ik niet teveel overgewicht hebben).
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
Met vriendelijke groeten, Bloggen.be-team
03-06-2008, 21:24 geschreven door
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
